Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "słuchowisko radiowe" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Co słychać w słuchowisku, czyli o technikach pracy z teatrem wyobraźni na zajęciach języka polskiego jako obcego
    Autorzy:
    Trębska-Kerntopf, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/680618.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    nauczanie jpjo
    rozumienie ze słuchu
    słuchowisko radiowe
    Opis:
    Artykuł stanowi próbę zastosowania 27 technik i strategii, wypracowanych w ramach zajęć dotyczących analizy dzieła literackiego, do nauczania jpjo w ujęciu zadaniowym ze słuchowiskiem radiowym jako materiałem nauczania. Jego zasadniczym celem jest uzasadnienie przekonania autorki o celowości stosowania w nauczaniu sprawności rozumienia tekstu audialnego w jak najszerszym zakresie technik aktywizujących. W części szczegółowej autorka przedstawia w formie stabelaryzowanej dostosowane do każdej z prezentowanych technik pracy ze słuchowiskiem zadania do wykonania przez uczących się oraz podaje, jakie efekty można osiągnąć, stosując te zabiegi metodyczne.
    The article describes 27 task-based techniques and strategies that were developed while analyzing literary works, and then applied to teaching Polish as a second language. A radio drama was used as the source material, and each technique is presented with an associated task and the description of results that can be reached with the use of the particular technique or strategy. The study demonstrated that activating techniques were the most effective in developing listening skills.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców; 2011, 18
    0860-6587
    2449-6839
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dramaturgia radiowa według Jerzego Szaniawskiego
    Radio dramaturgy by Jerzy Szaniawski
    Autorzy:
    Motyka, Urszula
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1179516.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Jerzy Szaniawski
    radio
    dramat
    słuchowisko radiowe
    dzwięk
    dialog
    drama
    radio play
    sound
    dialogue
    Opis:
    Jerzy Szaniawski, znany także jako „Milczek z Zegrzynka”, niewątpliwie – parafrazując wypowiedź Gombrowiczowskiego profesora Bladaczki – wielkim dramaturgiem radiowym był. Jego dramaty, takie jak chociażby Adwokat i róże, Ptak, Żeglarz, Zegarek, Służbista, obfitują w elementy niezbędne dla sztuki radiowej. Szaniawski w swoich dziełach dążył do maksymalnej uniwersalizacji tematyki, miejsca i czasu. Ukazywał duszę swoich bohaterów, wyraźnie zarysowywał ich portrety psychologiczne. Dramaturg współpracę z radiem rozpoczął Zegarkiem w 1935 roku. Pisarz wykazywał niezwykłą wrażliwość artystyczną, dzięki której z wyczuciem wkomponowywał w swoje dzieła elementy niezbędne do powstania słuchowiska. Są to przede wszystkim elementy dźwiękowe, akustyczne, dialogi oraz relacje, występujące we wszystkich dramatach, retrospekcje, zastosowane wyłączne w trzech utworach – Adwokat i róże, Służbista i Zegarek, oraz niedomówienia i niedopowiedzenia, które autor wplótł w dramaty Adwokat i róże oraz Zegarek. Wszystkie z wymienionych elementów budujących słuchowiska radiowe służą pobudzeniu zmysłu słuchu odbiorcy, a co za tym idzie, budowania świata przedstawionego w jego wyobraźni.
    Jerzy Szaniawski was undoubtedly a great radio playwright. His dramas, such as Adwokat i róże / The Attorney and Roses/, Ptak /The Bird/, Żeglarz /The Sailor/, Zegarek /The Watch/, Służbista /The Official, teem with elements that are essential for a radio play. In his works, Szaniawski aimed at full generalisation of the theme, place and time. He pictured the souls of his characters and clearly portrayed their psychological delineation. Szaniawski started his cooperation with radio in 1935 with his play The Watch. Due to his exceptional artistic sensibility he was able to integrate into his works the elements which are crucial for a radio play. These are, primarily, audio elements, dialogues and narratives that are present in all his dramas, retrospections, which appear only in three plays: The Attorney and Roses, The Official and The Watch, as well as reticence and understatements employed in Attorney and Roses and The Watch. All of the above mentioned elements aim at stimulating the listeners’ sense of hearing and consequently creating the represented world in their imagination.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe KUL; 2017, 60, 2; 373-387
    0044-4405
    2543-9715
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    «Ja do radia wejdę»: Radiowe realizacje Marii Wiercińskiej w latach 1946–1952
    «I’m Going on the Radio»: Maria Wiercińska’s Radio Work in 1946–1952
    Autorzy:
    Flader-Rzeszowska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/36125273.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Maria Wiercińska
    radio
    audycja poetycka
    słuchowisko radiowe
    Niebezpieczne życie
    recytacja
    poetry broadcast
    radio play
    recitation
    Opis:
    Tekst poświęcony jest twórczości Marii Wiercińskiej z lat 1946–1952, kiedy aktorka i reżyserka skupiła się na pracy dla radia, najpierw w Łodzi, potem we Wrocławiu. Źródłem badawczym jest rękopis Wiercińskiej, porządkujący prace radiowe oraz tekst jej słuchowiska Niebezpieczne życie (1935, premiera radiowa w reżyserii Michała Meliny w tym samym roku), dotychczas nieanalizowany i niepublikowany. Zachowany scenariusz pochodzi z 1946, wtedy Wiercińska sama reżyserowała słuchowisko (emisja 1947). Egzemplarz z notatkami i skreśleniami autorki umożliwia prześledzenie, jak rozumiała i realizowała zasady twórczości w nowym medium. Wymienione źródła oraz korespondencja Wiercińskiej potwierdzają, że radio było jej pasją, pokazują miejsce prac radiowych w jej dorobku i wpływ doświadczeń w dziedzinie recytacji na pracę z mikrofonem. Perspektywa mikrohistorii pozwala dokładnie zbadać wybraną formę działalności twórczej artystki nieco zapomnianej. Artykuł poszerza wiedzę o kobietach współtworzących polski teatr w XX wieku.
    This article is devoted to Maria Wiercińska’s work from 1946–1952, when the theatre actress and director focused on radio, first in Łódź and then in Wrocław. It presents the results of research based on Wiercińska’s manuscript listing her radio works of that time and on the script of her radio play Niebezpieczne życie (Dangerous Life, written and first broadcast in 1935 under the direction of Michał Melina), which has not been analysed or published to date. The extant script dates from 1946, when Wiercińska directed the radio play herself (broadcast in 1947). Thanks to the author’s notes and edits, it is possible to reconstruct her understanding and enactment of the principles of performance art in the new medium. These sources, as well as Wiercińska’s correspondence, confirm that radio was her passion, showing the place of radio work in her artistic output and the influence of her experience in recitation on her work with the microphone. The perspective of micro-history enables a thorough examination of this form of Wiercińska’s work, casting light on this somewhat forgotten figure. The article broadens the knowledge about women who co-created Polish theatre in the 20th century.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2020, 69, 3; 133-150
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Analiza materii fonicznej wybranych słuchowisk Andrzeja Waligórskiego
    An analysis of the phonic material in selected radio dramas by Andrzej Waligórski
    Autorzy:
    Kołodziejska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1358072.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    Andrzej Waligórski
    Radio Wrocław SA
    słuchowisko radiowe
    semantyka
    dźwięk
    teatr wyobraźni
    radio drama
    semantics
    sound
    theatre of imagination
    Opis:
    The study of radio art, whose most representative genres include radio drama is undoubtedly of interest not only to media scholars. Works of art created for the radio, as sound art pieces per se, are also becoming an engaging research ground for such disciplines as theory of music or musicol- ogy. Some of the most fascinating examples of radio dramas that may be found in the archives of Radio Wrocław are those created by Andrzej Waligórski – a distinctive artist whose activity fell on the “golden days” of Polish radio drama art, commonly dated back to the 1960s and 1970s. His works constitute a perfect example of a diverse approach to the phonic material of radio drama employed in order to enhance the presentation of the world depicted in the piece. Words and sounds, including music, become carriers of multiple meanings, which the author of the present article at- tempts to explore.
    Twórczość radiowa, której jednym z najbardziej reprezentatywnych gatunków1 jest słuchowisko, to niewątpliwie interesujący materiał badawczy nie tylko dla medioznawcy. Dzieło stworzone dla radia, jako utwór dźwiękowy per se, staje się również ciekawym polem rozważań dla teorii muzyki bądź muzykologii. Jednymi z najbardziej interesujących przykładów słuchowisk radiowych, jakie odnajdujemy w Archiwum Radia Wrocław SA, są te autorstwa Andrzeja Waligórskiego – artysty wyrazistego, którego aktywność przypada na „złoty czas” polskiej twórczości słuchowiskowej, za który powszechnie podaje się lata 60. i 70. XX wieku. Jego utwory to doskonały przykład różnorodnego traktowania materii fonicznej słuchowiska, w celu wykreowania świata przed stawionego. Słowo i dźwięk, w tym muzyka, stają się tutaj nośnikami wielu znaczeń, które próbuje uchwycić autorka niniejszego artykułu.
    Źródło:
    Edukacja Muzyczna; 2019, 14; 229-263
    2545-3068
    Pojawia się w:
    Edukacja Muzyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies