Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "right of retention" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    La ritenzione della caparra confirmatoria. Riflessioni brevi su un caso di recesso in autotutela
    Autorzy:
    Parente, Ferdinando
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047155.pdf
    Data publikacji:
    2021-04-18
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    power of self-protection
    confirmatory deposit
    right of retention
    right of withdrawal
    Opis:
    Self-protection is the power granted to a subject to directly achieve, on an out-of-court level, for his own benefit, a certain effect in the legal sphere of the perpetrator of a harmful conduct. The right to retain the confirmatory deposit, a singular case of out-of-court termination of the contract for non-fulfillment, can be attributed to the category of self-protection, counted among the "withdrawal of self-protection". The study systematically reconstructs the requirements of the case and the protection regime of the figure, in the light of the sources and evolutionary hermeneutics of doctrine and jurisprudence, identifying its complex function and the nature of an alternative remedy.
    Źródło:
    Civitas et Lex; 2021, 29, 1; 41-47
    2392-0300
    Pojawia się w:
    Civitas et Lex
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Charakter prawny umowy kredytu bankowego. Uwagi na tle artykułu 487 § 2 Kodeksu cywilnego
    Legal Nature of a Bank Loan Agreement. Comments Against the Background of Article 487 § 2 of the Civil Code
    Autorzy:
    Skowerski, Szymon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21375442.pdf
    Data publikacji:
    2023-12-01
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Tematy:
    umowa kredytowa
    prawo zatrzymania
    ius retentionis
    synallagma
    credit agreement
    right of retention
    Opis:
    Wraz ze wzrostem pozytywnie rozpatrywanych przez sądy powództw konsumentów-kredytobiorców o stwierdzenie nieważności umów tzw. „kredytów frankowych”, banki (kredytodawcy) poszukują sposobów na wstrzymanie się ze swoim świadczeniem powstałym po „upadku” umowy. Jeden z prawnych instrumentów umożliwiających dłużnikowi-wierzycielowi wstrzymanie się ze swoim świadczeniem do czasu uzyskania kontr świadczenia stanowi ustawowe prawo zatrzymania (ius retentionis) z art. 496 Kodeksu cywilnego. Problem pojawia się jednak z zakwalifikowaniem umowy kredytu bankowego jako umowy wzajemnej. Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie czy umowę o kredyt bankowy można zakwalifikować jako umowę wzajemną oraz wskazanie pomiędzy którymi ze świadczeń z niej wynikających istnieje więź synallagmatyczna, zaś w konsekwencji czy można w przypadku wzajemnych rozliczeń stron stosować art. 496 Kodeksu cywilnego?
    With the increase in consumer-borrower lawsuits positively considered by the courts for annulment of the so-called “Frank loans,” banks (lenders) are looking for ways to withhold their benefit arising after the “invalidation” of the contract. One of the legal instruments enabling the debtor-creditor to withhold his performance until obtaining counterclaims is the statutory right of retention (ius retentionis) under Article 496 of the Civil Code. The problem arises, however, with qualifying a bank loan agreement as a reciprocal agreement. The aim of the article is to attempt to answer the question whether a bank loan agreement can be classified as a reciprocal agreement and to indicate between which of the benefits resulting from it there is a synallagmatic bond, and consequently whether it is possible to apply Article 496 of the Civil Code?
    Źródło:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2023, 18, 20 (2); 255-267
    2719-3128
    2719-7336
    Pojawia się w:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zwrot nakładów z majątku wspólnego małżonków na nieruchomość stanowiącą majątek osobisty drugiego małżonka a ius retentionis – pytanie o celowość poszerzania katalogu wyjątków wymienionych w art. 461 § 2 k.c.
    Reimbursement of the expenditures from the joint property of the spouses on the real estate constituting personal property of one of them – is it possible to extend the exceptions to the retention right
    Autorzy:
    Mróz-Krysta, Dominika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1595987.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    right of retention
    analogy
    expenditures
    personal property
    common property
    prawo zatrzymania
    analogia
    nakłady
    majątek osobisty
    majątek wspólny
    Opis:
    Zgodnie z art. 461 § 1 k.c. w zw. z art. 461 § 2 k.c. zobowiązany do wydania cudzej rzeczy może ją zatrzymać aż do chwili zaspokojenia lub zabezpieczenia przysługujących mu roszczeń o zwrot nakładów na rzecz oraz roszczeń o naprawienie szkody przez rzecz wyrządzonej (prawo zatrzymania). Przepisu powyższego nie stosuje się, gdy obowiązek wydania rzeczy wynika z czynu niedozwolonego albo gdy chodzi o zwrot rzeczy wynajętych, wydzierżawionych lub użyczonych. Nasuwa się pytanie o możliwość stosowania analogii do wyjątków od prawa zatrzymania wymienionych w art. 461 § 2 k.c. w sytuacji, w której po ustaniu małżeństwa (przykładowo: po rozwodzie) były małżonek zamieszkuje nieruchomość stanowiącą majątek osobisty drugiego małżonka, wbrew jego woli, powołując się na obowiązek rozliczenia nakładów z majątku wspólnego na majątek osobisty byłego małżonka. Do opracowania przedstawionego wyżej zagadnienia zastosowałam metodę dogmatyczną, analizując aktualnie obowiązujący stan prawny, wyprowadzając wniosek o dopuszczalności poszerzenia wyjątków od prawa zatrzymania. Przesłankami do zastosowania analogii w prawie cywilnym są podobieństwo ze względu na istotne cechy oraz luka w prawie. W wypadku zamieszkiwania z rozwiedzionym małżonkiem jego nieruchomości wbrew jego woli spełnione zostały one wszystkie. Zamieszkiwanie byłego małżonka nieruchomości drugiego wbrew jego woli jest na tyle naganne, że wykazuje podobieństwo z czynem niedozwolonym, a ustanie prawnorodzinnego tytułu do mieszkania, o którym mowa w art. 281 k.r.o. – podobieństwo do ustania stosunków prawnych o charakterze ciągłym, takich jak użyczenie. Jak wykazano, de lege lata dopuszczalne jest stosowanie analogii z art. 461 § 2 k.c. tak, by były małżonek zamieszkujący nieruchomość drugiego małżonka po ustaniu małżeństwa nie mógł powołać się na prawo zatrzymania. De lege ferenda należałoby postulować ustawowe poszerzenie katalogu wyjątków od prawa zatrzymania.
    Pursuant to the article 461 § 1 of Polish Civil Code (hereinafter referred to as: “CC”) related to the art. 461 § 2 CC, a person obliged to release somebody else’s thing may retain it until his claims for the reimbursement of expenditures on the thing of claims for the redress of the damage inflicted by the thing are satisfied or secured (right of retention). The aforementioned provision shall not apply when the duty to release the thing results from a tort or where it concerns the return of things which have been leased, rented or loaned for use. There was a question to put, whether it is admissible to extend the scope of the exceptions to the right of retention, regulated in the art. 461 § 2 CC, by the situation of ex-spouse who uses the real estate of another after the termination of marriage and contrary to his will. To elaborate this question, the dogmatic method of analysis has been used which is focused on the applicable law and has led to the conclusion that the extension of the exceptions to the right of retention is possible by the way of analogy. The reason by analogy in civil law needs the similarities and the loophole in law. In the case of use the real estate of the ex-spouse after the divorce fulfills all the aforementioned premises. The use of the real estate property of the ex-spouse, contrary to the will of the first of them, is so reprehensible that is similar to the tort. Moreover, the termination of the family legal tittle to real estate property of another spouse (which terminates simultaneously with the divorce and is regulated id the art. 281 of Polish Family and Guardianship Code) is similar to the termination of the continuous obligations, as for example the loan for use. As proved, it is admissible to create the analogy to the article 461 § 2 CC as the ex-spouse using the real property of another one, could not profit the right of retention.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2019, 27, 3; 137-153
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Fiduciary Transfer of Ownership for Security Purposes & Retention of Ownership by a Seller
    Autorzy:
    Riabchynska, Anastasia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1931326.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    security right
    fiduciary transfer of ownership for security purposes
    retention of ownership
    retention of title
    quasi-security right
    Opis:
    The article is devoted to security constructions such as fiduciary transfer of ownership and retention of ownership by the seller under a contract of sale within the framework of European private law. The author points out that the transfer of ownership for security purposes is a security right, at the same time the retention of the legal title should be qualified as a quasi-security right, because the security property interest in it is not transferred by the debtor to the creditor, but is being retained by a seller. It was found that the security transfer of ownership as a means of ensuring the fulfilment of the obligation has both incentive and compensatory functions unlike the retention of title security instrument which only encourages the buyer to fulfill the obligation paying for the goods by retaining ownership by the seller. It has been shown that in contrast with transfer of ownership as security right which allows the creditor to satisfy his property interest at the expense of security property, retention of ownership by the seller enables the seller to satisfy such interest at the expense of ownership until full payment. This article highlights the German and French civil law governing the enforcement of security arrangements for the transfer of ownership and the retention of ownership by the seller. It is concluded that the distinguishing features of these security institutions related to: default remedies of creditor, the transfer of ownership moment, and claiming property from the bankruptcy estate of the debtor.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Małopolskie; 2020, 3(27); 107-124
    1643-6911
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Małopolskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Забезпечувальні речові права: юридична природа, функції, види
    Security Proprietary Rights: Legal Nature, Functions, Types
    Autorzy:
    Ільків (Ilkiv), Олег (Oleh)
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2185493.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    забезпечувальні права
    речові права
    виконання зобов’язань
    застава
    притримання
    право
    слідування
    security rights
    property rights
    fulfillment of
    engagement
    pledge
    retention
    right of succession
    Opis:
    The article is devoted to the study of security proprietary rights to ensure the fulfillment of engagements. The institute of security rights, its regulation under the current legislation of Ukraine and individual countries is analyzed. The legal nature and specific features are determined, the functional load of the methods of ensuring the fulfillment of engagements is clarified and the characteristics of the engagement-legal and real-legal types of security are characterized. Material security encumbrances on the debtor’s property rights, resulting in the „right of succession”, which is to accompany the encumbrance on the thing in the event of its transfer to other owners. The elements of the binding legal relationship are described. Civil turnover requires an effective system of precautionary measures of both binding and substantive nature, due to the need for legal remedies aimed at the proper performance of the parties to their contractual engagements. Along with the engagements, an important place is occupied by the material types of securing contractual engagements, where their main purpose is to give the creditor confidence in the satisfaction of their property interests in case of non-performance or improper performance of engagement by the counterparty. The grounds for the right of the creditor to satisfy property claims on the subject of material security are investigated. A pledge or mortgage may arise on the basis of a contract, law or court decision. The creditor’s claims on the mortgaged property can be satisfied in several ways: foreclosure on the mortgaged property through its sale or transfer of ownership of the mortgaged property in case of default by the debtor of the engagement secured by the pledge. The right of retention is considered, which is realized through the incentive of the debtor to fulfill the engagement by lawful possession of the thing by the creditor until the proper performance of the engagement by the debtor. The right of retention as a form of ensuring the proper performance of an engagement is included in the provisions governing the performance of certain contracts, including contract type, provision of services, commissions, etc. Security rights arise before the breach of the engagement and depend on the proper performance of the contractual engagement. The collateral gives the creditor the right to receive property satisfaction from the subject of collateral in case of non-performance of the engagement due to the debtor’s fault. The analysis and brief description of the types of security property rights is carried out. Theoretical conclusions on the researched questions directed on improvement of regulation of the security rights in the civil legislation of Ukraine are formulated.
    Статтю присвячено дослідженню забезпечувальних речових прав щодо гарантування виконання зобов’язань. Проаналізовано інститут забезпечувальних прав, його регулювання за чинним законодавством України та деяких інших країн. Визначено правову природу та специфічні ознаки, з’ясовано функціональне навантаження способів забезпечення виконання зобов’язань та здійснено характеристику зобов’язально-правових та речово-правових видів забезпечення. Речові забезпечувальні засоби обтяжують право власності боржника, наслідком чого виникає «право слідування», яке полягає в супроводі обтяження на річ у разі її переходу до інших власників. Здійснено характеристику елементів зобов’язального правовідношення. Досліджено підстави виникнення права на задоволення кредитором майнових вимог з предмету речового забезпечення. Цивільний оборот вимагає ефективної системи забезпечувальних заходів зобов’язально-правового і речово-правового характеру, що зумовлено потребою наявності правових засобів, спрямованих на належне виконання сторонами своїх договірних зобов’язань. Поряд із зобов’язальними важливе місце посідають речові види забезпечення договірних зобов’язань, основною метою яких є створення у кредитора впевненості в задоволенні своїх майнових інтересів у разі невиконання або неналежного виконання зобов’язання контрагентом. Проведено аналіз та коротку характеристику видів забезпечувальних речових прав. Застава або іпотека може виникати на підставі договору, закону чи рішення суду. Задоволення вимог кредитора із заставленого майна може здійснюватися кількома способами: звернення стягнення на заставлене майно шляхом його реалізації або переходу права власності на заставлене майно в разі невиконання боржником зобов’язання, забезпеченого заставою. Розглянуто право притримання, яке реалізується через стимулювання боржника до виконання зобов’язання шляхом правомірного володіння річчю кредитором до моменту належного виконання обов’язку боржником. Право притримання як вид забезпечення належного виконання зобов’язання належить до положень, що регулюють виконання деяких договорів, зокрема підрядного типу, надання послуг, комісії тощо. Забезпечувальні речові права виникають до порушення зобов’язання і узалежнені від належного виконання договірного зобов’язання. Речове забезпечення надає кредиторові право отримати майнове задоволення з предмету забезпечення в разі невиконання зобов’язання з вини боржника. Сформульовано теоретичні висновки з досліджених питань, спрямовані на вдосконалення регулювання забезпечувальних прав у цивільному законодавстві України.
    Źródło:
    Copernicus Political and Legal Studies; 2022, 3; 101-108
    2720-6998
    Pojawia się w:
    Copernicus Political and Legal Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Administracyjne zatrzymanie prawa jazdy. Problem dualizmu postępowań administracyjnego i w sprawie wykroczeń w kontekście postępowania dowodowego
    Administrative driving license retention. The problem of dualism in administrative proceedings and offenses in the context of evidence proceedings
    Autorzy:
    Kuś, Artur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1368781.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    administracyjne zatrzymanie prawa jazdy
    postępowanie dowodowe
    prawo do sądu
    bezprzedmiotowość postępowania administracyjnego
    administrative retention of driving license
    evidence proceedings
    right to a court
    objectivity of administrative proceedings
    Opis:
    Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, czy możliwe jest wydanie decyzji o zatrzymaniu prawa jazdy wyłącznie na podstawie informacji (notatki policyjnej) o ujawnieniu czynu polegającego na kierowaniu pojazdem z przekroczeniem dopuszczalnej prędkości o więcej niż 50 km/h na obszarze zabudowanym w sytuacji, gdy w danej sprawie nie zostało wszczęte równoległe postępowanie w sprawie o wykroczenie ze względu na „pouczenie” kierującego pojazdem przez policjanta. Wskazana sytuacja powoduje, że w analizowanej sprawie nie można przeprowadzić żadnego postępowania dowodowego. Wynika to z tego, że w postępowaniu administracyjnym (biorąc pod uwagę uchwałę NSA) nie przeprowadza się postepowania dowodowego, zaś postępowanie w sprawie o wykroczenie nie będzie wszczęte (ze względu na „pouczenie” kierującego pojazdem). Konsekwencją takiego stanu faktycznego i prawnego (tzw. pominięcie ustawodawcze) jest pozbawienie strony realnego prawa do sądu i możliwości zainicjowania jakiegokolwiek postępowania dowodowego w sprawie, co nie może zostać uznane za odpowiadające standardom konstytucyjnym i wynikającym z prawa międzynarodowego.
    The article aims to establish whether it is possible to issue a decision to retain a driver’s license on the sole basis of information (a police report) disclosing an act of exceeding the speed limit by over 50 km/h while driving in a built up area, when in the given case, no parallel court proceedings regarding this offence were initiated on account of a “caution” issued to the driver by a policeman. The above-mentioned situation results in the inability to carry out the evidence proceedings. This is caused by the fact that in an administrative proceeding (taking the Supreme Administrative Court resolution into consideration) such an inquiry is not conducted and a court proceeding based on this offence will not be initiated (due to the “caution” given to the driver). The consequence of this factual and legal state (so-called “legislative omission”) is that a party is deprived of the real right to a fair trial and the possibility of engaging in any kind of evidence proceedings, which cannot be deemed equivalent to constitutional standards and standards stemming from international law.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2020, 3; 237-259
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies