Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "restoration of monuments" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Saving national heirlooms for posterity… On social activism directed towards monument restoration in Kraków in the 19th century
Autorzy:
Ziejka, Franciszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/704271.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
restoration of monuments
history of Kraków
Polish cultural associations
Opis:
At the beginning of the 17th century the capital of Poland was moved from Kraków to Warsaw causing the former capital of the Kingdom of Poland to fall into ruin. At the end of the 18th century Kraków, a small town of approximately 11 000 people, was in a severely deteriorated state. The author of the paper recalls the history of activities undertaken by so-called “burzymurkowie” (demolition men, literally “wall-destroyers”) who at the turn of the 18th century took charge of the process of demolishing the walls of the City of Kraków and who devastated many historic temples and secular buildings. However, in the first years of the 19th century, such defenders of historic monuments as Feliks Radwański and Florian Straszewski started to act in Kraków. Their contribution was to save the remaining walls of the town and many of its historic edifices. Very soon a host of other “old Kraków” lovers joined the aforementioned group. In the second part of the 19th century defenders of the monuments began to be active in a number of organizations. At the beginning of the 20th century these  organizations, as well as some cultural and artistic associations, entered into “The Union of Eleven Cultural Associations” which became spectacularly successful, for example saving the ‘Pod Krzysztofory’ Palace and two historic houses near the Saint Giles church. In this way the organization, which was concerned with the protection of city heirlooms, was created in Kraków before World War I. The organization was unique in Europe at the time, bringing together scholars, artists, and publicists.
Źródło:
Nauka; 2008, 2
1231-8515
Pojawia się w:
Nauka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Restauracja ołtarza wielkiego w kościele oo. Bernardynów w Rzeszowie
Restoration of the grand altar in the Observant Church in Rzeszów
Autorzy:
Jagieła, B.
Gosztyła, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/218566.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
zabytek architektury
kościół
klasztor
architekt
konserwacja zabytków
autonomia galicyjska
architecture monument
church
monastery
restoration of monuments
Galician autonomy
Opis:
Celem opracowania jest omówienie koncepcji restauracji ołtarza wielkiego w zespole oo. Bernardynów w Rzeszowie autorstwa krakowskiego architekta Zygmunta Hendla. Pogłębiona analiza konceptu konserwatorskiego z I dekady XX wieku przeprowadzona została w oparciu o dokumentację projektową pochodzącą ze zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie. Badania archiwalne i terenowe pozwoliły poszerzyć wiedzę, tak w zakresie historii omawianego zabytku, jak i historii konserwacji zabytków na ziemiach Galicji w okresie autonomii. Odnaleziona dokumentacja pozwoliła przybliżyć rozwiązania konserwatorskie przyjmowane w Galicji końcem XIX i początkiem XX wieku.
The aim of the work is to discuss the concept of restoring the grand altar in the complex of Friars Minor of Observant in Rzeszów by the architect of Cracow Zygmunt Hendel. The in-depth characteristics of restoring projects from the first decade of the 19th century was performed on the basis of the project documentation coming from the resources of the National Museum in Cracow. Archive and field studies allowed to deepen knowledge of both the history of the discussed monument and the history and development of restoring monuments in the area of Galicia in the period of autonomy. The given documentation allowed to bring the assumed restoration solutions closer in Galicia at the end of the 19th century and the beginning of the 20th century.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2014, 40; 7-13
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Congress of Athens of 1931: methodological and technical contributions for the conservation of architectural and environmental heritage
Kongres w Atenach w 1931 roku: metodologiczny i techniczny wkład w ochronę dziedzictwa architektonicznego i środowiskowego
Autorzy:
Genovese, Rosa Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2172452.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
Tematy:
restoration of monuments
monument environment
international documentation
technical cooperation
moral cooperation
restauracja zabytków
środowisko zabytku
dokumentacja międzynarodowa
współpraca techniczna
współpraca moralna
Opis:
The Proceedings of the First International Congress of Architects and Technicians of Historic Monuments, which took place in Athens, from 21 to 30 October 1931, were published in the volume entitled La Conservation des Monuments d’art et d’histoire // The Conservation of artistic and historical Monuments; a volume that represents a fundamental document to improve knowledge on the different aspects of conservation and restoration in Europe in the period between the two World Wars (1918-1940). Thus, it seems appropriate to reexamine the main contributions, which in that occasion were given by prominent European Scholars, also in order to glean useful indications for carrying out conservation, which, today more than ever, is needed to protect architectural and environmental heritage. Firstly, it should be recalled that the ‘Congress of Athens’ constitutes an important pro-Europe initiative; it was, indeed, promoted by the International Museum Office of the ‘International Institute of Intellectual Co-operation, a body belonging to the ‘League of Nations International’, to whose Assembly the congressional conclusions were in fact submitted. Another aspect to highlight concerns how the congress works were articulated; it demonstrates the acquired awareness of how it is possible to carry out monument conservation operating based on ‘General doctrines and principles’ (I section) through the juridical and administrative protection, considered as ‘logical deductions from doctrines and principles’ (II section), on one hand, and ‘technical tools’ (IV, V, VI section), on the other, with restoration undertaking to enhance monuments (III section).
Obrady Pierwszego Międzynarodowego Kongresu Architektów i Techników Zabytków, który odbył się w Atenach w dniach 21-30 października 1931 roku, zostały opublikowane w tomie zatytułowanym La Conservation des Monuments d'art et d'histoire // Konserwacja Zabytków Artystycznych i Historycznych; tomie, który stanowi fundamentalny dokument poszerzający wiedzę na temat różnych aspektów konserwacji i restauracji w Europie w okresie między dwiema wojnami światowymi (1918-1940). W związku z tym wydaje się stosowne ponowne przeanalizowanie głównych wystąpień wybitnych europejskich uczonych, również w celu uzyskania użytecznych wskazówek dla prowadzenia konserwacji, która dziś, bardziej niż kiedykolwiek, jest potrzebna dla ochrony dziedzictwa architektonicznego i środowiskowego. Po pierwsze, należy przypomnieć, że Kongres Ateński stanowi ważną inicjatywę proeuropejską; był on w istocie promowany przez Międzynarodowe Biuro Muzealne "Międzynarodowego Instytutu Współpracy Intelektualnej", organu należącego do "Międzynarodowej Ligi Narodów", której Zgromadzeniu przedłożono wnioski kongresowe. Inny aspekt, na który należy zwrócić uwagę, dotyczy sposobu sformułowania prac kongresowych; świadczy on o nabytej świadomości tego, jak możliwe jest prowadzenie konserwacji zabytków w oparciu o "Ogólne doktryny i zasady" (I część), poprzez ochronę prawną i administracyjną, uważaną za "Logiczną dedukcję z doktryn i zasad" (II część), z jednej strony, oraz "Narzędzia techniczne" (IV, V, VI część), z drugiej strony, z przedsięwzięciami konserwatorskimi mającymi na celu poprawę stanu zabytków (III część).
Źródło:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2021, 12; 113--121
2543-6422
Pojawia się w:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między ideą a konstrukcją. Projekty ołtarzy Jana Matejki
Between idea and construction. Jan Matejko’s altarpiece designs
Autorzy:
Ciciora, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791405.pdf
Data publikacji:
2020-08-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jan Matejko
Władysław Łuszczkiewicz
Józef Łepkowski
historyzm
neogotyckie ołtarze
konserwacja zabytków
ołtarz Wita Stwosza
zasada jedności stylu
remont krypt na Wawelu
historicism
neo-Gothic altarpieces
restoration of monuments
Wit Stwosz’s altarpiece
principle of unity of style
renovation of Wawel crypts
Opis:
Artykuł poświęcony jest specyficznym uwarunkowaniom i wielostronnej recepcji średniowiecznych retabulów ołtarzowych przez najwybitniejszego polskiego malarza historycznego Jana Matejkę. Recepcja polegała na kreowaniu nowych dzieł w oparciu o formy historyczne (ale nie stylowe), czerpane z realnych zabytków, nie zaś ze współczesnych wzorników architektonicznych lub rekonstrukcji dokonywanych według imaginowanej wizji stylu, co proponowali konserwatorzy tacy, jak Carl Heideloff lub Eugène-Emmanuel Viollet-le-Duc. Matejce pomocna była wiedza o wyglądzie realnych ołtarzy nabyta w czasie podróży krajowych i zagranicznych, odbywanych w latach młodości, oraz udział w restauracji średniowiecznych zabytków, przede wszystkim ołtarza Wita Stwosza w kościele Mariackim w Krakowie, który umożliwił mu poznanie budowy i konstrukcyjnych zagadnień związanych z budową ołtarza, szczegółów wyglądu średniowiecznych typów postaci, ich strojów, narzędzi, broni, rzemiosła, a także cech stylistycznych, zagadnienia słabo znanego środowisku dokonującemu konserwacji krakowskich zabytków. Doświadczenia te weryfikowały typ filozoficznej i emocjonalnej recepcji średniowiecza, charakterystycznej dla epoki romantyzmu, propagowany przez krakowskiego filozofa i miłośnika sztuki Józefa Kremera oraz typ oceny krytycznej względem plastyki i zagadnień typowo artystycznych, który prezentował artysta, konserwator i jeden z pierwszych historyków sztuki Władysław Łuszczkiewicz. Matejce projektowanie utrudniały niespójne poglądy konserwatorskie krakowskiego środowiska, przede wszystkim spór toczony między zwolennikami przywracania jedności stylowej zabytków (Józef Łepkowski, Władysław Łuszczkiewicz), a ich przeciwnikami, twierdzącymi, iż kryterium rozstrzygającym o poprawności restauracji jest substancja pierwotna obiektu, włącznie z nawarstwieniami stylowymi różnych epok (Piotr Michałowski, Paweł Popiel, Stanisław Tomkowicz). Twórczość Matejki lokowała się zatem pomiędzy weryfikacją idei konserwatorskich, modeli pisania o sztuce i poglądów na stylistykę zabytków minionych epok, a szczegółowymi badaniami wyglądu i cech konstrukcyjnych lokalnych obiektów. Jego wiedza i doświadczenie zdobyte na podstawie wnikliwych i krytycznych obserwacji i porównań dawnych dzieł sztuki i rzemiosła, ale pozbawione oparcia w autorytecie teorii konserwatorskiej wypracowanej przez zagranicznych historyków sztuki i architektury – podobnie jak tworzone na tej podstawie projekty – nie zdobyły uznania środowiska skoncentrowanego na teoretycznym poznawaniu postaw konserwatorskich oraz idei dotyczących rozpoznania form i znaczenia krakowskich zabytków, za to wykorzystującego koniunkturalnie autorytet Matejki, jako artysty.
The article concerns the reception of medieval altarpieces by the most significant Polish history painter, Jan Matejko. That was used for a creation of new works of art based upon historical forms (but not stylistic) that were derived from real historical monuments. Matejko was interested neither in contemporary pattern books for architects nor in reconstructions done according to imagined vision of style, mainly Gothic, which was proposed by restorers like Carl Heideloff or Eugène-Emmanuel Viollet-le-Duc. He gained his knowledge about real, existing medieval altarpieces during his journeys in Poland and abroad, which he took in his youth, and also through his participation in restorations of medieval monuments in Kraków, first of all – the Gothic altarpiece by Wit Stwosz in Mariacki church. Thanks to these experience he got to know a construction of altarpieces and details such as the types of medieval figures, their costumes, weapons, crafts, but also stylistic features that were not well recognized by restorers’ environment in Kraków. Additionally, that verified two types of the reception of the Middle Ages. One, philosophical and emotional, characteristic for Romanticism and propagated by the philosopher and art lover Józef Kremer and the second, characteristic for the artist, restorer and one of the first historians of art, Władysław Łuszczkiewicz that criticized artistic realisations done ages ago from the contemporary point of view. Repairing old and designing new altarpieces was a difficult task for Matejko as very often he was confronted by different points of view on restoration. The most discouraging was a dispute between followers of the unity of style (Józef Łepkowski, Władysław Łuszczkiewicz) and their opponents who appreciated the original form of the monument, including later elements from different epochs (Piotr Michałowski, Paweł Popiel, Stanisław Tomkowicz). Then Matejko’s work was located between verification of ideas of restoration, models of writing about art, opinions about style of monuments on one side and the analytical research on an external appearance and features of construction of local objects on the other side. Neither his knowledge, experience trained thanks to deep and critical observations and comparisons of historic works of art – but, unfortunately, without a support in an authority of restoration theories done by western historians of art and architecture – nor his designs, did not gained respect in Krakow among people concentrated on theoretical opinions on restoration and on ideas concerning forms and meaning of the monuments in Krakow.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 4; 79-124
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The system approach as a means of restoration activity effectiveness
Podejście systemowe jako środek do zwiększenie skuteczności restauracji zabytków
Autorzy:
Orlenko, Mykola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/218161.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
restoration of architectural monuments
system approach
problems of the emergency condition
restoration technologies
the House with Chimaeras
restauracja zabytków architektury
podejście systemowe
problemy złego stanu technicznego obiektu zabytkowego
technologie restauracji zabytków
Dom z Chimerami
Opis:
The article analyses the possibility of applying a systematic approach for greater efficiency of the restoration industry. The analysis of restoration problems is also carried out according to the method of system-structural analysis and in accordance with the developed information models. The external surfaces of the restoration object are analysed in accordance with the structural-logical model, which includes the foundation, wall, crowning and roof. The components of the process differ in cases of a completely destroyed and reproducible object, a significantly destroyed object or a partially destroyed object. Methods of the structures strengthening, restoration materials and technologies are selected in such a way as not to disturb the original construction of the architectural monument, if it has been preserved in whole or in part (as it was done in St. Vladimir’s Cathedral in Chersoneses); or include new materials and structures in collaboration with the old masonry, if the monument has undergone severe destruction (as it was done in the Assumption Cathedral with John theological chapel) or only the foundations with several rows of masonry walls were left (as in St. Michael’s Golden-Domed Monastery, Kyiv). By the example of the architectural monument – “House with Chimaeras” at 10 Bankova Street, we analysed the specific issues of restoration of objects and the sequence of restoration works with the elimination of the emergency state of the architectural monument
W artykule przeanalizowano możliwość zastosowania podejścia systemowego dla uzyskania większej skuteczności w procesie konserwacji zabytków. Analiza problemów konserwatorskich jest prowadzona przy pomocy metod analizy systemowo-strukturalnej, z wykorzystaniem rozwiniętego systemu informacji o obiekcie. Zewnętrzne powierzchnie rewaloryzowanego obiektu są poddane analizie według strukturalno-logicznego modelu, który obejmuje informacje dotyczące fundamentów, ścian, zwieńczenia oraz dachu. Składowe procesu różnią się w zależności od tego czy obiekt jest zniszczony w całości, ale nadaje się do rekonstrukcji, zniszczony w znacznym stopniu lub tylko częściowo. Metody wzmocnienia konstrukcji oraz materiały i technologie konserwatorskie są wybierane w taki sposób, aby nie zaburzyć oryginalności obiektu, jeżeli jest on zachowany w całości lub w części (tak jak ma to miejsce w przypadku katedry św. Włodzimierza w Chersonesie). Nowe materiały oraz elementy konstrukcyjne wprowadza się do istniejącej konstrukcji, jeżeli jeśli zabytek uległ poważnym zniszczeniom (jak to miało miejsce w przypadku katedry Wniebowzięcia i kaplicy św. Jana) albo jeśli z obiektu pozostały tylko fundamenty (jak to miało miejsce w przypadku monastyru św. Michała Archanioła o Złotych Kopułach w Kijowie). Na przykładzie omówionego zabytku „Domu z Chimerami” przy ul. Bankowej 10 przedstawiono problematykę rewaloryzacji obiektów oraz procedurę działań konserwatorskich zmierzających do wyeliminowania zagrożeń dla obiektów zabytkowych.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2019, 57; 96-105
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odbudowa katedry Bagrata w Kutaisi (Gruzja) jako przyczynek do problematyki rekonstrukcji
Reconstruction of Bagrati Cathedral in Kutaisi (Georgia) as a contribution to the issue of reconstruction
Autorzy:
Świechowski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/293996.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
katedra Bagrata
Kutaisi
rekonstrukcja zabytków
doktryna konserwatorska
Bagrati Cathedral
reconstructions of monuments
doctrine of restoration
Opis:
Artykuł dotyczy odbudowy katedry Bagrata w Kutaisi (Gruzja). Świątynia ta została wzniesiona przez króla Bagrata III w 1003 r. Jest ona charakterystycznym przykładem klasycznego okresu gruzińskiej architektury przełomu X i XI w., jest także symbolem powstania gruzińskiej państwowości. W 1692 r. w wyniku działań wojennych została wysadzona przez Turków seldżuckich, runęły kopuła i sklepienia, a pozbawiona przekrycia świątynia stopniowo niszczała. W 1994 r., jako trwała ruina, została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. W 2008 r., wbrew doktrynie konserwatorskiej, a także protestom opinii międzynarodowej, w konsekwencji śmiałych decyzji politycznych rozpoczęto jej odbudowę. Autor, opierając się na przykładzie tej katedry, występuje przeciw rekonstrukcjom zabytkowej architektury.
The article presents the reconstruction of Bagrati Cathedral in Kutaisi (Georgia). This cathedral was erected by King Bagrat III in 1003. It constitutes a characteristic example of the classical period of Georgian architecture at the turn of the 11th century and it is also a symbol of the establishment of the Georgian statehood. In 1692 the cathedral was blown up by the Seljuk Turks as a result of acts of war due to which the dome and vaults collapsed and the cathedral slowly deteriorated. In 1994 it was included in UNESCO’s World Heritage Site as a permanent ruin. In 2008 contrary to the doctrine of restoration as well as protests of the international public opinion and as a result of bold policy decisions its reconstruction began. The author, using the example of this cathedral, is against reconstructions of historic architecture.
Źródło:
Architectus; 2016, 1 (45); 3-6
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies