Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "sacred in art" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Współczesna praktyka artystyczna jako droga do doświadczania sacrum na wybranych przykładach z własnej twórczości
    Contemporary art practice as a means to experiencing the sacred based on selected examples of own work
    Autorzy:
    Szostak, N.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/398185.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
    Tematy:
    duchowość pozareligijna
    nowa duchowość
    sacrum w sztuce
    sztuka rytualna
    sztuka jako religia
    sztuka w przestrzeni publicznej
    street art
    non-religious spirituality
    new spirituality
    sacred in art
    ritual arts
    art as religion
    art in public space
    Opis:
    Na przykładzie dwóch realizacji w przestrzeni publicznej (przestrzeń miejska i przestrzeń leśna) pokazano sposób, w jaki sztuka – przenikając się z życiem (miejskim i przyrodniczym) – może poruszać temat sacrum. Obie realizacje powstały w przestrzeni pozareligijnej (w naturze i kulturze): „Holy!” (2012) to akcja artystyczna w przestrzeni czterech szczecińskich ośrodków mieszkaniowych. „Umajenie” (2015) to instalacja na terenie Lasu Oliwskiego w Gdańsku Oliwie. Obie prace czerpią swoje inspiracje i bezpośrednio odnoszą się do ikonografii religijnej, jednocześnie przeinterpretowując ich tradycyjne założenia w celu skonstruowania współczesnej wypowiedzi na temat duchowego potencjału sztuki. Wypowiedź świadomie sformułowano wobec panującego obecnie kryzysu religijności w ogóle, a w szczególności w kontekście dyskursu artystycznego. Prace te są efektem osobistej potrzeby obcowania ze sferą sacrum poprzez medium sztuki i poza zdającą się tkwić w impasie tradycyjną przestrzenią sakralną. Zastosowane metody badawcze: eksperymentalna, obserwacyjna, intuicyjna, metoda indywidualnych przypadków, metoda wywiadu.
    On the basis of two examples of art in public space (urban and natural), I show how art – interfused with life (urban and natural) – can pertain to the sphere of the sacred. Both works were realized in non-religious environment (in nature and culture): “Holy!” (2012) is an art intervention in four different housing developments in Szczecin. “Umajenie” (2015) is an installation inside the Forest of Oliwa in Gdansk. Both pieces draw their inspiration from and directly refer to religious iconography, simultaneously reinterpreting their traditional premises in order to construct a contemporary statement about the spiritual potential of art. I consciously formulate this statement in the current circumstance of crisis of religion in general, and in particular in the context of contemporary artistic discourse. These works result from a personal need to commune with the sphere of the sacred through art – and outside of weary traditional sacred space. Scientific methods used in the process: experimental, intuitive, observation, case study, interview.
    Źródło:
    Architecturae et Artibus; 2017, 9, 2; 35-45
    2080-9638
    Pojawia się w:
    Architecturae et Artibus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polichromia w kaplicy kościoła pw. Bożego Ciała w Szczecinie jako obraz statyczny i ruchomy
    Polychromy in the chapel of Corpus Christi church in Szczecin as a static and mobile painting
    Autorzy:
    Wasyłyk, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/398283.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
    Tematy:
    malarstwo ścienne
    polichromia
    personalizm w sztuce
    sztuka sakralna
    Boże Ciało
    kaplica
    Szczecin
    wall painting
    polychromy
    personalism in art
    sacred art
    chapel
    Opis:
    Polichromia w kaplicy kościoła rzymskokatolickiego pw. Bożego Ciała w Szczecinie jest w pełni autorską tematycznie i estetycznie całością. Jej ogólne założenie kolorystyczne wynika z dwóch faktów: mistycznego, że Jezus Chrystus jest światłością świata, oraz z fizycznego, że kolor jest zjawiskiem istniejącym tylko w środowisku światła. Zatem wizerunki osób będących we wspólnocie z Chrystusem wyznaczone są kolorem, a pozostałych, do których nauka Chrystusa jeszcze nie dotarła – ciemnym rysunkiem. Celem tematycznym realizacji było stworzenie narracji, która wyraziłaby ruch oparty na duchowej interakcji związanej z chrystocentrycznym procesem personalizacji, z aktywnością czystego serca, o którym mówił Jezus Chrystus w Kazaniu na Górze. Czystość według ks. Józefa Tischnera to „nic innego jak wewnętrzna logika miłości (...)”. Głównym celem artystycznym było uzyskanie poczucia substancji malarskiej i dynamiki form w rzeczywistej, fizycznej przestrzeni kaplicy. Ruchomy punkt widzenia nieustannie doświadczany w trakcie realizacji, zobowiązywał autorkę nie tylko do myślenia o odpowiedniej ekspresji form wizerunków węzłowych dla całości, ale również do wzmocnienia ogólnej dynamiki przestrzeni poprzez wprowadzenie wizerunków postaci na lizeny – w taki sposób, aby każdy pokrywał sobą wszystkie płaszczyzny. Zastosowane w nich deformacje łączą je tematycznie i estetycznie ze ścianami, aby w trakcie przemieszczania się oglądającego zaistniała bardziej narracja filmowa niż zdjęciowa. Poszczególne wizerunki osób ukształtowane są w znacznej części rysunkiem malarskim – zarówno jako granicą między różnymi jakościowo plamami, jak również kolorowym rysunkiem, który uwydatniając formę, nie tylko jest jej konturem w ścisłym tego słowa znaczeniu, ale też zróżnicowaną walorowo i chromatycznie linią różnorodnej szerokości, która płynnie wchodzi w pogranicza chromatyczno-walorowe i w ten sposób zagęszczona buduje strukturę koloru, jego morfologię. Uzyskana tkanka malarska jest jakością inną estetycznie niż plama informująca o powierzchni, o zewnętrzu. Stwarza większą możliwość wyrażenia przestrzenności osoby, jej duchowości i ewentualnej świetlistości, jak to ma miejsce w przedstawieniu bł. Pier’a Giorgi’a Frassati (ryc. 5). Stanowi ono rodzaj odautorskiej, malarskiej definicji ucznia Jezusa. Morfologia koloru budującego jego wizerunek, a wynikająca z rysowania, ukazuje strukturę osoby, która mocą chrystusowego Ducha jest światłem świata.
    The polychromy in the chapel of The Corpus Christi Catholic Church in Szczecin is thematically and estethically a fully authorial entirety. Its general colouristic presumption results from two facts: mystical, that Jesus Christ is the light of the world and physical, that colour is a phenomenon present only in the light environment. Therefore, the images of persons who are in Christ’s communion are indicated by colour, and the rest, who did not learn from Christ yet, by a dark drawing. The author intended to express the movement based on spiritual interaction, Christocentric process of personalisation, purity – transparency of persons through the contents of the pictorial-teological polychromy. According to priest Józef Tischner, chastity “is nothing else than the inner logic of love (...)”. One of the general assumptions of this accomplishment was to obtain the feeling of pictorial substance in the actual space of the chapel, as well as through some compositional measures on walls and pilars-pilaster strips. I was bearing in mind the relations between the specific pictorial phrases placed on them and the onlooker moving around. The moving viewpoint, which I was continually experiencing during my work, obliged me not only to think about a suitable expression of forms of nodal points for the whole, but also to emphasise the dynamics of the space through introducing the images of persons on pilars in a way, that they cover all the surface and, through distortion, link them thematically and esthetically with the walls to create a film narration rather than picture narration, which can be experienced while moving around. Individual images of persons are mainly shaped by picture drawing, as a border between different quality of splashes and also by a colourful drawing, which by emphasizing the form, is not only its contour, but also, diversified in value and chromatically, a line of different width, which smoothly enters the value-chromatic borders, and concentrated, builds up the structure of colour. The obtained ”artistic fabric” is esthetically a different quality than the patch, which informs about the surface, the outside. It creates a greater possibility to express the spaciousness of a person, their spirituality and light, as it can be observed in the presentation of blessed Pier Giorgio Frassati (ryc. 5). It constitutes a kind of author’s painted definition of the follower of Jesus. The morphology of colour building his image, and resulting from drawing, shows the structure of a person who, by the power of Christ’s Spirit, becomes the light of the world.
    Źródło:
    Architecturae et Artibus; 2017, 9, 1; 96-103
    2080-9638
    Pojawia się w:
    Architecturae et Artibus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sacred Art in Painting by Nafaa Teachers of 1980s-1990s Period
    Autorzy:
    Polishchuk, Alla
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1930513.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Kyiv painting of the late twentieth century
    paintings of NAFAA
    teachers
    sacred in Kyiv painting of 1980–1990
    influence of sacred art on the
    Ukrainian painting
    Opis:
    In the article an influence of sacred art on Ukrainian painting of the late twentieth century, as exemplified by works of NAFAA teachers, was studied. In the professional literature, an idea was established that Ukrainian art, including painting, in the late twentieth century is closely connected with popular art and folklore, sometimes it is also about the influences of fine arts of previous epochs. Herewith, the influence of sacred art on the formation of a new art is mentioned only cursorily or its significance is completely neutralized. The goal of the work was, first of all, to determine the influence of sacred art on the creation of Kyiv painters in the late twentieth century. To achieve the targeted goal the works of painters, who were representatives of different generations and different stylistic trends, were reviewed and formally analyzed. The pieces of art presented in the work give grounds to state that the influence of sacred art on the formation of Kyiv painting is significantly underestimated. Even a cursory overview of the works suggests that sacred art responded not only narratively. Artists examined and actively used icon-painting and composition building, turned to specific recognizable images and combined them with modern themes. In the study, a special attention is paid to M.A. Storozhenko, the founder of the Department of Sacred Painting, who was not only a prominent artist, but also a teacher, and he managed to educate a number of artists who continue the work of the mentor, teaching sacred painting to a new generation of artists.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Małopolskie; 2021, 3(31); 160-170
    1643-6911
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Małopolskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ikona w mediach a ikona sakralna. Jedno polęcie a dwie odmienne rzeczywistości
    Icon in mass media and sacred icon. One term adn two diffrent meanings
    Autorzy:
    Misijuk, T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/398502.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
    Tematy:
    ikona
    obraz sakralny
    symbol
    kanon ikonografii
    historia sztuki
    semiotyka
    redukcjonizm znaczeniowy
    ikona w mediach
    proces ikonizacji
    icon
    sacred art
    canon of iconography
    history of art
    semiotics
    reductionism of meaning
    icon in mass media
    process of iconization
    Opis:
    Niniejszy artykuł sygnalizuje proces zmian w odniesieniu do pojęcia ikona. Przykłady wybranych aspektów kanonu sztuki ikonograficznej - sposób przedstawiania światła, przestrzeni, skali, perspektywy – mają pokazać, że stosowany obecnie termin ikona ma zupełnie inne znaczenie. Kluczem do rozumienia tradycyjnej ikony jest pojęcie symbol, bowiem ikona jest synonimem symbolu. Problem pojmowania ikony i współczesnego (nad)używania tego terminu spowodowany jest postrzeganiem symbolu jako „czegoś, co przedstawia coś, czym nie jest”. Współczesny język mediów i informatyki przejął i posługuje się terminologią, która określa zupełnie inną rzeczywistość.
    The paper indicates a process of changes with reference to the term icon. Examples of selected aspects of iconography canon – manner of presenting light, space, scale, perspective – are to show that the term icon in its contemporary usage has completely different meaning. The key to understand traditional icon is the term symbol because icon is in a sense synonymus to the symbol. The problem of understanding of icon and contemporary usage of the term is caused by perception of symbol as “something that presents something which it is not”. Conteporary mass media and computer technology language has adopted and makes use of terminology which defines completely different reality.
    Źródło:
    Architecturae et Artibus; 2011, 3, no 1; 30-38
    2080-9638
    Pojawia się w:
    Architecturae et Artibus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Album of the Archconfraternity of the Blessed Sacrament and Five Wounds of Our Lord Jesus Christ at the Corpus Christi Church in Krakow. A Gem of Old Polish Sacred Art and an Invaluable Historical Source
    Album Arcybractwa Najświętszego Sakramentu i Pięciu Ran Pana Jezusa przy kościele Bożego Ciała w Krakowie. Perła staropolskiej sztuki sakralnej oraz bezcenne źródło historyczne
    Autorzy:
    Łatak, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11347079.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    church confraternities in Krakow
    culture of writing
    sacred art
    archive of the Monastery of Canons Regular of the Lateran in Krakow
    konfraternie kościelne w Krakowie
    kultura pisma
    sztuka sakralna
    archiwum klasztoru kanoników regularnych laterańskich w Krakowie
    Opis:
    The Album of the Archconfraternity of the Blessed Sacrament and Five Wounds of Our Lord ff Jesus Christ at Kazimierz in Krakow was made in the 17th century, but its oldest section duplicates the contents of an earlier catalogue comprising entries from 1551–1612. The album is a large-sized manuscript volume, an original and ambitious work, a gem of the Old Polish sacred art, a genuine document of several cultural epochs and an invaluable historical source. However, to date it has been largely ignored by researchers, although it has been referred to and used as a source on multiple occasions in studies on the Corpus Christi Church and the history and resources of the monastic archive. The album had a representative function, and the very act of opening. its pages must have evoked excitement as the book was beautifully executed. In its form, shape, and artwork, it resembles lavishly decorated Mediaeval and Renaissance codices. Many of its sheets are in fact whole-page paintings with figural scenes; it also features impressive floral and heraldic elements as well as initials. Despite the passage of four centuries since its inception, it is still in use, and has therefore become a link between the past and the present. Its scholarly, cognitive and application-related value was noticed by researchers only in the early 20th century. It was Rev. Józef Augustyn Błachut, author of the first modern monograph of the monastery, published in 1905, who introduced the album into scholarly circulation. Today, it is one of the most frequently consulted sources in the archive of the monastery, drawing attention of historians, art historians, culture historians and religious geography historians, but also culture enthusiasts who visit the monastery and its library. It is a remarkable memorial of cultural heritage of the nation and the Church, and a source to be used inresearch on Poland’s religious life, population mobility, reception and transmission of ideas, cultural exchange, ties of the monastery with its surroundings; it provides research data for studies on the demography, system of government, culture and infrastructure of Kazimierz and the entire Krakow urban area.
    Album Arcybractwa Najświętszego Sakramentu i Pięciu Ran Pana Jezusa, działającego przy kościele Bożego Ciała w Krakowie na Kazimierzu, został wykonany w XVII wieku, aczkolwiek jego najstarszą warstwę stanowi zawartość skopiowanego wcześniejszego katalogu obejmującego wpisy z lata 1551–1612. Jest księgą rękopiśmienną dużego formatu, dziełem oryginalnym i ambitnym, perłą staropolskiej sztuki sakralnej, autentycznym dokumentem obyczajowości kulturowej kilku epok, bezcennym źródłem historycznym. Dotąd pozostawał jednak w cieniu zainteresowań naukowych, chociaż w studiach nad kościołem Bożego Ciała oraz nad dziejami i zasobem archiwum klasztornego był niejednokrotnie przywoływany i wykorzystywany. Album pełnił rolę reprezentacyjną, emocje przy jego otwieraniu były niewątpliwie spore, należy bowiem do kategorii pięknych ksiąg. W swojej formie, kształcie i sztuce nawiązuje do średniowiecznych i renesansowych kodeksów bogato dekorowanych. Niejedna z jego kart jest całostronicową malaturą ze scenami figuralnymi, posiada nadto okazałe elementy florystyczne, heraldyczne oraz inicjały. Mimo upływu niemal czterech wieków od fundacji nie przestał być używany, co sprawia, że traktuje się go jako klamrę spinającą przeszłość z teraźniejszością. Wartość naukową poznawczą i aplikacyjną, a także kulturową Albumu naukowcy zauważyli dopiero na początku XX wieku. W obieg naukowy wprowadził go ks. Józef Augustyn Błachut, autor pierwszej nowoczesnej monografii klasztoru, opublikowanej w 1905 roku. Dzisiaj Album jest w zasobie archiwum klasztornego jednym z najczęściej konsultowanych źródeł przez historyków, historyków sztuki, historyków kultury oraz historyków geografii religijnej, a równie chętnie oglądany przez wizytujących klasztor i jego bibliotekę miłośników kultury. Stanowi bowiem niezwykły pomnik narodowego i kościelnego dziedzictwa kulturowego, a zarazem źródło do badań nad religijnością polską, mobilnością ludności, recepcją i transmisją idei, wymianą kulturową, kontaktem klasztoru z jego otoczeniem; dostarcza materiału do poznawania demografii, ustroju, kultury oraz infrastruktury podkrakowskiego Kazimierza i całej aglomeracji krakowskiej.
    Źródło:
    Folia Historica Cracoviensia; 2020, 26, 1; 123-157
    0867-8294
    Pojawia się w:
    Folia Historica Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Capellae maiores et minores” i różne sposoby ich kształtowania w architekturze sakralnej po Soborze Trydenckim
    Autorzy:
    Krasny, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2016280.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    nowożytna architektura sakralna
    nowożytna teoria sztuki
    sztuka sepulkralna
    liturgia po Soborze Trydenckim
    kaplice
    przestrzeń sakralna w epoce nowożytnej
    early modern sacral architecture
    early modern theory of art
    sepulchral art
    liturgy after the Council of Trent
    chapel
    sacred space in early modern period
    Opis:
    Reformy liturgiczne po Soborze Trydenckim doprowadziły do zasadniczych zmian w funkcjonowaniu liturgicznym i w kształtowaniu różnych partii świątyni. W różnych środowiskach terminem kaplica określano więc bądź prezbiterium, bądź aneksy ściśle powiązane z korpusem, bądź też autonomiczne budowle służące kultowi relikwii i cudownych obrazów oraz grzebaniu dostojnych zmarłych. Ten zamęt terminologiczny nie został uporządkowany w tekstach teoretyczno-artystycznych, takich jak mediolańskie Instructiones fabricae et supellectilis ecclesiastice. Nie sposób zatem wypracować jednoznacznej definicji nowożytnej kaplicy przykościelnej na użytek historii sztuki.
    In Instructiones fabricae et supellectilis ecclesiasticae published in Milan in 1577, in line with the tradition formed in the Middle Ages, the term capella was used to describe a part of the church interior, definitely designated as the place for altar. There, the term capella maior was referred to the church’s presbytery, and capelle minores – to the strings of identical chapels, adjacent to the sides of the nave, and sometimes also to the transept. Capella maior was already losing its spatial separateness as a result of liturgical reforms introduced after the Council of Trent. In Italy and in most European countries, it was then that great importance was attached to gathering the people at one solemn Holy Mass, at the same time striving to make its celebration as visible as possible to the gathered worshipers. Therefore, the choir partitions were removed, and the presbyteries were cleaned from elements emphasizing their spatial distinctiveness on the one hand (reliquaries, miraculous paintings, impressive tombstones), and on the other, distracting the attention of the worshipers from the celebration of the Holy Sacrifice. Such activities – strongly recommended in Instructiones – meant that the presbytery was very strongly (both spatially and ideologically) integrated with the body of the church, as a result of which in most languages it ceased to be called a chapel. On the other hand, in the documents of church factories such a term was applied to annexes connected very loosely with the space and body of the temple, to which the saints and tombstones from the presbytery were “transferred”. The construction of two such structures by the popes at the larger basilica of Santa Maria Maggiore in Rome became the confirmation of this practice by the highest authority in the Church. However, Instructiones and other Counter-Reformation texts on church shaping did not record the rapid spread of an “autonomous” chapel in sacral architecture. The Milanese work describes only the way of shaping the strings of capellae minores, so a solution present in the Italian architecturefrom the late Middle Ages. The reason for this choice was probably the fact that the chapels adjacent to the nave fulfilled a specific tradition in the liturgy in the church, and the role of autonomous chapels in this field remained insignificant. Due to the well-established local tradition in the South Netherlands, there was no integration of the spaces of presbyteries and churches in this area. In this area, Catholicism was restored after the period of violent Reformation, which meant that in the churches, first of all, elements destroyed by iconoclasts were reconstructed. Therefore, in the cathedrals and collegiate churches, with the consent of the Holy See, the partitions separating them from the corpus were reconstructed. Behind these partitions, imposing tombstones of bishops and canons were built, because only these spaces were supervised by higher clergy, while the corps were under the administration of municipalities. In Flemish, the presbytery was thus still described with the term (grote) kapel, while the side chapels, usually built between the buttresses of great Gothic churches, were called chapels (kapelletjes). Thus, in the modern era, the term “chapel” was associated with various spatial and functional solutions, both in construction practice and in texts on sacral architecture. Therefore, one should limit himself to noticing the complex presence of chapels in the history of modern architecture, and not try to formulate a precise and unambiguous definition of this type of building.
    Źródło:
    TECHNE. Seria Nowa; 2020, 5; 11-37
    2084-851X
    Pojawia się w:
    TECHNE. Seria Nowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies