Temat: russification - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Seminaria nauczycielskie na terenie Królestwa Polskiego w rosyjskiej polityce oświatowej po powstaniu styczniowym
Teacher Training Colleges on the Territory of the Kingdom of Poland in the Russian Educational Policy after the January Uprising
Autorzy:: Szewczuk, Dariusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/33915227.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Kingdom of Poland
teacher training colleges
elementary schools
russification
Królestwo Polskie
seminaria nauczycielskie
szkoły elementarne
rusyfikacja
Opis:: Działalność rządowych seminariów nauczycielskich na terenie Królestwa Polskiego w latach 1866–1915 służyła przygotowaniu kandydatów do pracy pedagogicznej w szkołach elementarnych. Przyjęty w seminariach model kształcenia i wychowania przyszłych nauczycieli miał zagwarantować realizację polityki rusyfikacyjnej w oświacie elementarnej. Wychowankowie seminarium zdobywali w nich nie tylko przydatną wiedzę pedagogiczną, ale również zostali poddani intensywnym zabiegom o charakterze wychowawczym, mającym z nich uczynić nauczycieli wiernie wykonujących polecenia zwierzchników. Postawione przez władze rosyjskie zadania przekładały się na sposób organizacji pracy dydaktyczno-wychowawczej prowadzonej w seminariach nauczycielskich i wymagały odpowiedniego doboru kadry pedagogicznej odpowiedzialnej za kształcenie wychowanków.
The activities of government teachers’ training colleges in the Kingdom of Poland in the years 1866–1915 served to prepare candidates for teaching work in elementary schools. The model of education and upbringing of future teachers adopted in the seminars was to guarantee the implementation of the Russification policy in elementary education. The graduates of the seminary not only gained useful pedagogical knowledge there but also were subjected to intensive educational efforts aimed at turning them into teachers faithfully carrying out the orders of their superiors. The tasks set by the Russian authorities translated into the way of organizing didactic and educational work carried out in teachers’ training colleges and required the appropriate selection of teaching staff responsible for educating pupils.
Źródło:: Res Historica; 2023, 56; 301-325
2082-6060
Pojawia się w:: Res Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Ukrainian Language in Educational Institutions of the USSR: 1960s–1970s
Autorzy:: Kindrachuk, Nadia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28411119.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:: Ukrainian language
educational institutions
educational space
Ukrainian intelligentsia
opposition
totalitarian regime
Soviet power
Russification
denationalization
Opis:: This article examines the position of the Ukrainian language in educational institutions of the USSR during the 60s and 70s of the twentieth century. It is shown that the Soviet government actively implemented the policy of Russification, the aim of which was the complete destruction of the national-educational space of Ukrainians. Numerous decisions and resolutions of the country’s top party leadership have laid a solid foundation for the introduction of Russian as the language of interethnic communication. In the field of education, the ideologues of communism tried to shift the emphasis from the national characteristics of Ukrainians to the “common” for all – the Soviet ones. Oppression of the native language has caused alarm among the Ukrainian public. Realizing that the Ukrainian language is the basis for the preservation and development of the Ukrainian nation, the Ukrainian intelligentsia led the movement to protect it. Disagreeing with Russification, Ukrainians used all possible forms of protest against it at the time. It came to the formation of open opposition to Khrushchev’s educational reform. Many letters were received by various levels of government, newspapers, and magazines from various publishers, whose authors were concerned about the unequal position of the Russian and Ukrainian languages and expressed their indignation at the functioning of a large number of Russian-language educational institutions. Ukrainians were encouraged to spread the Ukrainian language and take care of its further development, thus seeking to preserve their own national identity. And the Ukrainian language continued to live and develop in the thick of the masses.
Źródło:: Historia i Polityka; 2022, 42 (49); 151-162
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:: Historia i Polityka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Згубний вплив політики русифікації та її наслідки для українського народу
Detrimental impact of russification policy and its consequences for the Ukrainian people
Autorzy:: Свинаренко (Svynarenko), Наталія (Nataliia)
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2177554.pdf
Data publikacji:: 2022-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: зросійщення
українізація
вивчення російської мови
національна ідентичність
національні меншини
етнокультурна невизначеність
Russification
Ukrainization
study of Russian language
national identity
national minorities
ethnocultural uncertainty
Opis:: On the basis of the analysis of normative legal documents and modern scientific historical literature the peculiarities of the action of total Russification on the events of modern history of Ukraine are determined. At the time of the policy of Ukrainization, Russification attacks had somewhat weakened their activity, compared to the Valuev Circular and the Ems Decree. During the period of Soviet Ukraine, Russification developed quite strongly: this was facilitated by the full Russification of the army throughout the USSR, the educational policy of the Soviet Union, the peculiarities of personnel policy for the distribution of jobs to young professionals after graduating from secondary special and higher education.Beginning in 1970, the scientific world of all the then republics of the Union was also Russified - because all dissertation defenses were approved in Moscow, and abstracts were allowed to be published only in Russian. Meanwhile, the Russian language is becoming more and more popular. The Soviet policy of Russification in Ukraine can be called a weapon of slow action, which after decades of its planned action has achieved its actual result - a war in which completely innocent people die. The cult of the so-called “Soviet man” was formed throughout the existence of the USSR. This formation was especially successful on the territory of our Ukraine.Over time, this led to certain signs of erasure of the national self-identification of the Ukrainian people and the formation of a dual mentality. The policy of our pro-presidential parties fully confirms this. At the time of the collapse of the Soviet Union on the territory of our Ukraine, the majority of the population were Ukrainian-speaking Ukrainians and slightly fewer Russian-speaking Ukrainians. But neither the highestranking politicians nor the vast majority of society considered this to be a significant problem. A significant number of Russian-speaking Ukrainians and, on the eve of Russian military aggression, the majority of Ukrainian citizens are overly tolerant of the Russian-speaking phenomenon in Ukraine. The existence of the so-called dual mentality in modern Ukraine – pro-Western (European) and Eastern (pro-Moscow) with the appropriate cultural characteristics. You need to take into account that.The fact that the nation is aging in Ukraine, and there were more pro-Moscow mentality since independence, so there were always enough representatives of pro-Russian parties in the Verkhovna Rada. The language laws approved by the Verkhovna Rada of Ukraine during its entire existence are a direct confirmation of this fact. From the point of view of the civilization approach, the view of foreign researchers (historians, publicists, sociologists, political scientists) on the problem of Russification of the Ukrainian people within the Soviet Union and at the time of independence is important
На основі аналізу нормативних правових документів та сучасної наукової історичної літератури визначено особливості дії тотальної русифікації на події сучасної історії України. На час проведення політики українізації русифікаційні напади дещо послабили свою активність, порівняно з Валуївським циркуляром та Емським указом. За період Радянської України русифікація розвивалася досить потужно: цьому сприяли повна русифікація армії у всьому СРСР, освітня політика Радянського Союзу, особливості кадрової політики розподілу робочих місць молодим спеціалістам після закінчення середніх спеціальних та вищих навчальних закладів. Починаючи з 1970 р. науковий світ усіх тодішніх республік Союзу теж русифікувався – бо всі захисти дисертацій затверджувалися у Москві, а автореферати дозволялося публікувати тільки російською мовою. А російська мова тим часом все більше популяризується. Радянську політику русифікації на Україні цілком можна назвати зброєю сповільненої дії, яка через десятиліття своєї планомірної дії досягла свого фактичного результату – війни, у якій гинуть абсолютно невинні люди. Культ так званої «радянської людини» формувався протягом всього періоду існування СРСР. Особливо успішним це формування виявилося на території нашої України. З плином часу це призвело до певних ознак стирання національної самоідентифікації українського народ та до формування подвійної ментальності. Політика наших пропрезидентських партій повністю це підтверджує. На момент розпаду Радянського Союзу на території нашої України більшість населення становили україномовні українці та дещо менше було російськомовних українців. Але за суттєву проблему це ні політики найвищого рангу, ні переважна більшість суспільства не вважали. Значна кількість українців російськомовних та станом на переддень військової російської агресії переважно занадто толерантне ставлення більшості українських громадян до явища російськомовності в Україні. Існування так званої подвійної ментальності в сучасній Україні - прозахідного (європейського) спрямування та східний (промосковський) з відповідними культурними характеристиками. Враховувати потрібно і той факт, що на Україні відбувається старіння нації, і носіїв промосковського типу ментальності було за часи незалежності більше, тому представників проросійських партій завжди було достатньо у Верховній Раді. Ті мовні закони, які затверджувала Верховна Рада України за весь час її існування є прямим підтвердженням цього факту. З точки зору цивілізаційного підходу є важливим погляд іноземних дослідників (істориків, публіцистів, соціологів, політологів) на проблему русифікації українського народу у складі Радянського Союзу та у часи незалежності.
Źródło:: Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe; 2022, 7(4); 197-204
2543-9227
Pojawia się w:: Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Становление и развёртывание движения шестидесятников и советская политика идеологизации, русификации культурнообразовательного пространства украинцев: конец 1950-х – 1960-е гг.
Formation and deployment of the movement of the Sixtiers and the Soviet policy of ideologizing, russification of the cultural and educational space of Ukrainians: the late 1950s–1960s
Autorzy:: Киндрачук, Надежда
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2120007.pdf
Data publikacji:: 2022-09-30
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: Soviet state
ideologizing
russification
totalitarian regime
Sixtiers
national self-expression
opposition sentiments
Ukrainian nation
советское государство
идеологизация
русификация
тоталитарный режим
шестидесятники
украинская нация
национальное самовыражение
оппозиционные настроения
Opis:: This article examines the Soviet policy of ideologization and, russification of the cultural and educational space of the Ukrainian nation in the late 1950s – 1960s and characterizes the formation and development of the movement of the Sixtiers. Despite the comprehensive control of the Soviet totalitarian state over human thinking, the young creative Ukrainian activist continued to be a living intellectual force that was able to adequately analyze socio-political processes in Ukraine and sought radical change in society at that time. This period was marked by the emergence of the Sixtiers – a new generation of Ukrainian national intelligentsia, who defended the national language, education and culture, freedom of artistic creativity. Despite the difficult socio-political circumstances of the time, a significant cultural progress took place in the creative life of the Ukrainian SSR, saturated with a diverse range of views, ideas and aspirations. In Ukraine, there was an irreversible process of national self-determination of Ukrainians through the cultural and educational space. Nonconformist sentiments in Ukrainian environment began a gradual transition to new democratic norms and standards in the life of the Ukrainian nation.
В данной статье исследуется советская политика идеологизации, русификации культурно-образовательного пространства украинской нации конца 1950-х – 1960-х гг. и характеризуется становление и развертывание движения шестидесятников. Несмотря на всеобъемлющий контроль советского тоталитарного государства над мышлением человека, молодой творческий украинский актив продолжал оставаться той живой интеллектуальной силой, которая была способна адекватно анализировать общественно-политические процессы в Украине и стремилась к кардинальным изменениям в обществе того времени. Очерченный период ознаменовался появлением шестидесятников – нового поколения украинской национальной интеллигенции, выступившей в защиту национального языка, образования и культуры, свободы искусства. Вопреки сложным тогдашним общественно-политическим обстоятельствам в творческой жизни УССР произошло заметное культурное продвижение, насыщенное разнообразным спектром взглядов, идей и стремлений. В Украине проходил необратимый процесс национального самоопределения украинцев через культурно-образовательное пространство. Нонконформистские настроения в украинской среде положили начало постепенному переходу к новым демократическим нормам и стандартам жизни украинской нации.
Źródło:: Nowa Polityka Wschodnia; 2022, 3(34); 145-170
2084-3291
Pojawia się w:: Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Arcybiskup Atanazy Martas i autokefalia Białoruskiego Kościoła Prawosławnego
Autorzy:: Garbiński, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2053565.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: autocephaly
Belarusian Orthodox Church
episcopate BOAC
russification policy
Russian Orthodox Church Outside of Russia
autokefalia
Białoruska Cerkiew Prawosławna
episkopat
polityka rusyfikacji
Rosyjska Cerkiew Prawosławna
автокефалия
Белорусская Православная Церковь
епископат БАПЦ
политика русификации
Русская Зарубежная Православная Церковь
юрисдикция Константинопольского патриархата
Opis:: В статье осуществлена попытка определения и анализа внутренних и внешних факторов, связанных с вопросом автокефалии Белорусской Православной Церкви в годы Второй мировой войны и в послевоенные три десятилетия. Одним из таких факторов следует считать непоследовательность представителей бывшего епископата БАПЦ в Минске (прежде всего архиепископа Афанасия Мартоса и архиепископа Филафея Нарко), как впрочем и белорусских национальных элит в вопросе автокефалии Белорусской Православной Церкви и путей ее осуществления.
The article “Archbishop Athanasius Martas and the Autocephaly of the Belarusian Orthodox Church” attempts to identify and analyze internal and external factors related to the issue of autocephaly of the Belarusian Orthodox Church during the Second World War and in the three decades after the war.One of these factors is considered to be the inconsistency of the representatives of the former episcopate of the BAOC in Minsk (first of all, Archbishop Athanasius Martas and Archbishop Philafei Narko) as well as the Belarusian national political elites in the issue of the autocephaly of the Belarusian Orthodox Church and the ways of its implementation.
W artykule podjęto próbę zidentyfikowania i analizy wewnętrznych i zewnętrznych czynników związanych z kwestią autokefalii Białoruskiego Kościoła Prawosławnego w okresie II wojny światowej iw trzech dekadach powojennych. Za jeden z tych czynników należy uznać niekonsekwencję przedstawicieli b. episkopatu Białoruskiego Kościoła Prawosławnego w Mińsku (przede wszystkim arcybiskupa Atanazego Martosa i arcybiskupa Filafeusza Narko) oraz białoruskich elit narodowych w kwestii autokefalii białoruskiego Cerkiew prawosławna i sposoby jej realizacji.
Źródło:: Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2021, 7, 2; 105-124
2450-4866
Pojawia się w:: Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Russification of the penitentiary system in the Kingdom of Poland after the January Uprising in 1863
Rusyfikacja systemu penitencjarnego Królestwa Polskiego po powstaniu styczniowym 1863 r.
Autorzy:: Czołgoszewski, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1627383.pdf
Data publikacji:: 2021-09-23
Wydawca:: Fundacja Pedagogium
Tematy:: Królestwo Polskie
powstanie styczniowe
rusyfikacja
system penitencjarny
Kingdom of Poland
January Uprising
Russification
penitentiary system
Opis:: Stłumienie powstania styczniowego 1863 roku spowodowało zaostrzenie represji carskiego zaborcy wobec społeczeństwa Królestwa Polskiego. Nasilenie działań rusyfikacyjnych oprócz wszystkich dziedzin życia społecznego objęło także system penitencjarny. Dzieje tego systemu po utracie autonomii Królestwa, które zaczęto nazywać Krajem Przywiślańskim, jak dotąd są znane jedynie fragmentarycznie. Podstawową barierą do zajmowania się badaniem tego okresu są zachowane źródła archiwalne, które zostały wytworzone w zdecydowanej mierze w języku rosyjskim. Na potrzeby niniejszego artykułu została przeprowadzona analiza najważniejszych elementów stanowiących podstawę ówczesnego systemu penitencjarnego, tj. ustawodawstwa penitencjarnego, organizacji więziennictwa, podstawowych środków oddziaływania penitencjarnego na więźniów oraz personelu więziennego.
The suppression of the January Uprising in 1863 increased the repression of the tsarist invader against the society in the Kingdom of Poland. The intensification of Russification activities, apart from all areas of social life, also included the penitentiary system. The history of this system after the loss of the autonomy of the Kingdom, which came to be called the Vistula Land, is so far known only fragmentarily. The basic barrier to researching this period are the preserved archival sources, which were largely produced in Russian. For the purposes of this article, an analysis of the most important elements constituting the basis of the penitentiary system at that time was conducted, i.e. penitentiary legislation, organization of the prison system, basic means of penitentiary interaction on prisoners and prison staff.
Źródło:: Resocjalizacja Polska; 2021, 21; 147-165
2081-3767
2392-2656
Pojawia się w:: Resocjalizacja Polska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: The influence of the foreign invader on the shape of wooden architecture of the end of the 19th and beginning of the 20th century in the Lublin region
Wpływ zaborcy na kształt architektury drewnianej końca XIX i początku XX w. na terenie Lubelszczyzny
Autorzy:: Netczuk-Pol, Ewa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1835717.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: wooden building
Lublin region
Russification
19th century
20th century
zabudowa drewniana
Lubelszczyzna
rusyfikacja
XIX w.
XX w.
Opis:: The aim of the article was to present the influence of the Russian national architecture on the wooden architecture of the Lublin region, created at the turn of the 19th and 20th centuries, which was characterized by great distinctiveness. The subject of the work was to show the importance of increased Russification, which touched not only the spheres of social and cultural life, but also architecture.The article analyzes the preserved wooden architecture from the turn of the century in the present-day Lubelskie Region. The starting material used was the available archival materials and documentation prepared for the needs of the provincial conservator of monuments (the card for the records of architectural and construction monuments) and a local inspection was made to prepare photographic documentation of the current state. Characteristic wooden buildings were used as comparative material, built at the end of the 19th and the beginning of the 20th century in Samara, Russia. The buildings have a well-documented history and are well researched by local scientists. Additionally, they are kept almost intact. During the research, a comparative method was used for the existing wooden buildings in the Lublin region from the turn of the century with the Russian wooden buildings, mainly in terms of detail and façade decoration. It allowed us to notice the similarities between the details used in traditional wooden construction in the Lublin Province. It is especially visible in the details of the window decorations – richly decorated drip and window sills. It is an element characteristic only for the analyzed period, which confirms the thesis about the influence of the foreign invaders on the shape of architecture.
Celem artykułu było przedstawienie wpływu architektury narodowej rosyjskiej na drewnianą architekturę Lubelszczyzny powstałą na przełomie XIX i XX w., która charakteryzowała się dużą odrębnością. Przedmiotem pracy było ukazanie znaczenia wzmożonej rusyfikacji, która dotykała nie tylko sfery życia społecznego, kulturalnego, ale także architektury.W artykule dokonano analizy zachowanej architektury drewnianej powstałej na przełomie wieków na terenie obecnego województwa lubelskiego. Jako materiał wyjściowy wykorzystano dostępne materiały archiwalne oraz dokumentację stworzoną na potrzeby wojewódzkiego konserwatora zabytków (karta ewidencji zabytków architektury i budownictwa) oraz dokonano wizji lokalnej w celu przygotowania dokumentacji fotograficznej stanu aktualnego. Jako materiał porównawczy posłużyła charakterystyczna zabudowa drewniana powstała pod koniec XIX i na początku XX w. w Samarze w Rosji. Zabudowa ta ma dobrze udokumentowaną historię oraz jest dobrze zbadana przez lokalnych naukowców. Dodatkowo przetrwała do dziś w stanie prawie nienaruszonym.Podczas badań porównano istniejącą zabudowę drewnianej Lubelszczyzny z przełomu wieków z zabudową drewnianą rosyjską przede wszystkim pod względem detalu i dekoracji fasady. Pozwoliło to na zauważenie podobieństw między detalami stosowanymi w tradycyjnym budownictwie drewnianym na terenie województwa lubelskiego. Szczególnie jest to widoczne w detalu stolarki okiennej – bogato dekorowane nad- i podokienniki. Jest to element charakterystyczny tylko dla badanego okresu, co potwierdza tezę o wpływie zaborcy na kształt architektury.
Źródło:: Architectus; 2021, Nr 1 (65); 11-20
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:: Architectus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Постать Івана Дзюби: думки сучасних інтелектуалів
Ivan Dziuba as a figure: opinions of present-day intellectuals
Autorzy:: Mušynka, Mykola
Yatskiv, Yaroslav
Andreychyn, Mykhailo
Hundorova, Tamara
Pavlyshyn, Marko
Masenko, Larysa
Trymbach, Serhiy
Matiash, Iryna
Kulchytsky, Stanislav
Otroshchenko, Vitaliy
Dobko, Tetiana
Holovakha, Yevhen
Petrova, Olga
Hamkalo, Ivan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2056473.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of Encyclopedic Research
Tematy:: Ivan Dziuba
Internationalism or Russification?
Encyclopedia of Modern Ukraine
Іван Дзюба
“Енциклопедія Сучасної України”
“Інтернаціоналізм чи русифікація?”
Opis:: In this article, Ivan Dziuba is seen as a public influencer, literary critic, co-chairman of the main editorial board of the Encyclopedia of Modern Ukraine. On his 90th anniversary, a combination of short communications by famous representatives in sphere of Ukrainian science and culture is presented here.
Стаття об’єднує короткі нотатки відомих представників української науки й культури про громадського діяча, літературознавця, співголову головної редакційної колегії “Енциклопедії Сучасної України” Івана Дзюбу з нагоди його 90-річчя.
Źródło:: Енциклопедичний вісник України; 2021, 13; 74-91
2706-9990
2707-000X
Pojawia się w:: Енциклопедичний вісник України
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: BUDDHISM AND ORTHODOXY IN BURYATIA: RELIGIOUS INTERACTION IN THE CONTEXT OF RUSSIAN IMPERIAL POLITICS
Autorzy:: Amogolonova, Darima
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/chapters/960502.pdf
Data publikacji:: 2020-12-30
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:: state identity
spiritual space
Buryats
Buddhism
Orthodoxy
Christianization
Russian Empire
Russification
Opis:: This paper deals with the problems of religious coexistence in late-imperial Russia based on the case of Buryatia. The only state religion – Russian Orthodoxy – saw its task in converting the non-Russians by all possible means and in shortest time. This policy coincided with the interests of the state, as religious homogenization was considered the most effective way to achieve the desired loyalty and patriotism among all subjects of the Empire. Buddhism, which according to the Orthodox clergy was a so-called foreign religion, presented a potential threat to the state, as its believers could be under influences from abroad. The author argues that the secular authorities both in St. Petersburg and in Eastern Siberia faced a dilemma that consisted in the necessity to conduct Russification among non-Russians and simultaneously to strengthen the borders of the Empire in the East. The Buryat subjects were officially allowed to confess Buddhism, since the authorities, being aware of danger from Qing China, needed a balanced policy towards them to avoid discontent and disturbances. Under such conditions, the Orthodox clergy, missionaries in particular, disregarding the damage their intolerance could cause to the state’s interests, became opponents to Siberian officials, accusing them of supporting Buddhism and Buddhist priesthood instead of rendering all possible assistance in the Christianization of non-Russians.
Źródło:: Facing Challenges of Identification: Investigating Identities of Buryats and Their Neighbor Peoples; 135-151
9788323547334
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Świadomość narodowo- historyczna oraz kwestia tożsamości społeczeństwa białoruskiego
National-historical consciousness and the issue of the identity of Belarusian society
Autorzy:: Baziur, Grzegorz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/540387.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Geopolityczne
Tematy:: Białoruś
odrodzenie narodowe
polityka historyczna
Rosja
rusyfikacja
świadomość narodowa
Belarus
historical policy
national consciousness
national revival
Russia
Russification
Opis:: Artykuł zawiera wyniki badań nad świadomością narodową społeczeństwa Białorusi i jej rolą w samoidentyfikacji narodowej Białorusinów. Ocenę stopnia świadomości narodowej autor przedstawił w kontekście polityki historycznej, a zwłaszcza istotnego dylematu (konieczności wyboru) między Zachodem, reprezentowanym przez Polskę i Litwę, a Wschodem, który jest utożsamiany z Rosją? Odrodzenie narodowe Białorusinów ukazane zostało w związku z fiaskiem polityki rusyfikacyjnej władz, realizowanej w latach 1995-2014 – od referendum w sprawie przywrócenia symboliki z czasów Białoruskiej SRR i równości języka rosyjskiego, do aneksji ukraińskiego Krymu i rozpoczęcia wojny hybrydowej w Donbasie. Wspomniane wydarzenia wpłynęły na zmianę postrzegania Rosji przez władze i patriotycznie świadomą część społeczeństwa. Uważana uprzednio za państwo sojusznicze, Rosja stała się w świadomości Białorusinów mocarstwem perspektywicznie zagrażającym niepodległości Białorusi. Jest to widoczne zwłaszcza w obliczu powtarzających się nacisków Rosji na pogłębienie integracji obu państw.
The article contains the results of research on the national consciousness of Belarusian society and its role in the national self-identification of Belarusians. The author assessed the degree of national awareness in the context of historical policy, and in particular the important dilemma (necessity of choice) between the West, represented by Poland and Lithuania, and the East, which is identified with Russia. The national revival of Belarusians was shown in connection with the fiasco of the Russification policy of the authorities, implemented in 1995-2014 - from the referendum on the restoration of the symbols of the Belarusian SSR and the equality of the Russian language, to the annexation of the Ukrainian Crimea and the start of the hybrid war in the Donbass. These events changed the perception of Russia by the authorities and the patriotic conscious part of society. Previously considered an ally, Russia became a power in the minds of Belarusians that threatens Belarus's independence in future. This is especially evident in the face of Russia's repeated pressure to deepen the integration of both countries.
Źródło:: Przegląd Geopolityczny; 2020, 32; 83/108
2080-8836
2392-067X
Pojawia się w:: Przegląd Geopolityczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Sytuacja języka białoruskiego w warunkach dwujęzyczności (w ocenie gazety „Biełarus”)
The situation of the Belarusian language in the conditions of bilingualism (according to the newspaper "Bielarus")
Сітуацыя беларускай мовы ва ўмовах білінгвізму (паводле газеты "Беларус")
Autorzy:: Barszczewska, Nina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/960086.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Białorutenistyki
Tematy:: białorutenizacja
dyskryminacja
tożsamość
dwujęzyczność
edukacja
rusyfikacja
дыскрымінацыя
беларусізацыя
русіфікацыя
адукацыя
білінгвізм
тоеснасць
bilingualism
discrimination
belarusianization
education
russification
identity
Opis:: Miesięcznik „Biełarus” porusza problemy społeczne, polityczne, religijne, a także zagadnienia języka białoruskiego i tożsamości narodowej Białorusinów. Spośród ponad 180 publikacji z lat 1980–2010 analizie poddano wybrane artykuły poruszające kwestie bilingwizmu na Białorusi i związane z tym problemy rusyfikacji języka białoruskiego, jego miejsca w systemie edukacji oraz w duchowym życiu Białorusinów, a także zależności między językiem ojczystym a świadomością narodową. Z oglądu tych artykułów wynika, że dla publicystów gazety język ojczysty był i jest ważnym elementem tożsamości narodowej. Wzięli oni na siebie rolę edukacyjną, prezentując historię języka białoruskiego i jego wpływ na rozwój świadomości narodowej Białorusinów oraz zachęcając w ten sposób czytelników do posługiwania się językiem białoruskim w życiu codziennym.
The "Belarus" monthly deals with social, political and religious problems, as well as the issues of the Belarusian language and the national identity of Belarusians. From over 180 publications between 1980 and 2010, we have analyzed selected articles addressing the issues of bilingualism in Belarus and related problems like the Russification of the Belarusian language, its place in the education system and in the religious life of Belarusians, as well as the relationship between the mother tongue and the Belarusian national identity. After reviewing these articles, it appears that the native language was and still is an important element of national identity for journalists. They took on an educational role, presenting the history of the Belarusian language and its impact on the development of the national identity of Belarusians, and thus encouraging readers to use the Belarusian language in everyday life.
Штомесячнік „Беларус” закранае грамадскія, палітычныя, рэлігійныя праблемы, а таксама пытанні беларускае мовы і нацыянальнае тоеснасці беларусаў. Сярод звыш 180 публікацый за 1980–2010 гг. аналізуюцца выбраныя артыкулы, у якіх закранаюцца пы¬танні білінгвізму ў Беларусі і звязаныя з гэтым праблемы русіфікацыі беларускае мовы, яе месца ў адукацыйнай сістэме ды ў духоўным жыцці беларусаў, а таксама залежнасці паміж роднаю мовай і нацыянальнай свядомасцю. Аналіз гэтых артыкулаў паказвае, што для публіцыстаў газеты родная мова з’яўляецца важным элементам нацыянальнае тоеснасці. Выконвалі яны адукацыйную ролю, паказваючы гісторыю беларускае мовы і яе ўплыў на станаўленне нацыянальнае тоеснасці і заахвочваючы гэтым сваіх чытачоў да ўжывання роднае мовы ў штодзённым жыцці.
Źródło:: Acta Albaruthenica; 2020, 20; 125-143
1898-8091
Pojawia się w:: Acta Albaruthenica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Моўны сорам беларусаў (сацыялінгвістычны аналіз)
Językowy wstyd Białorusinów (analiza socjolingwistyczna)
The linguistic shame in Belarus (a sociolinguistic analysis)
Autorzy:: Іваноў, Уладзіслаў
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/962119.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Białorutenistyki
Tematy:: моўны сорам
auto-odi
моўная палітыка
гендарны аспэкт моўнага сораму
беларуская мова
моўная небясьпека
русіфікацыя
wstyd językowy
polityka językowa
genderowy aspekt wstydu językowego
język białoruski
niebezpieczeństwo językowe
rusyfikacja
linguistic shame
language policies
gender aspect of linguistic shame
belarusian language
linguistic insecurity
russification
Opis:: У артыкуле аналізуецца зьява моўнага сораму сярод беларусаў з сацыя-лінгвістычнага пункту гледжаньня. Тэма новая ў беларускай сацыялінгвістыцы і мовазнаўстве наагул, бо раней тэма разглядалася пераважна як проста маргіналізацыя мовы. Дасьледаваньне моўнага сораму базуецца пераважна на беларускім матэрыяле: аналіз твораў беларускіх пісьменьнікаў, якія апісвалі зьяву раней за лінгвістаў, аналіз дыскурсу прэзыдэнта Беларусі аб беларускай мове і інтэрвію зь беларускімі мужчынамі, якія служылі ў войску за савецкім часам. Інтэрвію якраз раскрываюць цікавы гендарны аспэкт зьявы моўнага сораму: упершыню аналізуецца савецкае войска як дадатковая структура, якая навязвала беларускім мужчынам со-рам да сваёй мовы і культуры. Таксама дасьледаваньне абапіраецца на вонкавы досьвед падобнай зьявы: напрыклад, вядомы фэномэн auto-odi ці моўнай саманянавісьці каталёнцаў ды моўны сорам украінцаў.
W artykule poddano analizie zjawisko wstydu językowego wśród Białorusinów w aspekcie socjolingwistycznym. Jest to zagadnienie nowe zarówno w socjolingwistyce jak i językoznawstwie. Wcześniej zjawisko to traktowano jako marginalizację języka. Badanie wstydu językowego opiera się głownie na materiale białoruskim: analizie utworów pisarzy białoruskich, którzy wcześniej niż lingwiści dostrzegali problem, analizie dyskursu prezydenta Białorusi dotyczącego języka białoruskiego i wywiadach z Białorusinami, którzy służyli w wojsku w okresie istnienia ZSRR. Wywiady dokładnie ukazują także interesujący genderowy aspekt zjawiska wstydu językowego: po raz pierwszy analizie poddano wojsko radzieckie jako dodatkową strukturę, która wzbudzała wśród Białorusinów poczucie wstydu do języka ojczystego i kultury. Badanie oparto także na zewnętrznym doświadczeniu podobnego zjawiska: na przykład znany fenomen auto-odi, czy językowej nienawiści Katalończyków i wstydu językowego Ukraińców.
The article analyzes the phenomenon of linguistic shame among Belarusians from the sociolinguistic point of view. The topic is new in Belarusian socio¬linguistics and linguistics in general, as it was previously was considered mainly as a mere marginalization of the language. The study of linguistic shame is based mainly on Belarusian material: analysis of works by Belarusian writers who described the phenomenon before linguists, analysis of the Belarusian president's discourse on the Belarusian language and interviews with Belarusian men who served in the Sovietera army. The interview reveals an interesting gender aspect of the phenomenon of linguistic shame: for the first time the Soviet army is analyzed as an additional structure that imposed shame on Belarusian men for their language and culture. Also, the study is based on external experiences of this phenomenon: for example, the well-known phenomenon of auto-odi or linguistic hate of oneself of Catalans or linguistic shame of Ukrainians.
Źródło:: Acta Albaruthenica; 2020, 20; 169-183
1898-8091
Pojawia się w:: Acta Albaruthenica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: „Nie tyle reportaż, ile wyznanie miłości” – o tendencji do idealizowania kultury gruzińskiej we współczesnym polskim reportażu podróżniczym
“Not so much reportage as confession of love” – about the tendency to idealize Georgian culture in contemporary Polish travel reportage
Autorzy:: Massaka, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/481325.pdf
Data publikacji:: 2019-12-30
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:: travel reportage
Georgian culture
idealization
russification
Opis:: “Not so much reportage as confession of love” – about the tendency to idealize Georgian culture in contemporary Polish travel reportage After 2008, Georgian culture has become the subject of many Polish travel reportages. It is idealized, resulting from the need to reproduce the myth of PolishGeorgian friendship. This myth arose from Russophobia existing in Poland and Georgia. Two of the three narratives studied are strongly Russophobic. The analysis of the content of the reports was carried out in reference to the model of cultural differences by G. Hofstede.
Źródło:: Acta Polono-Ruthenica; 2019, 4, XXIV; 141-154
1427-549X
Pojawia się w:: Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Handover of the buildings and equipment remaining after the dissolution of the Pauline monastery in Leśna Podlaska in 1864 to the Eastern Orthodox Church and its further history
Autorzy:: Wereda, Dorota
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/517440.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:: Pauline monks
Pauline monastery in Leśna Podlaska
dissolution
image of Our Lady of Leśna
Eastern Orthodox Church
library
Russification policy
Opis:: In Leśna Podlaska, the image of Mother of God has been an object of worship since 1683. In 1727, the Leśna parish was taken over by monks from the Pauline Order. In 1875, on the basis of Tsar Alexander II's decree, the church in Leśna Podlaska, together with the venerated image, the great altar, and votive offerings, were handed over to the Eastern Orthodox Church. The remaining furnishings were transferred to 18 parish churches of the liquidated dioceses of Podlasie and Lublin. The organ was transferred to All Saints Church in Warsaw. The book collection of the Pauline monks from Leśna was donated to the library of the seminary in Lublin. In the years 1879–1881, the exterior of the church was changed, giving the building an appearance characteristic of Orthodox Church temples. Leśna Podlaska became an important centre of Russification policy carried out by Russia.
Źródło:: Historia i Świat; 2019, 8; 133-148
2299-2464
Pojawia się w:: Historia i Świat
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Opieka medyczna i społeczna na Lubelszczyźnie w realiach XIX wieku. Kilka uwag o książce Wiesława Partyki, Opieka instytucjonalna na Lubelszczyźnie w XIX wieku. Szpitale i przytułki, Towarzystwo Naukowe KUL, Lublin 2017, ss. 485.
Autorzy:: Szewczuk, Dariusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/632133.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: The Kingdom of Poland
Roman Catholic church
the Lubelskie Region
hospitals
shelters
Russification
Królestwo Polskie
Kościół rzymskokatolicki
Lubelszczyzna
szpitale
przytułki
rusyfikacja
Opis:: The article presents and analyses the content of the monograph by Wiesław Partyka titled Opieka instytucjonalna na Lubelszczyźnie w XIX wieku. Szpitale i przytułki. Attention was drawn to elements such as the structure of the book, assumed chronological and thematic framework, and the source basis. The paper presents research problems that were only mentioned in the monograph, and which seem worth further research. Despite the critique regarding the presentation of the image of hospitals and shelters in the Lublin region, the publication can be seen as immensely valuable and useful for those dealing with social history of the nineteenth and early twentieth century.
W artykule przedstawiono i poddano analizie zawartość monografii Wiesława Partyki Opieka instytucjonalna na Lubelszczyźnie w XIX wieku. Szpitale i przytułki. Zwrócono w nim uwagę na takie elementy, jak struktura książki, ramy chronologiczne i tematyczne oraz podstawa źródłowa. Zasygnalizowano w nim problemy badawcze, które w książce zostały przedstawione marginalnie, a które wydają się warte dalszych badań naukowych. Pomimo pewnych zastrzeżeń dotyczących przedstawienia obrazu szpitali oraz przytułków na Lubelszczyźnie, publikację tę można uznać za niezwykle cenną i przydatną dla osób zajmujących się historią społeczną XIX i początków XX w.
Źródło:: Res Historica; 2019, 48
2082-6060
Pojawia się w:: Res Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "russification" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język