Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "right to appeal," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 18
Tytuł:
Zasada dwuinstancyjności postępowania podatkowego a zmiana materialnoprawnej podstawy decyzji wymiarowej
The principle of two-tier tax proceedings vs change of substantive legal grounds of the assessment decision
Autorzy:
Filipczyk, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031374.pdf
Data publikacji:
2021-07-31
Wydawca:
Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
Tematy:
zasada dwuinstancyjności
sprawa podatkowa
postępowanie podatkowe
prawo do odwołania
tax case
tax proceedings
the right to appeal
the principle of two-tier proceedings
Opis:
Celem artykułu jest sprawdzenie, czy przyjęcie w decyzji wymiarowej wydanej w postępowaniu odwoławczym innej kwalifikacji prawnej stanu faktycznego niż przyjęta w decyzji wydanej w pierwszej instancji, prowadzące do zmiany materialnoprawnej podstawy rozstrzygnięcia, narusza zasadę dwuinstancyjności postępowania podatkowego. „Sprawą podatkową” rozstrzyganą decyzją wymiarową jest ustalenie lub określenie wysokości zobowiązania podatkowego. W konsekwencji zmiana kwalifikacji prawnej stanu faktycznego i będąca jej konsekwencją zmiana podstawy prawnej rozstrzygnięcia odwoławczego nie prowadzi do zmiany sprawy podatkowej — tzn. utraty jej tożsamości. Taka decyzja organu odwoławczego nie narusza konstytucyjnego prawa podatnika do odwołania ani zasady dwuinstancyjności.
The article aims to verify whether the principle of two-tier proceedings is infringed where in the assessment decision issued in the appeal proceedings, case facts are qualified under the law differently than in the first-instance decision — whereby the substantive legal grounds of the resolution are changed. "Tax case" resolved in the assessment decision is to fix or determine the amount of tax liability. Therefore, change in legal qualification of the case facts and, as a consequence, in the substantive legal ground of the appeal resolution, does not bring about the change of the tax case — i.e., the loss of its identity. Such decision of the appeal authority does not infringe the taxpayer's constitutional right to appeal or the principle of two-tier proceedings.
Źródło:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego; 2021, 7; 8-17
0137-5490
Pojawia się w:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
UWAGI NA TEMAT SPRAWIEDLIWOŚCI PROCEDURALNEJ MODELU SKARGI NA PRZEWLEKŁOŚĆ POSTĘPOWANIA KARNEGO
SOME REMARKS ON THE PROCEDURAL FAIRNESS OF A COMPLAINT AGAINST EXCESSIVE LENGTH OF CRIMINAL PROCEEDINGS
Autorzy:
Ochnio, Ariadna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693143.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
complaint against the excessive lengthiness of proceedings
procedural justice
principle of democratic state ruled by law
the Treasury
adversarial proceedings
right to appeal a judgment
skarga na przewlekłość postępowania
sprawiedliwość proceduralna
zasada demokratycznego państwa prawnego
Skarb Państwa
kontradyktoryjność
prawo do zaskarżenia orzeczenia
Opis:
The paper discusses a model of proceedings initiated by a complaint against excessive length of criminal proceedings introduced in the Act of 17 June 2004 on a complaint against violation of a party’s right to have a case examined without undue delay preparatory and judicial proceedings (Journal of Laws 2004, No. 179, item. 1843 as amended). A legislative solution which does not provide for the possibility of appeal against a judgment on lengthiness raises the question of the constitutionality and procedural fairness of such regulation. Moreover, it is unclear whether such a solution was intentional, or is the result of so-called legislative ‘omission’. The existence of the right to appeal against the judgment is a consequence of the choice between the model of incidental proceedings and proceedings on the merits, which reflects the jurisprudence of the Constitutional Court (Trybunał Konstytucyjny) and the Supreme Court. The civil law structure of the State Treasury for the purposes of liability for damages used in the Act, together with a simultaneous limitation of the application of elements of adversarial proceedings, makes the position of the Treasury in the course of the proceedings rather problematic. The existing law requires amendments towards an increased involvement of the contradictory elements. Recognition of the current model of proceedings based on the auxiliary principle of the rapidity as satisfactory would be highly inappropriate in light of the guiding principles of the Polish criminal procedure.
Artykuł traktuje o modelu postępowania zainicjowanego skargą na przewlekłość postępowania karnego, który został ukształtowany w ustawie z 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. 2004, Nr 179, poz. 1843 ze zm.). Rozwiązanie legislacyjne nieprzewidujące możliwości zaskarżenia orzeczenia w przedmiocie przewlekłości budzi wątpliwości natury konstytucyjnej i rodzi pytanie, czy ukształtowana w ten sposób procedura jest sprawiedliwa. Ponadto niejasne jest, czy rozwiązanie takie było zabiegiem celowym, czy też stanowi wynik tak zwanego „pominięcia” legislacyjnego. Istnienie prawa do zaskarżenia orzeczenia jest konsekwencją wyboru między modelem postępowania wpadkowego a pierwotnego, co odzwierciedla orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego oraz Sądu Najwyższego. Zastosowana w ustawie cywilnoprawna konstrukcja Skarbu Państwa dla potrzeb odpowiedzialności odszkodowawczej, przy jednoczesnym ograniczeniu kontradyktoryjności, sprawia, że pozycja Skarbu Państwa w toku postępowania jest problematyczna. Zmiany w ustawie powinny podążać w kierunku większej kontradyktoryjności. Uzasadnienie obecnego modelu, opartego na zasadzie pomocniczej szybkości postępowania, jest wysoce niewystarczające w świetle naczelnych zasad polskiego procesu karnego.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2012, 74, 4; 51-63
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Works on Reform of the Polish Penal Procedure
Autorzy:
Murzynowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43467759.pdf
Data publikacji:
1989-12-31
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
criminal proceedings
Polish Code of Criminal Procedure
right to trial
preparatory proceedings
accused person's right to defence
criminal court
appeal
review of valid judicial decisions
Źródło:
Droit Polonais Contemporain; 1989, 1-4(81-84); 57-71
0070-7325
Pojawia się w:
Droit Polonais Contemporain
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The right to appeal for custom sanctions in albania in the perspective of the 13th article of the european convention on human rights
Autorzy:
Mëçalla, Jurgen
Mëçalla, Naim
Bregu, Edit
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2152918.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
Tematy:
the right to appeal
effective appeal
due process of law
principle of proportionality
Opis:
The right to appeal is a fundamental human right and means the right of the individual to appeal, the existence of a body designated to review the appeal, the unconditional acceptance of the appeal for review, reasonable deadlines for its review, an objective review, judicial control, as a final control over the appeal, as well as the possibility of possible rehabilitation because of the eventual acceptance of the appeal. In this paper we will treat, analyse, and justify why Article 282, point 2 of the Customs Code restricts the right of appeal. This provision, as it will turn out, does not meet the minimum standard for an effective appeal in the domestic courts, set by Article 13 of the The European Convention on Human Rights (ECHR). Fiscal liability that deviates from the principle of equality and proportionality in the exercise of customs and tax authority risks depriving taxpayers of the means necessary to guarantee services that protect fundamental rights. The restriction of the fundamental right to an effective appeal was made by the customs law, Article 282/2, which from the point of view of the law exceeds the limits of this restriction set by the Constitution and the ECHR, where according to Article 17 of the Constitution the restriction must be , in proportion to the situation that has dictated it, so in this sense it must be in accordance with the principle of proportionality.
Źródło:
Intercultural Communication; 2022, 7, 1; 127-136
2451-0998
Pojawia się w:
Intercultural Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Right to a Court in Civil Proceedings Against the Background of the Cassation Appeal Institution
Prawo do sądu w procesie cywilnym na tle instytucji skargi kasacyjnej
Autorzy:
Andrzejewska, Marzena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32443780.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
skarga kasacyjna
prawo do sądu
postępowanie cywilne
cassation appeal
right to a court
civil proceedings
Opis:
Opracowanie podejmuje zagadnienie instytucji skargi kasacyjnej w sprawach cywilnych na tle konstytucyjnego i konwencyjnego standardu prawa do sądu. Celem przeprowadzonej analizy jest omówienie prawa do sądu w orzecznictwie konstytucyjnym i konwencyjnym z odniesieniem do zasady dwuinstancyjności i zasady kontroli orzeczeń. Rozważania dotyczą również oceny, na ile ostatnie nowelizacje, wprowadzające nowe środki zaskarżenia od orzeczeń prawomocnych, dezaktualizują spójność systemu prawa i komplementarność ograniczeń w zakresie dostępu do instytucji skargi kasacyjnej w sprawach cywilnych.
This paper addresses the issue of the institution of cassation appeal in civil cases against the backdrop of the constitutional and conventional standards of the right to a court. The aim of the analysis is to discuss the right to a court in constitutional and conventional case-law with reference to the principles of two-instance proceedings and review of judgments. The considerations also involve an assessment of how recent amendments introducing new remedies against final judgments may affect the coherence of the legal system and the complementarity of limitations on access to the cassation appeal institution in civil cases.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2024, 19, 21 (1); 9-23
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skuteczność zrzeczenia się prawa do wniesienia odwołania w ogólnym postępowaniu administracyjnym w przypadku wielości stron – glosa do wyroku naczelnego sądu administracyjnego z dnia 6 listopada 2020 r., II OSK 2674/20
Effectiveness of Waiver of the Right to Appeal in General Administrative Proceedings With Multiple Parties ‒ Gloss to the Judgment of the Supreme Administrative Court of 6 November 2020, II OSK 2674/20
Autorzy:
Kosicki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/3158359.pdf
Data publikacji:
2023-06-19
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
zrzeczenie się prawa do wniesienie odwołania
ostateczność i prawomocność decyzji
decyzja administracyjna
strona postępowania
postępowanie administracyjne jurysdykcyjne
waiver of the right of appeal
finality and validity of a decision
administrative
decision
party to proceedings
general administrative proceedings
Opis:
Glosowany wyrok poświęcony został problemowi skuteczności złożonego oświadczenia o zrzeczeniu się prawa do wniesienia odwołania w ogólnym postępowaniu administracyjnym w przypadku, gdy w postępowaniu tym występuje więcej niż jedna strona. Naczelny Sąd Administracyjny trafnie wywiódł, że o skuteczności powyższego oświadczenia można mówić dopiero wtedy, gdy złożą je wszystkie strony. Dopiero wówczas aktualizuje się skutek w postaci uzyskania przez decyzję przymiotu ostateczności i prawomocności. W komentowanym wyroku zwrócono uwagę, że w przypadku pominięcia jednej ze stron postępowania, a następnie wniesienia przez nią odwołania z powołaniem się na przysługujący jej interes prawny, wcześniej złożone oświadczenia przez stronę faktycznie uczestniczącą w postępowaniu administracyjnym nie jest skuteczne i nie wywołuje żadnych skutków prawnych. Glosa skupia się wyłącznie na wskazanej instytucji procesowej, stąd też pominięto w niej rozważania dotyczące zastosowanych przepisów materialnoprawnych.
: The judgment under review addressed to the problem of the effectiveness of a declaration of waiver of the right of appeal in general administrative proceedings which involve more than one party. The Supreme Administrative Court justly concluded that the above statement can only be deemed effective when it is made by all parties. It is only then that the effect materialises of the decision becoming final and legally binding. In the judgment in question, it was noted that if one of the parties to the proceedings is omitted and subsequently appeals while invoking its legal interest, the statements previously made by the party actually participating in the administrative proceedings are not effective and have no legal effect. The gloss focuses exclusively on the designated procedural institution, hence it omits consideration of the substantive law provisions applied.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2023, 2(XXIII); 283-293
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola sądu administracyjnego w procesie podziału gminy na okręgi wyborcze
The role of the administrative court in the process of dividing a commune into constituencies
Autorzy:
Masternak-Kubiak, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941151.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
prawo wyborcze
okręgi wyborcze
równość wyborów
odwołanie
prawo do sądu
sąd administracyjny
electoral law
electoral constituencies
electoral equality
appeal court
right
to access to court
Opis:
Sposób określenia podziału na okręgi wyborcze oraz ustalenia liczby mandatów przypadających na okręg jest wyrazem realizacji zasady równości wyborów w znaczeniu materialnym. Właściwy podział danego terytorium na okręgi wyborcze stanowi gwarancję przestrzegania równości prawa wyborczego. Kodeks wyborczy z 2011 r., pierwotnie stanowił, że od orzeczeń Państwowej Komisji Wyborczej wydanych w ramach weryfikacji postanowień komisarza wyborczego, nie przysługuje środek prawny. Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z 6 kwietnia 2016 r., orzekł, że regulacja ta jest niezgodna z Konstytucją. Ustawą z 11 stycznia 2018 r. wprowadzono dwuinstancyjną kontrolę legalności podziału gminy na okręgi wyborcze (przed wojewódzkim sądem administracyjnym i przed Naczelnym Sądem Administracyjnym). Następnie uznano jednak, że biorąc pod uwagę, że czynności wyborcze związane z tworzeniem okręgów wyborczych oraz zmianie ich granic, objęte są kalendarzem wyborczym i muszą być wykonywane bez zbędnej zwłoki, że procedura sądowej kontroli powinna, zakładać szybkość i sprawność postępowania w tej materii. Ustawą z 15 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy – Kodeks wyborczy oraz niektórych innych ustaw znowelizowano przepisy w zakresie właściwości i trybu sądowej kontroli aktów organów wyborczych podejmowanych w sprawach tworzenia okręgów wyborczych oraz dotyczące terminu złożenia odwołania i skargi do sądu. Postępowanie sądowe w tej materii stało się jednoinstancyjne, gdyż skargi na uchwały Państwowej Komisji Wyborczej dotyczące podziału na okręgi wyborcze ma rozpoznawać wyłącznie Naczelny Sąd Administracyjny.
The manner of determining the division of a commune into electoral constituencies and determining the number of seats per district is an expression of the implementation of the principle of equality of elections in a material sense. The proper division of a commune into constituencies is a guarantee of the equality of electoral law. The Electoral Code of 2011, originally stipulated that no legal remedy was available to the decisions of the National Electoral Commission issued as part of the verification of the provisions of the electoral commissioner. The Constitutional Tribunal, by a verdict of 6 April 2016, ruled that this regulation is unconstitutional. The Act of January 11, 2018 introduced a two-instance control of the legality of the division of the commune into constituencies (before the provincial administrative court and before the Supreme Administrative Court). Subsequently, it was considered that, given that electoral activities related to the formation of constituencies and the change of their borders are covered by the electoral calendar and must be carried out without undue delay that the judicial review procedure should assume speed and efficiency of proceedings in this matter. The Act of June 15, 2018 amending the Act – Election Code and certain other acts amended the provisions on the jurisdiction and mode of judicial review of the electoral bodies’ acts on matters related to the creation of constituencies and on the deadline for lodging appeals and complaints to the court. Court proceedings in this matter have become one-instance, and complaints about resolutions of the National Electoral Commission regarding the division communes into electoral constituencies are to be recognized only by the Supreme Administrative Court.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2018, 4 (44); 71-86
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pracownicze „prawo odwołania” (art. 30 § 5 k.p.) jako metauprawnienie materialnego prawa pracy: propozycja nowej konceptualizacji starego zagadnienia wykładniowego
Employees "right to appeal" (Article 30 para. 5 of the Polish Labour Code) as a meta-entitlement of substantive labour law: a proposal for a new conceptualization of an old interpretation problem
Autorzy:
Jankowiak, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096139.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
Tematy:
materialne prawo pracy
procesowe prawo pracy
metaprawo (metauprawnienie)
pracodawcze czynności zmierzające do zakończenia stosunku pracy
pracownicze prawo odwołania
substantive labour law
procedural labour law
meta-right (meta-entlitlement)
employer's acts aimed at terminating the employment relationship
employee's right to appeal
Opis:
Autor prezentuje w kontekście rozważań na temat powiązań oraz dystynkcji między materialnym prawem pracy oraz procesowym prawem pracy propozycję innego niż dotąd w polskiej literaturze i polskim orzecznictwie podejścia do charakteru prawnego pracowniczego prawa odwołania od pracodawczych czynności zmierzających do zakończenia stosunku pracy. Według autora to pracownicze prawo odwołania należy postrzegać nie jako zjawisko prawne ze sfery procesowego prawa pracy, lecz jako zjawisko prawne ze sfery materialnego prawa pracy, posiadające charakter swoistego metaprawa (metauprawnienia). Taka kategoryzacja ma znaczenie nie tylko dla „law in books”, lecz również dla „law in action”, dając większą ochronę prawną pracownikowi.
The Author presents (in the context of considerations on the connection and distinction between of substantive labour law and procedural labour law) the proposal of the approach to the legal nature of the employee's right to appeal against the employer's acts aimed at terminating the employment relationship that is different than up to now in Polish literature and Polish judicature. According to the Author, this employee’s right to appeal should be perceived not as a legal phenomenon from the sphere of procedural labour law, but as a legal phenomenon from the sphere of substantive labour law, having the character of a specific meta-right (meta-entitlement). Such a categorization is important not only for ”law in books”, but also for ”law in action”, giving greater legal protection to the employee.
Źródło:
Praca i Zabezpieczenie Społeczne; 2021, 12; 17-24
0032-6186
Pojawia się w:
Praca i Zabezpieczenie Społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena uszczerbku doznanego wskutek przekroczenia granic umownego zezwolenia na reklamowe wykorzystanie wizerunku
Assessment of the damage suffered as a result of an infringement of the agreed scope of the use of an image in advertising purposes
Autorzy:
Grzeszak, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693614.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Judgment of the Warsaw Court of Appeal of 27 July 2014
VI ACa1657/13
image
right to an image
right to an economic use of an image
use of an image for advertising purposes
unjust enrichment
damage
compensation
infringement of a right to an image
wyrok SA w Warszawie z 27.07.2014
sprawa Gortata
wizerunek
prawo do wizerunku
prawo do gospodarczego wykorzystania wizerunku
reklamowe wykorzystanie wizerunku
bezpodstawne wzbogacenie
wydanie uzyskanych korzyści
zubożenie uprawnionego
Opis:
This article presents the evolution of the Polish case law concerning protection of an image in the event of a breach of contract regarding the time and place of the use of an image. So far, courts in Poland have only awarded compensation for the personal injury. Recently, the Warsaw Court of Appeal (29.07.2014, VI ACa 1657/13) awarded damages in the amount corresponding to remuneration owed for an unconsented use (lucrum cessans) of an image. The most important statement of the Court concerns the qualification of this payable sum being due for an enrichment at the expense of the depleted. This means that the Court recognised a possibility of unjust enrichment at the expense of a person entitled to the right of an image being a subject of a personal right. The article deals with consequences of this recent judgment for the perception ofthis right as a personal right with economic value, but not as a property right. It is suggested that the right to use an image in advertising should be treated as a publicity right (property right).
Artykuł omawia skutki reklamowego wykorzystania wizerunku poza granicami umownego zezwolenia. Na tle wcześniejszego orzecznictwa przedstawiony został przełomowy wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 29 lipca 2014 r. (VI ACa 1657/13) i jego skutki dla ochrony dóbr osobistych w Polsce. Po raz pierwszy w Polsce sąd zasądził wynagrodzenie za bezprawne wykorzystanie zamiast zwykle zasądzanego zadośćuczynienia. Sąd Apelacyjny nazwał to wynagrodzenie korzyściami (zaoszczędzonym wynagrodzeniem) uzyskanymi kosztem zubożonego. Autorka zwraca uwagę, że hipotetyczne wynagrodzenie, obliczone jako lucrum cessans, różnić się może od wysokości wynagrodzenia odpowiadającego rynkowej wartości korzystania z danego wizerunku. Przyznawanie takiego wynagrodzenia jako wydania uzyskanych korzyści będzie możliwe tylko w odniesieniu do naruszeń niektórych dóbr osobistych. Autorka omawia ponadto skutki wykorzystania w reklamie innych niż umówiono wizerunków kontrahenta, w powiązaniu z dwoma rozumieniami wizerunku (w art. 23 k.c. i art. 81 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych).
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 2; 47-60
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obowiązki informacyjne organów administracji publicznej dotyczące instytucji zrzeczenia się prawa do wniesienia odwołania – glosa do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 25 marca 2021 r., II sa/sz 808/20
Information obligations of public administration bodies regarding the institution of waiving the right to appeal – gloss to the judgment of the voivodship administrative court in Szczecin from march, 25 2021, II sa/sz 808/20
Autorzy:
Kosicki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2055581.pdf
Data publikacji:
2022-04-20
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
zrzeczenia się prawa do wniesienia odwołania
ostateczność i prawomocność decyzji
decyzja administracyjna
odwołanie
obowiązki informacyjne organu administracji publicznej
waiver of the right to appeal
final and validity of the decision
administrative decision
appeal
information obligations of a public administration body
Opis:
Niniejsza glosa ma charakter aprobujący i dotyczy kwestii realizacji obowiązku informacyjnego wobec stron postępowania administracyjnego przez organy administracji publicznej w związku z instytucją zrzeczenia się prawa do wniesienia odwołania. Należy zauważyć, że instytucja ta, lapidarnie uregulowana w art. 127a Kodeksu postępowania administracyjnego, od momentu swojego obowiązywania budzi szereg wątpliwości interpretacyjnych. Dotyczą one nie tylko samego oświadczenia stron o zrzeczeniu się prawa do wniesienia odwołania, ale również terminu na jego złożenie czy możliwości jego cofnięcia przed upływem terminu na wniesienie odwołania od decyzji administracyjnej. Wątpliwości te doprowadziły do rozbieżnych poglądów w doktrynie i judykaturze. To z kolei wywołuje stan niepewności prawnej stron postępowania. Sądownictwo administracyjne próbuje naprawić ten stan, czego dobrym przykładem jest glosowane orzeczenie. W wyroku tym trafnie wywiedziono, że w przypadku, gdy rozwój psychiczny (umysłowy) czy też stan zdrowia wskazuje na to, że powzięta przez stronę informacja o możliwości i skutkach zrzeczenia się prawa do wniesienia odwołania nie dotarła w odpowiedni sposób, to po stronie organów administracji publicznej aktualizuje się obowiązek podjęcia wszelkich dostępnych kroków, które spowodują przyjęcie informacji przez stronę. W glosie zwrócono uwagę na to, że organ, pouczając stronę o przysługującym jej uprawnieniu do zrzeczenia się prawa do wniesienia odwołania, nie może poprzestać tylko na ogólnym wskazaniu skutków w postaci uzyskania przez decyzję przymiotu ostateczności i prawomocności, ale też winien ją poinformować, że złożenie takiego oświadczenia pozbawia ją możliwości do wniesienia skargi do sądu administracyjnego
This gloss is of an approving nature and concerns the fulfillment of the information obligation towards the parties to administrative proceedings by public administration bodies in connection with the waiver of the right to appeal. This institution, concisely regulated in art. 127a of the Code of Administrative Procedure, from the moment it becomes effective, it raises a number of interpretation doubts. They refer not only to the parties’ declaration of waiver of the above-mentioned right, but also the deadline for its submission or the possibility of withdrawing it before the deadline for appeal. These doubts led to divergent views in the doctrine and judicature. This, in turn, creates a state of legal uncertainty for the parties to the proceedings. The administrative judiciary is trying to rectify this, a good example of which is the voted judgment. In this judgment it was rightly argued that if the mental development or health condition indicates that the information obtained by a party about the possibility and consequences of waiving the right to appeal did not arrive in an appropriate manner, the public administration authorities are obligated to take all steps which will cause the party to accept the information. The gloss emphasises that the authority, instructing the party about its right to waive the right to appeal, may not limit itself to the general indication of the effects of the decision obtaining the final and validity of the decision, but should also inform the party that the submission of such a declaration they deprive it of the possibility to lodge a complaint to an administrative court.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 4, XXI; 277-284
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Nie)zatarte skazanie osoby ubiegającej się o pozwolenie na broń – analiza przypadku
(Not)expunged criminal conviction of a person applying for a firearms license – a case study
Autorzy:
Pachucki, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1789939.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
a firearms license
a right to keep and bear arms
expungement of a criminal record
medical or psychological certificate of the firearms license applicant
appeal in administrative proceedings
pozwolenie na broń
prawo dostępu do broni
zatarcie skazania
orzeczenie lekarskie lub psychologiczne osoby ubiegającej się o pozwolenie na broń
odwołanie w postępowaniu administracyjnym
Opis:
Zgodnie z polskim prawem osoba ubiegająca się o pozwolenie na broń (autor posługuje się przykładem sprawy osoby ubiegającej się o pozwolenie na broń myśliwską do celów łowieckich) musi wraz z wnioskiem przedłożyć orzeczenia lekarskie i psychologiczne, które stwierdzają, że może ona dysponować bronią. Orzeczenia takie mogą zostać zakwestionowane w drodze odwołania przez właściwego komendanta wojewódzkiego policji, który jako podstawę odwołania wskaże wyłącznie fakt zatartego skazania i będzie z tego wywodził rzekomą wadliwość orzeczeń, mimo braku posiadania jakichkolwiek innych zarzutów, dowodów lub informacji o tym, że kandydat nie powinien mieć broni. Zgodnie z prawem zatarte skazanie nie rodzi negatywnych skutków prawnych, wpis o skazaniu usuwa się z rejestru skazanych, a samo skazanie uznaje się za niebyłe. Autor na podstawie aktualnego orzecznictwa omawia kwestie płynące z obecnego brzmienia przepisów, pokazuje możliwe nadużycia, wskazuje na naruszenie instytucji zatarcia skazania oraz proponuje zmiany w przepisach, które mogłyby ograniczyć poruszone w artykule problemy.
Under Polish law a person applying for a firearms license (the author uses the example of a person applying for a firearms license for hunting purposes) is obliged to attach thereto medical and psychological certificates confirming that an applicant may bear a firearm. These certificates may be challenged on appeal by the competent police authority, only on the grounds of an expunged conviction. Police authority can legally state that such conviction itself implies a defectiveness thereof, despite the lack of any other allegations, evidence or information that the candidate should not keep and bear a firearm. According to the law, an expunged conviction should not have any negative legal consequences, the record of the sentence is deleted from the register of offenders, and such conviction shall be considered void. Based on the current jurisprudence, the author discusses the problems of the current wording of the legal provisions, shows possible abuses, indicates the violation of the institution of expungement and proposes changes to the provisions that could reduce the problems mentioned in the article.
Źródło:
Studia Administracyjne; 2021, 13, 1; 59-69
2080-5209
2353-284X
Pojawia się w:
Studia Administracyjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Model kontroli sądowej decyzji Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej
The model of judicial review of decisions issued by President of Electronic Communications Office
Autorzy:
Chołodecki, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508068.pdf
Data publikacji:
2012-12-07
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
prawo telekomunikacyjne
prawo odwołania się
kontrola sądowa
Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej
prawo do sądu
krajowe organy regulacyjne
prawo regulacyjne
SOKiK (Sąd Okręgowy – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów)
telecommunication law
right to appeal
judicial control
Office of Electronic Communications
right to court access
national regulatory authority
regulatory law
SOKiK (Regional Court in Warsaw – the Court of Competition and Consumer Protection)
Opis:
Artykuł poświęcony jest modelowi kontroli sądowej decyzji wydawanych przez Prezesa UKE. Model ten jest określony w ustawie z dnia 16.07.2004 r. Prawo Telekomunikacyjne i przewiduje, że kontrolę sądową decyzji wydanych przez Prezesa UKE sprawują sądy administracyjne. Jednakże od niektórych decyzji tego organu przysługuje odwołanie do sądu powszechnego (Sądu Okręgowego w Warszawie – Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów). Oba rodzaje kontroli sądowej decyzji wydawanych przez Prezesa UKE różnią się od siebie zasadniczo. W związku z tym, głównym celem artykułu jest przedstawienie charakteru prawnego modelu kontroli sądowej decyzji wydawanych przez Prezesa UKE oraz przedstawienie istotnych różnic w sposobach kontroli sądowej sprawowanej przez oba rodzaje sądów, tj. sądy administracyjne oraz sądy powszechne (SOKiK).
The model of judicial control of the decisions of the President of the Offi ce of Electronic Communications (hereinafter the UKE President) is subject of this paper. This model is defined in the Telecommunications Law Act (hereinafter the TL) and provides two different judicial procedures against decisions of the UKE President. It is a general principle that the UKE President decisions are subject to judicial control exercised by administrative courts. However, some decisions enumerated in the TL are subject of judicial review exercised by common courts [the Regional Court in Warsaw – the Court of Competition and Consumer Protection (hereinafter the SOKiK)]. Both types of judicial control differ from each other substantially. Therefore, the main goal of the article was to present a model of judicial control of the decisions made by the UKE President together with an indication of the legal basis of this model. In addition, signifi cant differences were determined in the way of judicial control by both types of courts, i.e. the administrative courts and common courts (SOKiK).
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2012, 1, 6; 9-19
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’individuazione del superiore competente in ordine all’attuazione del can. 698 CIC/83
Identification of the competent superior as an effect of implementation of the can. 698 CIC/83
Autorzy:
Michowicz, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1372580.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
diritto di difesa
dimissione dall'Istituto
competenza
Superiore religioso
appello
right to defense
dismissal
competence
appeal
call to proper jurisdiction
religious Superior
Opis:
Głównym zamierzeniem niniejszego elaboratu było poszukiwanie odpowiedzi na pytanie o doktrynalne i praktyczne zastosowanie prawa zakonnika (ius cum supremo Mderatore comunicandi), względem którego właściwy przełożony rozpoczął postępowanie wydające. W celu właściwego określenia prawnego charakteru postępowania, autor odwołał się do narzędzi procesowych jak apelacja czy przejęcie przez władzę wyższą kompetencji instancji niższej (avocare), jak również przywołał normę ogólną wyrażoną przez kan. 139 KPK/1983. Przytoczone rozwiązania, w świetle rozważanej ustawy nie przyniosły jednak wystarczającej i pełnej odpowiedzi na postawiony problem. W zakończeniu autor proponuje, by najwyższy przełożony określił dekretem brak kompetencji przełożonego wyższego in loco, ustanawiając – jeśli to konieczne – inny podmiot do uzupełnienia dochodzenia. 
The paper proposes the constructive reflection on the possible procedural configuration inherent in the proceedings of dismissal, in particular consideration of the hypothesis exposed in the can. 698. The Legislator assures to the accused religious the right to communicate and to offer his proper defenses directly to the supreme Moderator of the Institute. The Author tries to indicate the competent religious Authorities in order to receive the legal claim from the religious, accused for having committed crimes or illegal acts specified in the can. 695 and can. 696. Using the legal instruments like appeal and call to the proper jurisdiction – foreseen in the Code of canon law - helped to verify whether and how the exercise of the right to communicate with the supreme Moderator may be equivalent to the mentioned procedural instruments. Unfortunately, the conclusions we reached do not allow assigning any nomen iuris to the hypothesis in which the demand submitted by the accused religious could be accept by the highest Authority of his proper Institute. Eventually, the Author proposed the possible solution of the specified doctrinal problem. It is likely that the supreme Moderator, having determined his exclusive competence in order to lead the entire case and having communicated it to the Superior in loco, could have a burden to supplement the evidences and finalize the cause. It was also considered inopportune or inadvisable to accept the demand forwarded by the religious simultaneously with the notification of the arguments against him. It can’t be excluded another hypothesis according to which the same supreme Moderator will end the dispute using the extra canonical solutions.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2016, 59, 2; 23-39
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konstytucyjne aspekty kasatoryjnego orzekania w polskim procesie karnym
Constitutional aspects of cassation judgment in the Polish criminal trial
Autorzy:
Klejnowska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929949.pdf
Data publikacji:
2021-04-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
prawo do sądu
postępowanie odwoławcze
przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania
right to a fair trial
appeal proceedings
referral of the case for reconsideration
Opis:
W artykule ukazano jak kasatoryjny model orzekania odwoławczego determinuje realizację prawa do sądu. Celem było zbadanie konstytucyjności rozwiązań dotyczących po- stępowania ponownego nie rozważanych w szerszym zakresie w nauce procesu karnego. W badaniach posłużono się metodą formalno-dogmatyczną. Z Konstytucji RP nie wynika jaki jest model procesu karego, w tym nie wynika z niej wyraźnie ani nakaz ani zakaz uchylania zaskarżonych orzeczeń i przekazywania sprawy do postępowania ponownego. Ustawodawca, kształtując prawo do wzruszania orzeczeń, w tym prawomocnych, i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania musi jednak szczególnie starannie wy- ważyć wszystkie kolidujące wówczas wartości, uwzględniwszy szczególne znaczenie rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki oraz stabilność prawomocnych orzeczeń sądowych jako wartości konstytucyjnych.
The article shows how the cassation appeal model determines the exercise of the right to a fair trial. The aim was to examine the constitutionality of solutions concerning re- trial not considered to a greater extent in the science of the criminal process. The formal and dogmatic method was used in the research. The Constitution of the Republic of Poland does not indicate what the model of the criminal trial is. It does not explicitly contain an order or a prohibition to repeal judgments and refer the case for reconsideration. The legislator, while shaping the right to revoke judgments, including legally binding ones, and to refer the case for reconsideration, must, however, particularly carefully balance all the conflicting values. It must particularly take into account the importance of hearing a case without undue delay and the stability of final court decisions as constitutional values.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2021, 2 (60); 297-312
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
INSTYTUCJA ZRZECZENIA SIĘ PRAWA ODWOŁANIA W OGÓLNYM POSTĘPOWANIU ADMINISTRACYJNYM (ART. 127A K.P.A.)
THE INSTYTUTION OF THE WAIVER OF THE RIGHT TO APPEAL IN GENERAL ADMINISTRATIVE PROCEEDINGS (ART. 127A K.P.A.)
Autorzy:
Śladkowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443915.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
odwołanie,
prawo do wniesienia odwołania,
zrzeczenie się odwołania,
termin do wniesienia odwołania,
dopuszczalność odwołania oświadczenia o zrzeczeniu się prawa odwołania
appeal,
right to appeal,
waiver of appeal,
time limit for appeal,
admissibility of appeal of a waiver of the right to appeal
Opis:
Artykuł przedstawia prawo do odwołania od decyzji administracyjnej, które jest stosunkowo nową instytucją, wprowadzoną do Kodeksu postępowania administracyjnego z dniem 1 czerwca 2017 r. W artykule omówiono przesłanki, które decydują o uznaniu zrzeczenia się odwołania za skuteczne, skutki prawne zrzeczenia się odwołania, a także najistotniejsze problemy dotyczące stosowania tejże instytucji. Lapidarny sposób uregulowania tej instytucji w k.p.a. rodzi bowiem wiele niejasności i wywołuje rozbieżności zarówno w doktrynie, jak i orzecznictwie sądowoadministracyjnym. W końcowej części artykułu zawarto ogólne wnioski dotyczące opisywanej instytucji.
The article presents the right to appeal against an administrative decision, which is a relatively new institution, introduced to the Code of Administrative Procedure on June 1, 2017. The article discusses the conditions that determine the recognition of a waiver of an appeal as effective, the legal consequences of the waiver of an appeal, as well as the most important problems regarding the use of this institution. Concise way to regulate this institution in the Code of Administrative Procedure for it raises a lot of ambiguities and causes discrepancies in both doctrine and administrative court rulings. The final part of the article contains general conclusions about the described institution.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2020, 2, XX; 219-235
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 18

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies