Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "religijny" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 268
Tytuł:
Эмотивно-оценочный дискурс православного священника как языковой личности (на основе анализа проповеди протоиерея Димитрия Смирнова)
The Emotive-Evaluative Discourse of the Orthodox Clergyman as a Linguistic Personality (Based on an Analysis of a Sermon by Archpriest Dimitry Smirnov)
Dyskurs emotywno-oceniający prawosławnego duchownego jako osobowości językowej (na podstawie analizy kazania protojereja Dimitrija Smirnowa)
Autorzy:
Petríková, Anna
Wideł-Ignaszczak, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342723.pdf
Data publikacji:
2022-09-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dyskurs emotywno-oceniający
dyskurs religijny
kaznodziejstwo
ekspresywność
automatyczne rozumienie tekstu
analiza konceptualna tekstu
koncept
emotive-evaluative discourse
religious discourse
preaching
expressivity
automatic text comprehension
conceptual analysis of text
concept
Opis:
В настоящей статье внимание обращено на анализ эмотивно-оценочного дискурса (ЭОД) языковой личности священника. Используя набор программных инструментов для обработки языковых корпусов, разработанный компанией Lexical Computing Ltd, был осуществлен количественный анализ текста проповеди на «День Святой Троицы. Пятидесятница (8 июня 2014 года). Предметом исследования является текстовая гнома № 4, которая вызвала огромный резонанс в обществе. Автор – протоиерей Димитрий Смирнов. Исследование проведено не только в аспекте корпусной лингвистики, но и в ракурсе теории дискурса, составной частью которого являются религиозный и эмотивно-оценочный дискурсы. В результате исследования был выявлен в дискурсе проповедника основной концепт «Человек», важнейшие коммуникативные параметры, как экспрессивность, неофициальность. Среди предтекстовых пресуппозиций текста проповеди можно назвать информацию о том, что проповедник учился в школе с математико-физическим профилем.
W niniejszym artykule zwrócono uwagę na analizę dyskursu emotywno-oceniającego osobowości językowej osoby duchownej. Korzystając z zestawu narzędzi programowych do przetwarzania korpusów językowych, opracowanych przez Lexical Computing Ltd, przeprowadzono analizę ilościową tekstu „Kazania na Dzień Świętej Trójcy. Pięćdziesiątnica” (8 czerwca 2014 r.). Przedmiotem badań jest fragment kazania № 4, który wywołał ogromny rezonans w społeczeństwie. Autorem jest protojerej Dimitriy Smirnov. Badanie zostało przeprowadzone nie tylko w aspekcie językoznawstwa korpusowego, ale także z perspektywy teorii dyskursu, której elementami składowymi są dyskurs religijny i dyskurs emotywno-oceniający. Omówiono rozumienie pojęcia osobowość językowa. W wyniku badań w dyskursie kaznodziei został wyłoniony główny koncept „Сzłowiek” oraz wskazano najważniejsze parametry komunikacyjne, takie jak ekspresywność i nieformalność. Wśród przedtekstowych presupozycji tekstu kazania można wymienić informacje, które kaznodzieja otrzymał w szkole o profilu matematyczno-fizycznym.
This paper focuses on an analysis of the emotive-evaluative discourse of the linguistic personality of the clergyman. Using a set of software tools for processing language corpora developed by Lexical Computing Ltd., a quantitative analysis was carried out of the text of “The Sermon for Holy Trinity Day. Pentecost” (8 June 2014). The subject of the study was the text of sermon No 4, which had evoked a huge response in society. Its author was Archpriest Dimitry Smirnov. The study was conducted not only from the perspective of corpus linguistics, but also from that of discourse theory, the components of which are religious discourse and emotive-evaluative discourse. The understanding of the concept of linguistic personality was also discussed. As a result of the study, the main concept of “Man” in the preacher’s discourse was selected and the most important communicative parameters, such as expressivity and informality, were identified. Among the pretextual presuppositions of the text of the sermon is the knowledge the preacher received at school, which placed a particular emphasis on mathematics and physics.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 7; 221-241
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Рэканструкцыя архетыпа як сродак спасцiжэння аўтарскага несвядомага (на прыкладзе твораў Максiма Гарэцкага вяцкага перыяду)
Rekonstrukcja archetypu jako środka pojmowania autorskiej nieświadomości (na przykładzie dzieł M. Goreckiego z okresu wiackiego)
Reconstruction of the archetype as a means of comprehending the author’s unconsciousness (on the example of M. Goretsky’s works of the Vyatka period)
Autorzy:
Gubskaja, Wolga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2118630.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
архетып
наратар
рэлiгiозны дыскурс
мiф
несвядомае
archetyp
narrator
dyskurs religijny
mit
nieświadomość
archetype
narator
religious discourse
myth
unconscious
Opis:
У артыкуле рэканструiруюцца архетыпы «раскаянага грэшнiка» i «трыкстэра» у выбраных творах Максiма Гарэцкага Вяцкага перыяду. Падкрэслiваецца, што ў рамках унутрылiтаратурнай прасторы аналiз вобразаў з канатацыямi архетыпаў у творах М. Гарэцкага дазваляе выявiць псiхалагiчны стан пiсьменнiка, яго затоенае ego, што з’яўляецца каштоўным матэрыяалам для разумення лiтаратурнай спадчыны як беларускага класiка, так i мастацкай лiтаратуры ў целым. Даказваецца, што пiсьменнiк не мадэлiраваў учынкi лiтаратурных персанажаў твора свядома, падстройваючыся пад стэрэатып паводзiн згодна архетыпу. Увага акцэнтуецца i на адсутнасцi архетыпiчных сюжэтаў. Актуалiзацыя архетыпаў у згаданых творах носiць несвядомы характер.
Artykuł rekonstruuje archetypy „pokutującego grzesznika” i „trickstera” w wybranych dziełach M. Goreckiego z okresu wiackiego. Autor artykułu podkreśla, że w ramach przestrzeni wewnątrzliterackiej analiza obrazów z konotacjami archetypów w twórczości M. Goreckiego ujawnia stan psychiczny pisarza, jego ukryte ego, które jest cennym materiałem do zrozumienia dziedzictwa literackiego zarówno białoruskiego klasyka, jak i fikcji w ogóle. Autor dowodzi, że pisarz nie modelował świadomie działań literackich bohaterów utworu, dostosowując się do stereotypu zachowania zgodnie z archetypem. Uwagę zwraca również brak wątków archetypowych. Aktualność archetypów w tych dziełach jest nieświadoma.
The article reconstructs the archetypes of the “penitent sinner” and “trickster” in the selected works of M. Goretsky of the Vyatka period. It is emphasized that within the framework of the intra-literary space, the analysis of images with connotations of archetypes in the works of M. Goretsky reveals the psychological state of the writer, his hidden ego, which is a valuable material for understanding the literary heritage of both the Belarusian classic and fiction in general. It is proved that the writer did not model the actions of the literary characters of the work consciously, adjusting to the stereotype of behavior according to the archetype. The attention is also focused on the absence of archetypal plots. The actualization of archetypes is unconscious.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2020; 123-135
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Религиозный фактор и легитимация власти в постсоветской России
Czynnik religijny a legitymizacja władzy w Rosji postradzieckiej
The Religious Factor and the Legitimization of Authority in the Post-soviet Russia
Autorzy:
Рыбакова, Ольга Б.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497920.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofów Krajów Słowiańskich
Tematy:
legitymizacja
kryzys systemowy
elita
ideologia
struktura społeczna
system religijny
легитимация
системный кризис
элита
идеология
социальная структура
религиозная система
legitimization
system crisis
elite
ideology
social structure
religious system
Opis:
Autorka podejmuje analizę procesu legitymizacji współczesnych elit społeczeństwa rosyjskiego. Formułuje tezę, że zachodzące zmiany polityczne we współczesnej Rosji pozwalają na różne możliwości adaptacji. Najczęściej wybieraną drogą są próby włączania się w struktury, mających charakter większościowy, organizacji religijnych. Konsekwencją tych tendencji jest formowanie się pro-religijnej polityki wyznaniowej państwa.
The author undertakes an analysis of the process of legitimization of contemporary elite of Russian society. The author formulates the thesis that the political changes taking place in contemporary Russia allows the different possibilities of adaptation. The most popular way is an attempt to join in the structures religious organizations, which have character of majority. The consequence of these trends is formation a pro-religious of the state religious policy.
Źródło:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich; 2014, 14; 191-200
1642-1248
Pojawia się w:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Лирика «отца Солнышка»: «Какая мощь, как непостижимо велико усилие нести свет»
The Lyric Poetry of “Father Sun”: “What power, what inapprehensible great effort to carry light...”
Liryka „ojca Słoneczka”, „jaka moc, jaki niezmiernie duży wysiłek nieść światło...”
Autorzy:
Kološuk, Nadežda Georgievna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951919.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
prison-camp lyric poetry
Yaroslav Lesiv (1945-1991)
Y. Lesiv’s poetic legacy
religious world outlook
existential loneliness
Christian symbolism
liryka więzienia i obozu
Jarosław Lesiw (1945-1991)
dziedzictwo poetyckie Jarosława Lesiwa
światopogląd religijny
egzystencjalna samotność
symbolika chrześcijańska
тюремно-лагерная лирика
Ярослав Лесив (1945-1991)
поэтическое наследие Ярославa Лесива
религиозное мировоззрение экзистенциальное одиночество
христианская символика
Opis:
The article deals with the poetic legacy of the Soviet dissident and longstanding prisoner and later Uniat priest Yaroslav Lesiv (1945 – 1991). It presents the outlook on life and the world of the believer and religious symbolism used in his lyric poetry. A considerable part of this lyric poetry was published posthumously. It is simple but refined in form and it sounds like a collection of prayers. Y. Lesiv’s lyric poetry reveals indisputable human and Christian values and Christian ethical postulates it expresses form an organic whole and cannot be doubted. Unfortunately, it’s impossible to analyze the formation of this world outlook now as all the published collections of Y. Lesiv’s lyric poetry differ both in composition and in manner of arrangement of texts, none of them is dated and none points to the sources from which the texts had been taken; in different editions there are substantial discrepancies. Obviously, it is necessary to do textual research based on archives. Y. Lesiv’s poetic work is multidimensional and requires repeated reading and critical interpretation. The aim of the article is an analysis of religious problems and of the connections between the figurative poetics and the author’s religious outlook. The methodological basis of the research is the raditional approach of literary history and methods of hermeneutic interpretation. The basic results of the research are the following observations and conclusions. Y. Lesiv’s poems create an impression of light, loving outlook up[on the world. Not knowing the author’s biography, one can hardly believe that the poems were written not only in imprisonment but in the hard conditions of living in the dark cell, of exhaustion and starvation after the tortures. Being physically imprisoned, the lyrical- hero acquires unlimited spiritual freedom. In Lesiv’s poetry are very few details of prison-camp reality or even mentions concerning the prison, although when they appear, they are very meaningful. But unexpected associations of the objects or circumstances of the reality with symbols and signs of God’s presence in the world appear. In the poems. The motifs of existential loneliness sometimes sound stoical, but on other occasions they are permeated with aching grief. Y. Lesiv’s modest poetic legacy deserves comparison with the legacy of great Christian poets and there is nothing in the Ukrainian literature with which we can Y. Lesiv’s work can be compared, except the lyrical prayer poetry of the baroque epoch. In the 20th century this tradition was not recalled and it was basically ignored. At present, however, it is very important.
Niniejszy artykuł opowiada o dziedzictwie poetyckim sowieckiego dysydenta i więźnia, a później unickiego księdza Jarosława Lesiwa (1945-1991). W artykule się wciela światopogląd człowieka wierzącego i są używane symbole religijne. Wiele z tych wierszy zostały opublikowane pośmiertnie. Proste, ale eleganckie w formie, one brzmią jak zbiór modlitw. W poezji Jarosława Lesiwa są niepodważalnymi wartości chrześcijańskie a ludzkie, aksjomaty moralne Chrześcijan są organiczne a niezaprzeczalne. Niestety, nie możemy zanalizować powstanie takiego świata, ponieważ wszystkie opublikowane zbiory poezji Jarosława Lesiwa różnią się zarówno pod względem składu i kolejności rozmieszczenia tekstów, żaden ze zbiorów poezji nie zawiera dat i nie wyjaśnia źródło, z którego zostały one wydrukowane; w różnych publikacjach istnieją znaczne różnice tekstów. Oczywiście, ma jeszcze być zrobione zbadanie tekstu, w oparciu o archiwum. Poezja Jarosłava Lesiwa wielowymiarowa i wymaga wielokrotnego czytania i interpretacji krytycznej. Celem pracy jest analiza problemów, komunikacji figuratywnej poetyki a światopoglądu religijnego autora. Podstawą metodologiczną badań: tradycyjne historyczno-literackie podejście i metody interpretacji hermeneutycznej. Głównymi wynikami badania są następujące spostrzeżenia i wnioski. Wiersze Jarosława Lesiwa sprawiają wrażenie zaskakująco lekkiego miłosnego poglądu na świat. Nie znając biografię autora, trudno jest uwierzyć, że one mogły być tworzone nie tylko w więzieniu, ale w warunkach pobytu w karcerach, w czasie wyniszczającego głodu, po torturach. Jest oczywistym to, że, będąc ograniczony niewolą ciała, bohater liryczny Jarosława Lesiwa w wierszach otrzymuje nieskończona wolność duchową. W poezji Jarosława Lesiwa, pisanej w więzieniu, nie jest dużo opisywań realiów o więzieniu czyli obozie, a nawet wzmianek o więzieniu, chociaż są one dość wymowne. Ale jednak, tworzą się porównania nieprzewidziane, obiektów lub okoliczności, widocznej rzeczywistości z symbolami, znakami obecności Boga w świecie. Motywy samotności egzystencjalnej to brzmią tragicznie, to z przeciągającym żalem. Niewielkie poetyckie dziedzictwo Jarosława Lesiwa zasługuje na porównanie ze spuścizną wielkich poetów chrześcijańskich; a w literaturze ukraińskiej to dziedzictwo po prostu nie ma nic do porównania – chyba poza liryką modlitwy, poetów baroku. W XX wieku, tradycja ta nie została odświeżona i długo była ignorowana. Teraz jednak, ona brzmi tak, jak nigdy ważne.
Лирика «отца Солнышка»: «Какая мощь, как непостижимо велико усилие нести свет». В статье идёт речь о поэтическом наследии советского диссидента и долголетнего заключённого, а позднее униатского священника Ярослава Лесива (1945-1991). В лирике воплощено мировоззрение верующего челове-ка и использована религиозная символика. Значительная часть наследия опубликована посмертно. Простая, но изысканная по форме, лирика звучит как собрание молитв. В поэзии Я. Лесива предстают несокрушимые общече- ловеческие и христианские ценности, органические и несомненные мораль-ные аксиомы христианина. К сожалению, на данном этапе изучения невоз-можно анализировать становление такого мировоззрения, поскольку все опубликованные собрания стихов Я. Лесива разнятся как по составу, так и порядком размещения текстов, ни одно не содержит их датировки и не объ-ясняет, из какого источника они опубликованы, в разных изданиях имеются существенные отличия текстов. Очевидно, должно быть сделано текстологи- ческое исследование, опираясь на архивы. Поэтическое творчество Я. Лесива многомерно и требует неоднократного прочтения и критической интерпре-тации. Целью исследования является анализ религиозной проблематики и связи образной поэтики с мировоззрением автора. Методологическая осно-ва исследования: традиционный историко-литературный поход и методы герменевтического истолкования. Основными результатами исследования являются следующие наблюдения и выводы. Стихи Я. Лесива производят впечатление удивительного светлого, любовного взгляда на мир. Не зная биографии автора, трудно поверить, что они могли быть созданы не просто в заключении, а в условиях содержания в карцере, во время истощающих голодовок, после истязаний. Будучи ограни-ченным физической несвободой, лирический герой в стихах приобретает бескрайнюю духовную свободу. В невольничьей поэзии Я. Лесива мало тюремно-лагерных реалий и даже упоминаний о тюрьме, хотя они и красно-речивы. Зато возникают неожиданные ассоциации предметов и условий видимой реальности с символами, знаками Божьего присутствия в мире. Мотивы экзистенциального одиночества звучат то стоически, то со щемящей горечью. Небольшое поэтическое наследие Я. Лесива заслуживает сравнения с наследием великих христианских поэтов, в украинской же литературе его просто не с чем сравнивать, разве что с молитвенной лирикой поэтов барок-ковой эпохи. В ХХ веке эта традиция долго не была актуализирована и за- малчивалась. Но сегодня звучит как никогда актуально.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2014, 3(7); 63-82
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Иван Грозев. „Новата културна раса“ в естетикорелигиозния проект на българския модернизъм
Ivan Grozev and the “New Cultural Race” in the Aesthetic Religious Project of Bulgarian Modernism
Iwan Grozew i „nowa rasa kulturowa” w religijno-estetycznym projekcie bułgarskiego modernizmu
Autorzy:
Георгиева [Georgieva], Цветана [Tzvetana]
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32387982.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Ivan Grozev
Theosophy
New Cultural Race
Hyperion magazine
aesthetic-religious project
Bulgarian modernism
Iwan Grozew
teozofia
nowa rasa kulturowa
czasopismo „Хиперион”
projekt estetyczno-religijny
bułgarski modernizm
Opis:
The aesthetic-religious views of Ivan Grozev, a Bulgarian writer, poet and spiritual awakener, combine various aspects whose unifying center is the mystical ability of man to reach God: the Christian idea of man’s aspiration for God; theosophical and Masonic conceptions; and elements of Hellenistic philosophy and mystery. In his articles and studies that he published in the journal Hyperion, Ivan Grozev promoted ideas about the poet as “a priest and a prophet”, his “worldly sacrifice”, and “the steps towards godly knowledge” (scientist, genius, mystic). As a true Theosophist, he contrasts his utilitarian times with the spiritual from past eras (reason vs. mysticism), affirming the idea of a “New Heaven” and a “New Cultural Race” for the devoted ones. The Bulgarian modern consciousness from the late 19th and early 20th century perceived such ideas as a new type of religion of the aesthetic, and at the same time as a new ethic of the creator (prophet, Übermensch in the sense of Nietzsche or Rudolf Steiner) as a necessity of spiritual creation of a new cultural race that abandons mercantilism for the sake of ideal values.
Poglądy estetyczno-religijne Iwana Grozewa, bułgarskiego pisarza, poety, działacza na rzecz duchowego przebudzenia społeczeństwa, łączą aspekty chrześcijańskiej idei dążenia człowieka do Boga, koncepcje teozoficzne i masońskie, elementy hellenistycznej filozofii i misteriów, a ich wspólnym jądrem jest mistyczna zdolność człowieka, aby dotrzeć do Boga. W artykułach i studiach publikowanych na łamach czasopisma „Хиперион” Iwan Grozew propaguje idee dotyczące poety „kapłana i proroka” i jego „ziemskiej ofiary”, „kroków w kierunku boskiej wiedzy” (naukowiec, geniusz, mistyk); jako wyznawca teozofii, utylitarne czasy, w jakich żyje, przeciwstawia epokom duchowym z przeszłości (rozum przeciwko mistycyzmowi), potwierdzając ideę „nowego nieba” i „nowej rasy kulturowej” dla osób poświęconych. W bułgarskiej świadomości modernistycznej przełomu XIX i XX wieku takie idee postrzegane były jako nowy rodzaj religii estetycznej, a jednocześnie jako nowa etyka twórcy (proroka, nadczłowieka w rozumieniu Friedricha Nietzschego lub Rudolfa Steinera), pojęta jako konieczność duchowego stworzenia nowej rasy kulturowej, która odrzuca postawę merkantylną w imię wartości idealnych.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2020, 20
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Духовная эволюция личности в романе Бориса Зайцева Золотой узор
Duchowa ewolucja osobowości w powieści Borysa Zajcewa Złota kanwa
Autorzy:
Kuca, Zoja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945249.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
twórczość emigracyjna
ewolucja duchowa
człowiek religijny
symbolika koloru
sakralizacja czasu i przestrzeni
doświadczenie religijne
emigration literature
spiritual evolution
religious man
symbolism of color
sacralization of time and space
religious experience
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie ewolucji duchowej głównej bohaterki powieści Borysa Zajcewa Złota kanwa. Analizę utworu poprzedza krótkie rozważanie dotyczące poszukiwań religijnych w twórczości Zajcewa. Przedstawione zostały trzy etapy twórczości pisarza emigracyjnego, po nich zaś dokonano właściwej analizy życia bohaterki, określanej jako symboliczna droga od profanum do sacrum. Przez całą pracę przewija się pojęcie złota kanwa, które ma bezpośredni związek z życiowym szlakiem bohaterki. W artykule ukazano w ujęciu historycznym znaczenie symboliki kolorów żółtego izłotego, które mają bezpośrednie odniesienie do zmian zachodzących w życiu bohaterki. Następnym godnym uwagi zagadnieniem jest symbol krzyża, mający wiele różnych konotacji w kulturze chrześcijańskiej. W interesującym nas utworze symbol ten jest przedstawiony zarówno wizualnie, jak i werbalnie. Analizę krzyża poprzedza krótki rys historyczny, dotyczący jego znaczenia w Imperium Rzymskim. Na uwagę zasługuje sakralizacja czasu i przestrzeni, które zaprezentowano głównie na podstawie teorii Mircea Eliade. Los bohaterki jest swego rodzaju utożsamieniem z Rosją.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2008, 56, 7; 11-25
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Воблака душы з улады тлуму...: духоўныя пошукi ў паэзii Нiны Мацяш i Галiны Тварановiч
«Воблака душы з улады тлуму...»: spiritual search in Nina Matyash’s and Halina Tvaranovich’s poetry
„Воблака душы з улады тлуму...”: duchowe poszukiwania w poezji Niny Maciasz i Haliny Twaranowicz
Autorzy:
Szmatkowa, Iryna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117222.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
spirit
soul
spiritual
religious
man
universe
spiritual poetry
Nina Matyash
Halina Tvaranovich
duch
dusza
duchowy
religijny
człowiek
ludzkość
poezja duchowa
Nina Maciasz
Halina Twaranowicz
Opis:
The article explores the embodiment of spiritual search in the poetry of Belarusian poetesses of the second half of the 20th century and the beginning of the 21st century – Nina Matyash and Halina Tvoronovich, whose verses are a clear example of Belarusian spiritual poetry with its national characteristics. On the example of their poetry the ways of their personal moral progress and the search how to save the mankind have been conceptualized.
W artykule omówiono duchowe poszukiwania w twórczości białoruskich poetek II połowy XX wieku i początków XXI wieku – Niny Maciasz i Haliny Twaranowicz, których wiersze są wyraźnym przykładem poezji duchowej z jej cechami narodowymi. Autorka artykułu pokazała sposoby ich osobistego moralnego doskonalenia oraz próby odnalezienia drogi do uratowania całej ludzkości.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2018; 213-226
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związki i stowarzyszenia tatarskie w Polsce
Tatar Unions and Associations in Poland
Autorzy:
Piwko, Aldona Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480408.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Etniczność
islam w Polsce
kultura
Tatarzy
związek religijny
Tatars
Islam in Poland
religious union
culture
ethnicity
Opis:
Tatarzy, którzy żyją w Polsce, zgodnie z obowiązującym prawem stanowią grupę etniczną. Ich liczebność jest niewielka, a także zdecydowanie odróżniają się kulturą i tradycją od pozostałych obywateli – przy jednoczesnym dążeniu do zachowania tych elementów indywidualnej tożsamości. Mimo długiej historii obecności Tatarów na ziemiach Polski (od XIV wieku) oraz wielu zasług dla ojczyzny społeczność ta pozostaje w znaczniej mniejszości. Do 80. lat XX wieku Tatarzy byli praktycznie jedynymi przedstawicielami islamu w Polsce. Pielęgnowanie i podtrzymywanie tożsamości religijno-kulturowej umożliwiają im stowarzyszenia, których celem jest nie tylko ochrona dziedzictwa etnicznego, ale także integracja społeczeństwa tatarskiego. Artykuł omawia działalność związku religijnego i stowarzyszeń promujących kulturę społeczności tatarskiej w Polsce: Muzułmańskiego Związku Religijnego, Towarzystwa Kultury Muzułmańskiej, Związku Tatarów, a także zespołu „Buńczuk” i Narodowego Centrum Kultury Tatarów.
Tatars in Poland, though small in number, preserve their ethnic identity and significant cultural differences, and are recognised in Polish law as ethnic group. Despite their long history in Poland (since 14th century), and many services rendered to their motherland, they are a tiny minority. Up to 1980, Tatars were practically the only Muslims in Poland. Tatar associations preserve their religious and cultural identity, protect Tatar ethnic heritage and serve as focal points for Tatar integration. This article describes Tatar religious groups and cultural associations promoting Tatar culture in Poland: Muzułmański Związek Religijny (Muslim Religious Union), Towarzystwo Kultury Muzułmańskiej (Muslim Cultural Society), Związek Tatarów (Tatar Association), Buńczuk Band and Narodowe Centrum Kultury Tatarów (National Centre for Tatar Culture).
Źródło:
Nurt SVD; 2017, 2; 10-25
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaki pamięci. O komemoratywnym charakterze obrazka religijnego
Memory Signs. The Commemorating Function of Religious Pictures
Autorzy:
Jarkiewicz, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1019596.pdf
Data publikacji:
2017-06-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
kultura pamięci
kultura śmierci
obrazek religijny
żałobny artefakt
ikonografia żałobna
modlitwa za zmarłych
the culture of memory
the culture of death
holy card
funeral artefact
funeral iconography
the prayer for the dead
Opis:
Shaped in the fifteenth century religious images in Baroque took commemorative figure corresponding to the specifics of Catholic funeral rites. It became a symbol of mourning leaflets imparting basic knowledge of deceased persons and inspiring prayers and memorial services. Mourners in the sense of religious obligation hid the souvenirs in the prayer books and drawers, pinned to the memory array or presented in other places. This process strengthened the experience of world wars that shaped the need to honor the soldiers' images. Secular heroes thus replaced Christ and the saints. Culture memory strengthened and included on the pictures secular content. Disappears need to care for the salvation of the living dead for mentioning them as relevant to our identity as people. This process intensifies the penetration of virtual reality memorabilia and development of the funeral culture.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2017, 107; 167-179
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaki misterium w liryku Zbigniewa Herberta pt. U wrót doliny
The signs of mystery play in the lyric At the Gate of the Valley by Zbigniew Herbert
Autorzy:
Urban, Piotr Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1390994.pdf
Data publikacji:
2011-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Z. Herbert
poezja
dramat
teatr
średniowieczny dramat religijny
wersyfikacja
dialog sceniczny
dramatis personae
Opis:
A superior aim of the article was to prove that Zbigniew Herbert’s lyrical works in an unusually clear way gravitate towards drama and theatre. To prove this, the author of the thesis revealed the relationship between the, coming from the volume Hermes, Dog and the Star, lyric At the Gate of the Valley and a mystery play which should be understood not only as a medieval variant of religious drama but also more widely that is in terms of outlook or as an anthropological, historiosophic or metaphoric category. The author of the article showed that for the mystery character of the work speaks not only the subject taken from the Bible or non-Aristotelian action but also sacred character of space-time and, above all, martyrological plot of the lyrical text, showing the suffering of individual characters of the poem as a mirror reflection of the torment of the Saviour. He also noticed that at the beginning of the lyric Herbert used verse which under certain conditions may resemble medieval ways of versification, also typical of dramatic mystery forms and he tried to prove that the author of The Report from a Besieged City, composing his mini drama, used also a film way of watching the stage and the events happening on it. Setting about revealing the relationships between the above-mentioned lyric and a mystery play, the author of the article first showed these signs which indicate the dramatic and theatrical provenance of the poem. He proved that the lyrical subject resigned from the direct characterization of the depicted world and let speak specific stage characters using different forms of dialogue. He showed that the author constructed the statements of individual characters in such a way as to overload them with the surplus of information, typical of stage dialogues. He also proved that the events that the reader follows from the position of the spectator, take place in a specific scenery and the dramatis personae not only have clear psychological construction but they also, as it is proper for the show, use a variety of visual and acoustic signs concerning both the performer and the space. The author of the article deeply hopes that with his thesis he will contribute to enriching traditional analysis of Zbigniew Herbert’s lyrics with such ways of reading that let notice dramatic and theatrical character of his poems.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2011, 15; 185-197
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zetknięcie dwóch paradygmatów – religijny psychiatra
The Relation between Two Paradigms – The Religious Psychiatrist
Autorzy:
Zagożdżon, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343650.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
Tematy:
psychiatria
choroba psychiczna
wierzenia religijne
religijny psychiatra
psychiatry
mental illness
religious beliefs
religious psychiatrist
Opis:
Różnica pomiędzy psychiatrią a religią jest dość wąska. Wierzenia dotyczące przyczyny choroby czy nawet urojenia na tle religijnym są częstym elementem obrazu choroby. Mimo narastającej świadomości znaczenia duchowości w prowadzeniu leczenia pacjentów psychiatrycznych historyczne napięcie między religią a psychiatrią nie zawsze pozwala na uwzględnienie religii w praktyce. Gdzie kończy się granica naukowego paradygmatu w psychiatrii w kontekście problematyki religijnej? Czy religijny psychiatra powinien nakłaniać swoich pacjentów do swoich przekonań religijnych? Kiedy duchowy dylemat należy analizować z perspektywy psychopatologii? Religijny psychiatra stara się rozumieć doświadczenia religijne swoich pacjentów, gdyż dzięki takiej postawie uzyskuje osobisty wgląd w to, czego doświadcza pacjent bez konieczności zastosowania specjalistycznej wiedzy medycznej. Dane o związkach między religią a zdrowiem pokazują, że korzystniej jest uwzględniać problematykę religijną w podejściu terapeutycznym w kontekście chorób afektywnych i uzależnień, lecz nie w zaburzeniach psychotycznych.
The difference between psychiatry and religion is narrow. Religious and spiritual beliefs frequently are involved in the clinical picture. Despite recent changes in the attitudes of academic psychiatry towards religion the historic tensions between religion and psychiatry does not always allow to include religious spirituality in psychiatric practice. Researches show that psychiatrists are less religious than other physicians, and religious physicians are less willing than nonreligious physicians to refer patients to psychiatrists. The religious psychiatrist is in a difficult position. His own religious belief is confronted with religious beliefs of his patients and with the biomedical paradigm of mental illness in psychiatry. I analyse in this paper several questions. What are the boundaries of the scientific paradigm in psychiatry? What should be the role of evangelism in psychiatric treatment? Should psychiatrists urge their patients to become Christians? When the spiritual dilemma should be viewed from the psychopathological perspective Some epidemiologic studies showed that the involvement of religious beliefs in p psychiatric treatment leads to better outcomes in patients with depression but not schizophrenia patients. The spiritual orientation is also an important aspect of the recovery in the addiction treatment.
Źródło:
Filozofia i Nauka; 2017, 5; 311-322
2300-4711
2545-1936
Pojawia się w:
Filozofia i Nauka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zagrożenie terroryzmem związane z organizacją imprez masowych
Autorzy:
Bałdyga, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1925887.pdf
Data publikacji:
2019-12-26
Wydawca:
Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
Tematy:
terroryzm
zamach terrorystyczny
zagrożenie
imprezy masowe
fundamentalizm religijny
Opis:
Imprezy masowe niejednokrotnie stawały się miejscem, gdzie przejawiała się działalność terrorystów. Śmiercionośnie postulowanie fundamentalizmu religijnego szczególnie widoczne było w atakach terrorystycznych dokonywanych w ostatnich latach przez członków tzw. Państwa Islamskiego (ISIS). Jako przykład można przywołać zamachy z Paryża z listopada 2016 r., które zostały dokonane podczas koncertu grupy Eagles of Death Metal w teatrze Bataclan i przy stadionie Stade de France, w którym odbywał się mecz piłki nożnej Francja — Niemcy. W wyniku zamachów w Paryżu jednej nocy zginęło 137 osób, a ponad 300 zostało rannych. 22 maja 2017 r. po koncercie amerykańskiej wokalistki Ariany Grande w hali Manchester Arena doszło do eksplozji. Zginęły 22 osoby, a 64 zostały ranne. Policja zidentyfikowała domniemanego zamachowca jako 22-letniego Salmana Abediego. Powyższe informacje wskazują, że zagrożenie terrorystyczne ze strony fundamentalistycznych grup religijnych jest obecne i staje się coraz poważniejsze. Artykuł opisuje zjawisko terroryzmu, które jest szczególnym zagrożeniem dla bezpieczeństwa imprez masowych. W pierwszej części autor dokonał prezentacji pojęcia terroryzmu. Następnie zwrócił uwagę na powiązania pomiędzy terroryzmem a fundamentalizmem religijnym. Szczególną uwagę poświęcono czynnikom powodującym zagrożenie terroryzmem podczas imprez masowych, które przedstawiono w ostatniej części artykułu.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2018, 3(131); 177-187
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z klasztornego archiwum – analiza pragmalingwistyczna... siedemnastowiecznego Obiecadła duchownego
Autorzy:
Zmuda, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459481.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
język religijny
język modlitewników
język polski w XVII wieku
aluzje biblijne
pragmalingwistyka
akty mowy
Opis:
The paper contains the analysis of a fragment of a seventeenth-century monument – a prayer book written by a nun-Carmelite. The selected part: Obiecadło duchowne... is a certain entity, and it stands out from the whole monument due to its form – Abecedarius. The article presents pragmalinguistic view on this text. From the described aspects, one can list: what the analyzed passage says about the sender and the recipient, what was the communication goal of the writer, what type of speech acts the text represents, what functionalities it includes, as well as how the text was formed in terms of language.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica; 2014, 9
2083-1765
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 268

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies