Temat: repertuar - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Elżbieta Stoch, Teatr Miejski w Lublinie (1944-1949). Źródła, nieznane fakty, repertuar, recepcja krytyczna, Wydawnictwo KUL, Lublin 2021, ss. 744, 6 aneksów, summary, indeksy: utworów i osób
Elżbieta Stoch, Municipal Theatre in Lublin (1944-1949). Sources, unknown facts, repertuar, critical reception, The Publishing House of the Catholic University of Lublin, Lublin 2021, 6 appendices, summary, indexes: works and persons
Autorzy:: Walewander ks., Edward
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/26850510.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Akademia Zamojska
Tematy:: theatre
Juliusz Osterwa Theatre
Maksymilian Chmielarczyk
Elżbieta Stoch
repertoire
Krystyna Modrzewska
teatr
Teatr im. Juliusza Osterwy
repertuar
Źródło:: Facta Simonidis; 2023, 16, 1; 363-366
1899-3109
Pojawia się w:: Facta Simonidis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Gennaro Sacco, słynny Coviello, i jego trzy sztuki
Gennaro Sacco, the Famous Coviello, and His Three Plays
Autorzy:: Dygul, Jolanta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/29432230.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: Gennaro Sacco
Coviello
komedia dell'arte
typy komiczne
repertuar
wariantowość postaci
dystrybucja ról
commedia dell’arte
comic types
repertoire
character variation
role distribution
Opis:: Przedmiotem artykułu jest analiza trzech utworów dramatycznych wydanych przez aktora-autora teatru dell’arte, Gennara Sacca, który gościł na dworze polskim w 1699 roku. Sacco zasłynął z roli Coviella. Początkowo grał w Neapolu, potem na północy Półwyspu Apenińskiego i jak wielu włoskich aktorów oferował swój talent różnym władcom europejskim (w Celle, Warszawie, Madrycie). Prawie nic nie wiemy o jego pobycie na warszawskim dworze Augusta II, brakuje źródeł na temat repertuaru oraz składu osobowego zespołu. Zachował się jednak opublikowany w Warszawie tekst dramatyczny Commedia smascherata, ovvero i comici esaminati. Przeprowadzona w artykule analiza tej sztuki na tle dwóch poprzednich wydanych przez aktora ponad dziesięć lat wcześniej we Włoszech poszerza wiedzę o strukturze, dystrybucji i wariantowości ról w teatrze dell’arte. Przyczynia się także do określenia wpływu lokalnych warunków na sztukę włoskich artystów dell’arte przemieszczających się między ośrodkami.
This article analyzes three plays published by Gennaro Sacco, a dell’arte actor-playwright who visited the Polish royal court in 1699. Sacco became famous for his role as Coviello. He initially performed in Naples, then in the northern part of the Apennine Peninsula, and, like many Italian actors, he offered his talent to various European rulers (in Celle, Warsaw, Madrid). We hardly know anything about his stay at the Warsaw court of king Augustus II; there are no sources that would reveal the repertoire or the names of troupe members. What is extant, however, is the dramatic text of Commedia smascherata, ovvero i comici esaminati, published in Warsaw. The analysis of this play against the background of its two predecessors, published by Sacco in Italy more than a decade earlier, contributes to our knowledge of role structure, distribution, and variation in dell’arte theater. It also helps identify the impact of local conditions on the work of travelling Italian dell’arte artists.
Źródło:: Pamiętnik Teatralny; 2023, 72, 1; 141-157
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:: Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: The English guitar and the forgotten guitar repertoire of the second half of the 18th century
Gitara angielska i zapomniany repertuar gitarowy II połowy XVIII wieku
Autorzy:: Żegleń-Włodarczyk, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/17904090.pdf
Data publikacji:: 2023-04-01
Wydawca:: Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:: English guitar
guittar
guitar repertoire of the second half of the 18th century
English guitar design
guitar makers
gitara angielska
repertuar gitarowy II połowy XVIII wieku
budowa gitary angielskiej
lutnicy gitarowi
Opis:: Przeddzień jednego z najważniejszych okresów w historii gitarystyki – „złotego wieku gitary” przypadającego na I połowę XIX wieku – to czas największego rozkwitu miast europejskich, jak Londyn, Paryż, Wiedeń czy Drezno. Wtedy to muzyka była główną rozrywką na dworach i salonach, powstawały liczne wydawnictwa, publikacje nutowe i szkoły gry, a manufaktury prześcigały się w innowacjach konstrukcyjnych, udoskonalały i patentowały coraz to ciekawsze instrumenty. Jednym z nich była niezwykle popularna w całej Europie gitara angielska (guittar), odbiegająca budową i strojem od instrumentu dzisiejszego. Obecnie próżno szukać na estradach koncertowych i w programach akademickich literatury gitarowej II połowy XVIII wieku (poza nielicznymi wyjątkami, jak kwintety Luigiego Boccheriniego czy partity Giuseppe Antonia Brescianella), a muzyka angielska nie pojawia się prawie wcale. Jest ona w dużym stopniu nieodkryta i właściwie zapomniana. Przywrócenie jej do życia nie tylko pomoże zgłębić budowę i możliwości wykonawcze nieznanej dziś guittar (i charakterystycznej dla niej techniki gry, aplikatury i artykulacji) oraz poznać twórczość (i jej cechy), ale przede wszystkim uzupełni niekompletny obraz zmieniającej się estetyki całego XVIII stulecia. Kompozycje te doskonale wypełnią także istniejącą lukę repertuarową w twórczości gitarowej II połowy XVIII wieku, otwierając szeroką perspektywę ich wykonywania, czego najważniejszą konsekwencją jest zachowanie ciągłości literatury gitarowej od czasów renesansu aż do dziś, a co za tym idzie – możliwość dotknięcia świata opisanego w traktatach Leopolda Mozarta czy Carla Philippa Emanuela Bacha.
The time leading up to one of the most important periods in the history of guitar music – “the golden age of the guitar” in the first half of the 19th century – was the heyday of European cities such as London, Paris, Vienna or Dresden. Music was the main source of entertainment for royalty and high society, and numerous music publications, sheet music editions and instrument handbooks were being created. Manufactures tried to outdo each other in structural innovations, refining and patenting increasingly interesting instruments. One such instrument was the immensely popular English guitar (guittar), which differed in design and tuning from the instrument we know today. At present, it would be futile to look for the guitar repertoire of the second half of the 18th century on concert stages or in academic curricula (with a few exceptions, such as Luigi Boccherini's quintets or Giuseppe Antonio Brescianello's partitas), and English music is almost nowhere to be found. It is, to a large extent, undiscovered and nearly forgotten. Bringing it back to life will not only provide insight into the design and performing capabilities of the now unknown guittar (as well as its distinctive playing technique, fingering and articulation) and allow us to learn more about the works composed for the instrument (and their characteristic features), but – above all – give a full picture of the evolving aesthetics of the 18th century. These compositions will also fill the existing gap in the guitar repertoire of the second half of the 18th century, offering broad prospects for their performance in the future. The most important consequence of that is the preservation of the continuity of guitar literature from the Renaissance to the present day, and the resulting possibility to make the world described in Leopold Mozart’s or Carl Philipp Emanuel Bach’s treatises tangible.
Źródło:: Edukacja Muzyczna; 2022, 17, 17; 121-155
2545-3068
Pojawia się w:: Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Biografia językowa jednostki w procesie społeczno-politycznym. Na przykładzie Polki z Republiki Mołdawii
The language biography in the socio-political process. The example of Polish woman form the Republic of Moldova
Autorzy:: Krasowska, Helena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/32335216.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: linguistic biography
Poles in Moldova
multilingualism
language repertoire
code-mixing
code-switching
biografia językowa
Polacy w Mołdawii
wielojęzyczność
repertuar językowy
mieszanie kodów
przełączanie kodów
Opis:: Celem niniejszego artykułu jest pokazanie, jakie czynniki socjolingwistyczne mają wpływ na kształtowanie się wielojęzyczności jednostki oraz jaka jest korelacja pomiędzy używanymi językami w kon[1]tekście historycznym i społecznym. Czynniki wpływające na wielojęzyczność jednostki zależą od miejsca urodzenia (język ojca, język matki), miejsca zamieszkania (wieś, miasto, liczba użytkowników mówiących w danym języku), od statusu i prestiżu języka (język administracji państwowej, język mniejszości grupy), polityka językowa państwa (stała, zmienna). Została nakreślona sytuacja społeczno-polityczna Republiki Mołdawii, aby zrozumieć konkretny przypadek językowy Polki mieszkającej w Kiszyniowie i jej życie w językach oraz pokazać rolę języka jednostki na tle zmian społeczno-politycznych w Mołdawii. Różne czynniki społeczne, polityczne, ekonomiczne wpłynęły na wielojęzyczność Polki z Kiszyniowa. W ciągu jej długiego życia zmieniał się zakres użycia języków i kompetencje w każdym z nich. Czynniki zewnętrzne ukształtowały jej zachowania językowe. Na zmianę, używanie i nabywanie kolejnych języków miały wpływ wydarzenia polityczno-społeczne w tej części Europy.
The language biography in the socio-political process: The example of Polish woman from the Republic of Moldova. The aim of this article is to show what sociolinguistic factors influence the shaping of an individual’s multilingualism and what is the correlation between the languages used in the historical and social context. Factors influencing the multilingualism of an individual depend on the place of birth (father’s language, mother’s language), place of residence (village, city, number of speakers in a given language), the status and prestige of the language (the language of the state administration, the language of a minority group), the state’s language policy (constant, variable). The socio-political situation of the Republic of Moldova was outlined in order to understand the specific linguistic case of Poland living in Chisinau and her life in languages, and to show the role of an individual’s language in the context of socio-political changes in Moldova. Various social, political and economic factors influenced the multilingualism of the Polish woman from Chisinau. Over the course of her long life, the range of language use and the competences in each of them have changed. External factors shaped her linguistic behavior. Political and social events in this part of Europe influenced the change, use and acquisition of new languages.
Źródło:: Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2022, 29; 297-311
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:: Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Review of repertoire for guitar and piano duo from the 18th to the 21st century in historical perspective
Przegląd repertuaru na duet gitarowo-fortepianowy w ujęciu historycznym od XVIII do XXI wieku
Autorzy:: Popiołek-Walicki, Aleksandra
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/17913220.pdf
Data publikacji:: 2022-05-27
Wydawca:: Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:: guitar and piano
chamber music
repertoire
Anton Diabelli
Dusan Bogdanovic
Walicki-Popiołek Duo
contemporary Polish compositions for guitar and piano
gitara i fortepian
muzyka kameralna
repertuar
współczesne polskie kompozycje na gitarę z fortepianem
Opis:: Artykuł ma na celu omówienie kierunków rozwoju repertuaru na duet kameralny gitarowo-fortepianowy. Podpierając się metodami z zakresu nauk historycznych, a także teorii muzyki, autorka zwraca uwagę na najważniejsze aspekty rozwoju repertuaru, na ten nietypowy w muzyce klasycznej skład, opierając się na danych z własnych kwerend oraz wywiadów z kompozytorami. Repertuar został ujęty całościowo: od czasu pojawienia się praktyki wykonawczej na obsadę gitary i fortepianu, czego początki obserwujemy w muzyce XVIII wieku, aż po kompozycje powstałe w roku 2020. Repertuar został podzielony na segmenty i sklasyfikowany według założeń autorki. Opisane zostały również najważniejsze, według autorki – aktywnie koncertującej – perspektywy brzmieniowe w wybranych utworach z położeniem nacisku na te środki kompozytorskie, które gwarantują równowagę brzmienia poszczególnych partii bez wieloaspektowych strat dla obydwu instrumentów.
The article aims at discussing the directions of development of the repertoire for chamber guitar-piano duet. Using the methods of historical sciences as well as music theory, the author focuses on the most important aspects of repertoire development, for the ensemble which is quite unusual in classical music, and relies on data from her own searches and interviews with composers. The repertoire is presented as a whole: from the time of the emergence of performance practice for guitar and piano, whose beginnings can be observed in the music of the 18th century, to compositions written in 2020. The repertoire has been divided into segments and classified according to the author's concepts. It also describes the most important, in the author’s - active concert performer – belief, sound perspectives in selected works with emphasis on those compositional means which guarantee the balance of sound of individual parts without multi-aspect prejudice to both instruments.
Źródło:: Edukacja Muzyczna; 2021, 16; 79-119
2545-3068
Pojawia się w:: Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Львівський Театр імені Марії Заньковецької у процесі суспільних та культурних трансформацій кінця 1980-х–1990-х років
Lwowski Teatr im. Marii Zańkoweckiej w procesie przemian społeczno-kulturowych lat 80. i 90. XX wieku
The Maria Zankovetska Theater in Lviv in the process of social and cultural transformations of the late 1980s–1990s.
Autorzy:: Batycka, Tetiana
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31343506.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Maria Zankovetska Theater
history of theater
directing, repertoire
social context
culture of Ukraine
Teatr im. Marii Zańkoweckiej
historia teatru
reżyseria
repertuar
kontekst społeczny
kultura Ukrainy
Opis:: Artykuł analizuje wpływ przemian społeczno-kulturowych końca lat 80. i 90. XX wieku na twórczość jednego z największych i najstarszych historycznie zespołów teatralnych w Ukrainie – Narodowego Teatru Dramatycznego im. Marii Zańkoweckiej. Cel pracy uwarunkowany jest potrzebą analizy strategii repertuarowej teatru i pracy jego czołowych reżyserów w kontekście historycznym. Zwrócono uwagę na działalność głównego dyrektora teatru w latach 1987–2019 Fedora Stryhuna, który decydował o procesach twórczych w zespole, a także reżyserów Ałły Babenko i Władysława Sikorskiego. Oceniono również działalność społeczną teatru. W wyniku przeprowadzonych badań wyodrębniono dydaktyczny komponent pracy zespołu i scharakteryzowano go jako dominujący w tamtym czasie. Znalazło to odzwierciedlenie w wypełnianiu „luk” w umysłach widzów, ich wyobrażeniach o własnym kraju, dziedzictwie kulturowym i historycznym. Podkreślono integralność Teatru Zańkoweckiej w latach 1980–2010 oraz wpływ analizowanego społecznie programu twórczego lat 90. na kolejne lata jego twórczości.
The article investigates the influence of social and cultural transformations of the late 1980–1990s on the work of one of the largest and historically oldest theater groups in Ukraine – the Maria Zankovetska National Theater. The purpose of the work is to analyze the features of the repertoire strategy of the theater and the work of its leading directors in the historical context. Attention is focused on the activities of the main director of the theater from 1987–2019, Fedir Stryhun, who determined the creative processes in the team, as well as the directors Alla Babenko and Vladyslav Sikorskyi, and other manifestations of public activity of theater artists. As a result of the research, the educational component of the team’s work is highlighted and described as dominant at this time. It was seen in filling gaps in the minds of viewers, their ideas about their own country, cultural and historical heritage. The integrity of the period of the Zankovetska Theater 1980–2010 is emphasized and the impact of the socially significant creative program of the 1990s on the following years of his work.
Źródło:: Studia Ukrainica Posnaniensia; 2022, 10, 1; 91-104
2300-4754
Pojawia się w:: Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Muzyka chóralna w diecezji lubelskiej w okresie posługi biskupa Stefana Wyszyńskiego
Choral Music in the Lublin Diocese during the Ministry of Bishop Stefan Wyszyński
Autorzy:: Lisiecki, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1928251.pdf
Data publikacji:: 2021-12-08
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: muzyka kościelna
diecezja lubelska
biskup Stefan Wyszyński
muzyka chóralna
repertuar chórów
Church music
Lublin Diocese
bishop Stefan Wyszyński
choral music
choir repertoire
Opis:: Artykuł przedstawia duszpasterski projekt odbudowy kultury muzycznej Kościoła katolickiego w Polsce po II wojnie światowej. Autor nakreśla szerszy kontekst działań pastoralnych, podjętych wówczas przez Prymasa Polski Augusta Hlonda. Praca duszpasterska biskupa Stefana Wyszyńskiego w diecezji lubelskiej wpisała się w ten ogólnopolski plan odbudowy roli muzyki w kościołach, szczególnie w zakresie muzyki chóralnej. W artykule zostały omówione główne jej założenia. Jej podstawą było rozumienie przez biskupa Wyszyńskiego zespołów chóralnych jako bardzo ważnej grupy duszpasterskiej w Kościele, którą należy nieustannie kształcić muzycznie i formować religijnie. Główne zadanie liturgiczne chóru, w rozumieniu biskupa Wyszyńskiego, polegało na wprowadzeniu nowych pieśni liturgicznych do kościołów diecezji. Chóry, jak zawsze, wykonywały także utwory wielogłosowe. Biskup wraz z diecezjalną komisją organistowską precyzyjnie określał repertuar chórów, zarówno gdy chodzi o monodię liturgiczną, jak i o utwory wielogłosowe. Ten zabieg pomógł osiągnąć dwa cele: podniesienie poziomu wykonawstwa poprzez zwrócenie uwagi na wartościowe i niebanalne kompozycje oraz stworzenie diecezjalnej wspólnoty chóralnej. Tej ostatniej sprawie przysłużyły się zwłaszcza zjazdy chórów o charakterze konkursowym i festiwalowym, które gromadziły po kilkaset osób. Szerokie działania duszpasterskie biskupa Wyszyńskiego, w tym także w dziedzinie muzyki chóralnej, przyczyniły się do znacznego ożywienia diecezjalnego ruchu chóralnego oraz do podniesienia poziomu muzyki kościelnej wykonywanej w ówczesnej diecezji lubelskiej.
The article presents the pastoral project of recreating the musical culture of the Catholic Church in Poland after World War II. The author outlines a broader context of pastoral activities undertaken at that time by the Primate of Poland, August Hlond. The pastoral work of Bishop Stefan Wyszyński in the Lublin Diocese was part of this nationwide plan to rebuild the role of music in churches, especially in the field of choral music. The article discusses the main assumptions of this work. It was based on Wyszyński’s understanding of choirs as a very important pastoral group in the Church, which should be constantly educated musically and religiously formed. The main liturgical task of the choir, as understood by Bishop Wyszyński, was to introduce new liturgical songs to the churches of the diocese. Choirs, as always, also performed polyphonic pieces. Together with the Diocesan Organist Commission, he precisely defined the repertoire of the choirs, both in terms of liturgical monody and polyphonic pieces. This procedure helped achieve two goals: raising the level of performance by drawing attention to valuable and original compositions and creating a diocesan choral community. The latter case was especially favored by the conventions of choirs of a competition and festival nature, which gathered several hundred people. Bishop Wyszyński’s extensive pastoral activities, also in the field of choral music, contributed to a significant revival of the diocesan choral movement and to raising the level of church music performed in the Diocese of Lublin.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 4 Special Issue; 123-136
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: A Previously Unknown Repertoire of Alleluia Chants from the 1518 Graduale Cassoviense (Clmae 172a, 172b)
Autorzy:: Adamko, Rastislav
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1790945.pdf
Data publikacji:: 2020-12-23
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: katedra w Koszycach
koszycki graduał
repertuar postgregoriański
śpiewy alleluja
modalność
Cathedral of St. Elizabeth in Košice
Graduale Cassoviense
post-Gregorian repertoire
alleluia chants
modality
Opis:: Nieznany dotąd repertuar śpiewów allelujatycznych Graduału z Koszyc z 1518 roku (clmae 172a, 172b) Koszycki Graduał to późnośredniowieczny rękopis muzyczno-liturgiczny, który oprócz standardowego repertuaru gregoriańskiego zawiera także oryginalne śpiewy lokalne. W tym manuskrypcie jest kilka śpiewów allelujatycznych, które nie zostały jeszcze zidentyfikowane w innych źródłach i nie są zarejestrowane w istniejących bazach opublikowanych lub elektronicznych. Porównanie tych śpiewów ze sobą oraz z innym repertuarem daje możliwość wskazania ich kontekstu genetycznego i uwarunkowań. Repertuar ten jest świadectwem eksplozji muzycznej i poetyckiej twórczości lokalnej późnego średniowiecza w Europie Środkowej i Wschodniej. Twórczość ta wykazuje jednak inne niż gregoriańskie założenia estetyczne, dlatego można ją określić jako postgregoriańską.
The Graduale Cassoviense is a late medieval musical-liturgical manuscript. Apart from the standard Gregorian repertoire, it also contains original local chants. Moreover, it also includes several alleluia chants that—so far—have not been found in any other sources or reported in the existing databases. A mutual comparison of these chants (as well as their comparison with other repertoires) provides a chance to show their genetic connections and conditionality. The repertoire shows a late medieval explosion of local musical and poetic production in the territory of Central and Eastern Europe. Nevertheless, this production shows different aesthetical bases and rules than the typical Gregorian ones. For such reasons, we can define it as a post-Gregorian work.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 12; 25-43
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Lubelski afisz i plakat filmowy w zbiorach Archiwum Państwowego w Lublinie i Muzeum Lubelskiego z okresu międzywojennego
Lublin film visuals in the collection of The State Archive in Lublin and The Lublin Museum from the interwar period
Autorzy:: Sławek-Czochra, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1046434.pdf
Data publikacji:: 2020-10-01
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Lublin
okres międzywojenny
kino, repertuar
afisz filmowy
plakat filmowy
interwar period
cinema
repertoire
cinema announcement
film poster
Opis:: Lublinianie pierwsze ruchome obrazy obejrzeli w 1899 roku, a więc już cztery lata po pokazie braci Lumiere. Stałe kino otwarte zostało w 1908 roku i od tego momentu kina zajęły należne im miejsce w panoramie i życiu społecznym Lublina. O ich repertuarze i sposobie funkcjonowania w okresie międzywojennym świadczą dziś między innymi materiały wizualne: afisze i plakaty filmowe. W pierwszej części zarysowane zostały początki rozwoju plakatu filmowego w Polsce. W kolejnych częściach analizie poddane zostały materiały wizualne – plakaty kinowe. Były one mniejsze niż na Zachodzie, ponieważ umieszczano je głównie przed wejściem do kina w specjalnych gablotach. W plakatach, które były drukowane na miejscu do lat 40. XX wieku w warstwie wizualnej zdecydowanie góruje liternictwo, często uzupełniane prostą, ale wciąż wyraźną ornamentyką. Część nieśmiało naśladuje rozwijające się w głównych ośrodkach lwowskim, krakowskim i warszawskim trendy wyznaczane przez takie osobowości jak m.in. Jan Tschichold, Henryk Berlewi, Władysław Strzemiński. Są cenne jako dokumenty, świadczące o historii i życiu społecznym Lublina. W artykule wykorzystano analizę krytyczną źródeł oraz analizę zawartości. Uzyskane wyniki analiz szczegółowych mają charakter faktograficzny i są przyczynkiem do dalszych badań w obszernym temacie kształtowania się kultury filmowej i kinowej w Polsce w dwudziestoleciu międzywojennym.
Citizens of Lublin watched the first movies in 1899, that is only four years after the Lumiere brothers’ first paid public screening in Paris. The first cinema was opened in 1908 and from that moment cinemas have been important in the panorama and the social life of Lublin. Currently, only archival media materials, like film posters, present their repertoire and the ways of functioning in the interwar period. The first part of the article gives general summary of film posters development in Poland. In the next sections of the article, visual materials (cinema posters) are analyzed. They were smaller than in the West, because they were placed in special display cases, usually next to the entry to the cinema. In the posters which were printed in Lublin until the 1940s the lettering, often supplemented with simple but still distinct ornamentation, is dominant in the visual layer. Some posters timidly imitate new trends in the arts developing in the main centres (Lvov, Cracow and Warsaw), set by such personalities as: Jan Tschichold, Henryk Berlewi, Władysław Strzemiński. These posters are valuable as documents, attesting to history and the social life of Lublin. The means of a critical analysis of sources and an analysis of the content are c in the article. The results of the detailed analyses have a factual character and represent a contribution to further research on the extensive subject of film and cinema culture development in Poland in the interwar period.
Źródło:: Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 4; 357-373
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:: Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Simon Lyra and the Lutheran liturgy in the second half-century of the Reformation in Breslau
Simon Lyra i luterańska liturgia w drugim półwieczu reformacji we Wrocławiu
Autorzy:: Scott, Allen
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28013309.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: gimnazjum św. Elżbiety
kościół św. Elżbiety we Wrocławiu
rękopisy muzyczne
repertuar nabożeństw luterańskich
kolekcja Bohna
St Elisabeth Gymnasium in Wrocław
St Elisabeth church in Wrocław
musical manuscripts
repertoire of Lutheran services
Bohn’s collection
Opis:: In 1593, Simon Lyra (1547-1601) was appointed cantor of the St. Elisabeth Church and Gymnasium in Breslau/Wrocław. In the same year, he drew up a list of prints and manuscripts that he considered appropriate for teaching and for use in Lutheran worship. In addition to this list, there are six music manuscripts dating from the 1580s and 1590s that either belonged to him or were collected under his direction. Taken together, Lyra’s repertoire list and the additional manuscripts contain well over a thousand items, including masses, motets, responsories, psalms, passions, vespers settings, and devotional songs. The music in the collections contain all of the items necessary for use in the liturgies performed in the St. Elisabeth Church and Gymnasium in the last quarter of the sixteenth century. This list provides valuable clues into the musical life of a well-established Lutheran church and school at the end of the sixteenth century. When studying collections of prints and manuscripts, I believe it is helpful to make a distinction between two types of use. Printed music represents possibilities. In other words, they are collections from which a cantor could make choices. In Lyra’s case, we can view his recommendations as general examples of what he considered liturgically and aesthetically appropriate for his time and position. On the other hand, manuscripts represent choices. The musical works in the six Bohn manuscripts associated with Lyra are the result of specific decisions to copy and place them in particular collections in a particular order. Therefore, they can provide clues as to what works were performed on which occasions. In other words, manuscripts provide a truer picture of a musical culture in a particular location. According to my analysis of Lyra’s recommendations, by the time he arrived at St. Elisabeth the liturgies, especially the mass, still followed Luther's Latin "Formula Missae" adopted in the 1520s. The music for the services consisted of Latin masses and motets by the most highly regarded, international composers of the first half of the sixteenth century. During his time as Signator and cantor, he updated the church and school choir repertory with music of his contemporaries, primarily composers from Central Europe. Three of these composers, Gregor Lange, Johann Knoefel, and Jacob Handl, may have been his friends and/or colleagues. In addition, some of the manuscripts collected under his direction provide evidence that the Breslau liturgies were beginning to change in the direction of the seventeenth-century Lutheran service in which the "Latin choir" gave way to more German-texted sacred music and greater congregational participation.
W 1593 r. Simon Lyra (1547–1601) został kantorem kościoła i gimnazjum św. Elżbiety we Wrocławiu. W tym samym roku sporządził listę druków i rękopisów, które uznał za najodpowiedniejsze do nauczania i sprawowania luterańskich nabożeństw. Oprócz tej listy istnieje sześć rękopisów muzycznych z lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XVI w., albo do niego należących, albo skompilowanych pod jego nadzorem. W sumie na liście Lyry oraz w tych dodatkowych manuskryptach znalazło się ponad tysiąc utworów, w tym msze, motety, responsoria, psalmy, pasje, nieszpory i pieśni nabożne, które dostarczają cennych wskazówek na temat życia muzycznego w kościele i gimnazjum św. Elżbiety ostatniej ćwierci XVI w., będąc zarazem świadectwem muzyki społeczności luterańskich tych czasów. Autor uważa, że badając kolekcje druków i rękopisów należy rozróżnić dwa rodzaje ich użytkowania. Drukowane edycje muzyczne ukazują możliwości – są to bowiem zbiory, z których kantor czerpał repertuar dokonując określonych wyborów. W przypadku Lyry możemy zauważyć, jakie kolekcje uważał on za odpowiednie pod względem liturgicznym i estetycznym dla jego czasów i potrzeb wyznaczanych przez sprawowaną przez niego funkcję. Z drugiej strony manuskrypty reprezentują wybory. Pojawienie się określonych utworów muzycznych, w ustalonym porządku w sześciu rękopisach związanych z Lyrą (pochodzą one z kolekcji Bohna) jest świadectwem konkretnych decyzji repertuarowych. Mogą one dostarczyć wskazówek, jaka muzyka była wykonywana i przy jakiej okazji. Innymi słowy, manuskrypty dają dokładniejszy obraz kultury muzycznej danego ośrodka. Na podstawie analizy rozumianych w ten sposób zaleceń Simona Lyry można dojść do wniosku, że w czasie gdy objął on posadę przy kościele św. Elżbiety, liturgia, a zwłaszcza msza, wciąż stosowały się do łacińskiej formula missae Marcina Lutra, zaadoptowanej w latach dwudziestych XVI wieku. Muzyka do nabożeństw składała się z łacińskich mszy i motetów najwybitniejszych kompozytorów europejskich I poł. XVI wieku. Jako signator i kantor Simon Lyra zaktualizował repertuar wokalny w kościele i w szkole wprowadzając do niego muzykę kompozytorów swojej generacji, głównie z Europy Środkowej. Z trzema z nich – z Gregorem Lange, Johannem Knoefelem i Jacobem Handlem – mógł on pozostawać w osobistych kontaktach. Ponadto niektóre rękopisy spisane pod nadzorem Lyry dowodzą, że liturgia we Wrocławiu zaczęła przejmować cechy właściwe dla XVII w., kiedy to „chór łaciński” ustąpił miejsca muzyce sakralnej z tekstami niemieckimi, z większym udziałem śpiewu kongregacji.
Źródło:: Muzyka; 2020, 65, 1; 3-18
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:: Muzyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Transcultural Identity and Translingual Practices in Salman Rushdie’s "The Satanic Verses"
Tożsamość transkulturowa i praktyki translingualne w "Szatańskich wersetach" Salmana Rushdiego
Autorzy:: Mózes, Dorottya
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/910428.pdf
Data publikacji:: 2020-04-17
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Rushdie
The Satanic Verses
transcultural identity
postcolonialism
translingual repertoire
code-switching
Szatańskie wersety
tożsamość transkulturowa
postkolonializm
repertuar translingwalny
przełączanie kodów
Opis:: This article proposes a reading of Salman Rushdie’s The Satanic Verses (1988) as a series of cultural performances negotiating between postcolonial cultures, histories of migration, urban landscapes and translingual repertories. It seeks to linguistically interpret insights by postcolonialists like Bill Ashcroft et al. (2002) and Homi Bhabha (2010), who have argued that postcolonial writers have deconstructed “discourses” of empire by appropriating and hybridizing the monolingualism of the English novel. Though qualitative analysis – informed by the theoretical frame and methodology of the third wave of sociolinguistics – this essay examines the relationships between identity and language use on the basis of characters’ linguistic utterances and interactions, focusing on the role of linguistic varieties, contact phenomena and code-switching in the construction of postcolonial identity. It also pays particular attention to the way in which translingual creativity contributes to the emergence of hybrid, immigrant or diasporic identity formations. Drawing on Kandiah (1998) and Pennycook (2003), it interprets performative utterances as ‘semiotic reconstructions’, which recontextualize and reaccentuate characters’ linguistic, cultural and semiotic resources. By foregrounding the concept of ‘semiotic reconstruction’, it aims to reveal the so-called metasocial/metacultural potential of performance events as well as the socio-semiotic and socio-semantic reconstruction these events are able to achieve.
Mój artykuł proponuje lekturę Szatańskich Wersetów Salmana Rushdiego (1988) jako serię praktyk kulturowych negocjujących między postkolonialnymi kulturami, historiami migracji, miejskimi pejzażami i translingwalnymi repertuarami. Dąży on do językowej interpretacji spostrzeżeń postkolonialistów takich jak Bill Ashcroft i in. (2002) i Homi Bhabha (2010), którzy twierdzą, że pisarze postkolonialni zdekonstruowali „dyskursy” imperialne poprzez przejęcie i hybrydyzację jednojęzyczności powieści angielskiej. Poprzez analizę jakościową – opartą na ramach teoretycznych i metodologii trzeciej fali socjolingwistyki – esej ten bada relacje między tożsamością a używaniem języka na podstawie językowych wypowiedzi i interakcji bohaterów, skupiając się na roli odmian językowych, zjawiskach kontaktowych i przełączaniu kodów w budowaniu postkolonialnej tożsamości. Szczególną uwagę zwraca się także na sposób, w jaki kreatywność translingwalna przyczynia się do powstawania hybrydowych, imigranckich lub diasporycznych formacji tożsamościowych. Czerpiąc z Kandiah (1998) i Pennycook (2003), interpretuje wypowiedzi performatywne jako „semiotyczne rekonstrukcje”, które rekontekstualizują i aktualizują zasoby językowe, kulturowe i semiotyczne postaci. Wysuwając na pierwszy plan koncepcję rekonstrukcji semiotycznej, ma on na celu ujawnienie tzw. metasocjalnego/metakulturowego potencjału wydarzeń performatywnych, jak również rekonstrukcji socjo-semiotycznej i socjosemantycznej, którą te wydarzenia są w stanie osiągnąć.
Źródło:: Język. Komunikacja. Informacja; 2019, 14; 183-203
1896-9585
Pojawia się w:: Język. Komunikacja. Informacja
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Distribution of Czechoslovak films in Poland in the years 1947–1973
Autorzy:: Szymański, Karol
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/950441.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: dystrybucja filmowa
kina w Polsce
repertuar kin
film w telewizji
polityka kulturalna Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej
film czechosłowacki
film distribution
cinemas in Poland
cinema roster
film on television
cultural policy of the Polish People’s Republic
Czechoslovak film
Opis:: Ever since the premiere of Men Without Wings in 1947, Czechoslovak films have become a permanent feature in the roster of Polish cinemas and were one of its major components until the collapse of communism (constituting 8% of all titles introduced to distribution during the communist era). They were screened as part of both the wide (regular) and limited distribution, i.e. restricted only to film societies and arthouse cinemas. Moreover, they could be seen at various festivals and reviews (such as the very popular annual Confrontations [Konfrontacje]) and occasional screenings and solemn premieres. Since 1958, they have also been included in the programme of the Polish Television [Telewizja Polska], some of them being premiere titles – previously unreleased in cinemas (including series).
Począwszy od premiery Ludzi bez skrzydeł w 1947 r. filmy czechosłowackie weszły na stałe do repertuaru polskich kin i stały się aż do upadku komunizmu jednym z jego najważniejszych składników (stanowiąc 8% wszystkich tytułów wprowadzonych do rozpowszechniania w czasach PRL-u). Były wyświetlane w ramach dystrybucji zarówno tzw. szerokiej (normalnej), jak i wąskiej – ograniczonej wyłącznie do dyskusyjnych klubów filmowych oraz kin studyjnych. Ponadto można je było oglądać na różnego rodzaju festiwalach i przeglądach (np. na cieszących się ogromną popularnością corocznych Konfrontacjach) oraz okazjonalnych pokazach i uroczystych premierach. Od 1958 r. znalazły się również w repertuarze Telewizji Polskiej, przy czym częściowo były to tytuły premierowe – nieznane wcześniej z kin (w tym m.in. seriale).
Źródło:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2019, 54, 3; 127-203
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Ekran w cieniu swastyki : kino w okupowanej Polsce
Autorzy:: Trojanowski, Krzysztof (filolog).
Powiązania:: Do Rzeczy 2019, nr 1, s. 58-59
Współwytwórcy:: Zapert, Tomasz Zbigniew (1969- ). Wywiad
Data publikacji:: 2019
Tematy:: Trojanowski, Krzysztof (filolog). Świnie w kinie?
Okupacja niemiecka Polski (1939-1945)
Kina (instytucje)
Film
Repertuar
Aktorzy
Postawy
Wywiad dziennikarski
Artykuł z czasopisma społeczno-politycznego
Opis:: Wokół książki: Świnie w kinie? Film w okupowanej Polsce.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Jezuicki repertuar muzyczny w klasztorze kanoniczek regularnych we Wrocławiu
The Jesuit music repertoire at the convent of Canonesses regular in Wrocław
Autorzy:: Jeż, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28408353.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: Wrocław
muzykalia
kanoniczki
jezuici
repertuar muzyczny
music-related sources
canonesses
Jesuits
music repertoire
Opis:: Zbiór rękopisów muzycznych kanoniczek regularnych we Wrocławiu (obecnie przechowywany w Gabinecie Zbiorów Muzycznych Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie) to unikatowa w skali całego kraju kolekcja muzykaliów z przełomu XVII/XVIII wieku. Repertuar utrwalony w przeszło 450 źródłach, opatrzonych notami proweniencyjnymi Chori S. Annae oraz Chori S. Jacobi, ujawnia nie tylko oryginalny i bardzo wysoki poziom tradycji muzycznych pielęgnowanych przez mniszki z tego klasztoru, ale również rozległe kontakty ich konwentu z licznymi instytucjami kultury muzycznej Śląska i krajów ościennych. Na uwagę zasługują potwierdzone przez konkretne rękopisy muzyczne związki wrocławskiego konwentu z europejskimi ośrodkami zakonnymi, które w owym czasie były kluczowymi centrami krzewienia w muzyce nowych nurtów i tendencji stylistycznych. Szczególnie ciekawe w tej grupie repertuaru są utwory pochodzące z kręgów jezuickich, stanowiących ongiś najbardziej dynamicznie rozwijającą się sieć transmisji kultury muzycznej. Znajdujemy tu kompozycje takich jezuitów, jak Georg Braun, Joannes Faber, Martin Kretzmer, Leopold Liebstein czy Carolus Pfeiffer (nawet jeśli utwór atrybuowany temu ostatniemu autorowi jest w rzeczywistości kompozycją Francesca della Porty). Są tu także unikatowe kopie utworów liturgicznych organisty jezuickiego kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Kłodzku, którym przez ponad 40 lat był Nicolaus Frölich. Wrocławskie kanoniczki interesował także repertuar przekazany anonimowo, który wykazuje ewidentne cechy muzyki popularnej wówczas w kręgach jezuickich.
The collection of music manuscripts that once belonged to the Canonesses Regular of Wrocław (now part of the Music Collection of the University of Warsaw Library) is a set of more than 450 music sources, unique in Poland, coming from the late 17th and early 18th centuries. The sources bear the provenance marks of Chori S. Annae and Chori S. Jacobi. The repertoire contained in those sources testifies to the originality and very high standards of music traditions cultivated by the canonesses, but also to their convent’s wide contacts with numerous institutions of music culture in both Silesia and the neighbouring countries. Some of the music manuscripts confirm the Wrocław convent’s links to those monastic communities elsewhere in Europe which at that time were the main promoters of new trends and stylistic tendencies in music. Of special interest in this group are compositions derived from the Jesuit circles, which once formed the most dynamically expanding network for the transmission of music culture. They are works by such Jesuits as Georg Braun, Joannes Faber, Martin Kretzmer, Leopold Liebstein, and Carolus Pfeiffer (though the piece attributed to that last composer may in fact have been written by Francesco della Porta). The collection also includes unique copies of liturgical works by Nicolaus Frölich, who for more than 40 years served as organist of the Jesuit Church of the Assumption of the Virgin Mary in Kłodzko. The canonesses of Wrocław also collected anonymously transmitted works which demonstrate evident characteristics of music then popular in the Jesuit circles.
Źródło:: Muzyka; 2019, 64, 2; 20-48
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:: Muzyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Repertuar liturgiczny w kościele pw. św. Jana Chrzciciela w Jodłowie na podstawie parafialnego inwentarza muzycznego z 1939 r.
The liturgical repertoire in the church of St. John the Baptist in Jodłów on the basis of the parish’s musical inventory from the year 1939
Autorzy:: Prasał, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/585296.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: Jodłów
muzyka kościelna
repertuar liturgiczny
inwentarz muzyczny
chór parafialny
organy
church music
liturgical repertoire
musical inventory
parish choir
organs
Opis:: This article describes the inventory of musical pieces of the church of St. John the Baptist in Jodłów in the Kłodzko county, which comprises 81 positions. The collection consisted predominantly of easily performable works for a four-part mixed choir with orchestra or organ accompaniment. Among various compositions, the local vocal and instrumental ensemble had at its disposal 34 masses (including six funeral masses), seven collections of graduals and offertories as well as nine litanies. A large group of musical pieces consisted of various choral arrangements of hymns, especially Marian and funeral hymns. Special attention should be given to the fact that church composers from the turn of the nineteenth and twentieth centuries who were involved in the Cecilian movement were also represented. It is also very pleasing that Silesian artists, particularly artists working in the Kłodzko valley, were included as well. The collection presented in this article is proof of the fairly decent standard of musical culture in the parish church of Jodłów, which is on par with the practice in other rural parishes of the Kłodzko region. Unfortunately, due to the lack of source information, the question must remain unanswered in how far the compositions contained in the inventory found their way to the repertoire performed by the local choir of Jodłów.
W artykule opisano liczący 81 pozycji inwentarz muzykaliów kościoła pw. św. Jana Chrzciciela w Jodłowie na ziemi kłodzkiej. Zbiór składał się w większości z łatwych do wykonania utworów przeznaczonych na czterogłosowy chór mieszany z towarzyszeniem orkiestry lub organów. Miejscowy zespół wokalno-instrumentalny dysponował m.in.: 34 mszami (w tym sześcioma za zmarłych), siedmioma zbiorami graduałów i ofertoriów oraz dziewięcioma litaniami. Dużą grupę muzykaliów stanowiły różnego rodzaju opracowania chóralne pieśni kościelnych, zwłaszcza maryjnych i pogrzebowych. Uwagę zwraca obecność kompozytorów kościelnych przełomu XIX i XX w. związanych z ruchem cecyliańskim. Cieszy uwzględnienie twórców śląskich, a zwłaszcza działających w kotlinie kłodzkiej. Prezentowana kolekcja świadczy o dość przyzwoitym poziomie kultury muzycznej w kościele parafialnym w Jodłowie, który dorównywał praktyce w innych wiejskich świątyniach ziemi kłodzkiej. Niestety, brak przekazów źródłowych, bez odpowiedzi pozostawia pytanie, jak dalece zawarte w inwentarzu utwory znalazły swoje odzwierciedlenie w repertuarze jodłowskiego chóru.
Źródło:: Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2019, 54, 2; 573-587
1234-4214
Pojawia się w:: Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "repertuar" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Podbaza

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język