Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "respiratory tract" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Cases of Pneumocystis carinii pneumonia [PCP] in patients with diseases of the respiratory tract
Autorzy:
Pietrzyk, A.
Dymon, M.
Owsinski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/839911.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
immunological system
disease
respiratory tract
lung fibrosis
chronic bacterial pneumonia
pneumonia
bronchial asthma
Pneumocystis carinii
patient
bronchitis
pneumocystosis
microorganism
lung cancer
Źródło:
Annals of Parasitology; 1998, 44, 3
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
1,2-Dichlorobenzen. Dokumentacja proponowanych wartości dopuszczalnych wielkości narażenia zawodowego
1,2-Dichlorobenzene
Autorzy:
Soćko, R.
Czerczak, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138306.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
1,2-dichlorobenzen
działanie drażniące
oczy
skóra
układ oddechowy
NDS
NDSCh
1,2-dichlorobenzene
iritation
eyes
skin
respiratory tract
MAC (TWA)
MAC (STEL)
Opis:
1,2-Dichlorobenzen (orto-dichlorobenzen, o-DCB) jest bezbarwną cieczą o przyjemnym i aromatycznym zapachu, stosowaną przede wszystkim w przemyśle jako rozpuszczalnik, czynnik odtłuszczający oraz jako półprodukt w syntezie takich związków organicznych jak 3,4-dichloroaniliny, a także w syntezie herbicydów. o-DCB jest substancją czynną preparatów owadobójczych. Ponadto o-DCB stosuje się również w zakładach farbiarskich oraz jako środek dezodoryzujący powietrze – odświeżacz toalet i kontenerów zawierających śmieci. Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych, w wykazie niebezpiecznych substancji chemicznych o-DCB został sklasyfikowany jako substancja szkodliwa (Xn) z przypisanymi zwrotami określającymi zagrożenie „działa szkodliwie po połknięciu" (R22) oraz "działa drażniąco na oczy, drogi oddechowe i skórę" (R36/37/38). Ponadto o-DCB zaliczono do substancji niebezpiecznych dla środowiska z przypisanym zwrotem określającym zagrożenie "działa bardzo toksycznie na organizmy wodne; może wywoływać długo utrzymujące się zmiany w środowisku wodnym" (R50/53). Działanie narkotyczne i depresja ośrodkowego układu nerwowego są najczęściej występującymi objawami ostrego zatrucia o-DCB drogą pokarmową i inhalacyjną u zwierząt doświadczalnych. Ponadto u zwierząt występowały zmiany martwicze w wątrobie i w nerkach. Z danych literaturowych wynika, że o-DCB nie wywołuje działania rakotwórczego u zwierząt doświadczalnych. Związek ten nie działa embriotoksycznie i teratogennie, może jednak powodować zmiany morfologiczne plemników. Stwierdzono, na podstawie uzyskanych wyników z badań przeprowadzonych w warunkach in vitro i in vivo na proi eukariotycznych organizmach, że o-DCB wykazuje działanie mutagenne i genotoksyczne. Podstawą wyliczenia wartości NDS było uszkadzające działanie o-DCB na wątrobę szczurów w doświadczeniu 90-dniowym. W doświadczeniu tym u zwierząt narażanych per os na o-DCB w dawce 100 mg/kg m.c./dzień (stanowiącej wartość LOAEL) obserwowano wzrost aktywności aminotransferazy alaniny i wzrost poziomu azotu mocznika we krwi. Na podstawie wartości LOAEL i po przyjęciu trzech współczynników niepewności wyliczono wartość NDS wynoszącą 90 mg/m3 i wartość NDSCh – 180 mg/m3. Ze względu na działanie drażniące związku autorzy proponują oznaczenie go literą "I". Proponowane wartości powinny skutecznie zapobiegać skutkom działania drażniącego związku i jego działaniu uszkadzającemu na wątrobę i nerki. Najczęściej spotykanymi objawami narażenia na pary i aerozol o-DCB u ludzi są: działanie drażniące na oczy, skórę, gardło i błony śluzowe górnych dróg oddechowych. Związek ten może być czynnikiem białaczkotwórczym.
1,2-Dichlorobenzene is a colorless to pale yellow liquid with a pleasant aromatic odor. 1,2-Dichlorobenzene is mainly used as an intermediate in the syntheses of organic compounds, such as 3,4-dichloroaniline, and in the syntheses of herbicides. It is used as an industrial solvent, a degreasing agent, a heat-exchange medium, a deodorant for garbage and sewage, an engine cleaner, and an intermediate in dye manufacture. 1,2- - Dichlorobenzene is also used as an insecticide and a fumigant for controlling peach tree borers, bark beetles, grubs, and termites. The acute toxicity of 1,2-dichlorobenzene for laboratory animals is slight to moderate by all routes of administration. The dermal LD50 for rabbits is >10000 mg/kg, and the oral LD50 for rats is 500 ÷ 2138 mg/kg. The liquid and vapour phases of 1,2-dichlorobenzene are irritating to the eyes, skin and mucous membranes. Injury of the liver and injury of the kidneys occur at high concentrations. 1,2-dichlorobenzene can cause severe dermatitis, headaches, dizziness, depression of central nervous system and other systemic injury. Basing on the results obtained after exposure of rats to 1,2-dichlorobenzene per os in dose of 100 mg/kg body (LOAEL) weight for 3 months, which caused injury of livers, the concentration of 90 mg of 1,2- -dichlorobenzene/m3 is proposed as a maximum exposure limit (maximum admissible concentration) with an I (irritation) notation. According to the irritant effect of 1,2-dichlorobenzene, the value of MAC(STEL) 180 mg/m3 is recommended. A maximum admissible concentration of 90 mg/m3 for 1,2-dichlorobenzene is recommended to protect against eye irritation reported in humans and liver toxicity observed in rats.
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2004, 3 (41); 81-100
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ditlenek azotu. Dokumentacja proponowanych wartości dopuszczalnych wielkości narażenia zawodowego
Nitrogen dioxide
Autorzy:
Starek, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138057.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
ditlenek azotu
układ oddechowy
działanie klastogenne
nitrogen dioxide
respiratory tract
clastogenic action
Opis:
Ditlenek azotu (NO2) jest gazem, który dosyć często występuje w środowisku pracy i środowisku komunalnym. Związek ten powstaje podczas: spalania substancji organicznych zawierających azot, detonacji materiałów wybuchowych, obróbki elektrochemicznej metali oraz pracy silników dieslowskich. W 2001 r. w Polsce było 736 osób narażonych zawodowo na ditlenek azotu o stężeniu większym od obowiązującej wartości NDS. Zarówno u ludzi, jak i u zwierząt laboratoryjnych narządem krytycznym dla ditlenku azotu jest układ oddechowy. Ostre zatrucie tym związkiem manifestuje się obrzękiem płuc prowadzącym nawet do zejścia śmiertelnego; związek jest klasyfikowany jako substancja toksyczna. Ditlenek azotu może działać klastogennie (czynnik powodujący załamania chromosomów i ich następstwa w postaci pozyskania, utraty lub przemieszczenia części chromosomów) oraz może sprzyjać rozwojowi nowotworów. Związek ten może również negatywnie wpływać na ontogenetyczny rozwój organizmu. Podstawą wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) ditlenku azotu są wyniki dobrze udokumentowanych badań przeprowadzonych w przemyśle, których wyniki posłużyły do wykazania pneumotoksycznego działania związku. Wartość NDS ditlenku azotu obliczono na podstawie wartości LOAEL (2,95 mg/m3) i dwóch współczynników niepewności. Na podstawie wartości NDS obliczono również wartość najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh) ditlenku azotu. Po analizie wyliczeń zaproponowano przyjęcie wartości NDS ditlenku azotu wynoszącej 0,7 mg/m3 oraz wartości NDSCh wynoszącej 1,5 mg/m3.
Nitrogen dioxide (NO2) is a gas commonly present in both occupational and general environments. It is a product of fired materials containing nitrogen. In 2001 in Poland 736 workers were exposed to NO2 at a level above the MAC value. Respiratory tract is a critical organ for toxic action of NO2 in both humans and animals. This chemical is a clastogen. In the industry pneumotoxic effects in workers exposed to NO2 at level of 0.8 – 5.1 mg/m3 were observed. The MAC (TWA) value of 0.7 mg/m3 was calculated on the basis of the LOAEL value (2.95 mg/m3) and relevant uncertainty factors. The MAC (STEL) value was established by calculation at level of 1.5 mg/m3.
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2005, 3 (45); 49-64
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glin metaliczny
Aluminum
Autorzy:
Sapota, A.
Nasiadek, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138031.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
glin
pyły
dymy
układ oddechowy
narażenie zawodowe
wartości normatywne
aluminum
dusts
fumes
respiratory tract
occupational exposure
exposure limits
Opis:
Glin (Al) jest srebrzystobiałym metalem o masie atomowej 26,98 i temperaturze topnienia 660,4 C. Zawartość glinu w skorupie ziemskiej wynosi około 8%. Produkcja glinu polega na elektrolizie tritlenku glinu (Al2O3) zmieszanego z topnikami. Aluminium znajduje zastosowanie do wyrobu naczyń powszechnego użytku i aparatury chemicznej. Jest wykorzystywany przy produkcji samochodów, samolotów, w metalurgii, do pokrywania zwierciadeł teleskopów, papierów dekoracyjnych i opakowań. Sproszkowany metal stosuje się w laboratoriach jako czynnik redukujący, przy produkcji materiałów wybuchowych, pigmentów, proszków błyskowych i farb oraz przy spawaniu części stalowych metodą Goldschmidta. Narażenie zawodowe w przemyśle wiąże się z produkcją glinu, technologiami spawania oraz produkcją finalnych wyrobów z glinu. Nie ma danych dotyczących toksyczności ostrej u ludzi. Natomiast przewlekłe narażenie zawodowe ludzi na pyły glinu prowadzi do wystąpienia w płucach zmian o charakterze pylicy płuc. Obserwowano także następujące zmiany: zwłóknienia w płucach, zapalenie pęcherzyków płucnych, proteinozę pęcherzyków płucnych, zapalenia oskrzeli i przewlekłe śródmiąższowe zapalenie płuc. W kilku badaniach populacji pracowników narażonych zawodowo na pyły glinu wykazano wzrost liczby przypadków występowania zmian zwłóknieniowych w płucach, zależnie od stężenia frakcji respirabilnej pyłów w powietrzu. Działanie zwłókniające pyłów glinu wykazano również w kilku eksperymentach przeprowadzonych na zwierzętach doświadczalnych. W kilku pracach podjęto próbę oceny zaburzeń ze strony układu nerwowego u pracowników narażonych na dymy i pyły glinu. Nie ma jednak wystarczających dowodów takiego działania, gdyż w żadnym z tych badań nie stwierdzono objawów ogniskowych organicznego uszkodzenia ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego. Glin nie wykazuje działania mutagennego, genotoksycznego ani rakotwórczego. Nie działa również embriotoksycznie i teratogennie. Ze względu na fakt, że narażenie zawodowe na pyły glinu jest narażeniem złożonym, w którym występują również inne związki pylicotwórcze, wydaje się, że wyliczona wartość normatywu higienicznego powinna obejmować stężenie glinu zarówno frakcji respirabilnej pyłu jak i pyłu całkowitego. Za podstawę wyliczenia wartości NDS przyjęto badania, w których wykazano, że u badanych 53 pracowników narażonych na pyły glinu o stężeniu 1,4÷10 mg/m3 frakcji respirabilnej wykryto 1 przypadek zwłóknienia płuc i 3 przypadki z niewielkimi zmianami w płucach, wskazującymi na początki procesów zwłóknieniowych. Wzrost stężeń frakcji respirabilnej powyżej 10 mg/m3 (10÷100 mg/m3) przyczyniał się do wzrostu liczby obserwowanych przypadków zwłóknień w płucach. Stężenie 10 mg/m3 (frakcja respirabilna) przyjęto jako wartość LOAEL. Do wyliczenia wartości NDS przyjęto cztery współczynniki niepewności. Uzyskano wartość NDS na poziomie 2,5 mg/m3, którą przyjęto dla glinu zawartego w pyle całkowitym. Natomiast wartość NDS pyłu respirabilnego stanowi średnio 50% obliczonej wartości dla pyłu całkowitego, czyli około 1,2 mg/m3 (jako dymy, pył respirabilny). Ustalone wartości NDS powinny zabezpieczyć pracowników przed działaniem zwłókniającym pyłów i dymów glinu powstających w różnych procesach wytwarzania i przetwarzania aluminium, a także przed działaniem zwłókniającym innych związków pylicotwórczych towarzyszących tym procesom. Nie ma podstaw do ustalenia wartości DSB. Ze względu na fakt, że działanie drażniące dymów i pyłów występuje jedynie w warunkach narażenia długotrwałego, nie ma podstaw do ustalenia wartości NDSCh.
Aluminum (Al) is a silver-white metal with the atomic weight of 26.98 and melting temperature of 660.4 C. The earth’s crust contains about 8% aluminum. Aluminum production consists in electrolysis of aluminum oxide (Al2 O3). Aluminum is used to produce household equipment and various utensils, as well as chemical appliances, aircraft, motor vehicles, in metallurgy, to cover the surface of telescope mirrors, in decorative wrapping paper and packaging. Powdered metal is used in laboratories as a reduction factor in the manufacturing explosive materials, paints, pigments and in welding with Goldschmidt’s method. Occupational exposure occurs during aluminum production, in welding technologies, as well as in manufacturing final aluminum products.
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2006, 3 (49); 77-95
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Empirical first-line antibioticotherapy in adult rural patients with acute respiratory tract infections
Autorzy:
Panasiuk, L
Lukas, W.
Paprzycki, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/49984.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
human disease
rural patient
acute respiratory tract infection
antibiotic
therapy
respiratory tract infection
rural population
Opis:
The objective of the study was the evaluation of the frequency of occurrence of acute respiratory infections among rural population from the Lublin Region, and verifi cation of the appropriateness of the use of antibiotics in empirical fi rst-line therapy of these diseases. The analysis covered medical records concerning 1,839 patients selected from 27 rural health centres within the period of one year (1 September 2005–31 August 2006). As many as 656 patient visits were recorded, the reasons for which were qualifi ed by physicians as infections of the upper and lower airways. These disorders were diagnosed in 450 patients, which constituted 24.46% of the population examined. The following diagnoses were most frequently made: acute pharyngitis and tonsillitis (31.25% of the total number of diagnoses), acute upper respiratory infections of multiple and unspecifi ed sites (22.25%), and common cold (21.64%). Antibiotics were used in empirical fi rst-line therapy in as many as 82% of the total number of patients. The analysis showed that in the great majority of cases the use of antibiotics was inappropriate. If this situation persists, in the near future it will lead to an increase in the phenomenon of antibioticoresistance in Poland. In order to prevent this situation, it is necessary to carry out an extensive educational action concerning the hazardous effect of excessive use of antibiotics, both among physicians and the whole society.
Źródło:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2007, 14, 2
1232-1966
Pojawia się w:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Incidence of Betulaceae pollen and pollinosis in Zagreb, Croatia, 2002-2005
Autorzy:
Peternel, R
Milanovic, S.M.
Hrga, I.
Mileta, T.
Culig, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/50670.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
human disease
Croatia
respiratory tract
pollen grain
aerobiology
Betulaceae
pollinosis
allergy
Zagreb
pollen allergy
Opis:
Pollen allergy is characterized by seasonal allergic manifestations affecting patients during the plant pollen season. The aim of this study was to analyze the Betulaceae pollen pattern in Zagreb (2002-2005) and to determine the incidence of sensitization to these pollen types in patients with seasonal respiratory allergy. Twenty-four-hour pollen counts were carried out using volumetric procedure. Skin prick test were performed on a total of 864 patients aged 18-80< in Zagreb between 2 January – 31 December 2004. Pollen of the representatives of the family Betulaceae accounted for a signifi cant proportion of total pollen (34% on an average), predominated by Betula pollen and considerably lower proportion of Alnus sp. and Corylus sp. pollen. Alder and hazel pollen fi rst occurred in the air in February throughout the study period. The highest airborne pollen concentration of these taxa was recorded in February and March. The birch pollen season generally peaked in April. Only 2.67% of patients showed birch pollen monosensitization. The proportion of patients with polysensitization to Betulaceae pollen was considerably greater (12.88%), whereas polysensitization to Betulaceae, Poaceae and Ambrosia pollen was recorded in the highest proportion of patients (26.23%). According to age, the highest and lowest rate of allergy was recorded in the 31-50 and >51 age groups, respectively (46.22% vs 23.12%). Female predominance was observed across all age groups. The patients with monosensitization to birch pollen had the most severe symptoms in April. In the patients with poylsensitization to alder, hazel and birch pollen who developed cross-reaction, initial symptoms occurred as early as February, with abrupt exacerbation in March and April. The most severe condition was observed in the patients allergic to birch, hazel, alder, grass and ragweed pollen, with symptoms present throughout the year and exacerbation in spring and late summer months.
Źródło:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2007, 14, 1
1232-1966
Pojawia się w:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
1,2-Epoksypropan
1,2-Epoxypropane
Autorzy:
Sapota, A.
Bruchajzer, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/137620.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
1,2-epoksypropan
działanie drażniące
błony śluzowe
drogi oddechowe
NDS
1,2-epoxypropane
iritation
mucous membranes
respiratory tract
MAC
Opis:
1,2-Epoksypropan (EP; tlenek propylenu) jest bezbarwną cieczą otrzymywaną najczęściej metodą chlorohydrynową z propylenu i chloru, stosowaną jako produkt pośredni w syntezie glikoli propylenowych i eterów propylenoglikolowych, do wytwarzania poliuretanów i żywic poliestrowych. Związek jest wykorzystywany także w przemyśle farmaceutycznym, spożywczym (fumigant do konserwacji owoców) i kosmetycznym. W 1997 r. światowa produkcja EP wynosiła 4,1 mln t. W Polsce produkowano ponad 25 000 t 1,2-epoksypropanu, a narażonych na jego działanie było około 200 osób. 1,2-Epoksypropan w zatruciu ostrym ludzi wykazuje działanie drażniące na skórę i błony śluzowe oczu, nosa, dróg oddechowych. Po narażeniu na związek o dużych stężeniach obserwowano: sinicę, utratę przytomności, obrzęk płuc oraz objawy działania neurotoksycznego. W bezpośrednim kontakcie ze skórą związek powoduje podrażnienia, a nawet oparzenia. 1,2-Epoksypropan może wywoływać u ludzi objawy alergiczne. W dostępnej literaturze nie ma danych epidemiologicznych dotyczących narażenia zawodowego ludzi na sam EP. 1,2-Epoksypropan jest związkiem o umiarkowanej toksyczności ostrej dla zwierząt. Wartości DL50 uzyskane z różnych eksperymentów wynosiły 380 ÷ 1140 mg/kg, co wskazuje, że związek należy (według klasyfikacji unijnej) do substancji szkodliwych. W zatruciach ostrych zwierząt występują głównie objawy działania drażniącego i depresyjnego na ośrodkowy układ nerwowy. Po 28-miesięcznym narażeniu szczurów na 1,2-epoksypropan o stężeniu 72 mg/m3 zaobserwowano zmiany zwyrodnieniowe i rozrostowe błony śluzowej nosa. Narażenie szczurów na EP o stężeniu 240 mg/m3 przez 2 lata powodowało zmiany zapalne błony śluzowej górnych dróg oddechowych. Zwiększenie stężenia EP do 482 mg/m3 powodowało wystąpienie nieżytów nosa. Opisane objawy nasilały się po 24 ÷ 28-miesięcznym narażeniu szczurów na EP o stężeniu 723 mg/m3. Największe stężenia 1,2-epoksypropanu, na jakie narażano myszy przez 2 lata wynosiły 964 mg/m3. U badanych zwierząt obserwowano znaczny spadek masy ciała, zwiększenie odsetka zwierząt z objawami nieżytu nosa oraz znaczny wzrost przypadków metaplazji płaskonabłonkowej i ropnego zapalenia śluzówki nosa. 1,2-Epoksypropan działa mutagennie i genotoksycznie (zwiększa liczbę przypadków aberracji chromosomowych i wymiany chromatyd siostrzanych). Pod wpływem inhalacyjnego narażenia na 1,2-epoksypropan wzrasta ryzyko powstania nowotworów u zwierząt laboratoryjnych (głównie jamy nosowej, ale także nadnerczy i gruczołu sutkowego u samic). 1,2-Epoksypropan nie wpływa znacząco na rozrodczość samców i samic. Toksyczne działanie 1,2-epoksypropanu na płód (zniekształcenie żeber) uwidaczniało się po narażeniu ciężarnych szczurów na związek o bardzo dużych stężeniach (1200 mg/m3). 1,2-Epoksypropan bardzo szybko wchłania się przez płuca i równie szybko ulega dystrybucji i metabolizmowi. Tworzy wiązania kowalencyjne z DNA (głównie z guaniną). Biotransformacja EP przebiega dwiema drogami: przy udziale wątrobowej transferazy S-glutationowej do kwasu mer kapturowego i/lub przez 1,2-propandiol do kwasu mlekowego i pirogronowego. Wydalanie metabolitów (96% wchłoniętej dawki) zachodzi głównie z moczem. Mechanizm działania toksycznego jest związany z tworzeniem wiązań kowalencyjnych z DNA (głównie jamy nosowej), co może powodować zmiany zwyrodnieniowe i rozrost błony śluzowej nosa prowadzące do mutacji i powstawania nowotworów. Dane o działaniu łącznym 1,2-epoksypropanu z innymi związkami są mało precyzyjne. Odnoszą się do narażenia ludzi w przemyśle chemicznym, w którym występowało narażenie na znaczną liczbę związków, również kancerogennych. Stwierdzono wtedy zwiększone ryzyko zgonów spowodowanych nowotworami różnego typu. Wartości normatywów higienicznych (NDS) w poszczególnych państwach różnią się między sobą nawet 50-krotnie. Większość państw europejskich przyjęła za wartość NDS 1,2-epoksypropanu stężenie 12 mg/m3 (5 ppm) lub 50 mg/m3 (20 ppm). Podstawą proponowanej wartości NDS są obserwacje pochodzące z przewlekłych eksperymentów (28-miesięcznych). Po zastosowaniu odpowiednich współczynników niepewności wyliczono wartość NDS równą 9 mg/m3, którą autorzy dokumentacji proponują przyjąć w Polsce.
1,2-Epoxypropane (EP), propylene oxide, is a colorless liquid, most frequently obtained from propylene and chlorine by means of the chlorohydrin method. It is used as an indirect product in the synthesis of propylene glycols and propylene glycol ethers to produce polyurethanes and polyester resins. This compound also finds its application in the pharmaceutical, food (fruit conservation fumigant) and cosmetic industries. In 1997, its world production accounted for 4.1 million tones, whereas in Poland, it was over 25 000 tones and about 200 persons were exposed to its effects. Irritation of the skin, eyes, nose or airways is the most common manifestation of the acute toxic effect of 1,2-epoxypropane in humans. In exposures to high EP concentrations, symptoms, such as cyanosis, loss of consciousness, pulmonary edema and signs of neurotoxic effects have been observed. Severe irritation or even burn has been found after a direct EP contact with the skin. It may also induce allergy in humans. In the available literature, there are no epidemiological data on occupational exposure to EP alone. 1,2-Epoxypropane is a compound that exerts moderate acute toxic effects in animals. The value of DL50 obtained in various experiments amounts to 380 ÷ 1140 mg/kg, which indicates that the compound has been categorized (according to EU classification) in the group of harmful substances. Irritation and depressive influence on the central nervous system are the major manifestations observed in acute animal EP toxicity. Following a 28-month exposure of rats to 1,2-epoxypropane at a concentration of 72 mg/m3, degenerative and proliferative changes in the nose mucous membrane have been observed. Exposure of rats to EP at a concentration of 240 mg/m3 for two years caused inflammation of mucous membrane in upper airways. EP exposure increased to 482 mg/m3 induced rhinitis. The aforesaid symptoms intensified after a 24 ÷ 28-month exposure of rats to EP at a concentration of 723 mg/m3. The highest EP concentrations, the mice were exposed to for two years, accounted to 964 mg/m3. In the experimental animals, a significant body weight 106 loss, an increased rate of animals with rhinitis and a significant increase in the number of cases with metaplasia to squamous epithelium and purulent inflammation of nose mucous, have been observed. The mutagenic and genotoxic (increased rates of chromosome aberration and sister chromatid exchange) effects of EP have already been evidenced. Inhalation exposure to 1,2-epoxypropane increases cancer risk in laboratory animals (mostly cancer of nasal cavity but also of adrenal gland and mammary gland in females). No significant effect of EP on the animal reproduction (both genders) has been found. EP toxic effect on the fetus (deformity of ribs) was visible after exposure of pregnant rats to very high (1200 mg/m3) concentrations of the compound. Absorption of 1,2-epoxypropane by lungs as well as its distribution and metabolism are very fast processes. EP is covalently bound to DNA (mostly with guanine). There are two routes of EP biotransformation, mediated by the liver S-glutathione transferase to mercapturic acid and/or by 1,2-propandiol to lactic and pyruvic acids. EP metabolites are mainly excreted (96% of an absorbed dose) with urine. The mechanism by which EP exerts its toxic effect is associated with the promotion of covalent binding to DNA (mostly nasal cavity), which may induce degenerative changes and mucous membrane proliferation, leading finally to the mutation and cancer development. Data on EP combined action with other compounds are not accurate and they mostly apply to human exposures in the chemical industry, where exposure to a large number of compounds, including those of carcinogenic properties, has been recorded. In such cases, an enhanced risk of deaths from cancers at different sites has been found. Even a fifty fold difference in the values of maximum admissible concentrations (MAC) for 1,2-epoxypropane can be found between different countries. The majority of European countries adopted for EP the concentration of 12 mg/m3 (5 ppm) or 50 mg/m3 (20 ppm) as its MAC (TWA) value. Observations made during long-term (28 months) experiments have provided the basis for the MAC value calculation. After using relevant uncertainty coefficients, the MAC value of 9 mg/m3 has been calculated and proposed to be approved in Poland.
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2008, 2 (56); 73-106
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A novel inhalation challenge set to study animal model of allergic alveolitis
Autorzy:
Golec, M
Skorska, C.
Lemieszek, M.
Dutkiewicz, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52160.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
inhalation challenge
allergic alveolitis
animal model
mice
mouse
bioaerosol
organic dust
dust
microbial allergen
Pantoea agglomerans
dust exposure
human disease
respiratory tract
skin
Źródło:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2009, 16, 1; 173-175
1232-1966
Pojawia się w:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lethal accidents in storage equipment: a report of two cases
Autorzy:
Jurek, T
Szleszkowski, L.
Maksymowicz, K.
Wachel, K.
Drozd, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/49952.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
storage equipment
lethal accident
accident
work
asphyxia
silos
work safety
respiratory tract obstruction
worker protection
Źródło:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2009, 16, 1; 169-172
1232-1966
Pojawia się w:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antibiotic susceptibility of bacteria isolated from respiratory tract of pigs in Poland between 2004 and 2008
Autorzy:
Markowska-Daniel, I
Urbaniak, K.
Stepniewska, K.
Pejsak, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30384.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polska
pig
respiratory tract
bacteria
isolation
antibiotic susceptibility
animal health
productivity
animal production
Opis:
Antibiotic susceptibility of bacteria isolated from nasal swabs and lungs of pigs, to 16 commonly used antibiotics, was determined by disc diffusion test, ß-lactams showed the best activity against Streptococcus suis (S. suis) (> 99% of susceptible strains). The lowest sensitivity of S. suis was evidenced to: tylosin, tetracycline and neomycin (50%, 40% and 25%, respectively). Isolates of Escherichia coli (E. coli) demonstrated the highest susceptibility to cephalosporin (85% strains), gentamicin and norfloxacin (over 74%). The lowest susceptibility of E. coli was demonstrated to tiamulin and penicillin (11.3% and 1.9%, respectively). Over 80% of Actinobacillus pleuropneumoniae (App) strains were susceptible to all antibiotics tested. The highest resistance of App, but demonstrated by below 20% of tested isolates only, was evidenced to neomycin and LxS. Isolates of Pasteurella multocida (Pm), Haemophilus parasuis (Hps) and Arcanobacterium pyogenes (A. pyogenes) were highly susceptible to the most antibiotics included in the analysis. The comparison of the in vitro susceptibility of pathogens to the chemotherapeutics used on Polish farms for the therapy of bacterial infection of pigs within the last five years and the last 10 years, showed an increasing percent of E. coli and S. suis strains resistant to commonly used antibiotics. It is also shown that Pm, Hps, App and A. pyogenes isolates were continuously susceptible to the most chemotherapeutics applied.
Źródło:
Polish Journal of Veterinary Sciences; 2010, 13, 1; 29-36
1505-1773
Pojawia się w:
Polish Journal of Veterinary Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Equine herpesvirus type 1 (EHV-1) replication in primary murine neurons culture
Autorzy:
Cymerys, J.
Dzieciatkowski, T.
Slonska, A.
Bierla, J.
Tucholska, A.
Chmielewska, A.
Golke, A.
Banbura, M.W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31974.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
replication
animal disease
horse
equine herpesvirus 1
respiratory tract infection
neurological disorder
abortion
neuron
Opis:
Equine herpesvirus-1 (EHV-1) infections cause significant economic losses for equine industries worldwide as a result of abortion, respiratory illness, and neurologic disease in all breeds of horses. The occurrence of abortions caused by EHV-1 has repeatedly been confirmed in Poland, but neurological manifestations of the infection have not been described yet. Also it is unknown how the infection of neurons with non-neuropathogenic strains is regulated. To further understand the virus- neuron interaction we studied two strains of EHV-1 in murine primary neuron cell cultures. Both strains were isolated from aborted fetuses: Rac-H, a reference strain isolated by Woyciechowska in 1959 (Woyciechowska 1960) and Jan-E isolated by Bańbura et al. (Bańbura et al. 2000). Upon infection of primary murine neuronal cell cultures with Jan-E or Rac-H strains, a cytopathic effect was observed, manifested by a changed morphology and disintegration of the cell monolayer. Positive results of immunofluorescence, nPCR and real-time PCR tests indicated high virus concentration in neurons, meaning that both EHV-1 strains were likely to replicate in mouse neurons in vitro without the need for adaptation. Moreover, we demonstrated that some neurons may survive (limited) virus replication during primary infection, and these neurons (eight weeks p.i.) harbour EHV-1 and were still able to transmit infection to other cells.
Źródło:
Polish Journal of Veterinary Sciences; 2010, 13, 4
1505-1773
Pojawia się w:
Polish Journal of Veterinary Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Consequences of smoke inhalation in the ‘Epidemiology of Allergic Diseases in Poland’ project (ECAP)
Autorzy:
Stankiewicz-Choroszucha, B.L.
Wawrzyniak, Z.M.
Lipiec, A.
Piekarska, B.
Kapalczynski, W.J.
Samolinski, B.K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/49662.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
consequence
smoke inhalation
Epidemiology of Allergic Diseases in Poland project
ECAP project zob.Epidemiology of Allergic Diseases in Poland project
tobacco smoke
environmental factor
risk factor
human disease
allergy
asthma
respiratory tract disease
work environment
Źródło:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2011, 18, 2
1232-1966
Pojawia się w:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy nurkowanie stwarza większe ryzyko infekcji dróg oddechowych i uszu niż pływanie wyczynowe i rekreacyjne?
Does diving present an increased risk of upper respiratory tract and ear infection when compared with the activity of recreational or professional swimming?
Autorzy:
Jerzemowski, J.
Jerzemowska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/366101.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:
choroby górnego odcinka układu oddechowego
nurkowanie
pływanie wyczynowe
pływanie sporadyczne
upper respiratory tract illnesses
divers
professional swimmers
sporadic swimmers
Opis:
Przebywanie w środowisku wodnym (nurkowanie, pływanie) zwiększa ryzyko zapadalności na choroby górnego odcinka układu oddechowego. Celem pracy była próba porównania częstości zachorowań na choroby górnego odcinka układu oddechowego w grupie nurków z grupami osób w tym samym wieku, uprawiającymi pływanie wyczynowo lub sporadycznie. Uzyskane wyniki badań potwierdziły większą częstość występowania infekcji górnych dróg oddechowych w grupie nurków i grupie osób uprawiających pływanie wyczynowo w stosunku do grupy osób uprawiających pływanie sporadycznie. Różnice statystycznie istotne dotyczyły stanów zapalnych błony śluzowej gardła i upośledzenia powietrzności zatok. Nie stwierdzono różnic statystycznie istotnych w częstości występowania tych chorób między nurkami i pływakami wyczynowymi z wyjątkiem urazu ciśnieniowego zatok.
Water sports such as diving and swimming increase the risk of upper respiratory tract illnesses. The aim of this paper is to compare the frequency of the upper respiratory tract morbidity in a group of divers with groups of persons of the same age that swim professionally or sporadically. The results obtained confirmed that infections of upper respiratory tract occur more frequently in the group of divers and professional swimmers than in the group of sporadic swimmers. The statistically significant differences concerned pharyngitis and impaired sinus aeration. There were no statistically significant differences concerning the incidence of those illnesses among divers and professional swimmers, except for sinus barotrauma.
Źródło:
Polish Hyperbaric Research; 2011, 3(36); 35-44
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:
Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Laboratory diagnosis of mycoplasma infection in young cattle
Autorzy:
Gabinaitiene, A.
Siugzdaite, J.
Zilinskas, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30791.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
mucous membrane
Mycoplasma bovis
Mycoplasma dispar
animal infection
antibody
bacteriology
cattle
diagnosis
histopathology
laboratory diagnosis
mycoplasma
respiratory tract
serology
young animal
isolation
identification
blood sample
blood collecting
Opis:
The aim of this study was to detect Mycoplasma species in the respiratory tract of 110, 310 and 510 day-old groups of cattle by serological, bacteriological and histopathological investigations. Antibodies against M. bovis were found in 75% of the 110 day-old, in 50% – of the 310 day-old and in 55% – of the 510 day-old groups of cattle. Bacteriological examination of the samples from nasal cavities revealed that Mycoplasma carriers were found in 60% of the 110 day-old group of cattle, 40% of the 310 day-old and 40% of the 510 day-old group of cattle. Using the PCR method Mycoplasma was isolated from 25% of lung samples of the 510 day-old group of cattle. Mycoplasma bovis and Mycoplasma dispar were confirmed by serological investigations. Foci of bronchointerstitial pneumonia were determined by histopathological examination in 27.5% of lung samples. Mycoplasma bovis was isolated in 72.7% of bronchointerstitial pneumonia cases. Data processing with an SPSS 13.0 statistical package led to the conclusion that Mycoplasma bovis was found more frequently in the 110 day-old group of cattle (the youngest age group in this study) rather than in the 310 and 510 day-old groups of cattle (χ2 = 6.531; p = 0.038). The results obtained led to the conclusion that serological, bacteriological and histopathological examinations are important in detecting particular animal – carriers of Mycoplasma.
Źródło:
Polish Journal of Veterinary Sciences; 2011, 14, 1
1505-1773
Pojawia się w:
Polish Journal of Veterinary Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miedź i jej związki nieorganiczne – w przeliczeniu na Cu
Copper and its inorganic compounds
Autorzy:
Starek, A.
Jakubowski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138439.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
miedź
dymy i pyły
drogi oddechowe
najwyższe dopuszczalne stężenie
copper
fumes and dusts
respiratory tract
maximum admissible concentration
Opis:
Miedź jest metalem szlachetnym stosowanym do produkcji: drutu, kabli, blachy, rur oraz do otrzymywania stopów, a także w: elektrotechnice, elektronice, budownictwie i motoryzacji. Związki miedzi znalazły zastosowanie jako: fungicydy, pestycydy, algicydy, składniki nawozów mineralnych i do-datki paszowe. Narażenie zawodowe na dymy miedzi występuje u wytapiaczy i odlewników, natomiast podczas spawania, cięcia metali oraz szlifowania i polerowania przedmiotów z miedzi i mosiądzu występuje narażenie na pyły miedzi. Dymy miedzi powodują podrażnienie górnych dróg oddechowych i wrażenie metalicznego lub słodkiego smaku. Pobieranie miedzi drogą pokarmową prowadzi do zaburzeń ze strony przewodu po-karmowego i wątroby. Na podstawie danych otrzymanych w badaniach epidemiologicznych wykazano, że narażenie na miedź zwiększa ryzyko umieralności na choroby naczyń mózgowych i chorobę Parkinsona oraz sprzyja rozwojowi miażdżycy naczyń krwionośnych. Pod względem ostrej toksyczności związki miedzi można zakwalifikować do substancji szkodliwych. Pyły i rozpuszczalne związki miedzi podawane do tchawicy zwierząt wywoływały zmiany zapalne w płucach. W warunkach narażenia powtarzanego zwierząt drogą pokarmową związki miedzi działały hepatotoksycznie i nefrotoksycznie oraz wywoływały: niedokrwistość mikrocytową, nadciśnienie tętnicze skurczowe i zmiany proliferacyjne nabłonka w przedżołądku. W testach bakteryjnych związki miedzi nie działały mutagennie, natomiast w innych testach wykazywały działanie klastogenne (zmiany w strukturze chromosomów). Miedź i jej związki nie zostały sklasyfikowane pod względem działania rakotwórczego, natomiast wykazano, że związki miedzi działają embriotoksycznie, fetotoksycznie i teratogennie. Podstawą wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) miedzi i jej związków nieorganicznych było działanie drażniące dymów, pyłów i rozpuszczalnych soli miedzi. Narażenie zawodowe na dymy miedzi o stężeniach do 0,4 mg/m3 nie powodowało zmian chorobowych u osób narażonych i dlatego stężenie to przyjęto za wartość NOAEL dymów miedzi. Wychodząc z tej wartości i przyjmując wartość współczynnika niepewności związanego z różnicami wrażliwości osobniczej u ludzi na poziomie 2, otrzymujemy proponowaną wartość NDS dla dymów miedzi równą 0,2 mg/m3. Ponieważ nie ma nowszych danych na temat skutków zdrowotnych narażenia na pyły miedzi, dlatego proponuje się przyjęcie dla pyłów takiej samej wartości NDS jak dla dymów. Proponowana wartość NDS powinna wynosić 0,2 mg/m3 (w przeliczeniu na Cu) dla wszystkich postaci miedzi i jej związków nieorganicznych, natomiast nie ma podstaw do zaproponowania wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh).
Copper is a reddish-brown metal that occurs free or in many ores. Copper metal is more resistant to corrosion than iron. Copper salts are usually colored, being blue or green. The most common salts are sulfate, carbonate, oxides, and sulfide. Copper is one of the most widely used structural metal due to its high electrical and thermal conductivity. Copper inorganic compounds are utilized in fungicides, 144 and pyrotechnics, as pigments, analytical reagents and fertilizer components, as well as, for electrop-lating and many other industrial applications. The exposures to copper and its compounds occur in copper and brass foundries and smelters and in welding copper-containing metals. There is exposure to both fumes and dusts of this metal. Health effects from copper fume and dust exposure consist of irritation of the upper respiratory tract, metallic or sweet taste sensation, nausea, metal fume fever, and in some instances, discoloration of the skin and hair. Concentrations of copper fume of 1-3 mg/m3 of air for short periods resulted in altered taste response but no nausea. However, the concentrations of from 0.02-0.4 mg/m3 did not cause com-plaints. If copper salts reach the gastrointestinal tract in sufficient concentration, they act as irritants pro-ducing salivation, nausea, vomiting, gastric pain, hemorrhagic gastritis, and diarrhea. It was found that copper compounds exert klastogenic, embriotoxic, fetotoxic, and teratogenic effects. This metal and its compounds did not classified as carcinogens. The MAC (TWA) value for copper and its inorganic compounds was calculated on the basis of the NOAEL (0.4 mg/m3) value and one uncertainty factor (UF=2). As a critical effect taken into account irritation of the upper respiratory tract in the workers exposed to fume and dust of copper and its com-pounds. The MAC (TWA) value of 0.2 mg/m3 is recommended. Sufficient data were not available to recommend TLV-STEL or BEI values.
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2011, 2 (68); 117-144
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies