Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "rosary" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Szkolne organizacje religijne w diecezji lubelskiej w dwudziestoleciu międzywojennym
Autorzy:
Partyka, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33330721.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
school organizations
religious organizations
education
Diocese of Lublin
Sodality of Our Lady
Eucharistic Crusade
Living Rosary
altar boys
Apostleship of Prayer
organizacje szkolne
organizacje religijne
wychowanie
diecezja lubelska
Sodalicja Mariańska
Krucjata Eucharystyczna
Żywy Różaniec
Kółko Ministrantów
Apostolstwo Modlitwy
Opis:
Odzyskanie przez Polskę niepodległości w 1918 roku niosło ze sobą bardzo wiele wyzwań. Oprócz tworzenia struktur państwowych, odbudowywania zniszczonej gospodarki, ważnym elementem była również kwestia szkolnictwa i wychowania. Istotną rolę odegrał w tym obszarze Episkopat Polski, który poprzez wychowanie młodzieży dążył do odrodzenia moralnego i religijnego polskich rodzin. Skutecznym narzędziem oddziaływania wychowawczego na młodzież były funkcjonujące przy szkołach różnego typu organizacje religijne. Do najpopularniejszych należały: Sodalicja Mariańska, Krucjata Eucharystyczna czy Żywy Różaniec. Niestety mimo początkowej swobody działania tych organizacji, po przewrocie majowym władze sanacyjne starały się znacząco ograniczyć ich działalność, dążąc przede wszystkim do realizacji ideału wychowania państwowego. W zbiorach Archiwum Archidiecezjalnego Lubelskiego znajdują się sprawozdania z lat 1933-1934 ukazujące działalność szkolnych organizacji religijnych na terenie diecezji lubelskiej. Przekazują one wiele cennych informacji zarówno na temat ich działalności, stanu liczbowego, ale również w kwestii panujących stosunków społecznych. Celem artykułu jest ukazanie, na miarę możliwości, obrazu szkolnych organizacji religijnych w szkołach diecezji lubelskiej w dwudziestoleciu międzywojennym, a przede wszystkim w czasie, kiedy stosunki pomiędzy Kościołem a państwem były dosyć napięte i rozgrywała się walka o rząd dusz.
Poland’s regaining of independence in 1918 entailed many challenges. In addition to the establishment of state structures, rebuilding the destroyed economy, the issue of education and upbringing was also an important element. The Polish Episcopate played an important role in this area, striving for the moral and religious revival of Polish families through the education of youth. Religious organizations of various types operating at schools were an effective tool for educational influence on young people. The most popular included: the Sodality of Our Lady, the Eucharistic Crusade or the Living Rosary Association. Unfortunately, despite the initial freedom of action enjoyed by these organizations, after the May coup, the Sanation authorities tried to significantly restrict their activities, aiming primarily at the ideal of state education. The collection of the Lublin Archdiocesan Archives contains reports from 1933–1934 showing the activities of school-based religious organizations in the Lublin Diocese. They provide much valuable information both on their activities, membership, but also on the prevailing social relations. The purpose of the article is to present, as far as possible, a picture of school-based religious organizations in the schools of the Diocese of Lublin in the interwar period, above all at a time when relations between the Church and the state were quite tense and a struggle for the spiritual leadership was taking place.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2023, 120; 333-356
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Dominicans of Opole as promoters of rosary prayer (on the example of the Book of the Rosary Confraternity of Krapkowice of the 18th century)
Dominikanie opolscy jako promotorzy modlitwy różańcowej (na przykładzie Księgi Bractwa Różańcowego z Krapkowic z XVIII wieku)
Autorzy:
Pobóg-Lenartowicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407295.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Dominikanie
Śląsk
Opole
Krapkowice
Bractwo Różańcowe
Dominicans
Silesia
Rosary Confraternity
Opis:
The article aims to show the role of the Dominicans of Opole in promoting of rosary prayer in the 18th century. The basis for considerations is the Book of the Rosary Confraternity from the parish of St. Saint Nicholas at Krapkowice (currently Opole voivodeship). It has not been the subject of interest to researchers so far. The confraternity was founded by the Dominicans of Opole in 1728 and functioned until 1810 (1812). During this period, over 2,800 people from over one hundred and fifty towns and villages in Silesia enrolled. It contributed to the consolidation of Catholicism among the inhabitants of this part of Silesia.
Artykuł ma na celu pokazanie roli dominikanów opolskich w promocji modlitwy różańcowej w XVIII wieku. Podstawą rozważań jest Księga Bractwa Różańcowego z parafii pw. św. Mikołaja w Krapkowicach (obecne woj. opolskie). Nie była ona do tej pory przedmiotem zainteresowania badaczy. Bractwo zostało założone za sprawą dominikanów opolskich w 1728 roku i funkcjonowało do roku 1810 (1812). W tym okresie zapisało się do niego ponad 2800 osób z ponad stu pięćdziesięciu miejscowości leżących na terenie Śląska. Przyczyniło się do utrwalenia katolicyzmu wśród mieszkańców tej części Śląska.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2023, 30, 2; 182-193
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykazy członków bractwa różańcowego przy klasztorze dominikanów w Świdnicy z XVI wieku
Lists of members of the Confraternity of the Holy Rosary at the Dominican monastery in Świdnica from the 16th century
Autorzy:
Kaczmarek, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763507.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
bractwo różańcowe
dominikanie
klasztor
Świdnica
Śląsk
antroponimia
XVI w.
confraternities of the Holy Rosary
Dominicans
monastery
Silesia
antroponymy
16th century
Opis:
Artykuł dotyczy pochodzących z ok. 1530-1535 r. wykazów członków bractwa różańcowego, działającego pod patronatem klasztoru dominikanów w Świdnicy. Analiza zawartości tych rejestrów została uzupełniona edycją źródła zawartą w Aneksie. Wykazy te przynoszą istotne dane do badań nad działalnością duszpasterską świdnickiego konwentu oraz studiów nad antroponimią ludności zamieszkującej okolice Świdnicy w późnym średniowieczu.
The paper deals with lists of members of the Confraternity of the Rosary, functioning under the patronage of the Dominican monastery in Świdnica, from about 1530-1535. The analysis of their contents is supplemented with the edition of that source in the appendix. The lists provide important data for further research on the pastoral activities of the monastery in Świdnica and on antroponymy of inhabitants from the surroundings of Świdnica in late Middle Ages.
Źródło:
Roczniki Historyczne; 2023, 89; 121-178
0324-8585
Pojawia się w:
Roczniki Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życie religijne katolików obrządku łacińskiego na Ukrainie sowieckiej w latach 1953–1964
Religious Life of Roman Catholics in Ukrainian SSR in the Period of 1953–1964
Autorzy:
Rożkow, Władysław
Ryba, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33915493.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Catholic Church
USSR
Ukraine
persecutions
anti-religious campaign
religious life
pastoral care
catechization
Living Rosary
tertiaries
Kościół katolicki
ZSRS
Ukraina
prześladowania
życie religijne
duszpasterstwo
katechizacja
życie sakramentalne
Żywy Różaniec
tercjarze
Opis:
Niniejszy artykuł jest próbą ukazania życia religijnego katolików obrządku łacińskiego na Ukrainie w latach 1953–1964, a także przedstawienia polityki władz sowieckich wobec Kościoła rzymskokatolickiego. Na strukturę publikacji składa się pięć rozdziałów. W pierwszym rozdziale została przedstawiona sytuacja Kościoła łacińskiego na Ukrainie na tle zmian społeczno-politycznych w państwie sowieckim, które nastąpiły po śmierci Józefa Stalina. W rozdziale drugim ukazano specyfikę pracy duszpasterskiej na sowieckiej Ukrainie. Trzeci rozdział prezentuje udział wiernych w życiu sakramentalnym. Rozdział czwarty poświęcony został jednej z najważniejszych form życia modlitewnego katolików w ZSRS, jaką były tzw. liturgie bez kapłana. W ostatnim, piątym rozdziale przedstawiono działalność stowarzyszeń świeckich, które z kolei mimo rozlicznych restrykcji ze strony władz państwowych usiłowały wywrzeć znaczący wpływ na zachowanie tożsamości i praktyk religijnych oraz przekazanie ogniwa wiary młodszym pokoleniom.
This article is an attempt to present the religious life of Latin-rite Catholics in Ukraine in the years 1953–1964 as well as to present the policy of the Soviet authorities towards the Roman Catholic Church. The structure of the publication consists of five chapters. The first chapter presents the situation of the Latin Church in Ukraine against the background of the socio-political changes in the Soviet state that followed the death of Joseph Stalin. The second chapter presents the specificity of pastoral work in Soviet Ukraine. The third chapter presents the participation of the faithful in the sacramental life. The fourth chapter is devoted to one of the most important forms of the prayer life of Catholics in the USSR, which was „liturgies without a priest”. The last, fifth chapter presents the activities of secular associations, which in turn, despite numerous restrictions by the state authorities, have had a significant impact on the preservation of identity and religious practices and the transfer of the link of faith to younger generations.
Źródło:
Res Historica; 2023, 56; 895-937
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Blessed Pauline Maria Jaricot and her Works
Błogosławiona Paulina Maria Jaricot i jej dzieła
Autorzy:
Neumann, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154378.pdf
Data publikacji:
2022-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Jaricot
Living Rosary
catholic laity
working class
France
Żywy Różaniec
laikat katolicki
klasa robotnicza
Francja
Opis:
Pauline Marie Jaricot was born in 1799 in the family of a wealthy industrialist and owner of a silk factory, as one of seven siblings. She was greatly influenced in her childhood by her brother Philae, who later entered the Paris Seminary of Foreign Missions. In 1816 she made a perpetual virginity vow. She visited the poor of Lyons and helped them. Under the influence of her brother, she undertook the work of material support for the missionary ministry. She set up the first groups in her father’s silk factory. Soon the idea found followers all over Lyon, giving rise to the Society of the Propagation of the Faith. From 1826 she undertook activities aimed at popularizing the prayer of the rosary. She created a Work called “Living Rosary”. Pauline Jaricot also supported the workers spiritually and materially. She tried to build a factory whose shares would be owned by the workers. However, she entrusted her organization to managers who turned out to be dishonest and defrauded her property. The administrator of her family’s fortune not only ruined her, but also incurred serious debts in her name, and therefore she lost everything and died in poverty.
W Lyonie, we Francji, dnia 22 maja 2022 roku, została zaliczona do grona błogosławionych Kościoła sługa Boża Paulina Maria Jaricot (1799 – 1862). Jako świecka kobieta, żyjąca w XIX wieku, wyróżniała się niezwykłym charyzmatem miłości chrześcijańskiej. Zapisała się w historii Francji, Europy i świata jako misjonarka nowej ewangelizacji. Z jej inicjatywy powstało Dzieło Rozkrzewiania Wiary. Dzięki swemu społecznemu zaangażowaniu pozyskiwała wsparcie materialne i duchowe na rzecz katolickich misji zagranicznych. Jej życiowym osiągnięciem było zapoczątkowanie istnienia modlitewnego Dzieła Żywego Różańca. W roku jej śmierci, w 1862, liczyło ono prawie 3 milionów członków! Swoim odkrywczym spojrzeniem na udział katolickiego laikatu w życiu każdej ludzkiej społeczności, potrafiła dostrzec potrzebę wytworzenia nowych form życia religijno-społecznego Kościoła. To znalazło swój oddźwiek w katolickiej nauce społecznej. Do jej spostrzeżeń o funkcjonowaniu Kościoła w strukturach nowej rzeczywistości historyczno-gospodarczych przeobrażeń w Europie, odniósł się nie tylko papież Pius VIII, Grzegorz XVI, ale także Pius IX i Leon XIII. Około 100 lat później, jej myśli w kwestii społecznej, zostały uwzględnione w odnowie soborowej Kościoła doby Vaticanum II. To, co dokonała, budzi dzisiaj nie tylko podziw, ale i uznanie dla jej charyzmatu "bycia chrześcijaninem".
Źródło:
Studia Elbląskie; 2022, 23; 211-226
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dominikańskie procesje różańcowe i tradycja śpiewanych różańców na ziemiach polskich w świetle procesjonału PL-Kd 75L oraz innych źródeł XVIII i początku XIX wieku
Dominican Rosary Processions and the Tradition of Sung Rosaries in the Polish Lands, in the Light of the Processional PL-Kd 75L and Other Eighteenth- and Early Nineteenth-Century Sources
Autorzy:
Grabiec, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806580.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
procesjonał
procesja
bractwa różańcowe
dominikanie
modlitwa różańcowa
liturgia potrydencka
chorał
processional
procession
brotherhoods of the rosary
rosary preyer
Dominican Order
post-Tridentine liturgy
plainchant
Opis:
Procesjonał sygn. 75L z krakowskiego Archiwum Polskiej Prowincji oo. Dominikanów jest prawdopodobnie jedynym zachowanym rękopiśmiennym procesjonałem dominikańskim z czasów potrydenckich. Pomimo skromnych rozmiarów jest to księga szczególna ponieważ zawiera unikatowy zapis czytań, modlitw i śpiewów przeznaczonych na uroczystą procesję w święto Obrzezania oraz czytań na procesję w święto Różańca, a także liczne wzmianki o aktywnym udziale Arcybractwa Różańcowego, prowadzącego śpiew różańca w trakcie pochodu także w święto Bożego Ciała oraz pieśni wielkanocnych podczas procesji rezurekcyjnej. Rękopis mógł powstać w drugiej połowie XVIII w., na co wskazują m.in. jego cechy kodykologiczne oraz warianty tekstów modlitw różańcowych zbieżne z wersją zamieszczoną w drukowanym modlitewniku z 1752 r. Każdy z sześciu odnalezionych podczas kwerendy przekazów różańców różni się w jakimś stopniu od pozostałych wariantami językowymi, kolejnością oraz ilością modlitw, wskazówkami dotyczącymi sposobu jego odmawiania, a nawet treścią wybranych strof pieśni. Ta rozbudowana, śpiewana forma różańca, przypominająca godziny brewiarzowe, ukształtowała się na początku XVII w. w Rzymie, następnie upowszechniła w całych Włoszech, a później także w innych krajach. Do Polski dotarła ona najpóźniej na początku XVIII w. i została przetłumaczona w całości z języka łacińskiego na polski, także gregoriański hymn zastąpiony został jego polskim tłumaczeniem z nową melodią. W polskiej wersji dodane zostały też pieśni poprzedzające każdą z części oraz krótkie śpiewane strofy zastępujące medytacje poprzedzające poszczególne tajemnice różańcowe. O powszechnej znajomości śpiewanych różańców w dawnej Polsce świadczą nie tylko zachowane egzemplarze drukowanych modlitewników i śpiewników, wydawane w różnych ośrodkach, m.in. w Krakowie, Poznaniu, Warszawie i Wilnie, ale także wzmianki o nich w Opisie obyczajów Jędrzeja Kitowicza oraz w dominikańskim Procesjonale 75L.    
The processional kept in Krakow’s Archives of the Polish Province of the Dominican Order (shelf mark 75L) is probably the only surviving handwritten Dominican processional from the post-Tridentine period. Despite its modest dimensions, it offers a unique record of readings, prayers, and songs for the solemn procession on the Feast of the Circumcision of Christ and readings for the Feast of the Rosary, complete with numerous notes on the active participation of the Rosary Confraternity, which led the singing of the rosary also during Corpus Christi processions and of Easter songs at the Resurrection procession. Several factors, including the codicological features of the manuscript and variants of rosary prayers (the same as those in a printed prayer book of 1752), indicate that the manuscript may have been compiled in the second half of the eighteenth century. The six rosary records found during the archival research all differ from one another to some extent in linguistic variants, sequence and number of prayers, instructions for their use in prayer practice, and even the contents of some song verses. This extended sung rosary form, which resembles the Liturgy of the Hours, took shape in the early seventeenth century in Rome and was then disseminated throughout Italy, later also in other countries. Having reached Poland by the early eighteenth century at the latest, it was translated from Latin to Polish in its entirety, and the Gregorian hymn was likewise replaced with a Polish translation with a new melody. The Polish version also adds songs preceding each section, as well as brief sung verses that substitute for the meditations preceding the individual mysteries of the Rosary. That sung rosaries were widely known in old Poland is confirmed not only by the surviving copies of prayer- and songbooks published in Kraków, Poznań, Warsaw, Vilnius, and other places, but also by mentions of this practice in Jędrzej Kitowicz’s ‘Description of Customs and Culture under the Reign of Augustus III’ by Jędrzej Kitowicz, and in the Dominican Processional 75L.
Źródło:
Muzyka; 2022, 67, 3; 52-77
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La imagen de Nuestra Señora del Rosario en Urubamba (Perú). Historia y culto
The image of Our Lady of the Rosary in Urubamba (Peru). History and cult
Obraz Matki Boskiej Różańcowej z kościoła w Urubambie (Peru). Historia i kult
Autorzy:
Kubiak, Ewa
Mażewska, Maria
Romero-Sánchez, Guadalupe
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2205013.pdf
Data publikacji:
2022-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
colonial art
colonial painting
Cusco
Urubamba
Our Lady of the Rosary
sztuka kolonialna
malarstwo kolonialne
Cuzco
Matka Boska Różańcowa
Opis:
This article presents a multifaceted analysis of a painting depicting the image of Nuestra Señora del Rosario from the parish church in Urubamba. The canvas is an unusual work, especially in terms of iconography and in the context of the local rosary cult, which has a very well-established tradition. The painting itself carries a lot of information, the work tells its story through the portraits and inscriptions on it. Thanks to the analysis of the canvas, as well as archival documents, it became possible to reconstruct the context of the work’s functioning.
W niniejszym artykule została zaprezentowana wieloaspektowa analiza obrazu ukazującego wizerunek Nuestra Señora del Rosario z kościoła parafialnego w Urubambie. Płótno jest dziełem niezwykłym, szczególnie pod względem ikonografii oraz w kontekście lokalnego kultu różańcowego, który ma bardzo ugruntowana tradycję. Obraz niesie wiele informacji, dzieło opowiada swoją historię poprzez umieszczone na nim portrety oraz inskrypcje. Dzięki analizie płótna, a także dokumentów archiwalnych stało się możliwe zrekonstruowanie kontekstu funkcjonowania dzieła.
Źródło:
Sztuka Ameryki Łacińskiej; 2022, 12; 87-121
2299-260X
Pojawia się w:
Sztuka Ameryki Łacińskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życie religijne katolików obrządku łacińskiego na Ukrainie sowieckiej w latach 1964-1991
Religious Life of Roman Catholics in Ukrainian SSR in the Period of 1964–1991
Autorzy:
Ryba, Mieczysław
Rożkow, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339059.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kościół katolicki
ZSRS
Ukraina
prześladowania
życie religijne
duszpasterstwo
katechizacja
Żywy Różaniec
tercjarze
zakony bezhabitowe
epoka „zastoju”
„pieriestrojka”
Catholic Church
USSR
Ukraine
persecutions
religious life
pastoral care
catechisation
Living Rosary
tertiaries
unhabited orders
era of stagnation
perestroika
Opis:
Niniejszy artykuł jest próbą ukazania życia religijnego katolików obrządku łacińskiego na Ukrainie w latach 1964-1991, a także przedstawienia polityki władz sowieckich wobec Kościoła rzymskokatolickiego. Na strukturę publikacji składa się 6 punktów. W pierwszym została przedstawiona sytuacja Kościoła łacińskiego na Ukrainie na tle zmian społeczno-politycznych w państwie sowieckim, które nastąpiły po odejściu Nikity Chruszczowa. W drugim z kolei zostały ukazana specyfika pracy duszpasterskiej na sowieckiej Ukrainie. Punkt trzeci prezentuje udział wiernych w życiu sakramentalnym, czwarty poświęcony został jednej z najważniejszych form życia modlitewnego katolików w ZSRS, jaką były tzw. liturgie bez kapłana, w piątym przestawiono działalność zakonów bezhabitowych i stowarzyszeń świeckich. Zarówno jedne, jak drugie mimo rozlicznych restrykcji ze strony władz państwowych, usiłowały wywrzeć znaczący wpływ na zachowanie tożsamości i praktyk religijnych oraz przekazanie ogniwa wiary młodszym pokoleniom. W ostatnim punkcie przeanalizowano sytuację katolików na Ukrainie w okresie rządów Gorbaczowa oraz wpływ „pieriestrojki” na odrodzenie Kościoła w tymże państwie.
The article aims to present the religious life of Roman Catholics living in Ukraine in 1964–1991 and the policy pursued by Soviet authorities in relations to the Roman Catholic Church. The paper addresses six points. Section one discusses the situation of the Latin Church in Ukraine in the light of the socio-political changes in the Soviet state that ensued after Nikita Khrushchev left. Section two presents the specifics of pastoral work in Soviet Ukraine. Section three presents the participation of the faithful in sacramental life; section four is devoted to one of the most important forms of Catholic life in the USSR, so-called liturgies without a priest; the fifth presents the activities of unhabited orders and lay associations. Both, in spite of numerous restrictions imposed by the authorities, tried to heavily influence the maintenance of religious identity and worship, as well as trying to pass on the spirit of the faith to younger generations. Finally, the paper explores the situation of Ukrainian Catholics during the presidency of Mikhail Gorbachev, as well as the impact of the perestroika on the revival of the Church in Ukraine.
Źródło:
Studia Polonijne; 2022, 43; 143-181
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fenomen maryjnej pobożności ludowej
Autorzy:
Najder, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22676741.pdf
Data publikacji:
2021-10-15
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
pobożność ludowa
maryjna pobożność ludowa
sanktuarium
pobożność ludowa a liturgia
różaniec
liturgia
Popular piety
Marian popular piety
sanctuary
popular piety and the liturgy
rosary
liturgy
Opis:
Popular piety is next to the liturgy a magnificent form of worshiping The God. It arises spontaneously from spiritual needs of the believers. Nevertheless, it’s important that it undergoes constant formations that do not allow to distortion and perverting. We can distinguish several branches of popular piety among which the Virgin Mary has primacy. Its great value is evidenced by numerous manifastations of veneration of the Mother of Christ. Presented Forms of Marian popular piety are only a small part of the enormous wealth of prayers, services and other Forms of worshiping her. The figure of the Bessed Virgin Mary is in some way inscribed in the Christian culture and the scenery of our Motherland. The developing sanctuaries and the pilgrimage movements testifiy about growing need to establish a relationship with Mary and fill the spiritual void resulting from laicisation and secularisation of the society.Numerous of Marian prayers, existing Rosary Roses as well as interest in services indicate the role of the Mother of Jesus and the Mother of all believers.It cannot be denied that Marian popular piety is a peculiar phenomenon and plays an important role in the development of the religiousness of a modern man.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2021, 30, 2; 83-94
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kaaba versus ringtheater – the Holy Cross Church – Warsaw’s pogrom: two worlds and three tragedies in Modlitwa (1882) by Cyprian Norwid
Autorzy:
Burdziej, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/17907106.pdf
Data publikacji:
2021-06-11
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Cyprian Norwid
Romantic literature
literature and history
literary parable
literary prayer
Ringtheater
Vienna
pogrom
Warsaw pogrom of Jews in 1881
Islam in literature
Kaaba in literature
Muslim rosary in literature
Opis:
The article focuses on Modlitwa [Prayer], a short prose piece written by Cyprian Norwid towards the end of his life. The phrase “pod wrażeniem Teatru wiedeńskiego” [“under the impression of the Viennese theatre”] is read here as an indication that, despite the Arab setting, the plot and other elements of this piece draw on three tragic events directly preceding its composition in January 1882: the fire at the Ringtheater on 8 December 1881 and two events in Warsaw: the panic in the Holy Cross Church during Christmas Mass on 25 December, and the three-day-long pogrom of the Jewish community on 25–27 December. Uncovering these contexts, as suggested by Norwid, makes it possible to interpret Modlitwa as a parable which, by criticizing secularization, shows the way towards God and the fullness of prayer.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2020, 38 English Version; 157-170
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kasata klasztoru dominikanów przy kościele św. Jakuba w Sandomierzu w 1864 r. i jej konsekwencje
Autorzy:
Burdzy, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041179.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the dissolution of the Dominican monastery in 1864
Dominikan Order
Sandomierz
Klimontów
the monastery’s library
the archconfraternity of the Rosary
S. Jacob church
Sandomierz’s diocese
kasata klasztoru 1864 r.
dominikanie
biblioteka klasztorna
arcybractwo różańcowe
kościół św. Jakuba
diecezja sandomierska
Opis:
The dissolution of the Dominican convent at the St. James Church was conducted on November 8, 1864. This was not an exception in the Kingdom of Poland at that time, when many other religious institutions were dissolved as well. To achieve the effect of full surprise the dissolution was conducted according to an arbitrarily fixed pattern. The friars were transported to a permanent monastery in Klimontów. Only the then vice Prior was left at the St. James Church to ensure the continuity of worship until the appointment of a diocesan priest. Also, the arch-confraternity of the Rosary was left at the church with the aim of supporting the cult of Mary, illuminating the altars and visiting the sick. The authority over the temple was passed into the hands of the Bishop of Sandomierz, whose responsibility was to choose a diocesan priest with the title of Rector to perform pastoral duties.For the acquisition of the assets a committee was appointed which included Economic Assessor at the Provincial Government of Radom, President of the city of Sandomierz and Dean of Sandomierz. All the activities were conducted in the presence of Dominican Prior Paulin Machnicki. A detailed report was drawn up which described the buildings and lands belonging to the Dominicans in Sandomierz as well as the farms in Gołębice and Jugoszów. The property was acquired for the benefit of the Kingdom of Poland.
Kasata dominikańskiego klasztoru przy kościele św. Jakuba, tak jak innych placówek zakonnych w całym Królestwie Polskim, nastąpiła 8 listopada 1864 r. według odgórnie ustalonego schematu, dzięki czemu chciano uzyskać pełne zaskoczenie. Zakonnicy zostali przewiezieni do klasztoru etatowego w Klimontowie. Przy kościele św. Jakuba pozostawiono dotychczasowego podprzeora, który miał zadbać o ciągłość nabożeństw aż do momentu wyznaczenia na to miejsce duchownego diecezjalnego. Przy kościele pozostało również arcybractwo różańcowe, którego celem było podtrzymywanie kultu maryjnego, oświetlanie ołtarzy i wizytowanie chorych. Zwierzchnictwo nad świątynią przeszło w ręce biskupa sandomierskiego, który miał wyznaczać spośród duchowieństwa diecezjalnego kapłana z tytułem rektora do pełnienia obowiązków duszpasterskich.W przejęciu majątku brała udział komisja, w skład której wchodzili asesor ekonomiczny przy Rządzie Gubernialnym Radomskim, prezydent miasta Sandomierza oraz dziekan sandomierski. Przy wszystkich czynnościach obecny był przeor dominikanów Paulin Machnicki. W szczegółowym protokole sporządzonym w momencie kasaty opisano zabudowania i grunty należące do dominikanów, które znajdowały się w Sandomierzu, a także folwarki w Gołębicach i Jugoszowie. Majątek ten został przejęty na rzecz Skarbu Królestwa Polskiego.
Źródło:
Res Historica; 2021, 51; 431-477
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Alonso de Narváez w Królestwie Nowej Granady i kult Matki Boskiej z Chiquinquirá. Nowe wiadomości na temat artysty w świetle analizy odkrytych dokumentów archiwalnych
Reconstruction of Family Tree of Painter Alonso de Narváez in Kingdom of New Granada. Cult of Our Lady of Chiquinquira
Autorzy:
Romero-Sánchez, Guadalupe
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519277.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Alonso de Narváez
Ana de Prado
XVI wiek
Matka Boska Różańcowa z Chiquinquirá
Tunja
16th century
Our Lady of the Rosary of Chiquinquirá
Opis:
Tunja jest jednym z bardziej znanych miast Królestwa Nowej Granady, zwłaszcza w kontekście sztuki okresu kolonialnego. Kościoły, klasztory i wielkie rezydencje o wspaniałych, zdobionych kamiennych fasadach powstawały przez całe stulecie, nadając kształt miastu, które zostało nazwane przez badacza Moralesa Folguerę „Atenami renesansu w Królestwie Nowej Granady”. Panująca w mieście artystyczna atmosfera szybko przyciągnęła licznych twórców. Pierwszym europejskim malarzem, który zapisał się w historii Królestwa Nowej Granady, był sewilczyk Alonso de Narváez. Artysta osiedlił się w mieście Tunja już kilka lat po jego założeniu. Mimo że malarz był autorem cudownego wizerunku Matki Boskiej z Chiquinquirá, której sława i kult szybko wykroczyły poza granice Nowej Granady, nie dotrwało do naszych czasów zbyt wiele informacji dotyczących jego życia. W prezentowanym artykule zostało zrekonstruowane drzewo genealogiczne Narváeza oraz przedstawiono nowe szczegóły z biografii artysty. Jego twórczość została ukazana w kontekście szerokiej historii społecznej miasta oraz w ujęciu mikrohistorycznym związanym z życiem sąsiedzkim. Ważnym elementem dla zarysowania historii religijnej Tunji było przedstawienie tego miejsca jako ośrodka kultu Matki Boskiej z Chiquinquirá, wizerunku słynącego cudami. Do rekonstrukcji życia artysty zostały wykorzystane źródła archiwalne, takie jak testament malarza, zapisy notarialne związane z kilkoma procesami sądowymi, lokalne spisy ludności oraz inne oficjalne dokumenty.
Tunja is one of the more famous cities of the Kingdom of New Granada, especially in terms of the art of the colonial period. Churches, monasteries and grand mansions with magnificent, ornate stone facades were built throughout the century, giving shape to a town that has been called by researcher Morales Folguera “Athens of the Renaissance in the Kingdom of New Granada”. The artistic atmosphere of the city quickly attracted numerous artists. The first European painter to imprint himself in the history of the Kingdom of New Granada was Alonso de Narváez coming from Seville, who settled in the town of Tunja a few years after its foundation. Although the painter was created the miraculous image of Our Lady of Chiquinquirá, whose fame and cult soon transcended the borders of New Granada, little information concerning his life has survived to our times. The paper presents Narváez’ reconstructed family tree and new details from the artist’s biography. His artistic work is presented in the context of broad social history of the city as well as in a micro-historical perspective related to community life. An important element for outlining the religious history of Tunja was showing it as a centre of the cult of Our Lady of Chiquinquirá, a miracle-making image. The artist’s life was reconstructed based on archival sources, such as the painter’s will, notarial records related to several lawsuits, local censuses and other official documents.
Źródło:
TECHNE. Seria Nowa; 2020, 6; 137-164
2084-851X
Pojawia się w:
TECHNE. Seria Nowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kaaba versus Ringtheater – kościół świętego Krzyża – warszawski pogrom Żydów. Dwa światy i trzy tragedie w Modlitwie (1882) Cypriana Norwida
Kaaba versus Ringtheater – the Holy Cross Church – Warsaw’s pogrom”: Two worlds and three tragedies in Modlitwa (1882) by Cyprian Norwid
Autorzy:
Burdziej, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117496.pdf
Data publikacji:
2020-12-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Cyprian Norwid
literatura romantyzmu
literatura i historia
parabola literacka
modlitwa literacka
Ringtheater w Wiedniu
pożary teatrów
pogrom Żydów
warszawski pogrom Żydów 1881
islam w literaturze
Kaaba w literaturze
różaniec muzułmański w literaturze
Romantic literature
literature and history
literary parable
literary prayer
Ringtheater
Vienna
pogrom
Warsaw pogrom of Jews in 1881
Islam in literature
Kaaba in literature
Muslim rosary in literature
Opis:
Przedmiotem artykułu jest Modlitwa, prozatorski drobiazg w późnej twórczości Cypriana Norwida. Jedna fraza z tekstu: „pod wrażeniem Teatru wiedeńskiego” pozwala w islamsko-‑arabskim kostiumie dostrzec odniesienie fabuły oraz innych składników utworu do trzech tragicznych zdarzeń rzeczywistych, bezpośrednio poprzedzających czas jego powstania (w styczniu 1882 r.). Wydarzeniami tymi są (w kolejności chronologicznej): pożar wiedeń-skiego Ringtheater w dniu 8 grudnia 1881 r. oraz dwie tragedie warszawskie – panika w kościele Świętego Krzyża podczas mszy świętej bożonarodzeniowej 25 grudnia i częściowo związany z nią trzydniowy pogrom ludności żydowskiej 25-27 grudnia tegoż roku. Odsłonięcie sugerowanych przez Norwida kontekstów pozwala odczytywać Modlitwę jako przypowieść, która przez krytykę zeświecczenia ludzi współczesnych wskazuje im drogę ku Bogu i pełni modlitwy.
The article focuses on Modlitwa, a small piece of prose written by Cyprian Norwid in his late literary output. Through the single phrase “impressed by the Viennese Theatre” we see (in an Islamic-Arabic costume) that the plot and other components of the piece draw on three tragic events, directly preceding its writing (in January of 1882): the Ringtheater fire on 8 December 1881 and two Warsaw disasters—the panic in the Holy Cross Church during the 25 December Christmas Mass, and the partially related three-day-long pogrom of the Jewish community on 25–27 December of that year. Uncovering these contexts, as suggested by Norwid, makes it possible to interpret Modlitwa as a parable which, by criticizing the secularization of today’s people, shows the way towards God and the fullness of prayer.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2020, 38; 161-175
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oprawa artystyczna Świąt i uroczystości Arcybractwa Różańcowego w Kościele Dominikanów w Krakowie
Artistic setting of festivals and celebrations in the Archconfraternity of the Holy Rosary of the Dominican Church in Cracow
Autorzy:
Czyżewski, Krzysztof J.
Walczak, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2082094.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Early Modern religious confraternities
Early Modern iconography
Dominican Order in Poland
The Holy Rosary iconography
Early Modern religious celebrations
Early Modern Polish culture
Opis:
In the early modern period, there were around 40 religious confraternities in the agglomeration of Cracow, one of the oldest and most important being the Confraternity of the Holy Rosary at the Dominican Church of the Holy Trinity. It is not known when it was founded, but it was probably already operating in the late Middle Ages. In 1600, this confraternity, existing “ab immemorabilis tempore”, was reformed by Fr. Abraham Bzowski, who on this occasion prepared and published an extensive dissertation, having the character of its “statutes”. From 4 February 1601 the seat of the renewed confraternity was in the Chapel of the Three Kings, at the far end of the northern nave of the church. It contained the Brotherhood’s altar which was transferred, probably after 1688, to the church of St. Giles and placed on the altar’s stone in the apse of the presbytery. The altar contained the holy picture of the Virgin Mary of the Salus Populi Romani type, connected by tradition established in the first half of the 17th century with Pope Clement VIII, who was to grant it indulgences. Bernard Maciejowski, then Bishop of Łuck, later Bishop of Cracow and finally Primate, is considered as the donor of the painting. Every first Sunday in October, the Cracow copy of the Roman image was carried out by the brothers out of the chapel and in a solemn procession around the Main Square. This custom was linked to the victory of the Christian fleet over the Turkish one near Lepanto in 1571, after which Pope Pius V established its liturgical memory (7 October). In Poland, this tradition gained a new dimension after to the successful defence of the Chocim fortress against the Turks in 1621. The devotion to the Rosary was cultivated not only in the Brotherhood’s chapel, but also in the Conventual Church, where the altar of the Holy Rosary stood to the left of the choir entrance. Symmetrically to it, on the right side of the rainbow arcade stood the altar of the Confraternity of the Holy Name of Jesus, founded in 1585 by Fr. Bartłomiej of Przemyśl. Its aim was to eradicate the sinful custom of swearing oaths, and because of the connections with the Confraternity of the Holy Rosary it was called the Archconfraternity of the Rosary of the Most Holy Name of Jesus. The spreading of the rosary prayer by the Order went beyond the Conventual Church. A special role in this work was played by the Gothic Church of St. Giles, which the Dominicans took under their protection in 1588. An important caesura in the history of the Archconfraternity of the Holy Rosary was the move to a new spacious oratory, which was erected on the site of the medieval Chapel of the Annunciation of the Blessed Virgin Mary, at the far end of the southern nave of the church. One of the reasons for undertaking this new work is considered to be the desire to commemorate the victory of John III Sobieski over the Turks at Vienna on 12 September 1683. The opulent decor and interesting ideological programme have only partially survived, but they can be reconstructed on the basis of preserved written sources, as can be the character of the Brotherhood’s celebrations. Particularly interesting monuments include those connected with the so-called Century of the Rosary, established with the consent of Pope Innocent XII (1694). It was a congregation of 100 brothers and 100 sisters, whose task was to pray continuously for the souls suffering in Purgatory. Among other things, a book of this association has been preserved, which contains illuminations showing the salutary effects of the prayer of the Rosary.
Źródło:
Rocznik Historii Sztuki; 2020, 45; 59-84
0080-3472
Pojawia się w:
Rocznik Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Worship of Divine Mercy in Light of the Teaching of Pope Benedict XVI and Pope Francis
Kult Miłosierdzia Bożego w świetle nauczania papieża Benedykta XVI i papieża Franciszka
Autorzy:
Lancton, Thaddaeus
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035025.pdf
Data publikacji:
2020-02-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
miłosierdzie Boże
kult
cześć
nabożeństwo
Benedykt XVI
Franciszek
różaniec
Divine Mercy
worship
veneration
devotion
Benedict XVI
Francis
Rosary
Opis:
Dwaj ostatni papieże, Benedykt XVI i Franciszek, wzorem Jana Pawła II, akcentują w swoim nauczaniu Miłosierdzie Boże. Każdy z nich czyni to inaczej, a w związku z tym sposób oddawania czci Bożemu Miłosierdziu będzie u nich inny. Podczas gdy obydwaj papieże akcentują całość historii zbawienia, w której objawia się Miłosierdzie Boże, uwieńczone w osobie Jezusa Chrystusa, papież Franciszek częściej mówi o praktyce miłosierdzia i unika teoretyzowania. Jednym ze sposobów urzeczywistniania miłosierdzia jest propozycja dodania do różańca nowych tajemnic, które nie mają wsparcia w papieskim nauczaniu Benedykta XVI, ale znajdują poparcie w pragnieniu papieża Franciszka, by coraz bardziej przenikało ono do codziennych postaw i działań chrześcijan. Należy zadbać, aby wpisać taką zmianę sposobu oddawania czci Bożemu Miłosierdziu wraz z właściwym uzasadnieniem teologicznym, podkreślającym obecność Miłosierdzia Bożego w istniejących już tajemnicach różańca, zwłaszcza we Wcieleniu i Tajemnicy Paschalnej.
The two most recent Popes – Benedict XVI and Francis – have continued John Paul II’s emphasis on Divine Mercy. Each provides a particular emphasis, which results in a different manner of worshipping Divine Mercy. While each emphasize the entirety of salvation history as revealing Divine Mercy, with its climax in Jesus Christ, Pope Francis more often speaks of mercy so as to avoid a theory of mercy that is not put into practice. One such manner of implementing mercy is the addition of new mysteries of mercy to the Rosary. While this has no support from the papal magisterium of Pope Benedict, it does find support in Pope Francis’ desire to find ways for mercy to penetrate ever more into the daily attitudes and actions of Christians. Even so, care must be taken to frame such a change in the veneration of Divine Mercy within a proper theology that highlights the presence of Divine Mercy in the pre-existing mysteries, particularly that the Incarnation and the Paschal Mystery.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 2; 57-76
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies