Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "religioznawstwo;" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Słownik terminologiczny nauk moralnych
Autorzy:
Witek, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047710.pdf
Data publikacji:
1975
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
słownik
słownik teologiczny
teologia
filozofia
psychologia
religioznawstwo
ekonomia
prawo
dictionary
theological dictionary
theology
philosophy
psychology
religious studies
economics
law
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1975, 30; 367-400
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Słownik terminologiczny nauk moralnych: (c.d.)
Autorzy:
Witek, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047699.pdf
Data publikacji:
1975
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
słownik
słownik teologiczny
teologia
psychologia
ekonomia
religioznawstwo
prawo
dictionary
teological dictionary
theology
psychology
economics
religious studies
law
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1975, 31; 381-400
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Słownik terminologiczny nauk moralnych: (dok.)
Autorzy:
Witek, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047658.pdf
Data publikacji:
1976
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
słownik
słownik teologiczny
teologia
psychologia
ekonomia
religioznawstwo
prawo
dictionary
theological dictionary
theology
psychology
economics
religious science
law
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1976, 32; 309-398
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O matriarchacie, bogini-matce i Babie Jadze, czyli najkrótsza historia ludzkości. Na marginesie książki Zygmunta Krzaka
On Mairiarchate, the Mother Goddess and the Wicked Witch or the Shortest History of Humankind
Autorzy:
Ziółkowski, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607457.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
religioznawstwo
prehistoria
Opis:
The paper examines a new attempt to resuscitate the matriarchy theory by Zygmunt Krzak. The author endeavours to outline what he considers the main line of development of the human society: the birth of matriarchy in the late Palaeolithic, its neolithic apogee, the rise of patriarchy at the turn from the Chalcolitic to the early Bronze, the relics of matriarchy in the subsequent epochs and the “new era” patriarchy of the last two millennia. The matriarchy hypothesis of Bachofen, Morgan and Engels is treated as a historical fact, decisively corroborated - he adds - by Gimbutas. Like her, he finds the corroborating material in artefacts depicting nude females or female genitals, and in the “evidence” on the so-called Mother-cult, the alleged neolithic worship of a supreme female principle of life and fertility, said to be reflected in goddesses of pagan pantheons and female figures of legend and folklore. One obsolete phantasy drives another, with total disregard of both the state o f our knowledge and the rules of the scholarly argument. Eg. the author does not bother about the legitimacy of reconstructing the features of the postulated neolithic Magna Mater on the basis of the epiphany of Isis in Apuleius the Platonist’s Golden Ass, written six thounsand years after the putative heyday of the pretended archetype of that new Roman deity in the guise of an old Egyptian goddess, one of the main vehicles of syncretic tendencies of the age. Neither does he explain why the overtly erotic images of women, made by men for men, should be treated as evidence for the cult of a supreme fertility goddess, nay, for matriarchy. No wonder that, judging by quotations, his main allies are - apart from Gimbutas - Jung, Fromm and their likes, and the occultists.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2008, 22; 337-342
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozumienie życia doczesnego i śmierci w źródłach islamskich – Koranie i hadisach
Autorzy:
Stefaniuk, Tomasz
Domańska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644202.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Islam
Muslime
islamisch
muslimisch
Koran
Sunna
Hadithe
Mohammed
Eschatologie
Soteriologie
Religionswissenschaft
Muslims
Muslim
Islamic
the Koran
the Quran
Hadith
Muhammad
Mahomet
eschatology
soteriology
religious studiem
islam
muzułmanie
islamski
muzułmański
sunna
hadisy
eschatologia
soteriologia
religioznawstwo
Opis:
Im Artikel werden die Grundsätze der islamischen Eschatologie und Soteriologie besprochen, insbesondere das Verständnis des irdischen Lebens und des Todes im Koran und in den Hadithen. Die Quellentexte des Islams bezeichnen Gott als Schöpfer der Welt und den Herrn aller Schöpfung, was wiederum den Glauben an völlige Abhängigkeit des Menschen von Gott bedeutet. Dem Islam zufolge ist der Mensch vor allem Träger der moralischen Tätigkeiten. Er wird nach seinem Tode die Rechenschaft über seine Entscheidungen ablegen, die er in seinem zeitlichen, als vorübergehende Probezeit begriffenen Leben, getroffen hat. Diejenigen Menschen, mit denen Gott zufrieden sein wird, werden mit ewigem Leben in paradiesischen Gärten belohnt, diejenigen dagegen, die Gottes Zorn erregt haben, werden in die Hölle verbannt.
The purpose of the article is the analysis of the foundations of Islamic eschatology and soteriology, and in particular the understanding of life and death in the Koran and the Hadith. Islamic source texts define God as the Creator of the world and the Lord of all creation, which implies absolute faith in humanity’s total dependence on the Almighty. According to the teachings of Islam, humans are primarily subjects of moral actions. As a result, they will be judged on the basis of the choices made during their lifetime, which is understood as the transient trial period. Humans who satisfy God’s wishes will be rewarded with eternal life in the heavenly gardens, while those who fail to comply with the Almighty’s commands will be subject to damnation.
Celem artykułu jest omówienie podstaw islamskiej eschatologii i soteriologii, a szczególnie rozumienia życia doczesnego oraz śmierci w Koranie i hadisach. Teksty źródłowe islamu określają Boga jako Stwórcę świata i Pana wszelkiego stworzenia, co z kolei oznacza wiarę w całkowitą zależność człowieka od Boga. Według islamu człowiek to przede wszystkim podmiot działań moralnych. Zostanie on po swej śmierci rozliczony z wyborów, których dokonał w życiu doczesnym, pojmowanym jako tymczasowy okres próby. Ci ludzie, z których Bóg będzie zadowolony, zostaną wynagrodzeni wiecznym przebywaniem w rajskich ogrodach, tych zaś, na których Bóg będzie zagniewany,obejmie kara Gehenny.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2013, 6
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bezpieczeństwo i pokój w nauczaniu Jana Pawła II zawarte w Orędziach na Światowe Dni Pokoju 1979-1986
Security and peace in the teaching of John Paul II, contained in the messages on the World Day of Peace 1979-1986
Autorzy:
Struzik, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/460965.pdf
Data publikacji:
2014-01
Wydawca:
Mazowieckie Biuro Planowania Regionalnego w Warszawie
Tematy:
Jan Paweł II
religioznawstwo
dni pokoju
Pope John Paul II
Religious Studies
days of Peace
Opis:
Bezpieczeństwo osobiste i społeczne należy do podstawowych wartości, na których człowiek chce opierać swoją egzystencję. Odnosi się ono do sfer życia osobistego i duchowego. Szczególnie dotkliwy jest niepokój wewnętrzny człowieka, poczucie zagrożenia, niepewność jutra, obawa przed przyszłością. Wartość pokoju, środki do jego zdobycia lub utrzymania są nieustannie analizowane i poddawane krytyce. Zagrożenie brakiem pokoju staje się groźne, zniewalające, prowadzi do wewnętrznego rozdarcia, a w stosunkach społecznych i politycznych prowadzi do wojny. Podstawą poczucia bezpieczeństwa jest zaufanie do drugiego człowieka i społeczności, w której się żyje. Każda ze społeczności ma właściwy sobie zakres oddziaływania i dlatego można postawić te społeczności w zależności od ich hierarchii, poczynając od społeczności międzynarodowych, a kończąc na rodzinie.
Źródło:
MAZOWSZE Studia Regionalne; 2014, 14; 97-100
1689-4774
Pojawia się w:
MAZOWSZE Studia Regionalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dharma and religion in Tagore’s views
Autorzy:
Milewska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437129.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
Rabindranath Tagore
religia
dharma
Religia człowieka
wiedza a wolność
badania porównawcze religii
komparatystyka
metodologia porównawcza
religioznawstwo
filozofia religii
universal religion
The religion of Man
Indian thought
freedom
comparative methodology
religious studies
philosophy of religion
Opis:
Rabindranath Tagore (1861–1941), one of the greatest contemporary Indian thinkers, discussed the problem of religion and faith on the ground of global pluralism and religious diversity. He presented his views in numerous poetical works (including Gitanjali, a collection of Song offerings translated into English, for which he was awarded with the Noble Prize in literature in 1913), but he also delivered many speeches, mostly addressed to the Western audience (e.g. The religion of Man). In his writing, Tagore often uses the terms “religion” and dharma interchangeably. This article focuses on both key terms and on the question whether they may be seen as equivalent according to him. Does he really equalize both terms? or, How was his understanding of “religion” and dharma influenced by his cultural background? The article opens with the analyse of the dictionary definitions of both key terms. Next, at the basis of dictionary explanation the main question is raised: whether “religion” and dharma could be treated as equivalents in their whole range of meanings or should their understanding be limited to a chosen definition or definitions? In the following section, Tagore’s concept of the so called “Man the Eternal” and “Divinity in Man” is briefly described. Final comments include some remarks on both terms explained in the light of Tagore’s view on comparative methodology. He claims that “religion” and dharma are close in meaning, since they both stand for the rational description of the individual experience of divinity. Therefore, they may ultimately lead to the common end, regardless their different cultural roots and various circumstances in which both concepts developed. Tagore argues for freedom as the preliminary condition for understanding of the phenomenon of transcendence of human nature towards the experience of divinity. He understands freedom as perfect harmony realized in this world but not merely through our response to it in knowing but in being. Only when such an approach is accepted the experience of “Man the Eternal” can be achieved. In this respect all human beings may meet, regardless they come from Western or Eastern culture. Such an exposition of the core of religious experience allows us to use the terms of “religion” and dharma interchangeably, and thus contribute to the comparative methodology in religious studies.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2014, 4, 1; 81-88
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Korean Shamanism - Religion of Reconciliation and Coexistence
Koreański szamanizm – religia pojednania i współistnienia
Autorzy:
Kyong-geun, Oh
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/916632.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Korean shamanism
religious studies
szamanizm koreański
religioznawstwo
Opis:
This article is to explain the basic rules of Korean shamanism. First the religious views of Koreans are presented. The importance of harmony in the lives of Koreans is highlighted. It is stressed that the concepts of Confucianism, Buddhism and Taoism do not exclude one another, do not erect barriers and they promote mutual tolerance and are intertwined in Korea. Next, the role of Korean shamanism in helping common people solve their problems are discussed. Korean shamanism is one of the best examples of unorganized religions and possesses features typical of such religions. Shamanism has a well-formulated system of beliefs as well as behaviours and conduct but its practices and its canons are not well-organized. Consequently, shamanism plays a latent function in society similarly as systems of values, morals, manners and emotions. The author also describes the shamanic ritual called gut. Finally, the contemporary views on and approaches to Korean shamanism are touched upon.
Źródło:
Investigationes Linguisticae; 2014, 31; 33-42
1426-188X
1733-1757
Pojawia się w:
Investigationes Linguisticae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rabindranath Tagore on a comparative study of religions
Autorzy:
Mukherjee, Asha
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437551.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
Rabindranath Tagore
religia człowieka
badania nad religiami
religioznawstwo
pluralizm religijny
filozofia religii
badania porównawcze
komparatystyka
hinduizm
filozofia indyjska
religia uniwersalna
uniwersalizm religijny
boskość człowieka
The religion of Man
religious studies
religious pluralism
philosophy of religion
comparative studies
Hinduism
Universal religion
Divinity of Man
Opis:
Study of religion describes, analyzes and compares how certain human beings do in fact express their faith in terms of particular scriptures, religious figures, sacred rituals, community solidarity, etc. — and how all these explicitly religious phenomena may relate to other aspects of people’s lives. It also aspires and addresses the questions to be even-handed, objective, based on evidence that may be checked by any competent inquirer, and non-committal on claims to divine revelation and authority. It is in principle comparative, not in a judgmental evaluative sense, but in terms of describing and analysing comparable elements or phenomena from various religious traditions, using the same criteria in each case. The paper begins with a brief report on the study of religion in the context of India and presents in detail Rabindranath Tagore’s (1861–1941) views on the need, an objective and philosophy behind the comparative study of religion. As Tagore observes, when studying religion one usually chooses among two alternative approaches: to do research on the secret text or to study the rituals. Tagore accepts fully none of them and instead suggests to rediscover how human aspiration for transcendence works in practice, how it sustains the individual — often marginalized by the power of institutionalised religion — and society, and how it generates new cultural forms. For Tagore, the essence of religion lies is the will to transcend the limit of the self-cantered being towards an ideal of perfection — which he calls divinity of Man. His understanding of the “religion of Man”, as he puts it, is discussed in the major part of the paper.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2014, 4, 1; 69-80
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia komparatywna. Geneza, opcje, szanse i problemy
Comparative Theology. Origins, Options, Opportunities and Problems
Autorzy:
Kałuża, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040747.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teologia komparatywna
teologia religii
religioznawstwo
metoda
metodologia
prawda
religia
comparative theology
theology of religions
religious studies
method
methodology
truth
religion
Opis:
Niniejszy artykuł stawia sobie za cel prezentację i krytyczną ocenę teologii komparatywnej (comparative theology). Dyscyplina ta uprawiana jest głównie w środowiskach anglosaskich, a ostatnio w Niemczech. W części pierwszej ukazano genezę oraz pojęcie teologii komparatywnej. Widzi się w niej dyscyplinę teologiczną, która w dialogu z innymi naukami religiologicznymi, zwłaszcza z empirycznym religioznawstwem (comparative religion), dokonuje refleksji nad innymi religiami. Tym, co odróżnia ją od teologii religii, jest jej mikrologiczny charakter (tj. koncentracja na zagadnieniach szczegółowych) oraz konsekwentnie stosowana metoda porównawcza. Nie jest ona jednak religioznawstwem, gdyż nie poprzestaje na zwykłym opisie zjawisk religijnych, ale stawia pytanie o ich prawdziwość. Teolog komparatywny nie dystansuje się też od własnej tradycji religijnej, ale stara się na nią spojrzeć z perspektywy innych tradycji, z którymi prowadzi uczciwy dialog. Teologia komparatywna jest zjawiskiem wysoce zróżnicowanym (nie ma jednej koncepcji tej dyscypliny). Różnorodność tę ukazano na przykładzie komparatystyki F.X. Clooney'a oraz R.C. Neville’a. Kolejna część artykułu poświęcona jest kwestiom metodologicznym. Status metodologiczny teologii komparatywnej nie jest jeszcze do końca ustalony. Dwa zagadnienia są tutaj szczególnie ważne: relacja teologii komparatywnej do empirycznych nauk o religii oraz jej stosunek do teologii religii. Autor nie zgadza się ztezą, że teologia komparatywna powinna zastąpić teologię religii. Niejasny jest przede wszystkim teologiczny charakter teologii komparatywnej. Samo podjęcie kwestii prawdziwości przekonań religijnych nie czyni z niej jeszcze teologii. Także filozofia religii podnosi tę kwestię. Z drugiej strony zarzuty teologów komparatywnych pod adresem teologii religii są po części słuszne (ogólnikowość, aprioryczność wydawanych sądów, niedocenianie inności/odmienności itd.). W takiej sytuacji można by sobie życzyć twórczej kooperacji obydwu dyscyplin. Efektem tego mogłaby być „komparatywna teologia religii”.
This article describes the comparative theology and focuses on its critical assessment. As a scientific discipline, it has been developed mainly in Anglo-Saxon circles and recently in Germany, as well. In the first part the author presents origins and the concept of comparative theology. It is generally understood as a theological discipline which reflects on other religions within the frame of dialogue with religiological sciences, especially with the empirical comparative religion. The micro-logical nature (i.e. specific issues) and the consistently applied comparative method distinguish it from the theology of religions. It is not, however, a part of religious studies in general because it does not confine itself to mere description of religious phenomena, but it raises the question of its veracity. Comparative theologians do not distance themselves from their own religion, but they attempt to look at it from the perspective of other traditions in the context of genuine interreligious dialogue. The comparative theology is highly diverse (there is no just one conception of it). The author illustrates this diversity with the views of two comparative theologians: F.X. Clooney and R.C. Neville. The second part of the article deals with methodological issues. The methodological status of comparative theology has not been fully established yet. Two issues are particularly important here; the relation of the comparative theology with empirical religious studies and its relationship to the theology of religions. The author does not agree with the thesis that the comparative theology should replace the theology of religions. Decisive in this respect is the unclear theological nature of comparative theology. Mere focusing on the veracity of religious beliefs does not make theology out of it. The philosophy of religion raises this issue as well. On the other hand allegations of comparative theologians against the theology of religions are partly true (i.e. vagueness, apriority of judgments, underestimation of otherness/difference, etc.). In such asituation a creative cooperation of both disciplines could be the solution, with a “comparative theology of religions” as a final consequence.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 9; 43-91
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The phenomenological method revisited: towards comparative studies and non-theological interpretations of the religious experience
Autorzy:
Sander, Ake
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437094.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
filozofia religii;
socjologia religii;
fenomenologia religii;
religioznawstwo;
badania porównawcze;
komparatystyka;
metodologia badań porównawczych;
sekularyzacja
philosophy of religion
sociology of religion
phenomenology of religion
religious studies
comparative studies
comparative methodology
secularization
Opis:
During the last decades, two major and interrelated themes have dominated the study of religion: (a) the theme claiming that the long taken-for-granted so-called secularization thesis was all wrong, and (b) the theme of the so-called “return” or “resurgence of religion”. This global revival of religion — on micro, meso and macro levels — has been chronicled in a number of important books lately. As even a quick glance in some of the many textbooks about religious studies reveal that there are many various ways of studying religion — theologically, sociologically, psychologically, anthropologically, philosophically, etc. — and they can be tackled from many different ideological or theoretical “slants” or perspectives – gender, postcolonial, orientalism, postmodernism, inside/outside, hermeneutical, etc. And it seems to be a general rule within science that the more important, complex and controversial a subject area is perceived to be, the more heated the debate about theory, method and definitions of concepts seems to be within it. Comparative religion can, very broadly, be carried out from two types of data: texts or actual living human beings. During the last thirty or so years, and in tandem with the initially mentioned two themes, the latter – what many scholars now call “lived religion” (Hall, 1997; Orsi, 2005; Ammerman, 2007; Mcguire, 2008) – have more and more come to the fore in departments of religious studies. This can be seen as a “rejuvenation” of Friedrich Schleiermacher’s opinions that the only way to study religion adequately was in and through the religious beliefs and practices of actually living human beings and that the heart of religion was to be found, not in rules and regulations, hierarchies and hymnbooks, but in the individual’s experience of dependence upon a power infinitely greater than his own. The student of religion must, in other words, concentrate, not on what people might do, ought to do, or what the textbooks say they are supposed to do, but on what they actually do, and the ways in which they actually behave, and why they do what they do — their motives, reasons or inducements for doing what they do.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2014, 4, 1; 9-34
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
BOHATEROWIE OPTYMALNIE NIEMOŻLIWI. GENEZA, STRUKTURA I FUNKCJE MITYCZNEJ KONTRINTUICYJNOŚCI
OPTIMALLY IMPOSSIBLE HEROES. GENESIS, STRUCTURE AND FUNCTIONS OF THE MYTHICAL CONTRINTUITIVENESS
Autorzy:
Czeremski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424074.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Lubuskie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
myth
cognitive science
cognitive study of religion
contrintuitiveness
intentional agent
mit
kognitywistyka
religioznawstwo kognitywne
kontrintuicyjność
intencjonalny agens
Opis:
Bohaterowie mityczni zawsze przekraczają kondycję realnego człowieka. Celem prezentowanego artykułu jest wyjaśnienie tej tendencji, poprzez odwołanie do ustaleń religioznawstwa kognitywnego, a zwłaszcza do kluczowej dla tego podejścia idei kontrintuicyjności. Zgodnie z przyjętą perspektywą mityczne zniekształcenie koncepcji człowieka nie ma charakteru przypadkowego i ogranicza się wyłącznie do naruszenia intuicyjnych oczekiwań dotyczących tzw. kategorii ontologicznych. Jeśli naruszenia tego rodzaju mają umiarkowany charakter, bądź to w postaci stopnia zniekształcenia danego wyobrażenia, bądź proporcji wyobrażeń kontrintuicyjnych do intuicyjnych, to zawierające je narracje zapamiętywane są lepiej niż narracje złożone wyłącznie z wyobrażeń intuicyjnych. Wyjaśnia to preferencje do utrwalania takich form jak mit. W stopniu szczególnym zniekształcanie intuicyjnych oczekiwań dotyczy mitycznego bohatera, co z kolei wynika z wyższego stopni istotności wyobrażeń kontrintuicyjnych agensów, nad kontrintuicyjnymi wyobrażeniami innego typu. W artykule omówiono koncepcje kontrintuicyjności w rozumieniu religioznawstwa kognitywnego, oraz genezę tej koncepcji. Następnie przedstawiono strukturę wyobrażeń kontrintuicyjnych i przykłady wyobrażeń tego rodzaju oraz przedyskutowano kwestie związków kontrintuicyjności z nadprzyrodzonością. Odniesiono się także do empirycznych weryfikacji założeń teoretycznych zwłaszcza w takim zakresie, w jakim wyjaśniają one strukturę mitycznych narracji. Artykuł kończy się rozważaniami dotyczącymi ewolucji kontrintuicyjnego bohatera mitu, który wraz z racjonalizacją tej tradycyjnej formy narracyjnej może ulegać przekształceniom w kierunku bardziej intuicyjnych wariantów.
Mythical heroes always cross the borders of what we think as the everyday condition of the real human being. The object of this research is the explanation of this phenomena by referring to some of the definitions from the cognitivist religious studies and particularly to the idea of contrintuitiveness crucial for this attempt. According to the assumed perspective, the mythical deformation of the concept of human being does not have the accidental character and is limited solely to the infringement of the intuitive expectation connected with ontological categories. If these kinds of infringements have moderate character and appear in the form of the destabilisation of the given image, or are presented in the form of proportional relations of contrintuitive representation to intuitive one, then, the narrations that embrace them are remembered better than the narrations composed exclusively of intuitive images. This is the explanation of the consolidation of such a form as a myth. The destabilisation of the intuitive expectations concerns particularly the mythical hero, but results from higher degree of the essentiality of the contrintuitive agents’ images over the contrintuitive images of other types. The research objective of this article was to present the theories of contrintuitiveness adapted to cognitive religious studies and the genesis of this conception. In the next part of the article the structure of the contrintuitive images was presented, together with the examples of these kinds of images. Further the relations between contrintuitiveness and supernaturality were discussed. The author tried also to deal with the empirical verification of the theoretical assumptions, particularly these ones which explain the structure of the mythical narration. In the end of the article we are provided with the analyses concerning the evolution of the contrintuitive mythical hero, who, together with the rationalisation of this traditional narrative form, can be transformed into more intuitive variants.
Źródło:
Rocznik Lubuski; 2016, 42, 2; 29-49
0485-3083
Pojawia się w:
Rocznik Lubuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Meandry wychowania ekumenicznego
Meanderings of Ecumenical Education
Autorzy:
Chałupniak, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595127.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
evangelical pedagogy of religion
ecumenical education
ecumenical dimension of catechesis
the school teaching of religion
religious studies
ewangelicka pedagogika religii
ekumeniczne wychowanie
ekumeniczny wymiar katechezy
szkolna lekcja religii
religioznawstwo
Opis:
This article in a synthetic way presents the complex issue of ecumenical education of religion, fluctuated between ‘catechesis’ and ‘religious studies’. Catechesis is a basic teaching of the Church about salvation and was understood as an integral and systematic process of upbringing in faith. The term „religious studies” was used as a form of the communication of knowledge about religion, as teaching about religion or religions with no stress on any of them, without trying to make any personal references, treating religion solely in a horizontal way, as a phenomenon related to human life. Pedagogy of religion done without a specific confession, specific denomination is a peculiar form of secularisation, regardless whether it is intended or not. Such pedagogy of religion becomes paradoxically a science located outside a confession, which serves its development as a pedagogical theory, not a specific practice of education. Religion is treated as a universal phenomenon having its share in obtaining a fullness of humanity. Contemporarily offered pedagogy of religion can not be identified with the Catholic pedagogy or a pedagogy of any Christian church.
Artykuł ukazuje w sposób syntetyczny szereg zagadnień związanych z ekumenicznym wychowaniem religijnym, znajdującym się pomiędzy „katechezą” a „religioznawstwem”. Katecheza jest podstawowym nauczaniem danego Kościoła dotyczącym zbawienia i jest rozumiana jako integralny i systematyczny proces wychowania wiary. Termin „religioznawstwo” był używany jako forma przekazu wiedzy na temat religii, nauczanie o religii czy religiach, bez tworzenia osobistych odniesień, pozostając na płaszczyźnie horyzontalnej, traktując religię jako fenomen związany z ludzkim życiem. Pedagogika religii uprawiana bez odniesienia do konkretnego wyznania, konkretnej wiary jest specyficzną formą sekularyzacji, niezależnie od tego, czy jest ona zamierzona, czy nie. Taka pedagogika religii staje się paradoksalnie nauką ulokowaną poza określonym wyznaniem, co służy jej rozwojowi jako teorii pedagogicznej, a nie określonej praktyce wychowania. Religię traktuje się jako uniwersalny fenomen posiadający udział w osiąganiu pełni człowieczeństwa. Proponowana pedagogika religii nie może być utożsamiana z pedagogiką katolicką ani pedagogiką żadnego z chrześcijańskich Kościołów.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2017, 17; 365-380
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wilfred Cantwell Smith i działalność Instytutu Badań Islamu (McGill University)
Wilfred Cantwell Smith and the Institute of Islamic Studies
Autorzy:
Stawiński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480764.pdf
Data publikacji:
2017-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
historia porównawcza religii
Instytut Badań Islamu
Islam
McGill University
Religioznawstwo
W.C. Smith
Institute of Islamic Studies
comparative religion studies
study of religions
Opis:
Artykuł omawia sylwetkę i działalność naukowo-organizacyjną Wilfreda Cantwella Smitha (1916-2000), wybitnego kanadyjskiego religioznawcy, badacza islamu, filozofa i teologa. Przedmiotem opisu jest założony przez niego w 1952 roku Instytut Badań Islamu (Institute of Islamic Studies) w McGill University, placówka o światowej renomie, znana z nowatorskiego programu studiów oraz niekonwencjonalnych, jak na owe czasy, metod współpracy przedstawicieli różnych tradycji religijnych i kulturowych. Zarówno myśl W.C. Smitha, jak i działalność Instytutu wywarły znaczący wpływ na dzisiejszy paradygmat studiów orientalistycznych oraz kooperację przedstawicieli odmiennych tradycji religijnych, głównie chrześcijańskiej i muzułmańskiej.
Wilfred Cantwell Smith (1916-2000) was a distinguished Canadian scholar of religion, Islam, philosophy and theology. In 1952 he founded the Institute of Islamic Studies at the McGill University. The Institute quickly won a wide recognition in the academia for its ingenious course of studies and unconventional – for its times – cooperation between representatives of different religious and cultural traditions. Christian, Muslim and other religious scholars today, and their collaboration in the oriental studies, own much to the influence of W.C. Smith and his Institute.
Źródło:
Nurt SVD; 2017, 1; 69-78
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies