- Tytuł:
-
„Wychowanie” w paradygmacie konstrukcjonizmu społecznego
Upbringing’ in the paradigm of social constructivism - Autorzy:
- Dryll, Ewa
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/960409.pdf
- Data publikacji:
- 2019-12-11
- Wydawca:
- Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
- Tematy:
-
konstrukcjonizm społeczny
dialog wychowawczy
współuczestnictwo
relacja komplementarna
kontrola
social constructivism
educational dialogue
participation
complementary relationship
control. - Opis:
-
Artykuł zawiera propozycję modelu teoretycznego zjawiska „wychowanie” osadzoną w paradygmacie konstrukcjonizmu społecznego. Pojęcia tego modelu odnoszą się do wspólnego świata życia dorosłego i dziecka. Składają się nań zarówno treści kultury, w której ten świat jest zanurzony, jak i rzeczywistość mikrosystemu (rodziny, diady) wykreowana przez współuczestnictwo i dialog. W dialogu wychowawczym niedoświadczony partner jest wprowadzany w system znaczeń, którym operuje dorosły. Relacja wychowawcza nie jest symetryczna, jest komplementarna z racji stałego, nasyconego emocjami związku dziecka i osoby pełniącej rolę wychowawcy (najczęściej rodzica). Komplementarność wyraża się w zróżnicowaniu ról ze względu na dystrybucję odpowiedzialności, co wyznacza odmienne obowiązki i uprawnienia każdej z osób. Kontrola jest realizowana poprzez mechanizm samorealizujących się oczekiwań, jakie dorosły żywi wobec dziecka. Opis zjawiska wychowanie w nurcie konstrukcjonizmu społecznego bada relacje pomiędzy dwiema osobami z perspektywy ponadindywidualnej. Stanowi to najpoważniejszą zaletę proponowanego podejścia
The article contains a proposal for a theoretical model of the phenomenon of ‘upbringing’ embedded in the paradigm of social constructivism. The concepts of this model refer to the common world of adult’s and child’s lives. The model consists of both the content of culture, in which this world is immersed, and the reality of the microsystem (family, dyad) created by participation and dialogue. In the educational dialogue, an inexperienced partner is introduced into the system of meanings used by an adult. Educational relationship is not symmetrical. Instead, it is complementary because of a stable, emotionally saturated relationship between a child and a person acting as an educator (most often a parent). Complementarity is expressed in different roles due to the distribution of responsibility, which determines different responsibilities and rights of each person. Control is implemented through a mechanism of self-realizing expectations that adults have towards their children. The description of the phenomenon of upbringing in the current of social constructivism examines relationships between two persons from the above-individualistic perspective. This is the most significant advantage of the proposed approach. - Źródło:
-
Psychologia Wychowawcza; 2019, 58(16); 49-59
0033-2860 - Pojawia się w:
- Psychologia Wychowawcza
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł