Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "rodzinna polipowatość gruczolakowata" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Wpływ wytworzenia zbiornika jelitowego typu J na życie seksualne pacjentów po proktokolektomii
Autorzy:
Kluska, Piotr
Dzika-Andrysiak, Katarzyna
Mik, Michał
Zelga, Piotr
Włodarczyk, Marcin
Kujawski, Ryszard
Dziki, Łukasz
Dziki, Adam
Trzciński, Radzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391531.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
jakość życia seksualnego
proktokolektomia odtwórcza
rodzinna polipowatość gruczolakowata
wrzodziejące zapalenie jelita grubego
Opis:
Wstęp: Proktokolektomia odtwórcza (RPC-IPAA) jest „złotym standardem” w leczeniu chirurgicznym chorych z: wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, rodzinną polipowatością gruczolakowatą i innymi chorobami jelita grubego wymagającymi kolektomii. Zabieg polega na usunięciu jelita grubego i odbytnicy oraz wytworzeniu zbiornika jelitowego z ostatniej pętli jelita krętego, a następnie zespoleniu zbiornika jelitowego z kanałem odbytu. Jak każda procedura chirurgiczna, tak również ta, niesie za sobą ryzyko powikłań, zarówno wczesnych, jak i późnych. Wśród późnych powikłań pooperacyjnych wymienia się m.in. zaburzenia funkcji seksualnych. Cel: Celem niniejszego badania jest ocena jakości życia i aktywności seksualnej u pacjentów po RPC-IPAA operowanych w Klinice Chirurgii Ogólnej i Kolorektalnej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Materiał i metody: Grupę badaną stanowili pacjenci w wieku od 19 do 79 lat, leczeni w naszej Klinice w latach 2010–2019. Badanie zostało przeprowadzone na podstawie ankiety składającej się z 50 pytań dotyczących: stanu społecznego i psychicznego, wywiadu chorobowego i dotychczasowego leczenia oraz jakości życia seksualnego przed i po leczeniu operacyjnym. Skala oceny i jakości życia seksualnego była 5-stopniowa (bardzo niska, niska, średnia, wysoka, bardzo wysoka). W ankiecie wzięło udział 30 osób (21 mężczyzn i 9 kobiet). Najczęstszą przyczynę kwalifikacji RPC-IPAA wśród badanych chorych stanowiło wrzodziejące zapalenie jelita grubego (80%), rzadziej – rodzinna polipowatość gruczolakowata (16,6%) oraz synchroniczny rak jelita grubego (3,3%). U zdecydowanej większości operacja została wykonana powyżej 10 lat trwania choroby, a zbiornik jelitowy w chwili badania funkcjonował powyżej roku. Ponadto oceniano wpływ przyjmowania kortykosteroidów przed zabiegiem oraz wpływ powikłań pooperacyjnych na jakość i aktywność seksualną chorych. Wyniki: Czterdzieści sześć procent pacjentów oceniało aktywność seksualną przed zabiegiem na wysoką lub bardzo wysoką, a 13% na niską lub bardzo niską. Po zabiegu operacyjnym 23% pacjentów oceniło aktywność seksualną na wysoką lub bardzo wysoką, a 36,6% na niską lub bardzo niską (p = 0,07). Zauważono również, że przyjmowanie kortykosteroidów przed leczeniem operacyjnym pogarszało jakość życia seksualnego po zabiegu (p = 0,07 aktywności seksualnej, p = 0,04 dla jakości życia seksualnego). Wśród ankietowanych kobiet żadna nie stosowała sztucznego nawilżania miejsc intymnych w czasie stosunków płciowych. Po zabiegu jedynie 1 osoba zadeklarowała rozpoczęcie stosowania sztucznego nawilżania miejsc intymnych (p = 0,5). Wśród ankietowanych mężczyzn żaden nie korzystał ze środków farmakologicznych wspomagających uzyskać erekcję, natomiast po zabiegu aż 33% ankietowanych zgłosiło konieczność ich stosowania (p = 0,008). Zarejestrowano także inne pooperacyjne zaburzenia funkcji seksualnych, m.in.: dyspareunię (13,3%), zaburzenia czucia sfer intymnych, zaparcia, nietrzymanie stolca, nietrzymanie moczu. Wnioski: Wśród badanych przez nas pacjentów aktywność i jakość życia seksualnego uległy pogorszeniu po zabiegu RPC-IPAA.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2021, 93, 1; 19-24
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hepatoblastoma of early childhood as an indicator of Gardner’s syndrome
Złośliwy guz wątroby wieku dziecięcego jako wyznacznik syndromu Gardnera
Autorzy:
Wojnicka-Stolarz, Małgorzata
Juza, Anna
Staroń, Robert
Lewandowski, Bogumił
Gutkowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437845.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Familial adenomatous polyposis
tumor suppressor gene APC
Gardner’s syndrome
Rodzinna polipowatość gruczolakowata
antyonkogen APC
zespół Gardnera
Opis:
Familial adenomatous polyposis (FAP) is a genetically determined disease characterized by the presence of multiple colorectal adenomatous polyps (usually more than 100). FAP and its variants are caused by mutations in the tumor suppressor gene (adenomatous polyposis coli - APC), located on chromosome 5q21-q22 and also MUTYH gene mutation. This syndrome accounts for about 1 percent of all colorectal cancers. FAP connected with APC follows an autosomal dominant pattern, MUTYH gene mutation is recessively inherited, but up to 25 percent cases are due to new or de novo gene mutations. Clinical manifestations of FAP are not only a presence of multiple colorectal polyps, but also a number of extracolonic manifestation associations with this disease. We present a case of Gardner’s syndrome being a rare variant of FAP diagnosed in 21-year-old male patient who has been treated due to hepatoblastoma in early childhood
Rodzinna polipowatość gruczolakowata (FAP) jest uwarunkowanym genetycznie schorzeniem charakteryzujące się obecnością mnogich polipów gruczolakowatych jelita grubego (zazwyczaj>100). Istotę FAP stanowią mutacje (zarodkowe i somatyczne) antyonkogenu w genie supresorowym APC (adenomatous polyposis coli) zlokalizowanym na chromosomie 5q21-q22, a także mutacja dotycząca dwóch alleli w genie MUTYH. Zespół ten odpowiada za około 1% wszystkich zachorowań na raka jelita grubego. Dziedziczy się w sposób autosomalny dominujący (mutacja APC), lub autosomalnie recesywnie (MUTYH), lecz 25% przypadków jest związanych z mutacjami powstającymi de novo. Poza obecnością licznych polipów w obrębie jelita grubego, FAP charakteryzuje się występowaniem szeregu objawów pozajelitowych. Przedstawiamy przypadek zespołu Gardnera będącego rzadkim wariantem FAP rozpoznanego u 21-letniego pacjenta, który był leczony we wczesnym dzieciństwie z powodu wątrobiaka zarodkowego
Źródło:
Medical Review; 2013, 3; 418-423
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies