Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "sery dojrzewajace" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Wpływ sposobu i czasu solenia oraz dojrzewania sera edamskiego na jego wybrane parametry jakościowe
Influence of the brine composition way, time of Edam cheese salting and ripening on its selected quality parameters
Autorzy:
Wachowska, M.
Adamczak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/5244.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Tematy:
sery dojrzewajace
ser edamski
solenie
dojrzewanie serow
solanki serowarskie
chlorek sodu
chlorek potasu
czas solenia
czas dojrzewania
parametry jakosciowe
analiza sensoryczna
analiza mikrobiologiczna
serowarstwo
Opis:
Ser edamski solono w zmodyfikowanej solance składającej się z mieszaniny NaCl i KCl w proporcji 1:1,27 (w/w) przez 12, 18 i 24 h oraz w solance tradycyjnej (zawierającej wyłącznie chlorek sodu) przez 24 h. Otrzymane sery oceniano sensorycznie oraz oznaczano kwasowość czynną, zawartość wody i NaCl, ogólną liczbę bakterii, liczbę paciorkowców kwaszących, liczbę E. coli oraz NPL bakterii sacharolitycznych. Zawartość wody i kwasowość czynna serów były prawidłowe i charakterystyczne dla sera edamskiego. Na poziom NaCl w serach wpływał istotnie zmodyfikowany skład solanki, a także czas solenia. Sery otrzymane po soleniu w tradycyjnej solance przez 24 godziny zawierały maksymalnie 1,10% NaCl. W serze solonym w solance zmodyfikowanej stwierdzono istotnie statystycznie mniejszą w porównaniu z serami solonymi w solance tradycyjnej zawartość soli, która wynosiła od 0,68 do 1,04%. W serach o zmniejszonej zawartości NaCl stwierdzono niewielkie zwiększenie liczby paciorkowców kwaszących. We wszystkich serach najbardziej prawdopodobna liczba bakterii sacharolitycznych utrzymywała się na zbliżonym poziomie. Nie stwierdzono wzrostu liczby E. coli w serach solonych w solance zmodyfikowanej, bez względu na czas solenia. Analiza sensoryczna potwierdziła dobrą jakość serów uzyskanych po krótszym czasie solenia w solance zawierającej NaCl i KCl.
Edam cheese was salted in modified brine with a 1:1.27 (w/w) ratio of NaCl and KCl for 12, 18 and 24 hours and in conventional brine for 24 hours. The sensory assessment of the cheese was made and acidity, water and NaCl content, total bacteria count, Lactococcus lactis count, E. coli count and the most probable number (MPN) of saccharolytic bacteria were determined. Water content and the acidity of the cheese were standard and typical of Edam cheese. The NaCl content in cheese was significantly affected by the modified brine composition as well as the duration of the salting process. Cheese salted in the conventional brine for 24 hours contained the maximum of 1.1% of NaCl. Cheese salted in the modified brine contained significantly less salt (0.68 to 1.04%) compared to the cheese salted in the conventional brine. Cheese with less NaCl was found to contain a slightly elevated Lactococcus lactis count. The MPN of saccharolytic bacteria was similar in every cheese. The E. coli count did not increase in the cheese salted in the modified brine, regardless of the process duration. The sensory analysis confirmed good quality of cheese obtained after shorter salting in brine with NaCl and KCl.
Źródło:
Nauki Inżynierskie i Technologie; 2014, 4(15)
2449-9773
2080-5985
Pojawia się w:
Nauki Inżynierskie i Technologie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ zmodyfikowanego sposobu stosowania KNO3 na cechy sensoryczne i mikrobiologiczne serów dojrzewających podpuszczkowych
The impact of a modified method with KNO3 applied on the sensory and microbiological features of ripening rennet cheeses
Autorzy:
Stasiuk, E.
Przybylowski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828340.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
serowarstwo
sery dojrzewajace
sery podpuszczkowe
technologia produkcji
dodatki do zywnosci
azotan potasu
ocena sensoryczna
ocena mikrobiologiczna
Opis:
W warunkach przemysłowych wyprodukowano sery dojrzewające podpuszczkowe, stosując dodatek saletry potasowej nie do mleka, lecz do solanki. Tak wyprodukowane sery poddano ocenie mikrobiologicznej i sensorycznej. Materiał porównawczy stanowiły sery kontrolne wyprodukowane bez dodatku lub z dodatkiem saletry do mleka serowarskiego. Stwierdzono, że sery twarde typu szwajcarskiego i holenderskiego wyprodukowane zmodyfikowanym sposobem stosowania azotanów(V) osiągały dobrą jakość mikrobiologiczną. Następowało zahamowanie rozwoju bakterii z grupy coli i bakterii fermentacji masłowej. Dojrzałe sery gouda I wyprodukowane zmodyfikowanym sposobem stosowania KNO3 wykazywały miano bakterii z grupy coli i miano bakterii beztlenowych przetrwalnikujących na poziomie: nieobecne w rozcieńczeniu 10-1 g. Podobne rezultaty otrzymano w przypadku dojrzałego sera tykocińskiego. Dojrzałe sery gouda II charakteryzowały się gorszą jakością mikrobiologiczną w porównaniu z serami gouda I i tykocińskim. Miano bakterii przetrwalnikujących wynosiło: nieobecne w 10-1 g, natomiast miano coli wynosiło od 10-2 do 10-4. Pomimo tego wszystkie sery wyprodukowane zmodyfikowanym sposobem stosowania saletry potasowej częściej klasyfikowano jako sery wyższej jakości. Częściej też dyskwalifikowano (poza klasą) sery kontrolne wyprodukowane przy stosowaniu dodatku azotanów do mleka serowarskiego.
Under the industrial conditions, a ripening rennet cheese was manufactured with a dash of saltpetre added to the brine instead to the milk. The cheese manufactured as described above was microbiologically and organolepticly evaluated. Control cheese samples, manufactured both with no saltpetre and with saltpetre added, served as a material for comparison. It was stated that the Swiss and Dutch cheese types, manufactured using a modified method with nitrates(V) added, showed a good microbiological quality. The colia bacteria and the butter fermentation bacteria were inhibited in their growth. The ripe Gouda I cheeses, manufactured by a modified method of applying KNO3, had the counts of coli bacteria and of spore-forming bacteria at the same level, i.e. absent in a 10-1 g solution. The results obtained in the case of the ripe cheese of the Tykociński type were similar. The ripe Gouda II cheeses showed a worse microbiological quality compared to Gouda I and Tykocinski cheeses. The count of the spore-forming bacteria was: absent in 10-1 g, however, the counts of the coli- group bacteria ranged from 10-2 to 10-4 g. Nevertheless, all the cheeses manufactured with the use of the modified method with saltpetre applied were more often classified as cheeses of higher quality. And the control chesses manufactured using nitrates added to milk designed for cheese were more often disqualified (i.e. regarded as out of 'class').
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2005, 12, 3
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Występowanie amin biogennych w serach dojrzewających pochodzących z rynku warszawskiego
Occurrence of biogenic amines in ripening cheeses taken from the Warsaw market
Autorzy:
Sawilska-Rautenstrauch, D.
Fonberg-Broczek, M.
Gawarska, H.
Starski, A.
Jedra, M.
Karlowski, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/876190.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
Warszawa
handel detaliczny
rynek serow
sery dojrzewajace
aminy biogenne
wystepowanie
analiza zywnosci
spektrofluorymetria
Opis:
Aminy biogenne występujące w żywności, szczególnie w przetworach rybnych i serach, mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia konsumenta, monitorowanie ich poziomu w środkach spożywczych jest ciągle aktualne. Celem pracy było oznaczenie zawartości amin biogennych w serach dojrzewających, dostępnych w sprzedaży detalicznej na rynku warszawskim metodą wysokosprawnej chromatografii cieczowej w odwróconym układzie faz (RP-HPLC) oraz walidacja tej metody i metody spektrofluorymetrycznej wykorzystanej do oznaczania amin biogennych w roku 1995. Parametry walidacji metody RP-HPLC dla histaminy, tyraminy, putrescyny i kadaweryny mieściły się w zakresie: granica wykrywalności (LOD) od 0,7 mg/kg do 1,3 mg/kg; granica oznaczalności (LOQ) od 1,4 mg/kg do 2,6 mg/kg; odzysk 92-111%, natomiast parametry walidacji metody spektrofluorymetrycznej dwóch amin: histaminy i tyraminy mieściły się w zakresie: LOD od 2,4 mg/kg do 3,18 mg/kg, LOQ od 4,8 mg/kg do 6,38 mg/kg, odzysk 94 - 106,5%. Uzyskane wyniki oznaczonych amin biogennych w próbkach badanych serów wskazują, że tyramina i putrescyna są głównymi aminami występującymi w grupie badanych serów dojrzewających. Suma wszystkich oznaczonych amin w próbce nie przekraczała 264,4 mg/kg.
Biogenic amines occurring in foods, particularly fish products and cheeses, may pose a risk to consumer health, monitoring their levels in foods is still valid. The aim of this study was determination of biogenic amines in ripening cheeses available at retail on the Warsaw market and validation of two methods for the determination of amines: high performance liquid chromatography in reverse phase system (RP-HPLC) and spectrofluorimetric method in 1995 year. The parameters validated RP-HPLC method for histamine, tyramine, putrescine and kadaweryne ranged: limit of detection (LOD) of 0.7 mg/ kg to 1.3 mg/kg, the limit of quantification (LOQ) of 1.4 mg/kg to 2.6 mg/kg, the recovery of 92-111% and spectrofluorimetric method validation parameters of two amines: histamine and tyramine in the range: LOD of 2.4 mg/kg to 3.18 mg/kg, LOQ 4.8 mg/kg to 6.38 mg/kg, recovery 94 - 106.5%. The results indicate that the main amines occurring in the group studied ripened cheeses were tyramine and putrescine. The sum of all identified amines in the sample did not exceed 264.4 mg/kg.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2010, 61, 4
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oznaczanie pozostałości natamycyny w serach dojrzewających
Determination of natamycin residues in maturating cheeses
Opredelenie ostatkov natamycina v sozrevatel’nykh syrakh
Autorzy:
Rybinska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/872900.pdf
Data publikacji:
1985
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
sery dojrzewajace
natamycyna
metoda ASA
dzialanie
kontrola sanitarna
wyniki badan
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1985, 36, 6
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw enzymow drozdzy Yarrowia lipolytica na wybrane cechy jakosciowe dojrzewajacych serow niskotluszczowych
Effect of Yarrowia lipolytica enzymes on selected qualitative features of ripening, low-fat cheeses
Autorzy:
Pokora, M
Niedbalska, J.
Szoltysik, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827715.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
sery dojrzewajace
sery niskotluszczowe
drozdze
enzymy
Yarrowia lipolytica
cechy jakosciowe
dojrzewanie serow
cechy sensoryczne
preparaty enzymatyczne
hydrolazy
Opis:
W pracy podjęto próbę poprawy cech sensorycznych dojrzewających serów niskotłuszczowych przez dodatek preparatu enzymatycznego proteolityczno-lipolitycznego otrzymanego z drożdży Yarrowia lipolytica. Sery o zmniejszonej do 30 % zawartości tłuszczu w suchej masie produkowano z mleka, do którego wprowadzono drożdżowy preparat enzymatyczny. Sery wytwarzano w dwóch wariantach: o standardowej (1,5 %) i podwyższonej zawartości NaCl (3,3 %). Podczas 8-tygodniowego procesu dojrzewania serów analizowano ich podstawowy skład chemiczny oraz poziom degradacji białek i tłuszczów. Wykazano, że wprowadzenie do serów preparatu enzymatycznego wpłynęło na intensyfikację przemian degradacyjnych białek i tłuszczów, w porównaniu z serami kontrolnymi. Poziom tych przemian był wyższy w serach o standardowej zawartości chlorku sodu (1,5 %) niż w serach o 3,3 % jego stężeniu. Wprowadzenie enzymów drożdżowych przyczyniło się również do znacznego nagromadzenia drobnocząsteczkowych związków azotowych oraz wolnych kwasów tłuszczowych. Wykazano również, że hydrolazy drożdżowe dodane do serów istotnie wzbogaciły ich skład w lotne związki zapachowe, co zostało potwierdzone w analizie chromatograficznej i ocenie sensorycznej.
In the research, it was attempted to improve sensory features of ripening, low-fat cheeses by adding an enzymatic, proteolytic-lipolytic preparation obtained from Yarrowia lipolytica yeast. The cheeses with an amount of fat in dry mass reduced to a level of 30 % were produced from milk with the enzymatic yeast preparation added. Two variants of cheeses were produced: with a standard content of NaCl (1.5 %) and with an increased content of NaCl (3.3 %). During an 8-week period of ripening, the basic chemical composition of the cheeses was analysed as was the biodegradation level of proteins and fats. It was proved that with the enzymatic preparation added to the cheeses under production, the degradation processes of proteins and fats were intensified compared to the control cheeses. The level of biodegradation processes was higher in the cheeses having a standard content of NaCl (1.5 %) than in the cheeses with a 3.3 % concentration of NaCl. The yeast enzymes added contributed to a considerable accumulation of lowmolecular-weight nitrogen compounds and free fatty acids. Moreover, it was shown that the yeast hydrolases added to the cheeses significantly enriched them with volatile aromatic compounds, and this fact was confirmed during a chromatographic analysis and, also, by a sensory assessment.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2010, 17, 5; 146-158
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związki kształtujące bukiet zapachowy sera ementalskiego
Compounds forming odour of emmental cheese
Autorzy:
Pluta-Kubica, A.
Domagala, J.
Gasior, R.
Wojtycza, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828488.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
sery
sery podpuszczkowe
sery dojrzewajace
sery podpuszczkowe dojrzewajace
produkcja serow
zwiazki lotne
ketony
alkohole
weglowodory
aldehydy
furany
kwasy tluszczowe
wlasciwosci sensoryczne
wlasciwosci zapachowe
zwiazki zapachowe
odoranty
Opis:
Ser ementalski jest produktem spożywczym znanym i cenionym nie tylko w Szwajcarii, skąd pochodzi, ale i poza jej granicami. Obecnie produkowany jest w wielu krajach Europy, jak: Niemcy, Francja, Austria, Finlandia, Holandia i Polska. Konsumenci cenią go przede wszystkim za wyjątkowe właściwości sensoryczne, w tym słodki, orzechowy i owocowy zapach. W niniejszej pracy opisano czynniki wpływające na profil związków lotnych serów ementalskich, a także scharakteryzowano tworzące go grupy substancji. Zwrócono uwagę na alkohole, aldehydy, ketony, estry, węglowodory, laktony, furany, terpeny, substancje zawierające azot czy siarkę, a także kwasy tłuszczowe. Omówiono również pochodzenie związków lotnych w ementalerach i przemiany, jakim podlegają podczas produkcji tych serów. Badania olfaktometryczne wskazują, że tylko niewielka część substancji tworzących profil związków lotnych jest aktywna zapachowo, a spośród nich jeszcze mniejsza grupa istotnie wpływa na kształtowanie charakterystycznego bukietu zapachowego serów. W ostatnich latach opublikowano szereg prac poświęconych analizie związków lotnych i substancji zapachowych w serach ementalskich, jednak brak jest publikacji zawierającej zestawienie odorantów charakterystycznych dla tego rodzaju sera, wskazującej kluczowe związki zapachowe. Z tego względu w pracy przedstawiono wykaz substancji lotnych aktywnych zapachowo w ementalerach. Wśród nich wskazano związki, które uważa się za kluczowe dla zapachu tych serów, tj. 3-metylobutanal, heptan-2-on, 1-okten-3-on, diacetyl, maślan etylu, kapronian etylu, izowalerian etylu, δ-dekalakton, furaneol, homofuraneol, skatol, metional oraz kwas propionowy. Przedstawiono także deskryptory zapachowe, którymi są określane poszczególne związki identyfikowane w serach ementalskich, mające wpływ na ich właściwości zapachowe.
Emmental cheese is a food product well known and valued not only in Switzerland, where it comes from, but also beyond its borders. Currently, it is manufactured in many European countries, such as Germany, France, Austria, Finland, Netherlands, and Poland. Consumers appreciate it, primarily, for its exceptional organoleptic features, including sweet, nutty, and fruity odour. In this review, the factors were characterized to impact the profile of volatile compounds of Emmental cheese as well as the groups of substances forming it. Attention was drawn to alcohols, aldehydes, ketones, esters, hydrocarbons, lactones, furans, terpenes, nitrogen and sulphur-containing substances, as well as fatty acids. Furthermore, the origin of volatile compounds in Emmental cheese was discussed as were the changes they underwent during manufacturing. The olfactometric studies indicate that only a small part of the profile-forming volatiles is odour-active and, amongst them, even a smaller group significantly impact the development of typical odour of the cheese. In recent years, a number of papers dealing with the analysis of volatile and odouractive compounds in Emmental cheese were published; however, there is no review published containing a compendium of odourants typical for this type of cheese and pointing out the key odour-active volatiles. Therefore, in this paper was presented a list of odour-active volatile compounds in Emmental cheese. Among them, there were highlighted the substances considered as key odourants in this type of cheese, i.e.: 3-methylbutanal, heptan-2-one, 1-octen-3-one, diacetyl, ethyl butyrate, ethyl caproate, ethyl isovalerate, δ-decalaktone, furaneol, homofuraneol, skatole, methional, and propionic acid. Moreover, there were depicted the odour descriptors descriptive of particular odour-active compounds identified in Emmental cheese.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2017, 24, 4
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyka tokochromanoli w wybranych produktach przemysłu mleczarskiego z dodatkiem olejów roślinnych
The profile of tocochromanols in selected dairy products with addition of plant oils
Autorzy:
Pikul, J.
Nogala-Kalucka, M.
Siger, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827177.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
analiza zywnosci
chromatografia
metody analizy
oleje roslinne
oznaczanie
przetwory mleczne
sery
sery dojrzewajace
tokochromanole
zafalszowania zywnosci
Opis:
W pracy scharakteryzowano zawartość tokochromanoli (tokoferoli -T i tokotrienoli -T3) w serach dojrzewających (30 prób) oraz w produktach seropodobnych (6 prób) z dodatkiem olejów roślinnych. Analizie poddano sery, które zakupiono w supermarketach na terenie Poznania oraz uzyskano bezpośrednio od producentów. W pracy zastosowano efektywną ekstrakcję tłuszczu metodą Rose-Gottlieba. Następnie oznaczano jakościowo i ilościowo tokochromanole za pomocą wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC). Analiza tokochromanoli w przebadanych serach wykazała zafałszowania tylko w 4 próbach, w których oznaczono wszystkie formy tokoferoli α-, β-, γ- i δ-T oraz α-, β-, γ- i δ-T3. Sery oryginalne charakteryzowała tylko obecność homologu α-T.
The aim of this study was to characterize tocochromanols (tocopherols -T and tocotrienols -T3) in selected dairy products - rennet ripening cheese and cheese products with addition of plant oils. The analysis was based on 36 products bought in supermarkets in Poznan and those obtained directly from the manufacturers. The first step in this research was elaboration of the effective extraction of fats. The Rose- Gottlieb method was used. Next, the HPLC method was applied for qualitative and quantitative analyses of tocopherol homologus. Original cheese was characterized by the presence of alpha-T only. Analysis of tocochromanols in 30 cheese samples showed 4 being adulterated: all forms of tocopherols and tocotrienols ((α-, β-, γ- and δ-) were present.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2009, 16, 4
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Występowanie róznych gatunków bakterii z rodziny Enterobacteriaceae w wybranych produktach mleczarskich
Soderzhanie nekotorykh vidiov Enterobakterijj v vybrannykh molochnykh produktakh
Occurence of various species of bacteria from the family of Enterobacteriaceae in selected dairy products
Autorzy:
Maciejewska-Roczan, K.
Burzynska, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/876312.pdf
Data publikacji:
1981
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
przetwory mleczne
Enterobacteriaceae
paleczki jelitowe
bezpieczenstwo zywnosci
bakterie
zdrowie czlowieka
Polska
badania mikrobiologiczne
serki homogenizowane
serki twarogowe
sery dojrzewajace
maslo
Klebsiella
Salmonella
Shigella
Proteus
Arizona
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1981, 32, 2
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effects of brine and salting time on bioavailability of minerals from ripening cheeses
Wplyw rodzaju solanki i czasu solenia na biodostepnosc skladnikow mineralnych serow dojrzewajacych
Autorzy:
Klobukowski, J.
Kozikowski, W.
Cichon, R.
Wisniewska-Pantak, D.
Reps, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373153.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
czas solenia
ser tylzycki
solenie
sery dojrzewajace
solanki
biodostepnosc
ser jezioranski
skladniki mineralne
Opis:
The bioavailabilities of potassium, sodium and calcium from two types of cheeses, Jeziorański and Tilsit, salted in a 20% NaCl solution or NaCl/KCl, 1:1, solution for a standard salting time (SST) or 25% of SST, were studied. The bioavailability was determined by the classical balance method based on the element intake and its excretion with faeces and urine using growing Wistar rats. The ability to assimilate the mineral elements was expressed by apparent absorption (A) and retention (R) coefficients. The type of brine did not affect significantly the intakes of sodium (25% SST) and calcium (100% SST) by rats fed the cheeses. The intake of potassium from both types of cheeses was significantly dependent on the type of brine. The salting time of Jeziorański cheese significantly influenced the intakes of sodium, potassium and calcium independent of the type of brine. The type of brine and time of salting significantly affected the apparent absorption and retention of minerals for the diets selected for statistical analysis.
Badaniom poddano próby serów dojrzewających: jeziorańskiego i tylżyckiego, wyprodukowane w Zakładach Mleczarskich w Iławie i Biskupcu. Sery solono w 20% roztworach NaCl oraz w mieszaninie NaCl i KCl (1:1). Stosowano ponadto różny czas solenia wynoszący 25% i 100% czasu normatywnego. Biodostępność sodu, potasu i wapnia określano metodą bilansową na rosnących szczurach szczepu Wistar w oparciu o spożycie danego pierwiastka i jego wydalanie z kalem i moczem. Przyswajalność badanych składników mineralnych wyrażano wskaźnikami absorpcji (A) i retencji (R) pozornej. Wykazano, że rodzaj stosowanej solanki nie miał istotnego wpływu na spożycie Na (25%) i Ca (100% czasu normatywnego) przez szczury żywione badanymi serami (tab.1). Stwierdzono, że wielkość spożycia potasu dla obu gatunków serów zależała istotnie od rodzaju solanki (tab. 1). Zanotowano istotny wpływ czasu nasolenia sera jeziorańskiego na spożycie Na, K i Ca niezależnie od rodzaju solanki (tab. 1). Rodzaj solanki i czas solenia serów wpływał istotnie na absorpcję i retencję pozorną badanych składników mineralnych z wybranych do analizy statystycznej diet doświadczalnych (tab. 2).
Źródło:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1997, 06, 1; 137-146
1230-0322
2083-6007
Pojawia się w:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyka składu chemicznego i frakcji lipidowej półtwardego sera dojrzewającego produkowanego z mleka owczego i owczo-krowiego w sezonie letnim
Characteristics of chemical composition and lipid fraction of semi-hard ripening cheese produced from sheep and sheep-cow milk during summer season
Autorzy:
Jarzynowska, A.
Klopotek, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/843961.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Zootechniczne
Tematy:
sery dojrzewajace poltwarde
sery owcze
mleko owcze
zamienniki mleka owczego
mleko krowie
sery owczo-krowie
wydatek sera
sklad chemiczny
frakcja lipidowa
kwasy tluszczowe
sprzezony kwas linolowy
Opis:
Celem badań było określenie wpływu częściowej substytucji mleka owczego (MO) mlekiem krowim (MK) na efektywność produkcyjną półtwardego sera dojrzewającego i jego skład, z uwzględnieniem frakcji lipidowej. Badania zrealizowano w Instytucie Zootechniki PIB, Zakład Doświadczalny Kołuda Wielka, w roku 2009 i 2010. Półtwardy ser dojrzewający wyrabiano latem z mleka mleczno-plennej owcy kołudzkiej i mieszanin tego mleka z MK w proporcji 6:4 (6/4) i 4:6 (4/6). Efektywność produkcyjną surowca serowarskiego określano na podstawie wydajności masy serowej. W surowcach i serach oznaczono zawartość podstawowych składników chemicznych, cholesterolu oraz profil kwasów tłuszczowych tłuszczu. Stwierdzono, że zastępowanie mleka owczego mlekiem krowim w ilości 40 i 60% spowodowało istotne obniżenie zawartości suchej masy, białka, tłuszczu i cholesterolu w surowcach serowarskich, co przełożyło się na mniejszy wydatek świeżego sera z surowców 6/4 i 4/6, w stosunku do MO, odpowiednio o 5,35 i 8,31 punkty procentowe (p.p.), a dojrzałego odpowiednio o 4,84 i 7,34 p.p.; P≤0,01. Substytucja mleka owczego MK w ilości 60%, w porównaniu do 40%, obniżyła wydatek sera świeżego o 2,96 p.p., a dojrzałego o 2,50 p.p.; P≤0,01. Nie stwierdzono natomiast wpływu zastępowania mleka owczego mlekiem krowim na skład chemiczny półtwardych serów dojrzewających, poza istotnie wyższą zawartością popiołu w serze 4/6, niż w owczym i 6/4. Zastępowanie mleka owczego mlekiem krowim w ilości 40 i 60% pogorszyło właściwości prozdrowotne tłuszczu surowców, a tym samym serów, poprzez istotne obniżenie zawartości kwasów z grupy MCFA i PUFA, w tym PUFA n-3 i CLA, w porównaniu do mleka owczego.
The aim of the studies was to determine the effect of partial substitution of sheep milk (MO) with cow milk (MK) on production effectiveness of semi-hard ripening cheese and its composition, with consideration of lipid fraction. The studies were carried out in Institute of Animal Production – State Research Institute (IZ-PIB), Experimental Station in Kołuda Wielka in 2009 and 2010. The semi-hard ripening cheese was produced in summer, from milk of dairy-prolific Kołuda ewes and mixtures of the mentioned milk with cow milk in ratio 6:4 (6/4) and 4:6 (4/6). Production effectiveness of raw material for cheese manufacture was determined on the grounds of cheese mass yield. In raw materials and cheese, the content of basic components, cholesterol and fatty acid profile were determined. It was found that the substitution (replacement) of the sheep milk with the cow milk in the quantity of 40 and 60% caused a significant decrease of the level of dry solids, protein, fat and cholesterol in raw materials for cheesemaking what was reflected in lower yield of fresh cheese obtained from raw materials 6/4 and 4/6 in relation to the sheep milk, by 5.35 and 8.31 percentage points, respectively and of ripened cheese – by 4.84 and 7.34 percentage points, respectively (P≤0.01). The 60-% substitution of the sheep milk with cow milk as compared to 40%, lowered the yield of fresh cheese by 2.96 percentage points and of the ripened cheese – by 2.50 percentage points (P≤0.01). On the other hand, any effect of the replacement of the sheep milk with cow milk on chemical composition of semi-hard ripening cheese was not found, except for significantly higher level of ash in cheese 4/6 as compared to the sheep cheese and 6/4. The substitution of the sheep milk with the cow milk in the quantity of 40 and 60% deteriorated health-promoting properties of fat of the raw materials and by this, of the cheese, due to significant lowering of the content of acids from MCFA and PUFA group, including PUFA n-3 and CLA as compared to the sheep milk.
Źródło:
Roczniki Naukowe Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego; 2013, 09, 4
1733-7305
Pojawia się w:
Roczniki Naukowe Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preferencje konsumentów Polski południowo-zachodniej przy wyborze serów podpuszczkowych dojrzewających
Rennet ripening cheese consumers preferences in southwest Poland
Autorzy:
Dysz, K.
Krasnowska, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/5219.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Tematy:
sery podpuszczkowe dojrzewajace
sery podpuszczkowe twarde
sery plesniowe
konsumenci
preferencje konsumentow
rynek zywnosciowy
spozycie zywnosci
Polska Poludniowo-Zachodnia
badania ankietowe
produkty typu ser
Opis:
W pracy przedstawiono wyniki badań dotyczących czynników determinujących wybór serów podpuszczkowych dojrzewających przez konsumentów oraz ich wiedzy o analogach serów. Badania zrealizowano w 2012 r. na terenie województw: dolnośląskiego, opolskiego, śląskiego i małopolskiego, przeprowadzając wywiady ankietowe wśród losowo dobranych respondentów. Stwierdzono, że na decyzje zakupowe konsumentów serów podpuszczkowych twardych wpływają przede wszystkim: smak, cena, przyzwyczajenie, obecność oczek, barwa i wygląd. Wybór serów pleśniowych był zdeterminowany przez smak, cenę, jakość, przyzwyczajenie i rodzaj pleśni występujący w serze. Wykazano także, że 61% ankietowanych nie jest w stanie odróżnić serów podpuszczkowych twardych od produktów seropodobnych. Z analizy danych wynika również, że tylko połowa badanych sprawdza datę ważności, a 61,7% ankietowanych sporadycznie lub wcale nie zwraca również uwagi na pozostałe informacji umieszczone na opakowaniu.
The paper presents the results of research on the factors determining the choice of rennet ripening cheese by consumers and their knowledge of cheese analogues. The study was conducted in 2012 in Lower Silesian Voivodeship, Opole Voivodeship, Silesian Voivodeship and Małopolska Voivodeship. Survey interviews were conducted among 533 randomly selected respondents. The research shows that the decision to purchase hard rennet cheese is based on factors in this following order: taste, price, habit, holes, colour and appearance and quality. The decision to buy blue cheese is based on taste, price, quality and habit. The poll shows that 61.0% of respondents are not able to distinguish between hard rennet cheese and a cheese-like product. It proves the insufficient level of the respondents’ knowledge in this field. Almost half of the respondents (47.1%) do not check the cheese expiration date while shopping. More than half of the respondents (61.7%) do not read other information shown at the packaging of cheese.
Źródło:
Nauki Inżynierskie i Technologie; 2013, 2(9)
2449-9773
2080-5985
Pojawia się w:
Nauki Inżynierskie i Technologie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktywnosc peptydazowa wybranych szczepow Lactobacillus
Autorzy:
Cichosz, G
Kornacki, M
Giczewska, M
Konopka, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826012.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
aktywnosc proteolityczna
zywnosc
Lactobacillus
peptydazy
aminopeptydazy
dipeptydazy
sery dojrzewajace
mikroflora
Opis:
W degradacji parakazeiny do niskocząsteczkowych związków azotowych oraz w generowaniu smaku i zapachu sera Gouda bardziej istotne od peptydaz, uwalnianych po autolizie kultur zakwasu, okazały się niepochodzące z zakwasu pałeczki mlekowe. Zastosowanie w technologii serowarskiej wyselekcjonowanych szczepów pałeczek mlekowych ogranicza wzrost pałeczek niepochodzących z zakwasu, a jednocześnie umożliwia intensyfikację i modyfikację cech sensorycznych sera. Warunkiem niezbędnym stosowania pałeczek Lactobacillus w technologii serów dojrzewających jest poznanie ich aktywności peptydazowej. Celem podjętych badań była ocena aktywności amino- oraz dipeptydaz wybranych szczepów Lactobacillus (L. acidophilus, L. casei, L. casei ssp. rhamnosus). Będące przedmiotem badań szczepy Lactobacillus syntetyzowały peptydazy hydrolizujące preferencyjnie podobne substraty. Dominującą grupą peptydaz, w przypadku wszystkich szczepów, były aminopeptydazy. Aminopeptydazy syntetyzowane przez poszczególne szczepy pałeczek mlekowych hydrolizowały wszystkie zastosowane w doświadczeniu substraty. Jednak każdy szczep charakteryzował się różnym poziomem aktywności poszczególnych aminopeptydaz (od 3,00 do 13,75 JA). Porównując aktywność dipeptydaz syntetyzowanych przez badane szczepy Lactobacillus stwierdzono, że większość zastosowanych w doświadczeniu substratów, typowych dla bakterii fermentacji mlekowej, była hydrolizowana - jednak w różnym stopniu (od 1,08 do 7,25 JA). Najwyższą aktywnością, zarówno amino- jak też dipeptydaz, charakteryzował się szczep L. casei. Oceniany szczep L. acidophilus syntetyzował aminopeptydazy o prawie 2-krotnie mniejszej aktywności w porównaniu z pozostałymi szczepami oraz dipeptydazy o aktywności mniejszej niż w przypadku L. casei, ale porównywalnej z L. casei ssp. rhamnosus. Wysoka aktywność peptydazowa badanych szczepów Lactobacillus świadczy o ich potencjalnej przydatności w technologii serów dojrzewających. (abstrakt oryginalny)
Non-starter lactic acid bacteria has been proved to be more potent in paracasein degradation into low molecular nitrogen compounds and in production of taste and aroma of Gouda cheese than peptidases liberated during autolysis of leaven cultures. In cheese technology application of selected strains of Lactobacillus leads to reduce non-starter lactic acid bacteria growth and, simultaneously, makes possible intensification and modification of sensorial features of cheese. The indispensable requirement to use the lactobacilli in ripening cheese production is to recognise their peptidase activity. The aim of the paper was to evaluate activities of amino- and dipeptidases of some strains of Lactobacillus (L. acidophilus, L. casei, L. casei ssp. rhamnosus ). The Lactobacillus strains synthesised peptidases hydrolysing preferential similar substrates. Amino peptidases composed the dominant group for all the strains under the study. Amino peptidases that were synthesised by the individual lactobacilli strains hydrolysed all the substrates utilised during the experiment. However, each strain was characterised by different activity level of individual amino peptidases (from 3.00 to 13.75 JA). Comparing activity of dipeptidases synthesised by the Lactobacillus strains it has been found that majority of the substrates utilised in the experiment, typical for lactobacilli, were hydrolysed, though in various extent (from 1.08 to 7.25 JA). The L. casei strain was characterised by highest activity of both: amino- and dipeptidase, activity. The L. acidophilus synthesised amino peptidases of about 2 times lower activity in comparison to the rest of the strains of lactobacilli and dipeptidases of lower activity than those synthesised by L. casei, but comparable to dipeptidases activity of L. casei ssp rhamnosus. High peptidase activity of the examined Lactobacillus strains proved their potential usefulness in ripening cheese technology. (original abstract)
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2006, 13, 1; 66-74
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Degradacja parakazeiny w serach Gouda wyprodukowanych z dodatkiem kultur Lactobacillus
Autorzy:
Cichosz, G
Szpendowski, J
Cichosz, A J
Kornacki, M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826944.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
ser Gouda
mikroflora wtorna
zywnosc
Lactobacillus
sery dojrzewajace
degradacja
dojrzewanie serow
parakazeina
proteoliza
zwiazki azotowe
Opis:
Dostępne w dojrzewających serach różnorodne substraty umożliwiają wzrost mikroflory wtórnej, głównie pałeczek z rodzaju Lactobacillus. Pałeczki mlekowe, niepochodzące z zakwasu, przeżywają pasteryzację mleka dzięki ochronnemu działaniu białka i tłuszczu i dosyć szybko się namnażają, zwłaszcza w mleku poddanym kilkukrotnej obróbce termicznej (termizacja, baktofugacja, ultrafiltracja, pasteryzacja). Przedmiotem badań były sery Gouda z zastosowaniem zakwasów roboczych, namnażanych w podłożu buforowym. W serach doświadczalnych, oprócz kultur starterowych, zastosowano dodatek pałeczek mlekowych (L. casei, L. acidophilus, L. casei ssp. rhamnosus). Sery poddawano analizie chemicznej bezpośrednio po soleniu. Podczas dojrzewania badano zmiany kwasowości, a także stopień degradacji parakazeiny. Degradacja parakazeiny w wyrobach kontrolnych zachodziła pod wpływem podpuszczki, enzymów syntetyzowanych przez kultury starterowe oraz niepochodzące z zakwasu pałeczki mlekowe. Natomiast w doświadczalnych serach Gouda, oprócz pałeczek mlekowych niepochodzących z zakwasu, aktywne były również szczepy Lactobacillus dodane do mleka kotłowego. Stosowanie pałeczek Lactobacillus w technologii sera Gouda pozostaje bez wpływu na kwasowość serów bezpośrednio po wytworzeniu, a także podczas dojrzewania. Stwierdzono znaczne zróżnicowanie zawartości wody w badanych serach: 40,6-42,6%. Porównanie dynamiki degradacji parakazeiny w serach kontrolnych i doświadczalnych możliwe było dzięki odniesieniu zawartości poszczególnych form związków azotowych do zawartości N-ogółem. W doświadczalnych serach Gouda, wyprodukowanych z zastosowaniem pałeczek Lactobacillus, stwierdzono większe przyrosty zawartości związków azotowych peptydowych, aminokwasowych i rozpuszczalnych (o prawie 2%) niż w wyrobach kontrolnych. Większa - w porównaniu z pozostałymi wyrobami doświadczalnymi - zawartość związków azotowych aminokwasowych i peptydowych w serach z L. acidophilus była konsekwencją wyższej - średnio o 1% - zawartości wody. (abstrakt oryginalny)
Ready to be utilised various substrates in ripening cheeses make possible growing of secondary microflora, especially lactobacilli strains. Due to protection effect of fat and protein Non-starter lactic acid bacteria survive pasteurisation of milk and start growing up quite quickly, especially in milk heat treated several times (termisation, bactofugation, ultrafiltration, pasteurisation). The subject of examination was Gouda cheese, that was produced from milk after all the above mentioned heat treatments with use of working leaven multiplied in buffer base. During this experiment besides starter cultures addition of selected lactobacilli (L. casei, L. acidophilus, L. casei ssp.rhamnosus) was used for experimental cheese production. Cheeses were exposed to chemical analysis immediately after salting. Changes of acidity and extend of paracasein degradation (soluble N, amino acid N and peptide N) was determined during the cheese ripening. Paracasein degradation in control cheese took place under the influence of rennet, enzymes synthesised by starter cultures and non-starter lactic acid bacteria. However in the experimental Gouda cheese except non-starter lactic acid bacteria, Lactobacillus strains added to cheese milk were also active. Addition of lactobacilli for Gouda cheese production had no influence on cheese acidity immediately after manufacturing and during ripening. Considerable differences in water content (40.6 - 42.6%) were found. Comparison of paracasein degradation dynamics in control and experimental cheese was possible due to referring separate forms of nitrogen compounds content to total N content. Higher increases (about 2%) of peptide N, amino acid N and soluble N compounds content were determined in experimental cheese produced with Lactobacillus strains addition than in control ones. Higher, in comparison to the rest experimental cheeses, content of amino acid N and peptide N compounds in cheeses with L. acidophilus resulted of the higher (on average of 1%) content of water. (original abstract)
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2006, 13, 1; 58-65
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dojrzewanie sera Gouda - monitoring z zastosowaniem metody odwolawczej i metod alternatywnych
Ripening of the Gouda cheese - monitoring using an appeal method and alternative methods
Autorzy:
Cichosz, G
Konopka, A
Zalecka, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827656.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
sery dojrzewajace
ser Gouda
dojrzewanie serow
procesy biochemiczne
procesy mikrobiologiczne
proteoliza
peptydoliza
monitoring produkcji
metoda odwolawcza
metody alternatywne
Opis:
Różnorodność procesów mikrobiologicznych i biochemicznych podczas dojrzewania sera, wzajemne pomiędzy nimi zależności oraz zmienność w czasie utrudniają monitorowanie procesów proteolizy i peptydolizy. Z tego powodu w różnych ośrodkach naukowych realizowane są badania nad opracowaniem wiarygodnych metod monitoringu proteolizy podczas dojrzewania różnego typu serów. Oceniając degradację parakazeiny podczas dojrzewania sera Gouda stwierdzono odmienną dynamikę formowania niskocząsteczkowych związków azotowych. Podczas 6 tygodni dojrzewania przyrosty zawartości N-peptydowego, N-aminokwasowego i N-aminowego wynosiły odpowiednio 280,4; 304,6 i 242,0%. Natomiast przyrosty zawartości peptydów rozpuszczalnych w 2- i 12-procentowym TCA były zdecydowanie mniejsze i wynosiły odpowiednio: 167 oraz 153,8%. Nie stwierdzono korelacji między zawartością N-rozpuszczalnego, peptydów rozpuszczalnych w 2- i 12- procentowym TCA oraz zawartością niskocząsteczkowych związków azotowych w serach podczas dojrzewania. Natomiast w serach dojrzałych zawartość N-peptydowego i N-aminowego była skorelowana z zawartością N-rozpuszczalnego w pH 4,6. Z kolei zawartość N-aminokwasowego nie była skorelowana z ilością N-rozpuszczalnego, ale korelowała z ilością peptydów rozpuszczalnych w 2- i 12-procentowym TCA. Metody alternatywne z 2- i 12-procentowym TCA mogą być zatem przydatne do porównywania zakresu i głębokości proteolizy w dojrzałych serach typu holenderskiego. Natomiast w ocenie dynamiki proteolizy podczas dojrzewania sera bardziej przydatny jest tradycyjny (chociaż praco- i czasochłonny) sposób frakcjonowania różnych form związków azotowych i ich oznaczanie odwoławczą metodą Kjeldahla. W odróżnieniu od serów typu holenderskiego, w serach Cheddar proteoliza i peptydoliza przebiegała znacznie wolniej i równomiernie - w związku z mniejszą aktywnością wody i stałym składem chemicznym w całej masie sera. Umożliwia to stosowanie metod alternatywnych do monitoringu proteolizy podczas dojrzewania sera Cheddar.
The diversity of microbiological and biochemical processes occurring while cheeses ripen, interrelations among those processes, as well as their changeability with time make the monitoring of proteolysis and peptidolysis processes difficult. This is why special research projects are performed in many scientific centres aiming at developing a reliable method to monitor the proteolysis process when various types of cheeses ripen. While evaluating the degradation of paracasein during the ripening of Gouda cheese, it was stated that the dynamics of the process of forming low-molecular nitrogen compounds was different. During a 6 week period of ripening, the rates of increase in the contents of peptide N, aminoacid N, and aminic N amounted to 280.4; 304.6; and 242.0%, respectively. However, the rates of increase in the contents of soluble peptides in 2% and 12% TCA were definitely lower, and amounted to 167 and 153.8%, respectively. No correlation was found among the content of soluble N, peptides soluble in 2% and 12% TCA, and of the low-molecular nitrogen compounds in cheeses during their ripening. Yet, in the ripe cheeses, the contents of peptide N, aminic N, and of the total content of low-molecular products of the degradation of paracasein were correlated with the content of soluble N at pH 4.6. On the other hand, the content of aminoacid N was not correlated with the content of soluble N, but it was correlated with the amount of soluble peptides in 2% and 12% TCA. Therefore, those alternative methods with 2% and 12% TCA can be useful when comparing the range and depth of proteolysis in ripe Dutch type cheeses. Yet, for the purpose of evaluating the dynamics of proteolysis occurring whilst cheeses ripen, a traditional method for the fractionation of various forms of nitrogen compounds, and their determination with the Kjeldahl method appears to be more suitable. Contrary to Dutch type cheeses, the proteolysis and peptidolysis in the Cheddar cheeses run much slower and evenly owing to a lower water activity and thanks to the constant chemical composition throughout the whole mass. This fact makes it possible to apply alternative methods to monitor the proteolysis process whilst the Cheddar cheese ripens.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2005, 12, 4; 52-61
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liczebnosc paleczek z rodzaju Lactobacillus i Bifidobacterium oraz ich wplyw na zawartosc skoniugowanego kwasu linolowego w modelowych serach dojrzewajacych
The count of Lactobacillus and Bifidobacterium rods and their effect on the content of conjugated linoleic acid in the model ripening cheeses
Autorzy:
Bzducha, A
Obiedzinski, M.W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826728.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
sery dojrzewajace
dojrzewanie serow
bakterie
Lactobacillus casei
Lactobacillus acidophilus
Bifidobacterium lactis
liczebnosc mikroorganizmow
kwas linolowy
kwas linolowy skoniugowany
bakterie probiotyczne
zawartosc kwasu linolowego
Opis:
W pracy określono wpływ probiotycznych pałeczek Lactobacillus casei, Lactobacillus acidophilus i Bifidobacterium lactis na zawartość CLA w modelowych serach dojrzewających. W okresie dojrzewania serów oznaczano również liczbę żywych komórek badanych mikroorganizmów. Wytworzone sery modelowe charakteryzowały się ponad 23% zawartością tłuszczu w suchej masie i ok. 58% zawartością wody, wobec czego zakwalifikowano je do grupy serów półtłustych miękkich. We wszystkich próbach serów świeżych zawartość CLA wynosiła ok. 700 mg/100 g tłuszczu. Liczba żywych komórek bakterii probiotycznych w serach dojrzewających w temp. 6°C przez 8 tygodni utrzymywała się na poziomie 107–108 jtk/g, spełniając wymaganie minimum terapeutycznego. W zastosowanych warunkach dojrzewania nie stwierdzono wpływu wybranych bakterii probiotycznych na zawartość CLA w serach modelowych.
In this paper, the effect of probiotic rods: Lactobacillus casei, Lactobacillus acidophilus, and Bifidobacterium lactis on the content of CLA in the model ripening cheeses was determined. During the ripening period of cheeses, the count of living cells of the micro-organisms studied was determined, too. The model cheeses produced were characterized by a fat content amounting to over 23% in dry mass and by a water content of about 58%; thus, they were categorized as semi-fat, soft cheeses. In all the samples of fresh cheeses, the content of CLA was about 700 mg per 100 g fat. In the cheeses ripening at a temperature of 6oC during a period of 8 weeks, the count of living probiotic cells remained at the same level of 107–108 CFU/g and met the requirement of therapeutic minimum. Under the ripening conditions applied, no effect of the selected probiotic bacteria on the CLA content in the model ripening cheeses was found.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2007, 14, 5; 301-311
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies