Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "rhetorical figure" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Tendencja do hiperbolizacji w kreowaniu rzeczywistości we współczesnych tekstach kultury na przykładzie internetowych artykułów informacyjnych
    Tendency for hyperbolisation in creating reality in contemporary texts of culture on the example of online news articles
    Autorzy:
    Galilej, Cecylia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2170593.pdf
    Data publikacji:
    2022-11
    Wydawca:
    Towarzystwo Kultury Języka
    Tematy:
    hyperbolisation
    mass media
    online article
    hyperbole
    rhetorical figure
    Opis:
    The subject matter of the analysis in this article is the phenomenon of hyperbolisation in mass media communication, which is often encountered in the public sphere. A hyperbola is a verbal construction (a rhetorical figure as well as a clue) with a special linguistic potential, often used for advertising, expressive, commentary, and ludic purposes. The impression of semantic excess and the process of creating the convention of the aesthetics of overstatement and exaggeration in the media message are ensured by specific linguistic means, including: appropriate types of lexis, phraseologisms, diverse metaphors, morphological measures, and a supra-linguistic context. It turns out that hyperbolisation is one of the linguistic determinants of mass culture. It makes the media message more attractive, strengthens its persuasive power, is emotional, fresh, and linguistically original. It also transmits certain values: cognitive, utilitarian, hedonistic, aesthetic, vital, ethical.
    Źródło:
    Poradnik Językowy; 2022, 798, 9; 10-27
    0551-5343
    Pojawia się w:
    Poradnik Językowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pojęcie figury konceptualnej
    The notion of conceptual figure
    Autorzy:
    Kudra, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/649851.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    rhetoric,
    conceptual figure
    conceptualization
    rhetorical figures
    Opis:
    The classical rhetoric knows the notion of the rhetoric figures – thoughts and words. The conceptual figure (the term “conceptual” includes both “notioning” and “linguification”) is determined from a different point of reference – i.e. from text conceptualisation perspective. In such an understanding of the conceptual figure is mainly connected with inventio, and less with dispositio and elocutio, it is a specific conceptual amalgamation (blend) and a hiperonim for various tropic conceptualisations. In text it includes both micro- and macro-conceptual strategies.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2012, 18, 4; 217-221
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Społeczne i edukacyjne uwarunkowania biograficznych doświadczeń w narracjach pokolenia 1947
    Social and educational determinants of biographical experiences in the narrations of the 1947 generation
    Autorzy:
    Rostocki, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/652116.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    doktryna ideologiczna
    pokolenie
    doświadczenie formacyjne
    figura „mistrza”
    ideological doctrine
    generation
    formative experience
    „master” rhetorical figure
    Opis:
    In this article we present the results of the analysis of transcribed narrative biographical interviews that were carried out with retired professors of the Institute of Sociology (University of Łódź) who began their university education in 1965. Therefore the members of this group were representatives of a generation that was born just after the Second World War. The conversations focused on their memories concerning their university education in the years 1965–1970 and later academic work, which together form the communicative memory of this generation. The first part of this article is focused on the brief description of the relation between the ideological doctrine and the status of sociology as a science. It’s second part contains an analysis of the aforementioned transcriptions which is divided into two main problem areas: the formative experiences connected to the events of march 1968 and the relations between great scientists and their students taking the form of a master – follower relationship , described by the rhetorical figure of the “master”.
    W artykule zaprezentowano wyniki analizy transkrypcji wywiadów narracyjno-biograficznych przeprowadzonych z emerytowanymi nauczycielami akademickimi Instytutu Socjologii Uniwersytetu Łódzkiego, którzy rozpoczęli studia w roku 1965. Byli oni zatem przedstawicielami pokolenia, które urodziło się tuż po II wojnie światowej. Rozmowy dotyczyły ich wspomnień związanych z dwoma okresami składającymi się na pamięć komunikacyjną tej grupy pokoleniowej: studiami w latach 1965–1970 oraz późniejszą pracą akademicką. Pierwsza część artykułu poświęcona została krótkiemu opisowi zależności między ideologiczną doktryną a statusem socjologii jako nauki. Druga część zawiera analizę transkrypcji dokonaną w dwóch zasadniczych obszarach problemowych: doświadczeń formacyjnych związanych z wydarzeniami marcowymi 1968 roku oraz relacji wybitnych naukowców z ich uczniami przyjmujących formę mistrz–uczeń, opisanej za pomocą retorycznej figury „mistrza”.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2018, 67; 11-33
    0208-600X
    2353-4850
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O ironii jako figurze retorycznej i postawie moralnej (z odniesieniem do Wittlina i Kierkegaarda)
    Irony as a figure of speech and moral stance (with regard to Wittlin and Kierkegaard
    Autorzy:
    Szewczyk-Haake, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1391838.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Irony – rhetorical figure
    irony – ethical dimension
    Józef Wittlin
    Søren Kierkegaard
    moral dimension of literature
    Ironia – figura retoryczna
    ironia – wymiar etyczny
    moralny wymiar literatury
    Opis:
    In his work as a writer, Józef Wittlin searched for literature able to grant the   reader moral support, while at the same time being artistically successful. In his novel Salt of the Earth, the way to com-bine these two, to a certain extent contradictionary aims, is found in the use of irony. An analysis of the classical types of irony appearing in the novel (naive irony, irony of the sender, verbal irony) leads to the conclusion that each of those was remarkably modified by the author. As a result, the “ironical anthropology” created by Wittlin in his novel lacks any elements of simple moralizing or giving ready-made moral solutions, but brings a striking image of a human commu-nity, unified not by a common status, but by a common fate. In the novel, irony turns out to be not only a textual figure, but first and foremost a moral stance, approximate to that of Socrates as described by Kierkegaard. Thanks to this stance, Wittlin enthuses his readers with the longing for the ideal, shaping their moral sensibility, at the same time granting them the sovereignty to which the reader of a literary work should be entitled.
    Źródło:
    Przestrzenie Teorii; 2015, 24; 13-29
    2450-5765
    Pojawia się w:
    Przestrzenie Teorii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Стилістично-синтаксична структура поетичного мовопростору Івана Низового
    Stylistyczno-składniowa struktura języka poetyckiego Iwana Nyzowego
    Stylistic and syntactic structure the poetic language of Ivan Nyzovyi
    Autorzy:
    Tielieżkina, Ołesia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343568.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    rhetorical figures
    figures of displacement
    figures of accumulation
    figures of addition
    stylistic effect
    stylistic figure
    poetic language
    figury retoryczne
    figury przemieszczenia
    figury gromadzenia
    figury dodawania
    efekt stylistyczny
    figura stylistyczna
    przestrzeń języka poetyckiego
    Opis:
    Autorka rozpatruje tkankę składniowo-stylistyczną twórczości wybitnego ukraińskiego poety Iwana Nyzowego, którego dorobek artystyczny dotychczas pozostaje poza zasięgiem zainteresowań językoznawców. Nieodłącznym składnikiem przestrzeni językowej poety są środki stylistyczne o charakterze składniowym. Badaczka analizuje funkcjonowanie w utworach poety takich środków stylistycznych, jak figury dodawania (anafora, epistrofa, homoioteleuton), figury gromadzenia (gradacja, polisyndeton, asyndeton), figury przemieszczenia (inwersja, chiazm), figury retoryczne (zwrot adresatywny, pytanie, negacja, afirmacja, okrzyk). Za pomocą wymienionych środków figuratywno-ekspresyjnych o charakterze składniowym poeta tworzy wyjątkową tonację emocjonalną tekstu poetyckiego, uwypukla swoją wypowiedź, układa swoisty rysunek rytmiczno-melodyczny i kreuje wyraziste kontury obrazu poetyckiego, a zatem jako autor osiąga najbardziej wyrazisty efekt stylistyczny w manifestacji swojego światopoglądu indywidualnego.
    The author of the article considers the stylistic and syntactic features of the individual style of the famous Ukrainian poet Ivan Nyzovyi. His works were not appreciated enough from the linguistic point of view. Stylistic means based on the syntactic constructions are the main feature of the language of Ivan Nyzovyi’s poems. This article is devoted to the functions of such stylistic figures. The author examines the stylistic units as figures of addition (anaphora, epistrophe, homeoteleuth); figures of accumulation (gradation, polysyndeton, asyndeton); figures of displacement (inversion, chiasm); rhetorical figures (appeal, question, denial, affirmation, exclamation) in the poems. She concludes that the expressive means of syntactic origin create a special emotional tonality of the poetic narrative, highlight the key phrases, organize a peculiar rhythm pattern and relief contour of the poetry, and therefore achieve the most expressive stylistic effect in the presentation of the author’s worldview.
    Źródło:
    Studia Ukrainica Posnaniensia; 2023, 11, 1; 87-96
    2300-4754
    Pojawia się w:
    Studia Ukrainica Posnaniensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Paradoxe et figures apparentées : quelques observations sur le critère sémantique dans les inventaires rhétoriques
    Paradoks i figury pokrewne: kilka uwag na temat kryterium semantycznego w klasyfikacjach retorycznych
    Autorzy:
    Wołowska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2119971.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    paradoks
    dyskurs
    figura retoryczna
    semantyka
    paradox
    discourse
    rhetorical figure
    semantics
    Opis:
    Tradycyjne klasyfikacje zabiegów retorycznych uwzględniają paradoks jako figurę polegającą na połączeniu przeciwieństw w celu zwrócenia uwagi na głębszy, prawdziwy sens wypowiedzenia, nie opisują jednak metodycznie jego mechanizmów semantycznych. Podobnie rzecz ma się z innymi figurami, z których niektóre (jak antanaklaza, antyteza, przeciwieństwo, kontrast, ironia, oksymoron, paradiastola i paronomazja) są intuicyjnie kojarzone z paradoksem ze względu na pewne podobieństwa, oparte głównie na obecności wyraźnych opozycji na poziomie sensu lub, rzadziej, wyrażenia. Różnią się one jednak znacznie na płaszczyźnie morfologiczno-składniowej, która wydaje się podstawowym punktem odniesienia w klasyfikacjach figur retorycznych, podczas gdy kryterium semantyczne, wykazujące w większości przypadków częściową lub całkowitą identyczność mechanizmów, według których działają te figury, zostaje najczęściej pomijane. Celem niniejszego artykułu jest prześledzenie funkcjonowania paradoksu i figur mu „pokrewnych” w świetle ich wzajemnych związków semantycznych, co pozwala na wyodrębnienie przy pomocy metodologii językoznawczej nowych kategorii klasyfikacji i może stać się punktem wyjścia do bardziej systematycznej hierarchizacji powszechnie znanych figur retorycznych.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2007, 54-55, 5; 83-106
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies