- Tytuł:
-
The sersera of the guembri: anthropological approach to the device in the context of Gnawa diasporas in Brussels and Morocco
Sersera guembri. Antropologiczne podejście do instrumentu w kontekście diaspory Gnawa w Brukseli i Maroku - Autorzy:
-
Hanáková, Martina
Dobbelaere, Itzana
Sechehaye, Hélène - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/514051.pdf
- Data publikacji:
- 2016
- Wydawca:
- Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
- Tematy:
-
sersera
guembri
Gnawa
Brussels
Morocco
amplification
Bruksela
Maroko
amplifikacja - Opis:
-
In Gnawa music, the three-stringed lute called guembri plays a central role. According to Sum (2012, p. 52), “the guembri attracts the mluk (supernatural entities summoned in gnawa ceremonies) by sounding their musical identities, effectively sounding their names (...), (as well as) calling on the adept (...). Upon arrival of the spirit, the guembri, as the adept, becomes possessed.” The guembri is equipped with a detachable idiophone consisting of metal loops or rings fixed around the edges of a metal sheet, inserted into the neck. This device, called the sersera, is mostly audible during solo moments. It has been often noticed, or briefly described (Baldassarre 1999), but never analyzed in detail. However, it seems important for us to include the sersera in the analysis of the status, meaning and roles of the guembri timbre. Taking it into consideration will provide a new approach leading to better understanding of many facets of the instrument, including its cultural value. The sersera was used before and it is still made and carried by musicians, but nowadays it is barely employed either in Morocco or in Belgium. Through confrontation of the acoustical analysis and the information found in literature with the musicians’ experience, this paper tries to find the reasons of this obsolescence.
W muzyce Gnawa główną rolę odgrywa trzystrunowa lutnia zwana guembri. Według Sum (2012, s. 52) „guembri przyciąga mluki [byty nadprzyrodzone przywoływane w trakcie rytuałów Gnawa] przez wybrzmiewanie ich muzycznych tożsamości, skuteczne oddawanie ich imion za pomocą dźwięków (…) [jak również] wzywanie adepta. Wraz z przybyciem ducha guembri jako adept zostaje opętane”. Instrument ten jest wyposażony w zdejmowany idiofon składający się z metalowych kółek (pierścieni) nawiniętych na brzegi wprowadzonej do szyjki metalowej płytki. Ten element – sersera – najwyraźniej można usłyszeć w partiach solowych. Często znajduje się wzmianki na jego temat, został on również zwięźle opisany (Baldassarre 1999), lecz nigdy nie zbadano go szczegółowo. Tymczasem dla autorów niniejszego tekstu istotne wydaje się uwzględnienie sersery w analizie jej statusu, znaczenia oraz roli tembru guembri. Rozważenie tego elementu sprawi, że możliwe będzie spojrzenie na problem w nowy sposób, który pozwoli na lepsze zrozumienie wielu kwestii dotyczących instrumentu, włączając w to jego walor kulturowy. Sersera była w użyciu już wcześniej i nadal jest wytwarzana oraz wykorzystywana przez muzyków, lecz obecnie jej zastosowanie zarówno w Maroku, jak i w Belgii jest znikome. W niniejszym artykule dokonana zostanie próba odkrycia przyczyny tego spadku popularności poprzez konfrontację analizy audytywnej i informacji znalezionych w literaturze z doświadczeniem muzyków. - Źródło:
-
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2016, 3(30); 7-27
2956-4107
2353-7094 - Pojawia się w:
- Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki