Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "sądy wojskowe" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-26 z 26
    Tytuł:
    Military Courts for Civilians in Poland (1946)
    Autorzy:
    Lityński, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/618359.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Polska
    military courts
    class struggle
    Polska
    sądy wojskowe
    walka klas
    Opis:
    At the end of WWII (1944), Polish citizens living on Polish territory were judged predominantly by the military courts of the Soviet Red Army and of Soviet secret security forces – NKVD (People’s Commissariat of Internal Affairs). In addition to that, Polish civilians were judged by the military courts of the Polish Army entering Poland from the east, from the Soviet Union. The military court system of the Polish Army was in fact under the control of the Soviet Union. As the war finished, the martial law was officially finished on 17 December 1945. And in January 1946, the communist regime set up military courts for civilians in each administrative district. Those military courts for civilians were dealing exclusively with the civilians and not with the military staff – neither officers nor soldiers – affairs. They had a special task: to fulfill the concept of the class struggle and to physically destroy the opposition – both real opposition and fictional one. Military courts were following the orders of the communist party and finished their activity in 1955. They were the most important and the most tragic institutional phenomenon in the whole history of the so-called judicial system of communist People’s Poland.
    U schyłku wojny (1944) Polaków na ziemiach polskich sądziły i represjonowały przede wszystkim wojskowe sądy radzieckiej Armii Czerwonej oraz bezpieki – NKWD (Ministerstwo Spraw Wewnętrznych). Obok tego osoby cywilne były sądzone także przez sądy Wojska Polskiego idącego ze wschodu, z ZSRR. Faktycznie wojsko to i jego sądy były uzależnione od ZSRR. Wojna w Europie się skończyła – stan wojenny w Polsce formalnie zniesiono 17 grudnia 1945 r. W styczniu 1946 r. narzucony Polsce komunistyczny reżim powołał sądy wojskowe dla sądzenia osób cywilnych. Wojskowe sądy rejonowe zorganizowano w każdym województwie specjalnie dla sądzenia osób cywilnych, natomiast osób wojskowych (żołnierzy i oficerów) sądy te nie sądziły. Postawiono im zadania specjalne – miały realizować walkę klasową, czyli zniszczyć fizycznie opozycję polityczną, opozycję faktyczną albo nawet wyimaginowaną. Wojskowe sądy rejonowe wykonywały polecenia partii komunistycznej. Zakończyły działalność w 1955 r. Stały się najważniejszym i jednocześnie najtragiczniejszym zjawiskiem w całych dziejach tzw. wymiaru sprawiedliwości Polski Ludowej.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nadzór Departamentu Służby Sprawiedliwości MON i Zarządu Sądownictwa Wojskowego nad wojskowymi sądami rejonowymi (1946—1955)
    Oversight of the Justice Service Department of the Ministry of National Defence and the Directorate of Military Courts over District Military Courts (1946—1955)
    Autorzy:
    Paszek, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/782612.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Polska Ludowa
    wojskowe sądy rejonowe
    Ministerstwo Obrony Narodowej
    Opis:
    The scope of court administration’s influence on the courts as well as the judges remains an issue due to the necessity to, on the one hand, supervise the judiciary and, on the other hand, uphold the independence of courts and judges.In the period of activity of district military courts, the Justice Service Department of the Ministry of National Defence constituted the administrative body overseeing their functioning, and since 1950, its function was taken over by the Directorate of Military Courts.These institutions exceeded the scope of their administrative oversight, influencing the case law of military courts through, among others, exerting pressure on the judges and interfering with their independence, thus completely eradicating the independence of military courts by extension.
    Źródło:
    Z Dziejów Prawa; 2016, 9; 83-97
    1898-6986
    2353-9879
    Pojawia się w:
    Z Dziejów Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Military Courts as Bodies of Administration of Justice
    Autorzy:
    Dunaj, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/618505.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    military courts
    administration of justice
    Constitution of Republic of Poland
    judicial power
    sądy wojskowe
    wymiar sprawiedliwości
    Konstytucja RP
    władza sądownicza
    Opis:
    The article is devoted to position of military courts in Poland – in the light of Constitution of 1997 – as bodies of administration of justice. The author has identified the place of military courts in the system of judicial power. She has indicated they exercise justice in a similar way as the ordinary courts and administrative courts. Constitutional conditions governing the position of other courts also refer to military courts. It is guaranteed in particular the principle of independence of military courts and judges adjudicating in them. Hereafter the author explained the essence of the concept of administration of justice. Referring to the discussion on this topic the author recognized the objective and subjective aspect of administrative of justice may be found in the light of the Constitution of Republic of Poland. The author discussed the specifics of the administration of justice by military courts against this background.
    Artykuł poświęcony jest pozycji ustrojowej sądów wojskowych w Polsce – na tle Konstytucji z 1997 roku – jako organów sprawujących wymiar sprawiedliwości. Autorka określiła miejsce sądów wojskowych w systemie władzy sądowniczej. Wskazała, że sprawują one wymiar sprawiedliwości na podobnej zasadzie jak sądy powszechne i sądy administracyjne. Odnoszą się do nich konstytucyjne uwarunkowania regulujące pozycję innych sądów. Zapewniona jest zwłaszcza zasada niezależności sądów wojskowych i niezawisłości orzekających w nich sędziów. W dalszej części opracowania została przybliżona istota pojęcia „wymiar sprawiedliwości”. Odnosząc się do dyskusji na ten temat, autorka uznała, że na tle Konstytucji RP można mówić o przedmiotowym i podmiotowym aspekcie wymiaru sprawiedliwości. Na tym tle omówiła też specyfikę sprawowania wymiaru sprawiedliwości przez sądy wojskowe.  
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2015, 24, 4
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ułaskawienia Prezydenta Bieruta. Losy wniosków o ułaskawienie skazanych przez sądy wojskowe (1947-1952)
    President Bierut’s Pardons. The Treatment of petitions for Pardon of Persons Convicted by Courts Mortial in 1947-1952
    Autorzy:
    Wojciechowski, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/699080.pdf
    Data publikacji:
    1995
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    ułaskawienia
    wnioski o ułaskawienie
    Bolesław Bierut
    skazani przez sądy wojskowe
    1947-1952
    pardons
    petitions for pardon
    persons convicted by courts mortial
    Opis:
    The study deals with the procedure and practice of granting pardons by the President of Republic of Poland Bolesław Bierut to persons convicted ty mortial courts. Analyzed have been the years 1947–1952, that is President Bierut’s term in office. Before, in the years 1944–1947, he was President of the National People’s Council, and afterwards, from 1952 till his death in 1956 – President of the Council of State. The 1947–1952 period has been selected for analysis not only for the above formal reason of President Bierut’s term in office. Bierut had the powers to grant pardons also as President of the National People’s Council (1944–1947) and, later on, as President of the Council of State (1952–1956). Thus the years 1947–1952 have been chosen for substantive reasons, too, as they were the period of particularly intense penal repression applied by courts mortial in Poland. It was directed chiefly against political opponents – real and alleged alike – of the new regime. Finally, the archival resources of the Civil Chancellery of President of Republic of Poland, kept in the Archives of New Files in Warsaw, make it possible in principle to fully reconstruct the procedure and practice of granting pardons. In the years 1947–1952, while holding the office of President of Republic of Poland, Bolesław Bierut was also leader (lst Secretary) of the ruling Colmmunist Party: first the Polish Workers’ Party and then, from December 1948 on, Polish United Workers’ Party. The author discusses the particularly repressive nature of law as applied by courts mortial to which also common courts reported. He also points out that the law was infringed quite freely by the investigating agencies, public prosecutors, and finally by courts mortial. Severe penalties were therefore imposed not only on the real but also on alleged opponents of the new regime. The investigating and prosecuting agencies concocted criminal cases of persons who were innocent under the law, and the courts sentenced those persons. This way, the Polish administration of justice was involved in political struggle. Its ideological justification was provided by Joseph Stalin’s theory of intensification of class struggle with progressing building of so-called “socialism” which found it legal expression in a theory, formulated by a Soviet politician and lawyer Andrei Vishinsky, on the defendant’s admission of guilt (forced by torture, of course) as the crown evidence in judicial proceedings. The author stresses that in his capacity as leader of the ruling Party and at the same time Head  of State, Bolesław Bierut actually initiated many political trials based on faked investigation and often leading to the defendant being sentenced to death by a court mortial. According to the statutory procedure, such defendants then petitioned President Bierut for pardon which means that the case actually made a full circle. The author states that the middle level agencies of administration of justice notified the leaders of the ruling Party of glaring breaches of the law but the information never met with any response. The author points to numerous formal defects in the application of the pardon procedure; for example, some decisions refusing pardon do not even bear the President’s signature. The petitions, filed by the convicted person or his family or examined ex officio were in most cases accompanied by a negative opinion of the Supreme Military Court and Chief Military Prosecutor’s Office. There were cases in which a person sentenced to death in summary proceedings was actually executed without the obligatory pardon procedure. In one case, pardon was probably refused after the actual execution. The opposite also happened: convicted persons were not executed despite the fact that pardon had been refused to them. The reason was that they were needed in other penal proceedings. The duration of pardon proceedings – of special importance in the case of death sentences – was not regulated by law and ranged from three days to three months. The author analyzes petitions for pardon filed by persons convicted by courts mortial. There were the total of 2,591 such petitions, including 1,813 (about 70%) filed by persons sentenced to capital punishment. The President of Republic of Poland pardoned 589 persons or 32% of all those sentenced to death. There were among them both common criminals and political offenders. It is most difficult to guess the motives of the President (or his closest associates) which guided his decisions on pardon. In some cases, he simply followed the opinion of persons with whom he reckoned. The President’s discretion – the essence of the right of pardon – can be supposed to have played the smallest part. The procedure and practice of the exercise by President of Republic of Poland of his right of pardon was among the elements of the practice of lawbreaking in Poland in the years 1947–1952.
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 1995, XXI; 153-189
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    [Pismo, wg rozdzielnika (do rąk własnych)] : Buzułuk, dnia 5.II.42
    Autorzy:
    Anders, Władysław (1892-1970)
    Wawer, Zbigniew (1956-2022).
    Powiązania:
    Znów w polskim mundurze : Armia Polska w ZSRR sierpień 1941 -- marzec 1942 / Zbigniew Wawer Warszawa, 2001 S. 288-289
    Tematy:
    Anders, Władysław (1892-1970)
    Armia Polska w ZSRR 1941-1942 r. korespondencja
    Dezercja 1942 r. korespondencja
    Sądy wojskowe orzecznictwo 1942 r.
    Listy
    Opis:
    Sprawa dezercji, wyroków Sądów Polowych, prawa łaski.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    Sądownictwo wojskowe w II Rzeczypospolitej Polskiej
    Autorzy:
    Brzostek, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1920600.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-15
    Wydawca:
    Akademia Policji w Szczytnie
    Tematy:
    sądownictwo wojskowe
    sądy wojskowe
    struktura sądów wojskowych
    właściwość sądów wojskowych
    II Rzeczpospolita Polska
    military jurisdiction
    military courts
    structure of military
    courts
    jurisdicition of military courts
    the Second Republic of Poland
    Opis:
    Artykuł dotyczy sądownictwa wojskowego w Rzeczypospolitej w latach 1918–1939. Autorki w artykule ukazują proces kształtowania się sądownictwa wojskowego po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. W pracy analizie poddana została struktura sądów wojskowych i ich właściwość na podstawie norm konstytucyjnych oraz ustawowych tamtego okresu.
    The article applies to the military jurisdiction in the Republic of Poland in period 1918–1939. Authors present the process of shaping of military courts after gaining independence by Poland. In the article the structure and jurisdiction of military courts were analysed. The analysis conducted by the authors were based on the provisions of the constitution and the acts applicable to researched issues.
    Źródło:
    Przegląd Policyjny; 2016, 1(121); 81-87
    0867-5708
    Pojawia się w:
    Przegląd Policyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sądy wojenne w Ludowym Wojsku Polskim (1943–1945)
    Polish People’s Army Courts-martial in 1943–1945
    Autorzy:
    Kania, Leszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/621680.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    armia polska, sądy wojenne, wojskowe prawo karne, kara śmierci, dezercja
    Polish army, courts-martrial, system of military justice, desertion, capital punishment
    Opis:
    Since its inception the communist forces’ system of military justice had constituted a part of the system of subordinating entire front-line units to the communist rule, and the advancing Sovietisation of the Polish People’s Army. The Soviet communists had their own experience in the fields of enforcing obedience and wide-scale infiltration, including that of the armed forces. Red Army, SMERSH and NKVD officers detached to the PPA and the security apparatus involved, introduced Soviet-inspired police terror and disciplinary tactics in the army, temporarily making use of pre-war symbolism and cynically referring to the tradition of the Second Polish Republic. The judicial practice of courts-martial was aimed at preparing the Polish army and war-weary population to accept the communist ideology, and for clearing the military of those discontented with post-Yalta reality.
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Iuridica; 2015, 14, 1; 233-252
    1732-9132
    2719-9991
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Julian Wilf (1903–?), sędzia Wojskowego Sądu Rejonowego w Gdańsku i szef Wojskowego Sądu Rejonowego w Katowicach/Stalinogrodzie
    Julian Wilf (1903–?), judge at the Military District Court in Gdańsk and head of the Military District Court in Katowice/Stalinogród
    Autorzy:
    Paszek, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/34111957.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
    Tematy:
    judge
    head of court
    military district courts
    Polish People’s Republic
    sędzia
    szef sądu
    wojskowe sądy rejonowe
    Polska Rzeczpospolita Ludowa
    Opis:
    Tekst jest próbą przedstawienia sylwetki Juliana Wilfa i jego działalności jako sędziego WSR w Gdańsku oraz szefa WSR w Katowicach. Wilf współtworzył aparat represji w Polsce po II wojnie światowej jako szef jednego z wojskowych sądów rejonowych. Sądy te były narzędziem władzy komunistycznej, wykorzystywanym do likwidacji antykomunistycznego podziemia niepodległościowego oraz „wrogów ludu” w pierwszej dekadzie PRL. Rozpoznawały w zdecydowanej większości sprawy osób cywilnych w sprawach politycznych, toteż ich szefami nie zostawali przypadkowi prawnicy.
    The text is an attempt to present the silhouette of Julian Wilf and his activities as a judge of the Military District Court (WSR) in Gdańsk and as head of the WSR in Katowice. Wilf, as head of one of the military district courts, co-created the repression apparatus in Poland after the Second World War. These courts were a tool of the communist authorities, used to liquidate the anti-communist independence underground and “enemies of the people” in the first decade of the Polish People’s Republic. They dealt mainly with cases of civilians charged in political matters, and, as such, they were not headed by random lawyers.
    Źródło:
    Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989; 2023, 21; 691-710
    1733-6996
    Pojawia się w:
    Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problematyka stwierdzenia nieważności orzeczeń Wojskowych Sądów Rejonowych w praktyce funkcjonowania Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej w Białymstoku
    The Problems of Decisions Annulment of Military District Courts in the Practice of Functioning of the Branch of the Institute of National Remembrance in Bialystok
    Autorzy:
    Wnorowska, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27310378.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    wojskowe sądy rejonowe
    Instytut Pamięci Narodowej
    komunizm
    represje
    unieważnienie
    military district courts in Poland
    Institute of National Remembrance (Poland)
    communism
    repression
    annulment
    Opis:
    Przedmiotem artykułu jest działalność usytuowanej przy Oddziale Instytutu Pamięci Narodowej w Białymstoku Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (KŚZpNP) w zakresie stwierdzania nieważności orzeczeń Wojskowych Sądów Rejonowych (WSR). W jego ramach zostały przedstawione zadania Komisji oraz akty prawne regulujące procedurę unieważniania orzeczeń funkcjonujących w Polsce Ludowej w latach 1946–1955 WSRów. W dalszej części omówiona została struktura i kompetencje WSR-ów ze szczególnym uwzględnieniem funkcjonującego w Białymstoku. Dzięki udostępnionym aktom prokuratorskim IPN oraz materiałom źródłowym z Archiwum IPN w Białymstoku zaprezentowano przykłady trzech różnych orzeczeń wydanych przez WSR w Białymstoku. Sprawy te zostały przeanalizowane oraz ukazano ich przebieg w trakcie działalności w latach funkcjonowania WSRów. Wskazano, że w dwóch przypadkach orzeczenia WSR uchylane były przez Sąd Okręgowy w Białymstoku przede wszystkim z racji oparcia ich nie na przepisach obowiązującego prawa, lecz na ideologii komunistycznej. Ostatnia zaprezentowana sprawa jest przykładem, który według oceny sądu nie miał podstaw do unieważnienia orzeczenia wydanego w okresie stalinowskim. Wykorzystując udostępnione wykazy spraw karnych z lat 1991–2007 oraz prowadzone po 2007 r. wewnętrzne statystyki Sądu Okręgowego w Białymstoku ukazano skalę związaną z unieważnianiem orzeczeń WSRów. Przeanalizowano także ilość unieważnionych orzeczeń białostockiego WSR względem odrzuconych wniosków, które nie miały podstaw do rozpatrzenia na korzyść skazanych w latach 1946–1955.
    The subject of this article is the activity of the Commission for the Prosecution of Crimes against the Polish Nation (CNDP), located in the Bialystok Branch of the Institute of National Remembrance (IPN), in the area of annulling the rulings of Military District Courts (MDC). It presents the tasks of the Commission and the legal acts regulating the procedure of invalidating the rulings of MDCs functioning in People's Poland in the years 1946–1955. The following part enumerates and discusses the structure and competences of the MDCs, with particular emphasis on the one functioning in Bialystok. Thanks to the available prosecution files of the IPN and the source materials from the IPN Archives in Bialystok, the author could present examples of three different rulings issued by the MDC in Bialystok. The cases were analyzed and their course of action during the years of the MDCs operation was shown. It was pointed out that in two cases, the rulings of the MDC were overturned by the Bialystok Regional Court primarily because they were based not on the provisions of the existing law, but on the communist ideology. The last presented case is an example that, according to the court's assessment, there were no grounds for overturning a ruling made during the Stalinist period. The author used the available lists of criminal cases from 1991–2007 and the internal statistics of the Bialystok District Court conducted after 2007, to present the scale associated with the annulment of judgments of MDCs. The number of annulled rulings of the Bialystok MDC was also analyzed in relation to the rejected applications that had no grounds for consideration in favor of convicts in 1946–1955.
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Iuridica; 2023, 22, 2; 485-502
    1732-9132
    2719-9991
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozkaz nr 1 Naczelnej Komendy Wojsk Powstańczych Górnego Śląska z 24 maja 1921 r. o organizowaniu Żandarmerii Górnego Śląska
    Autorzy:
    Mielżyński, Maciej Ignacy Przecław (1869-1944).
    Powiązania:
    Ustawy polskiej policji (1791-2011) : źródła z komentarzem. Wyd. 2, popr. i uzup Szczytno, 2013 S. 170-172
    Współwytwórcy:
    Majer, Piotr (1950- ). Opracowanie
    Data publikacji:
    2013
    Tematy:
    III powstanie śląskie (1921)
    Sądownictwo wojskowe
    Sądy wojenne
    Żandarmeria wojskowa
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    „Ludowy” adwokat i obrońca wojskowy. Rzecz o Mieczysławie Maślanko (1903–1986)
    The “advocate” of the People and Military Defender. Remarks on Mieczyslaw Maslanko (1903–1986)
    Autorzy:
    Zaborski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/621430.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    samorząd adwokacki w komunistycznej Polsce, obrońcy wojskowi, tajny wykaz obrońców, Naczelna Rada Adwokacka, procesy polityczne w komunistycz- nej Polsce, sądy wojskowe w komunistycznej Polsce, tajne procesy
    Bar association in communist Poland, Court-martial defence attorneys, Se- cret register of attorneys, Supreme Council of Attorneys, Political trials in communist Poland, Courts-martial in communist Poland, Secret trials
    Opis:
    Mieczysław (Moses) Maślanko (1903–1986) was one of the most prominent personalities among the lawyers of communist Poland between 1945 and 1956. He was born in War- saw in a Jewish family. In Warsaw, he finished his secondary education and graduated from the law department of Warsaw University in 1926. Between 1927 and 1933, he took a court and defence attorney internship and became a registered attorney. During the German occupation of Poland in 1939–1945, he was persecuted by the Ger- mans. Until 1943, he was kept prisoner in the Warsaw Ghetto where he was appointed Chairman of the Disciplinary Court at the Judenrat. Between April 1943 and May 1945, he was imprisoned in the Majdanek concentration camp, Auschwitz concentration camp, and Sachsenhausen concentration camp. Upon his return to Warsaw, he resumed his work as attorney. He specialised in criminal cases. The communist authorities allowed him to participate in the court trials of the regime opponents. He defended (participated) in political trials before military courts and before the so-called “secret courts-martial” which in fact were a travesty of justice. He was admitted to the register of court-martial attorneys and his name showed also in the “secret registers”, i.e. of attorneys who were authorised to participate in secret trials. His contribution to the most famous trials of the opponents of the communist regime was to support the statements of the prosecution. In 1946-1956, he was a member of the Supreme Council of Attorneys (Bar association) which was in fact filled by way of a decision of the Minister of Justice. After 1956, the attorneys representation bodies filed several disciplinary cases against him. After 1956, he continued to work as a criminal defence attorney.
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Iuridica; 2015, 14, 2; 389-416
    1732-9132
    2719-9991
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ustrój i działalność sądownictwa rosyjskiej floty wojennej w latach 1867–1914, część 2
    The System and the Activity of the Judiciary of the Russian Navy in the Years 1867–1914, Part 2
    Устройство и деятельность судебной системы военно-морского флота в России в 1867–1914 гг., часть 2
    Autorzy:
    Madej, Leszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1857461.pdf
    Data publikacji:
    2020-08-05
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    rosyjska flota wojenna
    sądy morskie
    morskie ustawodawstwo karne i dyscyplinarne
    rosyjskie szkolnictwo wojskowe
    Russian war fleet
    naval courts
    naval penal and disciplinary legislation
    Russian military education
    Российский военный флот
    морские суды
    морское уголовное и дисциплинарное законодательство
    Российское военное образование
    Opis:
    W 1867 r. została przeprowadzona reforma systemu wymiaru sprawiedliwości rosyjskiej marynarki wojennej, którą wzorowano na rozwiązaniach strukturalnych przyjętych w armii lądowej. Wprowadzała ona trójinstancyjny podział organów sądowych. Sądy załogowe i wojenno-morskie rozpatrywały sprawy pod względem merytorycznym, zaś do Głównego Morskiego Sądu Wojennego były kierowane skargi i protesty kasacyjne. Procesy sądowe odbywały się w trybie kolegialnym, jawnym i publicznym. Oskarżonym zagwarantowano prawo do obrony, a przewody sądowe oparto na procesie z udziałem stron i swobodnej ocenie materiału dowodowego. Przy Głównym Morskim Sądzie Wojennym i sądach wojenno-morskich pojawiły się urzędy prokuratorskie, pełniące funkcje oskarżycielskie. Obowiązek prowadzenia dochodzeń spadał na sędziów śledczych. Podczas rejsów i kampanii wojennych działały sądy okrętowe i komisje specjalne, wyrokujące w oparciu o procedury, odmienne od tych obowiązujących w lądowych sądach morskich.
    In 1867, the reform of the judicial system of the Russian navy was carried out, which was modelled on the structural solutions adopted in the land army. It introduced three degrees of jurisdiction. The crew courts and the military naval courts looked into the cases in terms of their substantial contents, meanwhile the complaints and cassation protests against the sentences were submitted to the Main Military Naval Court. Court proceedings were held in a collegial, open and public manner. Defendants were guaranteed the right to defense and the court proceedings were based on the principles of equality of the parties and free assessment of evidence. The prosecutor’s offices appeared in the Main Military Naval Court and the military naval courts, fulfilling prosecution functions. The obligation to conduct investigations fell on investigating judges. During ship cruises and military campaigns there were vessel courts and special committees, ruling on the basis of procedures different from those in the land naval courts.
    В 1867 году была проведена реформа системы правосудия российского военно-морского флота, образцом для которой полужили структурные решения, принятые в сухопутных войсках. Реформа вводила трехинстанционную систему судебных органов. Экипажные и военно-морские суды занимались вопросами, непосредственно относящимися к их компетенциям, а кассационные жалобы и кассационные протесты направлялись в Главный военно-морской суд. Судебные процессы проводились в коллегиальном, явном и публичном порядке. Обвиняемому было гарантировано право на защиту, а судебное разбирательство основывалось на принципе состязательности процесса и свободной оценке доказательств. В Главном военно-морском и военно-морских судах была создана прокуратура, выполняющая обвинительные функции. Обязанность проводить расследования возлагалась на следственных судей. Во время морских походов и военных кампаний действовали корабельные суды и специальные комиссии, принимающие решения на основе процедур, отличающихся от существующих в сухопутных морских судах.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2020, XXI (LXXII), 1 (271); 37-61
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ustrój i działalność sądownictwa rosyjskiej floty wojennej w latach 1867–1914 (część 1)
    The structure and the principles of functioning the judiciary of Russian war fleet in the period of 1867–1914 (part 1)
    Структура и принципы функционирования судебной системы военно-морского флота России в период с 1867 по 1914 год (Часть 1)
    Autorzy:
    Madej, Leszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1918463.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-06
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    rosyjska flota wojenna
    sądy morskie
    morskie ustawodawstwo karne i dyscyplinarne
    rosyjskie szkolnictwo wojskowe
    Russian war fleet
    naval courts
    naval penal and disciplinary legislation
    Russian military education
    Российский военный флот
    морские суды
    морское уголовное и дисциплинарное законодательство
    Российское военное образование
    Opis:
    W 1867 r. została przeprowadzona reforma systemu wymiaru sprawiedliwości rosyjskiej marynarki wojennej, którą wzorowano na rozwiązaniach strukturalnych przyjętych w armii lądowej. Wprowadzała ona trójinstancyjny podział organów sądowych. Sądy załogowe i wojenno-morskie rozpatrywały sprawy pod względem merytorycznym, zaś do Głównego Morskiego Sądu Wojennego były kierowane skargi i protesty kasacyjne. Procesy sądowe odbywały się w trybie kolegialnym, jawnym i publicznym. Oskarżonym zagwarantowano prawo do obrony, a przewody sądowe oparto na procesie z udziałem stron i swobodnej ocenie materiału dowodowego. Przy Głównym Morskim Sądzie Wojennym i sądach wojenno-morskich pojawiły się urzędy prokuratorskie, pełniące funkcje oskarżycielskie. Obowiązek prowadzenia dochodzeń spadał na sędziów śledczych. Podczas rejsów i kampanii wojennych działały sądy okrętowe i komisje specjalne, wyrokujące w oparciu o procedury, odmienne od tych obowiązujących w lądowych sądach morskich.
    In 1867, the reform of the judicial system of the Russian navy was carried out, which was modelled on the structural solutions adopted in the land army. It introduced three degrees of jurisdiction. The crewed courts and the military naval courts looked into the cases in terms of their substantial contents, meanwhile the complaints and cassation protests against the sentence were aimed at the Main Military Naval Court. Court proceedings were held in a collegial and public prosecution. Defendants were guaranteed the right to defense and the court proceedings were based on the principles of equality of the parties and free assessment of evidence. The prosecutor’s offices appeared in the Main Military Naval Court and the military naval courts, fulfilling prosecution functions. The obligation to conduct investigations fell on investigating judges. During ship cruises and military campaigns there were vessel courts and special committees, ruling on the basis of procedures different from those in the land naval courts.
    В 1867 году была проведена реформа системы правосудия российского военно-морского флота, образцом для которой полужили структурные решения, принятые в сухопутных войсках. Реформа вводила трехинстанционную систему судебных органов. Экипажные и военно-морские суды занимались вопросами, непосредственно относящимися к их компетенциям, а кассационные жалобы и кассационные протесты направлялись в Главный военно-морской суд. Судебные процессы проводились в коллегиальном явном и публичном порядке. Обвиняемому было гарантировано право на защиту, а судебное разбирательство основывалось на принципе состязательности процесса и свободной оценке доказательств. В Главном военно-морском и военно-морских судах была создана прокуратура, выполняющая обвинительные функции. Обязанность проводить расследования возлагалась на следственных судей. Во время морских походов и военных кампаний действовали корабельные суды и специальные комиссии, принимающие решения на основе процедур, отличающихся от существующих в сухопутных морских судах.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2019, XX (LXXI), 3 (269); 25-47
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pamięci mecenasa Wincentego Broniwoja-Orlińskiego
    Autorzy:
    Morhofer-Wójcik, Halina.
    Powiązania:
    Dziennik Polski (Londyn) 2006, nr 251, s. 9
    Data publikacji:
    2006
    Tematy:
    Broniwój-Orliński, Wincenty J.
    Broniwój-Orliński Wincenty J. (1913-2006) biografia
    Obóz jeniecki Szepietowka 1939 r.
    Armia Krajowa. Komenda Główna sądownictwo 1939-1945 r.
    Armia Krajowa. Komenda Główna. Oddział Zrzutów dowódcy
    Armia Krajowa. Komenda Główna. Oddział I Organizacyjny. Szefostwo Służby Sprawiedliwości. Wojskowe Sądy Specjalne
    Warszawa. Wola 1944 r.
    Warszawa. Stare Miasto 1944 r.
    Warszawa. Śródmieście 1944 r.
    Polskie Siły Zbrojne Pierwsza (1) Dywizja Pancerna PSZ Delegatura Sztabu Polowego 1 DPanc 1945 r.
    Polskie Siły Zbrojne Sztab Generalny PSZ 1949-1953 r.
    Stowarzyszenie Polskich Kombatantów. Oddział w Niemczech. Zarząd
    Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami odznaczeni
    Kombatancki Krzyż Zasługi Federacji Światowej SPK odznaczeni
    Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski odznaczeni
    Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski odznaczeni
    Krzyż Armii Krajowej odznaczeni
    Medal Wojska Polskiego odznaczeni
    Krzyż za Wojnę Obronną 1939 roku odznaczeni
    Krzyż Stowarzyszenia Polskich Kombatantów Kanada odznaczeni
    Powstanie warszawskie (1944)
    Jeńcy wojenni polscy Niemcy 1944-1945 r.
    Pogrzeby żołnierskie Ostrów Wielkopolski (woj. wielkopolskie)
    Kampania wrześniowa (1939)
    Polacy za granicą
    Krzyż Walecznych
    Odznaczeni (falerystyka)
    Order Wojenny Virtuti Militari
    Opis:
    Fot.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-26 z 26

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies