Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "self-harm" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Samookaleczenia i wirtualny wszechświat. Rekonfiguracja społeczności terapeutycznej – studium przypadku
    Self-harm and a virtual universe. Reconfiguration of the therapeutic community – case study
    Autorzy:
    Boćwińska-Kiluk, Beata
    Waszkiewicz, Napoleon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/40421535.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    samookaleczenie
    społeczność terapeutyczna
    rekonfiguracja
    studium przypadku
    self-harm
    therapeutic community
    reconfiguration
    case study
    Opis:
    Celem prezentowanego studium przypadku jest analiza funkcji wirtualnych grup, do których logowała się, przechodziła i uznawała za cybernetyczny tymczasowy adres młoda kobieta zaangażowana w samookaleczenia w trakcie procesu psychoterapii psychoanalitycznej. Wykorzystano w tym celu metodę studium przypadku. Uzyskane dane wskazują, że samookaleczenia i równoległe cyberspołeczeństwa pełniły tę samą funkcję. Były obiektami przejściowymi. Stąd można wyciągnąć wniosek, że cyberspołeczności służyły młodej kobiecie jako społeczność terapeutyczna. Związek między samookaleczaniem a wykorzystywaniem cybergrup potwierdza się jako rekonfiguracja społeczności terapeutycznej i niektórych poziomów funkcji ego.
    The objective of the study is to describe a fundamental reconfiguration of therapeutic community by using cyberworld in self-harmer of a young woman. Using the  case study on a patienturing her psychoanalytic psychotherapy. The data indicated that self-harm and paralled cybersocieties have the same function. They are the transitional objects. Cybersocieties are used as a reconfiguration of a therapeutic community. A relationship between self-harming and using cybergroups is confirmed as a reconfiguration of some levels of ego function.
    Źródło:
    Forum Pedagogiczne; 2022, 12, 2; 245-260
    2083-6325
    Pojawia się w:
    Forum Pedagogiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nasilenie agresji i poczucie kontroli u samouszkadzającej się młodzieży leczonej psychiatrycznie
    Level of aggression and sense of control in self‑harming youth receiving psychiatric treatment
    Autorzy:
    Gmitrowicz, Agnieszka
    Warzocha, Dorota
    Kropiwnicki, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/943899.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    adolescent
    aggression
    deliberate self‑harm
    mental disorders
    self‑control
    zaburzenia psychiczne
    agresja
    młodzież
    poczucie kontroli
    zamierzone samouszkodzenia
    Opis:
    Acts of autoaggression are a more and more frequent reason for psychiatric hospitalisation of adolescents. Within the last years the number of patients committing acts of deliberate self‑harm without suicidal intensions almost doubled. Deliberate self‑harm (DSH) is defined as an act of direct destructiveness, in which a person wants to commit self‑harm immediately, without an intention of killing her/himself. In this paper we present the results of the study on the level and direction of aggression and the sense of control among inpatients (N=187) of the Department of Adolescent Psychiatry, Central University Hospital in Łódź. The studied group consisted of patients with deliberate self‑harm (DSH group, N=88), whereas the control group comprised the patients without such behaviours (non‑DSH group, N=99). For the studywe recruited patients who were admitted to the hospital due to various mental disorders – 58 boys, mean age 16.81, SD=1.25, and 129 girls, mean age 16.5, SD=1.38. The mean age of all patients was 16.59 (SD=1.35). Patients with mental retardation were excluded from the study, due to expected difficulties with understanding the questions. We used the IPSA (Inventory of Psychological Syndrome of Aggression) and “Delta” (test invented by Drwal, designed for evaluation of the sense of control). In the DSH group we found a significantly higher level of aggression, directed both inwards and outwards, a greater tendency of retaliatory behaviours and by far lower sense of internal control of one’s behaviours, as compared to the non‑DSH group. Therapeutic programs for patients with DSH should aim at the reduction of aggression and the development of internal control over one’s behaviours.
    Zachowania autoagresywne coraz częściej stają się przyczyną hospitalizacji młodzieży na oddziałach psychiatrycznych. W ostatnich latach odnotowano prawie dwukrotny wzrost liczby pacjentów dokonujących zamierzonych samouszkodzeń bez intencji samobójczych. Zamierzone samouszkodzenia (ZSU) są definiowane jako akty bezpośredniej autodestruktywności, w których jednostka zmierza do wyrządzenia sobie natychmiastowej szkody, bez zamiaru samobójczego. W pracy przedstawiono wyniki badania przeprowadzonego wśród młodzieży (N=187) hospitalizowanej na Oddziale Psychiatrii Młodzieżowej Centralnego Szpitala Klinicznego UM w Łodzi, którego celem było porównanie nasilenia agresji, jej ukierunkowania oraz umiejscowienia kontroli w 2 wyodrębnionych grupach pacjentów – dokonujących ZSU (N=88) i bez tych zachowań (N=99). Do badania byli rekrutowani pacjenci kolejno przyjmowani na oddział z różnymi zaburzeniami psychicznymi. Wśród badanych było 58 chłopców (średnia wieku: 16,81 roku; SD=1,25) i 129 dziewcząt (średnia wieku: 16,5 roku; SD=1,38). Średnia wieku wszystkich pacjentów wynosiła 16,59 roku (SD=1,35). Z badań wykluczono pacjentów z rozpoznaniem upośledzenia umysłowego, ze względu na ich trudności w zrozumieniu pytań zawartych w narzędziach badawczych. Do badania wykorzystano kwestionariusze IPSA (Inwentarz Psychologicznego Syndromu Agresji) i „Delta” (Test Drwala do pomiaru nasilenia poczucia kontroli). W grupie pacjentów dokonujących ZSU stwierdzono istotnie wyższy poziom agresji, skierowanej zarówno na siebie, jak i na zewnątrz, wyższą skłonność do zachowań odwetowych i znacznie mniejsze poczucie wewnętrznej kontroli własnych zachowań niż w grupie bez tych zachowań. Program terapii dla pacjentów z ZSU powinien być nakierowany na redukcję poziomu agresji i rozwój kompetencji pod postacią kontroli wewnętrznej swoich zachowań.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2011, 11, 4; 214-223
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Style radzenia sobie w sytuacjach stresowych prezentowane przez młodzież dokonującą samouszkodzeń
    Coping styles adopted in stressful situations by self-harming adolescents
    Autorzy:
    Jabłkowska, Karolina
    Szczepaniak, Anna
    Gmitrowicz, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945279.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    adolescents
    avoidance
    coping styles with stress
    deliberate self-harm
    emocje
    emotions
    młodzież
    samouszkodzenia
    style radzenia sobie ze stresem
    unikanie
    Opis:
    The state of stress and styles of coping with stress constitute an important component of life of every human being, particularly during adolescence. Effective coping mechanisms enable reduction of severity of stress experienced, while inability to manage stressful situations results in alterations in emotional and physiological domains, disturbances of mental well-being, somatic health and social functioning. Since a few years, we are witnessing a significant aggravation of the phenomenon of auto-aggression among children and adolescents, particularly in populations already undergoing psychiatric treatment. Such behaviours fulfil several functions: they may represent a way to express emotions, a means of adaptation or a style of coping with difficulties encountered in everyday life and emotional tension associated therewith. The aim of this study was to analyse predominating styles of coping with stressful situations, adopted by adolescent patients performing self-harm. The study population encompassed 35 patients, aged 16.60±0.18 years, there of 27 girls and 8 boys, hospitalised at the Department of Adolescent Psychiatry of the Medical University in Łódź, who had a history of deliberate self-harm (DSH). Control group included 32 healthy volunteers aged 16.91±0.16 years, thereof 23 girls and 9 boys. In view of the size of study population, it was subdivided into subgroups depending on whether episodes of DSH were sporadic or repetitive. Data were collected using the Coping Inventory for Stressful Situations (CISS). This questionnaire was designed specifically to explore styles of coping with stress. Self-harming adolescents, both girls and boys, significantly more often adopted emotion-oriented style. Patients with repetitive DSH (over 4 episodes) significantly more often adopted emotion-oriented style and/or avoidance-oriented style, particularly in the form of seeking social contacts – social diversion, as compared with those committing episodic DSH.
    Stres i radzenie sobie ze stresem to stany, które odgrywają ważną rolę w życiu każdego człowieka, zwłaszcza w okresie dojrzewania. Skuteczne radzenie sobie z sytuacjami trudnymi powoduje zmniejszenie stanu odczuwanego stresu, natomiast niemożność radzenia sobie w takich sytuacjach wiąże się ze zmianami w sferze emocjonalnej lub fizjologicznej, a także zaburzeniami dotyczącymi dobrostanu psychicznego, zdrowia somatycznego oraz funkcjonowania społecznego. Z perspektywy ostatnich kilku lat obserwuje się znaczne nasilenie zjawiska zachowań autoagresywnych u dzieci i młodzieży, szczególnie w populacjach leczonych psychiatrycznie. Zachowania te pełnią różne funkcje, mogą być sposobem ekspresji emocji, obronno-adaptacyjnym środkiem bądź sposobem radzenia sobie z trudnościami i towarzyszącym napięciem emocjonalnym. Celem podjętych badań była ocena dominujących stylów radzenia sobie w sytuacjach stresowych stosowanych przez młodocianych pacjentów dokonujących samouszkodzeń. Do badania zakwalifikowano 35 pacjentów (16,60±0,18 roku) – 27 dziewcząt i 8 chłopców, hospitalizowanych w Klinice Psychiatrii Młodzieżowej UM w Łodzi, u których stwierdzono samouszkodzenia (SU). Grupę kontrolną stanowiło 32 zdrowych ochotników (16,91±0,16 roku) – 23 dziewcząt i 9 chłopców. Ze względu na liczbę SU grupa badana została podzielona na dwie podgrupy z epizodycznymi SU oraz z powtarzającymi się SU. W badaniu zastosowano Kwestionariusz Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych (CISS). Kwestionariusz ten służy do diagnozowania stylów radzenia sobie ze stresem. Młodzież dokonująca samouszkodzeń, zarówno dziewczęta, jak i chłopcy, istotnie częściej stosują w sytuacjach trudnych styl radzenia sobie skoncentrowany na emocjach. Pacjenci z powtarzającymi się samouszkodzeniami (SU>4) znacząco częściej w porównaniu z pacjentami z epizodycznymi samouszkodzeniami (SU≤4) wykorzystują w sytuacjach stresogennych styl skoncentrowany na emocjach oraz styl skoncentrowany na unikaniu, zwłaszcza w formie poszukiwania kontaktów towarzyskich.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2010, 10, 1; 15-24
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O czym mówi poranione ciało, czyli czym są samouszkodzenia niesamobójcze i jak je rozpoznawać?
    What does a wounded body testify to, i.e., what is nonsuicidal self-injury and how to recognize it?
    Autorzy:
    Korporowicz, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/43665834.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-28
    Wydawca:
    Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
    Tematy:
    samouszkodzenia niesamobójcze
    samookaleczenia
    zachowania autodestrukcyjne
    młodzież
    młodzi dorośli
    nonsuicidal self-injury
    self-harm
    adolescents
    young adults
    self-destructive behaviours
    Opis:
    Artykuł ma charakter przeglądowy, jego celem jest zaprezentowanie zjawiska samouszkodzeń niesamobójczych (NSSI) w kontekście aktualnych badań. W artykule omówione zostały kwestie terminologiczne, definicyjne, epidemiologiczne, a także formy, funkcje i uwarunkowania NSSI, dzięki przeprowadzonej analizie literatury polskiej i zagranicznej. Szczególnie istotne są funkcje NSSI, które pozwalają zrozumieć przyczyny, dla których jednostka dokonuje uszkodzeń własnego ciała, a tym samym pozwala lepiej zrozumieć takie osoby. Artykuł zawiera także aspekt aplikacyjny dzięki zaprezentowaniu sygnałów ostrzegawczych świadczących o dokonywaniu NSSI oraz sposobów reagowania na informację o samouszkodzeniach niesamobójczych dokonywanych przez osobę w najbliższym otoczeniu.
    This article is a review, its aim is to present the phenomenon of nonsuicidal self-injury (NSSI) in the context of current research. The article discusses the terminological, definitional and epidemiological issues, as well as the forms, functions and determinants of NSSI, according to the analysis of Polish and foreign literature. Particularly important are the functions of NSSI, which allow you to understand why an individual hurts his own body and thus better understand such people. The article also includes an application aspect by presenting warning signals of NSSI and the methods of reacting to information about nonsuicidal self-injury committed by a person in the immediate vicinity.
    Źródło:
    Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze; 2021, 605(10); 17-27
    0552-2188
    Pojawia się w:
    Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Funkcjonowanie emocjonalne młodzieży dokonującej samouszkodzeń
    Emotional functioning of auto-aggressive adolescents
    Autorzy:
    Kostyła, Magdalena
    Szczepaniak, Anna
    Gmitrowicz, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945402.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    adolescents
    deliberate self-harm
    ekspresja emocji
    emocje
    emotional control
    emotional expression
    emotions
    kontrola emocjonalna
    młodzież
    zamierzone samouszkodzenia
    Opis:
    The primary aim of this study was to find a correlation between emotional functioning of hospitalised adolescents and acts of deliberate self-harm. Study of emotional functioning included such aspects as emotional expression and emotional control. Analysis of the phenomenon of auto-aggression was based on quantitative and qualitative classification, i.e. number and methods of auto-aggression. The secondary aim of the present study was to assess correlations between gender, age, type of underlying mental disorder, current familial situation (patient’s family status), relations with parents/caregivers and suicidal attempts and their correlation with acts of auto-aggression. Study population consisted of 40 patients treated at the Department of Adolescent Psychiatry of Medical University in Łódź, Poland. Their age ranged from 14 to 18 years, and all had a documented history of at least one act of deliberate self-harm. In this study we used a custom-devised questionnaire, enabling collection of basic sociodemographic data and determination of number, methods and emotional background for acts of auto-aggression in adolescents. Their underlying psychiatric diagnosis was also accounted for. The following instruments were used: the Courtauld Emotional Control Scale (measuring subjective control of feelings of anger, depression and anxiety), and the Color Pyramid Test (projection-based instrument, based on assumed correlation between preference for certain colours and emotional status of an individual). We partly succeeded in confirming the thesis about correlation between emotions (their type and control mechanisms) and undertaken autodestructive behaviours (principal aim). We could not confirm in a statistically meaningful way premises defined as secondary aims of the paper.
    Podstawowym celem przeprowadzonych badań była próba wykazania związku między funkcjonowaniem emocjonalnym hospitalizowanych adolescentów a dokonywaniem przez nich zamierzonych samouszkodzeń. Funkcjonowanie emocjonalne rozpatrywano m.in. w takich aspektach, jak ekspresja emocji, kontrola emocjonalna. W analizach zjawiska autoagresji uwzględniono podział na liczbę i metody samouszkodzeń. Celem dodatkowym prezentowanych badań była ocena zależności między płcią, wiekiem, rodzajem zdiagnozowanego zaburzenia psychicznego, aktualną sytuacją rodzinną (z kim zamieszkuje osoba badana), oceną relacji z rodzicami/opiekunami oraz występowaniem tendencji samobójczych a dokonywaniem samouszkodzeń. Grupę badanych stanowiło 40 pacjentów Kliniki Psychiatrii Młodzieżowej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Były to osoby w wieku 14-18 lat, u których stwierdzono (i odnotowano w historii choroby) co najmniej jednorazowe zamierzone uszkodzenie ciała. W badaniach zastosowano specjalnie przygotowany kwestionariusz pozwalający na zebranie podstawowych danych socjodemograficznych oraz ustalenie liczby, metod i emocjonalnych przyczyn podejmowania samouszkodzeń przez młodzież. Uwzględniono w nim również diagnozę osoby badanej. Ponadto wykorzystano Skalę Kontroli Emocjonalnej, będącą narzędziem samoopisu służącym do pomiaru subiektywnej kontroli uczuć gniewu, depresji i lęku, oraz projekcyjny Test Piramid Barwnych, bazujący na założeniu, iż istnieje zależność między preferencją barw a stanem afektywnym jednostki. Częściowo udało się potwierdzić założenie o istnieniu zależności między emocjami (ich rodzajem oraz sposobami kontroli) a podejmowaniem zachowań autodestruktywnych (cel główny badań). Nie udało się potwierdzić na poziomie istotnym statystycznie założeń określonych w celu dodatkowym prezentowanych badań.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2009, 9, 4; 249-261
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Światowe inicjatywy w zakresie profilaktyki samobójstw
    Worldwide initiatives in suicide prevention
    Autorzy:
    Kropiwnicki, Paweł
    Gmitrowicz, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/942714.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    adolescents
    deliberate self-harm
    prevention
    risk factors
    suicide
    zamierzone samouszkodzenia
    zapobieganie
    samobójstwo
    młodzież
    czynniki ryzyka
    Opis:
    Suicide belongs to the most prevalent causes of young people’s deaths all over the world, therefore effective preventive programmes are extremely important. This article presents information about suicide risk factors, applied therapeutic techniques and conducted suicide prevention programmes and their efficacy. Apart from literature, the study used materials presented during the five-days’ training course on Scientifically evaluated interventions in suicide prevention, organized by Karolinska Institutet in May 2012 in Stockholm. The results of the studies show a significant role of enhanced affective states in the development of suicide crisis and their early diagnosis aimed at prevention of suicide attempts. In addition the specificity of work with suicidal patients with personality disorders was discussed. The results of studies on the effectiveness of suicide prevention programmes based on limited access to methods were presented. Attention was paid to advantageous and disadvantageous role of the media, including electronic media, emphasizing their special impact on young people. Furthermore, two European studies were compared: Child and Adolescent Self-harm in Europe (CASE) and Multicentre Study of Self-Harm in England (MSSHE), describing the incidence and method of deliberate self-harm among young hospitalized patients and in general population. Various methods of providing the care for deliberately self-harming patients were evaluated. It was found out that different attitudes of medical staff towards such patients depend on various psychosocial factors. Besides, the results of the research evaluating the efficacy of various therapeutic methods, such as behavioural-cognitive therapy, psychological support, emergency cards and pharmacotherapy with selective serotonin reuptake inhibitors were presented.
    Samobójstwo należy do najczęstszych przyczyn zgonów młodych ludzi na całym świecie, stąd niezwykle istotne jest tworzenie skutecznych programów zapobiegawczych. W niniejszym artykule przedstawione zostały informacje na temat czynników ryzyka samobójstwa, stosowanych technik terapeutycznych oraz prowadzonych programów prewencji samobójstw i ich skuteczności. Poza piśmiennictwem w opracowaniu wykorzystano materiały przedstawione podczas pięciodniowego szkolenia Scientifically evaluated interventions in suicide prevention, zorganizowanego przez Karolinska Institutet w maju 2012 roku w Sztokholmie. Wyniki badań wskazują na istotną rolę nasilonych stanów afektywnych w powstawaniu kryzysu samobójczego oraz ich wczesnego rozpoznawania w celu zapobiegania próbom samobójczym. Omówiono również specyfikę pracy z pacjentami samobójczymi z zaburzeniami osobowości. Przedstawiono wyniki badań skuteczności programów prewencji samobójstw opartych na ograniczeniu dostępu do metod. Zwrócono uwagę na korzystną i niekorzystną rolę mediów, w tym elektronicznych, podkreślając ich szczególny wpływ na młodego odbiorcę. Ponadto porównano dwa badania europejskie: Child and Adolescent Self-harm in Europe (CASE) oraz Multicentre Study of Self-Harm in England (MSSHE), opisujące częstość i sposób dokonywania zamierzonych samouszkodzeń wśród młodych pacjentów hospitalizowanych i w populacji ogólnej. Poddano także ocenie różne sposoby zapewnienia opieki osobom dokonującym celowych samouszkodzeń. Ustalono, że odmienne postawy personelu medycznego wobec tych osób zależą od różnych czynników psychospołecznych. Przedstawiono też wyniki prac oceniających skuteczność różnych metod terapeutycznych, takich jak terapia behawioralno- poznawcza, wsparcie psychologiczne, karty kryzysowe (emergency card) i farmakoterapia lekami z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu serotoniny.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2013, 13, 3; 202-206
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czynniki rodzinne i zachowania autodestrukcyjne związane z multiwiktymizacją wśród dzieci i młodzieży w Polsce
    Family factors a and self-harm behaviors associated with poly-victimization among Polish children and adolescents in Poland
    Autorzy:
    Makaruk, Katrzyna
    Malinowska-Cieślik, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/498952.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
    Tematy:
    nastolatki, przemoc
    krzywdzenie
    multiwiktymizacja
    dysfunkcje rodzinne
    zachowania autodestrukcyjne
    adolescents
    violence
    maltreatment
    poly-victimization
    dysfunctional family
    self-harm
    Opis:
    Zjawisko multiwiktymizacji wśród polskich dzieci oraz nastolatków, czyli doświadczanie przez nich wielu różnorodnych form krzywdzenia i przemocy w ciągu życia, wydaje się być niedostatecznie poznane. Celem tego badania była charakterystyka socjodemograficzna nastolatków doświadczających multiwiktymizacji, ocena ryzyka doświadczania tego zjawiska przez nastolatki z rodzin z różnymi dysfunkcjami oraz ocena ryzyka podejmowania przez te nastolatki zachowań autodestrukcyjnych. Badanie przeprowadzono na ogólnopolskiej próbie 822 uczniów w wieku 13–17 lat. Wbadaniu wykorzystano polską adaptację Kwestionariusza wiktymizacji młodzieży (Juvenile Victimization Questionnaire), która zawiera pytania o doświadczenie 22 różnych form przemocy w ciągu całego życia. Wykazano dużą skalę krzywdzenia dzieci w Polsce. Wśród badanych 75% doświadczyło w swoim życiu co najmniej jednej formy krzywdzenia, a co trzeci badany doświadczył multiwiktymizacji, czyli co najmniej czterech różnych jego form. Multiwiktymizacji doświadczają częściej dziewczyny, starsze nastolatki oraz osoby, których rodzice rozwiedli się lub rozstali. Wyniki pokazały, że nadużywanie alkoholu w rodzinie zwiększa pięciokrotnie ryzyko multiwiktymizacji, a choroba psychiczna domownika – czterokrotnie. U nastolatków, które doświadczyły wielu form przemocy, 25-krotnie wzrasta ryzyko prób samobójczych i siedmiokrotnie zwiększa się ryzyko samookaleczania się, szczególnie u dziewczyn. Wyniki tych badań wskazują na pilną potrzebę wdrożenia krajowego wielosektorowego programu szybkiej identyfikacji zagrożonej młodzieży oraz szerokiego dostępu do profesjonalnej pomocy i wsparcia.
    The poly-victimization among children and adolescents,that refers to victims who have suffered multiple types of violence in their life, is not sufficiently studied in Poland. The aim of the study was to identify the adolescents experiencing poly-victimization by sociodemographic characteristics, to assess the risk of poly-victimization in adolescents from families with various types of dysfunctions, and to assess the risk of self-harm behaviors in adolescents who experienced poly-victimization. The study was conducted in representative sample of 822 adolescents aged 13–17 in Poland in 2018. The Polish adaptation of the Juvenile Victimization Questionnaire was applied in the survey. This questionnaire includes questions about 22 forms of victimization experienced in the life. The results showed that 75% of study group was victimized at least once in the life, and every third of them experienced different forms of violence at least 4 times in the life. Girls, elderteenagers, and those whose parents divorced or were separated more often experienced poly-victimization. Results showed that alcohol abuse and mental disorders in the family 5 times increase risk of poly-victimization in the study group. Poly-victims were at high risk of suicide attempts (OR = 25.62) or self-harm behaviors (OR = 7.98). The study implies the urgent need to develop the national multi-sectoral program to identify poly-victims among Polish pupils and to develop professional help and support for these children and youth.
    Źródło:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2019, 18, 3; 157 - 177
    1644-6526
    Pojawia się w:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poczucie koherencji u osadzonych w Zakładzie Karnym wykazujących zachowania autoagresywne
    A sense of coherence of prisoners exhibiting self-injurious behavior in the Penitentiary
    Autorzy:
    Porażyński, Krzysztof
    Weber-Rajek, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032276.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
    Tematy:
    autoagresja
    poczucie koherencji
    self-harm
    sense of coherence
    Opis:
    Wstęp Autoagresja w więziennictwie jest problemem bardzo powszechnym. Mimo wielu badań dotyczących tego problemu, zjawisko to nie jest jeszcze w pełni poznane. Niektórzy autorzy doszukują się w grupie osób dokonujących samouszkodzeń zaburzeń osobowości. Poczucie koherencji jest podstawowym wymiarem osobowości, który ma istotny wpływ na radzenie sobie w sytuacjach nowych, trudnych i niepewnych. Cel badań Celem badań była ocena poczucia koherencji u osadzonych odbywających karę pozbawienie wolności po raz pierwszy w zakładzie karnym typu zamkniętego, wykazujących zachowania autoagresywne oraz porównanie wyników z grupą osadzonych odbywających karę pozbawienie wolności po raz pierwszy w zakładzie karnym typu otwartego. Materiał i Metoda Badania przeprowadzono na grupie 70 mężczyzn (31 – 40 lat) odbywających karę pozbawienia wolności w Zakładzie Karnym w Potulicach. Narzędziem badawczym był kwestionariusz SOC 29 (Sense of Coherence Scale). Wyniki i wnioski W badanej grupie osadzonych odbywających karę pozbawienie wolności po raz pierwszy w zakładzie karnym typu zamkniętego, wykazujący zachowania autoagresywne wykazano przeciętne wyniki poczucia koherencji oraz przeciętne wyniki jej składowych (poczucie zrozumiałości zaradności, sensowności). Wyniki poczucia koherencji oraz jej składowych były niższe u osadzonych odbywających karę pozbawienie wolności po raz pierwszy w zakładzie karnym typu zamkniętego, wykazujących zachowania autoagresywne w porównaniu z wynikami poczucia koherencji osadzonych odbywających karę pozbawienia wolności po raz pierwszy w zakładzie typu otwartego.
    Introduction Autoimmunity in prison is a very common problem. Although there were carried out many studies on this issue, the phenomenon has not been fully understood yet. Some authors seek for personality disorders in a group of people engaged in self-harm. Sense of coherence is a fundamental dimension of personality that has a significant impact on managing new, challenging and uncertain situations. Aim of the study The aim of the study was to evaluate the sense of coherence of prisoners sentenced to imprisonment for the first time in a closed prison type , exhibiting self-injurious behaviour, and to compare the results with a group of inmates sentenced to imprisonment for the first time in an open prison. Material and Method The study was conducted in a group of 70 men (31 - 40 years) undergoing imprisonment in the Penitentiary in Potulice. The research tool was a questionnaire SOC 29 (Sense of Coherence Scale). Results and conclusions In a group of inmates sentenced to imprisonment for the first time in an closed prison, exhibiting self-injurious behaviour, the average performance of SOC and average results of its components (the sense of resourcefulness intelligibility , meaningfulness) were demonstrated . Results of SOC and its components were lower in prisoners sentenced to imprisonment for the first time in a closed prison, exhibiting self-injurious behaviour in comparison with the results of SOC inmates serving a sentence of imprisonment for the first time in an open prison.
    Źródło:
    Journal of Health Sciences; 2014, 4, 6; 139-146
    1429-9623
    Pojawia się w:
    Journal of Health Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Krzywdzenie a przyzwalanie na krzywdę. Część II: Prawo do samoobrony
    Hurting and allowing harm. Part II: A right to self defense
    Autorzy:
    Rutkowski, Mirosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1621664.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    hurting
    allowing harm
    Tooley's machine
    the principle of moral symmetry
    third party
    counterfactual definition of harm
    third party observer
    right to self-defense
    krzywdzenie
    przyzwolenie na krzywdę
    Maszyna Tooleya
    zasada moralnej symetrii
    kontrfaktyczna definicja krzywdy
    postronny obserwator
    prawo do samoobrony
    Opis:
    W artykule bronię tezy, że istnieje znacząca różnica moralna między zadawaniem krzywdy (lub krzywdzeniem), a przyzwoleniem na to, by krzywda mogła się wydarzyć.
    In this article I defence the thesis that there is a morally significant difference between doing harm (or harming) and merely allowing harm to happen.
    Źródło:
    Analiza i Egzystencja; 2019, 45; 43-59
    1734-9923
    2300-7621
    Pojawia się w:
    Analiza i Egzystencja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Changes in the clinical picture of conduct disorders in adolescents hospitalised for mental health reasons in 1990–2015. A comparative study
    Zmiany obrazu klinicznego zaburzeń zachowania u adolescentów hospitalizowanych psychiatrycznie w latach 1990–2015. Praca porównawcza
    Autorzy:
    Uzar, Magdalena
    Guśtak, Ewa
    Matusiak, Feliks
    Borys, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/942003.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    adolescent psychiatry
    conduct disorder
    deliberate self-harm
    hospitalisation
    Opis:
    Aim: The study has been aimed at comparing the group of patients diagnosed with conduct disorders hospitalised at the Department of Adolescent Psychiatry of the University Hospital in Krakow in the period of 1990–1991 with the corresponding group of patients hospitalised in the period of 2014–2015, in terms of the clinical picture, family status and the frequency and characteristics of their hospital stays. Material and method: The medical records of patients hospitalised in the period of 1990–1991 and 2014–2015 diagnosed with conduct disorders were used as the research material. The records were analysed in terms of the demographic and hospitalisation data, the patients’ care status, their exposure to abuse as well as selected symptoms related to conduct disorders in adolescents. Results: The obtained results have demonstrated the number of hospital admissions due to conduct disorders to have increased over three times over the period analysed. Also, the medical records covering the period of 2014–2015 showed a statistically significant greater number of patients with an unstable care status, greater prevalence of suicidal attempts and greater prevalence of self-harming behaviours compared to the medical records covering the period of 1990–1991. Conclusions: The observed increased frequency of hospital admissions of adolescents with conduct disorders may be associated with the increased prevalence of impulsive self-destructive behaviours such as self-harm and suicidal attempts in this population. The decline in care stability (despite the lack of clarity concerning the extent and the nature of this phenomenon in a wider population) and the associated decreased efficiency of the care system in the case of a crisis such as exacerbating impulsive self-destructive behaviour in adolescents create circumstances in which interventional psychiatric hospitalisation becomes inevitable. In light of the obtained results and the preliminary hypotheses regarding their causes, an additional question arises regarding the efficiency and availability of outpatient mental health care, auxiliary mental health services for patients from the studied population and their families, who should be considered the forefront of the possible and necessary therapeutic measures to be taken.
    Cel: Celem pracy było porównanie grupy pacjentów z rozpoznaniem z kręgu zaburzeń zachowania i emocji hospitalizowanych na oddziale psychiatrii dla młodzieży Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie w latach 1990–1991 z grupą hospitalizowaną w latach 2014–2015 pod kątem obrazu klinicznego, sytuacji opiekuńczej, a także częstości i cech hospitalizacji. Materiał i metoda: Materiał badawczy stanowiły historie chorób pacjentów hospitalizowanych w latach 1990–1991 i 2014–2015 z rozpoznaniem z kręgu zaburzeń zachowania i emocji. Dokumentację przeanalizowano pod kątem danych demograficznych, danych dotyczących hospitalizacji, sytuacji opiekuńczej, narażenia na przemoc, jak również wybranych objawów typowych dla zaburzeń zachowania i emocji w okresie adolescencji. Wyniki: Uzyskane wyniki wskazują na ponad trzykrotny wzrost liczby hospitalizacji pacjentów z rozpoznaniem z kręgu zaburzeń zachowania i emocji w analizowanym okresie. Ponadto w latach 2014–2015 odnotowano istotnie statystycznie większą niestabilność sytuacji opiekuńczej pacjentów, większą liczbę prób samobójczych i większą liczbę samookaleczeń w porównaniu z latami 1990–1991. Wnioski: Wydaje się, że zaobserwowany wzrost częstości hospitalizacji adolescentów z zaburzeniami zachowania i emocji może się wiązać ze  wzrostem częstości występowania impulsywnych zachowań autoagresywnych w postaci samookaleczeń i prób samobójczych u pacjentów z tej grupy. Pogorszenie stabilności sytuacji opiekuńczej (mimo niejasności co do skali i natury zjawiska w szerszej populacji) oraz związana z tym mniejsza wydolność systemów opiekuńczych w przypadku kryzysu, jakim jest narastanie impulsywnych zachowań autoagresywnych u młodzieży, stanowią kontekst, w którym interwencyjna hospitalizacja psychiatryczna okazuje się koniecznością. W świetle uzyskanych wyników i wstępnie tłumaczących je hipotez powstaje dodatkowe pytanie o wydolność i organizację psychiatrycznej opieki ambulatoryjnej, służb pomocowych opiekujących się badaną grupą pacjentów oraz ich rodzin, które stanowią „pierwszą linię” możliwych oddziaływań terapeutycznych.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2018, 18, 2; 127-136
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zachowania autoagresywne w percepcji młodych kobiet. Rola wsparcia ze strony środowiska szkolnego
    Auto-aggressive behaviours as perceived by young women. The role of support of the school environment
    Autorzy:
    Wiśniewska-Nogaj, Lidia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2139338.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-04
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
    Tematy:
    autoagresja
    samouszkodzenia
    szkoła
    edukacja
    autoagression
    self-harm
    education
    school
    Opis:
    Zachowania autoagresywne występują głównie u nastolatków, szczególnie kobiet i są sposobem m.in. na rozładowanie napięcia czy poradzenie sobie z emocjami. Celem badań własnych było poznanie opinii młodych kobiet na temat autoagresji, szczególnie ocenie skuteczności pomocy i działań profilaktycznych w ramach edukacji szkolnej. Uzyskane wyniki potwierdzają doniesienia z literatury przedmiotu na temat słabego systemu wsparcia i gorszych relacji rodzinnych kobiet prezentujących zachowania autoagresywne. Szczególnie istotne wydaje się być poczucie osamotnienia w radzeniu sobie z problemami czy brak oparcia w rodzicach. Ponadto, większość z kobiet samookaleczających się doznała multiwiktymizacji. Zdecydowana mniejszość badanych pamiętała, aby w ich szkołach odbyły się zajęcia poświęcone okresowi dorastania czy rozwijaniu umiejętności zaradczych. Artykuł kończą rozważania na temat roli szkoły w profilaktyce i interwencji w momencie wystąpienia zachowań autoagresywnych.
    Auto-aggressive behaviours are mostly common in teenagers, especially women, and are a method of inter alia relieving tension or coping with emotions. The aim of this study was to find out the opinions of young women on auto-aggression, in particular on the evaluation of the effectiveness of help and preventive measures within school education. The results of the study confirm findings from the source literature about the low effectiveness of the support system and poor family relations of women with auto-aggressive behaviours. Especially important is a feeling of loneliness in coping with problems, or lack of parental support observed in this group. Furthermore, the majority of self-harming women were victims of multiple victimizations. Based on the analysis of the results of this study, it can be assumed that the schools that the subjects attended lacked classes in adolescence or in developing coping skills. The paper ends with reflections on the role of school both in preventing auto-aggressive behaviours and taking measures when they appear.
    Źródło:
    Forum Oświatowe; 2020, 32, 1(63); 59-75
    0867-0323
    2450-3452
    Pojawia się w:
    Forum Oświatowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies