Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "right to defence" wg kryterium: Temat


Tytuł:
The Works on Reform of the Polish Penal Procedure
Autorzy:
Murzynowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43467759.pdf
Data publikacji:
1989-12-31
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
criminal proceedings
Polish Code of Criminal Procedure
right to trial
preparatory proceedings
accused person's right to defence
criminal court
appeal
review of valid judicial decisions
Źródło:
Droit Polonais Contemporain; 1989, 1-4(81-84); 57-71
0070-7325
Pojawia się w:
Droit Polonais Contemporain
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of the General Principles of Community Law on Polish Antitrust Procedure
Autorzy:
Kolasiński, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/529984.pdf
Data publikacji:
2010-12-01
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
competition
general principles of Community law
Community proceedings
right of defence
right to a fair hearing
statement of objections
decentralisation
Opis:
This article presents the new legal problems related to the decentralization of the enforcement of Community competition law. The study shows that Regulation 1/2003 did not only give national antitrust authorities new rights and competences in that context but obligated them also to respect the general principles of Community law . This article contains an analysis of the first decisions issued by the UOKiK President on the basis of Community law and shows that the right of defence applicable to Polish proceedings differs from the standards developed by the European Commission and courts. The paper concludes with a number of suggestions concerning changes in Polish antitrust procedure regarding not only the application of Community law but also national provisions.
Le présent article traite des problèmes liés à la décentralisation de l’application du droit communautaire de la concurrence. Une analyse démontre que le Règlement 1/2003 a attribué aux organismes nationaux de concurrence non seulement de nouveaux droits et de nouvelles compétences dans ce domaine, il les a également obligés à respecter les principes générales du droit communautaire. L’article comporte une analyse des premières décisions rendues par le Président de l’UOKiK sur le fondement du droit communautaire. Il démontre que le droit à la protection qui est appliqué dans les procédures polonaises diffère des standards développés par la Commission européenne et les juridictions. L’article se termine par des suggestions des modifications dans la procédure de concurrence polonaise portant non seulement sur l’application du droit communautaire mais aussi sur des dispositions légales nationales.
Źródło:
Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies; 2010, 3(3); 29-51
1689-9024
2545-0115
Pojawia się w:
Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Right to Be Heard or Protection of Confidential Information? Competing Guarantees of Procedural Fairness in Proceedings Before the Polish Competition Authority
Autorzy:
Bernatt, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530117.pdf
Data publikacji:
2010-12-01
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
procedural fairness
right to be heard
protection of business secrets
confidential information
right of defence
antimonopoly (antitrust) procedure
Opis:
The concept of procedural fairness plays an important role in the enforcement of competition law, which must not only be effective but also fair. Thus, legal institutions should guarantee a proper level of protection of the values of procedural fairness. This paper is dedicated to the possible conflict between the guarantees of procedural fairness that find their expression in the right to be heard and in the protection of confidential information. Both guarantees, the right to be heard on the one side, and the protection of confidential information on the other, should be properly balanced. Unlike EU law, Polish legislation and jurisprudence proves to be inefficient in this respect. Article 69 of the Competition Act fails to show clearly what the limits of the protection of confidential information are in situations when the right to be heard of other parties of antitrust proceedings is at stake. Business secrets are predominantly protected over the right to be heard also in the jurisprudence of Polish courts. By contrast, the Competition Act does not seem to properly protect confidential information other than business secrets. Such situation poses a risk for the adequate level of protection of procedural fairness in Polish antitrust enforcement. Moreover, neither Polish legislation nor jurisprudence explains to companies what shall prevail in the case of a concrete conflict between the protection of business secrets and the right to be heard. An answer to this questions is needed seeing as proof of a competition law infringement which should be accessible to the parties, can at the same time constitute a business secret.
Le concept de l’équité procédurale joue un rôle important dans le renforcement de la loi de la concurrence, qui, outre d’être efficace, doit aussi aussi être équitable. Pour cela, les institutions légales devraient garantir le niveau de protection de l’équité procedurale nécessaire. L'objet de cet article est d'étudier les conflits possibles entre les garantis de l’équité procédurale qui trouvent leur expression dans le droit d'être entendu et dans la protection des données confidentielles.
Źródło:
Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies; 2010, 3(3); 53-70
1689-9024
2545-0115
Pojawia się w:
Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problematyka samoobrony na tle zakazu użycia siły zbrojnej w prawie międzynarodowym
The issue of self-defence in light of the international law prohibition to use military force
Autorzy:
Gadkowski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693004.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
prohibition to use force
right to self-defence
UN charter
Security Council
state
aggression
sanctions
zakaz użycia siły
prawo do samoobrony
państwo
Karta Narodów Zjednoczonych
Rada Bezpieczeństwa
napaść zbrojna
agresja
sankcje
Opis:
The subject of this paper touches upon the prohibition to use force, and military force in particular, by States in self-defence. This is a classical example of an important and still very topical issue in international law practice. The right of each State to self-defence is perceived as one of the fundamental rights provided for in customary as well as positive international law. And yet, the exercise of this right has always raised many controversies and questions resulting, on the one hand, from the fact that the concept of self-defence has evolved over years, and, on the other hand, because of the recent tendencies to legalise different military actions carried out outside the framework of the United Nations Charter. These tendencies, presented in the paper in the context of military actions taken by states in situations of a potential terrorist attack, are described as either a pre-emptive, or a preventive use of military force. The author then concludes that although in the event of a pre-emptive military action taken by a State in reliance of its right to self-defence it may be justified to rely on the legal construction of self-defence, in the context of a preventive military operation, such reliance would be much more risky, if not inadmissible. A preventive use of military force fails to meet the criteria of legality of self-defence set forth in the UN Charter, as well as those resulting from international customary law.
Problematyka artykułu nawiązuje do klasycznej, ale niezwykle ważnej i aktualnej w praktyce międzynarodowej problematyki zakazu użycia siły, zwłaszcza siły zbrojnej. Dotyczy bowiem możliwości podejmowania i realizowania przez państwa działań zbrojnych pod postacią samoobrony. Prawo każdego państwa do użycia siły w ramach samoobrony było i jest postrzegane jako jedno z praw fundamentalnych, gwarantowanych zarówno przez zwyczajowe, jak i pozytywne prawo międzynarodowe. Jego realizacja w praktyce budzi jednak wiele kontrowersji i pytań. Są one związane zarówno z ewolucją samej instytucji samoobrony, jak również z nowymi tendencjami w zakresie legalizowania różnych akcji zbrojnych dokonywanych poza ramami Karty Narodów Zjednoczonych. Autor prezentuje te tendencje, zwłaszcza w kontekście działań zbrojnych podejmowanych przez państwa w sytuacji potencjalnego zagrożenia atakami terrorystycznymi, a określanych jako uprzedzające i prewencyjne użycie siły. W konkluzji autor stwierdza, że o ile w wypadku zbrojnej operacji uprzedzającej uzasadnione jest odwoływanie się do konstrukcji prawnej samoobrony, o tyle w wypadku zbrojnej operacji prewencyjnej jest to znacznie bardziej ryzykowne, a wręcz nieuprawnione. Prewencyjne użycie siły zbrojnej nie spełnia bowiem kryteriów legalności samoobrony – zarówno tych określonych w Karcie Narodów Zjednoczonych, jak i tych wynikających z prawa zwyczajowego.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 3; 5-20
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sytuacja procesowa oskarżonego w postępowaniu sądowym w świetle zasady kontradyktoryjności i prawa do obrony
The Situation of the Accused in Judicial Proceedings in the Light of the Adversarial Principle and the Right to Defense
Autorzy:
Tarnowska, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596632.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
criminal proceedings
rights in the light of the inter partes principle and the right to defence
postępowanie karne
oskarżony
uprawnienia w świetle zasady kontradyktoryjności i prawa do obrony
Opis:
Tematem opracowania jest sytuacja procesowa oskarżonego w postępowaniu sądowym w świetle zasady kontradyktoryjności i prawa do obrony, która zostanie omówiona w odniesieniu do uprawnień oskarżonego wynikających z tych zasad w świetle aktualnego Kodeksu postępowania karnego i zmian do k.p.k. z 2013 r. W opracowaniu starano się wykazać, że oskarżony ma możliwość wpływania na czynności postępowania sądowego poprzez przyznane mu w tym etapie procesu karnego uprawnienia. Zmiany do k.p.k. z września 2013 r. przyznają też oskarżonemu prawo do kilkakrotnego wnioskowania o zobowiązanie prokuratora do przekazania materiałów postępowania przygotowawczego przez niego wskazane.
The subject matter of this thesis is the situation of the accused in judicial proceedings in the light of the adversarial principle and the right to defense, which will be discussed with particular reference to the rights granted to the defendant in the light of the currently binding Code of Criminal Procedure with amendments of 2013. The thesis attempts to demonstrate the defendant’s ability to affect the judicial proceedings by exercising the rights granted at this stage of the criminal procedure. Amendments to the Code of Criminal Procedure of 2013 also grant to the defendant the right to file multiple motions to obligate the prosecutor to release specific preparatory proceedings materials. Translated by Danuta Tarnowska
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2015, 9, 1; 5-20
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adwokat - cooperator veritatis w procesie o orzeczenie nieważności małżeństwa
Advocate - cooperator veritatis in the process of the nullity of marriage
Autorzy:
MIZIŃSKI, ARTUR GRZEGORZ
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/660978.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
adwokat
proces
prawda obiektywna
prawo do obrony
advocate
process
objective truth
the right to defence
Opis:
An advocate is a qualified person who meets the requirements specified in can. 1483 CIC/83, recognized by the competent authority, who was asked by a party to the  process for personal assistance, involving the defense of the interests of the client in the process or defense in court. The task of the advocate in the law of the Latin Church was defined by the term munus and officium of an ecclesiastical nature.  The advocate always acts, taking into account the spirit and the objectives of the canon legal order, and therefore, like other participants of the process, is obligated to cooperate with the judge in the realisation of the fundamental purpose of proceedings under canon law, which is the search for the objective truth. One of the guiding principles in the process of matrimonial nullity contained in motu proprio “Mitis Iudex Dominus Iesus”, the Code of Canon Law and the Instruction Dignitas Connubii is the principle of seeking the objective truth. To implement this principle, cooperation is required of all participants in the process, so a judge (the diocesan bishop in an abbreviated process), the parties, the defender of the marriage bond, the advocate and the promoter of justice - if he takes part in it. A special role in this cooperation is played by the advocate, who as a person competent and skilled in law will help the judge in achieving the moral certitude needed to adjudicate on a case by presenting to him already structured facts and proofs that allow him to pass an equitable judgment. Throughout the duration of the case, ranging from assistance still before the start of the trial (ordinary or abbreviated), through lodging a libellus of litigation, actions during the trial itself and after a verdict, the advocate is - even if not always necessary – a very helpful guarantor of the faithful’s right to defense. In performing his task the advocate should act primarily in the interests of the party that he is defending, but never lose sight of the truth, which should be discovered in judicial proceedings always guided by the principle of justice.
Adwokat to osoba posiadająca odpowiednie kwalifikacje, spełniająca wymogi określone w kan. 1483 KPK/83, uznana przez kompetentną władzę, poproszona przez stronę procesową o osobistą pomoc, polegającą na obronie interesów klienta w procesie lub działaniu w sądzie. Zadanie adwokata w przepisach Kościoła łacińskiego zostało określone łacińskim terminem munus oraz officium o charakterze kościelnym. Adwokat zawsze działa z uwzględnieniem ducha i celów własnych kanonicznego porządku prawnego i dlatego, podobnie jak pozostałe podmioty procesu, zobowiązany jest do współpracy z sędzią w realizacji fundamentalnego celu postępowania kanonicznego, jakim jest poszukiwanie prawdy obiektywnej. Jedną z naczelnych zasad w procesie o stwierdzenie nieważności małżeństwa, zawartą w motu proprio „Mitis Iudex Dominus Iesus”, przepisach kodeksowych oraz w Instrukcji Dignitas connubii jest zasada poszukiwania prawdy obiektywnej. Aby zrealizować tę zasadę, konieczna jest współpraca wszystkich uczestników procesu, a więc sędziego (biskupa diecezjalnego w procesie skróconym), stron, obrońcy węzła małżeńskiego, adwokata oraz rzecznika sprawiedliwości – jeśli bierze w nim udział. Szczególną rolę w tej współpracy pełni adwokat, który, jako osoba kompetentna i biegła w prawie, pomoże sędziemu w osiągnięciu pewności moralnej co do rozstrzygnięcia danej sprawy, przedstawiając mu usystematyzowane już fakty i dowody pozwalające na wydanie sprawiedliwego wyroku. Przez cały czas trwania sprawy, począwszy od pomocy stronie jeszcze przed procesem (zwykłym lub skróconym), poprzez wniesienie skargi powodowej, działania w trakcie samego procesu, a także już po ogłoszeniu wyroku, adwokat jest – nawet jeśli nie zawsze koniecznym – bardzo pomocnym gwarantem przysługującego wiernym prawa do obrony. W realizacji swojego zadania adwokat powinien działać przede wszystkim w interesie strony, której jest obrońcą, jednakże nigdy nie może stracić z pola widzenia prawdy, którą należy odkrywać w postępowaniu procesowym kierując się zawsze zasadą sprawiedliwości.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2016, 59, 1; 75-104
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Appointed counsel for the defence in the Polish criminal proceeding
Autorzy:
Kosonoga, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392780.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
postępowanie karne
prawo do obrony
obrona z urzędu
obrona obligatoryjna
wyznaczenie obrońcy
prawo ubogich
criminal proceeding
right to defence
ex officio appointed counsel for the defence
obligatory defence
appointment of counsel for the defence
right of the poor
Opis:
The article discusses the institution of appointed counsel for the defence in the criminal proceeding after the amendment of 27 September 2013. It analyses particular conditions for the appointment of counsel for the defence: poorness of the accused and lack of obligatory defence counsel. Separate consideration is given to the issue of the appointment of counsel for the defence on the request of the accused and the appointment of counsel to undertake particular procedural actions. The mode and rules of appointing defence counsel are also discussed.
W opracowaniu odniesiono się do instytucji obrony z urzędu w procesie karnym po nowelizacji z dnia 27 września 2013 r. Analizie poddano poszczególne przesłanki wyznaczenia obrońcy z urzędu w postaci niezamożności podejrzanego i braku obrońcy obligatoryjnego. Odrębne rozważania poświęcono kwestii wyznaczenia obrońcy na żądanie oskarżonego oraz problematyce wyznaczenia obrońcy do poszczególnych czynności procesowych. Przedmiotem rozważań uczyniono także zagadnienie trybu i zasad wyznaczania obrońcy.
Źródło:
Ius Novum; 2016, 10, 2; 95-111
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Możliwość pociągnięcia do odpowiedzialności przedsiębiorcy za antykonkurencyjne zachowanie niezależnego usługodawcy. Glosa do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 21 lipca 2016 r. w sprawie VM Remonts SIA, Ausma grupa SIA przeciwko Konkurences padome (oraz Konkurences padome przeciwko Pārtikas kompānija SIA)
Possibility to hold a company liable for the anticompetitive behaviour of an independent service provider. Case comment to the judgment of the Court of Justice of the European Union of 21 July 2016 in case C-542/14 VM Remonts SIA, Ausma grupa SIA v. Konkurences padome (and Konkurences padome v. Pārtikas kompānija SIA)
Autorzy:
Michałek-Gervais, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507996.pdf
Data publikacji:
2016-11-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
liability for breach of Article 101
liability for the anticompetitive behaviour of a third-party
independent service provider
right to defence
procedural justice
Opis:
The case comment relates to the judgment the Court of Justice of the European Union of 21 July 2016 in the case VM Remonts (C-542/14), delivered in response to a preliminary reference made by the Latvian Supreme Court. The question at stake referred to possibility to hold a company liable (in the light of Article 101 of the Treaty on the Functioning of the European Union) for the anticompetitive behaviour of a third-party service provider. The Court of Justice did not follow the Opinion of the Advocate General Wathelet who suggested introducing rebuttable presumption of the company's liability in this respect. Instead, the Court of Justice held that a company should be only liable for the breach of competition law of a third-party service provider if one of three conditions are met (the service provider was acting under its direction or control; the company knew of the anticompetitive objectives of the service provider; or the company should have reasonably foreseen the anticompetitive behaviour of the service provider). The judgment is welcome as enforcing procedural justice and the companies' right to defence.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2016, 5, 7; 116-122
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo do sądu we Włoszech
Right to a fair trial in Italy
Autorzy:
Urbaniak, Monika
Lorencka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941048.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
prawo do sądu
włoskie prawo konstytucyjne
wymiar sprawiedliwości
prawo do obrony
rozsądny termin rozpatrzenia sprawy
right to a fair trial
italian constitutional law
judiciary power
right to defence
the reasonable-time requirement
Opis:
Prawo do sądu zostało wyrażone bezpośrednio w I części konstytucji Republiki Włoskiej z 1947 r., „Prawa i obowiązki obywateli”. W myśl art. 24 ust. 1 konstytucji „wszyscy mogą zwrócić się do sądu dla uzyskania ochrony praw i uzasadnionych interesów”. Należy zwrócić uwagę na szeroki zakres podmiotowy i przedmiotowy regulacji konstytucyjnej, ze szczególnym uwzględnieniem prawa dostępu do sądu, prawa do obrony czy prawa do rzetelnego i sprawiedliwego procesu (art. 111 konstytucji). Do największych wad funkcjonowania włoskiego wymiaru sprawiedliwości trzeba zaliczyć wielokrotne przekraczanie rozsądnego czasu trwania postępowania sądowego oraz wykorzystywanie środka nadzwyczajnego – kasacji, jako trzeciej instancji sądowej. Są podejmowane próby naprawy włoskiego sądownictwa, jak przykładowo ustawa Pinto z 2001 r., która daje stronom prawo do odszkodowania ze względu na przeciągające się postępowanie. Nie przyniosła ona jednak oczekiwanych skutków w postaci skrócenia czasu postępowania sądowego ze względu na brak reformy wymiaru sprawiedliwości (skomplikowana struktura i duża liczba włoskich sądów, tradycyjnie niskie opłaty sądowe). Skutkiem tej ustawy był dalszy wzrost liczby spraw i kosztów budżetowych. Nieskuteczność systemu sądowniczego we Włoszech wymaga kolejnych reform
The access to justice is expressed directly in the part one of the Constitution of the Italian Republic of 1947, entitled “The rights and duties of citizens”. In accordance with Article 24 paragraph. 1 of the Constitution, “everyone can take judicial action to protect individual rights and legitimate interests”. It should be noted that it is a wide range of subjective and objective constitutional regulation, in particular, on the right of access to court, the right to defense and right to a fair and due process (Article 111 of the Constitution). The biggest disadvantages that arises from the functioning of the Italian justice system are multiple violations of the right to a trial within a reasonable time and the usage of the cassation, as a court of third instance. Many attempts to correct the Italian judiciary have been made, for example by the introduction of Pinto Law of 2001, which gives litigants the right to the compensation in case of excessively lengthy judicial proceedings. However, it did not have the expected effect of speeding up the court proceedings because of the lack of necessary judiciary reforms (complicated structures and a large number of courts, traditionally low court fees etc.). The impact of the Law was The result of the Law is further increase in the number of cases and budgetary costs. The inefficiency of Italian justice system is needed to be reformed.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2016, 3 (31); 223-243
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przesłuchanie małoletniego w świetle nowelizacji kodeksu postępowania karnego
Autorzy:
Łakomy, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393178.pdf
Data publikacji:
2016-03-31
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
minor
interrogation of a minor
right to defence
secondary victimization of a minor
małoletni
przesłuchanie małoletniego
prawo do obrony
wtórna wiktymizacja
małoletniego
Opis:
Przesłuchanie małoletniego w charakterze świadka w toku postępowania karnego jest czynnością procesową o charakterze szczególnym. Właściwe przeprowadzenie przesłuchania wymaga nie tylko gruntownej znajomości taktyki procesowej, ale niezwykle ważne jest również posiadanie przez prowadzącego postępowanie wiedzy z zakresu psychologii. W prezentowanym artykule omówiono przesłanki stosowania art. 185a k.p.k. i art. 185b k.p.k. w praktyce, z wyeksponowaniem zalet procesowych regulacji. W rozważaniach uwzględniono również kwestie odnoszące się do nadal istniejących niedoskonałości normatywnych omawianych przepisów, w szczególności w zakresie pogodzenia prawa do obrony oskarżonego z groźbą wtórnej wiktymizacji małoletniego pokrzywdzonego w toku procesu. Publikacja obejmuje także rozważania dotyczące roli psychologa w czynności przesłuchania małoletniego.
Interrogation of a minor as a witness in a criminal proceeding is a procedural act of a specific nature. The proper conduct of the interviewing process requires not only a profound knowledge of the procedural tactics but it is extremely important for the investigator to have the knowledge of psychology. The article tries to discuss the reasons for the application of Article 185a and Article 185b of the Criminal Procedure Code in practice, exposing the advantages of procedural regulations. The discussion also covers issues concerning the shortcomings of the above-mentioned provisions that still exist, particularly in the area of reconciling the accused person’s right to defence with the threat of secondary victimization of a minor victim in the course of a trial. The publication also includes a discussion of the role of a psychologist in the interrogation of a minor.
Źródło:
Ius Novum; 2016, 10, 1; 41-49
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Right to the Court in Legal Advisors Disciplinary Case
Autorzy:
Pilipiec, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618333.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
legal advisor
disciplinary case
self-governments of legal advisors
the right to access the court
the right to fair proceedings
the right to court judgement
the right to defence
the right to be heard
prawo do sądu
radca prawny
postępowanie dyscyplinarne
odpowiedzialność dyscyplinarna
sąd dyscyplinarny
samorząd zawodowy
dostęp do sądu
rzetelność postępowania
domniemanie niewinności
prawo do obrony
Opis:
Self-governments of legal advisors represent legal advisors practice profession in which the public repose confidence, and such self-governments shall concern themselves with the proper practice of such professions in accordance with, and for the purpose of protecting, the public interest. Legal advisors self-governments shall concern themselves with the proper practice of such professions is formal in the disciplinary case. Disciplinary case is repressive and extrajudicial. Legal advisors right to the court is also a similar right to the state court but is guided by the disciplinary prosecutor and disciplinary court The right to the court, as a personal right of each individual, is defined in Article 45, § 1 of the Constitution which states “Everyone shall have the right to a fair and public hearing of his case, without undue delay, before a competent, impartial and independent court”. Thus, the right to the court consists of a few inseparable elements: 1) the right to access the court, that is the right to initiate court proceedings in the case of infringing the protected rights of an individual; the access has to be genuine due to, among others, the right territorial organization of courts and reasonable fees, 2) the right to fair proceedings, that is the proper shaping of the court proceedings (based on the proper procedure, honest and public trial, participation of the suing individual in the proceedings which guarantee their rights), 3) the right to court judgement (receiving a court decision solving the issue within reasonable time), 4) the right to defence, 5) the right to be heard (the right to information, taking positions, considering actual statements and legal demands). It seems that the right to court judgement, the right to defence and to be heard are all included in the widely interpreted right to fair proceedings. A complementary item to the right to sue is Article 77, § 2 of the Constitution of the Republic of Poland according to which “Statutes shall not bar the recourse by any person to the courts in pursuit of claims alleging infringement of freedoms or rights”.
Samorząd zawodowy radców prawnych reprezentuje radców prawnych wykonujących zawód zaufania publicznego i sprawuje pieczę nad należytym wykonywaniem zawodu radcy prawnego w granicach interesu publicznego i dla jego ochrony. Piecza sprawowana przez samorząd zawodowy ma charakter formalny i jest realizowana w postępowaniu dyscyplinarnym. Prawo do sądu w sprawach dyscyplinarnych radców prawnych jest zatem realizowane w ramach postępowania dyscyplinarnego, które ma charakter postępowania represyjnego, tj. takiego, które ma na celu poddanie jednostki jakiejś formie dolegliwości, najczęściej w postaci określonej sankcji. Postępowanie dyscyplinarne ma charakter postępowania pozasądowego (w sensie rozumienia sądów powszechnych), gdyż jest prowadzone przez organy dyscyplinarne samorządu radców prawnych, którymi są rzecznik dyscyplinarny i sądy dyscyplinarne. Prawo radcy prawnego do sądu dyscyplinarnego w postępowaniu dyscyplinarnym w swej treści jest podobne do prawa do sądu powszechnego. Gwarancje prawa do sądu odnoszą się do postępowania dyscyplinarnego z uwagi na jego represyjny charakter, ale również dlatego, że w postępowaniu takim dochodzi do orzekania o sytuacji prawnej jednostki. Prawo do sądu, jako prawo osobiste każdego człowieka, jest określone w art. 45 ust. 1 Konstytucji RP, zgodnie z którym „Każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd”. Prawo do sądu składa się z kilku nierozerwalnych elementów: 1) prawa dostępu do sądu, 2) prawa do rzetelnego postępowania, czyli odpowiedniego ukształtowania postępowania przed sądem (opartego o właściwą procedurę, uczciwego i publicznego procesu, z uczestnictwem podmiotu w gwarantującym jego prawa postępowaniu), 3) prawa do wyroku sądowego (uzyskania w rozsądnym terminie rozstrzygnięcia sprawy orzeczeniem sądu), 4) prawa do obrony, 5) prawa do wysłuchania (prawa do informacji, zajęcia stanowiska, rozważenia faktycznych twierdzeń i prawnych roszczeń). Wydaje się, że prawo do wyroku sądowego, prawo do obrony i prawo do wysłuchania mieszczą się w szeroko pojętym prawie do rzetelnego postępowania. Uzupełnieniem treści prawa do sądu jest art. 77 ust. 2 Konstytucji RP, zgodnie z którym ustawa nie może nikomu zamykać drogi sądowej dochodzenia naruszonych wolności lub praw. Artykuł ten normuje prawo do sądu rozumiane jako środek ochrony wolności i praw. Prawo do sądu należy rozumieć jako konstytucyjną zasadę prawa. Prawo do sądu jest zasadą prawa, gdyż jest prawem człowieka, a jednocześnie jest środkiem ochrony wolności praw człowieka i obywatela.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza śledcza jako dowód w procesie karnym
The investigation analysis as evidence in a criminal trial
Autorzy:
Kościelniak-Marszał, Miłosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/697729.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
investigation
investigation analysis
criminal procedure
procedural guarantees
right to defence
Opis:
The investigation analysis consists in performing a series of ordered actions completed according to the established order and aimed at reaching the most precise and logical conclusion based on the information available. Thus, analysts’ actions focus on the study of actual and potential relationship between individual pieces of information which may be relevant for determination of a crime and its perpetrator. Their job involves processing and selecting information possessed by the procedural authority, according to specific criteria in order to present it in the form that will help recreate the chain of events and draw conclusions. Although the investigation analysis has not been mentioned in the Code of criminal procedure, one must agree that as a method of establishing evidence it should find its place in the criminal proceedings. This is because the rejection of new evidence would be nothing else but resignation of law enforcement authorities from adapting to a new situation within the scope of crime. However, we must make sure that introduction of the results of the investigation analysis into criminal proceedings does not negatively affect the principles of the proceedings, in particular with regard to a fair trial and the right to defence, and in no way does it connect with violation of the related procedural guarantees.
Źródło:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2017, 15, 3; 63-76
2658-1922
Pojawia się w:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Naruszenie prawa do bycia wysłuchanym jako podstawa unieważnienia decyzji w sprawie koncentracji przedsiębiorców. Glosa do wyroku Sądu Unii Europejskiej z 7 marca 2017 r. w sprawie T-194/13 United Parcel Service, Inc. przeciwko Komisji Europejskiej
Infringement of a right to be heard as a basis for an annulment of a merger decision. Case comment to the judgment of the General Court of 07.03.2017 in case T-194/13 United Parcel Service, Inc. v. European Commission
Autorzy:
Michałek-Gervais, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508278.pdf
Data publikacji:
2017-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
koncentracja
prawo do obrony
prawo do bycia wysłuchanym
unieważnienie decyzji
UPS
concentration
a right of defence
a right to be heard
annulement of a decision
Opis:
7 marca 2017 r. Trybunał Sprawiedliwości po raz kolejny w ostatnich latach wypowiedział się w kwestii istotnej z punktu widzenia ochrony prawa przedsiębiorców do obrony w kontekście postępowania z zakresu prawa konkurencji. Mianowicie w sprawie United Parcel Service, Inc. (dalej: UPS lub Skarżąca) przeciwko Komisji Europejskiej. Sąd unieważnił decyzję Komisji zakazującą przejęcia przez UPS wyłącznej kontroli nad TNT Express NV (dalej: TNT) ze względu na naruszenie przez Komisję istotnego elementu prawa Skarżącej do obrony, tj. prawa do bycia wysłuchanym . Komisja nie poinformowała bowiem UPS o ostatecznej wersji modelu ekonometrycznego, na którym oparła swoją decyzję, a tym samym uniemożliwiła Skarżącej wypowiedzenie się co do wszystkich okoliczności faktycznych oraz dokumentów, na których Komisja oparła swoje rozstrzygnięcie.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2017, 6, 5; 117-122
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo do obrony mianowanych kontrolerów – postępowanie dyscyplinarne w NIK
Nominated Auditors’ Right to Defence – NIK Disciplinary Proceedings
Autorzy:
Róg, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/417180.pdf
Data publikacji:
2017-02
Wydawca:
Najwyższa Izba Kontroli
Tematy:
right to defence
nominated auditors
disciplinary proceeding
de lege ferenda proposals
de lege lata proposals
Opis:
The right to defence (ius defensionis) is one of the fundamental rights in a democratic state of law. It is applied not only in criminal proceedings, but also in other proceedings of repressive nature, including disciplinary proceedings against NIK nominated auditors. In his article, the author presents some arguments in favour of amending the Act on the Supreme Audit Office with regard to the entities that can perform the role of a defence counsel in the disciplinary proceedings against NIK nominated auditors, and in favour of such an interpretation that allows the defendant to have up to three defence counsels.
Źródło:
Kontrola Państwowa; 2017, 62, 1 (372); 29-39
0452-5027
Pojawia się w:
Kontrola Państwowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo piłkarza (sportowca) do obrony w świetle przepisów FIFA i PZPN
The football player’s (athlete) right to defence in the light of FIFA and PZPN (the Polish Football Association) regulations
Autorzy:
Sitek, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/452118.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
Tematy:
prawo
prawo sportowe
prawo do obrony
postępowanie dyscyplinarne
piłka nożna
law
sports law
the right to defence
disciplinary proceedings
football
Opis:
The right to defence is one of the fundamental human rights. It is implemented in the situation of being accused in the front of court and in the front of disciplinary committee in connection with the specific occupations or sport activities. The human right to defence had been defined in the documents of international law on human rights. Consequently, it is reflected in the Constitution of the Republic of Poland. The subject of study is the football player’s right to defence. The basic regulations of sports law, and consequently of disciplinary proceedings in football is the Act on sport, the statutes of PZPN and finally disciplinary regulations of PZPN. The Statutory regulations are synchronized with the FIFA regulations. The right of the accused football player is materialized in the opportunity of active participation in the proceedings from its beginning, and it is already at the stage of case examination by the disciplinary prosecutor. The player has the right to access the case file, to indicate the personal and material evidence of his innocence, and finally, he may appoint the legal representative or demand the establishment of the legal representation from office. Two stages of the disciplinary proceedings are an important element of the player’s defence. The draft of amendment of the Act on sport and the introduction to this Act the Court of Arbitration and the possibility of bringing an appeal to the Supreme Court should be assessed positively
Prawo do obrony należy do podstawowych praw człowieka. Jest ono realizowane w sytuacjach zagrożenia oskarżeniem jednostki przed sądem, a także przed komisją dyscyplinarną w powiązaniu z konkretnymi zawodami czy aktywnościami sportowymi. Prawo człowieka do obrony zostało zdefiniowane w dokumentach prawa międzynarodowego, dotyczącego praw człowieka. Konsekwentnie znalazło ono swoje odzwierciedlenie w Konstytucji RP. Przedmiotem opracowania jest prawo do obrony piłkarza grającego w piłkę nożną. Podstawowymi regulacjami prawa sportowego, a w konsekwencji i postępowań dyscyplinarnych w piłce nożnej są ustawa o sporcie, statut PZPN, a w końcu regulamin dyscyplinarny PZPN. Regulacje statutowe i regulaminowe są zsynchronizowane z regulacjami FIFA. Prawo obwinionego piłkarza materializuje się poprzez możliwość czynnego udziału w postępowaniu od samego jego początku, i to już na etapie rozpatrywania sprawy przez rzecznika dyscyplinarnego. Zawodnik ma prawo do wglądu do akt sprawy, wskazywania na osobowe i materialne dowody swojej niewinności, a w końcu może ustanowić swojego zastępcę procesowego lub żądać ustanowienia takiego zastępcy z urzędu. Ważnym elementem obrony piłkarza jest dwuinstancyjność postępowania dyscyplinarnego. Pozytywnie należy ocenić projekt znowelizowania ustawy o sporcie i wprowadzenia do niej Trybunału Arbitrażowego oraz możliwości wniesienia kasacji do Sądu Najwyższego.
Źródło:
Journal of Modern Science; 2017, 34, 3; 91-104
1734-2031
Pojawia się w:
Journal of Modern Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies