Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "semi-presidentialism," wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Теоретичні особливості, інституційні ризики та позитиви збалансованого напівпрезиденталізму й перспективи його реформування в Україні
Teoretyczny model, instytucjonalne ryzyko i zalety zbilansowanego półprezydencjonalizmu i oraz perspektywy jego reformowania na Ukrainie
Autorzy:
Литвин, Віталій
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/489373.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Naukowe w Żytomierzu
Tematy:
semi-presidentialism,
dual executive,
president, prime minister,
government,
parliament, balanced semi-presidentialism,
Ukraine
Opis:
The article is dedicated to analysing the features of balanced semi-presidentialism compared to other types of semi-presidentialism constitutional system of government. The author outlined theoretical features, institutional risks and positives of balanced semi-presidentialism at the example and experience of different countries and singled the history of formation and prospects for reformation of balanced semi-presidentialism in Ukraine. In the first part of the study, the researcher dealt with the knowledge of theoretical framework, institutional risks and positives, which are peculiar to a balanced semi-presidentialism in different countries. The author also argued that semi-presidentialism is a system of government and a constitutional model with a position of a nationwide and directly elected for a fixed term president (usually as a head of state, but sometimes as a head of state and a chief executive) and with positions of prime minister and cabinet, which are necessarily collectively responsible to parliament. Accordingly, the author has identified different types of semi-presidential and outlined a phenomenon of balanced semi-presidentialism. In the second part of the study, the researcher noticed that the problem of balanced semi-presidentialism in Ukraine can be understood only in the context of the consideration of the evolutional consequences of different systems of government in 1991–2015. Based on this, the author analysed the prospects for sustainable development and reformation of balanced semi-presidentialism in Ukraine.
Źródło:
Studia Politologica Ucraino-Polona; 2015, 5; 45-54
2312-8933
Pojawia się w:
Studia Politologica Ucraino-Polona
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From Constitutional Volatility to Constitutional Stability: Any Chance to Reconcile Constitutionalism and Power Struggle in Ukraine?
Autorzy:
Tyushka, Andriy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/519868.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
Ukraine
2014 constitutional transition
constitutionalism
Euro revolution
instrumentalization of the constitutional process
parliamentarianism
semi-presidentialism
Opis:
This article addresses the problem of the ongoing constitutional transition in Ukraine that has been revived by the Maidan revolution of 2013–2014. The constitutional transition is increasingly seen as being key for solving what is apparently the greatest political crisis in the country’s history, for providing long-term stabilization of Ukraine’s constitutional order and ensuring democratic development. The article sheds light on a series of revolutionary causes of the current constitutional reform, against a broader context of preceding instrumentalization of constitutional politics and volatility of the constitutional process. Pre-revolutionary (presidential-parliamentary) and post-revolutionary (parliamentary-presidential) constitutional settings are compared, whilst the ramifications of re-transition to parliament- -dominated rule are also scrutinized. Finally, against the backdrop of an unfinished constitutional reform, the argument developed in the of the constitutional setting of Ukraine as both a desirable and necessary development to stabilize social-political and constitutional orders of the county.
Źródło:
Historia i Polityka; 2016, 16(23); 57-71
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:
Historia i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Convergence of Presidential and Parliamentary Elections in France: Analysis of Systemic Tendencies from the Perspective of Sixty Years of the Fifth Republic
Autorzy:
Jakubiak, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594370.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
presidential elections
parliamentary elections
electoral calendar
France
Fifth Republic
semi-presidentialism
Opis:
The paper deals with specific links between presidential and parliamentary elections in contemporary France. The main goal is to demonstrate that the timing of the two types of political events is a significant factor preserving the configuration of a pro-presidential majority fact as one of the possible variants of French semi-presidentialism. This raises the question of the role of both elections as instruments for controlling the process of setting up a space of political rivalry that could be perceived as optimal from the viewpoint of ruling camps. The author analyses possibilities to provide the convergence of presidential and parliamentary elections under the conditions of a seven-year presidential term as well as after its shortening to five years in 2000. Hence, of particular importance is the impact of some mechanisms used in this field on the institutional logic of the French political system. Specific application of constitutional tools and some normative changes introduced in previous years cause the extent of the aforementioned control to be now much greater than in the first decades of the Fifth Republic. Looking at the convergence of both types of elections from the perspective of the evolution of the existing political system, the author argues that it is legitimate to divide the whole period of the Fifth Republic into three sub-periods: 1. the absence of electoral convergence (1958–1981); 2. partial electoral convergence (1981– –2002); full electoral convergence (since 2002). Due to the acceptance of the pro-presidential paradigm, the latter formula is now definitely preferred and supported by legal regulations, which affects the flexibility of French semi-presidentialism (significantly reduced, but not fully eliminated, probability of cohabitation).
Źródło:
Polish Political Science Yearbook; 2019, 1 (48); 135-154
0208-7375
Pojawia się w:
Polish Political Science Yearbook
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Superprezydencjalizm jako odrębny system polityczno-prawny
Superpresidentialism as a System of Government
Autorzy:
Czachor, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2123122.pdf
Data publikacji:
2022-08-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
superprezydencjalizm
semiprezydencjalizm
konstytucjonalizm autorytarny
konstytucjonalizm postradziecki
superpresidentialism
semi-presidentialism
authoritarian constitutionalism
post-Soviet constitutionalism
Opis:
The classical typology distinguishes three models of sharing state power: parliamentarism, semi-presidentialism, and presidentialism. Distinctive features concern the position of main state organs and mutual relations between the legislature and executive bodies. The following paper argues in favor of enriching such classification by distinguishing superpresidentialism. It confirms that there is a group of political systems that do not fit traditional typology, combining some features of the semi-presidentialism and presidentialism. The core feature of the superpresidentialism is the domination of the President over the political system, its leading position in exercising power, control over the government, significant competences towards legislature and judiciary. The content of the superpresidentialism is discussed basing on the example of Central Asian republics.
Klasyczna typologia wyróżnia trzy główne modele rządów: parlamentaryzm, półprezydencjalizm, prezydencjalizm. Differentia specifica polegają na innych konstrukcjach prawnych głównych organów władzy publicznej, w tym relacji wzajemnych pomiędzy legislatywą a egzekutywą. Celem niniejszego artykułu jest uzasadnienie tezy o celowości wzbogacenia istniejącej typologii o kategorię superprezydencjalizmu. Wskazano na istnienie grupy ustrojów polityczno-prawnych, które nie mieszczą się w tradycyjnych ramach, czerpiąc zarówno z ustroju prezydenckiego, jak i semiprezydenckiego. Jego istotą jest dominacja instytucji prezydenta nad pozostałymi organami władzy, jego znacząca rola w zakresie egzekutywy, mimo że bezpośrednio nie kieruje rządem, a także uprawnienia wobec legislatywy i judykatywy. Omówienia treści superprezydencjalizmu dokonano na podstawie analizy ustrojów państwowych postradzieckich republik Azji Środkowej.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2022, 4(68); 89-98
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies