Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "sentencing" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 20
Tytuł:
Dopuszczalność orzekania kary wolnościowej na podstawie art. 37a k.k. a instytucja występku o charakterze chuligańskim
Admissibility Rule of Libertarian Punishment on the Basis of Article 37a of the Criminal Code and the Institution of Vice Hooligan
Autorzy:
Bernal, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/596872.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
art. 37a k.k.
art. 58 § 4 k.k.
ustawowe zagrożenie
dyrektywy wymiaru kary
zamiana kary pozbawienia wolności
Article 37a Criminal Code
Article 58 § 4 Criminal Code
statutory risk
directive sentencing
commutation of the sentence of imprisonmen
Opis:
W artykule omówiono problematykę dotyczącą możliwości zastosowania art. 37a k.k., przewidującego możliwość zamiany kary pozbawienia wolności na kary o charakterze wolnościowym, który obowiązuje od 1 lipca 2015 roku, w wypadku popełnienia występku o charakterze chuligańskim. Analizie poddano wprowadzony art. 37a k.k., a w szczególności kwestie dotyczące charakteru tego przepisu jako normy przednawiasowej wpływającej na zagrożenie ustawowe przepisów zrębowych. W konkluzji wskazano, że poprzez eliminację art. 58 § 4 k.k. i wprowadzanie art. 37a k.k. jest możliwe zastosowanie grzywny albo kary ograniczenia wolności w przypadku sprawców występków o charakterze chuligańskim.
The article discusses the issues concerning the applicability of Article 37a Criminal Code, providing the possibility of commutation of the sentence of imprisonment for a penalty to be libertarian, which came into force on 1 July 2015, in case of committing a transgression of a hooligan. A new Article 37a Criminal Code, and in particular the issues concerning the nature of that provision as a standard of “beforebracket” influencing the threat of statutory regulations of the framework. The conclusion was that by eliminating Article 58 § 4 Criminal Code and the introduction of Article 37a Criminal Code it is possible to use fines and penalties of restriction of liberty for perpetrators of crimes of a hooligan.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2016, XCIX; 11-27
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przegląd orzeczeń i decyzji Międzynarodowego Trybunału Karnego (kwiecień-listopad 2019 r.)
Review of case of law of the International Criminal Court (April-November 2019)
Autorzy:
Gacka, Patryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/498911.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Fundacja im. Aliny i Leszka Allerhandów
Tematy:
Międzynarodowy Trybunał Karny
orzeczenia
zbrodnie międzynarodowe
International Criminal Court
case law
sentencing
international crime
Opis:
Prezentujemy trzeci już przegląd wybranych orzeczeń i decyzji Międzynarodowego Trybunału Karnego od kwietnia do listopada 2019 r. Okres ten charakteryzował się nadzwyczajną aktywnością Trybunału zarówno w odniesieniu do poszczególnych sytuacji (situations), jak i spraw konkretnych sprawców (cases). Oprócz przykuwających uwagę mediów posiedzeń i decyzji w odniesieniu do sytuacji w Afganistanie, zwięzłemu omówieniu poddane zostaną także decyzja dotycząca autoryzacji postępowania przygotowawczego w sytuacji Birma/Bangladesz, wyrok w postępowaniu apelacyjnym w sprawie decyzji odszkodowawczej w sprawie T. Lubangi, a także wyroki – kolejno o winie i karze – w sprawie B. Ntagandy.
In this review of the case law of the International Criminal Court, Patryk Gacka briefly examines decisions of the Court in the Afghanistan situation, the decision on the authorization of preliminary examinations in the situation of Myanmar/Bangladesh, the appeal judgment on reparations in the case of T. Lubanga, and finally two judgments issued by the Court in the case of Bosco Ntaganda.
Źródło:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda; 2019, 2, 2(4); 345-352
2657-7984
2657-800X
Pojawia się w:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
SELECTED ALTERNATIVE SENTENCING OF MONETARY CHARACTER IN THE TERMS OF THE SLOVAK REPUBLIC
WYBRANE ALTERNATYWNE KARY NATURY MAJĄTKOWEJ NA SŁOWACJI
Autorzy:
Gejdoš, Miroslav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/567790.pdf
Data publikacji:
2018-12
Wydawca:
Międzynarodowy Instytut Innowacji Nauka – Edukacja – Rozwój w Warszawie
Tematy:
sentencing
forfeiture of property sentencing
forfeiture of a thing sentencing
thing
restorative concept
kara
kara za przepadek mienia
kara za sprawę
rzecz
koncepcja regenerująca
Opis:
The author in this research paperpresents the description of restorative concept of justice. Specifically, it focuses on the description of alternative sentencing of monetary character, its role and characterization in the system of criminal law in the Slovak republic. The objective of forfeiture of property is to reach for the property of an offender, as well as, last but not the least, it aims to recondition the offender. The objective of forfeiture of an object is to eliminate the thing, which could be used for criminal offence. The basis is to obstruct the conditions of an offender for further criminal activity, or to deprive the benefit acquired by committing a crime.
Autor studium naukowego bada opis rekonstruującej koncepcji kary. W szczególności, alternatywna kara charakteru nieruchomości, ich statusu i definicji w systemie prawa karnego w Republice Słowackiej. Rolą kary za przepadek mienia jest dotarcie do własności sprawcy, a na koniec - do odbudowy sprawcy. Celem ukarania przepadku jest wyeliminowanie rzeczy, która może służyć popełnieniu przestępstwa. Istotą jest pogorszenie warunków sprawcy za popełnienie innych przestępstw lub wycofanie jego świadczenia, które przestępca uzyskał w wyniku przestępstwa.
Źródło:
International Journal of Legal Studies (IJOLS); 2018, 4(2); 141-149
2543-7097
2544-9478
Pojawia się w:
International Journal of Legal Studies (IJOLS)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Discrimination in Employment Relationships Due to Criminality
Autorzy:
Grzeszczyk, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618239.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
labor law
discrimination
criminal convictions
sentencing
recruitment
prawo pracy
dyskryminacja
karalność
skazanie
rekrutacja
Opis:
Employee rights are protected by the Labour Code and other labor laws. Protective function of this branch of law is fullfilled, among others, by provisions on the prohibition of discrimination. In certain circumstances, the provisions provide legal protection also for candidates for employees, indicating what a potential employer may require from the candidate, how he should behave towards him and what are the permitted criteria for evaluating job-seeker in the course of the recruitment for the position. Discrimination may therefore occur at the stage of looking for a job by a potential employee, especially during the recruitment procedure. The Labour Code contains open catalog of causes of discrimination, and therefore often appear doubts as to whether the action of the employer bears the hallmarks of discrimination, whether it is an acceptable action. Because of this, it is reasonable to attempt to answer the question whether it is permissible to differentiate the situation of candidates for jobs at employment relationships due to a prior criminal record. This will determine the relationship between the discretionary power of the employer to choose the best candidate for the job, and the equal treatment of all potential employees, including due to the content of their criminal cards.
Prawa pracownika są chronione przez Kodeks pracy i inne przepisy prawa pracy. Funkcję ochronną tej gałęzi prawa realizują m.in. przepisy dotyczące zakazu dyskryminacji. W pewnych okolicznościach przepisy przewidują ochronę prawną również dla kandydatów na pracowników, wskazując, czego potencjalny pracodawca może od kandydata żądać, jak powinien się w stosunku do niego zachować oraz jakie są dozwolone kryteria oceny poszukującego pracy w toku rekrutacji na dane stanowisko. Do dyskryminacji może zatem dochodzić już na etapie poszukiwania pracy przez potencjalnego pracownika, w szczególności podczas postępowania rekrutacyjnego. Kodeks pracy zawiera otwarty katalog przyczyn dyskryminacyjnych, w związku z czym niejednokrotnie pojawiają się wątpliwości, czy działanie pracodawcy nosi znamiona dyskryminacji czy też jest działaniem dopuszczalnym. Z uwagi na to zasadna jest próba odpowiedzi na pytanie, czy dopuszczalne jest różnicowanie sytuacji kandydatów do pracy przy nawiązaniu stosunku pracy ze względu na uprzednią karalność. Pozwoli to wyznaczyć relację między dyskrecjonalną władzą pracodawcy do wyboru najlepszego kandydata na dane stanowisko a obowiązkiem równego traktowania wszystkich potencjalnych pracowników, w tym ze względu na treść ich karty karnej.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 4
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola ustawowych wskazań sądowego wymiaru kary w kontekście praw jednostki karanej
The role of statutory indications of judicial sentencing in the context of the rights of a convicted individual
Autorzy:
Kania, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/697692.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
judicial sentencing
protection of the individual in criminal proceedings
just punishment
Opis:
The aim of the article is to determine whether statutory indications of sentencing enable the court – and if they do, to what extent – to make the correct choice with regard to the type of sentence. The analysis leads to the conclusion that although the normative presence of the said regulations prevents the courts from exceeding their discretion, their practical usefulness is highly doubtful. An attempt to translate the meaning of the said provisions to the specific type of sentence turns out to be an extremely complex process. Additionally, there are controversies regarding empirically confirmed cases when during sentencing judges make reference to an informal penalty classification in the form of their personal knowledge or life and work experience.
Źródło:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2019, 17, 1; 99-105
2658-1922
Pojawia się w:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Małoletniość” a problematyka ustawowych wskazań sądowego wymiaru kary – wybrane zagadnienia
‘Minors’ and problematic aspects of judicial sentencing – selected problems
Autorzy:
Kania-Chramęga, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1036849.pdf
Data publikacji:
2021-03-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
minor
judicial sentencing
educational objectives
małoletni
sądowy wymiar kary
cele wychowawcze
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest ustalenia znaczenia „małoletniości” na gruncie przepisów kształtujących sądowy wymiar kary. Analizując niniejsze zagadnienie od strony teoretycznoprawnej, w opracowaniu odwołano się do regulacji wybranych rozwiązań części ogólnej Kodeksu karnego, ponieważ uznano, że przewidziane w nich unormowania oddziałują na kierunek sądowego wymiaru kary. Podjęte rozważania między innymi miały wykazać, czy młody wiek zarówno sprawcy, jak i ofiary przestępstwa mogą w sposób arbitralny przesądzać o wypracowaniu czy utrwaleniu w tym zakresie określonego kierunku linii orzeczniczej, a w konsekwencji determinować rodzaj oraz rozmiar orzekanej w tego rodzaju przypadkach sankcji karnej. Opierały się one na analizie rozwiązań przewidzianych w artykułach: 10 § 3 k.k., 53 § 2 k.k. oraz 54 k.k.
The purpose of this article is to determine the meaning of ‘minors’ in provisions shaping judicial sentencing. The theoretical and legal considerations serve primarily to assess whether the young age of both the perpetrator and the crime victim may arbitrarily determine the direction of interpretation of the statutory indications for the penalty, and consequently unconditionally determine the type and length of the criminal sanction imposed in such cases. The considerations were based on the analysis of the solutions provided for in the following articles of the Polish Penal Code: 10 § 3, 53 § 2, and 54.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2021, 83, 1; 60-72
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Amendment to the general directives of judicial sentencing (Article 53(1) of the Penal Code) as a determinant of a change in the punishment philosophy?
Nowelizacja ogólnych dyrektyw sądowego wymiaru kary (art. 53 § 1 k.k.) jako determinanta zmiany filozofii karania?
Autorzy:
Kania-Chramęga, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38421131.pdf
Data publikacji:
2024-07-17
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
judicial sentencing
general directives of the judicial sentencing
amendment to the Penal Code
sądowy wymiar kary
ogólne dyrektywy wymiaru kary
nowelizacja Kodeksu Karnego
Opis:
The paper aims to determine whether the amendment (editorial and allocative) to the general directives of judicial sentencing (Article 53(1) of the Penal Code) can be a factor directing towards a pro-repressive modelling of the penal policy. A comparative analysis of the previous and the new (i.e. in force since 1 October 2023) redaction of the general directives of judicial sentencing will serve as a starting point for answering the question whether the courts will be “obliged” to take into account the analyzed regulations “in the spirit” of repressiveness. Giving a negative answer in this respect, the paper will present an attempt to provide the general directives of judicial sentencing with a correct interpretation that de facto abstracts from the distorted intentions of the originators. Further in the paper, attention will also be paid to whether the new wording of Article 53(1) of the Penal Code will be of significance to increasing the practical usefulness of the discussed determinants in the process of judicial sentencing.
Celem artykułu jest ustalenie, czy zmiana (redakcyjna oraz alokacyjna) ogólnych dyrektyw sądowego wymiaru kary (art. 53 § 1 k.k.) może stanowić czynnik ukierunkowujący na prorepresyjnie zorientowane modelowanie polityki karnej. Komparatystyczna analiza poprzednio obowiązującej oraz nowej (tj. obowiązującej od 1 października 2023 r.) redakcji ogólnych dyrektyw sądowego wymiaru kary będzie stanowiła punkt wyjścia do udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy sądy będą zobligowane do uwzględniania analizowanych regulacji w duchu represyjności. Udzielając odpowiedzi negatywnej w tym zakresie, w artykule przedstawiono próbę nadania ogólnym dyrektywom sądowego wymiaru kary prawidłowej wykładni, de facto abstrahującej od wypaczonych intencji projektodawców. W dalszej części opracowania zwrócono uwagę również na to, czy zmodyfikowane ujęcie art. 53 § 1 k.k. może mieć znaczenie dla zwiększenia praktycznej przydatności omawianych determinantów w procesie sądowego wymiaru kary.
Źródło:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2024, 22, 1; 37-53
2658-1922
Pojawia się w:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Non-custodial penalties laid down by statute and determined by court in the light of the amendment to Criminal Code of 13 June 2019
Autorzy:
Konarska-Wrzosek, Violetta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1338616.pdf
Data publikacji:
2020-12-02
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
ustawowy wymiar kary
sądowy wymiar kary
zasada nulla poena sine lege certa
zasada indywidualizacji wymiaru kary
zasada swobodnego uznania sądu
kary wolnościowe i ich granice
dyrektywy ogólne sądowego wymiaru kary
penalty laid down by statute
penalty determined by court
nulla poena sine lege certa principle
principle of individualised sentencing
principle of a court’s discretion
noncustodial penalties and their limits
general directives on court sentencing
Opis:
The article discusses amendments to the General part of the Criminal Code passed on 13 June 2019, concerning penalties laid down by statute and determined by court. In particular, the author analyses the issue of seemingly directive-like changes concerning the imposition of a fine and the penalty of limitation of liberty in the case those penalties co-occur with the penalty of deprivation of liberty, which in fact increase the minimum limits of those penalties for many offences in the field of the whole common and military criminal law. The author examines the provisions added to Article 33 CC: §§ 1a and 2a, and to Article 34 CC: § 1aa, in the context of the nulla poena sine lege certa principle, the principle of individualised sentencing and the principle of a court’s discretion in the process of imposing a penalty or other penal measures. The author also assesses the purposefulness of the introduction of the catalogue of aggravating and extenuating circumstances to the Criminal Code (Article 53 §§ 2a and 2b CC added). She mainly draws attention to difficulties that can occur in a court’s assessment to what extent the occurrence of given extenuating circumstances justifies taking them into account within standard sentencing and when it will give grounds for the application of the institution of extraordinary extenuation of a sentence. The article also presents the amendments to the wording of Article 53 § 1 CC within the scope of general directives on a penalty determined by court, which mainly tend to direct sentencing towards revenge for an offence committed and general prevention. Taking into account individual prevention was pushed to the background, and the objective of preventing a convict from returning to crime was narrowed, while striving to achieve educational objectives in the field of a convict’s attitudes and conduct was totally ignored. The article is strongly critical of the amendments passed. That is why, it is expected they will not enter into force.
Publikacja dotyczy zmian uregulowań części ogólnej Kodeksu karnego uchwalonej ustawą z 13 czerwca 2019 r. w zakresie ustawowego i sądowego wymiaru kary. W szczególności podjęto w niej kwestię z pozoru dyrektywalnych zmian dotyczących wymiaru kary grzywny i kary ograniczenia wolności, gdy kary te współwystępują w sankcji z karą pozbawienia wolności, które w istocie podwyższają dolne granice tych kar za liczne typy przestępstw w obszarze całego prawa karnego powszechnego i wojskowego. Przeanalizowano postanowienia dodanych do art. 33 k.k.: § 1a i 2a oraz do art. 34 k.k. – § 1aa w kontekście zasady nulla poena sine lege certa, zasady indywidualizacji wymiaru kary i zasady swobodnego uznania sądu przy wymierzaniu kary i innych środków penalnych. Oceniono także celowość wprowadzenia do Kodeksu karnego katalogu okoliczności obciążających oraz łagodzących (dodany art. 53 § 2a i 2b k.k.). Zwrócono przede wszystkim uwagę na mogące pojawiać się trudności przy ocenianiu przez sąd, na ile wystąpienie danych okoliczności łagodzących uzasadnia ich uwzględnienie w ramach tzw. zwyczajnego wymiaru kary, a kiedy upoważniać będzie do zastosowania instytucji nadzwyczajnego złagodzenia kary. W artykule zajęto się także zmianami przeprowadzonymi w treści art. 53 § 1 k.k. z zakresie dyrektyw ogólnych sądowego wymiaru kary, które ukierunkowują ten wymiar przede wszystkim na odpłatę za popełnione przestępstwo i prewencję ogólną. Wzgląd na prewencję indywidualną zszedł na plan dalszy, przy czym zawężono jej cele do zapobiegania powrotowi sprawcy do przestępstwa z całkowitym pominięciem starań o osiągnięcie celów wychowawczych w zakresie postaw i zachowania karanej jednostki. Artykuł ma charakter zdecydowanie krytyczny wobec uchwalonych zmian. Dlatego należy oczekiwać, że nie wejdą one w życie.
Źródło:
Ius Novum; 2020, 14, 2; 55-67
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 22 maja 2014 r., III KZ 15/14
Autorzy:
Kosonoga, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393985.pdf
Data publikacji:
2015-09-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
wniosek o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku
ustne powody wyroku
uzasadnienie wyroku
wyrokowanie
motion for the development and delivery of the written justification of a sentence
oral justification of a sentence
justification of a sentence
sentencing
Opis:
The author of the gloss questions the rightness of the thesis that filing a motion for the development and delivery of the justification of a sentence before it is announced cannot be a self-contained reason for refusing to accept that motion based on Article 422 § 3 of the Code of Criminal Procedure. Arguing with these opinions, the author analyses the legal character of the term specified in Article 422 § 1 of the CCP and assesses practical consequences of sharing the opinion expressed by the Supreme Court. He refers to the doctrine and law interpretation in the field.
W glosie autor kwestionuje trafność tezy, iż złożenie wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku jeszcze przed ogłoszeniem wyroku nie może stanowić samoistnej przesłanki do odmowy przyjęcia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia na podstawie art. 422 § 3 k.p.k. Polemizując z tymi poglądami autor analizuje charakter prawny terminu wskazanego w art. 422 § 1 k.p.k. oraz ocenia praktyczne konsekwencje podzielenia poglądu wyrażonego przez Sąd Najwyższy. Odwołuje się do poglądów doktryny oraz dotychczasowego orzecznictwa w tym zakresie.
Źródło:
Ius Novum; 2015, 9, 3; 201-209
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 4 lutego 2020 r., III KK 113/19
Autorzy:
Kosonoga-Zygmunt, Julia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1337510.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
kara
nadzwyczajne złagodzenie kary
dyrektywy wymiaru kary
najniższa kara przewidziana za przestępstwo
prawo karne
penalty
extraordinary mitigation of a penalty
sentencing directives
the least severe penalty for an offence
criminal law
Opis:
W glosie zaaprobowano tezę, iż wystąpienie szczególnie uzasadnionego wypadku w rozumieniu art. 60 § 2 k.k. powinno znajdować wsparcie w okolicznościach nietypowych samego zdarzenia albo w takich cechach sprawcy, które charakteryzują go w sposób wyjątkowo pozytywny i powodują, że zasługuje on na wymierzenie kary poniżej minimum ustawowego. Dokonując przeglądu orzecznictwa i doktryny, wskazano na główne determinanty oceny szczególnie uzasadnionego wypadku. Podzielono również pogląd o konieczności zachowania odpowiedniego standardu kontroli odwoławczej w tego typu sprawach, polegającego na konieczności merytorycznego a nie jedynie formalnego zweryfikowania zarzutów odwoławczych kwestionujących zasadność zastosowania nadzwyczajnego złagodzenia kary.
The author of this gloss accepts the argument that the existence of ‘exceptionally justified circumstances’ within the meaning of Article 60 § 2 CC should be inferred from unusual circumstances of the incident or the features of the perpetrator which characterise them in an exceptionally positive way and warrant the imposition of a penalty lesser than the least severe penalty imposable for the offence in question. Based on a review of court decisions and scholarly works, the author identifies the key determinants guiding the assessment of whether exceptionally justified circumstances exist. Furthermore, the author endorses the call for maintaining an appropriate standard of appellate review in cases involving the extraordinary mitigation of a penalty. Such a standard implies the need for a substantive and not merely formal revision of the grounds for the appeal challenging the legitimacy of the application of the extraordinary mitigation of a penalty.
Źródło:
Ius Novum; 2020, 14, 4; 193-204
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
General directives of judicial sentencing for a criminal offence following their latest revision
Autorzy:
Majewski, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/48899529.pdf
Data publikacji:
2024-03-09
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
criminal law
Polish Criminal Code
directives of sentencing
degree of culpability
social harm of the committed act
specific prevention
general prevention
Opis:
The provision of Article 53(1) of the Polish Criminal Code sets out directives that guide the court in deciding on the severity of the penalty in each individual act of sentencing. These directives are referred to as “general directives of judicial sentencing”. Four such directives are generally derived from this provision: the directive of the degree of culpability, the directive of the degree of social harm, the directive of individual (specific) prevention and the directive of general positive prevention. The amending act of 7 July 2022 introduced new wording to Article 53(1) of the Criminal Code. Changes were also made to Article 85a of the Criminal Code, which sets out general directives of judicial sentencing in the case of aggregate penalties. The author takes a critical look at the changes introduced in the respective provisions. The aim of this examination is to determine the extent to which the content of the general directives of judicial sentencing, as defined in the amending act of 7 July 2022, differs from their previous formulation, and to what extent the introduced amendments can be considered justified.
Źródło:
Studia Iuridica; 2023, 100; 213-228
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uprawnienia fakultatywne sędziego w procedurze wymiaru kar kościelnych
Optional permissions of the judge in the judicial procedure ecclesiastical penalties
Autorzy:
MARCZYK, SYLWIA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/660989.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
dyskrecjonalna władza sędziego
nadzwyczajne złagodzenie i obostrzenie kary
sędziowskie prawo łaski
warunkowe zawieszenie wykonania kary
zaniechanie wymiaru kary oraz odłożenie wymiaru kary
discretionary power of the Judge
extraordinary mitigation and enhancement of the penalty
judicial pardon
conditional suspension of execution of sentence
failure to sentencing
postpone sentencing
Opis:
The issue of discretionary power of the judge is closely connected with the theory of law and using it in practice, although this relationship is not entirely clear. The law theory focuses on legal standards, on the context in which the law does and should affected, it refers to the broad rules, because the rule of law makes a particular pattern of behavior. On the other hand, we have to deal with the statements in these rule of law, which indicate one the possibility of a judge in making a specific activity, in particular the use of available legal norm. The legislature in the Code of Canon Law of 1983. In some cases, gives expression to the discretionary power of the judge. It must be held that this power is a sphere of activity in which the authority may act according to their beliefs settle within the so-called. discretion. In most cases, the freedom in imposing penalties is governed by legislation, although the legislature also gives the judge the power margin and leaves him complete freedom when fixing, tightening and not to impose criminal sanctions. In each of these cases, the judge must behave in accordance with their conscience and prudence, taking into account the principle of fairness, but also to national circumstances. The legislator dipped by giving so much autonomy in action a person judge shows its important role and places it very high in the hierarchy of government entities.
Zagadnienie dyskrecjonalnej władzy sędziego ściśle związane jest z teorią prawa oraz z posługiwaniem się nim w praktyce, aczkolwiek relacja ta nie jest zupełnie oczywista. Teoria prawa bowiem skupia się na normach prawnych, na ramach w jakich prawo ma i powinno oddziaływać, odnosi się do szeroko pojętych reguł, gdyż norma prawna stanowi, nakazuje konkretny model zachowania jaki wywołać ma norma prawna. Z drugiej zaś strony mamy do czynienia ze stwierdzeniami zawartymi w owych normach, które wskazują na możność sędziego w dokonaniu konkretnej czynności, w szczególności zastosowania dyspozycji normy prawnej. Ustawodawca w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. w kilku przypadkach daje wyraz dyskrecjonalnej władzy sędziego. Uznać należy, że władza ta jest sferą działania w której organ może działać, rozstrzygać według swojego przekonania w granicach tzw. swobodnego uznania. W większości przypadków swoboda przy wymierzaniu kar jest uregulowana ustawowo, aczkolwiek prawodawca daje też margines władzy sędziego i pozostawia mu całkowitą swobodę przy wymierzaniu, zaostrzeniu jak i zaniechaniu nakładania sankcji karnych. W każdym z tych przypadków sędzia musi zachować się zgodnie ze swoim sumieniem i roztropnością, brać pod uwagę zasadę słuszności, ale także okoliczności wewnętrzne. Ustawodawca kodeksowy poprzez nadanie tak dużej autonomii w działaniu osobie sędziego ukazuje jego istotną rolę i sytuuje go bardzo wysoko w hierarchii podmiotów władzy. Wyrok wydawany przez sędziego jest złożonym procesem myślowym. Składa się na niego podporządkowanie stanu faktycznego pod obowiązujące przepisy prawa, ewentualnie na wydaniu wyroku w granicach prawa w ramach przysługujących sędziemu uprawnień dyskrecjonalnych. W niniejszym artykule przedstawione zostaną instytucje, które przyznają sędziemu uprawnienia do zastosowania jego dyskrecjonalnej władzy, takie jak: nadzwyczajne złagodzenie i obostrzenie kary, sędziowskie prawo łaski, warunkowe zawieszenie wykonania kary, zaniechanie wymiaru kary oraz odłożenie wymiaru kary. Artykuł porusza również zagadnienie sposobu wymierzenia kary w przypadku zbiegu przestępstw. Podsumowując należy dojść do wniosku, iż prawodawca kodeksowy nadając szereg uprawnień osobie sędziego obdarza go niezwykłym stopniem zaufania w zakresie podejmowanych przez niego działań. Możliwości jakimi został obdarzony sędzia należy pojmować jako wyjście przez Kościół naprzeciw potrzebom Wspólnoty.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2016, 59, 1; 133-160
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kształtowanie się koncepcji kar dodatkowych w prawie karnym w okresie II Rzeczypospolitej Polskiej
Formation of the Concept of Supplementary Penalties in Criminal Law in the Period of the Second Polish Republic
Autorzy:
Melezini, Mirosława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/621388.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
II Rzeczpospolita Polska, kary dodatkowe, skutki skazania, kary za- sadnicze, środki zabezpieczające, skazania
Second Polish Republic, supplementary penalties, consequences of convic- tion, basic penalties, safeguards, sentencing
Opis:
The subject matter of this document is the formation of the concept of supplementary penalties in the criminal law in the period of the Second Polish Republic. The article presents the birth of the concept of supplementary penalties in Polish criminal law science, which was formed in the early 20th century against a background of criticism regarding the institution of legal consequences of conviction and efforts to grant judges more discretion with regard to sentencing. The article contains a broad presentation of the views on criminal law doctrine concerning the need to break-away from the automatic consequences of conviction and to introduce supplementary penalties. The article also presents discussion on the final model of supplementary penalties that took place during the works of the Codification Committee and describes the normative form of supplementary penalties in the Penal Code of 1932. It was concluded that the replacement of legal consequences of conviction with supplementary penalties was an expression of the idea of progress in Polish criminal law.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2015, 14, 2; 113-125
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Selected issues concerning a new approach to the idea of punishment in the light of Act of 13 June 2019
Autorzy:
Melezini, Mirosława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1338565.pdf
Data publikacji:
2020-12-02
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
kara 25 lat pozbawienia wolności
terminowa kara pozbawienia wolności
grzywna
kara ograniczenia wolności
dyrektywy sądowego wymiaru kary
katalog okoliczności obciążających i łagodzących
kara dożywotniego pozbawienia wolności
penalty of deprivation of liberty for a period of 25 years
penalty of deprivation of liberty for a period determined by court
penalty of limitation of liberty
directives on judicial sentencing decisions
catalogue of aggravating and extenuating circumstances
penalty of life imprisonment
Opis:
The article discusses the issues concerning extensive amendments to the provisions of the Criminal Code laid down in the Act of 13 June 2019. It considers the most important solutions introduced to the General part of the Criminal Code in the field of penalties and sentencing. These concern: elimination of the penalty of deprivation of liberty for 25 years from the catalogue of penalties; increasing the maximum limit of the penalty of deprivation of liberty for a period determined by court from 15 years to 30 years; modification of the content of Article 37a CC admitting a possibility of imposing a fine or the penalty of limitation of liberty instead of the penalty of deprivation of liberty; general directives on judicial sentencing decisions and the catalogue of aggravating and extenuating circumstances; and imposition of the penalty of life imprisonment without a possibility of conditional release. The analysis carried out leads to a conclusion that the proposed solutions do not deserve approval.
Artykuł podejmuje problemy rozległych zmian przepisów kodeksu karnego w ujęciu ustawy z 13 czerwca 2019 r. Przedmiotem rozważań uczyniono najważniejsze rozwiązania wprowadzone w części ogólnej kodeksu karnego w obrębie kar i instytucji wymiaru kary. Dotyczyły one: wyeliminowania kary 25 lat pozbawienia wolności z katalogu kar; wydłużenia z 15 lat do 30 lat górnej granicy terminowej kary pozbawienia wolności; podwyższenia dolnej granicy grzywny oraz kary ograniczenia wolności; modyfikacji treści art. 37a k.k. dopuszczającego możliwość orzeczenia grzywny lub kary ograniczenia wolności zamiast kary pozbawienia wolności; ogólnych dyrektyw sądowego wymiaru kary oraz katalogu okoliczności obciążających oraz łagodzących; orzeczenia kary dożywotniego pozbawienia wolności bez możliwości warunkowego zwolnienia skazanego. Przeprowadzona analiza doprowadziła do konkluzji, że przestawione rozwiązania nie zasługują na aprobatę.
Źródło:
Ius Novum; 2020, 14, 2; 38-54
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W kierunku konsensualizmu: kształt instytucji skazania bez rozprawy oraz dobrowolnego poddania się karze w świetle nowelizacji Kodeksu Postępowania Karnego z 2013 r
Towards the consensus: sentencing without a trial and a voluntary submission to a punishment before and after the amendments of the Criminal Procedure Code in 2013.
Autorzy:
Pisarski, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/478551.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Europejskie Stowarzyszenie Studentów Prawa ELSA Poland
Tematy:
consensualism
sentencing
trial
voluntarily
submission
punishment
amendment
code
criminal procedure
conclusion
proceeding
institution
Opis:
There are many ways to reach an agreement in Polish law in criminal proceedings,. These agreements are a way of consensual conclusion of proceeding . The most conventional forms of consensual conclusion of proceedings in Polish law system are “sentencing without trial” and “voluntary submission to punishment”. These institutions were introduced to the Polish legal system with the new Criminal Procedure Code in 1997 and amended in 2003. By implementing the demands of representatives of the Practice of law, Polish legislator by the amendment from 27 September 2013, expanded the possibility of application the consensual conclusion of proceedings. The purpose of this article is to show the shape and comparison of “voluntary submission to punishment” and “sentencing without trial” in form before and after amendment from 2013. This work also includes some opinions of Polish legal doctrine on this amendment and some comments on functioning of these institutions in practice. The last point of this thesis, besides the benefi ts arising from the use of such institutions, contains also a reference to certain risks associated with misuse or mismanagement of these institutions.
Źródło:
Przegląd Prawniczy Europejskiego Stowarzyszenia Studentów Prawa ELSA Poland; 2014, 2; 81-92
2299-8055
Pojawia się w:
Przegląd Prawniczy Europejskiego Stowarzyszenia Studentów Prawa ELSA Poland
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 20

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies