Temat: rosyjska agresja - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Dynamika praktyk społecznych elit politycznych w Ukrainie przed i po 24 lutego 2022 r. – analiza w kontekście teorii Pierre’a Bourdieu
Dynamics of the social practices of political elites in Ukraine before and after 24 February 2022: an analysis in the context of Pierre Bourdieu’s theory
Autorzy:: Iwaniuk, Oleksandra
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31343816.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: political elites in Ukraine
Russian aggression
Pierre Bourdieu's theory of practice
Volodymyr Zelensky
full-scale Russian aggression
elity polityczne w Ukrainie
agresja rosyjska
teoria praktyk Pierre’a Bourdieu
Wołodymyr Zełeński
rosyjska agresja pełnoskalowa
Opis:: Niniejszy artykuł stanowi próbę analizy praktyk społecznych elit politycznych w Ukrainie przed i po 24 lutego 2022 r. W ramach wykorzystanej teorii francuskiego socjologa i filozofa Pierre’a Bourdieu autorka dokonuje analizy zmian zachodzących w funkcjonowaniu elit politycznych Ukrainy oraz całego systemu politycznego kraju przed konfliktem zbrojnym i w trakcie jego eskalacji. Prezentowana analiza stanowi kontynuację wcześniejszych badań autorki, które dotyczyły praktyk społecznych wśród elit parlamentarnych w Ukrainie w latach 2002–2016. Badania te prowadzono w Radzie Najwyższej Ukrainy. Opierały się one na obserwacjach etnograficznych oraz na pogłębionych wywiadach z 55 respondentami, w większości asystentami deputowanych, ale także posłami, dziennikarzami, doradcami politycznymi i politologami.W niniejszym opracowaniu autorka wykorzystała również późniejsze wywiady przeprowadzone w latach 2019–2021. Dodatkowo na potrzeby artykułu odbyło się kilka rozmów, w szczególności z posłem klubu parlamentarnego „Sługa Narodu”, posłanką klubu parlamentarnego „Hołos”, politolożką oraz dziennikarzem specjalizującym się w relacjonowaniu obrad parlamentu.
This article attempts to analyse the social practices of political elites in Ukraine before and after 24 February 2022. Using the theory of French sociologist and philosopher Pierre Bourdieu, the author analyses the changes taking place in the functioning of Ukraine's political elites and the country's political system as a whole before and during the escalation of the full-scale conflict. The analysis presented here is a continuation of the author's previous research, which looked at the social practices of parliamentary elites in Ukraine between 2002 and 2016. This research was conducted in the Verkhovna Rada of Ukraine and was based on ethnographic observations and in-depth interviews with 55 respondents, mostly MPs' assistants, but also MPs, journalists, political advisors and political scientists.In this study, the author also used later interviews conducted in 2019-2021. In addition, several interviews were conducted for the purpose of the article, in particular with one MP of the parliamentary club 'Servant of the Nation', one MP of the parliamentary club 'Holos', one political scientist and one journalist specialising in reporting on parliamentary proceedings.
Źródło:: Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2023, 9, 2; 123-136
2450-4866
Pojawia się w:: Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Fake News and Content Manipulation Under Russian Information Aggression
Fake News i manipulacja treści w warunkach rosyjskiej agresji informacyjnej
Autorzy:: Kornieiev, Vitalii
Ryabichev, Vyacheslav
Glushkova, Tetiana
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/30147202.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: hybrid war
information warfare
fake news
manipulation technologies
Russian aggression in Ukraine
wojna hybrydowa
wojna informacyjna
technologie manipulacji
rosyjska agresja na Ukrainie
Opis:: The article explores the information aggression of Russian mass media in the hybrid war against Ukraine by analyzing cases when Russian media spread distorted or fake information in their coverage of the annexation of Crimea, the military conflict in Donbas, and political events inside and outside Ukraine. The research employs content and comparative analyses to study the structure of fake news as well as methods to use and disseminate the news among readers. In particular, attention is paid to manipulation technologies in social media. The article examines the concept of hybrid war that Russia managed to actualize during its occupation of Crimea and a part of Eastern Ukraine, its methods to expand into external information space during the Ukrainian presidential election and its increasing tension in relations with the United States and Iran. The results of the research consist of the analysis of techniques used in Russian mass media texts to spread fake news and influence audiences; the article also puts forward a classification of fake news as well as offers recommendations on ways to counteract disinformation in crisis communication. It is also argued that Russia is waging the war not only in the content environment of Ukraine but also that of many other countries. It is urgent that various forms and methods of Russian influence on the public opinion, its attempts to shape pro-Russian views in the democratic Western world, imposition of one-sided interpretation of international treaties should be resisted by teaching media literacy to audiences as well as by granting them with transparency and unimpeded access to original information sources.
Artykuł analizuje problem agresji informacyjnej mediów rosyjskich w wojnie hybrydowej z Ukrainą, podaje przykłady rozpowszechniania zafałszowanych i nieprawdziwych informacji oraz faktów podczas aneksji Krymu, konfliktu zbrojnego w Donbasie, wydarzeń politycznych na Ukrainie i za granicą. Za pomocą analizy treści i metody porównania badana jest struktura fake newsów, a także sposoby ich wykorzystania i dystrybucji wśród czytelników. Szczególną uwagę zwraca się na technologię manipulacji w mediach społecznościowych. W artykule omówiono koncepcję wojny hybrydowej, którą Rosja realizowała podczas okupacji Krymu i części Ukrainy Wschodniej, metody ekspansji w zewnętrzne środowisko informacyjne podczas wyborów prezydenckich na Ukrainie oraz zaostrzenie stosunków międzynarodowych między Stanami Zjednoczonymi a Iranem. Analizowane są metody zastosowane przez media rosyjskie do rozpowszechniania fałszywych informacji i ich wpływ na odbiorców na konkretnych przykładach. Przedstawiana jest klasyfikacja fałszywych informacji oraz rekomendacje mające na celu przeciwdziałanie rozpowszechnianiu dezinformacji w warunkach komunikacji kryzysowej. Artykuł zwraca uwagę na fakt, że Rosja prowadzi wojnę informacyjną nie tylko w środowisku treściowym na Ukrainie, ale także w wielu innych krajach. Próbom kształtowania prorosyjskich poglądów w demokratycznym świecie zachodnim, narzucania rosyjskiej interpretacji wydarzeń międzynarodowych należy przeciwstawić umiejętność korzystania z mediów, przejrzystość i swobodny dostęp do pierwotnych źródeł informacji.
Źródło:: Przegląd Strategiczny; 2022, 15; 187-209
2084-6991
Pojawia się w:: Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Geostrategic Significance of Ukraine in the Region of Central and Eastern Europe in the Works of Dmytro Dontsov and Yurii Lypa
Znaczenie geostrategiczne Ukrainy w regionie Europy Środkowo-Wschodniej w pracach Dmytra Doncowa i Jurija Łypy
Autorzy:: Starodub, Taras
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1878403.pdf
Data publikacji:: 2020-12-31
Wydawca:: Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:: Central and Eastern Europe
the Baltic-Black Sea region
geopolitics
Ukrainian state
Russian aggression
Europa Środkowo-
-Wschodnia
region bałtycko-czarnomorski
geopolityka
państwo ukraińskie
rosyjska agresja
Opis:: The purpose of this paper is to determine the geostrategic role of Ukraine in Central and Eastern Europe and the Baltic-Black Sea region, its geopolitical potential to become a major integration factor for this macro-region, and its ability to withstand the expansive challenges of Russia in extrapolating the views of Ukrainian thinkers D. Dontsov and Y. Lypa. After all, the region of Central and Eastern Europe became the base for a large-scale hybrid war. Undoubtedly, Ukraine remains the main target of Russian military and information aggression. However, in contrast with Russian aggression, countries in Central and Eastern Europe have to develop a common consolidated and coordinated position in order to maintain stability and security in this macro-region. A significant part in the works by Dmytro Dontsov and Yurii Lypa is given to the development of cooperation between the countries of Central-Eastern Europe and the Baltic-Black Sea region to restrain Russia’s aggression. At the same time, Ukrainian thinkers determine the place and the role of the Ukrainian state in the integration of this geopolitical space and its strategic importance in the development of Central and Eastern Europe.
Celem niniejszej pracy jest określenie geostrategicznej roli Ukrainy w Europie Środkowo-Wschodniej oraz w regionie bałtycko-czarnomorskim, jej potencjału geopolitycznego, by stać się głównym czynnikiem integracji dla tego makroregionu, a także – poprzez ekstrapolację poglądów ukraińskich myślicieli D. Doncowa i J. Łypy – wskazanie możliwości przeciwstawienia się Ukrainy ekspansywnym zakusom Rosji. Region Europy Środkowo-Wschodniej stał się terenem działań prowadzonej na wielką skalę wojny hybrydowej. Bez wątpienia głównym celem rosyjskiej agresji wojskowej i informacyjnej pozostaje Ukraina. W obliczu rosyjskiej agresji kraje Europy Środkowo-Wschodniej muszą wypracować wspólne, skonsolidowane i skoordynowane stanowisko w celu utrzymania stabilności i bezpieczeństwa w makroregionie. W pracach Dmytra Doncowa i Jurija Łypy arcyważne miejsce zajmuje zagadnienie rozwijania współpracy między krajami Europy Środkowo-Wschodniej i regionu bałtycko-czarnomorskiego w celu powstrzymania rosyjskiej agresji. Jednocześnie ukraińscy myśliciele określają miejsce i rolę państwa ukraińskiego w procesie integracji tej przestrzeni geopolitycznej oraz jego strategiczne znaczenie w rozwoju Europy Środkowo-Wschodniej.
Źródło:: Historia i Polityka; 2020, 34 (41); 147-158
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:: Historia i Polityka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: The Risk of Russia Using Nuclear Weapons Due to the War in Ukraine from the American Perspective
Ryzyko użycia broni jądrowej przez Rosję w związku z wojną na Ukrainie z perspektywy amerykańskiej
Autorzy:: Jureńczyk, Łukasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31339478.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: nuclear weapons
war in Ukraine
the United States
nuclear blackmail
Russian military aggression
broń jądrowa
wojna w Ukrainie
Stany Zjednoczone
szantaż jądrowy
rosyjska agresja zbrojna
Opis:: The paper’s subject is the risk of using nuclear weapons by Russia in the context of the war in Ukraine. The aim is to analyze and evaluate such a possibility from the American perspective. The main research problem is whether, according to American scholars and experts, is it realistic for Russia to use nuclear weapons against Ukraine or NATO countries? From the perspective of the West, such a possibility cannot be ruled out, but the great majority of researchers and analysts believe that the risk is very small. If this happens, it will likely be the use of tactical nuclear weapons against military targets in Ukraine. It is less likely that tactical nuclear weapons will be launched against elements of the infrastructure used to transport weapons from the West to Ukraine, located in the countries of NATO’s eastern flank. The research used interviews conducted by the author in Washington and New York and the expertise of American think tanks. The analysis was carried out from the perspective of the paradigm of offensive neorealism.
Przedmiotem artykułu jest ryzyko użycia broni jądrowej przez Rosję w kontekście wojny na Ukrainie. Celem artykułu jest analiza i ocena takiej możliwości z perspektywy amerykańskiej. Głównym problemem badawczym jest, czy według amerykańskich naukowców i ekspertów realne jest użycie przez Rosję broni jądrowej przeciwko Ukrainie lub państwom NATO? Z perspektywy Zachodu nie można wykluczyć takiej możliwości, jednak znakomita większość badaczy i analityków uważa, że ryzyko takie jest bardzo niewielkie. Jeśli do tego dojdzie, to prawdopo dobnie będzie to wykorzystanie taktycznej broni jądrowej przeciwko celom wojskowym w Ukrainie. Mniej prawdopodobne jest wystrzelenie taktycznej broni jądrowej przeciwko elementom infrastruktury wykorzystywanej do przesyłu z Zachodu broni dla Ukrainy, zlokalizowanej w państwach wschodniej flanki NATO. W ramach badań wykorzystano wywiady przeprowadzone przez autora w Waszyngtonie i Nowym Jorku oraz ekspertyzy amerykańskich think-tanków. Analiza przeprowadzona została w perspektywie paradygmatu neorealizmu ofensywnego.
Źródło:: Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2022, 4; 49-64
1731-7517
Pojawia się w:: Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Революція гідності та російська агресія в Україні: польська рецепція
Revolution of Dignity and Russian Aggression in Ukraine: Polish Reception
Autorzy:: Nowacki, Albert
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1807260.pdf
Data publikacji:: 2019-10-23
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: wojna hybrydowa; Euromajdan; Krym; rosyjska agresja; propaganda; korupcja; społeczeństwo obywatelskie; protesty; rewolucja godności
hybrid warfare; Euromaidan; Crimea; Russian aggression; propaganda; corruption; civil society; protest; revolution of dignity
Opis:: Rewolucja godności i rosyjska agresja na Ukrainie: polska recepcja Niniejszy artykuł poświęcony jest ukraińskiej Rewolucji Godności, znanej także jako Euromajdan oraz rosyjskiej agresji na Ukrainie. Przedmiotem badań są stosunki polsko-‑ukraińskie po 1991 roku, polskie postrzeganie wschodniego sąsiada oraz odbiór wydarzeń związanych z najnowszym ukraińskim protestem społecznym oraz rosyjską agresją przez polską opinię publiczną, polskie środowiska naukowe oraz polskie środowiska dziennikarskie. W niniejszej pracy skupiono się wyłącznie na wydawnictwach książkowych i świadomie pominięto publikacje prasowe. W artykule wskazano, że od momentu uzyskania niepodległości przez Ukrainę w 1991 roku, w Polsce nieustannie wzrasta zainteresowanie kwestią ukraińską, przy czym znaczny wzrost uwagi obserwuje się od 2004 roku, czyli od Pomarańczowej Rewolucji. Wpływ na polską opinię publiczną miały także Euro 2012 oraz wydarzenia związane z Euromajdanem z 2013 roku. Na podstawie przeanalizowanego materiału stwierdzono, iż autorzy polskich tekstów poświęconych omawianemu zagadnieniu dobrze orientują się w zawiłościach ukraińskiej polityki wewnętrznej oraz ukraińskiej historii. W swych licznych tekstach zwrócili szczególną uwagę na skomplikowane stosunki ukraińsko-rosyjskie, protekcjonalne traktowanie Ukrainy przez „starszego brata” oraz rosyjską bezwzględność wobec „bratniego narodu”. Wśród opisywanych problemów pojawia się także kwestia oligarchizacji gospodarki ukraińskiej, powszechnej korupcji i nieudolności kolejnych ekip rządowych. Nade wszystko jednak podkreśla się fakt zakończenia procesu formowania społeczeństwa obywatelskiego na Ukrainie oraz wzrost świadomości narodowej i jednoznaczne potępienie „wojny hybrydowej”, bezprawnej aneksji Krymu, agresji w Donbasie. Революція гідності та російська агресія в Україні: польська рецепція Эта статья посвящена Украинской революции достоинства, известной также как Евромайдан, и российской агрессии в Украине. Здесь исследуются польско-украинских отношения после 1991 года, польское восприятие восточного соседа, восприятие событий, связанных с недавним социальным протестом в Украине и российской агрессией польским общественнім мнением, польским научным сообществом и польскими журналистами. В этой статье мы ориентируемся исключительно на публикации книг и намеренно опускаем материалы из прессы. В статье указывалось, что с момента провозглашения независимости Украины в 1991 г. в Польше постоянно растет интерес к Украине, со значительным увеличением внимания с 2004 года, то есть со времен Оранжевой революции. Воздействие на общественное мнение польского общества имел также Евро-2012 и события, связанные с Евромайданом 2013 года. На основе анализируемого материала было обнаружено, что авторы польских текстов, посвященных обсуждаемому вопросу, хорошо осведомлены о тонкостях украинской внутренней политики и украинской истории. В своих многочисленных текстах они уделяли особое внимание сложныым украинско-русским отношениям, показывали на покровительственное отношение "старшего брата" к Украине и российскую беспощадность против "братского народа". Среди заявленных проблем существует также проблема олигархии в украинской экономике, широко распространенная коррупция и некомпетентность очередных польских правительств. Прежде всего польские журналисты подчеркивают тот факт, что уже завершено процесс формирования гражданского общества в Украине и рост национального самосознания. Кроме того автор замечает, что польское общество безоговорочно осуждает "гибридную войну", незаконную аннексию Крыма, а также российскую агрессию в Донбассе.
This paper is devoted to the Ukrainian Revolution of Dignity, also known as Euromaidan, and Russian aggression in Ukraine. The subject of the research are Polish-Ukrainian relations after 1991, the Polish perception of the eastern neighbour and the reception of events related to the latest Ukrainian social protest as well as Russian aggression by Polish public opinion, Polish academic communities and Polish journalists. This work focuses only on book publishing and deliberately omits press publications. The paper pointed out that since the moment of independence in Ukraine in 1991, the interest in the Ukrainian issue has been constantly growing in Poland, with a significant increase in attention observed since 2004, namely since the Orange Revolution. Euro 2012 and events related to Euromaidan from 2013 also influenced Polish public opinion. On the basis of the analysed material it was found that the authors of Polish texts devoted to this issue are well versed in the complexities of Ukrainian internal politics and Ukrainian history. In their numerous texts, they paid particular attention to the complicated Ukrainian-Russian relations, patronizing treatment of Ukraine by the “elder brother” and Russian ruthlessness towards the “brotherly nation”. Among the described problems there is also the issue of oligarchisation of the Ukrainian economy, widespread corruption and inefficiency of subsequent governmental teams. Above all, however, the fact of ending the process of forming a civic society in Ukraine and the increase of national consciousness and unambiguous condemnation of the “hybrid war”, unlawful annexation of Crimea or aggression in Donbass are emphasized.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 7; 103-121
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Current Issues of Peace and Security Taking Into Account Aggressive Policy of the Russian Federation
Aktualne zagadnienia pokoju i bezpieczeństwa z uwzględnieniem agresywnej polityki Federacji Rosyjskiej
Autorzy:: Nikiforenko, Volodymyr
Kuryliuk, Yurii
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/30147270.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: international law
international security
Russian aggression
Russian-Ukrainian war
UN Charter
signs of aggression
prawo międzynarodowe
bezpieczeństwo międzynarodowe
rosyjska agresja
wojna rosyjsko-ukraińska
Karta ONZ
przejawy agresji
Opis:: This article examines the issue of violation of the principle of territorial integrity (integrity) or political independence of states from 1946 to 2022. The approach is based on the study and understanding of domestic and foreign literary sources, statistics, legal acts. So, the historic, comparative, formal juridical and prognostic methods will be used. Russia gained the status of an independent entity in the international arena immediately after the collapse of the Soviet Union. Almost immediately, it began to show signs of aggression. To promote its geopolitical ambitions, it uses gaps in international law, information and psychological measures, corruption, mercenaries, collaborators, blackmail, the law of force, and tries to rewrite history. The course of military conflicts involving Russia in Moldova, Chechnya, Georgia, Syria and Ukraine shows that the scale of violations of international treaties, human rights and the rules of warfare has increased in line with the strengthening of its military capabilities. During the hostilities on the territory of independent Ukraine, Russia showed a complete list of signs of aggression, as defined by UN General Assembly Resolution 3314 (XXIX) of December 14, 1974. This shows that before the armed attack on Ukraine, the aggressor was convinced that it could not be brought to justice and punished. It also hoped that his next victim would not be able to receive international political, economic, military and social assistance. Some actions of Russia in the international arena have signs of state terrorism. During the last ten years, a fascist regime has formed in Russia. The abuse of the veto did not lead to the expulsion of the aggressor country from the UN SC. To stop Russia’s aggression and prevent similar developments in the future, the issues of improving international law, bringing to justice the political and military leadership of the republic of Belarus and Russia, improving the UN Charter, the powers of the UN General Assembly, depriving Russia of the right to participate in peacekeeping operations.
W niniejszym artykule podjęto kwestię naruszenia zasady integralności terytorialnej (integralności) lub niezależności politycznej państw w latach 1946–2022. Podejście to opiera się na badaniu i zrozumieniu krajowych i zagranicznych źródeł literackich, statystyk, aktów prawnych. Wykorzystane zostaną więc metody historyczne, porównawcze, formalne prawne i prognostyczne. Ustalono, że Rosja po otrzymaniu statusu samodzielnego podmiotu na arenie międzynarodowej, zaraz po rozpadzie ZSRR, niemal natychmiast zaczęła wykazywać oznaki agresji. Aby promować swoje geopolityczne ambicje, wykorzystuje luki w prawie międzynarodowym, środki informacji i wpływu psychologicznego, korupcję, szantaż, prawo siły, najemników, kolaborantów, próbując napisać historię na nowo. Przebieg konfliktów zbrojnych Rosji w Republice Mołdawii, Czeczenii, Gruzji, Syrii i na Ukrainie pokazuje, że skala naruszeń traktatów międzynarodowych, praw człowieka i zasad prowadzenia działań wojennych rosła wraz ze wzrostem jej zdolności militarnych. Podczas działań wojennych na terytorium niepodległej Ukrainy Rosja wykazała pełną listę oznak agresji, zgodnie z rezolucją Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 3314 (XXIX) z 14 grudnia 1974 r. Świadczy to o tym, że przed atakiem zbrojnym na Ukrainę agresor był przekonany, że nie można go ścigać i ukarać. Miał też nadzieję, że jego następna ofiara nie będzie mogła otrzymać międzynarodowej pomocy politycznej, gospodarczej, wojskowej i społecznej. Niektóre działania Rosji na arenie międzynarodowej noszą znamiona terroryzmu państwowego. W ciągu ostatnich dziesięciu lat w Rosji uformował się faszystowski reżim. Nadużycie weta nie doprowadziło do wykluczenia kraju-agresora z Rady Bezpieczeństwa ONZ. Aby powstrzymać agresję Rosji i zapobiec podobnym wydarzeniom w przyszłości, zmian wymaga prawo międzynarodowe, należy też postawić przed sądem przywódców politycznych i wojskowych Republiki Białoruś i Rosji. Powinno się także uaktualnić Kartę Narodów Zjednoczonych, zmienić uprawnienia Zgromadzenia Ogólnego ONZ oraz pozbawić Rosję prawa udziału w operacjach pokojowych.
Źródło:: Przegląd Strategiczny; 2023, 16; 283-296
2084-6991
Pojawia się w:: Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Oсобливості оновлення стратегій комунікації інститутів влади в умовах російської агресії (на прикладі комунікацій Президента України)
Сechy aktualizacji strategii komunikacyjnych instytucji władzy w warunkach rosyjskiej agresji (na przykładzie komunikatów Prezydenta Ukrainy)
Autorzy:: Tsikul, Iryna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31343694.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: communication
communication strategy
communication ability
Russian aggression
the Institute of the President
komunikacja
strategia komunikacji
umiejętność komunikacji
rosyjska agresja
instytut prezydencki
комунікація
стратегія комунікації
комунікаційна спроможність
російська агресія
інститут президента
Opis:: У статті здійснено аналіз особливостей оновлення стратегій комунікації інститутів влади в умовах російської агресії (на прикладі комунікацій президента України). Розглядаючи стратегії комунікації інститутів влади з позиції інтеракціоністського підходу, що передбачає взаємодію рівноправних суб’єктів, автор визначає їх діяльність політичних акторів, спрямовану на створення стійкого інформаційного простору, яка сприяє максимізації залучення всіх взаємодіючих акторів, що беруть участь у процесах комунікації. Системний аналіз практик комунікації інститутів влади в Україні дозволяє стверджувати про необхідність оптимізації комунікативної діяльності політичних акторів. Практики впровадження стратегій комунікації інститутів влади в Україні характеризуються низкою проблем, пов’язаних з інформаційною відкритістю та комунікаційною спроможністю. Інститути влади в умовах воєнного стану надають важливого значення комунікації, що знайшло своє відображення в оновленні стратегії комунікації президента України. Особливостями стратегії комунікації В. Зеленського визначено (1) постійну присутність у національному медіа-просторі, (2) комунікаційну спроможність на міжнародній арені та (3) активне використання простору соціальних мереж. Означені особливості можна розглядати як специфічні маркери комунікації періоду військової агресії рф проти України.
The article analyzes the features of updating communication strategies of power institutes in the conditions of Russian aggression (on the example of the communications of the President of Ukraine). Considering the communication strategies of power institutes from the standpoint of an interactionist approach, which involves the interaction of equal subjects, the author defines their activities as political actors, aimed at creating a stable information space, which helps to maximize the involvement of all interacting actors participating in communication processes. A systematic analysis of the communication practices of power institutes in Ukraine allows us to assert the need to optimize the communication activities of political actors. The practices of implementing communication strategies of power institutes in Ukraine are characterized by a number of problems related to information openness and communication ability. Institutions of power in the conditions of martial law attach great importance to communication, which was reflected in the renewal of the communication strategy of the President of Ukraine. Features of V. Zelenskyi's communication strategy are defined as (1) constant presence in the national media space, (2) communication ability in the international arena, and (3) active use of the space of social networks. The specified features can be considered as specific markers of communication during the period of military aggression of the Russian Federation against Ukraine.
Artykuł analizuje cechy aktualizacji strategii komunikacyjnych instytucji rządowych w warunkach rosyjskiej agresji (na przykładzie komunikatów Prezydenta Ukrainy). Rozpatrując strategie komunikacyjne instytucji rządowych z punktu widzenia podejścia interakcjonistycznego, polegającego na interakcji równorzędnych podmiotów, autor definiuje ich działania jako aktorów politycznych, mające na celu stworzenie stabilnej przestrzeni informacyjnej, która pomaga maksymalizować zaangażowanie wszystkich oddziałujących aktorów w procesach komunikacyjnych. Systematyczna analiza praktyk komunikacyjnych instytucji rządowych na Ukrainie pozwala stwierdzić potrzebę optymalizacji działań komunikacyjnych aktorów politycznych. Praktyki wdrażania strategii komunikacyjnych instytucji rządowych na Ukrainie charakteryzują się szeregiem problemów związanych z otwartością informacyjną i zdolnością komunikacyjną. Instytucje władzy w warunkach stanu wojennego przywiązują dużą wagę do komunikacji, co znalazło odzwierciedlenie w odnowie strategii komunikacyjnej prezydenta Ukrainy. Cechy strategii komunikacyjnej W. Zełenskiego to (1) stała obecność w ogólnopolskiej przestrzeni medialnej, (2) umiejętność komunikowania się na arenie międzynarodowej oraz (3) aktywne korzystanie z przestrzeni portali społecznościowych. Wymienione cechy można uznać za swoiste wyznaczniki komunikacji w okresie agresji zbrojnej Federacji Rosyjskiej na Ukrainę.
Źródło:: Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2023, 9, 1; 37-53
2450-4866
Pojawia się w:: Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Wojna powietrzna nad Ukrainą : 24 luty – 23 marca 2022
Autorzy:: Strembski, Marcin.
Powiązania:: Lotnictwo 2022, nr 3, s. 16-31
Data publikacji:: 2022
Tematy:: Agresja rosyjska na Ukrainę (2022)
Operacje wojenne
Operacje powietrzne
Straty wojenne
Artykuł z czasopisma fachowego
Opis:: Autor szczegółowo omawia przebieg walk z początku rosyjskiej agresji na Ukrainę, która rozpoczęła się 24 lutego 2022 roku. Rosja nazwała to specjalną operacją wojskową na Ukrainie, atak nastąpił o godzinie 5 rano czasu kijewskiego z trzech stron – z terytorium Rosji, obszarów okupowanego Krymu i Donbasu oraz z terytorium sojuszniczej Białorusi. Było to uderzenie lotniczo-rakietowe na bazy lotnicze, posterunki radiolokacyjne, stanowiska dowodzenia i rozpoznane stanowiska ogniowe obrony przeciwlotniczej. Autor dzień po dniu opisuje działania wojenne i operacje lotnicze do 23 marca 2022 roku – czyli pierwszy miesiąc walk. Podsumowuje, że skala ukraińskiego oporu zaskoczyła rosyjskich planistów.
Fotografie, tabela, wykres.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Multi-level Assistance Activities of the State Fire Service and the Local Community of Warsaw as a Humanitarian Assistance Process, Taking into Account the Mental Health of Volunteers: A Case Study from Poland
Wielopoziomowe działania pomocowe PSP oraz warszawskiej społeczności lokalnej – polska pomoc dla Ukrainy w czasie agresji militarnej Rosji z uwzględnieniem zdrowia psychicznego wolontariuszy. Studium przypadku
Autorzy:: Szykuła-Piec, Barbara
Grabowska-Lepczak, Izabella
Duralski, Dominik
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/22433584.pdf
Data publikacji:: 2023-09-30
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: local community
fire service
humanitarian assistance
Russia’s military aggression in Ukraine
phases of response to the disaster
społeczność lokalna
pomoc humanitarna
rosyjska agresja na Ukrainę
Straż Pożarna
fazy reakcji na katastrofę
Opis:: The research goal of the article was to show the process of providing aid by indicating the multilevel activities of the State Fire Service and Polish society during the military aggression of Russia in Ukraine. The paper analyzes the descriptions of selected aid events carried out by the local community and the officers of the State Fire Service. The analysis covered the period of February to August 2022. Theoretical methods that have been used are analysis – obtaining research material contained in the literature on the subject; synthesis – appropriate matching and integration of research material; comparison – constructing conclusions and final conclusions, generalizing, drawing conclusions. Empirical methods are the case study method and observation, and are selected in the work as a research method that allows for a broad description of a given phenomenon (providing assistance to refugees), its in-depth analysis and evaluation.
Celem badawczym artykułu było ukazanie procesu niesienia pomocy poprzez wskazanie wielopłaszczyznowych działań Państwowej Straży Pożarnej i społeczeństwa polskiego podczas agresji militarnej Rosji na Ukrainę. Analizie poddano opisy wybranych zdarzeń pomocowych realizowanych przez społeczność lokalną oraz funkcjonariuszy Państwowej Straży Pożarnej. Analiza objęła okres od lutego do sierpnia 2022 roku. Metody teoretyczne, które zostały wykorzystane to: analiza – pozyskanie materiału badawczego zawartego w literaturze przedmiotu; synteza – odpowiednie dopasowanie i integracja materiału badawczego; porównanie – konstruowanie wniosków i konkluzji końcowych, uogólnianie, wyciąganie wniosków. Metody empiryczne to metoda studium przypadku oraz obserwacja, które zostały wybrane w pracy jako metody badawcze pozwalające na szeroki opis danego zjawiska (udzielania pomocy uchodźcom), jego pogłębioną analizę i ocenę.
Źródło:: Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2023, 79; 160-176
1505-2192
Pojawia się w:: Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Динаміка розгортання деліберативих практик моделювання процесу відновлення України
Dynamika wdrażania deliberatywnych praktyk modelowania procesu odbudowy Ukrainy
Autorzy:: Rotar, Natalii
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31343701.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Russian aggression
restoration of Ukraine
deliberative democracy
deliberation
subjects of deliberation
consensus
rosyjska agresja
odbudowa Ukrainy
demokracja deliberatywna
deliberacja
tematy deliberacji
konsensus
російська агресія
відбудова України
дорадча демократія
обговорення
обговорювальні теми
консенсус
Opis:: У статті досліджено дискусійний процес, тематичне поле якого сформувалося навколо проблеми подолання деструктивних наслідків російського агресора в усіх сферах життєдіяльності українського суспільства, який у лютому 2022 р. здійснив повномасштабне вторгнення на Україну. Встановлено, що сьогодні буде створено впізнавану та визнану систему індикаторів ефективного обговорення, наслідком чого може стати потенційна розробка консолідованого, узгодженого, систематизованого бачення відбудови України та поетапного плану його реалізації. Доведено, що сформувався інституціоналізований простір міркувань щодо відбудови України, структурно представлений площиною національних міркувань і площиною міжнародних міркувань, які перебувають у постійній комунікаційній взаємодії, що забезпечує, серед іншого, нормативні принципи їх функціонування. Обґрунтовано, що в інституціоналізованому просторі УРК коло активних суб’єктів (Українська держава, Європейський Союз, Світовий банк, міжнародні організації, країни-партнери) та коло потенційних суб’єктів (громадські організації, приватний бізнес, міста і регіони ЄС) були чітко визначені, обговорення принципів реконструкції України. Під час зустрічі були консолідовані позиції учасників цього процесу щодо визначення умов початку відбудови, яка має розпочатися в умовах воєнного стану та широкомасштабної агресії Росії проти України, але сформульовано ряд позицій щодо визначення етапів та їх сутність. Кожна сторона процесу обговорення зберігає свою позицію щодо лідерства в процесі. Відповідно до офіційно зафіксованої позиції ЄС, відновлення такого масштабу на європейському континенті вимагає лідерства ЄС у співпраці з міжнародними партнерами. Луганська декларація, яка стала результатом першого раунду обговорень, встановила, що процес реконструкції очолює та спрямовує Україна. Натомість експерти GMF наголошують, що лідерським ядром процесу відбудови України мають стати країни G7, які разом з Україною виділять потужного координатора – США, пояснюючи свою позицію відсутністю необхідних політичних і фінансових ресурсів у державі. Було встановлено, що основні висновки консенсусу в процесі обговорення питань відновлення України стосуються зобов’язань учасників обговорення, як це відображено в Луганській декларації та відповідних керівних принципах: партнерство; спрямованість на реформи; прозорість, підзвітність і верховенство права; демократична участь; залучення всіх зацікавлених сторін; гендерна рівність та інклюзія; cталий розвиток. Також важливо досягти консенсусу щодо того, що процес відновлення не має пріоритету над процесом реформ, боротьбою з корупцією, забезпеченням прозорості здійснення влади та створенням незалежної системи правосуддя, оскільки ці два процеси взаємозалежні.
The article studies the deliberative process, the subject field of which was formed around the problem of overcoming the devastating consequences inflicted on all areas of the functioning of Ukrainian society by the Russian aggressor, who launched a large-scale armed aggression against a sovereign democratic state in February 2022. It is established that today a system of markers of effective deliberation has been formed, the result of which could be the potential development of a consolidated, agreed, systematized vision of the update and a step-by-step plan for its implementation. It has been proved that an institutionalized space of deliberation of recovery of Ukraine was formed, structurally represented by the level of the national plane of deliberation and the level of the international plane of deliberation, which are in constant communication interaction, which is ensured by the normative principles of their functioning. It is substantiated that within the framework of the institutionalized space of the URC, a circle of active subjects (the Ukrainian state, the European Union, the World Bank, international organizations, partner states) and a circle of potential subjects (public organizations, private business, cities and regions of the European Union) of deliberation of the principles of Ukraine’s recovery. In the process of deliberation, there was a consolidation of the positions of the participants in this process in terms of determining the timing of the start of recovery, which should begin under martial law and russia's aggression against Ukraine, but a number of positions were formulated regarding the stages and their essence. Each of the parties to the process of deliberation adheres to its own position regarding leadership in this process. According to the official position of the EU, a recovery of this magnitude, taking place on the European continent, needs EU leadership, implemented in cooperation with international partners. The Lugano Declaration, which is the result of the first round of deliberation, determined that the recovery process is led and directed by Ukraine. At the same time, GMF experts note that the leadership core of managing the recovery process of Ukraine should be formed by the G7 countries, which, together with Ukraine will appoint a powerful coordinator – the United States, explaining their position by the lack of necessary political and financial resources in the EU. It has been established that the basic consensus decisions in the process of deliberation of recovery of Ukraine relate to the obligations of the subjects of deliberation, reflected in the Lugano Declaration and the relevant guidelines: partnership; focus on reform; transparency, accountability and the rule of law; democratic participation; involvement of all stakeholders; gender equality and inclusion; sustainable development. The consensus reached is also important that the reconstruction process does not take priority over the reform process, the fight against corruption, ensuring the transparency of the exercise of power and the creation of an independent judiciary, since two processes are interconnected.
Artykuł bada proces deliberatywny, którego pole tematyczne ukształtowało się wokół problemu przezwyciężenia destrukcyjnych konsekwencji, jakie we wszystkich sferach funkcjonowania społeczeństwa ukraińskiego wyrządził rosyjski agresor, który w luty 2022 r. napadł na Ukrainę. Planowane jest powstanie rozpoznawalnego i uznanego systemu wskaźników skutecznej deliberacji, którego wynikiem może być potencjalne wypracowanie skonsolidowanej, uzgodnionej, usystematyzowanej wizji odbudowy Ukrainy i stopniowego –etapowy plan jego realizacji. Udowodniono, że ukształtowała się zinstytucjonalizowana przestrzeń rozważań nad odbudową Ukrainy, reprezentowana strukturalnie przez płaszczyznę rozważań narodowych i płaszczyznę rozważań międzynarodowych, które pozostają w ciągłej interakcji komunikacyjnej, co zapewnia m.in. normatywne zasady ich funkcjonowania. Uzasadnione jest, że w ramach zinstytucjonalizowanej przestrzeni URC krąg podmiotów aktywnych (państwo ukraińskie, Unia Europejska, Bank Światowy, organizacje międzynarodowe, państwa partnerskie) oraz krąg podmiotów potencjalnych (organizacje publiczne, prywatne biznes, miasta i regiony UE) zostały jasno określone, toczone są obrady nad zasadami odbudowy Ukrainy. Podczas obrad skonsolidowano stanowiska uczestników tego procesu w kwestii określenia warunków rozpoczęcia odbudowy, która powinna rozpocząć się w warunkach stanu wojennego i agresji Rosji na wielką skalę na Ukrainę, ale szereg stanowisk sformułowano w odniesieniu do definicji etapów i ich istoty. Każda ze stron procesu deliberacji obstaje przy swoim stanowisku dotyczącym przywództwa w tym procesie. Zgodnie z oficjalnie zapisanym stanowiskiem UE, przywrócenie takiej skali na kontynencie europejskim wymaga przywództwa UE realizowanego we współpracy z partnerami międzynarodowymi. Deklaracja z Lugano, będąca wynikiem pierwszej rundy obrad, ustaliła, że proces odbudowy jest prowadzony i kierowany przez Ukrainę. Zamiast tego eksperci GMF podkreślają, że trzon przywódczy procesu odbudowy Ukrainy powinny stanowić kraje G7, które wraz z Ukrainą wyznaczą potężnego koordynatora – USA, tłumacząc swoje stanowisko brakiem niezbędnych środków politycznych i finansowych w UE. Ustalono, że podstawowe ustalenia konsensusu w procesie obrad nad odbudową Ukrainy dotyczą zobowiązań podmiotów obrad, odzwierciedlonych w Deklaracji Lugano i odpowiednich przewodnich zasadach: partnerstwo; skupić się na reformach; przejrzystość, odpowiedzialność i praworządność; udział demokratyczny; zaangażowanie wszystkich zainteresowanych stron; równouprawnienie i włączenie płci; zrównoważony rozwój. Istotne jest również osiągnięcie konsensusu, że proces naprawczy nie ma pierwszeństwa przed procesem reform, walką z korupcją, zapewnieniem przejrzystości sprawowania władzy i utworzeniem niezależnego wymiaru sprawiedliwości, gdyż te dwa procesy są współzależne
Źródło:: Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2023, 9, 1; 11-35
2450-4866
Pojawia się w:: Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Straty lotnicze w wojnie na Ukrainie
Autorzy:: Hypki, Tomasz.
Powiązania:: Skrzydlata Polska 2022, nr 3, s. 14-17
Data publikacji:: 2022
Tematy:: Konflikty zbrojne
Agresja rosyjska na Ukrainę (2022)
Lotnictwo wojskowe
Samoloty
Śmigłowce
Straty bojowe
Artykuł z czasopisma fachowego
Opis:: Artykuł przedstawia straty lotnicze w pierwszych dniach agresji rosyjskiej na Ukrainę w 2022 roku. Autor opisuje przebieg walk i straty bojowe obu stron podczas pierwszych trzech dni. Pierwszego dnia zniszczono na lotniskach 31 ukraińskich samolotów bojowych, a rosjanie utracili bombowiec Su-24 oraz śmigłowiec szturmowy Ka-52. Drugiego dnia w wyniku ataku rakietowego na lotnisko zniszczono rosyjski samolot wielozadaniowy Su-30SM. Trzeciego dnia ukraińskie wojska zestrzeliły dwa rosyjskie samoloty transportowe Ił-76 oraz śmigłowiec szturmowy Mi-35. Tego samego dnia zestrzelono dwa ukraińskie samoloty szturmowe Su-25. W ciągu trzech pierwszych dni walk ukraińskie lotnictwo zostało prawie całkowicie unieszkodliwione.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Wojna rosyjsko-ukraińska. Cz. 1
Autorzy:: Gawęda, Marcin (1974- ).
Powiązania:: Wojsko i Technika 2022, nr 3, s. 16-24
Data publikacji:: 2022
Tematy:: Bezpieczeństwo międzynarodowe
Konflikty zbrojne
Agresja rosyjska na Ukrainę (2022)
Artykuł z czasopisma fachowego
Artykuł z czasopisma wojskowego
Opis:: Artykuł dotyczy agresji rosyjskiej na Ukrainę w dniu 24 lutego 2022 roku. Wojna rozpoczęła się od punktowych ataków lotniczo-rakietowych na obiekty wojskowe i infrastruktury krytycznej na całym terytorium kraju. Tzw. specjalna operacja wojskowa przekształciła się w długotrwałą wojnę ze stratami w ludziach, sprzęcie oraz kryzysem humanitarnym na Ukrainie. Zrelacjonowano przebieg działań wojennych z pierwszych dziesięciu dni konfliktu.
Fotografie.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Al heritage of Ukraine and ways of their recreation lost monuments of the culture
Utracone zabytki dziedzictwa kulturowego Ukrainy i sposoby ich odtworzenia
Autorzy:: Abyzov, Vadym
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2203970.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Politechnika Świętokrzyska w Kielcach. Wydawnictwo PŚw
Tematy:: cultural heritage sites
lost architectural monuments
Russian aggression
recreation
directions
obiekty dziedzictwa kulturowego
zaginione zabytki architektury
agresja rosyjska
odtworzenia
kierunki
Opis:: The article deals with scientific and practical issues of solving the problem of lost cultural monuments in Ukraine. It highlights the loss of Ukrainian cultural heritage sites as a result of war crimes of the Russian Federation and considers possible ways of recreating them, taking into account existing practice, which will serve as a useful example for the subsequent incarnations of the lost architectural monuments. The questions of the legitimacy of the reconstruction of various objects of cultural heritage in accordance with domestic and international standards are discussed. Some financial and economic aspects of restoring the cultural heritage of Ukraine are considered. The purpose of this study is to highlight the problems of destruction and damage of Ukrainian cultural heritage sites’ after full-scale Russian aggression and directions of their recreation considering domestic and foreign experience.
Artykuł dotyczy naukowych i praktycznych zagadnień rozwiązania problemu zaginionych zabytków kultury na Ukrainie. Zwraca uwagę na utratę obiektów dziedzictwa kulturowego Ukrainy w wyniku zbrodni wojennych popełnionych przez Federację Rosyjską i rozważa możliwe sposoby ich przywrócenia z uwzględnieniem istniejącej praktyki, co posłuży jako użyteczny przykład dla kolejnych wcieleń utraconych zabytków architektury. Omówiono kwestie zasadności odbudowy różnych obiektów dziedzictwa kulturowego zgodnie ze standardami krajowymi i międzynarodowymi. Rozważono niektóre finansowe i ekonomiczne aspekty przywracania dziedzictwa kulturowego Ukrainy.
Źródło:: Structure and Environment; 2023, 15, 1; 17--24
2081-1500
Pojawia się w:: Structure and Environment
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Od zimnej do krwawej wojny
Autorzy:: Grochmalski, Piotr (1957- )
Powiązania:: Gazeta Polska 2022, nr 7, s. 6-10
Data publikacji:: 2022
Tematy:: Putin, Władimir (1952- )
NATO
Bezpieczeństwo międzynarodowe
Polityka międzynarodowa
Agresja rosyjska na Ukrainę (2022)
Artykuł publicystyczny
Artykuł z tygodnika opinii
Opis:: W artykule przeanalizowano możliwość wybuchu wojny na Ukrainie i potencjalne skutki konfliktu. USA uważają, że Władimir Putin podjął już decyzję o inwazji na Ukrainę. Już 13 lutego, tydzień przed zamknięciem olimpiady zimowej w Pekinie Rosja zgromadziła odpowiednie siły zbrojne, a także aktywowała swoje struktury agenturalne. Eksperci oceniają, że to nie będzie szybka zwycięska wojna dla Moskwy.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Crime of ecocide in Ukraine – environmental consequences of Russian military aggression
Zbrodnia ekobójstwa w Ukrainie – skutki środowiskowe rosyjskiej agresji zbrojnej
Преступление экоцида в Украине – последствия российской военной агрессии для окружающей среды
Злочин екоциду в Україні – наслідки російської збройної агресії для навколишнього середовища
Autorzy:: Kozak, Ihor
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/33511221.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: злочин екоциду
російська збройна агресія
Україна
шкода навколишньому природному середовищу
преступление экоцида
российская военная агрессия
Украина
окружающей среде
zbrodnia ekobójstwa
rosyjska agresja zbrojna
Ukraina
szkody w środowisku naturalnym
crime of ecocide
Russian military aggression
Ukraine
environmental damage
Opis:: Even though the definition of the crime of ecocide was proposed by the Independent Expert Panel in 2021 it has not been incorporated into any international agreement yet. The Russian military aggression in Ukraine has demonstrated that the concept of ecocide is still relevant. The aim of the article is to analyse the concept of ecocide and to show that certain actions of the Russian army directed against the natural environment in Ukraine meet the criteria of the crime of ecocide, and therefore that these actions were unlawful, intentional, and committed with the awareness that they may result in serious and long-term or widespread damage to the environment.
Хоча визначення злочину екоциду було розроблено Незалежною групою експертів у 2021 році, воно досі не прийняте в жодному міжнародному документі. Російська військова агресія показала, що концепція екоциду досі актуальна. Метою статті є аналіз поняття екоциду та показання того, що окремі дії російської армії, спрямовані проти навколишнього природного середовища в Україні, відповідають вимогам злочину екоциду, а тому ці дії були протиправними, умисними та вчиненими з усвідомленням того, що вони можуть призвести до серйозної та довгострокової або широкомасштабної шкоди навколишньому середовищу.
Несмотря на то, что определение преступления экоцида было разработано группой независимых экспертов в 2021 году, оно до сих пор не было принято ни в одном международном документе. Российская военная агрессия показала, что понятие экоцида по-прежнему актуально. Цель данной статьи – проанализировать понятие экоцида и показать что отдельные действия российской армии против окружающей среды в Украине отвечают предпосылкам преступления экоцида, и поэтому эти действия были противоправными, умышленными и совершенными с осознанием того, что они могут привести к серьезному и долгосрочному или масштабному нанесению ущерба окружающей среде.
Mimo że definicja zbrodni ekobójstwa została opracowana przez Niezależny Panel Ekspertów w 2021 r., nie została jeszcze przyjęta w żadnym dokumencie międzynarodowym. Rosyjska agresja zbrojna pokazała, że pojęcie ekobójstwa jest nadal aktualne. Celem artykułu jest analiza pojęcia ekobójstwa i pokazanie, że poszczególne działania armii rosyjskiej skierowane przeciwko środowisku naturalnemu na Ukrainie wypełniają przesłanki zbrodni ekobójstwa, a zatem działania te były bezprawne, umyślne i popełnione ze świa-domością, że mogą skutkować poważnymi i długotrwałymi lub rozległymi szkodami w środowisku.
Źródło:: Studia Prawnicze KUL; 2023, 4; 101-116
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:: Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "rosyjska agresja" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Podbaza

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język