Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "sea level changes" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-15 z 15
    Tytuł:
    Cysty Dinoflagellata z górnego kampanu i najniższego mastrychtu (górna kreda) profilu środkowej Wisły - stratygrafia i paleoekologia
    Dinoflagellate cysts from the upper Campanian–lowermost Maastrichtian (Upper Cretaceous) of the Middle Vistula River section - stratigraphy and palaeoecology
    Autorzy:
    Nechwedowicz, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20197905.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    cysty bruzdnicowe
    taksonomia
    biostratygrafia
    paleoekologia
    zmiany poziomu morza
    chłodzenie
    Kampan
    Mastrycht
    górna kreda
    środkowaj Wisła
    Polska
    dinoflagellate cysts
    taxonomy
    biostratigraphy
    palaeoecology
    sea-level changes
    cooling
    Campanian/Maastrichtian boundary
    Upper Cretaceous
    Middle Vistula River section
    Polska
    Opis:
    Among the rich dinoflagellate cyst assemblages recovered from the upper Campanian-lowermost Maastrichtian succession of the Middle Vistula River section (central Poland), four taxa (Callaiosphaeridium bicoronatum, Odontochitina dilatata, Oligosphaeridium araneum and Samlandia paucitabulata) have been described as new. An analysis of the distribution of particular dinoflagellate cyst taxa enabled the development of a highly resolved biostratigraphic framework, calibrated against other biozonal schemes (based, among others, on inoceramid bivalves, ammonites and belemnites), formerly established for the succession. A comparison of the Middle Vistula River record with the dinoflagellate cyst ranges documented in other European successions enabled correlations with selected sections in Belgium, the Netherlands, southern Germany and northern Italy, and with the Campanian/Maastrichtian boundary stratotype section in Tercis les Bains, southwest France. A palaeoecological analysis of the dino- flagellate cyst assemblages and of other components of phytoplankton communities revealed a well-defined trend in sea-level fluctuations (likely of eustatic origin), and palaeoclimatic changes probably related to the latest Cretaceous cooling episode, as observed elsewhere.
    Źródło:
    Przegląd Geologiczny; 2022, 70, 10; 751-760
    0033-2151
    Pojawia się w:
    Przegląd Geologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Storm surges versus shore erosion: 21 years (2000–2020) of observations on the Świna Gate Sandbar (southern Baltic coast)
    Autorzy:
    Łabuz, Tomasz Arkadiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/15805040.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    storm surge
    sea level
    run-up
    dune erosion
    beach erosion
    sand volume changes
    Baltic Sea
    Opis:
    Based on observations spanning 21 years (2000–2020), the article studies the effects of storm surges on the shore of the Świna Gate Sandbar in the southern part of the Pomeranian Bay (southern Baltic Sea). Impacts of selected maximum storm surges in each year were assessed with respect to morphological data collected on the beach and the foredune. The data included parameters of beach-dune erosion as measured along a beach transect before and after each surge. Differences and trends in the shore erosion were related to the sea level (SL), duration of a storm surge [highest storm sea level (HSL) > 1 m], wind-wave sector and wave run-up. The relationships were explored using a sim- ple correlation analysis. The most serious erosion was observed during the heaviest surges [HSL > 1.3 m above the mean sea level (AMSL)], with a wave run-up higher than 3.2 m AMSL. Such surges occurred at about 2-year intervals. The average SL during a surge was 1.2 m AMSL, with a run-up of 2.6 m AMSL. The beach and the lower part of the shore, below that level, were eroded each year. The heaviest surges resulted in an average 5.2 m and 7.0 m dune retreat on the high-beach-accumulative shore and on the low-beach-erosive shore, respectively. The dune was not eroded when the beach height exceeded the wave run-up. The heaviest surges eroded away 12–14 m3 of the beach sand volume. The shore erosion was found to be related to the storm surge duration, the maximum SL, the run-up and the beach height prior to the surge.
    Źródło:
    Quaestiones Geographicae; 2022, 41, 3; 5-31
    0137-477X
    2081-6383
    Pojawia się w:
    Quaestiones Geographicae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biostratigraphy and sequence stratigraphy of the Lower Cretaceous in the NW part of the Mid-Polish Trough
    Autorzy:
    Dziadzio, Piotr
    Ploch, Izabela
    Smoleń, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2058689.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    Lower Cretaceous
    ammonite
    foraminifera
    ostracod biostratigraphy
    nannoplankton biostratigraphy
    depositional systems
    sequence stratigraphy
    relative sea-level changes
    NW Poland
    Opis:
    By comparison with the Lower Cretaceous of central and SE Poland, that of NW Poland (the Pomeranian, Szczecin, and Mogilno-Łódź troughs) has scarce biostratigraphic data. But, despite the lack of Lower Cretaceous exposure in the NW Polish Lowlands, borehole data, including borehole-cores and geophysical logs, allow analysis of complete successions. We refine the stratigraphic units using parallel studies of ammonites, microfauna and calcareous nannoplankton collected from the same intervals, and by correlating age-defined intervals with geophysical logs. Ostracod zones F to A are documented by the presence of ostracod assemblages representing the interval between the Upper Tithonian (ostracod zone F) and the lower part of the Upper Berriasian (ostracod zones E to A). The fragmentary and poorly preserved ammonites allowed only for distinguishing the uppermost Middle and Upper Berriasian (Ryazanian), while the informal subdivisions from the central part of the basin could not be identified unequivocally. Nannoplankton recognized in the succession analysed was very rare due to shallow marine facies of the strata. Only one nannoplankton zone was recognized in the lower part of the succession studied: the CC2 Stradneria crenulata Zone (uppermost Middle and Upper Berriasian and lowermost Valanginian). An additional study only on nannoplankton enabled recognition of certain boreal taxa typical of the BC2 zone of the Uppermost Riazanian. Valaginian ammonites occur in core material located closer to the central part of the trough. Some planktonic foraminiferal species indicate the Lower Aptian. Some Upper Cretaceous nannoplankton zones were also recognized: the CC9 Eiffellithus turriseiffeli (Uppermost Albian to Lower Cenomanian) and UC0, UC1-2 and UC3 zones which correspond to the Upper Albian and Lower as well as Middle Cenomanian. The sequence stratigraphic interpretation was based on geophysical logs with the application of gamma-ray, neutron-gamma, spontaneous potential and resistivity logging, as well as caliper logging. These studies allowed recognition and correlation of sedimentary sequences within the part of the sedimentary basin analysed, characterized by a similar cyclic pattern of geological phenomena described using depositional sequences as in the central and SE part of the Polish Basin. Third-order depositional sequences with maximum flooding surfaces were distinguished. Effective correlation of depositional cycles with biostratigraphy and with the global sea level curve was demonstrated for several boundaries, confirming the applicability of this method for the Polish part of the the Central-European Basin. Other boundaries recognized that are not correlatable and shifted relative to Haq’s curve may reflect autogenous factors (e.g., local tectonics) overlapping with the global changes controlled by allogenic processes
    Źródło:
    Geological Quarterly; 2021, 65, 4; s. 237--257
    1641-7291
    Pojawia się w:
    Geological Quarterly
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozwój wybrzeża mierzejowego we wschodniej części Zatoki Pomorskiej
    Development of the barrier coast in the eastern part of Pomeranian Bay
    Autorzy:
    Sydor, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2076128.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    wybrzeże mierzejowe
    Zatoka Pomorska
    zmiany poziomu morza
    paleogeografia
    barrier coast
    Pomeranian Bay
    sea-level changes
    palaeogeography
    Opis:
    The studies were conducted on the barrier coast located in the eastern part of Pomeranian Bay. The main study goal was to present the development of the barrier coast between Niechorze and Kołobrzeg, with particular emphasis on the impact of sea level changes in the Baltic Sea. Based on collected data, three basic groups of deposits were identified in the study area: barrier basement deposits, barrier deposits, and Rega River outlet cone deposits. To recreate the barrier development stages, sea level changes in the eastern part of Pomeranian Bay for the last 8,500years were reconstructed. At that time, the coast migrated to the south. The first barriers in the study area appeared around 7,500years b2k. The main factors conditioning the barrier coast development in were climate changes, sea level changes, barrier basement morphology and lithology, as well as the amount of supplied sedimentary material. The reconstructed stages of barrier development show that there are sections of different barrier types (landward-migrating to accreted barrier, landward-migrating barrier through accreted barrier to landward-migrating barrier, landward-migrating barrier) in the study area.
    Źródło:
    Przegląd Geologiczny; 2021, 69, 1; 21--32
    0033-2151
    Pojawia się w:
    Przegląd Geologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Do the available data permit clarification of the possible dependence of Palaeozoic brachiopod generic diversity dynamics on global sea-level changes? A viewpoint
    Autorzy:
    Ruban, D. A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/94246.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    brachiopods
    generic diversity
    sea-level changes
    Silurian
    Devonian
    ramienionogi
    zmiany poziomu morza
    sylur
    dewon
    Opis:
    At a glance, progress in palaeontology and eustatic reconstructions in the past decade permits to prove or to disprove the possible dependence of Palaeozoic brachiopod generic diversity dynamics on global sea-level changes. However, the available diversity curve is of much lower resolution than the eustatic curve. This problem can be resolved by decreasing the resolution of the latter. The other restriction linked to the chronostratigraphical incompatibility of the available data allows to focus on the Middle Palaeozoic only. A series of mass extinctions and other biotic crises in the Silurian-Devonian does not allow to interpret correctly the results of direct comparison of the brachiopod generic diversity dynamics with global sea-level changes. With the available data, it is only possible to hypothesize that the eustatic control was not playing a major part in diversity dynamics of Middle Palaeozoic brachiopods. The resolution of the stratigraphic ranges of Palaeozoic brachiopods should be increased significantly, and these ranges should be plotted against the most up-to-date geologic time scale. Until this task will be achieved, it is impossible to judge about the existence of any dependence (either full or partial) of the Palaeozoic brachiopod diversity dynamics on global sea-level changes.
    Źródło:
    Geologos; 2014, 20, 3; 215-221
    1426-8981
    2080-6574
    Pojawia się w:
    Geologos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The first Early Jurassic ammonite find in central Poland
    Autorzy:
    Pieńkowski, G.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2061056.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    sowerby
    palaeogeography
    sea level changes
    Central Poland
    paleogeografia
    zmiany poziomu morza
    centralna Polska
    Opis:
    Tragophylloceras cf. loscombi (Sowerby) has been found in the Kaszewy 1 borehole (central Poland), in the Upper Pliensbachian strata (Margaritatus Zone, Subnodosus Subzone), assigned to the Drzewica Formation. Hitherto, all ammonite finds in the epicontinental Lower Jurassic in Poland have been restricted to Western Pomerania (NW Poland). This find points to a wider extent of the transgressive event occurring in the late Margaritatus Zone, following widespread regression at the beginning of this zone. Rapid and pronounced sea level changes in the early Late Pliensbachian confirms the hypothesis linking these changes with glacioeustasy.
    Źródło:
    Volumina Jurassica; 2014, 12, 1; 99--104
    1896-7876
    1731-3708
    Pojawia się w:
    Volumina Jurassica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The challenge of reconstructing the Phanerozoic sea level and the Pacific Basin tectonics
    Autorzy:
    Ruban, Dmitry A.
    Conrad, Clinton P.
    Loon, A. J. (Tom)
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/94614.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    sea-floor bathymetry
    dynamic topography
    sea-level changes
    plate tectonics
    Pacific
    Panthalassa
    Phanerozoic
    batymetria dna morskiego
    dynamiczna topografia
    zmiany poziomu morza
    płyty tektoniczne
    Pacyfik
    Opis:
    The relationships between the interior dynamics of our planet and global sea level can be unravelled when plate-tectonic reconstructions are available for the entire Earth. A review of global tectonics reveals significant deficiencies in our understanding of the geodynamic evolution of the Pacific (Panthalassa or Proto-Pacific) during the Cambrian-Jurassic time-span. This particular, but major, shortcoming presents a true challenge for modern geoscientists, who are encouraged to produce a detailed plate-tectonic reconstruction of the Pacific for the pre-Cretaceous in order to advance our understanding of Phanerozoic sea-level change. A set of approaches, including geological/geophysical modelling, investigation of accretionary prisms, palaeobiogeographical studies, and careful examination of eustatic sea-level changes, are proposed that will help geoscientists tackle the challenge of understanding how Pacific geodynamics affected global sea level during the Phanerozoic.
    Źródło:
    Geologos; 2010, 16, 4; 235-243
    1426-8981
    2080-6574
    Pojawia się w:
    Geologos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ewolucja środowisk depozycyjnych ordowiku łysogórskiego w Górach Świętokrzyskich na tle krzywej eustatycznej Bałtyki
    Evolution of sedimentary environments in the Ordovician of the Łysogóry Region (northern Holy Cross Mts., Poland) in relation to the sea-level curve for Baltica
    Autorzy:
    Trela, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2074646.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    ordowik
    formacje sedymentacyjne
    zmiany poziomu morza
    Góry Świętokrzyskie
    Ordovician
    sedimentary record
    sea-level changes
    Holy Cross Mountains
    Opis:
    In Ordovician times the Łysogóry Region (northern Holy Cross Mts.) was located in the marginal part of Baltica, thus, the sea-level history reconstructed for this palaeocontinent appears to be a good background for discussing relationships between sea-level changes and the studied sedimentary record. However, some stratigraphic gaps, e.g. in the Lower and Middle Ordovician parts of the considered succession are probably due to regional tectonic activity. The upper Middle and Upper Ordovician sedimentary facies of the Łysogóry Region show good correlation with the Late Llanvirn-Caradoc Highstand Interval followed by the Ashgill Lowstand Interval in Baltica (Nielsen, 2004). The most conspicuous facies changes in the Ordovician of the considered region seem to be coeval with 3rd order eustatic events recognized on the sea-level curve from Baltoscandia.
    Źródło:
    Przegląd Geologiczny; 2009, 57, 10; 900-904
    0033-2151
    Pojawia się w:
    Przegląd Geologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A Required Data Span to Detect Sea Level Rise
    Autorzy:
    Niedzielski, T.
    Kosek, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/117439.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Uniwersytet Morski w Gdyni. Wydział Nawigacyjny
    Tematy:
    Sea Level
    Meteorological Aspects
    Oceanography
    Sea Level Anomalies (SLA)
    Seasonal Oscillations
    Climate Theory
    Climate Changes
    Prediction Technique
    Opis:
    Altimetric measurements indicate that the global sea level rises about 3 mm/year, however, in various papers different data spans are adopted to estimate this value. The minimum time span of TOPEX/Poseidon (T/P) and Jason-1 (J-1) global sea level anomalies (SLA) data required to detect a statisti-cally significant trend in sea level change was estimated. Seeking the trend in the global SLA data was per-formed by means of the Cox-Stuart statistical test. This test was supported by the stepwise procedure to make the results independent of the starting data epoch. The probabilities of detecting a statistically significant trend within SLA data were computed in the relation with data spans and significance levels of the above-mentioned test. It is shown that for the standard significance level of 0.05 approximately 5.5 years of the SLA data are required to detect a trend with the probability close to 1. If the seasonal oscillations are removed from the combined T/P and J-1 SLA data, 4.3 years are required to detect a statistically significant trend with a probability close to 1. The estimated minimum time spans required to detect a trend in sea level rise are ad-dressed to the problem of SLA data predictions. In what follows, the above-mentioned estimate is assumed to be minimum data span to compute the representative sample of SLA data predictions. The forecasts of global mean SLA data are shown and their mean prediction errors are discussed.
    Źródło:
    TransNav : International Journal on Marine Navigation and Safety of Sea Transportation; 2008, 2, 2; 143-147
    2083-6473
    2083-6481
    Pojawia się w:
    TransNav : International Journal on Marine Navigation and Safety of Sea Transportation
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Changing sea level at sinking coasts - competition between climate change and geological processes
    Autorzy:
    Harff, J.
    Meyer, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1204999.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    seal level
    coastline changes
    modeling and future scenarios
    Baltic Sea
    Opis:
    Changes of coastlines have economic and social impact on the human population concentrated in coastal areas. The investigation of coastal change processes becomes important particularly at sinking-retreating-coast for future planning, and the derivation of scenarios must be based on the understanding of the driving processes. It is well known that coastal change is a complex result of an interaction of climate driven eustatic sea level change and vertical crustal movements. An index is given that allows to distinguish between coasts controlled by glacio-isostatic processes and those determined by the climatic forces of coastal morphogenesis. A simple model allows reconstructions of the palaeo-geographic history of sinking coasts. Prognostic scenarios of coastal change are possible by applying of parameterized vertical crustal movement data and sea level change data derived from climate modeling. These data have to be superimposed with the influence of storm events. The coupling of processes on different time scales between hours and millennia are questions under investigation.
    Źródło:
    Polish Geological Institute Special Papers; 2008, 23; 39-44
    1507-9791
    Pojawia się w:
    Polish Geological Institute Special Papers
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Review and reinterpretation of the pollen and diatom data from the deposits of the Southern Baltic lagoons
    Autorzy:
    Miotk-Szpiganowicz, G.
    Zachowicz, J.
    Uścinowicz, Sz.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1205002.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    pollen and diatom analyses
    lagoons
    sea-level changes
    Baltic Sea
    Opis:
    According to their origin, geomorphology and hydrology, the fresh/brackish-water bays and coastal lakes of the Southern Baltic coast can be treated as lagoons. They developed at the time of and as a result of the Atlantic (Litorina) transgression of the Southern Baltica. There are many publications about the origin and evolution of the lagoons and lakes along the Polish coast of the Southern Baltic (e.g. Przybyłowska-Lange, 1973a, b, 1974, 1979, 1981; Zaborowska, 1977; Zachowicz, 1977, 1985; Wypych, 1980a, b; Zachowicz et al., 1982; Bogaczewicz-Adamczak, Miotk, 1985a, b; Dąbrowski et al., 1985; Zachowicz, Zaborowska, 1985; Borówka et al., 2001a, b, 2002). Nevertheless, the origin of the lagoons has not been fully explained. In the light of present-day information the results of earliest investigations often need to be reinterpreted. The aim of this work was the correlation of the published and unpublished pollen and diatom diagrams from Late Pleistocene and Holocene sediments of the Southern Baltic lagoons, and their relation with radiocarbon dating. The pollen and diatom diagrams from the area of north-east Germany and the Curonian Lagoon (Kabailiene., 1999; Jahns, 2000; Kaiser et al., 2000; Endtmann, 2002; Bitinas et al., 2002) have been used for comparison. For the palynological sites, the local pollen assemblage zones (L PAZ) have been identified according to Janczyk-Kopikowa (1987). Comparison of the biostratigraphical data allowed us to define the approach time of the formation of the lagoons in their present-day position on the coast as well as to determine the periods of an accelerated sea-level rise and increased frequency of storm surges (so-called marine transgression phases) when the investigated areas had been under the direct influence of the sea. Such influences are visible about 7000, 6000, 5000 and 4000 years BP. This period of marine influences, about 1000-year long, corresponds very well to the same period of climate oscillations mentioned by Stuiver and Braziunas (1993), Stuiver et al. (1995) and Chapman and Shackelton (2000). The influence of the sea in the Post-Litorina period was associated mainly with the inflow of sea water through more or less developed barriers, so they are not synchronous.
    Źródło:
    Polish Geological Institute Special Papers; 2008, 23; 45-70
    1507-9791
    Pojawia się w:
    Polish Geological Institute Special Papers
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Role of Operational Ocean Forecasting in E-Navigation
    Autorzy:
    Graff, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/116784.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Uniwersytet Morski w Gdyni. Wydział Nawigacyjny
    Tematy:
    e-Navigation
    Operational Ocean Forecasting
    Climate Changes
    Tide Tables
    Oceanography
    Sea Level
    Marine Electronic Highway (MEH)
    Global Ocean Observing System (GOOS)
    Opis:
    Advances in ocean modelling have led to improved performance for operational ocean forecasting and the availability of continuously reliable forecast information for certain ocean regions of the world. Although such forecasts are being increasingly adopted into a wide range of services across the maritime industry they have not yet been considered as candidates to supplement or to substitute conventional tide tables for navigation use. The issue is important in the context of climate change and the added uncertainty now placed on the use of conventional tide table for navigation in complex coastal waters. In the context of e-navigation it is timely to begin to explore the issue and examine how such forecasts might be used and adopted. This requires closer connectivity between ocean forecasting and navigation communities and the involvement of overarching organisations such as IMO and I GOOS. This paper raises the issue and opens the debate.
    Źródło:
    TransNav : International Journal on Marine Navigation and Safety of Sea Transportation; 2008, 2, 3; 259-262
    2083-6473
    2083-6481
    Pojawia się w:
    TransNav : International Journal on Marine Navigation and Safety of Sea Transportation
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rapid sea level changes in the Southern Baltic during late glacial and Early Holocene
    Autorzy:
    Uścinowicz, Sz.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1187354.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    sea level changes
    shoreline migrations
    seismostratigraphy
    erosional surfaces
    progradational structures
    Late Glacial
    Early Holocene
    southern Baltic Sea
    Opis:
    In the area of the southern Baltic Sea, the largest and most violent changes in water level took place in Late Glacial and Early Holocene, during the period between 13.0-8.5 ka BP. These changes depended on the varied glacio-isostatic movements between the northern and southern parts of the Baltic Sea, the glacio-eustatic increase in the ocean level and the closing or opening of the connection between the Baltic Sea basin with the ocean. During the Late Glacial and Early Holocene, the sea level changed within an amplitude as wide as 25-27 m. In some extreme cases, the sea level could have fallen at a rate of about 100-300 mm/a, the sea level rise rate reaching up to about 40-45 mm/a. In Late Glacial and Early Holocene, there were three transgressions: during 12.0-11.2, 11.0-10.3 (the Baltic Ice Lake) and 10.2-9.2 ka BP (the Yoldia Sea and the Ancylus Lake). There were also three regressions, setting on 11.2, 10.3 and 9.2 ka BP. During regressions, depending on the real drainage rate and the local gradient of the bottom inclination, the land possibly grew at a rate of 0.3 to 4 km per year. During transgressions, rate of shoreline migration could reach in some cases up to 150-200 m per year. These processes took place on the surface of the sea bottom currently located at the depth of c. 55 to 25 m below sea level and from 30 to 60 km away from the present-day southern coast of the Baltic Sea. Rapid changes of shoreline position are recorded in progradational barrier structures and in the erosion surfaces of the glacial till and glacio-marine clays.
    Źródło:
    Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 11; 9-18
    1507-9791
    Pojawia się w:
    Polish Geological Institute Special Papers
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The epicontinental Lower Jurassic of Poland
    Autorzy:
    Pieńkowski, G.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1205011.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    kontynentalne i marginalno-morskie systemy depozycyjne
    zmiany poziomu morza
    analiza sekwencyjna
    korelacja stratygraficzno-sekwencyjna
    jura dolna
    continental and marginal marine depositional systems
    sea level changes
    sequence analysis
    sequence stratigraphic correlation
    Lower Jurassic
    Polska
    Opis:
    We wczesnej jurze, w rozległym epikontynentalnym basenie rozciągającym się na obszarze Polski, osadziło się do 1400 metrów utworów terygenicznych pochodzenia lądowego, marginalno-morskiego i morskiego. Utwory te są zdefiniowane w niniejszej pracy jako Grupa Kamiennej (Gr.), która została podzielona na 12 nowo wyróżnionych lub zredefiniowanych litoformacji (Fm.). Wyróżniono też dwa nowe ogniwa (Mb.). Szczegółowe badania obejmujące dane litofacjalne, petrologiczne, ichnologiczne, paleontologiczne, geochemiczne i palinologiczne przeprowadzono w odsłonięciach i 35 pełnordzeniowanych otworach wiertniczych. Pozwoliły one na wyróżnienie litofacji, interpretację systemów i subsystemów depozycyjnych oraz ich czasoprzestrzennej zmienności, a następnie na przeprowadzenie wysokorozdzielczej analizy sekwencyjnej. Wczesnojurajska sedymentacja w płytkim, epikontynentalnym basenie Polski w sposób szczególnie wyraźny odzwierciedlała zmiany poziomu morza. Analiza przestrzeni akomodacji depozycyjnej w obrębie regularnych sukcesji progradacyjnych ciągów systemowych stabilizacji wysokiego poziomu morza (HST) wskazuje, że głębokości wczesnojurajskich zbiorników sedymentacyjnych Polski nie przekraczały wartości rzędu kilkudziesięciu metrów, a najczęściej były to głębokości maksymalnie do 20 metrów. Z wyjątkiem morskich utworów pliensbachu na Pomorzu, które zawierają amonity, podział biostratygraficzny marginalno-morskich i lądowych utworów dolnej jury charakteryzuje się na ogół słabą rozdzielczością. Mimo to, spójny podział stratygraficzno-sekwencyjny dolnej jury w Polsce pozwala na jego porównanie ze schematami sporządzonymi dla bogatych w skamieniałości przewodnie utworów dolnej jury cyklu liguryjskiego w Wielkiej Brytanii i Francji. Zwłaszcza sekwencje krótkookresowe wyróżnione w obrębie tego cyklu są przydatne w korelacji sekwencji, ponieważ są one rozpoznawalne w basenie polskim. Ciągi systemowe niskiego poziomu morza (LST) i ciągi systemowe opadającego poziomu morza (FSST) odpowiadają czasowo w basenie polskim lukom związanym z erozją lub brakiem depozycji na granicach sekwencji. Jeśli chodzi o skalę zmian poziomu morza, również model Exxon Research Group okazał się przydatny do przeprowadzenia korelacji, a dziesięć "exxonowskich' sekwencji depozycyjnych (I-X) zostało wyróżnionych w obrębie utworów dolnojurajskich basenu polskiego. W zapisie osadowym dominują utwory transgresywnych ciągów systemów i są one reprezentowane zarówno przez retrogradacyjne jak i agradacyjne sukcesje facjalne. Utwory ciągów systemowych stabilizacji wysokiego poziomu morza odpowiadają wyłącznie progradacyjnym, regresywnym sukcesjom facjalnym. Granice parasekwencji w obrębie sekwencji depozycyjnych zostały zdefiniowane na podstawie dokładnej czasoprzestrzennej analizy facjalnej w poszczególnych regionach. Parasekwencje marginalno-morskie mają na ogół bardziej złożoną architekturę depozycyjną, niż przyjmowano do tej pory w prostym schemacie szybkiego zalewu i stopniowej, powolnej progradacji. Konieczne było wyróżnienie powierzchni maksymalnego zalewu dla poszczególnych parasekwencji, występują one w różnych odległościach od powierzchni zalewu będących dolnymi granicami parasekwencji. Najlepszymi powierzchniami korelacyjnymi w centrum basenu są granice sekwencji, podczas gdy w obszarach marginalnych najłatwiej wyróżnić powierzchnie maksymalnego zalewu i ich odpowiedniki. W marginalnych partiach basenu sedymentacyjnego częstotliwość i intensywność erozji oraz niewielka subsydencja powodowały często nakładanie się na siebie poszczególnych sekwencji i ich granic, co utrudnia ich wyróżnianie i korelację. Dokładność korelacji powierzchni transgresji zwiększa się, kiedy są one skorelowane z ich lądowymi odpowiednikami. Udokumentowano szczegółowo rozwój transgresji i efekty tego procesu na sąsiadujących obszarach lądowych i podano kryteria wyróżniania niemorskich, korelatywnych odpowiedników powierzchni transgresji. Określona w polskim basenie sedymentacyjnym sukcesja sekwencji i parasekwencji może być pomocna w rozwiązywaniu problemów związanych z identyfikacją i zasięgiem głównych granic korelacyjnych i ciągów systemowych w pełnomorskich, głębszych basenach Europy, co szczególnie przydatne okazało się dla utworów wczesnego toarku. Wykonano regionalne oraz ogólnopolskie przekroje stratygraficzno-sekwencyjne basenu wczesnojurajskiego w Polsce wraz z mapami sporządzonymi dla konkretnych, czasowych powierzchni korelacyjnych, które przedstawiają zmienność czasowo-przestrzenną dominujących systemów depozycyjnych. Tempo subsydencji wzdłuż bruzdy środkowopolskiej zmieniało się w czasie, wykazywało też fluktuacje regionalne - w hetangu i późnym synemurze tempo subsydencji w segmencie świętokrzyskim bruzdy śródpolskiej było większe niż w segmencie pomorskim, a we wczesnym synemurze i wczesnym pliensbachu sytuacja była odwrotna. W pliensbachu i toarku zaznaczały się strefy zwiększonej subsydencji usytuowane prostopadle do rozciągłości bruzdy śródpolskiej (tak zwana "droga mazurska"). Wzdłuż krawędzi bruzdy istniały regionalne strefy dyslokacyjne, wywierające wpływ na sedymentację i kontrast miąższości (np. strefa Nowe Miasto-Iłża). Biorąc jednak pod uwagę na ogół stopniowe zmniejszanie się miąższości osadów na zewnątrz od osi bruzdy i wspomniane strefy zwiększonej subsydencji prostopadłe do osi bruzdy śródpolskiej, nie można w żaden sposób wiązać wczesnojurajskiego etapu rozwoju bruzdy śródpolskiej z procesami ryftowania.
    Źródło:
    Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 12; 5-154
    1507-9791
    Pojawia się w:
    Polish Geological Institute Special Papers
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Relative sea level changes, glacio-isostatic rebound and shoreline displacement in the Southern Baltic
    Autorzy:
    Uścinowicz, Sz.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1187381.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    zmiany poziomu morza
    rozwój wybrzeży
    glaciizostazja
    późny plejstocen
    holocen
    południowy Bałtyk
    sea level changes
    shoreline evolution
    glacio-isostasy
    Late Pleistocene
    Holocene
    Southern Baltic
    Opis:
    Krzywą względnych zmian poziomu morza skonstruowano na podstawie 314 dat radiowęglowych osadów pochodzących z różnych środowisk lądowych i morskich. Próbki do datowań pobrano z 163 stanowisk zlokalizowanych na obszarze polskiej części południowego Bałtyku i przyległej strefy brzegowej. Przy konstruowaniu krzywej wykorzystano również relikty różnych form związanych z rozwojem strefy brzegowej oraz zasięgi powierzchni erozyjnych, zlokalizowane na profilach sejsmoakustycznych. W późnym plejstocenie i wczesnym holocenie, między 13,0 i 8,5 tys. lat BP, poziom wody trzykrotnie wzrastał i opadał, a zakres wahań dochodził do 25-27 m. Poziom wody obniżał się w skrajnych przypadkach w tempie do ok. 100-300 mm/rok, a tempo wzrostu dochodziło do ok. 35-45 mm/rok. W późnym boreale, ok. 8,5 tys. lat BP, Bałtyk uzyskał stałe połączenie z oceanem na poziomie niższym od obecnego o ok. 28 m. Do początku okresu atlantyckiego poziom morza wzrósł do ok. 21 m poniżej współczesnego poziomu morza (p.p.m.). W okresie 8,0-7,0 tys. lat BP poziom morza wzrósł do 10 m p.p.m., w średnim tempie ok. 10 mm/rok. Do końca okresu atlantyckiego poziom morza wzrósł do 2,5 m p.p.m., a tempo wzrostu zmalało do ok. 2,5 mm/rok. W pierwszym tysiącleciu okresu subborealnego poziom wody wzrósł do ok. 1,1-1,3 m, a do końca tego okresu do ok. 0,6-0,7 m niższego niż współczesny. W okresie subatlantyckim średni poziom morza zmienił się już nieznacznie. Przebudowa glaciizostatyczna rozpoczęła się ok. 17,5 tys. lat BP i zakończyła ok. 9,2-9,0 tys. lat BP. Całkowity zakres podniesienia (total uplift) w tym okresie wyniósł ok. 120 m. Maksimum prędkości ruchów wznoszących, dochodzące od ok. 45 mm/rok, wystąpiło w okresie ok. 12,4-12,2 tys. lat BP. W okresie od ok. 9,0 do ok. 7,0 tys. lat BP przez obszar południowego Bałtyku migrowało nabrzmienie brzeżne, a w okresie od ok. 7,0 do ok. 4,0 tys. lat BP wystąpiły ruchy obniżajace. Od ok. 4,0 tys. lat BP położenie skorupy ziemskiej wróciło do stanu równowagi. Linia brzegowa południowego Bałtyku w późnym plejstocenie i wczesnym holocenie kilkukrotnie uległa szybkim i znacznym przemieszczeniom. Zmieniła położenie w tempie od kilkudziesięciu metrów do kilku kilometrów rocznie. Procesy te rozgrywały się na powierzchni dna morskiego położonej obecnie na głębokości od ok. 55 do 25 m p.p.m. i w odległości 30-60 km od dzisiejszego wybrzeża. W środkowym holocenie linia brzegowa przemieściła się ku południowi od ok. 60 km w Zatoce Pomorskiej do ok. 5 km w Zatoce Gdańskiej. Położenie linii brzegowej zbliżyło się do współczesnego w końcu okresu atlantyckiego. W późnym holocenie dominowały procesy wyrównywania wybrzeży, a linia brzegowa stopniowo zbliżała się do obecnego położenia.
    Źródło:
    Polish Geological Institute Special Papers; 2003, 10; 5-79
    1507-9791
    Pojawia się w:
    Polish Geological Institute Special Papers
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-15 z 15

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies