Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "sacrament of the orders" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Antydemoniczny charakter sakramentu święceń
Antidemonic Character of the Sacrament of Holy Orders
Autorzy:
Ficoń, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20312167.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
sakrament święceń
Szatan
egzorcyzm
The sacrament of Holy Orders
Satan
exorcism
Opis:
Dzięki sakramentowi święceń biskup, prezbiter i diakon otrzymuje od Chrystusa władzę głoszenia słowa Bożego, sprawowania liturgii i prowadzenia posługi miłosierdzia, do której zalicza się troska o osoby dręczone przez diabła. Dzięki ich posłudze Chrystus nadal troszczy się o swój lud, ponieważ głoszą „naukę z mocą” (Mk 1, 27) zdolną wyrzucać złe duchy, zaś biskupi i prezbiterzy celebrują sakramenty ograniczające strefę wpływów królestwa ciemności w duszach ludzi oraz sprawują egzorcyzmy, czyli wyzwalają człowieka spod władzy i wpływów demona.
Through the sacrament of Holy Orders, the bishop, priest and deacon receive authority from Christ to proclaim the word of God, to perform the liturgy and to conduct the service of mercy, which includes care for people tormented by the devil. Through their ministry, Christ still cares for his people because they proclaim “a teaching with authority” (Mark 1:27) capable of casting out evil spirits. Bishops and priests celebrate the sacraments limiting the sphere of influence of the kingdom of darkness in the souls of people and perform exorcisms, which liberate man from the power and influence of a demon.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2020, 52; 29-53
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieznane świadectwa święceń Stanisława z Kowala w diecezji kujawskiej
Unknown Accounts Concerning the Ordination of Stanisław of Kowal in the Kuyavian Diocese
Autorzy:
Kaczmarek, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1194320.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe w Toruniu
Tematy:
the 15th century
the clergy
the sacrament of holy orders
the diocese of Włocławek
Opis:
The article analyzes two accounts of the holy orders received by Stanisław of Kowal, a priest from the Włocławek diocese, at the end of the 15th century. The original documents including the content of the accounts have not been preserved – we are familiar only with their copies, which were recorded in the files of the General Consistory of Włocławek. The first account was prepared in Cracow on 29 September 1493. It includes the information about Stanisław being ordained to acolyte by the suffragan bishop of Cracow Paweł. The other account was written in the chancery of the bishop of Chełm Maciej. It reads that in 1494 the bishop Maciej granted Stanisław of Kowal all higher holy orders. The “source annex” enclosed to the main part of the work constitutes the edition of both sources discussed in the article.
Źródło:
Zapiski Historyczne; 2017, 82, 4; 111-120
0044-1791
2449-8637
Pojawia się w:
Zapiski Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Connotazione giuridica e teologica del diaconato permanente alla luce del Nuovo Codice di Diritto Canonico, del Catechismo della Chiesa Cattolica e del Motu Proprio ‘Omnium in mentem’
Juridical and Theological implication of the Permanent Diaconate in the light of the New Code of Canon Law, the Catechism of the Catholic Church and the 292 Motu Proprio ‘Omnium in mentem’ .......
Autorzy:
Selejdak, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1006341.pdf
Data publikacji:
2020-11-20
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Code of Canon Law
Eucharist
Word of God, Sacrament of Holy Orders
Grades of the Sacrament of Holy Orders
Diaconate, Presbyterate, Episcopate
Common Priesthood
Acting in the person of Christ the Head
Permanent Diaconate
Diaconal Functions
Diaconal service of the Liturgy
Word and Charity, Diocesan Bishop
Extraordinary Minister
Catechism of the Catholic Church
Opis:
The Code of Canon Law (1983), the Catechism of the Catholic Church (1992; 1997) and the Motu Proprio, Omnium in mentem (2009) of Pope Benedict XVI, seek to give a clearer definition of the juridical and theological implication of the Diaconate, specifically that exercised in a permanent way. Prior to the modifications brought about by the Motu Proprio, Omnium in mentem, the Code (cann. 1008-1009), aligns the diaconate to the priesthood and the episcopate, without sufficiently highlighting the nature of their distinctiveness. Canon 1008 affirms thatthrough the Sacrament of Holy Orders, some among the faithful are constituted sacred ministers in the Church, are marked by an indelible character and deputised to fulfil, in the Person of Christ the Head, the pastoral munus of Christ, subdivided by the now traditional terminology of the Second Vatican The Code of Canon Law (1983), the Catechism of the Catholic Church (1992; 1997) and the Motu Proprio, Omnium in mentem (2009) of Pope Benedict XVI, seek to give a clearer definition of the juridical and theological implication of the Diaconate, specifically that exercised in a permanent way. Prior to the modifications brought about by the Motu Proprio, Omnium in mentem, the Code (cann. 1008-1009), aligns the diaconate to the priesthood and the episcopate, without sufficiently highlighting the nature of their distinctiveness. Canon 1008 affirms that through the Sacrament of Holy Orders, some among the faithful are constituted sacred ministers in the Church, are marked by an indelible character and deputised to fulfil, in the Person of Christ the Head, the pastoral munus of Christ, subdivided by the now traditional terminology of the Second Vatican Council, into the 150 triple munus of teaching, sanctifying and governing. Canon 1009, §1, limits itself toCouncil, into the 150 triple munus of teaching, sanctifying and governing. Canon 1009, §1, limits itself to
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2020, 33, 1; 122-151
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Homilia w celebracji sakramentów poza Mszą Świętą
Homily in the Celebration of the Sacraments Out of the Holy Mass
Autorzy:
Szypa, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038128.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
homilia
sakrament
chrzest
bierzmowanie
Eucharystia
pokuta i pojednanie
sakrament chorych
małżeństwo
święcenia
księgi liturgiczne
homily
sacrament
Baptism
Confirmation
Eucharist
Penance and Reconciliation
Anointing of the Sick
Marriage
Holy Orders
liturgical books
Opis:
Sobór Watykański II w wielu miejscach podkreślał znaczenie przepowiadania ze szczególnym znaczeniem homilii. I choć minęło ponad 50 lat od soborowych wskazań, jest to zagadnienie ciągle aktualne. Ponieważ liturgia słowa jest integralną częścią celebracji sakramentalnej, dlatego w celu umacniania wiary wiernych muszą być dowartościowane znaki słowa Bożego, a wśród nich także homilia, która przedłuża głoszenie Słowa. Ten ważny element w sprawowaniu każdego sakramentu Kościoła w praktyce duszpasterskiej jednak praktycznie nie istnieje. Pragnienie Kościoła odnośnie do homilii wyrażone jest przede wszystkim w księgach liturgicznych do celebracji świętych sakramentów. Niepokojący jest zatem fakt, że Dyrektorium homiletyczne szczątkowo podejmuje ten temat. Częsty brak homilii w sprawowaniu sakramentów i brak szczegółowych wskazań Dyrektorium homiletycznego jest pobudką podjęcia tego zagadnienia. Celem jest odpowiedź na pytanie o życzenie Kościoła odnośnie do miejsca i treści homilii w celebracji sakramentów poza Mszą św., wyrażone w księgach liturgicznych do celebracji sakramentów dostosowanych do zwyczajów diecezji polskich.
The second Vatican Council frequently emphasised the importance of preaching, especially homily.  Even though 50 years have passed since the Council, this is still a current issue. Since the liturgy of the Word is an integral part of sacramental celebration, the signs present in the Divine Word must be attributed full importance in order to strengthen faith, as must be homily which is an emanation of the Word of God. However, this crucial element in the celebration of each Sacrament of the Church virtually does not appear in pastoral work. The desire of the Church in respect of homily is expressed chiefly in liturgic books for the celebration of Holy Sacraments. It is worrying that this issue is given little attention in Homiletic Directory. A frequent lack of homily in the administration of the Sacraments and a lack of detailed guidance in Homiletic Directory call for an exploration of this issue. The goal is to answer the question about the Church’s wishes regarding the place and content of a homily in the celebration of the Sacraments out of Holy Mass, expressed in liturgical books for celebration of the Sacraments and adapted to the customs of Polish dioceses.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 8; 157-168
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le lettere dimissorie nel Codice dei Canoni delle Chiese Orientali
Dimissorial letters in the Code of Canons of the Eastern Churches
Autorzy:
TANASIYCHUK, ANDRIY
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/660315.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Vescovo competente
Gerarca del luogo
sacramento degli ordini sacri
l’ordinazione
il ministro competente dell’ordinazione
lettere dimissorie
lettere di dimissione
the competent bishop
the hierarch of the place
the sacrament of Holy Orders
the ordination
the competent minister of ordination
dimissorial letters
dismissal letters
Opis:
The present study is dedicated to the administrative act of the competent person, who has the right to release dimissorial letters by exercising the proper governance in the Church.  This document is necessary for the licit administration of the sacrament of Holy Orders. The eastern legislation that regulates the life of the Eastern Catholic Churches contains a vast number of such ecclesiastical subjects that are provided by the Supreme Legislator with the right to issue such a document. In addition, the Eastern canon law in its rules concerning the sacraments also show the liturgical nature of their celebration. Therefore it can be said that there is a strong and mutual relationship between the canonical norms and the liturgical rubrics among the Eastern Churches.
Il diritto canonico dall’inizio del cristianesimo ha occupato un posto importante nella vita della Chiesa. I Concili ecumenici e sinodi locali, sopratutto nel primo millennio, hanno dedicato l’attenzione non solo alle questioni teologiche che sorgevano nelle comunità cristiane, ma anche ai problemi amministrativi e disciplinari. Basta solo analizzare le norme del concilio di Trullo che sottolineano l’obbligo della severa osservanza della disciplina canonica tra i cristiani. Anche oggi la Chiesa svolgendo la missione della proclamazione del Vangelo nel mondo ha bisogno degli atti amministrativi che possano aiutarLa a svolgere la sua missione in modo più efficace. Il tema delle litterae dimissoriae che sono oggetto di questo studio è una delle questioni che regolano i rapporti tra i Vescovi e tra i Vescovi e i presbiteri e i diaconi. L’esistenza di tale litterae nell’attività amministrativa della Chiesa permette di risolvere alcune delle situazioni relative a coloro che non hanno i requisiti per conferire l’ordine sacro. Inoltre tali litterae, in modo particolare, sottolineano il fatto che ogni presbitero e diacono dopo la propria ordinazione non può avere una certa autonomia nella sua attività pastorale perché è parte costitutiva del presbiterio eparchiale, che sotto la direzione del proprio Vescovo eparchiale, realizza il fine pastorale della Chiesa. 
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2016, 59, 4; 125-136
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Widzialny znak niewidzialnej łaski. Tzw. komplet żywiecki w skarbcu katedry na Wawelu w świetle badań źródłowych i ikonograficznych
A visible sign of invisible grace. The so-called Żywiec ensemble in the treasury of the Wawel Cathedral in light of source and iconographic studies
Autorzy:
Tracz, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560337.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
ornat
dalmatyka
paramenty liturgiczne
haft
altembas
siedem sakramentów sakrament
chrzest
bierzmowanie
Komunia św.
namaszczenie chorych
pokuta
kapłaństwo
małżeństwo
devotio moderna
znak
łaska
reformacja
Lucas van Leyden
Żywiec
chasuble
liturgical vestments
embroidery
brocade
seven sacraments
sacrament
christening
confirmation
Holy Communion
anointing of the sick
penance
holy orders
matrimony
sign
grace
reformation
Opis:
Wyjątkowe miejsce wśród tkanin liturgicznych przechowywanych w skarbcu katedry na Wawelu zajmuje garnitur składający się z ornatu i dwóch dalmatyk, określany jako tzw. komplet żywiecki (ornat — nr inw. KKK tk/334, dalmatyka ze sceną Komunii świętej — KKK tk/334A, dalmatyka ze sceną Spowiedzi — KKK 334B). Paramenty uszyto z włoskiego altembasu ok. 1525 r. we Flandrii i bogato ozdobiono haftami figuralnymi według projektu atrybuowanego Lucasowi van Leyden (zm. 1533). Źródła archiwalne jednoznacznie wiążą komplet żywiecki od 1598 r. z kościołem parafialnym Narodzenia NMP w Żywcu (obecnie konkatedra diecezji bielsko-żywieckiej), co wyklucza możliwość jego późniejszego przekazania lub też ewentualnego odkupienia. Wyjątkowość paramentów z Żywca podkreśla program ideowy nawiązujący do udzielania sakramentów świętych. Z terenu Europy zachowało się tylko kilka przykładów dekorowania tkanin liturgicznych przedstawieniami siedmiu sakramentów — np. w kolegiacie St. Vincent w Soignies (Zinnik) z końca XV w., na borcie z niezachowanej kapy z około 1470 r. fundacji hrabiego Giacoma de Savoia-Romont (Berno, Bernisches Historisches Museum, inv. 308), na haftach z flandryjskiej kapy z koń. XV w. (Detrorit, Institute of Arts), mimo iż spotykamy realizacje takich przedstawień w innych sztukach plastycznych, zwłaszcza w kręgu piętnastowiecznej sztuki niderlandzkiej — malarstwie ściennym, witrażowym, książkowym, rzeźbie (głównie w dekoracji chrzcielnic) czy też licznie zachowanych rzeźbionych lub malowanych retabulach ołtarzowych oraz na tapiseriach. Na omawianym komplecie cykl sakramentalny rozdzielono pomiędzy trzy obiekty — ornat i dwie dalmatyki, dzięki czemu był on widoczny w całości tylko wtedy, gdy używało go podczas liturgii trzech duchownych — kapłan i dwóch diakonów. Pod względem ikonograficznym przedstawione sceny udzielania sakramentów czerpią z bogatej tradycji określającej sposób ukazywania kolejnego sakramentu w oparciu o wcześniej wpracowany typ ikonograficzny, który następnie był rozbudowywany przez dodawanie dodatkowych postaci lub też za pomocą wprowadzania charakterystycznych szczegółów czerpanych z codziennej obserwacji życia liturgiczno-religijnego. Punktem wyjścia do budowania poszczególnych kompozycji jest łatwo rozpoznawalny „widzialny znak", konstytuujący kolejną scenę, za którym kryje się treść odnosząca się do „niewidzialnej łaski" właściwej dla poszczególnych sakramentów. Powstanie tak bogatego w treści ideowe zespołu haftowanych przedstawień należy wiązać z żywym piętnastowiecznym nurtem określanym jako devotio moderna oraz treściami apologetycznymi w kontekście ruchu reformacyjnego Marcina Lutra po roku 1517, negującego naukę o siedmiu sakramentach Kościoła.
An exceptional place among liturgical vestments in the Treasury of the Wawel Cathedral occupies an ensemble consisting of a chasuble and two dalmatics, referred to as the ‘Żywiec ensemble' (Treasury of the Wawel Cathedral, chasuble — inv. no. KKK tk/334, a dalmatic depicting the Holy Communion — KKK tk/334A, a dalmatic depicting the Confession — KKK 334B). The vestments were sewn from Italian brocade around 1525 in Flan- ders and ornately decorated with figurative embroidery according to a design attributed to Lucas van Leyden (d. 1533). Since 1598 archival sources explicitly link the Żywiec ensemble to the parish church of the Nativity of the Blessed Virgin Mary in Żywiec (currently the co-cathedral of the Bielsko-Biała/Żywiec diocese), which precludes the possibility of a later transfer or any purchase of the ensemble. The exceptional character of the vestments from Żywiec is emphasized by implementation of an ideological programme referring to the administra- tion of the holy sacraments. Only a few examples of European liturgical vestments decorated with images of the seven sacraments are extant — e.g. in St. Vincent Collegiate Church in Soignies (Zinnik) from late 15th centu- ry, on the band of a no longer extant cope of 1470 founded by count Giacomo de Savoia-Romont (Bern, Bernisches Historisches Museum, inv. 308), on embroideries of a Flanders cope from the end of the 15th century (Detroit, Institute of Arts), although we may encounter instances of such images in other fine arts, in particular in 15th century Dutch art: wall paintings, stained-glass paintings, book illustrations, sculptures (esp. font decora- tions) or many surviving sculpted or painted altarpieces and tapestries. The ensemble features a sacramental cycle split between three items, i.e. the chasuble and the two dalmatics. Due to the split, its entirety was vis- ible only when used during the liturgy by three clerics: a priest and two deacons. In terms of iconography, the images depicting the administration of sacraments derive from a wealth of iconographic tradition determining the manner in which the subsequent sacrament is shown, based on a pre- viously developed iconographic type, which was then expanded by the in- clusion of additional characters or by introducing unique details taken from everyday observation of liturgical and religious life. The departure point for constructing individual compositions is an easily recognisable ‘visible sign' constituting the next scene, behind which hides the content referring to ‘invisible grace' specific to each sacrament. The fact that such set of em- broidered images, rich in ideological content, was created must be linked to a vivid 15th century trend referred to as devotio moderna and apologetic content in the context of Martin Luther's reformation movement after 1517, which renounced the Churche's teachings of the seven sacraments.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2017, 23/2; 427-463
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia sakramentu święceń ze szczególnym uwzględnieniem stopnia diakonatu na podstawie zmian w 2009 roku w kan. 1008 oraz 1009 KPK
The Theology of the Sacrament of Holy Orders, with Particular Emphasis on the Degree of Deaconate, based on the Changes Since 2009 in the can. 1008 and 1009 CIC.
Autorzy:
Trojanowski, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28903515.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
sakrament święceń
kapłaństwo powszechne
kapłaństwo służebne
diakonat
sacrament of the orders
universal priesthood
ministerial priesthood
diaconate
Opis:
Problematyka diakonatu stanowi jedną z kwestii teologicznych, które nadal wymagają głębokiej refleksji. Dyskusja na ten temat powraca, chociaż zmierzając w różnych, często przeciwnych kierunkach. Zmiany w Kodeksie prawa kanonicznego wprowadzone przez dokument Benedykta XVI Omnium in mentem nie dotyczą tylko samej kwestii diakonatu. Interwencja papieska w prawo kanoniczne przyczyniła się nie tylko do ponownego odczytania ostatniego Soboru w kwestii diakonatu, ale także wszystkich trzech stopni sakramentu święceń (różnic między nimi i sakramentalnego charakteru). Innym aspektem jest kapłaństwo powszechne i kapłaństwo służebne, relacja i różnice pomiędzy nimi. Wyznaczenie przez papieża Benedykta XVI kierunku do pogłębionej refleksji doprowadziło nas do tezy, iż diakonat, mimo że stanowi pierwszy stopień sakramentu święceń, nie włącza jeszcze do kapłaństwa hierarchicznego, a przez to diakon nadal uczestniczy w kapłaństwie powszechnym.
The problem of the diaconate is one of the theological issues that still require a lot of reflection. The discussion on this topic returns, although often in different, often opposite directions. The changes to the Code of Canon Law introduced by the motu proprio of Benedict XVI Omnium in mentem do not only concern the issue of diaconate. The papal intervention into canon law contributed to the rereading of the last council regarding the diaconate, but also all three degrees of the sacrament of Orders (the differences between them and the sacramental character). Another aspect is the universal priesthood and the ministerial priesthood, the relationship and the differences between them. The direction for deeper reflection by Pope Benedict XVI led us to the thesis that the diaconate, although constituting the first degree of the sacrament of Holy Orders, does not yet include it in the hierarchical priesthood, and thus the deacon still participates in the common priesthood.
Źródło:
Polonia Sacra; 2021, 25, 3; 101-120
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies