Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "remedy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 20
Tytuł:
Application of Administrative Law in the Time of Reforms in the Light of the Scope of Judicial Review in Hungary
Autorzy:
Hoffman, István
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619147.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
administrative procedure
legal remedies
judicial review
judicial discretion
cassation
administrative courts
the right to an effective remedy
procedura administracyjna
środki prawne
kontrola sądowa
dyskrecjonalność sędziowska
kasacja
sądy administracyjne
prawo do skutecznego środka prawnego
Opis:
The Hungarian legal system and especially the administrative law is in the state of permanent change. This constantly transforming environment is a challenge for the rule of law. Every significant field of administrative law is impacted by these changes – even the judicial review model of the administrative decisions. The author analyzes the impact of these changes – especially from the last three years – on the application of administrative law. The issues raised in the article are focused on the transformation of the procedural rules, in particular on the impact of the new Act I of 2017 – Code of Administrative Court Procedure and its amendment in 2019. Two major institutions are analyzed further. First, the work analyzes the impact of the reform on the system of legal remedies in the administrative law, i.e. the reduction of the intra-administration remedies, the administrative appeal. Secondly, the extent of the judicial review was examined, in particular debates, codifications and amendments of the cassation and reformatory jurisdiction of the courts. The courts are currently the major interpreter of administrative law, whose change can be interpreted as a paradigm shift of the approach of the application of administrative law.
Węgierski system prawny, a zwłaszcza prawo administracyjne, nieustannie się zmienia. To stale zmieniające się środowisko stanowi wyzwanie dla rządów prawa. Zmiany te mają wpływ na wszystkie istotne instytucje prawa administracyjnego – nawet na model kontroli sądowej decyzji administracyjnych. Autor analizuje wpływ tych zmian – zwłaszcza z ostatnich trzech lat – na stosowanie prawa administracyjnego. Problematyka poruszona w artykule jest skoncentrowana na transformacji przepisów proceduralnych, w szczególności na wpływie nowej Ustawy I z 2017 r. – Kodeks postępowania administracyjnego i jej nowelizacji z 2019 r. Po pierwsze, w pracy przeanalizowano wpływ reformy na system środków prawnych w prawie administracyjnym, w szczególności na ograniczenie środków wewnątrz administracji, czyli odwołania administracyjnego. Po drugie, zbadano zakres aktywności sądowej, w szczególności debat, kodyfikacji i zmian instytucji kasacji oraz reformatorskiej właściwości sądów. Sądy są obecnie głównym interpretatorem prawa administracyjnego, którego zmiana może być rozumiana jako zmiana paradygmatu podejścia do stosowania prawa administracyjnego.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2020, 29, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diagnoza medyczna czy argumentacja retoryczna? Antyczna i staropolska satyra wierszowana wobec chorób duszy i ciała
Medical diagnosis or rhetoric? Ancient and Old Polish satiric poems on the subject of mental and physical health
Autorzy:
Szczot, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397837.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii Nauki im. Ludwika i Aleksandra Birkenmajerów
Tematy:
satyra antyczna
satyra staropolska
diagnoza medyczna
choroba
retoryka
perswazja
remedium
ancient satire
Old Polish satire
medical diagnosis
illness
rhetoric
persuasion
remedy
Opis:
The article is concerned with the analysis of Ancient Roman and Old Polish satirical poems employing the medical discourse, used by the authors for artistic, rhetorical, utilitarian and ethical effects. Broadly understood medical issues are a pretext for the satirical texts, diagnosing the physical and mental state of the society. The authors style themselves as poets as well as physicians, diagnosing all the sins and transgressions of their contemporaries. They comment on all types of diseases: physical, mental and social.
Źródło:
Analecta. Studia i Materiały z Dziejów Nauki; 2020, 29, 2; 185-199
1509-0957
Pojawia się w:
Analecta. Studia i Materiały z Dziejów Nauki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Family Participation in the Dyslexia Remedy of the 1st Stage Elementary School Pupils
Autorzy:
Belkova, Vlasta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52045050.pdf
Data publikacji:
2004-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
learning disorders
dyslexia
family
remedy
remedial methods
and dyslexic child
Opis:
The contribution deals with the possibilities of dyslexia remedy. It aims to help pupils from the 1st stage of elementary schools in family. It describes factors determining this process in family, e.g. parents education, the number of schoolchildren. It describes family possibilities while eliminating dyslexic hardships.
Źródło:
The New Educational Review; 2004, 4; 211-219
1732-6729
Pojawia się w:
The New Educational Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gloss to the Decision of the Supreme Administrative Court of 16 October 2013, Case No. I OZ 805/13, Lex No. 1397205 (Relating to the Overlap Request for Relief about Restoration of the Date with Legal Remedy in Administrative Court Proceedings)
Autorzy:
Lebowa, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619319.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
restoration of the date
legal remedy
overlap
the beginning of the date
przywrócenie terminu
środek odwoławczy
kolizja
początek terminu
Opis:
So far, the case law of the Supreme Administrative Court considered that when the party lodged a cassation complaint against the decision to reject the complaint, the beginning of the period to file an application for relief with the date of receipt of the final ruling conclusive on the cassation appeal, while at the same time requested for restoration of term it is premature and must be dismissed as inadmissible. The issue of failure and restore the term regulated by art. 85–89 of the Act of 30th August 2002 Law on proceedings before administrative courts (l.p.a.c.). From the above provisions it does not imply that the request for relief filed simultaneously with the appeal should be rejected as inadmissible. The notion of mutual exclusion of these institutions to process only means that both of these procedural measures can not be both justified and thus not included. If both procedural actions satisfy the conditions for them to formal requirements, it is necessary to give them the proper gear. Provincial Administrative Court must first give a running complaint, and in the case of dismissal proceed to examine the application for relief. You can not agree with the reasoning presented in voting ruling views concerning the beginning of the period to file an application for relief. The Supreme Administrative Court pointed out that the limitation period can be counted from the date of receipt of copy of the order dismissing the complaint only exceptionally. The seven-day deadline to submit an application for restoration of the term of art. 87 § 1 l.p.a.c. begins to run from the date of termination of the term causes of the failure. So this is a circumstance exists objectively, however, subject to modification in the event of a remedy. The constitutional principle of the right to a court and court proceedings indicate that the party disagreeing with the assessment of the court, that fulfill the term, may lodge an appeal against that decision. Only the court of appeal may assess whether in fact there has been prejudice to the period. It was not until the final resolution of this matter will start the period for submission of the application for relief.
Dotychczas w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego uznawano, że w sytuacji, gdy strona złożyła skargę kasacyjną od postanowienia o odrzuceniu skargi, początek biegu terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu wyznacza data doręczenia ostatecznego orzeczenia rozstrzygającego w przedmiocie skargi kasacyjnej, zaś jednocześnie złożony wniosek o przywrócenie terminu jest przedwczesny i podlega odrzuceniu jako niedopuszczalny. Zagadnienie uchybienia i przywrócenia terminu regulują art. 85–89 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dalej jako: p.p.s.a.). Z powyższych przepisów nie wynika, że wniosek o przywrócenie terminu, złożony jednocześnie ze środkiem odwoławczym, powinien podlegać odrzuceniu jako niedopuszczalny. Pogląd o wzajemnym wykluczaniu się omawianych instytucji procesowych oznacza tylko tyle, że oba środki procesowe nie mogą być jednocześnie uzasadnione i tym samym uwzględnione. Jeżeli obie czynności procesowe spełniają przewidziane dla nich wymagania formalne, konieczne jest nadanie im właściwego biegu. Wojewódzki Sąd Administracyjny w pierwszej kolejności powinien nadać bieg zażaleniu, a w przypadku jego oddalenia przystąpić do rozpoznania wniosku o przywrócenie terminu. Nie można natomiast zgodzić się z zaprezentowanym w uzasadnieniu glosowanego orzeczenia poglądem dotyczącym początku biegu terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu. Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że bieg tego terminu można liczyć od dnia doręczenia odpisu postanowienia oddalającego zażalenie tylko wyjątkowo. 7-dniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu z art. 87 § 1 p.p.s.a. rozpoczyna bieg od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu. Jest to więc okoliczność obiektywnie istniejąca, podlegająca jednak modyfikacji w przypadku złożenia środka odwoławczego. Konstytucyjne zasady prawa do sądu oraz instancyjności postępowania sądowego wskazują, że strona, nie zgadzając się z oceną sądu, że uchybiła terminowi, może wnieść środek odwoławczy od tego rozstrzygnięcia. Tylko sąd w postępowaniu odwoławczym może ocenić, czy faktycznie doszło do uchybienia terminowi. Dopiero od prawomocnego rozstrzygnięcia tej kwestii rozpocznie bieg terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 4
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interpretation of the Right to an Effective Remedy in Freedom of Expression Cases in the Light of the Rule of Law Principle
Interpretacja prawa do skutecznego środka prawnego w sprawach dotyczących wolności słowa w świetle zasady państwa prawa
Autorzy:
Milašiūtė, Vygantė
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085213.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
judicial independence
prosecutors
freedom of expression
rule of law
remedy
niezawisłość sędziowska
prokuratorzy
wolność słowa
rządy prawa
środek odwoławczy
Opis:
The paper focuses on the protection of freedom of expression of judges and prosecutors who exercise this freedom in their professional capacity to promote the rule of law, but suffer negative consequences as a result. Starting with the ECtHR Kövesi v. Romania judgment, the issues of whether legal remedy, in this context, should necessarily be judicial and what quality requirements it should meet are analysed. The paper finds that the ECtHR requires effective remedies in this field, but does not clearly exclude a possibility of non judicial remedies. The EU law, on the other hand, requires judicial remedies unless there are very limited EU law-based reasons (notably, constitutional identity arguments) that justify a possibility of a non-judicial remedy. Theoretical arguments based on substantive conception of the rule of law support the need for a judicial remedy. The study is an addition to the research into judicial independence in the light of the rule of law. It connects the ECtHR, EU law and theoretical perspectives.
Artykuł koncentruje się na ochronie wolności słowa sędziów i prokuratorów, którzy korzystają z tej wolności w ramach swoich obowiązków zawodowych, aby promować rządy prawa, co niekiedy naraża ich na negatywne konsekwencje. Wychodząc od analizy wyroku ETPC w sprawie Kövesi v. Rumunia omówiono m.in. kwestie charakteru i wymogów jakościowych środka odwoławczego. ETPC wymaga skutecznych środków prawnych w tym zakresie, ale nie wyklucza jednoznacznie możliwości stosowania środków pozasądowych. UE z kolei wymaga stosowania sądowych środków odwoławczych, chyba że istnieją szczególne, oparte na prawie UE powody, które uzasadniają możliwość skorzystania z pozasądowego środka odwoławczego. Argumenty teoretyczne oparte na materialnej koncepcji państwa prawa przemawiają za koniecznością stosowania sądowego środka odwoławczego. Opracowanie stanowi uzupełnienie badań nad niezawisłością sędziowską w świetle zasady rządów prawa. Łączy analizę dorobku ETPC, regulacji prawa UE oraz perspektywę teoretyczną.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2022, 2(31); 7-21
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Justiciability of Economic, Social and Cultural Rights
Autorzy:
Daci, Jordan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1036328.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Academicus. International Scientific Journal publishing house
Tematy:
Justiciability of ESCR
ICESCR
Pacta sun Servanda
Right to Effective Remedy
Judicial enforcement of Human Rights
Self-executing Human Rights
Opis:
Human Rights are natural rights that nature has given to all human beings and are inseparable, undividable and inalienable from human beings. They are vital, necessary and indispensable to a modern society, which without them would be unable to function and cannot be developed. From another perspective, “human rights are indivisible rights on individuals, based on their nature as human beings; they protect these potential attributes and holdings that are essential for a worthy life of human beings”. Human Rights in general and especially ESCR would be just illusory if they wouldn’t be justiciable. In relation to civil and political rights, it is generally taken for granted that judicial remedies for violations are essential. Regrettably, the contrary assumption is too often made in relation to ESCR. This discrepancy is not warranted either by the nature of the rights or by the relevant Covenant provisions, but is rather a result of states’ attempts to justify their failure to perform their obligations under ICESCR.
Źródło:
Academicus International Scientific Journal; 2014, 09; 55-68
2079-3715
2309-1088
Pojawia się w:
Academicus International Scientific Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kompensacja karnoprawna, czyli o obowiązku naprawienia szkody i zadośćuczynieniu za krzywdę
Autorzy:
Krzysztof, Szczucki,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/903037.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
compensation
an obligation to remedy damage
compensation measures
exemplary damages
Opis:
The new Penal Code chapter Va collects forfeiture and compensation measures: an obligation to remedy damages and exemplary damages. These measures were deprived of formal qualification for punitive measures. Underlining the compensatory nature of the obligation to repair the damage, and at the same time depriving it of certain elements in the field of retributive and protective functions, allows to make criminal law more comprehensive response. Maintaining an artificial and rigid separation between criminal law and civil law does not seem justified. However, the separation causes also some doubts. Particularly, doubts may be raised by insufficiently precise regulation of obligation to pay remedy damages and exemplary damages. It does not seem at all clear whether the rules on civil liability could be fully applicable when deciding the duty of art. 46 of Penal Code. The following issues should be decided: the ability to adjudicate interest when remedy and exemplary damages are ruled, the ability of insurance company to apply for remedy damages in criminal trial. Extending the scope of the impact of substantive civil law to criminal law should be followed by the consideration of the need for changes in the criminal procedure, by better adapting it to rule in matters essentially belonging to the civil law.
Źródło:
Studia Iuridica; 2016, 65; 121-139
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le système des voies de recours contre les décisions judiciaires dans le Code de procédure civile
Autorzy:
Siedlecki, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/45262648.pdf
Data publikacji:
1969-12-31
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
Code of Civil Procedure
judicial decision
system of remedy
Źródło:
Droit Polonais Contemporain; 1969, 11-12; 26-35
0070-7325
Pojawia się w:
Droit Polonais Contemporain
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Length of proceedings as standard of due process of law in the practise of the Constitutional Court of Albania
Autorzy:
Toska Dobjani, Elsa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1036641.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Academicus. International Scientific Journal publishing house
Tematy:
constitutional
complain
length
proceedings
remedy
effective
prevention
Opis:
ECHR, as an international treaty is part of the Albanian legal system. Among international law instruments, the ECHR enjoys a privileged status in the Albanian legal system by virtue of Article 17 paragraph 2 of the Constitution according to which restrictions to human rights and freedoms cannot infringe the substance of those rights and freedoms and in no case can exceed the restrictions provided for in the ECHR. Article 1 of the Convention requires States to secure the substance of the rights to those in their jurisdiction. The effect of Article 13 is thus to require the provision of a domestic remedy to deal with the substance of an arguable complaint under the Convention and to grant appropriate relief. The scope of this paper is to analyse the effectiveness of the complaint to the Constitutional Court with regard to length of proceedings as part of due process of law in terms of proceedings during the court trial and after the process has been finalized and the final decision should be executed.
Źródło:
Academicus International Scientific Journal; 2016, 13; 160-170
2079-3715
2309-1088
Pojawia się w:
Academicus International Scientific Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modyfikacja toku instancji poprzez jego „spłaszczenie” jako reakcja ustawodawcy na przewlekłość postępowania sądowego – wybrane uwagi na gruncie procedury sądowoadministracyjnej
Modification of two-instance proceedings by the “flattering” as a remedy for excessive length of court proceedings – selected issues related to proceedings before administrative courts
Autorzy:
Firlus, Jakub Grzegorz
Fox, Natalie
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/940877.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
postępowanie administracyjne postępowanie sądowoadministracyj-ne
środek prawny
instancja
szybkość postępowania
administrative proceedings proceedings before administrative courts
remedy
instance
speedy proceedings
Opis:
Efektywność oraz skuteczność postępowań sądowych jawi się jako istotna okoliczność tak w ujęciu społecznym, jak również z racji ekonomicznych. Niemniej stan ustawodawstwa, jak również dwuinstancyjność postępowania sądowego implikuje zaległości w rozpoznawaniu spraw. Brak efektywności sądowego stosowania prawa w pewnym stopniu wynika z kształtu środków prawnych. Ponadto proweniencja konstytucyjna zasad, na których oparty jest system zaskarżenia rozszerza potrzebę dalszych modyfikacji. Stąd też ustawodawca obowiązany jest poszukiwać optymalnego modelu dwuinstancyjnego postępowania sądowego. Pośród wielu dostępnych rozwiązań przedmiotem niniejszego opracowania uczyniona została problematyka „spłaszczonego” toku instancji. W szczególności zaś autorzy starają się odpowiedzieć na pytanie czy modyfikacje toku instancji stanowią optymalny środek przeciwdziałania zaległościom sądowym?
Efficiency as well as efficacy of courts proceedings seems to be vital factor for both society and economic growth. However, legal infrastructure and two-instance proceedings cause backlogs. This is to say lack of court efficiency is to some extend related to the shape of legal remedies; yet constitutional pedigree of given principles consequently broadens the scope of further modifications. Therefore, lawmakers are searching for optimal model of two-instance proceedings. Within wide spectrum of given solutions one will be the subject of this paper i.e. so-called “flattening” of court instance. Especially, authors tried to determine whether modifications of court instance are proper remedy for achieving lesser caseload.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2017, 2 (36); 85-105
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New Hungarian Institutions against Administrative Silence: Friends or Foes of the Parties?
Autorzy:
Rozsnyai, Krisztina F.
Hoffman, István
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618467.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
administrative silence
legal remedies against failure to act
court action against failure to act
right to good administration
right to an effective remedy
milczenie administracji publicznej
środki prawne na bezczynność organu
skarga na bezczynność organu administracji publicznej
prawo do dobrej administracji
Opis:
The Programme for the Reduction of Bureaucracy launched by the Hungarian government in 2015 has several directions, such as rethinking of the system of administrative organs, reshaping of civil service, simplification of administrative procedures, and fight against administrative silence, as well. New codes on the administrative procedure and on the judicial review of the administrative decisions were passed in 2016 and 2017, and the sectoral regulation has been transformed, as well. The most important change of the sectoral procedural rules was the replacement of procedures for permissions to a simple duty of notification. The authors investigate, if these institutions really help to reduce the burdens citizens and companies have in connection with bureaucracy: whether they are efficient tools against administrative silence and really are improving the situation of the parties vis-à-vis the administration and fostering good administration. They also take a closer look on the newly established action for failure to Act I of 2017 on the Code of Administrative Court Procedure (in force since 2018) intended as an additional tool, as well as its other new institutions addressing the problem of silence of administration.
Rozpoczęty w 2015 r. przez rząd węgierski Program Ograniczenia Biurokracji zawiera kilka kierunków, jak np. zmiana koncepcji systemu organów administracyjnych, zmiana kształtu służby cywilnej, uproszczenie procedur administracyjnych, a także walka z milczeniem organów administracji. W latach 2016 i 2017 wprowadzono nowe kodeksy postępowania administracyjnego i sądowoadministracyjnego oraz znowelizowano regulacje sektorowe. Najważniejszą zmianą w sektorowych przepisach postępowania była zamiana procedur związanych z uzyskaniem zgody na prosty obowiązek zgłoszenia. Przedmiotem artykułu było zbadanie, czy instytucje te istotnie pomagają w ograniczeniu biurokratycznych obciążeń obywateli i przedsiębiorstw oraz czy są one skutecznym narzędziem do radzenia sobie z milczeniem organów administracji i czy faktycznie poprawiają sytuację stron wobec administracji i sprzyjają dobrej administracji. Artykuł przybliża również nowo ustanowioną w Kodeksie postępowania sądowoadministracyjnego (obowiązującym od 2018 r.) skargę z tytułu bezczynności, pomyślaną jako dodatkowe narzędzie, a także nowe instytucje tego kodeksu dotyczące problemu milczenia organu administracji.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2020, 29, 1
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odpowiedzialność odszkodowawcza w kanonicznym porządku prawnym. Próba teoretycznego uzasadnienia
Compensation liability in canon law. A draft for a theoretical justification
Autorzy:
Michowicz, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085886.pdf
Data publikacji:
2020-11-06
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
szkoda
krzywda
naprawa szkód
zadośćuczynienie
zasada słuszności
kan. 128 KPK/1983
damage
injury
damage reparation
remedy
equity
can. 128 CIC/1983
Opis:
Założenia koncepcyjne pracy odwołują się do próby teoretycznego uzasadnienia odpowiedzialności odszkodowawczej w kanonicznym porządku prawnym. Czynią to w oparciu o reżim obowiązujących norm w przedmiocie problemu oraz przywołują treść niektórych orzeczeń trybunałów apostolskich w taki sposób, aby wyciągnięte wnioski z analizy dostępnego materiału pozwoliły na przyjęcie uzasadnienia odpowiedzialności naprawczej w pełnej zgodności ze specyfiką kanonicznego systemu prawnego. Wśród teorii stanowiących teoretyczne uzasadnienie konieczności naprawy powstałej szkody lub wyrządzonej krzywdy, optymalną propozycją jest model oparty na koncepcji sprawiedliwości konkretnego przypadku, bowiem czyni własnymi postulaty prawnego porządku Kościoła.
The conceptual assumptions of the present paper refer to a draft capable of justifying, in terms of theoretical method, the compensation liability for loss or damages in canon law. They do so base on the regime of biding norms and by recalling the content of the apostolic tribunals’ jurisprudence in order to adopt some abstract theories which could validate the remedial liability in the science of canon law. It would not be possible if the conclusions of the analysis could not provide some effective indications related to canon law’s specificity. Among the theories which accuracy can be applicated to the damage or harm as an effect of unlawful activity, the optimal proposition refers to the model of justice as fairness in specific case because it makes its own proposes of the legal Church system.  
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2020, 63, 4; 71-88
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo cudzoziemca do odwołania w procedurze wydaleniowej w świetle Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności
An alien’s right to appeal in an expulsion procedure in light of the Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms
Autorzy:
Wojnowska-Radzińska, Julia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693008.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
alien
expulsion decision
appeal
effective remedy
suspensive character
cudzoziemiec
decyzja o wydaleniu
odwołanie
skuteczny środek odwoławczy
charakter zawieszający
Opis:
In cases concerning expulsion of aliens, an expulsion decision should identify a competent authority as well as applicable provisions of substantive law and relevant procedural rules. An alien should be granted a right to appeal to an independent authority requesting revision of the legality of the expulsion order. The effectiveness of the above right depends on whether it has a suspensive effect leading to a State suspending an expulsion decision at the moment it is filed. Under the provisions of the Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms (ECHR), the right of an alien to appeal against a deportation order is expressed in Article 13 and Article 1 of Protocol No. 7 to the ECHR. However, on the basis of the existing case law and decisions of the European Court of Human Rights, it may be concluded that Article 1 of Protocol No. 7 to the ECHR has not played any important role in practice. The procedural guarantees to which an alien is entitled in expulsion proceedings remain beyond the scope of the right to a fair trial under Article 6 of the ECHR. What is more, there are still countries unwilling to ratify Protocol No. 7. Thus Article 13 of the ECHR is an attempt to close the loophole concerning procedural protection against expulsion and formulates the right to an effective remedy.
Decyzja o wydaleniu cudzoziemca powinna określać organ właściwy w sprawach wydalania cudzoziemców oraz zasady i tryb postępowania w tych sprawach. Cudzoziemiec, jako adresat decyzji o wydaleniu, powinien mieć zagwarantowane prawo odwołania się do niezależnego organu, właściwego do zbadania legalności tej decyzji. Wymaga podkreślenia, że efektywność omawianego uprawnienia zależy przede wszystkim od tego, czy odwołanie ma efekt suspensywny, który powodowałby wstrzymanie wykonania decyzji o wydaleniu w momencie złożenia odwołania. Na gruncie Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (EKPC) prawo cudzoziemca do wniesienia środka odwoławczego w procedurze wydaleniowej jest przewidziane w art. 13 i art. 1 Protokołu nr 7. Analizując dotychczasowy dorobek orzeczniczy Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, można jednak dojść do wniosku że, art. 1 Protokołu nr 7 nie odegrał jak dotąd znaczącej roli w praktyce. Na taki stan rzeczy składają się trzy zasadnicze powody. Po pierwsze, przysługujące cudzoziemcom gwarancje proceduralne w procesie wydalenia pozostają poza zakresem prawa do rzetelnego procesu sądowego na podstawie art. 6 EKPC. Po drugie, niektóre państwa w dalszym ciągu odmawiają ratyfikacji Protokołu nr 7. Po trzecie, zaistniałą lukę w zapewnieniu cudzoziemcom proceduralnej ochrony przed wydaleniem stara się wypełnić art. 13 EKPC, który formułuje prawo do skutecznego środka odwoławczego.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 3; 21-34
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo właściciela do efektywnego odszkodowania od gminy za niezapewnienie lokalu socjalnego
The right to effective compensation from the municipality for failure to provide social housing
Autorzy:
Łazarska, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52089921.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
prawo własności, poszanowanie mienia, odszkodowanie, lokal socjalny, ochrona praw lokatorów, właściciel, gmina, efektywna ochrona, szkoda, środek zaradczy
property law, respect for property, compensation, social housing, protection of tenants’ rights, owner, municipality, effective protection, damage, remedy
Opis:
Artykuł 1 Protokołu nr 1 do Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności stanowi, że każda osoba fizyczna i prawna ma prawo do poszanowania swego mienia. Nikt nie może być pozbawiony swojej własności, chyba że w interesie publicznym i na warunkach przewidzianych przez ustawę oraz zgodnie z ogólnymi zasadami prawa międzynarodowego. Celem tych przepisów jest przede wszystkim ochrona własności. Przez uznanie, że każdy ma prawo do poszanowania mienia, w art. 1 Protokołu nr 1 do Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności w istocie gwarantuje się prawo własności, a pozbawienie własności jest dopuszczalne tylko pod określonymi warunkami. W orzecznictwie krajowym gwarancje te nie są dostatecznie realizowane. Wprawdzie przewidziane jest odszkodowanie od gminy (art. 18 ust. 3a ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego). Niemniej sądy zbyt rygorystycznie oceniają wymagania dowodowe nałożone na właścicieli. W sprawie Wyszyński przeciwko Polsce, w której skarżący nie uzyskał odszkodowania na gruncie krajowym od gminy na skutek niezapewnienia lokalu socjalnego, ETPCz słusznie zwrócił uwagę, że sądy przyjęły, iż skarżący nie udowodnił, że poniesiona przez niego szkoda była normalnym następstwem niezgodnego z prawem zaniechania gminy, choć w toku postępowania uzyskano aż dwie opinie biegłych. W sprawie Broniowski przeciwko Polsce na gruncie mienia zabużańskiego ETPCz stwierdził, że odebranie własności bez odszkodowania w rozsądnej proporcji do jej wartości stanowi nieproporcjonalną ingerencję, a całkowity brak odszkodowania może być uzasadniony jedynie wyjątkowo. Zachodzi zatem potrzeba liberalizacji postępowania dowodowego i szerszego zastosowania domniemań faktycznych (art. 231 k.p.c.) oraz poprzestania na uprawdopodobnieniach w celu zapewnienia efektywnego dochodzenia przez właściciela odszkodowania od gminy za niezapewnienie lokalu socjalnego. Nieodzowne wydaje się też przy ocenie zaistnienia adekwatnego związku przyczynowego odwołanie w tym zakresie do wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego składu orzekającego. Wymagań co do wykazania szkody nie można rozumieć zbyt surowo. Dla przełamania wadliwej praktyki sądów konieczna jest wyraźna ingerencja ustawodawcy. Celowe byłoby wyraźne odesłanie proceduralne do stosowania odnośnie do tej kategorii spraw art. 322 k.p.c. nie tylko gdy chodzi o wysokość szkody, ale i sam fakt jej powstania.
Article 1 of Protocol No. 1 to the Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms provides that every natural and legal person has the right to the peaceful enjoyment of his possessions. No one shall be deprived of his possessions except in the public interest and subject to the conditions provided for by law and in accordance with the general principles ofinternational law. The purpose of these laws is primarily to protect property. By recognizing that everyone has the right to respect for their possessions, Art. 1 of Protocol No. 1 to the Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms in fact guarantees the right to property, and deprivation of property is permissible only under certain conditions. In national jurisprudence, these guarantees are not sufficiently implemented. Although compensation is provided for by the commune (Article 18(3a) of the Act on the protection of tenants’ rights, housing resources of the municipality and amending the Civil Code). However, the courts are too strict in assessing the evidentiary requirements imposed on applicants. In the case of Wyszyński v. Poland, where the applicant had not been awarded domestic damages by the municipality for failing to provide social housing, the Court rightly noted that the courts assumed that the applicant had failed to prove that the damage suffered by him was the normal consequence of the municipality’s unlawful omission, although In the course of the proceedings, as many as two expert opinions were obtained. In the case of Broniowski v. Poland, in the area of property beyond the Bug River, it was clearly indicated that the taking of property without compensation in reasonable proportion to its value is usually considered a disproportionate interference, and a total absence of compensation can only be justified exceptionally. It also seems indispensable when assessing the existence of an adequate causal link to appeal in this respect, leaving it to the knowledge and life experience of the adjudicating panel, applied appropriately to the circumstances of the case. The requirements as to the proof of damage cannot be understood too strictly. There is a need to liberalize the evidentiary proceedings and make broader use of factual presumptions (Article 231 of the Code of Civil Procedure) as well as limiting the evidence to substantiation in order to ensure that the owner effectively seeks compensation from the commune for failure to provide social housing. Clear intervention by the legislator is necessary to overcome the defective court practice. It would be advisable to make an explicit procedural reference to the application of Art. in this category of cases. 322 of the Code of Civil Procedure not only in terms of the amount of damage but also the fact that it occurred.
Źródło:
Ius Novum; 2024, 18, 3; 97-114
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Right to complain about excessive lenght of proceedings and to claim compensation
PRAWO DO ZASKARŻENIA PRZEWLEKŁOŚCI POSTĘPOWANIA I OTRZYMANIA ODPOWIEDNIEJ SUMY PIENIĘŻNEJ
Autorzy:
Czerniak, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1390116.pdf
Data publikacji:
2017-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
right to a hearing without unjustified delay
criminal proceedings
complaint about
lengthiness of proceedings
right to an effective remedy for the violation of rights and freedoms
prawo do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki
postępowanie
karne
skarga na przewlekłość postępowania
prawo do skutecznego środka ochrony praw
i wolności
Opis:
The aim of the article is to identify the causes of defective functioning of the Act on complaints about violation of the right to a hearing without unjustified delay in preparatory proceedings conducted or supervised by a prosecutor and in court proceedings (hereinafter: ACLP). It also examines whether the legislator has adequate measures to implement the recommendations of the ECtHR laid down in the judgment of 7 July 2015 in the case Rutkowski and others v. Poland and make it an effective remedy for the violation of the rights and freedoms in the meaning of the Article 13 ECHR. Leaving aside the assessment of lengthiness of proceedings, the article analyses two issues which are essential for the complainant: accessibility to a complaint about the excessive length of proceedings and the possibility of being awarded an appropriate amount of money laid down in Article 12(4) ACLP. Before the court examines a complaint on its merits, a complainant should know when and on what grounds he can lodge a complaint, and under what conditions he may receive a compensation for excessive length of the proceedings. Due to the fact that the legislator did not lay down the criteria that a court should take into account when hearing a complaint about excessive length of proceedings, it is necessary to examine national case law and find out what factors affect the amount of compensation under Article 12(4) ACLP, and whether these are consistent with the ECtHR case law. In conclusion, it is emphasised that defective functioning of ACLP in the judicial practice mainly results from the inappropriate interpretation of the provisions by courts. An amendment to ACLP can partly help the legislator implement the recommendations of the ECtHR. However, a change in courts’ approach to a complaint about lengthiness of proceedings and consideration of the ECtHR case law are crucial for proper functioning of a complaint about lengthiness of proceedings.
Celem artykułu jest ustalenie przyczyn wadliwego funkcjonowania u.s.p.p. oraz zbadanie, czy a jeżeli tak, to jakimi środkami dysponuje ustawodawca, które umożliwią wykonanie zaleceń ETPC wynikających z wyroku z 7 dnia lipca 2015 r. w sprawie Rutkowski i inni p. Polsce i sprawią, że będzie ona skutecznym środkiem ochrony praw i wolności w rozumieniu art. 13 EKPC. Pozostawiając poza zakresem rozważań kryteria oceny przewlekłości postępowania, analizie poddano dwa zagadnienia mające zasadnicze znaczenie z perspektywy skarżącego – kwestię dostępu do omawianego środka zaskarżenia oraz możliwości otrzymania przez niego odpowiedniej sumy pieniężnej określonej w art. 12 ust. 4 u.s.p.p. Zanim skarga zostanie merytorycznie rozpoznana, skarżący musi wiedzieć, kiedy i na jakich zasadach, może on wystąpić z omawianym środkiem zaskarżenia, a także pod jakimi warunkami może otrzymać rekompensatę z tytułu przewlekłości. Z uwagi na fakt, że ustawodawca nie sformułował kryteriów, które powinien wziąć pod uwagę sąd rozpoznający skargę na przewlekłość, analizując orzecznictwo, zbadano, jakie czynniki mają wpływ na wysokość sumy z art. 12 ust. 4 u.s.p.p. i czy są zbieżne z orzecznictwem ETPC. W konkluzji podkreślono, że niewłaściwe funkcjonowanie u.s.p.p. w praktyce wymiaru sprawiedliwości w zasadniczej części jest konsekwencją wadliwej interpretacji przepisów ustawy przez sądy. Ustawodawca poprzez nowelizację u.s.p.p. jedynie częściowo może zrealizować zalecenia ETPC, a decydujące znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania skargi na przewlekłość ma zmiana podejścia judykatury do omawianego środka zaskarżenia oraz w większym stopniu uwzględnianie orzecznictwa strasburskiego.
Źródło:
Ius Novum; 2017, 11, 4; 119-141
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 20

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies