Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "rezydencja" wg kryterium: Temat


Tytuł:
[Recenzja]: Sławomir Jóźwiak, Adam Szweda, Dwór wielkich mistrzów zakonu krzyżackiego w Malborku. Siedziba i świeckie otoczenie średniowiecznego władcy zakonnego, Wydawnictwo Naukowe UMK, Toruń 2022, ss. 375, ISBN 978-83-231-4630-8
Autorzy:
Włodarski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33339941.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
dwór
rezydencja
Malbork
Prusy
zakon krzyżacki
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2023, 121; 625-630
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Królewska rezydencja Zygmunta III Wazy w Łobzowie. Próba rekonstrukcji
The royal residence of Zygmunt III Vasa in Łobzow. Attempt at reconstruction
Autorzy:
Stala, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/217940.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
królewska rezydencja w Łobzowie
detal architektoniczny
rekonstrukcja
badania archeologiczne
royal residence in Łobzow
architectonic detail
reconstruction
archaeological research
Opis:
Dzieje przekształceń oraz początków letniej rezydencji królewskiej w Łobzowie wciąż budzą wiele kontrowersji i pytań, przede wszystkim w kontekście lokalizacji najstarszej fazy obiektu – fortalicjum z czasów panowania Kazimierza Wielkiego oraz późniejszych jego przeobrażeń pod kątem wzniesienia tu zespołu pałacowo-ogrodowego projektu Santi Gucciego, a następnie Giovanniego Trevana. Należy podkreślić, iż większość informacji dotyczących historii obiektu dostępna jest w wyniku interpretacji źródeł głównie ikonograficznych oraz przekazów historycznych. W zasadzie dopiero archeologiczne badania ratownicze przeprowadzone w 1999 roku, poprzedzające inwestycję modernizacji i adaptacji budynku, wniosły kilka nowych, istotnych informacji związanych z dziejami pałacu.
The history of transformations and the beginnings of the royal summer residence in Łobzow still give rise to controversy and questions, primarily concerning the location of the oldest phase of the object – the fortalice from the reign of king Kazimierz Wielki, and its later transformations into the palace-and-garden complex designed by Santi Gucci, and then by Giovanni Trevano. It ought to be emphasized that most information concerning the history of the object is available as a result of interpreting mostly iconographic sources and historic records. It was only the rescue archaeological research carried out in 1999, preceding the modernisation and adaptatio n of the building, introduced crucial new information connected with the history of the palace.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2015, 42; 54-60
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyniki badań archeologicznych w południowo-wschodnim skrzydle budynku tzw. Podchorążówki (dawnej letniej rezydencji królewskiej w Łobzowie)
Results of archaeological research in the south-east wing of the so called ‘Podchorążówka’ building (former summer royal residence in Łobzow)
Autorzy:
Stala, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/217627.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
fortalicjum Kazimierza Wielkiego
pałac królewski w Łobzowie
letnia rezydencja królewska
badania archeologiczne
relikt muru
budynek „Podchorążówki”
wieża mieszkalna
Fortalice of Casimir the Great
royal palace in Łobzow
summer royal residence
archaeological excavations
relics of wall
“Podchorążówka” building
dwelling tower
Opis:
W artykule przedstawiono wyniki ratowniczych badań archeologicznych prowadzonych w 2015 roku w pomieszczeniu wschodniego skrzydła dawnego pałacu królewskiego w Łobzowie przeznaczonym docelowo pod instalację windy. Ten zabytkowy obiekt jest obecnie siedzibą Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej, stąd konieczność jego dostosowania do nowych funkcji. Przypadkowo odkryte podczas prac budowlanych relikty znajdowały się w lokalizacji wspominanej w źródłach historycznych jako przypuszczalne miejsce wzniesienia średniowiecznego fortalicjum Kazimierza Wielkiego, stąd tak duże znaczenie odkrycia. Przeprowadzone badania zdają się potwierdzać informacje zawarte w źródłach i hipotezy wcześniejszych badaczy.
The article presents results of rescue archaeological research conducted in the year 2015 in the room in the east wing of the former royal palace in Łobzow, intended for the installation of the lift. The historic building currently houses the Department of Architecture of the Cracow University of Technology, and hence the necessity to adapt it to new functions. The relics, discovered accidentally during construction work, were found in the place mentioned in historical sources as the supposed site on which the medieval fortalice of Casimir the Great might have been erected, hence the immense significance of the discovery. The carried out research seem to confirm the information recorded in the sources as well as the hypotheses of previous research scientists.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2018, 53; 67-75
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wspomnienie o pałacu skarżyńskich W studzieńcu koło płocka. omóWienie jego przemian budoWlanych i ocena Wartości
The Skarżyński palace in Studzieniec near Płock construction transformations and value
Autorzy:
Skarżyńska-Wawrykiewicz, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/537800.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
pałac w Studzieńcu
Studzieniec
Łaziska
Skarżyńscy h. Bończa
architektura klasycystyczna
klasycyzm
architekt Hilary Szpilowski
rezydencja Skarżyńskich
klasycystyczne i klasycyzujące założenia pałacowe i dworskie
Opis:
The article is an attempt at bringing the reader closer to the construction transformations of the palace in Studzieniec and assessing its value as a historical monument. A detailed historical-art analysis preceded by, i.a. initial architectural research, has proved that the palace, at first glance similar to numerous Classical residences, possesses in many respects an individual architectural form. The characterstic features of the main solid of the palace, which originate from the first phase of its construction, include a well-conceived and cohesive composition. The palace in Studzieniec has not been the topic of a separate study and remains mentioned only in brief notes. Moreover, some of the existing writings regard its courtyard galleries to be eighteenth-century. A formal analysis of the palace and initial architectural research has shown that the palace was erected in the eighteenth century as a freestanding building. Despite the absence of archive sources that would unambiguously attribute the authorship of the design to the Warsaw-based architect Hilary Szpilowski, a comparative analysis involving other project made it possible to once again confirm his authorship. The titular palace was built in about 1790 and commissioned by Piotr Skarżyński, who at that time, after having held the office of the deputy starosta of Gostynin, became the royal chamberlain. During the first phase, the residence was granted the form of a single-storey, well devised and completed freestanding building, maintained in the spirit of Classicism. Since the elevations were granted architectural details typical for the eighteenth century, the façade featured not only a portico but also pseudo-projections typical for Szpilowski’s designs, and on the back elevation – equally characteristic dominating deep projections. An analysis of the composition, however, made it possible to notice multiple traits distinguishing this realisation from Polish Classical palaces, including residences ascribed to Szpilowski. The emphasis placed on the front corners by means of the pseudo-projections of the façade and the side elevations, the form of the portico and the back projections as well as the lavish architectural detail and the manner of its application became the reason why the palace in Studzieniec originally displayed sui generis lightness and balance. In accordance with the designs envisaged by Szpilowski, the residence was also given an individual distribution of interiors, with typically lavish ground plans, based on new trends in architecture but also – as it has been attempted to prove - on the expectations and habits of the clients. For the first time in the case of Studzieniec, the article also discusses the non-extant outfitting of the interiors, including the polychromes and the stucco. Pre-war photographs of the interiors and post-war conservation documentation made it possible to recreate the form of the palace as well as to formulate well-motivated assumptions concerning its authorship and the identity of the executors. In about 1790 the construction of the palace was accompanied by the completion of an entrance gate, whose architectural form has no equal in Polish Classical residential architecture, also in the distant eastern territories of the Commonwealth. The palace in Studzieniec underwent modernisation. Due to nineteenth-century redesigning the main corps of the residence was partially altered (i.a. an added back elevation, the addition of side wings, the introduction of a garden terrace and column galleries with outbuildings). Particular attention is due to the column galleries, which, although dating from the period of Polish neo- Classicism, were granted rich forms and individual ground plans. The exceptional value of the palace calls for particular concern for the preservation of its characterstic features and an in-depth conservation analysis of the colour of the elevations, which once again may cast some new light on this forgotten monument.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2009, 2; 21-48
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nota o karmelitach rezydencji Krwi Chrystusa w Poznaniu w XVIII i XIX wieku
Autorzy:
Puziak, Marcin Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33332133.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Carmelites
Carmelites of the Ancient Observance
Poznań
residence of the Precious Blood in Poznań
Carmelite monastery
karmelici
karmelici trzewiczkowi
rezydencja Krwi Chrystusa w Poznaniu
klasztor karmelitów
Opis:
Przechowywany w Archiwum Karmelitów na Piasku w Krakowie rękopis Decretale provinciae strictioris observantiae (sygn. 168) zawiera akta kapituł i definitoriów wielkopolskiej prowincji (a najpierw wikariatu) karmelitów strictioris observantiae z lat 1700-1846. Analiza tych akt pozwala zrekonstruować listę obsady osobowej poznańskiej rezydencji Krwi Chrystusa za lata 1712-1817, gdyż w aktach z tego okresu pojawiają się odpowiednie zapisy. Pozwala to uzupełnić i zweryfikować dane, jakie można wyselekcjonować z Kroniczki rezydencji Karmelitów Trzewiczkowych w Poznaniu przy kościele Najświętszej Krwi Pana Jezusa na ul. Żydowskiej, której edycję opublikował Jacek Wiesiołowski w 2005 roku. Oba teksty stanowią zasadniczą bazę źródłową, którą w ograniczonym zakresie uzupełniają analogiczne akta zakonne z innych rękopisów niż ten wymieniony (Liber decretalis in quo ordinatione notabiles capitulorum provincialium congregationum etiam annualium etiam annualium et visitationum provincialium, 1742-1833, sygn. 169; Liber decretalis…, 1742-1781, sygn. 170; Liber decretalis…, 1769-1864, sygn. 171; Liber decretalis, 1797-1862, sygn. 172; Protokoły kapituł prowincjalnych i posiedzeń definitorów prowincji, 1835-1864, sygn. 173) oraz dane zgromadzone przez Grzegorza Kloskowskiego w jego artykule z 2012 roku – Karmelici trzewiczkowi prowincji wielkopolskiej w XVII-XIX wieku, „Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne”, 98 (2012) s. 149-270). Zestawienie ujęte w tabeli porządkuje chronologicznie kolejność prezydentów rezydencji oraz pozostałych zakonników tam przebywających według dat ustanowienia na kapitule lub definitorium. Karmelici przebywający w rezydencji po 1817 roku aż do 1843 roku (Fortunat Lesnau, Cyryl Golonka i Antoni Zakrzewski) byli ostatnimi ją zamieszkującymi (ostatni zmarł C. Golonka). Uwagi o prezydentach rezydencji dotyczą danych o ich wieku i długości przełożeństwa na tej placówce.
The manuscript Decretale provinciae strictioris observantiae (ref. 168), stored in the Carmelite Archives in Piasek in Krakow, contains the records of the chapters and definitoria of the Greater Poland province (and first vicariate) of the Carmelites strictioris observantiae from 1700–1846. An analysis of these files makes it possible to reconstruct the staffing list of the Poznań residence of the Most Precious Blood of Jesus for the years 1712–1817, as the relevant records appear in the files of this period. This makes it possible to supplement and verify the data that can be extracted from the Chronicle of the residence of the Carmelites of the ancient observance in Poznań at the Church of the Most Precious Blood of Jesus in Żydowska Street, the edition of which was published by Jacek Wiesiołowski in 2005. Both texts constitute the primary source base, which is supplemented to a limited extent by analogous religious records from manuscripts other than the one mentioned (Liber decretalis in quo ordinatione notabiles capitulorum provincialium congregationum etiam annualium etiam annualium et visitationum provincialium, 1742–1833, ref. 169; Liber decretalis..., 1742–1781, ref. 170; Liber decretalis..., 1769–1864, ref. 171; Liber decretalis, 1797–1862, ref. 172; Protocols of provincial chapters and meetings of provincial definitors, 1835–1864, ref. 173) and data collected by Grzegorz Kłoskowski in his 2012 article titled The Carmelites of the Ancient Observance in the Great Poland province in the 17th-19th centuries, Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne, 98 (2012) pp. 149–270). The compilation included in the table constitutes a chronological representation the order of the heads of the residences and the other monks residing there according to the dates of establishment at the chapter or definitorium. The Carmelites living in the residence after 1817 until 1843 (Fortunat Lesnau, Cyryl Golonka and Antoni Zakrzewski) were the last to reside there (C. Golonka was the last to die). Notes on the heads of the residences refer to data on their age and length of superiority at the post.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2023, 120; 401-430
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historical Stages of Diplomatic Legations Architecture in Ukraine
Autorzy:
Proskuryakov, V.
Tymovchak, I.
Lutsyshyn, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/344604.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Katedra Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego
Tematy:
diplomatic legation
residence
historical building
embassy
diplomatic mission
poselstwo dyplomatyczne
rezydencja
zabytkowy budynek
ambasada
misja dyplomatyczna
Opis:
The article distinguishes the main historical stages of the Ukrainian diplomacy development and conducts the analysis of diplomatic legations architecture in Ukraine starting from the Cossacks era and up till present days.
Źródło:
Środowisko Mieszkaniowe; 2015, 14; 174-179
1731-2442
2543-8700
Pojawia się w:
Środowisko Mieszkaniowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
STANISŁAW LORENTZ. WSPOMNIENIE W 115 ROCZNICĘ URODZIN.
STANISŁAW LORENTZ. COMMEMORATION ON THE 115TH ANNIVERSARY OF BIRTH
Autorzy:
Piotr, Majewski,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/433564.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
niepodległość
odbudowa
rezydencja
socrealizm
proweniencja
Opis:
Stanisław Lorentz’s life represents an experience of the last century. He was given a chance of living through the first Polish independence, followed by the tragedy of losing it, then years under occupation, and years of hope for better post-war reality. When it eventually came, far from expectations, it brought about necessity to make difficult choices. Nowadays, the privilege of having been born at a later date allows for the formulation of frequently too simplified assessments of the times in question. Stanisław Lorentz, whose life experience waits to be recorded by a biographer, was blessed to witness the fulfilment of one of the objectives that he had been pursuing for half of his adult life, i.e. the reconstruction of the Royal Castle in Warsaw. For the man that reached maturity in the Second Republic of Poland, the symbolism of the Castle, a royal and presidential abode, was related with the independence of the state, and that is the reason why the reconstruction of the destroyed residence became so important for Lorentz. On 17 September 1939, he was among those rescuing historical movables from the Castle’s interiors. He was supported by employees of the National Museum in Warsaw which he had run as its director for many years. For Lorentz and for his generation, a response to challenges posed by post-war years involved maintaining the symbolic representation of a sovereign state, enchanted in the reconstructed matter. Lorentz’s efforts for the reconstruction of the Castle became even more justified when it turned out that it was the socialist realism that was the ‘new thing’. If I could venture to indicate Lorentz’s specific merit in the post-war history, I would however indicate the so-called little stabilisation decade under the rule of Gomułka, when the vacant space left by the Castle started to become an integral part of the landscape and when it was necessary to fight not even for the reconstruction itself, but for merely keeping alive the obligation to undertake the reconstruction. A decision to reconstruct the Castle was taken in January 1971, once sounds of shots fired at the Polish seaside had died away. Memories on the beginnings of the Castle’s reconstruction are memories about December 1970. In intentions of people like Stanisław Lorentz, thousands of those who for the subsequent decade supported the reconstruction with their financial aid and in-kind contributions, the reconstruction served as a statement that there existed values more permanent than changeable political regimes. Even perceiving the Polish culture of the post-war decades highly critically, it is impossible not to admit that it was the time of restoring symbolical objects, aimed at supporting the spiritual sovereignty of the Polish society. Without Lorentz and his generation, many places symbolic for the national memory would be missing, while a great deal of provenance disputes today calling for settlement would remain purely theoretical.
Doświadczenie życiowe Stanisława Lorentza to doświadczenie minionego stulecia. Dane mu było przeżywać pierwszą polską niepodległość, tragizm jej utraty, lata okupacji, lata nadziei na lepszą powojenną rzeczywistość. Kiedy już ona nadeszła, daleka od oczekiwań, przyniosła konieczność dokonywania trudnych wyborów. Dziś, przywilej późnego urodzenia pozwala na formułowanie często zbyt prostych ocen tych czasów. Stanisławowi Lorentzowi, którego życiowe doświadczenie czeka na pióro biografa, dane było doczekać spełnienia jednego z celów, który absorbował go przez połowę dorosłego życia – odbudowy Zamku Królewskiego w Warszawie. Dla człowieka osiągającego dojrzałość w Drugiej Rzeczypospolitej symbolika Zamku – królewskiej i prezydenckiej siedziby, wiązała się z niepodległością państwa i dlatego odbudowa zniszczonej rezydencji stała się dla Lorentza tak istotna. 17 września 1939 r. uczestniczył w akcji ratowania z wnętrz zamkowych zabytkowych mobiliów. Wspierali go pracownicy Muzeum Narodowego w Warszawie, którego był wieloletnim dyrektorem. Dla S. Lorentza i jego pokolenia odpowiedzią na wyzwania powojennych czasów było podtrzymanie symboliki suwerennego państwa, zaklętej w odbudowywanej materii. Zaangażowanie Lorentza na rzecz odbudowy Zamku tym bardziej znalazło uzasadnienie, gdy okazało się, iż „nowym” jest socrealizm. Jeśli miałbym pokusić się o wskazanie szczególnej zasługi Lorentza w powojennej historii, wskazałbym jednak na gomułkowską dekadę „małej stabilizacji”, kiedy puste miejsce po Zamku zaczęło wrastać w krajobraz, kiedy należało walczyć nie tyle o odbudowę, ile o zachowanie w pamięci obowiązku jej podjęcia. Decyzja o odbudowie Zamku zapadła w styczniu 1971 r., gdy ucichły strzały na Wybrzeżu. Pamięć o początkach odbudowy Zamku jest pamięcią o Grudniu roku 1970. W intencjach ludzi, takich jak Stanisław Lorentz, tysięcy, którzy przez kolejną dekadę wspierali odbudowę datkami finansowymi i darami rzeczowymi, odbudowa ta jawiła jako deklaracja, iż istnieją wartości trwalsze od zmiennych politycznych ustrojów. Patrząc nawet bardzo krytycznie na świat polskiej kultury powojennych dekad, nie sposób nie przyznać, iż był to czas przywracania symbolicznych obiektów, służących podtrzymaniu duchowej suwerenności polskiego społeczeństwa. Bez S. Lorentza i jego pokolenia nie byłoby wielu miejsc symbolicznych dla narodowej pamięci, zaś wiele wymagających dziś rozstrzygnięcia sporów proweniencyjnych, pozostałoby w sferze teorii.
Źródło:
Muzealnictwo; 2014, 55; 240-242
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przywołanie zapomnianej Arkadii - ogrodów rezydencjonalnych Hrabstwa Kłodzkiego
Recalling the forgotten Arcadia - the residential gardens of Kłodzko County
Autorzy:
Leniartek, M. K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1186902.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
Tematy:
ogród
Kłodzko
rezydencja
historia
garden
residential garden
history
Opis:
The present article attempts to reveal the meaning of the residential gardens of the former Kłodzko county, presently lost and forgotten, in order to shape their unique image. The compositional features of these gardens as well as the metaphoric and symbolic contents enclosed in them are a reflection of styles and fashions of the epochs in which they were created and later evolved. They are also an expression of individual needs, ambitions and views of the patrons as well as the architects and gardeners who created them, and also a source of inspiration for artists of different arts. Spatial features and landscape values of former garden foundations also constituted a vital motive in the process of shaping the feeling of local and regional autonomy of previous generations and they play the same role today. The natural, historical, educational and also sociological values of the gardens confirm the necessity for research on their resources, protection, revalorization or restitution, and also enriching them with new contents comprising their material and immaterial heritage.
Źródło:
Architektura Krajobrazu; 2008, 4; 45-53
1641-5159
Pojawia się w:
Architektura Krajobrazu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z badań nad domami opatów w klasztorach benedyktyńskich
From the research on abbots’ houses in Benedictine monasteries
Autorzy:
Kwiatkowska-Kopka, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/218099.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
architektura średniowieczna
archeologia
monastycyzm
klasztor
Benedyktyni
opat
rezydencja
medieval architecture
archaeology
monasticism
monastery
Benedictines
Abbot
residence
Opis:
Problematyka budynków rezydencjonalnych – domu opata nie jest zagadnieniem często podejmowanym w literaturze przedmiotu. Najnowsze badania w klasztorze benedyktynów w Pécsvárad skłaniają do skreślenia kilku uwag porównawczych. Wieloletnie badania archeologiczne w klasztorze benedyktynów w Tyńcu nie objęły kompleksu budynków zwanych w literaturze „zamkiem – opatówką”. Postulat badawczy dotyczący tej części zespołu klasztornego, w świetle doniesień w Pécsvárad, wydaje się w pełni uzasadniony.
The issue of residential buildings – abbots’ houses, is not frequently addressed in the literature of the subject. The latest research in the Benedictine monastery in Pécsvárad urge to jot down a few comparative remarks. Years-long archaeological research in the Benedictine monastery in Tyniec did not include the building complex known as the “castle – abbot’s house”. In the light of findings from Pécsvárad, a research demand concerning that part of the monastic complex seems to be fully justified.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2013, 35; 53-63
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ustalenie i zmiana rezydencji podatkowej – skutki dla osób fizycznych
Determining and Changing Tax Residence – the Effects on Individuals
Autorzy:
Kucia-Guściora, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2082824.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
rezydencja podatkowa
rezydent
nierezydent
podatek dochodowy od osób fizycznych
exit tax
zagraniczne spółki kontrolowane
konwencja MLI
tax residence
resident
non-resident
personal income tax
controlled foreign companies
Multilateral Convention (MLI)
Opis:
Przedmiotem opracowania jest analiza przesłanek i skutków ustalenia i zmiany rezydencji podatkowej w świetle polskiego podatku dochodowego od osób fizycznych. Problematyka ta wpisuje się w szerokie zagadnienie migracji w szczególności o charakterze zarobkowym. Autorka dokonuje prezentacji zagadnienia badawczego w oparciu o aktualne ustawodawstwo, dorobek doktryny oraz wskazuje na praktykę stosowania prawa przez sądownictwo i organy podatkowe. Analiza aktualnych przepisów prawa podatkowego pozwala twierdzić, że sytuacja podatkowa osób migrujących jest zróżnicowana i na tyle skomplikowana pod względem prawnym, że wzbudza uzasadnione wątpliwości praktyczne. W opracowaniu przyjęto założenie, że rezydencja podatkowa ma charakter dynamiczny, więc może ulegać zmianom jako wynik zamierzonego lub niezamierzonego działania podatników, które wywołują określone skutki prawnopodatkowe. Mają one wyraz zarówno w preferencjach podatkowych, jak obowiązkach w zakresie rozliczeń podatkowych. Autorka obok zwyczajnych następstw podatkowych ustalenia lub zmiany rezydencji podatkowej odnosi się do szczególnych rozwiązań prawnych, takich jak: podatek od niezrealizowanych zysków, opodatkowanie zagranicznych spółek kontrolowanych, czy stosowanie postanowień Konwencji MLI. Poruszone kwestie mają istotne znaczenie tak dla teorii, jak praktyki stosowania prawa podatkowego.
The subject of this article is the analysis of reasons and results of determining as well as changing tax residence in the light of Polish personal income tax. This topic underlies a broad concept of migration, especially that of profit-driven character. The author presents this research issue on the basis of the current legislation, doctrine as well as practice of applying the law by the judiciary and the tax autho-rities. The analysis of the valid regulations of tax law leads to the conclusion that the fiscal situation of migrants is so diversified as well as complicated from the legal point of view that it raises justified practical doubts. It is assumed that tax residence is dynamic and thus may change as a result of both intended and unin-tended taxpayers’ actions which may have specific tax law effects. They are reflected not only in tax preferences but also in obligations concerning tax settlements. Apart from ordinary tax consequences of determining or changing tax residence, the author relates also to particular legal solutions such as: exit tax, taxation of foreign controlled companies or appliance of the provisions of Multilateral Convention (MLI). The described issues are significant for both theory and practice of tax law application.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2019, 11, 4; 182-209
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dwory, pałace i zamki – kosztowne pamiątki czy zasób w rozwoju?
Manors, Palaces and Castles: Costly Heredity or Developmental Ass ets?
Autorzy:
Kozak, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/413782.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Instytut Ameryk i Europy. Centrum Europejskich Studiów Regionalnych i Lokalnych (EUROREG)
Tematy:
Polska
rezydencja historyczna
zasób
szansa
Polska
historic residence
resource
opportunity
Opis:
Polska dysponuje znacznymi, acz słabo rozpoznanymi zasobami obiektów warownych i rezydencjalnych. Różnią się położeniem, jakością architektury, stanem zachowania, własnością, funkcją pełnioną współcześnie. Ich dzisiejszy stan był determinowany przez wiele złożonych czynników ekonomicznych, politycznych, prawnych i społecznych. Wykorzystanie tych zasobów w związku z dynamicznym rozwojem turystyki kulturowej wymaga zmian w polityce ochrony dziedzictwa i rozwoju turystyki, w tym zwłaszcza zmiany podejścia i wzmocnienia rozwiązań rynkowych. Bez nich zasoby te pozostaną tylko kłopotliwą i kosztowną pamiątką przeszłości.
Poland has significant, though not researched and depicted in depth asset in the form of manors, palaces and castles. They differ in many ways: by location, technical state, quality of architecture, ownership, function played nowadays. Their contemporary state has been determined by a number of complex economic, political, legal and social factors. Utilisation of those objects for the needs of dynamically developing culture tourism calls for changes in national heredity protection and tourism development strategies. Proposed changes in particular should decisively introduce market mechanism into heredity management. Otherwise those rich assets shall remain troublesome and costly souvenir of the past.
Źródło:
Studia Regionalne i Lokalne; 2008, 2(32); 92-111
1509-4995
Pojawia się w:
Studia Regionalne i Lokalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A goldsmith’s workshop in the Poznań stronghold as an indication of cultural contacts between the Piast and the Přemyslid dynasties
Autorzy:
Kóčka-Krenz, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1897178.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
wczesne średniowiecze
gród w Poznaniu
rezydencja książęca
pracownia
złotnicza
kontakty kulturowe
Piastowie
Przemyślidzi
Early Middle Ages
the Poznań stronghold
ducal residence
goldsmith’s workshop
cultural contacts
the Piasts
the Přemyslid dynasty
Opis:
This paper gives details on a feature uncovered during archaeological research in Ostrów Tumski in Poznań, which yielded crucibles with particles of gold, fragments of gold foil, filigree, rivets, semi-finished products and finished products and beads from decorative stones. The feature was identified as a goldsmith’s workshop and attempts were made to determine the origin of the raw materials and where the artisans came from.
Źródło:
Historia Slavorum Occidentis; 2020, 2 (25); 91-108
2084-1213
Pojawia się w:
Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kształtowanie się związków funkcjonalnych pomiędzy zespołem pałacowo-parkowym a częścią gospodarczą wilanowskiej nieruchomości ziemskiej
Formation of functional relationships between the palace-park complex and the economic side of the wilanów land estate
Autorzy:
Kłusek, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943596.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
land estate
agricultural production
farm
land residence
majątek ziemski
produkcja rolnicza
rezydencja ziemska
gospodarstwo rolne.
Opis:
The Wilanow land property entered in the Land and Mortgage Register and called "Dobra Ziemskie Wilanów" was an indivisible organizational and economic entity, however, several functional parts of it can be distinguished. The first part comprised the palace in Wilanow, the museum and the Wilanów park, the second one `named the farm` in the balance book of lands and interests of count Adam Branicki consisted of agricultural and dairy farms from the Wilanów land and leaseholds. The next elements were the Wilanow forests and the gardens and orchards of Wilanów - from 1936/37 named Wilanow gardens. Functional links, mainly of an economic nature, between the parts of the Wilanów land property tightened, creating a complex of economically dependent elements constituting an organized economic unit The research conducted on the functional relationships between the palace along with the park complex and the economic part of the Wilanów land property shows that they should be understood as a necessary interrelation of the proper functioning of the entire estate. It would be impossible to do farming (production) without good work organization (planning, supervision, sales). The operation of the administrative and accounting facilities that were located in the closest vicinity of the palace would not have been possible without that part of the property that served for agricultural production.
Wilanowska nieruchomość ziemska objęta jedną księgą hipoteczną pod nazwą „Dobra Ziemskie Wilanów” stanowiła nierozerwalną całość organizacyjną i gospodarczą, w której jednak wyróżnić można kilka części funkcjonalnych. Do pierwszej należał pałac w Wilanowie, muzeum i park wilanowski, drugą figurującą w bilansach dóbr i interesów Adama hr. Branickiego pod nazwą gospodarstwo rolne tworzyły: gospodarstwa rolne i mleczne z terenu wilanowskiej nieruchomości ziemskiej oraz dział dzierżawy. Kolejne części stanowiły lasy wilanowskie i ogrody oraz sady wilanowskie - od 1936/37 r. określane mianem ogrodów wilanowskich. Związki funkcjonalne, głównie gospodarcze, pomiędzy poszczególnymi częściami wilanowskiej nieruchomości ziemskiej zacieśniały się tworząc kompleks ekonomicznie uzależnionych od siebie elementów stanowiący zorganizowaną jednostkę gospodarczą. Z przeprowadzonych badań naukowych dotyczących związków funkcjonalnych pomiędzy zespołem pałacowo-parkowym a częścią gospodarczą wilanowskiej nieruchomości ziemskiej wynika, iż związki funkcjonalne pomiędzy zespołem pałacowo-parkowym wilanowskiej nieruchomości ziemskiej, a częścią gospodarczą należy rozumieć jako wzajemną zależność niezbędną dla prawidłowego funkcjonowania całego majątku ziemskiego. Niemożliwym byłoby prowadzenie działalności rolniczej (produkcyjnej) bez dobrej organizacji pracy (planowania, nadzoru, zbytu). Funkcjonowanie zaplecza administracyjno-księgowego, które było zlokalizowane w najbliższym otoczeniu pałacu nie miałoby racji bytu bez tej części nieruchomości, która służyła produkcji rolnej.
Źródło:
UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2017, 2, 1; 5-26
2543-8379
Pojawia się w:
UR Journal of Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opracowanie trwałej ruiny Pałacu Ujazdowskiego w Warszawie
TUDE SUR LA CONSERVATION DU CHATEAU D’UJAZDOW A VARSOVIE EN ETAT DE RUINE
Autorzy:
Gruszecki, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/536685.pdf
Data publikacji:
1967
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
Pałac Ujazdowski w Warszawie
rezydencja Lubomirskiego
rezydencja Zygmunta III
zabezpieczenie ruin Pałacu Ujazdowskiego
zasada rozwarstwienia chronologicznego
Opis:
Le Château d’Ujazdôw à Varsovie se range parmi les résidences de première classe érigées au XVIle siècle en Pologne. Sa construction fut entreprise vers 1619 sur l’ordre du roi Sigismond III Waza. Par deux fois l’on procéda aux remaniements fonciers du château, notamment dans la deuxième décennie du XVIIIe siècle — les transformations apportées par le roi Auguste II Wettin et dans la septième décennie de ce siècle — par le roi Stanislas Auguste Poniatowski. Après 1780 le château subit une nouvelle transformation: il est amétiagé en caserne selon des plans établis par l’architecte Stanislas Zawadzki. Au XIXe siècle il est affecté au service d’un hôpital militaire. Brûlé par les Allemands au cours de la deuxième guerre mondiale, le château a subit, quelques années plus tard, un démontage partiel de ses ruines. La conservation du château en état de ruine, malgré que sa conception actuelle semble déroger des principes de l\êcole anglaise à ce sujet, constitue en Pologne un premier essai de leur mise en réalisation, en tenant compte toutefois des conditions spécifiques de notre pays e t de l’état dans lequel se trouve le monument considéré. Les murs du rez-de-chaussée se sont conservés jusqu’à une hauteur de plusieurs dizaines des centimètres en comptant à partir du plancher qui provient du XVIIe siècle. Des transformations consécutives ont troqué l’ordonnance simple des intérieurs contre un enchevêtrement complexe des pièces et des corridors desservant de nombreux locaux. Le dessin des murs conservés, pour éviter d’en faire une mosaïque de lignes compliquées a dû être sensiblement modifié afin de le rendre lisible. En procédant donc au selectionnement des murs, l’on a profité de la stratification chronologique, faisant ressortir, à 1’ aide de la hauteur différenciée des murs, l’ordonnance la plus frappante celle de l’époque des Waza (XVIIe s.) Les murs qui en relèvent ont été conservés jusqu’à 60—80 cm d’hauteur tandisque les constructions ultérieures n’arrivent qu’à 15—20 cm d’ hauteur. En débarassant les caves de leurs murs de refend, construits plus récemment, l’on a dévoilé la belle ordonnance des pièces recouvertes de voûtes retombant sur des piliers. La grande superficie du château, dont les murs forment actuellement comme un dessin en „bas-relief”, a conditionné la recherche d’un point de repaire assez haut placé pour donner une vue de la ruine, pour ainsi dire „à vol d’oiseau”. A ces fins, un monticule des gravois a été élevé un peu en retrait de la ruine, abrité des deux côtés par la verdure, pour ne pas constituer une dominante à part contrebalançant l’effet de la ruine. Sur le petit plateau, surplombant le monticule, une représentation plastique du château est prévue. Sa disposition serait parallèle à celle de la ruine vue d’en haut. En comparant la ruine et la reconstruction représentative du château, les touristes pourront plus facilement comprendre quelle était l’ordonnance des murs, leur échelle et l’aspect général du monument. Conformément aux principes anglais de la conservation des ruines, celles-ci ont été incrustées dans une verdure coupée au ras du sol, rigoureusement enlevée des murs et des soubassements. Les parois des murs ont été refaites et ravalées de façon à les rendre étan-: ches. Une modification aux principes anglais, qui d’ailkurs se fait voir également dans certaines ruines en Angleterre, a été apportée par des sentiers tracés le long du parcours touristique &t par l’introduction du pavement de la cour, conformément à son état historique. La stratification chronologique des murs grâce à laquelle l’ordonnance de la ruine est plus lisible, ainsi que l’étude détaillée des conditions du tra fic touristique et la construction du monticule surplombant la ruine pour en obtenir une vue d’ensemble, tout ceci constitue un développement des procédés anglais dans ce domaine. Il en est de même en ce qui concerne le projet de la verdure haute pour le site environnant, conçu sur deux plans, l’un géométrique, pour mettre en lumière l’aménagement axial de Stanislas Auguste (XVIIIe s.), l’autre, libre pour la verdure qui encadre et isole la ruine. En ce qui concerne la reconstruction, réduite d’ailleurs au stricte nécessaire, l’on s’est servi d’un matériel nouveau qui diffère légèrement du matériel originaire: la brique contemporaine. Pour les nouveaux éléments de l’aménagement, ceux du service touristique par ex., ils furent exécutés en matériel nettement différent: béton armé et acier.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1967, 1; 3-18
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies