Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "religious rights" wg kryterium: Temat


Tytuł:
The Crime of Offending Religious Feelings – Legal Analysis
Przestępstwo obrazy uczuć religijnych – analiza prawna
Autorzy:
Niedźwiecka, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1797621.pdf
Data publikacji:
2021-07-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
religious rights and freedoms
subject matter of protection
insult
religious feelings
prawa i wolności religijne
przedmiot ochrony
uczucia religijne
zniewaga
Opis:
W artykule przedstawiono analizę prawną przestępstwa, o którym w art. 196 Kodeksu karnego. Ze względu na ograniczone ramy niniejszego opracowania Autor ogranicza swoje rozważania do analizy poglądów prawników i komentatorów dotyczących przedmiotu ochrony oraz materialnej i osobowej strony przestępstwa obrazy uczuć religijnych. Ponadto Autor wskazuje na brak ustawowej definicji pojęcia „uczucia religijne”, wykazując jednocześnie konsekwencje prawne takiego stanu rzeczy. Autor postuluje, aby art. 196 Kodeksu karnego został zmieniony pod kątem analizowanego pojęcia, wskazując na potrzebę ustalenia prawnej definicji pojęcia „uczucia religijne” lub zastąpienia go pojęciem tak zdefiniowanym, aby wykluczyć swobodę interpretacji zakresu przedmiotu ochrony na podstawie art. 196 Kodeksu karnego.
This paper presents a legal analysis of the crime stipulated in Art. 196 of the Criminal Code. Due to the limited framework of this study, the author confines her reflections to the analysis of the views of legal scholars and commentators on the subject matter and subject of protection and the material and personal side of the crime of offending religious feelings. Moreover, the author points to the lack of a statutory definition of the term “religious feelings,” demonstrating at the same time the legal consequences of such a state of affairs. The author postulates that Art. 196 of the Criminal Code be amended in terms of the concept analysed, pointing to the need to establish a legal definition of the term “religious feelings” or to exchange it with a concept defined so as to rule out freedom in interpretation of the scope of subject matter of protection under Art. 196 of the Criminal Code.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2021, 10, 1; 161-173
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odpowiedzialność prawnokanoniczna lekarza za realizację obowiązków ustawowych zawartych w art. 39 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty
Canonical-legislative responsibility of the physician for the implementation of the statutory obligations contained in article 39 of the act on professions of doctor and dentist
Autorzy:
Czelny, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806882.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawo wyznaniowe
klauzula sumienia
Kodeks Prawa Kanonicznego
religious rights
conscience clause
Code of the Canon Law
Opis:
Art. 39 ustawy z dnia 5.12.1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty stanowi, że lekarz może powstrzymać się od wykonywania świadczeń zdrowotnych niezgodnych z jego sumieniem, z zastrzeżeniem art. 30, z tym, że winien obligatoryjnie udzielić informacji o możliwości dokonania tego świadczenia u innego lekarza lub w podmiocie leczniczym oraz uzasadnić i odnotować ten fakt w dokumentacji medycznej. Lekarz wykonujący swój zawód na podstawie stosunku pracy lub w ramach służby ma ponadto obowiązek uprzedniego powiadomienia na piśmie przełożonego. Lekarz nie może skorzystać z realizacji powyższej normy prawnej, jeśli zwłoka w udzieleniu pomocy lekarskiej mogłaby spowodować niebezpieczeństwo utraty życia, ciężkiego uszkodzenia ciała lub ciężkiego rozstroju zdrowia, oraz w innych przypadkach niecierpiących zwłoki (zob. art. 30 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty). Zgodnie z powyższym, lekarze mogą odmówić wykonania świadczeń medycznych niezgodnych z ich właściwie uformowanym sumieniem lekarskim, powołując się na ich przekonania religijne lub moralne. Konstrukcję taką określa się mianem klauzuli sumienia, która pozostaje w sprzeczności z obowiązkiem wymienionym w art. 39 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty – udzielenie informacji o możliwości dokonania takiego świadczenia u innego lekarza lub w innym podmiocie leczniczym. W niniejszym artykule podęto próbę odpowiedzi na pytanie: jaka jest odpowiedzialność prawnokanoniczna lekarza za realizację obowiązków ustawowych zawartych w art. 39 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty? Czy lekarz zaciąga jakąkolwiek sankcję prawnokanoaniczną, a jeśli tak to jaką za odmowę świadczeń niezgodnych z jego właściwie uformowanym sumieniem przy jednoczesnym zachowaniu spoczywających na nim ustawowych obowiązków? Czy ustawowe obowiązki z art. 39 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty noszą znamię współuczestnictwa wobec niedozwolonych moralnie zabiegów medycznych? Rozważania ograniczono do problemowego na gruncie prawa kanonicznego jednego z obowiązków wymienionych w art. 39 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty – obowiązku informacyjnego, polegającego na odmowie wykonania świadczenia niezgodnego z sumieniem lekarza (klauzula sumienia) przy jednoczesnym poinformowaniu pacjenta o wykonaniu tego świadczenia u innego lekarza lub w innym podmiocie leczniczym. Obciążenie lekarza obowiązkiem wskazania realnych możliwości uzyskania świadczenia u innego lekarza lub w innym podmiocie leczniczym nie wydaje się właściwe. Powyższa myśl została potwierdzona przez Zespołu ekspertów Konferencji Episkopatu Polski ds. bioetycznych w sprawie klauzuli sumienia z dnia 14 lutego 2014 r., który stoi na stanowisku, że „do zaprzeczenia istocie klauzuli sumienia prowadziłaby sytuacja, gdyby lekarz odmawiając wykonania świadczenia zdrowotnego ze względu na obiekcję sumienia, był zobowiązany do zapewnienia realizacji tego świadczenia przez innego, konkretnie wskazanego lekarza lub podmiotu leczniczego, gdzie takie świadczenie jest wykonywane. Podobny wymóg w zasadzie zmuszałby lekarza do aktywnego poszukiwania miejsca, gdzie pacjent będzie realizować świadczenie. Nie wolno warunkować korzystania z klauzuli sumienia tym, czy lekarz podejmując decyzję o odmowie udzielenia świadczenia zapewni jego realizację przez inną osobę lub podmiot” (pkt 12). Od strony moralnej obowiązek informacyjny zawarty w art. 39 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty powoduje w rzeczywistości „złamanie” sprzeciwu sumienia, zmuszając do pośredniego udziału w niezaakceptowanej procedurze, np. w przerwaniu ciąży. Realizacja tego obowiązku przez lekarza jest czynem radykalnie złym i na forum internum jest grzechem. Zaś, od strony prawnej nie możemy jednoznacznie stwierdzić, czy lekarz realizując powyższy obowiązek informacyjny zaciąga karę kanoniczną ekskomuniki latae sententiae na mocy kan. 1398 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. W tej kwestii należałoby rozpatrywać każdy przypadek z osobna.
Article 39 of the Law of 5.12.1996 on the professions of doctor and dentist is that your doctor may refrain from performing health provisons being at odds with his conscience, subject to art. 30, he must obligatorily provide information on the possibility of this benefit from another physician or medicinal entity and justify and record this fact in the medical records. A doctor performing profession on the basis of his employment or in the service has a duty to inform the supervisor before-hand. The doctor can not take advantage of the implementation of the above legal standards, if the delay in giving medical aid could lead to danger of loss of life, serious injury or serious health disorder, and in other cases of urgency (see Art. 30 of the Act on professions of doctor and dentist). Accordingly, doctors can refuse to perform medical services incosistent with their  formed medical conscience, referring to their religious and moral beliefs. The structure is called the conscience clause, which is in contradiction with the obligation referred to in Art. 39 of the Act on professions of doctor and dentist – for information on the possibility of such benefit from another physician or other medical entity. In this article, the attempt has been taken to answer the question: what is the physician’s canonicallegislative responsibility for implementation of statutory obligations contained in Art. 39 of the Act on professions of doctor and dentist? Does the physician apply any canonical-legislative penalty, and if so, what’s the refusal of benefits incompatible with his properly formed conscience while having statutory responsibilities? Are the statutory obligations of Art. 39 of the Act on professions of doctor and dentist inconsistent with  morally unacceptable medical treatment?   Considerations are limited to the problem on the basis of canon law, one of the obligations set out in Art. 39 of the Act on professions of doctor and dentist – obligation to provide information involving the refusal of a provision contrary to the conscience of the doctor (the conscience clause), at the same time informing the patient about the implementation of this provision from another physician or other therapeutic entity. Making the doctor liable to the duty to indicate the real possibilities to get health provisions from other doctor or a medical representative seems to be appropriate. The above-mentioned idea has been confirmed by the bioethics experts of the Polish Episcopate on the issue of conscience clause from 14 February 2014 which states: “to deny conscience clause would lead the situation, if the doctor refusing to comply with health benefits due to objection of con-science, was required to ensure the implementation of this provision by another, specifically designated medical or therapeutic entity where such provision is made. A similar requirement would force the physician to actively seek a place where the patient will realize the benefit. The use of the conscience clause cannot be conditioned, whether the doctor making the decision to refuse the pro-vision will ensure its implementation by another person or entity” (point 12). From the moral point of view, the obligation to provide information contained in Art. 39 of the Act on professions of doctor and dentist will actually “break” conscientious objection, forcing the indirect participation in unaccepted procedures, such as abortion. The implementation of this obligation by the doctor is an act radically wrong and the forum internum is a sin. And, from the legal side, we can not unambiguously determine whether the doctor carrying out the above information obligation incurs the penalty of excommunication latae sententiae on the basis of canon 1398 Code of the Canon Law of 1983. Therefore, every case should be examined individually.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2014, 24, 3; 79-98
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“GOD’S NOT DEAD 2” DILEMMA: SELECTED RELIGIOUS LIBERTY ISSUES OF K-12 SCHOOL TEACHERS
Autorzy:
Zamkowska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/628464.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
religious liberty, K-12 schools, public employees’ speech rights, religious expression
Opis:
The aim of the research is to confirm whether “God’s Not Dead” (2016) production is an adequate portrayal of religious liberty of school officials in present-day K-12 schools in the United States. The author limited the discussion to the essential problem questions inspired by the production, such as teachers’ right to express their religious views both in the formal setting of a class discussion, and out-of-class informal exchange with students and fellow faculty members. The problem was discussed against the backdrop of selected legal and legislative acts that determine the scope of teachers’ religious expression, such as selected courts’ decisions, official federal guidelines issued by the Department of Education as well as the guides published by non-government organizations. The results of the Bible Literacy Project as well as interviews with several school officials were utilized to further verify the basic concepts of the research. The source texts were analyzed using a close reading method. The study seems to prove that due to the complexity of the legal system as well as the discrepancy between the lines of decisions reached in lower courts it difficult to unambiguously assess the probability of the scenario featured in the movie. However, observable trends in case law and governmental control over teachers’ in-class speech appear to imply that the script is definitely accurate in its portrayal of a legal liability of teachers, and possibly less so in respect of the favorable outcome of the dispute.
Źródło:
Journal of Education Culture and Society; 2018, 9, 2; 38-51
2081-1640
Pojawia się w:
Journal of Education Culture and Society
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The exposition of religious and cultural symbols according to the political European system. The case Lautsi versus Italy at the European Court of Human Rights
Autorzy:
Galantini, Luca
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640573.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
European Court of Human Rights, Religious Symbols, Case of Lautsi versus Italy
Opis:
On 3rd November 2009 the European Court of Human Rights in Strasburg ruled that Italy had to remove crucifi xes from school classrooms, thereby supporting the application submitted by Soile Lautsi Albertin, an Italian citizen of Finnish origin, “in the name of the principle of state secularism.” The above decision sparked an uproar and criticism which reverberated throughout entire Europe. On 30th June 2010, an appeal against this ruling, inspired by an ideological vision of religious freedom, had been discussed by Italian government lawyers before the Grand Chambre of the Court of Justice in Strasbourg. The Appeal judgment cancelled the first verdict and recognized the Italian Government’s reasons and rights to display crucifixes in public schools. It was concluded that the first judgment didn’t take into consideration the social and public role of religion, especially the Christian one, in the process of building a civil society and a public law system and promoted religious indifferentism which stands in contradiction with the entire history, culture and rights of the Italian people and the peoples of Europe.
Źródło:
Prace Historyczne; 2013, 140, 2
0083-4351
Pojawia się w:
Prace Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geneza i źródła wolności religii w europejskiej przestrzeni politycznej i prawnej
The origin and source of religious freedom in european political and legal space
Autorzy:
Kącka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494779.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Religious freedom
Natural rights
Human rights
Opis:
A person, as a human being, has his or her own natural rights. These include, among other things, the right to life, to express one's views and the right to privacy. These rights are fundamental and indisputable. Among them is one of the most important liberties – the right to religious freedom. While one of the most important principles, its simplicity and naturalness raise at the same time many doubts. This study aims to provide a general presentation of the principles of the right to freedom of religion: the origin and history of the formation of this right and the road to its sanction. This article also discusses the chief contemporary documents which guarantee this freedom and the rulings of the European Courts of Human Rights in cases concerning infringement of religious rights.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2013, 34; 155-174
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Challenges Related to the Increase of Religious Diversity in the Light of the Judicial Decisions of the European Court of Human Rights
Autorzy:
Hucał, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015915.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
the European Court of Human Rights
religious diversity
religious symbol
proselytism
Opis:
European states responded in different ways to tensions related to the increase in religious diversity, and the restrictions introduced were considered appropriate when they resulted from public security and the need to protect others, especially if the state presented a credible justification. On this occasion, the case-law of the ECHR developed two key concepts for the determination of the presence of religious symbols in public places: a powerful external symbol and an essentially passive symbol. An important achievement of the Tribunal is also the introduction of the concept of “improper proselytism.” Certainly, a further increase in religious diversity in Europe may lead to new areas of controversy, which will then be assessed by the ECHR. However, the existing instruments used by the Court, such as the idea of the Convention as a living document, the theory of the margin of appreciation or the analysis of the existence of the European consensus, enable it to develop its interpretation in this regard.
Źródło:
Ecumeny and Law; 2021, 9, 2; 125-139
2353-4877
2391-4327
Pojawia się w:
Ecumeny and Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The right to freedom of religion
Autorzy:
Dură, Nicolae V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554675.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
religious freedom
human dignity
juridical instrument
the Universal Declaration of Human Rights
Opis:
The brief analysis of the text of the main International and European juridical instruments, i.e. the Universal Declaration of Human Rights, the two International Covenants adopted in 1996, the European Convention on Human Rights, the Charter of Nice (2000) and the two fundamental Treaties of EU revealed that the right to freedom of Religion is a "jus cogens" of the present-day, initially founded both on "jus divinum"and "jus naturale".
Źródło:
Annales Canonici; 2014, 10; 27-42
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gwarancje wychowania religijnego dzieci w prawie polskim
The guarantees for the religious upbringing of children in Polish law
Autorzy:
Sztychmiler, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887327.pdf
Data publikacji:
2021-12-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
wychowanie religijne
wolność religijna
prawa człowieka
nauczanie religii
prawo wyznaniowe
religious upbringing
religious freedom
human rights
law on religion
religious education
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest odpowiedź na pytanie o wystarczalność gwarancji wychowania religijnego w obowiązującym prawie polskim. Rodzice mają naturalne prawo podejmowania działań zmierzających do ukształtowania swoich dzieci pod względem psychicznym, umysłowym, duchowym, moralnym, światopoglądowym i religijnym. Słusznie znalazło to odzwierciedlenie w polskich przepisach konstytucyjnych, które uniemożliwiają narzucanie wzorców wychowawczych, kształtowanie postaw i przekonań dzieci wbrew woli rodziców. Również postanowienia umów międzynarodowych poświęconych ochronie praw człowieka nie ograniczają się z reguły do generalnego zagwarantowania wolności myśli, sumienia i religii każdemu człowiekowi. Zawierają też zazwyczaj postanowienia chroniące prawo rodziców do decydowania o kierunku wychowania moralnego i religijnego swego potomstwa. W zgodzie z tymi standardami ukształtowano przepisy polskich ustaw oraz wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych. Niezależnie od wyznania wszystkim zapewniono w szczególności możliwość korzystania z nauczania religii w szkołach. Można więc stwierdzić, że prawo rodziców do religijnego wychowania swych dzieci korzysta w Polsce z dość szerokiej ochrony. Jej ewentualne niedostatki mogą wynikać z niewłaściwego stosowania prawa. Kwestia ta zasługuje jednak na osobną analizę.
This article addresses the question of the sufficiency of the guarantees for religious upbringing in current Polish law. Parents have a natural right to take action in shaping the psychological, mental, spiritual, moral, philosophical and religious development of their children. This is rightly reflected in the Polish constitutional regulations, which prevent imposing patterns of upbringing and shaping children’s attitudes and convictions against the will of their parents. Likewise, the provisions of the international agreements for the protection of human rights are usually not confined to general guarantees of the freedom of thought, conscience and religion of every person. They often protect parents’ rights over their children’s moral and religious upbringing. The Polish primary and secondary legislation in line with these standards. Irrespective of their religion, everyone is ensured the opportunity to receive religious education at school. It can thus be concluded that the right of parents to the religious upbringing of their children is afforded relatively broad protection in Poland. Its possible limitations may be due to improper application of the law. This issue, however, deserves a separate analysis.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2021, 24; 211-228
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dopuszczalność krytyki ideologii gender w kontekście prawa do swobodnego pełnienia misji przez Kościół katolicki w Rzeczypospolitej Polskiej
Autorzy:
Steczkowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554734.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
gender, religious freedom, the Catholic Church, human rights, the principle of autonomy, freedom to perform religious functions
gender, wolność religijna, Kościół katolicki, prawa człowieka, zasada autonomii, swoboda wykonywania funkcji religijnych
Opis:
The article shows the development of the idea of gender and its impact on understanding human rights in international law. In this context, the problem of a possible conflict between the rights of LGBT persons and the freedom to preach religious doctrine by the Catholic Church was raised. As a result of the conducted analyzes, it was concluded that in the current legal status in force in the Republic of Poland, criticism of the idea ofgender as well as the lifestyle of LGBT people is legally permissible, provided that its content is consistent with the doctrine of a given church or other religious association, not will violate their personal rights and criminal law. In addition, it was found that the performance by representatives of the Catholic Church of their functions, moral assessments and criticism of gender ideology, as well as the effects of its implementation in social life, falls within the free exercise of the mission of the Church, due to the content of its religious doctrine.
Artykuł ukazuje rozwój idei gender i jej wpływ na rozumienie praw człowieka w prawie międzynarodowym. W tym kontekście został postawiony problem ewentualnego konfliktu pomiędzy uprawnieniami osób LGBT a swobodą głoszenia doktryny religijnej przez Kościół katolicki. W wyniku przeprowadzonych analiz został sformułowany wniosek, że w obecnym stanie prawnym obowiązującym w Rzeczypospolitej Polskiej krytyka idei gender, jak również samego stylu życia osób LGBT jest dopuszczalna prawnie, pod warunkiem, że jej treść będzie zgodna z doktryną danego kościoła lub innego związku wyznaniowego, nie będzie naruszać dóbr osobistych tych osób oraz przepisów prawa karnego. Ponadto stwierdzono, że dokonywanie przez przedstawicieli Kościoła katolickiego w ramach wykonywanych przez nich funkcji ocen moralnych oraz krytyki ideologii gender, jak również efektów wdrażania jej w życie społeczne, mieści się w ramach swobodnego wykonywania misji Kościoła, ze względu na treść jego doktryny religijnej.
Źródło:
Annales Canonici; 2019, 15, 2
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo do manifestowania przekonań religijnych poprzez symbole religijne w świetle wyroku w sprawie Eweida i inni przeciwko Zjednoczonemu Królestwu z 15 stycznia 2013 roku
The Right to Manifest Religious Beliefs through Religious Symbols in the Light of the Judgment Eweida and Others v. the United Kingdom from January 15, 2013
Autorzy:
Szubtarski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2008177.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Europejski Trybunał Praw Człowieka
Europejska Konwencja Praw Człowieka
symbole religijne
manifestacja przekonań religijnych
European Court of Human Rights
European Convention on Human Rights
religious symbols
manifestation of religious beliefs
Opis:
W artykule została omówiona problematyka związana z prawem do manifestowania przekonań religijnych na podstawie obowiązujących norm prawa europejskiego, których konkretyzację stanowi orzecznictwo ETPC. W sposób szczególny zwrócono uwagę na bardzo istotną rolę, jaką spełnia odpowiedź na pytanie, czy dane zachowanie stanowi manifestację przekonań religijnych, czy też jest nimi jedynie inspirowane bądź też jest kwestią osobistego wyboru. Jako przykład w trudności w odpowiedzi na to pytanie przywołano wyrok ETPC w sprawie Eweida i inni przeciwko Zjednoczonemu Królestwu, w którym kwestia ta zajmowała istotne miejsce. Trybunał uznał noszenie krzyżyka przez N. Eweidę i S. Chaplin za formę manifestacji ich wiary. Odrzucił jednocześnie stanowisko sądów brytyjskich, które zredukowały krzyżyk do biżuterii, a jego noszenie uznały za osobisty wybór skarżących.
The article examines issues related to the right to manifest religious beliefs on the basis of existing European legislation, which is expressed especially in jurisprudence of the European Court of Human Rights. In particular, it highlighted the very important role of giving the answer to the question whether the behavior is a manifestation of religious beliefs, or is it only inspired by them or is only a matter of personal choice. As an example of the difficulties in answering this question, there was invoked the judgment of the European Court of Human Rights in case Eweida and others against the United Kingdom, where this issue has occupied an important place. The Court considered wearing a cross by N. Eweida and S. Chaplin as a form of manifestation of their faith. The Court rejected the position of the British courts, which reduced cross for jewelry, and his wearing considered as a personal choice of the applicants.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2016, 5, 2; 185-203
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
USTAWA Z 20 LUTEGO 1997 R. O STOSUNKU PAŃSTWA DO GMIN WYZNANIOWYCH ŻYDOWSKICH W RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ W ŚWIETLE KONSTYTUCJI RP Z 1997 R.
The Relations of the Polish State and the Jewish Religious Communities in the Republic of Poland Act of February 20, 1997 in light of the 1997 Constitution of Republic of Poland
Autorzy:
Borecki, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143503.pdf
Data publikacji:
2022-10-19
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Judaizm
gminy wyznaniowe żydowskie
Konstytucja RP
ustawy wyznaniowe
równouprawnienie związków wyznaniowych
Judaism
Jewish religious communities
the Constitution of the Republic of Poland
legislation concerning religions
equal rights for Churches and religious unions
Opis:
Ustawa z 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w RP była najbardziej sporną indywidualną ustawą wyznaniową uchwaloną po 1989 r. Prace legislacyjne nad tym aktem trwały w latach 1992-1997. Ta ustawa jest najbardziej korzystną regulacją normatywną dotycząca wyznawców judaizmu spośród dotychczas obowiązujących na ziemiach polskich. Szczegółowa analiza rzeczonego aktu ujawnia jednak pewną ambiwalencję ustawodawcy polskiego. Porównanie z innymi indywidualnymi ustawami wyznaniowymi z lat 1989-1997 pozwala na sformułowanie tezy, że w szeregu swoich postanowieniach ustawa jest niezgodna z postanowieniami Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997 r. Zachodzi, co wielce prawdopodobne, wtórna niekonstytucyjność jej postanowień. Wiele spośród nich wydaje się kolidować zwłaszcza z zasadą równouprawnienia kościołów i innych związków wyznaniowych, zasadą poszanowania przez państwo ich autonomii, zasadą poprawnej legislacji, zasadą zaufania obywateli do państwa i stanowionego przezeń prawa, a nawet wolnością sumienia i religii. Rażące jest zwłaszcza wprowadzenie kryterium obywatelstwa polskiego jako przesłanki członkostwa w żydowskich gminach wyznaniowych. Gorsze jest także w pewnych aspektach unormowanie tzw. postępowania regulacyjnego. Można również mówić, że w ustawie z 20 lutego 1997 r. prawodawca dopuścił się istotnych przemilczeń w porównaniu z innymi ustawami wyznaniowymi. Nie uznał zwłaszcza następstwa prawnego współczesnych żydowskich gmin wyznaniowych po ich przedwojennych poprzedniczkach. Należy stwierdzić, że ustawa z 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w RP po upływie ćwierćwiecza od jej ustanowienia domaga się kompleksowej nowelizacji.
Ustawa z 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w RP (the Relations of the Polish State and the Jewish Religious Communities in the Republic of Poland Act of February 20, 1997) is the Polish legislative act concerning religions which has raised the most controversy since 1989. The work to draft the Act was carried out in 1992-1997. It is the most favorable of all the legislative acts previously in force in Poland for the followers of Judaism. However, on examination, we may observe a certain amount of ambivalence in the approach the Polish legislator has taken. Some of the provisions in this Act have turned out to be unconstitutional with respect to the Constitution of the Republic of Poland of April 2, 1997 and are most likely marked by a secondary degree of unconstitutionality. A comparison with other Polish legislation concerning Churches and religious unions passed in 1989-1997 suggests that in a number of its provisions, the 1997 Act regulating the Polish State’s relations with Jewish Religious Communities is inconsistent with the provisions of the Polish Constitution of 1997. A number of them appear to infringe the principle of equal rights for all the Churches and other religious unions, the principle of the State’s recognition and respect of their autonomy, the principle of good legislation, the principle of citizens’ trust in the State and the laws it enacts, and even freedom of conscience and religion. The introduction of the criterion of Polish citizenship as a condition for membership of a Jewish religious community registered in Poland is a particularly glaring example of legislative malpractice. Some aspects of the 1997 Act appear to be defective as regards its provisions for regulatory proceedings. Another defect the 1997 Act has been accused of is that the legislator made significant omissions in comparison with other legislation concerning Churches and religious unions. In particular, it did not recognize the legal succession of contemporary Jewish religious communities to their pre-war predecessors. 25 years after its adoption, the 1997 Act on the relations of the Polish State with the Jewish Religious Communities in the Republic of Poland requires comprehensive amendment.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2022, 22, 3; 79-105
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wolność religijna dziecka a władza rodzicielska
Childs religious freedom and parental authority
Autorzy:
Błasiak-Czerniakowska, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944526.pdf
Data publikacji:
2021-03-27
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
prawa dziecka
wolność religijna
władza rodzicielska
swoboda myśli
prawa podstawowe
children's rights
religious freedom
parental authority
freedom of thought
fundamental rights
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest analiza zagwarantowanego przez Konwencję o Prawach Dziecka prawa dziecka do swobody myśli, sumienia i wyznania, na tle przepisów Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego dotyczących władzy rodzicielskiej. Temat ten w Polsce jest niejednoznaczny. Polska ratyfikowała Konwencję o Prawach Dziecka wraz z zastrzeżeniami oraz deklaracjami. Deklaracje dotyczyły m.in. właśnie przepisów dotyczących wolności religijnej dzieci. Zgodnie ze stanowiskiem Polski wykonywanie tych praw „dokonuje się z poszanowaniem władzy rodzicielskiej, zgodnie z polskimi zwyczajami i tradycjami dotyczącymi miejsca dziecka w rodzinie i poza rodziną”. Do dziś w tej kwestii istnieje pewien rozdźwięk pomiędzy prawem krajowym, a przepisami Konwencji. Polski ustawodawca kładzie nacisk na prawo rodziców do wychowywania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami, natomiast przepisy Konwencji na pierwszym miejscu stawiają autonomię dziecka. Dodatkowym problemem w przedmiotowej materii stanowi także brak szczegółowych przepisów krajowych, które gwarantowałyby dziecku wolność religijną, a także zapewniały możliwość egzekucji tych praw w praktyce. Ustawodawca, nie zawarł też żadnych praktycznych wskazówek, w jaki sposób wolność religijna dziecka miałaby być wykonywana oraz jak określić moment w którym dziecko będzie na tyle dojrzałe, aby z tych gwarancji skorzystać. Podstawową metodą badawczą, którą zastosowałam była analiza aktów prawnych. Opierałam się także na monografiach i pracach zbiorowych poświęconych prawu rodzinnemu, a także na komentarzach do Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego. Ze względu na specyfikę tematu w Polsce brakuje orzecznictwa sądów powszechnych na ten temat.
The purpose of this article is to analyze the child's right to freedom of thought, conscience and religion guaranteed by the Convention on the Rights of the Child, in the background of the parental authority. This topic in Poland is ambiguous. Poland has ratified the Convention on the Rights of the Child with reservations and declarations. The declarations concerned on the rules on children's religious freedom. According to Poland, the exercise of these rights "is performed with respect for parental authority, in accordance with Polish customs and traditions, concerning the place of the child within and outside the family". Moreover, there is a certain gap between Polish Family Law and the provisions of the Convention. The Polish legislator places emphasis on the right of parents to raise children in accordance with their own beliefs, while the provisions of the Convention prioritize the child's autonomy. An additional problem in this matter is also the lack of detailed national regulations that would guarantee religious freedom for children, and also ensure the possibility of exercising these rights in practice. The legislator did not include any practical guidelines on how the child's religious freedom should be exercised and how to determine the moment when the child will be mature enough to take advantage of these guarantees. The basic research method that I used was the analysis of legal acts. I also relied on monographs and collective works devoted to family law. Due to the specific nature of the subject, Poland lacks case law of common courts on this subject.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2020, 19, 1; 209-244
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Drug possession, chilean indigenous peoples, and cultural defenses
Autorzy:
Cespedes, Rodrigo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/48899370.pdf
Data publikacji:
2023-07-07
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
indigenous peoples
indigenous rights
religious freedom
traditional religions
criminal law
cultural defences
possession of drugs
cultural diversity
international human rights law
Opis:
This paper examines two decisions in which the legal dispute was focused on whether it was lawful to possess coca leaves by indigenous peoples to practice rituals according to their traditional customs. Both ILO Convention 169 (ILO C169) and the International Covenant on Civil and Political Rights (ICCPR) were paramount in justifying a cultural defence.
Źródło:
Studia Iuridica; 2023, 96; 31-40
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Human Rights in the Remnants of a Conflict: Has the Legacy of Dayton Impaired Minority Inclusion in Bosnia-Herzegovina?
Autorzy:
Michilli, Adriana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/514417.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Śląski. Wydział Nauk Społecznych
Tematy:
inter-religious dialogue
inter-cultural communication
political exclusion
minority rights
post-conflict society legislation
Opis:
More than two decades following the end of civil conflict made possible via Dayton Peace Accords (DPA) instated in 1995, Bosnia-Herzegovina still utilizes this international legal instrument as the sovereign’s official constitution. This paper addresses the impact that the international community’s failure to implement the appropriate locally considerate solutions needed to sustain peacebuilding has left behind. To this end, the paper highlights the quotidian ways in which the socio-cultural landscape of the Bosnian Federation and Republika Srpska remain stratified along ethno-religious divisions. Directing its’ attention on the practical aspects where minorities face discrimination and remain excluded from social spheres the paper calls for a necessary advancement on the human rights protection of safeguarding minority members in both of the country’s de-facto territories. In closing, it argues that society’s schism from the residual consequences of the DPA can be achieved through the practices of change-drivers taking advantage of their training and capacity-building skills in the forms of: inter-ethnic dialogue, inter-cultural reconciliation and inter-religious peace. Constructing competences which demonstrate respect for human rights, encourage co-existence and the equal integration of minority members in society also bear the potential to strengthen the currently fragile relations with the out-group community, reducing a society’s propensity for conflict regression.
Źródło:
Political Preferences; 2019, 22; 19-30
2449-9064
Pojawia się w:
Political Preferences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Społeczny i kulturotwórczy wymiar pielgrzymowania Jana Pawła II na przykładzie pielgrzymki do Kazachstanu
Social and culture-creating dimension of pilgrimages of pope John Paul II on the example of the pilgrimage to Kazakhstan.
Autorzy:
Nowak, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/447799.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
kultura
jedność
wolność
prawa człowieka
wolność religijna
culture
unity
freedom
human rights
religious freedom
Opis:
Pielgrzymowanie Jana Pawła II było świadectwem wiary i ukazaniem wolności zwłaszcza religijnej oraz wartości kultury narodów, które nawiedzał. Podstawowym tematem pielgrzymek były prawa człowieka. Podczas pielgrzymki do Kazachstanu we wrześniu 2001 roku papież wyraził swoją solidarność z narodem kazachskim i jego bogatą kulturą. Przyjechał do tego kraju jako apostoł Chrystusa i z duszpasterską troską mówił o istotnych sprawach dotyczących Kościoła i społeczeństwa w Kazachstanie. Wielokrotnie podkreślał fundamentalne znaczenie kultury i potrzebę poszanowania ludzkiej godności oraz wolności sumienia i wyznania. Ukazał wielką siłę, która płynie z wiary i podkreślał, że nie można ulec terrorowi, złu i nienawiści. Wezwał do troski o kulturę i jedności wspólnoty narodów zamieszkujących Kazachstan. Zwrócił się także do młodych, by nie zapomnieli o znaczeniu wiary w życiu człowieka. Przywołując postać sługi Bożego ks. Władysława Bukowińskiego, Jan Paweł II ukazał wielką wartość jego świadectwa wierności Bogu, Kościołowi. Poprzez swoje słowo i spotkania papież podniósł naród kazachski na duchu, umocnił go w wierze i wlał w jego serca nadzieję na rozwój materialny i kulturalny. Zapewnił o swojej jedności z nim i nieustannej za niego modlitwie.
The pilgrimages of pope John Paul II were witness of faith and manifestation of freedom, especially the religious freedom, including the values of the culture of nations which he visited. The main focus of his pilgrimages was placed on the human rights. During his pilgrimage to Kazakhstan in September 2001 pope John Paul II expressed his solidarity with the Kazakh nation and its rich culture. He came to this country as an apostle of Jesus Christ and with pastoral care he preached about the key issues of the Church as well as of the Kazakh society. Many times he reiterated the fundamental significance of the culture and the need to respect the human dignity as well as the freedom of conscience and religion. He pointed out the great strength that comes from faith and emphasized that you cannot acquiesce in the face of hate, terror and evil. He called to care about the culture as well as the unity and the community of all nations living in Kazakhstan. He also asked the youth not to forget about the importance of faith in human life. Recalling the servant of God, Fr. Władysław Bukowiński, pope John Paul II showed the great value of his witness of fidelity to God as well as to Church. Through his preaching and various gatherings pope John Paul II lifted the spirits of the Kazakh nation as well as strengthened their faith. He also poured into people’s heart hope for material and cultural development of the country. He reassured them about his community with the whole nation and his unceasing prayer for them.
Źródło:
Studia Socialia Cracoviensia; 2014, 1(10); 223-234
2080-6604
Pojawia się w:
Studia Socialia Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies