Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "robinsonada" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Ocalali z potopu. Księga potopu Sydora Reya jako robinsonada holokaustowa
Survivors of the Flood. The Book of the Wrecked by Sydor Rey as a Holocaust Robinsonade
Autorzy:
Janik, Gaweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/912128.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Sydor Rey
Holocaust
Robinsonade
Zagłada
robinsonada
Opis:
Artykuł stanowi próbę odczytania zbioru opowiadań Księga rozbitków (1959) autorstwa polsko‑żydowskiego pisarza Sydora Reya jako specyficznego rodzaju robinsonady holokaustowej. Autor wskazuje, w jaki sposób utwór poruszający tematykę Zagłady przekształca tradycyjny model Defoe. Zwraca uwagę na zastosowaną w tomie metonimizację Holokaustu, który przedstawiony jest jako katastrofa, kataklizm czy klęska oraz zostaje przyrównany do starotestamentowego potopu. Badacz odczytuje Księgę rozbitków jako realizację robinsonady antyutopijnej, w której klasyczny mit metamorfozy rozbitka nie zostaje zrealizowany, co sprawia, że bohaterowie opowiadań nieustannie balansują na granicy życia i śmierci.
The article is an attempt to read the set of stories The Book of Wrecked (1959) by the Polish-Jewish writer Sydor Rey as a specific type of Holocaust Robinsonade. The author indicates how the text deals with the subject of the Holocaust by transforming Defoe’s traditional model. He draws attention to the metonymisation of the Holocaust used in the volume, which is presented as a disaster, cataclysm or defeat, and is compared to the Old Testament flood. The researcher reads the The Book of Wrecked as an implementation of anti-utopian Robinsonade in which the classic myth of the survivor’s metamorphosis is not realized. As a result, the characters of the stories constantly balance on the border betweenlife and death.
Źródło:
Porównania; 2019, 25, 2; 173-188
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dystopian and Utopian Omission of Discourse in Three Modern Robinsonades: Lord of the Flies, Concrete Island, The Red Turtle
Dystopijne i utopijne pominięcie dyskursu w trzech nowoczesnych robinsonadach: Władcy much, Wyspie i Czerwonym żółwiu
Autorzy:
Gill, Patrick
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/912191.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Robinsonade
Defoe
metafiction
discourse
narrator
dystopia
robinsonada
metafikcja
dyskurs
Opis:
The story of Robinson Crusoe comes to us in the guise of a first-person narrative based in part on a diary. Successor texts have traditionally adopted the same narrative situation, exploiting it in order to foreground ideas of authorship, textual authority and linguistic dominance. This essay pays particularly close attention to those Robinsonades that have not followed this pattern and have instead opted to omit meta-narration and intradiegetic narrator figures. It considers to what ends this is done in three modern Robinsonades: William Golding’s Lord of the Flies (1954), J. G. Ballard’s Concrete Island (1974), and Michael Dudok de Wit’s animated film The Red Turtle (2016).
Historia Robinsona Crusoe przedstawiona jest za pomocą narracji w pierwszej osobie częściowo napisanej w formie dziennika. Teksty kontynuujące tradycję robinsonady na ogół również przyjmowały podobną narrację, uwypuklając w ten sposób kwestię autorstwa, władzy nad tekstem i dominacji językowej. Niniejszy artykuł skupia się na tych robinsonadach, w których nie zastosowano wyżej opisanej techniki, co pozwoliło wyeliminować metanarrację i intradiegetycznego narratora. Celem jest ustalenie powodu takiego zabiegu na przykładzie trzech nowoczesnych robinsonad: Władcy much Williama Goldinga (1954), Wyspy J. G. Ballarda (1974) i filmu animowanego Michaela Dudok de Wita pod tytułem Czerwony żółw (2016).
Źródło:
Porównania; 2019, 25, 2; 145-156
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesne robinsonady w literaturze niemieckojęzycznej
Contemporary Robinsonades in German Literature
Autorzy:
Pokrywka, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/912348.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Robinsonade
contemporary novel
German literature
robinsonada
literatura niemieckojęzyczna
powieść współczesna
Opis:
Niemal natychmiast po opublikowaniu Robinsona Crusoe robinsonada stała się częścią tradycji literatury niemieckojęzycznej. Także powieść współczesna odwołuje się do gatunku lub charakterystycznych motywów samotnika w hermetycznym (najczęściej wyspiarskim) środowisku bądź małej grupy w anormalnych warunkach społecznych. W artykule przedstawione zostały trzy warianty robinsonady: (1) narracje historyczno-polityczne, krytycznie odnoszące się do przeszłości lub do polityki współczesnej, przede wszystkim na gruncie postkolonialnym; (2) narracje postapokaliptyczne, opowiadające o współczesnych Robinsonach po katastrofie, w świecie przyszłości lub w kosmosie; (3) narracje miłosne, w których wyspa stanowi miejsce zejścia się kochanków, miejsce utopijnej izolacji i samotności we dwoje.
Following the publication of Robinson Crusoe, the Robinsonade genre became part of German literature tradition almost immediately. The contemporary novel in German language refers to the genre or to its characteristic motifs such as eremite in a hermetic (mainly insular) environment or a small group in abnormal social conditions. In the paper three variants of a modern Robinsonade are presented: (1) historical and political narrations that refer to past or contemporary politics critically, predominantly on the basis of postcolonial discourse; (2) postapocalyptic narrations that depict modern Robinsons after a catastrophe, in a future world or in outer space; (3) love stories where an island becomes a place of emotional relationship, utopian isolation and solitude of two lovers.
Źródło:
Porównania; 2019, 25, 2; 63-81
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestrzeń kształtowana wodą - robinsonada
Space shaped by water - robinsonade
Autorzy:
Jagiełło-Kowalczyk, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/344846.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Katedra Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego
Tematy:
przestrzeń społeczna
rekreacja
robinsonada
woda
recreation
robinsonade
social space
water
Opis:
W artykule przedstawiono sposób zagospodarowania przestrzeni społecznych za pomocą wody. Sięgnięto do przykładów wykorzystania wody począwszy od starożytności. Grupą społeczną, która kształtuje się sezonowo, jest grupa turystów, gości hotelowych, ludzi zamieszkujących czasowo określoną przestrzeń. Współcześnie można zaobserwować tęsknotę za naturą, chęć sprawdzenia się w warunkach bardziej dzikich niż te, w których żyjemy, pragnienie oderwania się na chwilę od zgiełku cywilizacji. Naprzeciw tym oczekiwaniom wychodzi forma rekreacji w postaci robinsonad. Pojawiają się one coraz częściej na wybrzeżu Adriatyku - szczególnie na chorwackich wyspach. W artykule omówiono rekreacyjne przestrzenie społeczne robinsonad - przestrzenie kształtowane wodą.
This article presents a manner of developing social spaces by means of water. It includes examples of using water since antiquity. A social group which forms seasonally is a group of tourists, hotel guests, people spending their holidays in a defined space. Contemporarily, we can observe longing for Nature, willingness to prove oneself under wilder conditions than those we live in, a wish to get away from the turmoil of civilization for a while. A form of recreation called robinsonade meets these expectations. More and more frequently, it appears on the Adriatic coast, especially on the Croatian islands. This paper describes recreational social spaces of robinsonades - spaces shaped by water.
Źródło:
Środowisko Mieszkaniowe; 2012, 10; 74-77
1731-2442
2543-8700
Pojawia się w:
Środowisko Mieszkaniowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Postdramatic Engagement with Robinsonade Motifs in Tim Crouch’s I, Caliban
Postdramatyczne użycie motywów z robinsonady w Ja, Kaliban Tima Croucha
Autorzy:
Özmen, Özlem
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/912307.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
postdramatic theatre
Robinsonade
Tim Crouch
I
Caliban
Shakespeare adaptation
teatr postdramatyczny
robinsonada
Ja
Kaliban
adaptacja Shakespeare’a
Opis:
Tim Crouch’s I, Caliban is a postdramatic adaptation of Shakespeare’s The Tempest included in a collection titled I, Shakespeare in which he recreates Shakespeare’s most marginalised characters. The focus in this sequel adaptation is on Caliban who tries to survive after Prospero and all others have left the island. Different from the representation of Caliban in postcolonial reworkings of Shakespeare’s play, Caliban, in this work, is not preoccupied with taking revenge. Instead, he emphasises the need for social interaction as he has been left alone on his island. Drawing on former structural comparisons of The Tempest and Daniel Defoe’s Robinson Crusoe based on their common themes such as the island setting, master-servant relationship, colonial expansion, and power politics, the aim of this paper is to discuss Crouch’s adaptation as a transformation of common motifs of the Robinsonade in its attempt to respond to the ideologicalformations of Shakespeare’s text. Among such transformations, the concept of survival, for instance, is handled from the native’s viewpoint in Crouch’s work. Instead of the figure of the stranger who finds life on an unknown land difficult to cope with, this time, the native turns into a captive on the island though it is a familiar setting. Another motif used in an alternative manner is isolation, which is not presented as fuel for civilisation but as Caliban’s psychological trauma, which he explores through storytelling as a postdramatic element. Apart from the narration, the play demonstrates other uses of postdramatic elements to suggest an isolated figure on an uninhabited island like the use of objects such as toy boats and tape of sea sounds. Instead of seeing Crouch’s work as a postcolonial response to Shakespeare’s work, this paper will try to investigate how the use of island setting and the theme of isolation can make it closer to a Robinsonade. By this means, it will also try to ask whether an adaptation could also be read in relation to a work that is not intended as its source text.
Ja, Kaliban Tima Croucha to postdramatyczna adaptacja Burzy Shakespeare’a wchodząca w skład zbioru Ja, Shakespeare, w którym odtworzone zostały najbardziej zmarginalizowane postaci z Szekspirowskich dzieł. Adaptacja koncentruje się na Kalibanie, który próbuje przetrwać po tym, jak Prospero i inni opuszczają wyspę. W odróżnieniu od postkolonialnych przeróbek sztuk Szekspirowskich w tej wersji Kaliban nie jest pochłonięty myślami o zemście. Jako że jest sam na wyspie, skupia się głównie na potrzebie interakcji społecznej. Na podstawie zarówno strukturalnych porównań pomiędzy Burzą a Robinsonem Crusoe Daniela Defoe, jak i podobnych tematów takich jak wyspa, relacja pan – sługa, ekspansja kolonialna i polityka władzy, celem niniejszego artykułu jest omówienie adaptacji Croucha jako przykładu transformacji typowych motywów dla robinsonady w odpowiedzi na ideologiczne adaptacje tekstów Shakespeare’a. Wśród tego typu transformacji wymienić można pojęcie przeżycia, które w dziele Croucha ukazane jest poprzez percepcję tubylców. Tym razem zamiast osoby obcego, który zmaga się z życiem na nieznanym terytorium, przedstawiona jest osoba tubylca, który staje się niewolnikiem na wyspie w znajomym sobie środowisku. Izolacja jest kolejnym motywem użytym w sposób alternatywny. Nie jest ona przedstawiona jako stymulator wprowadzania cywilizacji tylko jako trauma psychologiczna Kalibana, którą analizuje za pomocą opowieści jako element postdramatyczny. Nie tylko narracja jest tu wykorzystana w inny sposób. Inne postdramatyczne elementy to między innymi izolacja na niezamieszkałej wyspie, która wzmocniona jest zabawkowymi stateczkami i odgłosem morza. W artykule odchodzę od analizy dzieła Croucha jako postkolonialnej odpowiedzi na sztukę Shakespeare’a. Skupiam się natomiast na tym, w jaki sposób użycie motywów wyspy i izolacji zbliża dzieło do robinsonady. Kolejnym celem jest odpowiedź na pytanie, czy adaptacja może też być odczytana w relacji do takiego dzieła, które niekoniecznie jest pierwotnym tekstem źródłowym.
Źródło:
Porównania; 2019, 25, 2; 101-112
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Взятие Измаила как новая робинзонада
Isails capture as a new robinsonada
Zdobycie twierdzy Izmaił jako nowa robinsonada
Autorzy:
Гримова, Ольга Александровна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/603900.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Михаил Шишкин
Взятие Измаила
роман
робинзонада
Michaił Szyszkin
Zdobycie twierdzy Izmaił
powieść
robinsonada
Mikhail Shishkin
The taking of Izmail
novel
Opis:
Artykuł poświęcony jest badaniom specyfiki gatunkowej powieści Michaiła Szyszkina Zdobycie twierdzy Izmaił. Traktując określone jej fragmenty jako realizację inwariantu gatunkowego robinsonady, autorka wskazuje drogi transformacji szeregu jej parametrów. We współczesnej robinsonadzie granica między „swoim” i „obcym” zyskuje nowy sens. Przestrzeń artystyczna rozrasta się  i traci swoją jednoznaczność i konkretny charakter. Zmieniają się funkcje takiej kompozycyjno-narracyjnej formy, jak notatki w dzienniku. Autorka dochodzi do wniosku, że zwrot M. Szyszkina ku gatunkowej strategii robinsonady związany jest z koniecznością zrozumienia kryzysu tożsamości charakterystycznego dla współczesnego człowieka.
Article is devoted to a research of the genre nature of the Shishkin’s novel Izmaial's Capture. Considering its certain fragments as the sphere of realization of a genre invariant of a robinzonada, the author analyses the transformation of its parameters. In a modern robinzonada the border between "mine" and "others" is comprehended in a new way. The space represented in novel becomes multiple and loses the definiteness, unambiguity. Functions of such special composite and speech form as diary also change. The author comes to a conclusion that Shishkin's appeal to the genre strategy of a robinzonada is connected with the necessity of comprehension of identity crisis relevant for modernity.
Статья посвящена исследованию жанровой природы романа Михаила Павловича Шишкина Взятие Измаиала. Рассматривая определенные его фрагменты как сферу реализации жанрового инварианта робинзонады, автор намечает пути трансформации ряда ее параметров. В современной робинзонаде по-новому осмысливается граница между «своим» и «чужим». Мультиплицируется и теряет свою определенность, однозначность художественное пространство. Меняются функции такой особой композиционно-речевой формы, как дневниковые записи. Автор приходит к выводу, что обращение М.П. Шишкина к жанровой стратегии робинзонады связано с необходимостью осмысления актуального для современного человека кризиса идентичности.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2019, 2019, 4
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies