- Tytuł:
-
(Nie)samodzielność i (nie)zaradność we współuzależnieniu. Przesłanki poszerzania refleksji poradoznawczej
(Non-)Self-Reliance and (Non-)Resourcefulness in Co-Dependency. Expanding Counsellogy’s Reflection - Autorzy:
- Trębinska-Szumigraj, Ewa
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/686407.pdf
- Data publikacji:
- 2012
- Wydawca:
- Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
- Tematy:
-
zaradność – niezaradność
współuzależnienie
samodzielność – niesamodzielność
trajektoria współuzależnienia
rekonstrukcja tożsamości
trajectory of codependency
self-reliance
non-self-reliance
resourcefulness
non-resourcefulness
reconstruction of identity - Opis:
-
Regardless of what problems people face, their search for professional help is bound up with two experiences. The first is the experience of helplessness as they cannot deal with what has happened to them, and the other is the experience of dependence as they are unable to manage alone (or their actions are ineffective). The author examines (non-)resourcefulness and (-non)self-reliance – key problems of counselling – in the context of biographical research on co-dependency she is currently involved in. Analysing interviews with the mothers of drug-addicts, she suggests that the assessment of the coping strategies used by the counsellors’ clients is ambiguous. It depends on the social context wherein it takes place and on the personal, subjective conditions determined by individual biographies. Assessed as non-resourceful and/or non-self-reliant, people in need of help may in fact be highly active and resourceful. And their stances and behaviour may diverge from the mainstream social expectations. Outlining this ambiguity, the author discusses the notions of (non-)resourcefulness and (non-)self-reliance and proposes a more in-depth reflection on this subject.
Poszukiwanie profesjonalnej pomocy jest determinowane dwoma sytuacjami, niezależnie od problemu, który dotyka człowieka. Jest to sytuacja, w której człowiek nie może poradzić sobie z tym, co go spotkało (a więc doświadcza niezaradności), oraz taka, gdy odkrywa, że potrzebuje wsparcia innej osoby, bo dalej nie jest w stanie działać sam (lub jego działania nie przynoszą efektu). Autorka tekstu przyglądała się zagadnieniu niezaradności i niesamodzielności, będącymi kluczowymi problemami poradnictwa, rozważając je w kontekście prowadzonych przez siebie badań biograficznych w obszarze współuzależnienia. Analizując wywiady z matkami narkomanów, starała się pokazać, że ocena strategii zaradczych klientów poradnictwa nie jest jednoznaczna, zależna jest od kontekstu społecznego, w którym się dokonuje, oraz od osobistych, subiektywnych uwarunkowań, determinowanych przez biografie badanych osób. Stąd osoby potrzebujące pomocy, oceniane jako niezaradne i/lub niesamodzielne, w rzeczywistości mogą być osobami zaradnymi o dużej aktywności, ale ich postawy i zachowania nie zawsze są zgodne ze społecznymi oczekiwaniami dyktowanymi przez mainstream. Chcąc pokazać tę niejednoznaczność, autorka w niektórych fragmentach tekstu zapisuje je jako (nie)zaradność i (nie)samodzielność, sugerując jednocześnie potrzebę głębszej refleksji na ten temat. - Źródło:
-
Studia Poradoznawcze; 2012, 1
2450-3444 - Pojawia się w:
- Studia Poradoznawcze
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł