Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "rheme" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Inférences au pays de la prosodie
Inferences in the land of prosody
Autorzy:
Banyś, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341247.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Implication
entailment
presupposition
implicature
prosody
theme
rheme
two-way implicative verbs
one-way implicative verbs
text-to-speech synthesis
Opis:
When it comes to language, it’s not just the grammatical structure and the literal meaning of words that matter. The way a predicate imposes inferences on its propositional arguments is crucial to understanding the true meaning of a message. However, these inferences are influenced by many factors, such as prosody, world knowledge, speakers’ expectations regarding language use, situational stereotypes, and other implicit or contextual elements.In this paper, we examine the inferential status of the verbs referred to by Karttunen as “implicative verbs”. On the one hand, two-way implicative verbs, and on the other, one-way implicative verbs. The latter have been little studied from this perspective. This will lead us to highlight the fundamental role, too often forgotten, of prosody and focus/theme in this type of analysis and in determining the inferential status of predicates. Our analyses show that, once prosody has been considered, the classification of theoretically possible verb inferences accepted until now needs to be modified. We do not have 4 groups of one-way implicative verbs, as has been argued, but 2, namely the groups: [+/+/– // –/–] [affirmed > true or false // denied > false] of the type être capable, pouvoir and [+/+/– // –/+] [affirmed > true or false // denied > true] of the type hésiter à.The remaining two groups, considered as distinct and autonomous one-way implicative verbs with the suggested characteristics: [+ + // – +/–] [affirmed > true // denied > true or false] of the type forcer to and [+ – // – +/–] [affirmed > false // denied > true or false] of the type refuser de, belong to the canonical groups of two-way implicative verbs, respectively: forcer à to the group of verbs of the type réussir à: [+/+ // –/–] [affirmed > true // denied > false] and refuser de to the group of verbs of the type oublier de: [+/– // –/+] affirmed > false // denied > true].Naturally, this classification differentiation, important as it is, only reflects the different behaviour of certain types of predicate, and this is the most important element of these analyses with a view to automating the recognition of predicate inferences.
Źródło:
Neophilologica; 2023, 35; 1-33
0208-5550
2353-088X
Pojawia się w:
Neophilologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La préposition de est-elle thématique ? Une analyse contextuelle dans un cadre cognitif
Is the Preposition de Thematic? A Contextual Analysis in a Cognitive Framework
Autorzy:
Kwapisz-Osadnik, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408313.pdf
Data publikacji:
2023-12-16
Wydawca:
Komisja Nauk Filologicznych Oddziału Polskiej Akademii Nauk we Wrocławiu
Tematy:
preposition “de”
thematization
perception
imagery
conceptualization
thème
rhème
préposition
linguistique cognitive
imagerie
Opis:
The paper examines the contexts of using the preposition “de” regarded as a thematic one. The methodological framework here is cognitive linguistics, which means that we will try to examine a cognitive context which influence the use of the preposition “de”. The starting point of our study is the notion that the preposition “de” is a marker of thematization; however, we would like to demonstrate that thematization is not only a textual or discursive phenomenon; it also depends on the prior knowledge of the speaker. Thus, for example, Merci de m’avoir aidé/ de ton aide and J’ai décidé de partir en vacances, the information introduced by the preposition “de” is thematic in the sense that it is posed and that it is about something which is said. But in, e.g., Il se mêle des affaires d’autrui, Il parle de politique and Je te conseille de te reposer (vs. Je te conseille le repos), the use of the preposition “de” – if it remains thematic – requires a redefinition of the topic including the prior knowledge of the speaker. The preposition de therefore serves as a marker of this knowledge.
Źródło:
Academic Journal of Modern Philology; 2023, 20; 133-141
2299-7164
2353-3218
Pojawia się w:
Academic Journal of Modern Philology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pragmatèmes au pays de la prosodie
Pragmatemes in the land of prosody
Autorzy:
Banyś, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1789272.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Pragmatemes
pre-constructed
interaction phrases
prosody
intonation
stress
pronunciation
spelling
interjections
speech acts
theme-rheme structure
presuppositions
Opis:
The presented text will touch on the issue too often neglected in studies of pragmatemes, namely the role of prosody in determining what is a pragmateme and what is not. First, the analyses of prosody and of its role in the determination and functioning of various linguistic phenomena (informational structure of the sentence, presupposition, relative propositions) are reviewed, then the definitions of pragmatems by I. Mel’čuk and X. Blanco with S. Mejri are presented, to move on, at the end, to analyse the role of prosody in the determination of the pragmatematical or non-pragmatematical status of constructions through analyses of cases of pragmatemes that should not be qualified in this way without precise indications on prosody. The point is that even if mistakes are made in the spelling or transcription, the actual pronunciation of the constructions in a concrete enunciation situation must be suitable for the construction in question to function as a pragmateme. It is a suitable intonation which, with the appropriate context, makes construction a pragmateme — the intonation is thus truly (co-)generating the meaning of the construction — otherwise the construction would have its literal meaning. This finding also invites us to make a detailed study, from this point of view, of as many of the expressions qualified as pragmatems as possible, and to include the decisive prosodic information in dictionary entries of this type of expression.
Źródło:
Neophilologica; 2020, 32; 89-116
0208-5550
2353-088X
Pojawia się w:
Neophilologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reconstruire les enchaînements au niveau supraphrastique de la structure informationnelle du discours
Autorzy:
Miczka, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677011.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
thematic chains
thematic segment
global theme
theme
rheme
thematic connection
information structure
Opis:
Reconstruction of connections at supraphrastic level of information structure in discourseThe aim of this paper is to analyse the connections between global theme and thematic segments which constitue the intermediate level of information structure in discourse. The information structures are defined as hierarchically organized thematic-rhematic structures and, in their thematic part, the author distinguishes three levels represented by: global theme, themes of thematic segments and themes of phrases. The author focuses her attention on explicite and implicite connections appearing in the place where global theme and different thematic segments contact. Rekonstrukcja nawiązań na poziomie ponadzdaniowym struktury informacyjnej dyskursuCel artykułu to analiza nawiązań między tematem globalnym a segmentami tematycznymi, które tworzą pośredni poziom struktury informacyjnej dyskursu. Struktura ta jest zdefiniowana jako hierarchicznie zorganizowana struktura tematyczno-rematyczna. W części tematycznej wyróżniono trzy poziomy reprezentowane przez temat globalny, tematy segmentów dyskursu i tematy zdań. Przeprowadzone analizy koncentrują się na eksplicytnych i implicytnych nawiązaniach wyższego rzędu pojawiających się w tych miejscach struktury informacyjnej dyskursu, w których spotykają się jednostki pierwszych dwóch poziomów: temat globalny i różne segmenty tematyczne.
Źródło:
Cognitive Studies; 2018, 18
2392-2397
Pojawia się w:
Cognitive Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Parenteza w dyskursie lingwistycznym wielosuprematycznych wypowiedzeń oznajmujących (badania eksperymentalne)
Autorzy:
Skorek, Julian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607756.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
parenthesis
invariant
supra terminal
supra initial
rheme
parenteza
inwariant
suprem terminalny
suprem inicjalny
remat
Opis:
The purpose of this publication is to detect the linguistic functions in creating multi-suprasegmental declarative utterances. In the context of the parenthesis there is an interpositional localization. It consists of at least three units: 1) supra initial of the uncompleted content, 2) parenthesis, 3) supra terminal of the completed content. The distribution of these units is normative. The supreme phoneme of a terminal unit as a phonological invariant expresses the declarative content of the entire utterance. It is characterized by a sloping course, low tone, lengthening of quantity and the decrease in the intensity level. Whereas a parenthetical unit constitutes the supplement of the declarative content. It shows a regular course, low tone, standardization of quantity and the level of intensity. The terminal parenthesis unit combines either syntax or theme-semantic structure. A supreme accent of a unit in progress is an expression of the individual subject. For this reason, the unit of the content in progress is of a variant character. Whereas the supreme accent of a unit of the completed content, is the rheme phrase. The intonation structure of a multi-suprasegmental declarative utterance with a parenthesis is created by a supreme accent of a terminal unit, representing the phoneme-specific functions, and parenthesis.
Celem niniejszej publikacji jest wykrycie funkcji lingwistycznej parentezy w tworzeniu wielosuprematycznych wypowiedzeń oznajmujących. W ich kontekście parenteza ma lokalizację interpozycyjną. W skład wypowiedzi wchodzą co najmniej trzy jednostki: 1) suprem inicjalny o treści niezakończonej, 2) parenteza, 3) suprem terminalny o treści zakończonej. Dystrybucja tych jednostek ma charakter normatywny. Fonem suprematyczny jednostki terminalnej jako fonologiczny inwariant wyraża treści oznajmujące całego wypowiedzenia. Cechuje go przebieg opadający, ton niski, wzdłużenie iloczasu oraz spadek poziomu intensywności. Natomiast jednostka parentetycznastanowi uzupełnienie treści oznajmujących. Wykazuje: przebieg równy, ton niski, ujednolicenie iloczasu oraz poziomu intensywności. Parentezę z jednostką terminalną łączy zarówno składnia, jak i struktura tematyczno-rematyczna. Akcent suprematyczny jednostki niezakończonej jest wyrażeniem tematu. Z tego też powodu jednostka o treści niezakończonej ma charakter wariantowy. Natomiast akcent suprematyczny jednostki o treści zakończonej, terminalnej jest wyrażeniem rematu. Strukturę intonacyjną wielosuprematycznego wypowiedzenia oznajmującego z parentezątworzy akcent suprematyczny jednostki terminalnej, występujący w funkcji swoistego fonemu oraz parenteza.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2015, 33, 1
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Funkcjonalna interpretacja tekstów historycznych. Dwa typy tekstów prolepsy w języku greckim na przykładzie Medei Eurypidesa (248-249) i Ewangelii wg św. Jana (12, 12-13)
Functional Interpretation of Ancient Texts. Two Types of Greek Prolepsis in Medea by Eurypides (248-249) and in the Gospel of St. John (12, 12-13)
Autorzy:
Sobotka, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/567884.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
functional analysis
theme
rheme
word order
Greek
Latin
particle
conjunction
gár

prolepsis
Medea
the Gospel of St. John
báion ‘palm branch’
foĩniks I ‘palm tree, palm branch’
foĩniks II ‘phoenix’
Opis:
The two parts of the article analyse the possibilities of a functional interpretation, in terms of the theme-rheme devision, of ancient texts. The author discusses examples from Classical Greek and Latin as well as New Testament Greek, especially their word order, grammatical and lexical features. On this basis he proposes an analytical approach to the description of the linguistic values connected on some degree with the communicative structure of these examples. The contextual procedures of indicating markers of thematic or rhematic elements of the sentences in question should be compared with conclusions drawing on the grammatical and semantic observations on the sentence constituents. The determination of theme and rheme exponents must be made - depending on the language - by verifying the means of coding information structure, relevant to the given language, text type, and time of its composition. A complete description of these means should be proceeded by detailed investigation of, for example, in the case of Ancient Greek: standard and contrastive word order, initial positions of utterances (including semantic descriptions of items involved in these positions), functions of the particles, conjunctions, articles, adverbs, personal pronouns, anaphors et al., syntactic and semantic roles of the constituents, etc. The second part of this article considers information status and value of Greek prolepsis. The author distinguishes morphological, syntactic and lexical prolepsis. The las two types are discussed using examples from Medea by Eurypides and the Gospel of St. John. The first example represents syntactic prolepsis, the second one - lexical. Neither the pronoun ἡμᾶς 'we' from Medea, nor the noun φοινίκων 'palm branches' from St. John's Gospel are thematic as claimed by some researches. Both syntactic and lexical prolepsis are components of a different level of utterances than the material one. The author postulates to consider them as rhematic rather than thematic. Prolepsis functions like quotation which comments on the whole utterance.
Źródło:
Linguistica Copernicana; 2012, 1(7); 53-85
2080-1068
2391-7768
Pojawia się w:
Linguistica Copernicana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nota o TRS i o tezie 7 Wittgensteina
A note on TRS and Wittgensteins thesis 7
Autorzy:
Bogusławski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/568092.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
thematic-rhematic structure
theme
rheme
thematic dictum
parenthesis
apposition
first person
index
subscript
Opis:
The author reflects upon a possible empirical interpretation of Wittgenstein's well known thesis 7 in his Tractatus, as applied to some problems encountered when dealing with TRS. The most general idea is that TRS is what 'shows', in Wittgenstein's sense, rather than what can be rendered in terms of words; the reason being the threatening infinite regress behind any attempt at reducing the phenomena of TRS to primitive concepts as represented by definite segmental units. Subsequently, the author touches upon certain more specific themes in the relevant domain. One of them is the problem of how to account for non-restrictive attributes or "appositions". The author stresses the fact that they do not yield to interpretation in terms of something p such that 'speaker said that p'. Another issue is that of an adequate interpretation of 'I'. The author shows irreparable inadequacies inherent in Wierzbicka's as well as in his own (previous) accounts of 'I'. According to his new proposal, 'I' is equivalent to 'someone' with the first subscript (in an arbitrary list of subscripts) appended to the organism / body of the current speaker; the latter just shows in Wittgenstein's sense.
Źródło:
Linguistica Copernicana; 2012, 1(7); 41-52
2080-1068
2391-7768
Pojawia się w:
Linguistica Copernicana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykładniki struktury tematyczno-rematycznej w języku łacińskim
Marks of the Thematic-Rhematic Structure in Latin
Autorzy:
Górska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/567928.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
thematic-rhematic structure
Latin
word order in Latin
emphatic theme
emphatic rheme
Opis:
The aim of the article is to survey the markers of the thematic-rhematic structure in Latin. Since Latin is an inflected language with so called 'free' (or rather 'flexible') word order, the word order itself is the main marker of the thematic-rhematic structure. Besides word order, there are also other means serving as markers of theme or rheme in Latin. Rheme can be indicated by the cleft construction, well known in many languages. More varied markers serve to express the theme constituent. Among them there are the so-called correlative constructions qui/quod... is/id, syntactically independent propositional phrases de + ablativus, the so-called nominativus pendens, and the expression quod pertinent ad... However, the means mentioned above seem to be the emphatic markers of the thematic-rhematic structure.
Źródło:
Linguistica Copernicana; 2012, 1(7); 153-170
2080-1068
2391-7768
Pojawia się w:
Linguistica Copernicana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies