- Tytuł:
-
Officina medici philosophi schola est. Terapia słowami (casus Erazma z Rotterdamu)
Officina medici philosophi schola est. Word Therapy (Case of the Erasmus of Rotterdam) - Autorzy:
- Dąbkowska-Kujko, Justyna
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1798748.pdf
- Data publikacji:
- 2019-10-24
- Wydawca:
- Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
- Tematy:
-
retoryka; filozofia; fizjologia; medycyna; trucizna; lekarstwo; język; słowo; dyskurs; komunikacja
rhetoric; philosophy; physiology; medicine; poison; medicine; language; word; discourse; communication - Opis:
-
Artykuł jest poświęcony związkom retoryki, filozofii i medycyny. Pierwsza jego część dotyczy greckich (zwłaszcza sofistycznych) korzeni zależności zachodzących między tymi dziedzinami, procesów przenikania topiki medycznej do literatury antycznej i zasad wzajemnych oddziaływań. Celem tej krótkiej prezentacji jest ukazanie podłoża i znalezienie uzasadnienia dla faktu częstej obecności terminologii lekarskiej i wątków medycznych w dyskursie retorycznym doby nowożytnej, zwłaszcza w humanistycznej literaturze o tematyce filozoficznej, nastawionej na terapię werbalną i przekonanej o leczniczym wymiarze słowa. Przypadek Erazma z Rotterdamu uznano za szczególnie ciekawy dla tych rozpoznań, stąd twórczość tego właśnie humanisty stała się przedmiotem badań w niniejszej pracy. Zwrócono zatem uwagę na bogatą reprezentację motywów lekarskich w dziełach Rotterdamczyka, na obecność w tekstach autora obrazowania, terminologii i topiki medycznej, na szerokie zainteresowanie dziedziną medycyny, czego wyrazem są odwołania do prac Galena i tłumaczenia jego pism przez Erazma. Najważniejszy i najciekawszy jednak okazał się ten tekst, w którym nomenklatura lekarska stała się estetycznym i ideowym komponentem, wpłynęła na kształt całego dyskursu, jego płaszczyznę argumentacyjną, oddziaływała na perswazyjną tkankę dzieła, a zarazem brała udział w budowaniu jego filozoficznej wymowy. Do tego rodzaju pism należy Lingua – apologetyczne dzieło Erazma o wyraźnie dydaktycznej wymowie, a zarazem silnie przeniknięte epideiktyczną manierą sofistycznej diatryby.
The article is devoted to the relationships of rhetoric, philosophy and medicine. The first part concerns the Greek (especially sophistic) roots of dependencies occurring between these domains, processes of penetration of the medical topics into ancient literature and principles of mutual interactions. The purpose of this presentation is to show the ground and find the justification for the fact that medical terminology and medical threads are frequent in the rhetorical discourse of the early modern age, especially in humanistic philosophical literature, focused on verbal therapy and convinced of the healing dimension of the word. The case of Erasmus of Rotterdam was considered particularly interesting for these diagnoses, hence the work of this humanist has been the subject of research in this work. Therefore, attention was drawn to the rich representation of medical motifs in the works of Erasmus, the presence in the author’s texts of imaging, terminology and medical topics, broad interest in the field of medicine, which is reflected in references to Galen’s work and translation of his writings by Erasmus. The most important and the most interesting, however, turned out to be the text in which the medical nomenclature became an aesthetic and ideological component, influenced the shape of the entire discourse, its argumentative platform, influenced the persuasive fabric of the work and at the same time participated in building its philosophical pronunciation. Lingua – the apologetic work of Erasmus with clearly didactic meaning, and at the same time strongly permeated by the epideictic manners of the sophistic diatribe – belongs to this kind of writings. - Źródło:
-
Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 3; 7-22
0035-7707 - Pojawia się w:
- Roczniki Humanistyczne
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł