- Tytuł:
- Od Czterech utworów na kwartet smyczkowy i fortepian (1961) po Rapsodię-Romans na klarnet i fortepian (2014). Brzmienie fortepianu w twórczości solowej i kameralnej Jana Wincentego Hawela
- Autorzy:
- Stachura-Bogusławska, Anna
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/2144032.pdf
- Data publikacji:
- 2020
- Wydawca:
- Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
- Tematy:
-
Jan Wincenty Hawel
Górny Śląsk
fortepian
sonoryzm neoklasyczny
seria dwunastodźwiękowa
aleatoryzm - Opis:
- W twórczości Jana Wincentego Hawela, związanego ze środowiskiem Górnego Śląska kompozytora, dyrygenta i pedagoga, brzmienie fortepianu odgrywa znaczącą rolę. W jego dorobku, obejmującym dzieła orkiestrowe, wokalno-instrumentalne, wokalne oraz kameralne i solowe, figuruje około 20 dzieł na fortepian solo bądź kameralnych z brzmieniem tego instrumentu. Są to m.in. Variazioni per pianoforte (1968), Capriccio-Fantasia nr 2 na dwa fortepiany (1972), Musica concertante na kwintet instrumentów dętych (flet, obój, klarnet, fagot, waltornia) i fortepian (1976), Tryptyk na klawesyn amplifikowany i fortepian (1980), Mała kantata na obój i fortepian (2012) oraz Rapsodia-Romans na klarnet i fortepian (2014). Artykuł koncentruje się nie tylko na przedstawieniu fortepianu w twórczości Hawela, który z jednej strony poddawany jest nowatorskim eksperymentom (bogaty wachlarz sonorystycznych pomysłów, efekty niekonwencjonalne na strunach), a z drugiej — w delikatnej kantylenie przypomina o swym tradycyjnym obliczu. Na podstawie wybranych przykładów ze wspomnianych wcześniej utworów solowych i kameralnych próbuje także ukazać najbardziej charakterystyczne cechy warsztatu kompozytorskiego Jana Wincentego Hawela.
- Źródło:
-
Aspekty Muzyki; 2020, 10; 139-156
2082-6044 - Pojawia się w:
- Aspekty Muzyki
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł