Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "serial thought" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
In search of a reaffirmation of one’s own poetic voice through translation: contemporary Polish poetry translated into Spanish
Auf der Suche nach der Bestätigung der eigenen poetischen Stimme: moderne polnische Dichtung in spanischer Übersetzung
W poszukiwaniu potwierdzenia własnego głosu poetyckiego poprzez tłumaczenie: współczesna poezja polska w przekładzie na język hiszpański
Autorzy:
JACKIEWICZ, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/784319.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
Übersetzung
Dichtung
serielles Denken
Fremdheitserfahrung
Rekontextualisierung
tłumaczenie
poezja
myślenie seryjne
doświadczenie obcego
rekontekstualizacja
translation
poetry
serial thought
the trial of the foreign
recontextualisation
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest ukazanie możliwych trudności, jakie mogą napotkać tłumacze przystępujący do odtworzenia w tekstach docelowych obrazów rzeczywistości przedstawionych w utworach współczesnych polskich poetów, takich jak Marcin Świetlicki, Ewa Sonnenberg, Michał Sobol i Jacek Dehnel. Jest to twórczość praktycznie nieznana hiszpańskojęzycznemu czytelnikowi, stąd realizowane studium ma również za zadanie zapoznanie go z poezją opublikowaną w Polsce w ostatnich latach. Proponujemy analizę porównawczą oryginalnych wersów z ich hiszpańskimi wersjami, mającą na celu zbadanie, czy stylistyczna i formalna organizacja polskich utworów, z których wyłania się chęć „podążania ścieżkami twórczej wolności i bycia wiernym własnemu głosowi” (Antonio Colinas), została zachowana w tekstach docelowych. Myśląc o specyfice tej poezji i sposobie jej ujawnienia w procesie tłumaczenia, punktem wyjścia do naszych rozważań będzie koncepcja tłumaczenia tekstów lirycznych jako twórczej rekontekstualizacji oryginału w tworzywie języka docelowego, autorstwa Lawrence’a Venutiego. Pod uwagę weźmiemy również spostrzeżenia Antoine’a Bermana i zaproponowane przez niego pojęcie przekładu jako „doświadczenia obcego”, aby zweryfikować, czy i w jakim stopniu rozwiązania przyjęte przez tłumaczy umożliwiły docelowemu odbiorcy doznanie niekiedy odległej rzeczywistości ukazanej w tekstach wyjściowych. Wreszcie, biorąc pod uwagę ideę przekładu jako procesu twórczego, interesującym będzie odniesienie się do zagadnienia „myślenia seryjnego”, w ujęciu Umberto Eco, oraz jego zastosowania w translacji. Zaprezentowane przykłady pozwolą nakreślić hiszpańskojęzycz-nemu odbiorcy charakter najnowszej poezji polskiej i wykażą, że oddany w analizowanych tłumaczeniach zamysł estetyczny jej autorów może być częścią docelowej tradycji literackiej.
Das Ziel des vorliegenden Artikels ist es zu zeigen, auf welche möglichen Schwierigkeiten Übersetzer stoßen können, die die Bilder der äußeren Wirklichkeit aus den Werken polnischer Dichter wie Marcin Świetlicki, Ewa Sonnenberg, Michał Sobol i Jacek Dehnel wiedergeben wollen. Dabei handelt es sich um Werke, die den spanischen Lesern praktisch unbekannt sind, daher hat diese Untersuchung die Aufgabe, sie mit der in den letzten Jahren in Polen veröffentlichten Dichtung bekannt zu machen. Vorgeschlagen wird daher ein Ver-gleich der originalen Verse mit ihren spanischen Versionen, der sich mit der Frage beschäftigt, ob die stilistische und formale Organisation der polnischen Gedichte, aus denen der Wille „den Spuren der schöpferischen Freiheit und der Treue der eigenen Stimme zu folgen“ (Antonio Colinas) auftaucht, in den Zieltexten beibehalten wurde. Unter Berücksichtigung der Spezifik dieser Dichtung und der Art ihrer Entdeckung im Übersetzungsprozess, ist der Ausgangspunkt der Überlegungen Lawrence Venutis Konzept der Übersetzung lyrischer Texte als künstlerische Rekonstruktion des Originals in der Zielsprache. Eingebunden werden auch die Betrachtungen von Antoine Berman und der von ihm vorgeschlagene Begriff der Übersetzung als „Fremdheitserfahrung“, um zu verifizieren, ob und wie es die übersetzerischen Lösungen dem Zielrezipienten ermöglichten, die manchmal entfernte Realität, die in den Ausgangstexten gezeigt wurde, zu erfahren. In Anlehnung an die Idee der Übersetzung als künstlerischen Prozess sind schließlich der Bezug auf das Konzept „des seriellen Denkens“ von Umberto Eco und seine Anwendung in der Übersetzung interessant. Die präsentierten Beispiele zeigen dem zielsprachigen Leser den Charakter der neuesten polnischen Dichtung und beweisen, dass die in den analysierten Übersetzungen wiedergegebene Absicht ihrer Autoren ein Teil der zielsprachigen Literaturtradition sein kann.
The aim of this paper is to show the possible difficulties which might be encountered by the translators who resolve to recreate in the target texts the images related to the reality depicted in the recent Polish poets, such as Marcin Świetlicki, Ewa Sonnenberg, Michał Sobol and Jacek Dehnel. It is an artistic manifestation practically unknown to the Spanish-language reader, so the purpose of our study is also to create the possibility of familiarizing with the poetry that has been published in Poland during the last years. It is proposed to make a comparative analysis between the original verses and the Spanish versions to find out if the stylistic and formal organization of the works from which emerges “the adoption of paths of creative freedom and fidelity to one’s own voice” (Antonio Colinas) by their authors has been preserved in the target texts. When thinking about the specificity of this poetry and the way of revealing it in the translation process, it is used the idea of the translation of lyric texts as a recontextualisation of the original verses in another language put forward by Lawrence Venuti. We also take into account the observations of Antoine Berman and his concept of translation as “the trial of the foreign” to verify if and to what extent the solutions adopted by the translators have distanced the target recipient from the qualities of the original and sometimes distant reality. Finally, and thinking about the recreational aspect of the translation process, we also focus on the notion of “serial thought” described by Umberto Eco and its use in the field of translation. The presented examples sketch the Hispanic reception of the latest Polish poetry and indicate that its aesthetic inten-tionality reflected in the analyzed translations may be a part of the target literary tradition.
Źródło:
Transfer. Reception studies; 2018, 3
2451-3334
Pojawia się w:
Transfer. Reception studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Federico Incardona and Giovanni Damiani
Autorzy:
Carapezza, Paolo Emilio
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/780337.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Federico Incardona
Giovanni Damiani
University of Palermo
Post-serial dodecaphony
Heterophony
Natural harmonic sounds
Abstract expressionism
Sound vegetation
Thought in sounds
Sound architecture
Opis:
Together with Sciarrino and Casale, Incardona and Damiani are the most important composers trained at Palermo University’s Musicological Institute. Federico Incardona (Palermo, 1958-2006) reconciles the social commitment of Berg and the political tension of Nono with the sublimated eroticism of Szymanowski. If Nono’s works, like those of Evangelisti in a different way, blend dodecaphonic dialectic with the corporeity of the sound of Varèse, Incardona blends Evangelisti’s sonorous cosmogony with the erotic immediateness of Bussotti. But his principal reference point is Mahler. His music is rich in meaning and strong emotional intensity, concentrated and sublimated: it is like “processes of denuding of the melody, carnal embraces between the parts, dodecaphonic series modelled on the body of the loved one” (Spagnolo). Its “new linearity and temporal tension”, is wedded to the “absolute primacy of expression and emotion”, in full awareness of the “deep unity of emotion and knowledge” (Lombardi Vallauri). Indeed, in the intense expressionism of his music, dodecaphonic construction is always at the service of a dialectical discourse which is dense and deep, but - in his last works - clear and fluid like a melody by Bellini. “Infinite melos”, Marc Crescimanno defines it: harmonic richness and dense hétérophonie complexities are blended; the counterpoint is based “on the superimposition of manifold variations on the same figure, with precise control of the vertical encounters on its melodic-harmonic hinges”. Born into a dynasty of engineers and architects, Giovanni Damiani (Palermo, 1966) is himself an engineer and architect, but in sound space. Rather than music, his works are organized Sound: “embodiment of the intelligence inherent in sounds themselves”, in the manner of Varèse, and specifically “sound vegetation”, in the manner of Bartok. His most important work, Salve follie precise (1998-2004: on a libretto in verse by Francesco Carapezza, based on Semmelweis et l’infection puerpérale that Louis-Ferdinand Céline wrote between 1924 and 1929), represents precisely the germination of life (of algae from water, of grass from rock, of man from woman, of sounds from Sound) and the threats of death that surround it, that is to say of regression of the animal and vegetable kingdoms to the mineral kingdom. In it Damiani exclusively uses, as previously in the great symphony Matrice/Organon (1995), natural harmonic sounds. We thus assist at harmonic germination; Sound generates sounds, the Note generates notes. If Damiani as a musicologist follows on from Réti, as a composer he follows on from Schenker. For him the note, seen as pure Sound internally structured a priori, is everything: the universe of artistic creation in sound space is only unfolding of the tension internal to the note itself. Everything (melody, tonality, polyphony, harmony), as Cesare Brandi wrote, “comes from the very nature of the note, which is, in the stratification of harmonics, tonic, isolated note (of a melody), vertical chord and horizontal encounter of polyphonic lines”.
Źródło:
Interdisciplinary Studies in Musicology; 2013, 12; 41-56
1734-2406
Pojawia się w:
Interdisciplinary Studies in Musicology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies