Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "sekwencje DNA" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Wykorzystanie nowoczesnych technologii sekwencjonowania DNA (NGS) w bankach genów i hodowli roślin. Praca przeglądowa
Using the next generation DNA sequencing (technology NGS) in gene banks and plant breeding. A review
Autorzy:
Noceń, J.
Puchta, M.
Czembor, J.H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/13110181.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
banki genow
geny
technologie
sekwencje
sekwencjonowanie DNA
genotypowanie
rosliny uprawne
Źródło:
Agronomy Science; 2018, 73, 1; 5-17
2544-4476
2544-798X
Pojawia się w:
Agronomy Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sekwencje mikrosatelitarne i ich wykorzystanie w diagnostyce medycznej
Microsatellites and their application in diagnostics
Autorzy:
Korytko, Magdalena
Łaczmańska, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034710.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
Tematy:
diagnostyka genetyczna
DNA międzygenowy
sekwencje mikrosatelitarne
STR
QF-PCR
Opis:
Sekwencje mikrosatelitarne są to proste, tandemowe powtórzenia, zbudowane z jednego do sześciu nukleotydów, przy czym najczęściej identyfikowane mikrosatelity to sekwencje o dwunukleotydowym motywie powtórzeń (CA)n. Mikrosatelity występują w sekwencjach kodujących i w niekodujących fragmentach genów, jak i w obszarach pozagenowych i dziedziczone są zgodnie z prawami Mendla. W genomie człowieka sekwencje te pojawiają się średnio co sześć tysięcy par zasad. Ich duża zmienność polega na różnej liczbie powtórzeń motywu podstawowego w określonym miejscu (locus). Ze względu na wysoki stopień polimorfizmu, równomierne i częste rozmieszczenie w genomie są one doskonałymi markerami genetycznymi. Wykorzystywane są w konstruowaniu map genetycznych, kryminalistyce oraz analizie pokrewieństwa między osobnikami. W diagnostyce genetycznej polimorfizm sekwencji mikrosatelitarnych jest wykorzystywany głównie w tzw. diagnostyce pośredniej, w której analizuje się markery sprzężone z genem odpowiedzialnym za określoną jednostkę chorobową. Mikrosatelitarny DNA znalazł również zastosowanie w cytogenetyce molekularnej umożliwiając szybką diagnostykę najczęstszych aneuploidii w badaniach prenatalnych.
Microsatellite sequences or Short Tandem Repeats (STR) are simple, tandem (consecutive) repeats consisting of two to six nucleotides. Most often identified microsatellites are sequences with two-nucleotide repetition motif (CAn). Microsatellites occur in coding sequences, within non-coding gene fragments, as well as in outside gene areas, and are inherited according to Mendel's laws. In human genome these sequences occur at a frequency of one per six thousand base pairs. Their vast diversity consists of a various number of base motif repetitions in a given locus. Because of their high degree of polymorphism, regular and frequent occurrence in the genome, they make excellent genetic markers. They are used in the construction of genetic maps, forensics and in the analysis of relations between individuals. In molecular diagnostics the STR polymorphism is applied mainly in the so-called indirect diagnostics where STR markers connected with the gene responsible for a given disease are analyzed. Microsatellite DNA is also used in molecular cytogenetics making a rapid diagnosis of the most common aneuploidies in prenatal testing possible.
Źródło:
Kosmos; 2016, 65, 1; 11-16
0023-4249
Pojawia się w:
Kosmos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metody roznicowania gatunkow nicieni z rodzaju Trichinella
Methods and tools for parasite differentiation within the genus Trichinella
Autorzy:
Pastusiak, K
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/840918.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
izoenzymy
hybrydyzacja kwasow nukleinowych
roznicowanie gatunkow
pasozyty
nicienie
sekwencje DNA
Warszawa konferencja
DNA mitochondrialny
parazytologia
konferencje
Trichinella
zroznicowanie gatunkowe
lancuchowa reakcja polimerazy
biologia molekularna
znakowanie DNA
Opis:
This review summarizes the major biological, biochemical and molecular methods which have been developed during last 20 years to distinguish parasites of the genus Trichinella. From the time of the discovery of Trichinella in 1835 until the 1970, it was assumed that trichinellosis was caused by a single species of parasite, Trichinella spiralis. Many biological parameters have been compared to differentiate the parasite, such as host specificity, geographical distribution, reproductive abilities, nurse cell development and resistance to freezing. Now, investigators realize that the genus Trichinella is a much more complex group of parasites and simple biological methods are unsufficient. In order to identify and better characterize the species and genotypes of Trichinella it was necessary to develop more sensitive techniques. First, for detecting Trichinella infection immunological methods have been used, such as detection of antibodies in host blood and antigens of parasites using monoclonal antibodies against immunodominant proteins. Later, biochemical techniques have been used such as isoenzyme analysis. The main goal of these methods is to provide a simple, rapid and reproducible techniques to differentiate Trichinella parasites. For this purpose DNA-based methods appeared the best ones. Beginning with the use restriction enzymes, repetitive DNA probes for detection of parasite DNA, and later techniques based on the polymerase chain reaction (PCR), give results at the high level of sensitivity. All of this information has been used to construct a new taxonomy of the genus Thrichinella. To date, 11 taxa have been recognized in the genus: 8 species (Trichinella spiralis T1, Trichinella nativa T2, Trichinella britovi T3, Trichinella pseudospiralis T4, Trichinella murrelli T5, Trichinella nelsoni T7, Trichinella papuae T10, Trichinella zimbabwensis T11) and additionally three genotypes whose taxonomic status is yet uncertain (T6, T8, T9). Based upon morphology, epidemiology of trichinellosis, geographical distribution and host range of the parasite, two main groups are recognized in the genus Trichinella. The first group comprises species that encapsulate in host muscle tissue, while the species of the second group do not encapsulate. The species and genotypes of the first group infect only mammals (T. spiralis, T. nativa, T. britovi, T. murrelli, T. nelsoni, T6, T8 and T9), whereas of the three species from the second group, one parasitises mammals and birds (T. pseudospiralis) and the other two infect mammals and reptiles (T. papuae and T. zimbabwensis). Due to the big genetic differences between Trichinella isolates, investigators predict that the number of species and genotypes found within Trichinella will be increased.
Źródło:
Annals of Parasitology; 2006, 52, 3; 165-173
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metody różnicowania gatunków nicieni z rodzaju Trichinella
Methods and tools for parasite differentiation within the genus Trichinella
Autorzy:
Pastusiak, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2144338.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
izoenzymy
hybrydyzacja kwasow nukleinowych
roznicowanie gatunkow
pasozyty
nicienie
sekwencje DNA
Warszawa konferencja
DNA mitochondrialny
parazytologia
konferencje
Trichinella
zroznicowanie gatunkowe
lancuchowa reakcja polimerazy
biologia molekularna
znakowanie DNA
Opis:
This review summarizes the major biological, biochemical and molecular methods which have been developed during last 20 years to distinguish parasites of the genus Trichinella. From the time of the discovery of Trichinella in 1835 until the 1970, it was assumed that trichinellosis was caused by a single species of parasite, Trichinella spiralis. Many biological parameters have been compared to differentiate the parasite, such as host specificity, geographical distribution, reproductive abilities, nurse cell development and resistance to freezing. Now, investigators realize that the genus Trichinella is a much more complex group of parasites and simple biological methods are unsufficient. In order to identify and better characterize the species and genotypes of Trichinella it was necessary to develop more sensitive techniques. First, for detecting Trichinella infection immunological methods have been used, such as detection of antibodies in host blood and antigens of parasites using monoclonal antibodies against immunodominant proteins. Later, biochemical techniques have been used such as isoenzyme analysis. The main goal of these methods is to provide a simple, rapid and reproducible techniques to differentiate Trichinella parasites. For this purpose DNA-based methods appeared the best ones. Beginning with the use restriction enzymes, repetitive DNA probes for detection of parasite DNA, and later techniques based on the polymerase chain reaction (PCR), give results at the high level of sensitivity. All of this information has been used to construct a new taxonomy of the genus Thrichinella. To date, 11 taxa have been recognized in the genus: 8 species (Trichinella spiralis T1, Trichinella nativa T2, Trichinella britovi T3, Trichinella pseudospiralis T4, Trichinella murrelli T5, Trichinella nelsoni T7, Trichinella papuae T10, Trichinella zimbabwensis T11) and additionally three genotypes whose taxonomic status is yet uncertain (T6, T8, T9). Based upon morphology, epidemiology of trichinellosis, geographical distribution and host range of the parasite, two main groups are recognized in the genus Trichinella. The first group comprises species that encapsulate in host muscle tissue, while the species of the second group do not encapsulate. The species and genotypes of the first group infect only mammals (T. spiralis, T. nativa, T. britovi, T. murrelli, T. nelsoni, T6, T8 and T9), whereas of the three species from the second group, one parasitises mammals and birds (T. pseudospiralis) and the other two infect mammals and reptiles (T. papuae and T. zimbabwensis). Due to the big genetic differences between Trichinella isolates, investigators predict that the number of species and genotypes found within Trichinella will be increased.
Źródło:
Wiadomości Parazytologiczne; 2006, 52, 3; 165-173
0043-5163
Pojawia się w:
Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies