Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "separacja metali" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Poszukiwanie różnic we właściwościach kompleksotwórczych alkiloimidazoli i ich wykorzystanie
Search for differences in the complex forming abilities of alkylimidazoles and making use of them
Autorzy:
Lenarcik, B.
Radzymińska-Lenarcik, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1207632.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
Tematy:
alkiloimidazole
stałe trwałości
efekt steryczny
separacja metali
solid stability
steric effect
Opis:
Wykazano, że zasadowość cząsteczek należących do poszczególnych szeregów homologicznych alkiloimidazoli zależy od po- łożenia podstawników alkilowych w pierścieniu i rośnie liniowo ze wzrostem ich długości. Zasadowość zmniejsza się w szeregu: 1,2,4-trialkiloimidazole > 1,2-dialkiloimidazole > 1,4- dialkiloimidazole > 2- alkiloimidazole > 1-alkiloimidazole. Zasadowość ligandów ma wielkie znaczenie w rozdzielaniu metali. Metodą podziału w układzie ciecz-ciecz wyznaczono stałe trwałości tworzących się w roztworach wodnych kompleksów 1-alkilo- oraz 1-alkilo-2-metyloimidazoli z Co(II), Ni(II), Cu(II) i Zn(II). Wykazano, że tworzenie się kompleksów z metalami przejściowymi zależy od dwóch efektów - sterycznego lub hydrofobowego danego liganda (alkiloimidazolu). Efekty te można wykorzystać do selektywnego rozdzielania Co(II) od Ni(II), Cu(II) od Co(II) i Ni(II), Zn(II), Cd(II), czy innych kationów, w zależności od wyjściowego składu mieszaniny wykonanej różnymi technikami separacyjnymi.
It was shown that the alkalinity of the molecules belonging to different homologous series alkylimidazoles depends on the position of alkyl substituents in the ring and increases linearly with increasing length. Alkalinity decreases in the series: 1,2,4-trialkylimidazole> 1,2-dialkylimidazole > 1,4 – dialkylimidazole > 2 - alkylimidazole> 1-alkylimidazole. The alkalinity of the ligands is of great importance in the distribution of metals. The liquid-liquid partition method was used to determined the stability constants of Co(II), Ni(II), Cu(II), and Zn(II) complexes with 1-alkyl- and 1-alkyl-2-methylimidazoles in aqueous solutions. It was shown that the formation of complexes with transition metals depends on two effects – steric or hydrophobic of ligands (alkylimidazole). These effects can be used for the selective separation of Co(II) from Ni(II), Cu(II) from Co(II) and Ni(II), Zn(II), Cd(II) or other cations, depending on the initial mixture composition.
Źródło:
Chemik; 2011, 65, 4; 237-242
0009-2886
Pojawia się w:
Chemik
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of magnetite nanoparticles synthesis conditions on their ability to separate heavy metal ions
Wpływ warunków syntezy nanocząstek magnetytu na ich zdolność do separacji jonów metali ciężkich
Autorzy:
Bobik, M.
Korus, I.
Dudek, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/205007.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
iron oxide nanoparticles
co-precipitation
heavy metals separation
adsorption
nanocząstki tlenku żelaza
chemiczne współstrącanie
metale ciężkie
separacja metali ciężkich
adsorpcja
Opis:
Magnetite nanoparticles have become a promising material for scientific research. Among numerous technologies of their synthesis, co-precipitation seems to be the most convenient, less time-consuming and cheap method which produces fine and pure iron oxide particles applicable to environmental issues. The aim of the work was to investigate how the co-precipitation synthesis parameters, such as temperature and base volume, influence the magnetite nanoparticles ability to separate heavy metal ions. The synthesis were conducted at nine combinations of different ammonia volumes - 8 cm3, 10 cm3, 15 cm3 and temperatures - 30°C, 60°C, 90°C for each ammonia volume. Iron oxides synthesized at each combination were examined as an adsorbent of seven heavy metals: Cr(VI), Pb(II), Cr(III), Cu(II), Zn(II), Ni(II) and Cd(II). The representative sample of magnetite was characterized using XRD, SEM and BET methods. It was observed that more effective sorbent for majority of ions was produced at 30°C using 10 cm3 of ammonia. The characterization of the sample produced at these reaction conditions indicate that pure magnetite with an average crystallite size of 23.2 nm was obtained (XRD), the nanosized crystallites in the sample were agglomerated (SEM) and the specific surface area of the aggregates was estimated to be 55.64 m2·g-1 (BET). The general conclusion of the work is the evidence that magnetite nanoparticles have the ability to adsorb heavy metal ions from the aqueous solutions. The effectiveness of the process depends on many factors such as kind of heavy metal ion or the synthesis parameters of the sorbent.
Nanocząstki magnetytu stanowią obiecujący materiał badań ze względu na możliwość ich praktycznego zastosowania w różnorodnych dziedzinach. Wśród wielu metod ich syntezy, jako jedną z najwygodniejszych, najmniej pracochłonnych oraz ekonomicznych, wyróżnić można chemiczne współstrącanie. Efektem metody chemicznego współstrącania są drobne nanocząstki tlenku żelaza o dużej czystości, odpowiednie do zastosowań w zagadnieniach środowiskowych. Celem pracy było badanie w jaki sposób warunki syntezy chemicznego współstrącania, takie jak temperatura reakcji czy też ilość użytej zasady wpływają na zdolności separacyjne nanocząstek magnetytu względem jonów kilku metali ciężkich. Syntezy prowadzone były w dziewięciu kombinacjach przy różnej objętości dodawanego amoniaku – 8 cm3, 10 cm3, 15 cm3 oraz temperaturze – 30°C, 60°C, 90°C. Powstałe podczas każdej z syntez tlenki żelaza były badane jako adsorbenty jonów siedmiu metali ciężkich: Cr(VI), Pb(II), Cr(III), Cu(II), Zn(II), Ni(II) and Cd(II). Ponadto próbka magnetytu zsyntezowanego w wybranych warunkach była badana przy użyciu metod XRD, SEM oraz BET. Analizując wyniki procesu sorpcji stwierdzono, iż najbardziej efektywny materiał, dla większości metali ciężkich, powstał w temperaturze 30°C przy użyciu 10 cm3 amoniaku. Dodatkowa charakterystyka powstałego w tych warunkach sorbentu wykazała, iż stanowił on czysty magnetyt o średniej wielkości ziarna 23,2 nm (XRD). Ponadto wykazano, iż pojedyncze ziarna w badanej próbce są zaglomerowane (SEM) a powierzchnia właściwa agregatów wynosi 55,64 m2/g (BET). Ogólnym wnioskiem z pracy jest dowód, iż warunki syntezy badanego adsorbentu mają wpływ na jego zdolność separacyjne względem niektórych jonów metali ciężkich.
Źródło:
Archives of Environmental Protection; 2017, 43, 2; 3-9
2083-4772
2083-4810
Pojawia się w:
Archives of Environmental Protection
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Separation of palladium(II) from mixtures of non-ferrous metal ions by solvent extraction
Autorzy:
Radzyminska-Lenarcik, E.
Witt, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/115497.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Fundacja na Rzecz Młodych Naukowców
Tematy:
metal separation
cobalt(II)
nickel(II)
copper(II)
palladium(II)
solvent extraction
alkylimidazole
separacja metali
kobalt(II)
nikiel(II)
miedź(II)
pallad(II)
ekstrakcja rozpuszczalnikiem
alkiloimidazole
Opis:
The possibility of Pd(II) ions separation from mixtures of Co(II), Ni(II), Cu(II) and Pd(II) ions by solvent extraction was studied, using 1-hexyl-2methylimidazole in chloroform as the extractant. The initial concentration of each ion was 10 mM. The tests were carried out at a temperature of 25°C, at a constant strength of the aqueous solution of I = 0.5, as maintained by the KCl solution. It was demonstrated that differences in the stability and structure of their coordination sphere as well as solubility of complexes with the extractant could be used for separating the Co(II), Ni(II), Cu(II) and Pd(II) ions by solvent extraction. Pd(II), which forms flat-square complexes in the solutions, passes easily into the organic phase and is easier separated from the mixture of Co(II), Ni(II), Cu(II) ions, which form octahedral or tetrahedral complexes. Extraction percentages were calculated. For the respective metals, their values increase for increasing concentrations of the extractant in the aqueous phase. The extraction percentage decreases in the following order: Pd(II) > Cu(II) > Co(II) > Ni(II). In the case of the quaternary mixture, the highest extraction percentage for Pd(II) (70%) was obtained at a pH=7.33. Separation coefficients were also calculated. The highest separation coefficients were obtained for the system: Pd(II)/Ni(II), Pd(II)/Co(II); at a pH of 5.4 for an aqueous solution, their values are 13.3 and 7.7, respectively.
Źródło:
Challenges of Modern Technology; 2016, 7, 1; 17-22
2082-2863
2353-4419
Pojawia się w:
Challenges of Modern Technology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies