Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "sądowy wymiar kary" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Skłonności poznawcze sędziego wpływające na wysokość wymierzonej kary
Autorzy:
Markiewicz, Łukasz
Markiewicz-Żuchowska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494296.pdf
Data publikacji:
2012-12-15
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
prawo i psychologia
racjonalność
podejmowanie decyzji
prawniczych
sądowy wymiar kary
surowość kary
heurystyki
teoria perspektywy,
psychologia sądowa
sąd i sędziowie.
Opis:
Artykuł przedstawia wyniki przeglądu literatury dotyczącej procesu podejmowania decyzji prawniczych, ze szczególnym uwzględnieniem procesu ustalania wymiaru kary. Pierwsza część artykułu poświęcona jest dyrektywom wymiaru kary, czyli w języku teorii decyzji wagom nadawanym pewnym charakterystykom czynu i sprawcy. Autorzy zwracają uwagę, iż ustawodawca nie zdefi niował precyzyjnie hierarchii owych wag decyzyjnych, co sprzyja rozbieżnościom wyroków wydawanych przez różne sądy w przypadku oceny tych samych przestępstw. Co więcej, niejednokroć wagę niezerową otrzymują czynniki, które z natury nie powinny być brane pod uwagę przy podejmowaniu decyzji o wymiarze kary. W pierwszej części autorzy wskazują również metody mogące posłużyć do identyfi kacji rzeczywistych wartości wag decyzyjnych, stosowanych przez� sędziów. W drugiej części artykułu autorzy dyskutują wpływ naturalnych skłonności poznawczych (wynikających z praw psychofi zyki i heurystyk poznawczych) na ustalony sądowy wymiar kary. Szczególny nacisk został położony na wpływ heurystyki zakotwiczenia oraz prawa Webera na� ońcowy wymiar kary oraz na wpływ inklinacji wynikających z teorii perspektywy na skłonność do zawierania ugody jeszcze przed postępowaniem sądowym
Źródło:
Decyzje; 2012, 18; 49-82
1733-0092
2391-761X
Pojawia się w:
Decyzje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Orzekanie kar nieizolacyjnych zamiast kary pozbawienia wolności (art. 37a k.k.)
Autorzy:
Kosonoga-Zygmunt, Julia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391279.pdf
Data publikacji:
2016-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
judicial penalty administration
directive
alternative sanction
fixed-type sanction
non-custodial penalties
statutory penalty
sądowy wymiar kary
dyrektywa
sankcja alternatywna
sankcja jednorodzajowa
kary nieizolacyjne
ustawowe zagrożenie
Opis:
Przedmiotem opracowania jest wprowadzona do Kodeksu karnego nowelą z dnia 20 lutego 2015 r. regulacja umożliwiająca orzeczenie kary grzywny albo kary ograniczenia wolności, o której mowa w art. 34 § 1a pkt 1 lub 4, w przypadku, gdy przestępstwo zagrożone jest karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 8 lat (art. 37a k.k.). Szczegółowe rozważania poświęcono funkcji ORZEKANIE KAR NIEIZOLACYJNYCH ZAMIAST KARY POZBAWIENIA WOLNOŚCI... 143 IUS NOVUM 4/2016 normatywnej tego przepisu. Zdaniem autorki, art. 37a k.k. dookreśla ustawowe zagrożenia za niektóre występki; nie stanowi on natomiast podstawy dla wyprowadzenia dyrektywy sądowego wymiaru kary skłaniającej sądy do orzekania zamiast kary pozbawienia wolności kar nieizolacyjnych. Zakres zastosowania art. 37a k.k. jest szeroki i nie ogranicza się wyłącznie do zagrożeń karą pozbawienia wolności umieszczonych w sankcji jednorodzajowej. Autorka podziela także pogląd Sądu Najwyższego, iż w wypadku skorzystania z rozwiązania przewidzianego w art. 37a k.k. konieczne jest – zgodnie z art. 413 § 1 pkt 6 k.p.k. – powołanie tego przepisu w podstawie wymiaru kary, obok przepisu części szczególnej Kodeksu karnego. Zaniechanie wskazanego postąpienia ocenić trzeba jako obrazę prawa proceduralnego. Z reguły zaniedbanie tej powinności nie sposób jednak ocenić w perspektywie rażącego i mogącego mieć istotny wpływ na treść orzeczenia naruszenia prawa.
The article discusses the regulation introduced to the Criminal Code by the amendment of 20 February 2015 allowing for ruling a fine or limitation of liberty as laid down in Article 34 § 1a (1) or (4) in case a committed crime carries a penalty of imprisonment of up to eight years (Article 37a CC). Special consideration is devoted to the normative function of the provision. In the author’s opinion, Article 37a CC precisely determines statutory penalties for some misdemeanours. However, it does not constitute a basis for the introduction of a directive of a judicial penalty administration encouraging courts to issue non-custodial penalties instead of imprisonment. The scope of application of Article 37a CC is broad and is not limited only to the penalty of imprisonment within the fixed-type sanctions. The author shares the opinion of the Supreme Court that in case of application of Article 37a CC it is necessary, in accordance with Article 413 § 1 (6) CPC, to refer to this provision to indicate the basis for penalty administration, and a provision of the Special Issues Section of the Criminal Code. Omission to do that should be treated as contempt of procedural law. However, failure to fulfil this duty cannot be assessed from the perspective of flagrant law violation that can substantially affect a judgement.
Źródło:
Ius Novum; 2016, 10, 4; 133-143
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Non-custodial penalties laid down by statute and determined by court in the light of the amendment to Criminal Code of 13 June 2019
Autorzy:
Konarska-Wrzosek, Violetta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1338616.pdf
Data publikacji:
2020-12-02
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
ustawowy wymiar kary
sądowy wymiar kary
zasada nulla poena sine lege certa
zasada indywidualizacji wymiaru kary
zasada swobodnego uznania sądu
kary wolnościowe i ich granice
dyrektywy ogólne sądowego wymiaru kary
penalty laid down by statute
penalty determined by court
nulla poena sine lege certa principle
principle of individualised sentencing
principle of a court’s discretion
noncustodial penalties and their limits
general directives on court sentencing
Opis:
The article discusses amendments to the General part of the Criminal Code passed on 13 June 2019, concerning penalties laid down by statute and determined by court. In particular, the author analyses the issue of seemingly directive-like changes concerning the imposition of a fine and the penalty of limitation of liberty in the case those penalties co-occur with the penalty of deprivation of liberty, which in fact increase the minimum limits of those penalties for many offences in the field of the whole common and military criminal law. The author examines the provisions added to Article 33 CC: §§ 1a and 2a, and to Article 34 CC: § 1aa, in the context of the nulla poena sine lege certa principle, the principle of individualised sentencing and the principle of a court’s discretion in the process of imposing a penalty or other penal measures. The author also assesses the purposefulness of the introduction of the catalogue of aggravating and extenuating circumstances to the Criminal Code (Article 53 §§ 2a and 2b CC added). She mainly draws attention to difficulties that can occur in a court’s assessment to what extent the occurrence of given extenuating circumstances justifies taking them into account within standard sentencing and when it will give grounds for the application of the institution of extraordinary extenuation of a sentence. The article also presents the amendments to the wording of Article 53 § 1 CC within the scope of general directives on a penalty determined by court, which mainly tend to direct sentencing towards revenge for an offence committed and general prevention. Taking into account individual prevention was pushed to the background, and the objective of preventing a convict from returning to crime was narrowed, while striving to achieve educational objectives in the field of a convict’s attitudes and conduct was totally ignored. The article is strongly critical of the amendments passed. That is why, it is expected they will not enter into force.
Publikacja dotyczy zmian uregulowań części ogólnej Kodeksu karnego uchwalonej ustawą z 13 czerwca 2019 r. w zakresie ustawowego i sądowego wymiaru kary. W szczególności podjęto w niej kwestię z pozoru dyrektywalnych zmian dotyczących wymiaru kary grzywny i kary ograniczenia wolności, gdy kary te współwystępują w sankcji z karą pozbawienia wolności, które w istocie podwyższają dolne granice tych kar za liczne typy przestępstw w obszarze całego prawa karnego powszechnego i wojskowego. Przeanalizowano postanowienia dodanych do art. 33 k.k.: § 1a i 2a oraz do art. 34 k.k. – § 1aa w kontekście zasady nulla poena sine lege certa, zasady indywidualizacji wymiaru kary i zasady swobodnego uznania sądu przy wymierzaniu kary i innych środków penalnych. Oceniono także celowość wprowadzenia do Kodeksu karnego katalogu okoliczności obciążających oraz łagodzących (dodany art. 53 § 2a i 2b k.k.). Zwrócono przede wszystkim uwagę na mogące pojawiać się trudności przy ocenianiu przez sąd, na ile wystąpienie danych okoliczności łagodzących uzasadnia ich uwzględnienie w ramach tzw. zwyczajnego wymiaru kary, a kiedy upoważniać będzie do zastosowania instytucji nadzwyczajnego złagodzenia kary. W artykule zajęto się także zmianami przeprowadzonymi w treści art. 53 § 1 k.k. z zakresie dyrektyw ogólnych sądowego wymiaru kary, które ukierunkowują ten wymiar przede wszystkim na odpłatę za popełnione przestępstwo i prewencję ogólną. Wzgląd na prewencję indywidualną zszedł na plan dalszy, przy czym zawężono jej cele do zapobiegania powrotowi sprawcy do przestępstwa z całkowitym pominięciem starań o osiągnięcie celów wychowawczych w zakresie postaw i zachowania karanej jednostki. Artykuł ma charakter zdecydowanie krytyczny wobec uchwalonych zmian. Dlatego należy oczekiwać, że nie wejdą one w życie.
Źródło:
Ius Novum; 2020, 14, 2; 55-67
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Małoletniość” a problematyka ustawowych wskazań sądowego wymiaru kary – wybrane zagadnienia
‘Minors’ and problematic aspects of judicial sentencing – selected problems
Autorzy:
Kania-Chramęga, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1036849.pdf
Data publikacji:
2021-03-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
minor
judicial sentencing
educational objectives
małoletni
sądowy wymiar kary
cele wychowawcze
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest ustalenia znaczenia „małoletniości” na gruncie przepisów kształtujących sądowy wymiar kary. Analizując niniejsze zagadnienie od strony teoretycznoprawnej, w opracowaniu odwołano się do regulacji wybranych rozwiązań części ogólnej Kodeksu karnego, ponieważ uznano, że przewidziane w nich unormowania oddziałują na kierunek sądowego wymiaru kary. Podjęte rozważania między innymi miały wykazać, czy młody wiek zarówno sprawcy, jak i ofiary przestępstwa mogą w sposób arbitralny przesądzać o wypracowaniu czy utrwaleniu w tym zakresie określonego kierunku linii orzeczniczej, a w konsekwencji determinować rodzaj oraz rozmiar orzekanej w tego rodzaju przypadkach sankcji karnej. Opierały się one na analizie rozwiązań przewidzianych w artykułach: 10 § 3 k.k., 53 § 2 k.k. oraz 54 k.k.
The purpose of this article is to determine the meaning of ‘minors’ in provisions shaping judicial sentencing. The theoretical and legal considerations serve primarily to assess whether the young age of both the perpetrator and the crime victim may arbitrarily determine the direction of interpretation of the statutory indications for the penalty, and consequently unconditionally determine the type and length of the criminal sanction imposed in such cases. The considerations were based on the analysis of the solutions provided for in the following articles of the Polish Penal Code: 10 § 3, 53 § 2, and 54.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2021, 83, 1; 60-72
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstawa stosowania mechanizmów związanych z redukcją wielości ocen w kontekście zagadnienia wymiaru kary w świetle ostatnich nowelizacji Kodeksu karnego
The basis for the application of mechanisms related to the reduction of the multiplicity of assessments in the context of the imposition of penalty in the light of the recent amendments to the Penal Code
Autorzy:
Krawczyk, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519219.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
zbieg przepisów
zbieg przestępstw
dyrektywy wymiaru kary
sądowy wymiar kary
ustawowy wymiar kary
mechanizmy redukcyjne
znamiona czynu
concurrence of regulations
concurrence of crimes
principles of imposition a penalty
judicial imposition of a penalty
statutory imposition of a penalty
reduction mechanisms
features of an act
Opis:
W artykule omawiana jest problematyka mechanizmów związanych z redukcją wielości ocen w zestawieniu z zagadnieniami dotyczącymi wymiaru kary. Autor przedstawia problemy, które powstały wskutek ostatnich nowelizacji Kodeksu karnego, i próbuje odpowiedzieć na pytanie, jaki wpływ na wymiar kary ma zastosowanie mechanizmów redukcji wielości ocen. Co istotne, okoliczności obciążające i łagodzące, które dodano do ustawy karnej, dodatkowo komplikują sytuację, gdyż zależnie od oceny mogą stanowić znamiona modyfikujące czyny zabronione, co dodatkowo wpłynie na zaostrzenie odpowiedzialności karnej.
This article discusses the issues of mechanisms related to the reduction of the multiplicity of assessments in comparison with issues related to the imposition of a penalty. The author outlines the problems that have arisen – on the basis of recent amendments – in order to answer the question: how the application of mechanisms for reducing the number of assessments affects on the punishment? At the same time, the author points out that aggravating and mitigating circumstances that have been added to the criminal act may additionally complicate the matter, after all – depending on the assessment – they will be features that modify prohibited acts, which will additionally aggravate criminal liability in each case.
Źródło:
Problemy Prawa Karnego; 2023, 7, 1; 1-27
0208-5577
2353-9712
Pojawia się w:
Problemy Prawa Karnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Amendment to the general directives of judicial sentencing (Article 53(1) of the Penal Code) as a determinant of a change in the punishment philosophy?
Nowelizacja ogólnych dyrektyw sądowego wymiaru kary (art. 53 § 1 k.k.) jako determinanta zmiany filozofii karania?
Autorzy:
Kania-Chramęga, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38421131.pdf
Data publikacji:
2024-07-17
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
judicial sentencing
general directives of the judicial sentencing
amendment to the Penal Code
sądowy wymiar kary
ogólne dyrektywy wymiaru kary
nowelizacja Kodeksu Karnego
Opis:
The paper aims to determine whether the amendment (editorial and allocative) to the general directives of judicial sentencing (Article 53(1) of the Penal Code) can be a factor directing towards a pro-repressive modelling of the penal policy. A comparative analysis of the previous and the new (i.e. in force since 1 October 2023) redaction of the general directives of judicial sentencing will serve as a starting point for answering the question whether the courts will be “obliged” to take into account the analyzed regulations “in the spirit” of repressiveness. Giving a negative answer in this respect, the paper will present an attempt to provide the general directives of judicial sentencing with a correct interpretation that de facto abstracts from the distorted intentions of the originators. Further in the paper, attention will also be paid to whether the new wording of Article 53(1) of the Penal Code will be of significance to increasing the practical usefulness of the discussed determinants in the process of judicial sentencing.
Celem artykułu jest ustalenie, czy zmiana (redakcyjna oraz alokacyjna) ogólnych dyrektyw sądowego wymiaru kary (art. 53 § 1 k.k.) może stanowić czynnik ukierunkowujący na prorepresyjnie zorientowane modelowanie polityki karnej. Komparatystyczna analiza poprzednio obowiązującej oraz nowej (tj. obowiązującej od 1 października 2023 r.) redakcji ogólnych dyrektyw sądowego wymiaru kary będzie stanowiła punkt wyjścia do udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy sądy będą zobligowane do uwzględniania analizowanych regulacji w duchu represyjności. Udzielając odpowiedzi negatywnej w tym zakresie, w artykule przedstawiono próbę nadania ogólnym dyrektywom sądowego wymiaru kary prawidłowej wykładni, de facto abstrahującej od wypaczonych intencji projektodawców. W dalszej części opracowania zwrócono uwagę również na to, czy zmodyfikowane ujęcie art. 53 § 1 k.k. może mieć znaczenie dla zwiększenia praktycznej przydatności omawianych determinantów w procesie sądowego wymiaru kary.
Źródło:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2024, 22, 1; 37-53
2658-1922
Pojawia się w:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies