Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "s. Cyril" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Dedičstvo sv. Cyrila a Metoda v spojení s Rádom svätého Benedikta
    The Legacy of Sts. Cyryl and Method in Connection with Work of St. Benedict
    Dziedzictwo świętych Cyryla i Metodego w powiązaniu z dziełem św. Benedykta
    Autorzy:
    Ragan, Gabriel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035064.pdf
    Data publikacji:
    2020-08-31
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    św. Cyryl
    św Metody
    Wielkie Morawy
    Słowacja
    naród słowacki
    rocznica 1150
    pamiątki
    s. Cyril
    s. Method
    Great Moravia
    Slovakia
    Slovak nation
    1150th anniversary
    monuments
    Opis:
    Artykuł ukazuje stan badań dotyczących słowiańskich apostołów św. Cyryla i Metodego na Słowacji w tym czasie. Autor wskazuje na badania benedyktyńskich stanowisk Josepha Kútnika-Šmálova na Słowacji, które nie znalazły jeszcze odpowiedniego miejsca w badaniach archeologicznych. Ponadto autor opisuje trwałość dzieł Apostołów Słowian w ludach południowosłowiańskich – Słoweńców i Chorwatów, a także wkład biskupa, słowackiego pochodzenia, Andrzeja Grutki, który w 1963 r. na Soborze Watykańskim II przyczynił się do pomyślnego wprowadzenia żywych języków narodowych do Liturgii rzymskej. W artykule zostały przedstawione także mało znane Pamiątki z Freisingu (Monumenta Frisingensia) – jako przykład rejestracji tekstów słowiańskich w pismie łacińskim. Na koniec zauważono, że podczas gdy na Słowacji skutkiem działań wojsk husyckich było zniszczenie zakonu benedyktyńskiego, w Czechach nadal istniał benedyktyński klasztor słowiański. Po upadku socjalizmu benedyktyni osiedlili się z powrotem (przez Polskę) na Słowacji. V príspevku je predstavený stav úcty slovanských apoštolov sv. Cyrila a Metoda na Slovensku v tomto čase. Poukazujeme na výskumy Jozefa Kútnika-Šmálova benediktínskych lokalít na Slovensku, ktoré zatiaľ nenašli potrebnú odozvu v archeologickom výskume. Ďalej poukazujeme na pretrvanie diela slovanských apoštolov u južných slovanských národov Slovincov a Chorvátov a tiež na príspevok biskupa slovenského pôvodu Andreja Grutku, ktorým v r. 1963 na II. vatikánskom koncile prispel k zdarnému zavedeniu živých národných jazykov do rímskej liturgie. Predstavujeme aj málo známe pamiatky z Freisingu – zápis staroslovienskych textov latinkou. Napokon konštatujeme, že kým na Slovensku účinkovaním husitských bratríckych vojsk došlo k zničeniu benediktínskej rehole, v Čechách benediktíni pôsobili ďalej a napokon po zániku socializmu sa benediktíni cez Poľsko naspäť usídlili aj na Slovensku. Napokon konštatujeme, že je potrebné vzbudiť prípravu systematickej práce na výskumoch, ktoré odhalia nepoznané súvislosti nášho národného i náboženského vývoja.
    The paper introduced the status of respect Slavic Apostles Sts. Cyril and Method in Slovakia at this time. We point to research of Joseph Kútnik-Šmálov Benedictine sites in Slovakia, which have not yet found the necessary response in archaeological research. Further notes the persistence works Apostles of the Slavs in the South Slav peoples Slovenes and Croats, as well as the contribution of Bishop Andrew Grutka Slovak origin, which in the year 1963 to II Vatican Council contributed to a successful introduction of live national languages into the Roman liturgy. We introduce the little-known Monuments of Freising – Slavonic texts registration in Latin. Finally, we note that, while in Slovakia, performing with of Hussite troops was the destruction of the Benedictine religious, order in Bohemia Benedictines worked on. Finally after the demise of socialism Benedictines settled back through Poland and Slovakia. Finally, we note that it is necessary to arouse the preparation of systematic work on research that reveals the unknown context of our national and religious development.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 8; 93-110
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Antiochia i Aleksandria – czy zawsze teologiczna polaryzacja? Problem transcendencji oraz immanencji Boga w teologii Cyryla Aleksandryjskiego i Jana Złotoustego
    Antioch and Alexandria – were they always theologically polarized? The problem of God’s transcendence and immanence in the theology of Cyril of Alexandria and John Chrysostom
    Autorzy:
    Zhukovskyy, Viktor
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613361.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Cyryl Aleksandryjski
    Jan Złotousty
    Boża transcendencja
    Boża immanencja
    Cyril of Alexandria
    John Chrysostom
    God’s transcendence
    God's immanence
    Opis:
    Cyril of Alexandria did not treat the problem of God’s transcendence and immanence as extensively and profoundly as did John Chrysostom, due to the fact that the question was not as relevant in Cyril’s time as is was in the time of Chrysostom. However, the ideas of the latter are present in the writings of Cyril, who draws a distinction between the inner being of God and His work. This similarity can be traced in two main points. First, God in His essential nature surpasses everything. This inner life of God is above and beyond any knowledge and reach, any concept and reasoning. All that we know about the nature of God is that He acts in the world and this action is performed by the Father through the Son in the Spirit. Second, in order to outline God’s action, Cyril uses the terms „power” and „energy” indistinguishably. For both authors the method of antinomy is a primary system of coordinates in which they combine the two fundamentally opposite poles of God’s being: the transcendent and the immanent. So, in this point the Oriental Theological Schools of Alexandria and Antioch are internally consonant.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2012, 58; 91-106
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Christology of Chalcedon, after the Council of Chalcedon
    Chrystologia Chalcedonu po Soborze Chalcedońskim
    Autorzy:
    Popa, Irineu Ion
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595364.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Chalcedon doctrine; St. Cyril of Alexandria; Orthodox Church doctrine; Zeno’s Henotikon;
    doktryna Chalcedonu; św. Cyryl Aleksandryjski; doktryna Kościoła prawosławnego; Henotikon Zenona;
    Opis:
    Those who interpreted the formula of St. Cyril in the opposite direction of the two natures, considered the dogmatic judgments of Pope Leo as a victory, which meant for them a victory of Nestorianism. Consequently, this party did not recognize either the Council of Chalcedon or the local bishops, who received its definition, creating a beginning for the heterodox monophysite Churches. Analyzing this period, we can see that Severus, in his argument, starts from the fact that the Logos is the subject of Jesus Christ’s nature. Being bodiless He became flesh, without changing or becoming another, so He only had the originality of being different. In this way, the word is not a new topic, but a new nature where Jesus Christ is absolutely identical with the Logos. An important role in this period was also played by the Scythian monks who appear to Constantinople in a providential moment. Rome and Constantinople being at loggerheads over Zeno’s Henotikon, were now on the verge of a new schism caused by the Christological issue. Therefore, the present study is an analysis on the definition of the Council of Chalcedon in contrast with doctrinal evolutions and arguments. It is with these concerns that we will try to show that in Jesus Christ the manhood nature itself is made to achieve real communion with God and to participate in the uncreated divine life. In this support, St. Maximus will prove that the participation of manhood nature in the Godhead is not in any way marked by passivity, but on the contrary it is genuinely restored.
    Opozycyjni interpretatorzy formuły św. Cyryla na temat dwóch natur traktowali dogmatyczny osąd papieża Leona jako zwycięstwo odniesione przez nestorianizm. W konsekwencji nie uznali oni Soboru Chalcedońskiego oraz biskupów będących jego zwolennikami i przyczynili się do powstania heterodoksyjnych Kościołów monofizyckich. Studium tego okresu ukazuje, że Sewer w swej argumentacji wychodzi od faktu, że Logos jest podmiotem natury Jezusa Chrystusa. Będąc bezcielesnym, stał się człowiekiem bez jakiejkolwiek zmiany. Stąd jedynie patrząc na Jego pochodzenie można ukazać Jego inność. W ten sposób Słowo nie jest nowym tematem, ale nową naturą, w której Jezus Chrystus jest całkowicie identyczny z Logosem. W tym okresie ważną rolę odgrywali również scytyjscy mnisi, którzy opatrznościowo pojawili się w Konstantynopolu. Będąc w konflikcie dotyczącym Henotikonu Zenona, Rzym i Konstantynopol znalazły się na skraju nowej schizmy, sprowokowanej problemami chrystologicznymi. Niniejsze studium stanowi analizę orzeczeń Chalcedonu w konfrontacji z powyższymi tendencjami. Autor podejmuje próbę ukazania faktu, iż w Jezusie Chrystusie ludzka natura służy osiągnięciu prawdziwej komunii z Bogiem i uczestnictwa w niestworzonym boskim życiu.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2016, 36, 1; 15-35
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Космонимия в cлавянских переводах библейской Книги Иова
    Cosmonymy in Slavic Translations of the Biblical Book of Job
    Kosmonimia w słowiańskich tłumaczeniach biblijnej Księgi Hioba
    Autorzy:
    Фомина, Людмила Ф.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38695746.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Book of Job
    cosmonyms
    translation practice of Cyril and Methodius
    Ostrog Bible
    Russian Synodal Bible
    Russian Bible translations by S. Averintsev and D. Ĭosifon
    Jakub Wujek’s Bible
    Gdańsk Bible
    Millennium Bible
    Opis:
    This article explores the names of Venus, Pleiades, the Great Bear and Orion’s Belt in Slavic translations of the biblical Book of Job. The author proposes hypotheses about the etymology of Church Slavonic names for the following celestial objects: (1) the name денница for Venus originates from folk cosmonymy and was introduced into religious discourse by Apostle of the Slavs Constantine-Cyril; (2) the name власожелищи is etymologised as a merger of two nominations: South Slavic Власи ‘Pleiads’ and a hapax legomenon from the Book of Job *желищи ‘Great Bear’, from Hebrew Āsh or Aish ‘funeral convoy’; (3) the name кружилия for Orion is also connected with Hebrew cosmonymy and points to the mythical giant Nimrod, who was tied with a belt to the sky for his rebellion against God.
    Niniejszy artykuł analizuje nazwy Wenus, Plejad, Wielkiej Niedźwiedzicy i Pasa Oriona w tłumaczeniach biblijnej Księgi Hioba na języki słowiańskie. Autorka przedstawia hipotezy dotyczące etymologii kilku cerkiewnosłowiańskich nazw obiektów kosmicznych: 1) nazwa planety Wenus денница została zapożyczona z kosmonimii ludowej i wprowadzona do dyskursu religijnego przez Apostoła Słowian Konstantyna-Cyryla; 2) nazwa власожелищи jest traktowana jako połączenie dwóch nazw: płd. słow. Власи ‘Plejady’ i hapaks legomenon z biblijnej Księgi Hioba *желищи ‘Wielka Niedźwiedzica’, od hebrajskiego Āsh lub Aish ʽkondukt pogrzebowyʼ; 3) nazwa Oriona кружилия rownież związana jest z kosmonimią hebrajską i wskazuje na mitycznego olbrzyma Nimroda, skazanego przez Boga na przywiązanie pasem do sklepienia niebieskiego.
    Źródło:
    Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej; 2021, 56
    0081-7090
    2392-2435
    Pojawia się w:
    Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Koncepcja grzechu Adama u Cyryla Aleksandryjskigo
    The concept of Adam’s sin in Cyril of Alexandria
    Autorzy:
    Marciniak, Bernard Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613090.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    grzech pierworodny
    grzech Adama
    grzech Ewy
    Cyryl z Aleksandrii
    upadek
    drzewo poznania dobra i zła
    original sin
    Adam’s sin
    sin of Eva
    Cyril of alexandria
    first fall
    the tree of the kowlegde of good and evil
    Opis:
    No work of Cyril devoted to exclusively Adam’s sin was preserved. Though in entire of his exegetical and pastoral production repeatedly this theme which one of patterns of his theology constitutes appears. According to Cyryl, Satan caused with jealousy took the man to the sin hitting the emotional sphere in order after all to take the man for falsifying the intellect. Tempting which consists in showing pleasure, is a modus operandi of the Satan which having an influence on an affective sphere after all he causes that the logic of this sphere is winning the logic of the intellectual sphere and a superiority in action is taking over making the man – animal rationale – less rationale, and more animale. This concept is dismissing Cyril oneself for Philo’s research, according to which for the figure in telling about the first sin they are symbolizing Adam and Eve’s two hierarchized spheres of one man: appropriately the intellectual sphere and the affective sphere. In his deliberations about the sin of the first parents Cyril also refers to elements of the biblical description (Genesis 1-3), so as: the heavenly commandment, the tree of getting to know the good and evil and its fruit. Cyril is reflecting also about the phenomenon of the snake and the issue of the woman, which created in order to be a help for the man, showed herself to be – how Cyril is describing her – with „intermediary of the sin”. The Alexandrian is also giving some thought to the inborn knowledge of the first people and the concept acquaintances of the good and evil. As the being and relevant aspects of the sin of the first people Cyril – referring to the Pauline tradition – is listing the insubordination, disregarding, the betrayal of the Holy Spirit, the lack of the circumspection, the exaggerated love of the body or exaggerated cherishing pleasure. Cyril – what was indicated in the article – very much willingly is using the metaphor of Egypt (Exodus), seeing, the symbol of the sin in it particularly in the days of patriarchs, of particularly Adam’s sin.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2013, 59; 269-293
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies