Temat: rekonstrukcja (odbudowa) - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Odbudowa zespołów staromiejskich – wybrane zagadnienia dotyczące współczesnych realizacji w Polsce
Reconstruction of the old-town districts – some aspects of the contemporary realizations in Poland
Autorzy:: Wróblewski, Sebastian
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/472769.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:: retrowersja, rekonstrukcja, odbudowa, starówka, zespół staromiejski
reconstruction, old town districts, spatial planning
Opis:: We współczesnej Polsce ponownie aktualny stał się problem odbudowy zespołów staromiejskich, zniszczonych podczas katastrofy ostatniej wojny lub w wyniku zaniedbań bądź celowej polityki władz poprzedniego ustroju. Zrealizowane formy rekonstrukcji lub modernistycznych zespołów staromiejskich, powstałe zarówno po pierwszej, jak i po drugiej wojnie światowej, stanowią przykłady zarówno pozytywnych, jak i negatywnych rozwiązań problemu odbudowy tak specyficznego krajobrazu kulturowego, jakimi są zespoły staromiejskie. Z uwagi na zachowanie charakteru układów staromiejskich projektowanie w tych obszarach powinno zawierać szereg obostrzeń – szczegółowo zapisanych w przepisach prawnych.
In contemporary Poland, problem of the reconstruction of historical old town districts reappear. Many of the old city centers were destroyed during the second world war and there were no enough financial means to rebuild those districts. Some were intention- ally destroyed due to the political decisions of communist regime, or by the modernist experiments in spatial planning and architecture. The law-basis to architectural design or spatial-plan making in Poland, not only in those special areas of the cultural landscape of the city which are old town districts, but also elsewhere, should be the actual local plan of spatial development. Yet in the old town areas it should have especially precise directives, based on the several analyses by art-historians, architects, archeologists and heritage conservators. Unfortunately large percentage of actual polish local plans of spatial development have designingdirections which allow to broad interpretations of legal principles in the designing. Modern reconstructions of the old town in Głogów, Elbląg, Szczecin and many more show how difficult is to reconcile the authenticity of recreated space of the city with modern experiments.
Źródło:: Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2013, 9
1896-8333
Pojawia się w:: Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Koleje życia Antoniego Herliczki, malarza polskiego XVIII wieku
Antoni Herliczka’s Vicissitudes of Life the Polish Painter of the Eighteenth Century
Autorzy:: Nieciecki, Jan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1953442.pdf
Data publikacji:: 2006
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: ołtarz
zlecenie
obraz
fresk
podręcznik dla początkujących
rekonstrukcja (odbudowa)
pokój
altar
commission
painting
plaster
primer
reconstruction
room
hall
vaults
Opis:: The painter Antonius Johannes Herliczka, actually: Herdlitzka (in the archives he is also called Herlitzka, Cherliczka, Erliczka, Jerliczka, Irliczka, Herliczko, Erliczko, Herlicki, and Irlicki), was born ca. 1720 and died after 1792. He came from the Habsburg monarchy (from the Bohemia) and bore the seven-club crown coat-of-arms (usurpation?). In the years of 1749-1751 (1753?) he lived in Warszawa. He was the court painter of Jan Klemens Branicki (1753-1771), then Izabella Branicka née Poniatowska, a widow and life tenant. From 1753 on he lived in Białystok, and from 1754 on in the newly built house at Nowe Miasto street, granted to him on 8th July 1771. In 1779 he took out a lease on aldermanship of Haćki near Brańsk, got married on 17th February 1754 in Białystok to Marianna Paszkowska (1740-1768), a daughter of a post office secretary. They had 7 (8) children. He was a member of the Archfraternity of the Holy Trinity at a Białystok church. Until 1749 he worked as a journeyman with Georg Wilhelm Josef Neunhertz. He himself made painting works, rarely helped by “painters.” In later years his oldest son, Józef Henryk (baptised on 25th January 1757 in Białystok), helped him. I. Branicka sent him in 1781 to Warszawa for a several-month training with Vincenzo Brenna. Herliczka pursued above all wall painting. He also painted easel paintings, especially frontons and portraits, and realised other assignments (e.g. he decorated carriages). He designed sculptures and stuccoes, but did not sign his works. Few frescoes have been preserved (mezzo fresco, and completed by al secco), and still fewer Herliczka's easel paintings show him as a prominent and proficient artist in terms of technique. Herliczka's work is part of the painting of the Habsburg countries (this line in which one notices the influence of Venetian art); in terms of its style it belongs to late Baroque. It is characterised by light and refined colours (economical with the game of colours, at times monochromatic; the whole interior is supposed to be a unity in terms of its colour), and a clear composition (noticed especially in church paintings, where vaults are open to heavens with the Holy Trinity hung among clouds and surrounded by angels). In wall paintings there is a delicate rococo ornament, imitating white stuccoes, and with time more and more resembling antiquity. Herliczka's painting is characterised by free brush strokes, impasto facture, especially spectacular in the part of lights (bright spots), and some kind of nonchalance in the presentation of human anatomy. In the fresco he used mainly sallow pigments: ochre, siena, umbra, green ground (terra verde), and at times cinnabar. He also used the grey colour of plaster (when painting the sky); he obtained lights by laying thick layers of calcium. His oil paintings on canvas were painted directly on bole primer, without grounding (alla prima). Herliczka's first work mentioned in the archives was the restoration of a wall painting in 1749. The painting was placed in a garden at J.K. Branicki's palace in Warszawa, painted ayear before by G.W. Neunhertz (most certainly together with Herliczka). In 1750 he received a commission from Izabella Czartoryska née Morsztyn to paint illusionistic altars in a church in Siedlce: the main and four side altars, he gilded and painted with oil (for 2940 PLN) the altar menses and the ciborium (wall paintings are likely to be preserved partly under the plaster). In 1751 he made paintings for J.K. Branicki on the vault and walls of the church in Białystok (preserved and unveiled). In 1752 he may have worked in Kraków. From 1753 on he was permanently employed by J.K. Branicki: in 1754 in the palace in Białystok he paint the vault in the dining room on the ground floor and restored the History of Paris on the wall in the exterior gallery on the part of the garden (painted in 1738 by G.W. Neunhertz), and in the palace in Warszawa painted the vestibule under the boudoir. In 1755 he painted the room of the Pavilion at the Channel in the Lower Garden in Białystok, the frontons and portraits of horses to the palace in Stołowacz near Bielsk (the Podlasie region); in 1756 in the palace in Białystok he designed figures on the Gate under Griffon (the old one) and made paintings in the vestibule (preserved only in parts and unveiled), and the stucco fresco in the Big Room on the first floor (according to the design made in Dresden). In the two palace pavilions in Choroszcz near Białystok he made designs and supervised the decoration works, painted vaults and walls, and made a dozen or so easel paintings, including several portraits; in 1757 he made paintings on the vault and walls of the church in Choroszcz (preserved in parts, unveiled and reconstructed on the basis of archival photos); in 1758 he painted the Supraśl Gate in Białystok (“under the Deer”), in Choroszcz he completed works in the church, designed stuccoes in the palace and painted, in Warszawa he painted a carriage; in 1760 – until October he worked somewhere in Lithuania, in Białystok he painted portraits of the two Branickis; in 1761 he decorated in Białystok the interiors of the four presbyteries (preserved and unveiled), in Tyczyn near Rzeszów he made (most likely in the same year) paintings in the church (preserved under plaster, only on the walls); in 1762 he painted in Białystok the walls of the Big Room under restoration; in 1763 in Białystok he made paintings, according to his own design, in the theatre and copied the portraits of the two Branickis destined for the “foreign countries,” in Choroszcz he worked in the annexes of the palace – he painted the dining room and the vestibule (the Kitchen Annexe), in Tyczyn he completed (most likely) painting of the church. After 1764 J.K. Branicki, until his death in 1771, he did not leave Białystok for longer periods, thus there are no mentions in his correspondence about Herliczka's works. We know from other archives that Herliczka at that time made fresco in Białystok on a wall in the Ionic colonnade (partly preserved, unveiled, and reconstructed), the paintings on the vault of the Big Orangery (referring to the conferral of the Order of Golden Fleece on J.K. Branicki), decorated facades and interiors of the houses in the town; In Choroszcz he painted the refectory in the Dominican monastery. The inventory of 1772 lists two Herliczka's paintings in Białystok treasury on the Old Testament and ten landscapes. After her husband's death, I. Branicka rarely employed Herliczka. In that time he painted mainly for other employers, most often the Branickis' relatives. For I. Branicka he made the following works: in 1773 he painted the “small room” and stairs in the Winter Apartment in the Guest Annexe of the palace in Białystok; in 1777 he made a portrait of J.K. Branicki for Castrum doloris the funeral in Kraków; in 1779 he copied a painting from Choroszcz; in 1780 he decorated a wagonette in Białystok and painted a portrait; in 1781 he decorated rooms in the restored Pavilion on the Channel in the Lower Garden in Białystok; in the years 1791-1792 he painted two paintings in the church in Dolistowo on the Biebrza. In Białystok in a presbytery an oil painting on canvas is preserved from that period; it shows St. Vincent a Paulo. Herliczka was commissioned by I. Branicka, probably in 1774, to make paintings in the court in Jordanowice near Grodzisk Mazowiecki (it belonged to Andrzej Mokronowski, a secret husband of I. Branicka). In the second half of the 1770s he received a commission from Rev. Antoni Wacław Betański to make five monochromatic (oil on canvas) landscape fronton for the presbytery in Tyczyn (preserved). For King Stanisław August Poniatowski he made paintings in the interior of the Myślewicki Palace in Warsaw Łazienki: in 1776 in eight (or nine) small rooms on the second floor (paintings preserved in the small room with “sciencias”), in 1777 in the apartment on the ground floor on the west side (the paintings preserved in the “landscape” room and in parts in the corner office room, reconstructed), and on the staircase (preserved); commissioned by the king in 1788, he painted the billiard room and two rooms in the inn at Ujazdów barracks in Warszawa, and also portraits (it is hard to define exactly when). For Bp Jan Stefan Giedroyć (from 1764 on Bishop of Inflanty, and from 1778 on Bishop of Samogitia) he painted in 1775/1776 (or later) the interior of the St. Andrew's church in Słonim (the paintings partly preserved on the walls, unveiled, on the vault reconstructed on the basis of archival photos), and in the first half of the 1780s he painted the office room on the first floor in the palace in Rybienko near Wyszków on the Bug (the paintings are preserved and repainted). For Prince Karol Stanisław Radziwiłł he painted after 13th July 1784 the hall and “some rooms” in the castle in Nieśwież (the commission was drawn in Warszawa on 2nd July 1784, the paintings in the hall may likely be preserved under plaster). For Józefa Aleksandra Ogińska née Czartoryska he made some unknown works in 1780 and 1781 in Siedlce. Herliczka would go somewhere to work in 1779.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2006, 54, 4; 225-290
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Z problematyki konserwacji budowli szkieletowych : XVIII-wieczny dom w Złotowie
SUR LES PROBLÈMES DE LA CONSERVATION DES COLOMBAGES. LA MAISON Ä ZŁOTÓW (XVIIIe SIÈCLE)
Autorzy:: Gartkiewicz, Przemysław
Widawski, Jarosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/536146.pdf
Data publikacji:: 1966
Wydawca:: Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:: konserwacja obiektów o konstrukcji szkieletowej
dom w Złotowie, ul. Wojska Polskiego 2a
konstrukcja mansardowa
szplisy
rekonstrukcja i odbudowa domu szkieletowego
Opis:: Le problème de la sauvegarde des monuments historiques en bois construits selon le système du colombage n ’a pas trouvé encore une solution satisfaisante. L’article décrit les travaux de conservation effectués sur le premier monument historique de ce type dans le département de Koszalin, notamment la maison bourgeoise de Złotów (rue Wojska Polskiego). Elle se trouvait dans un état de dégradation très poussée. D’autre part, étant donné sa valeur architecturale, ce monument fut désigné, en vertu d’une décision prise par les autorités compétentes, aux travaux de conservation, restauration et adaptation pour abriter le musée de la région. Les recherches préliminaires et le projet fut confié à la Faculté de l’Architecture de l’Ecole Polytechnique à Varsovie (Chaire de l’Histoire de l’Architecture). En 1963, les recherches préliminaires terminées et la conception du plan adoptée, v.n programme d’activités fut établi pour l’année 1964. Les investigations entreprises démontrèrent la nécessité d’approfondir les connaissances de l’objet. Des vestiges jusqu’alors inconnus, ayant trait à la structure originale du bâtiment, furent mis à jour. Ces révélations ont entraîné des modifications dans le programme de reconstruction déjà établi, qui fut ultérieurement changé par les projets techniques de la réalisation. _ _ Les recherches détaillées qui portaient sur l’architecture du bâtiment ont révélé l’histoire de cette construction. La maison de Złotów fut érigée, selon toute probabilité, dans la 1ère moitié du XVIIIe siècle et son architecture s’affilie au type de la maison artisanale de la Grande Pologne, issue du XVIIIe siècle. La construction d’ensemble,^ le jeu des volumes était le même à l’origine _ du bâtiment que maintenant, mais la disposition intérieure, la fonction de chaque pièce, au rez-de-chaussée comme au premier étage, les détails tels que la souche de la cheminée etc. différaient de leur é ta t actuel. Les premiers remaniements ont lieu probablement dans la 1ère moitié du XIXe siècle et concernent le rez-de-chausée, ainsi qu’une modernisation de la cuisine. En 1875 une nouvelle dépendance remplace l’ancienne e t au début du XXe siècle le fond du grand vestibule est élargi par l’annexe qui y est incorporé et constitue [dès lors] une pièce nouvelle qui sert d ’atelier. En 1925 une maison de location est érigée le long du côté est de la maison ancienne. Les deux bâtiments sont ralliés l’un à l’autre, et les rez-de-chaussées adaptés à des fins commerciales. Les combles, qui d’abord abritaient une seule pièce, maintenant furent aménagés en appartements. Le projet de la restauration ne vise point la pleine restitution de l’état original. Il tient compte de l’inconvenance d’une reconstruction des éléments inexistants. Toutefois l’ensemble du bâtiment recouvrira sa forme primitive. L'annexe du côté de la cour qui l’enlaidissait, sera abattu et les deux façades, celle du devant et celle de l’arrière qui ont conservé la plupart des éléments de leur origine seront restaurés. Dans l’aménagement intérieur, le projet se référé à l’état du bâtiment tel qu’il fut après les premiers remaniements subis, ce qui n’entraine qu’un nombre relativement restraint de modifications dans la structure du monument conservée. La porte principale retrouve son emplacement original et la partie est du rez-de-chaussée abritera dès lors une pièce spacieuse jouant le rôle d’un hall d’entrée. La superficie utilisable du bâtiment est agrandie grâce à l’adaptation d’un sous-sol aux buts muséologiques et d’une nouvelle pièce au second étage sous les combles. Ceci entraîne la nécessité d’un service d’escalier plus développé, desservant les deux étages. Pour les bâtiments des dépendances, l’on décida de les entretenir dans leur forme première. Au sous-sol fut aménagée une chambre des chaudières. Selon le projet, la charpente du colombage sera conservée et ses défections comblées, sauf quelques éléments détruits, remplacés par d ’autres, nouveaux. Pour les travaux du charpentier, le projet recommande vivement, de prendre modèle de la charpente conservée et des moyens employés dans sa construction originale. Les travaux de réalisation, suivis de près par les auteurs du projet, s’effectuent par plusieurs étapes. En premier lieu, l’on procéda au démontage de l’an nexe du côté de la cour et des parties basses ultérieurement reconstruites dans la façade frontale e t dans la façade de l’arrière. Le matériel de remplissage fut enlevé des cloisons et des plafonds et l’on débarassa la cave des gravois accumulés. Dans la seconde étape des travaux l’on procéda à la restauration de la charpente. Vu l’état du délabrement de la façade frontale il a fallu procéder à un remaniement complet. La cloison démontée fut posée à plat par terre et la nouvelle construction fut effectuée sur ce support en copiant directement l’original. Dans les autres cloisons l’on échangea les parties détruites en les remplaçant par des éléments nouveaux, sans recourir au démontage. La plupart des poutres originales de la construction des combles et des refends a été conservée. Tous les éléments en bois furent soumis à un traitement d’imprégnation. Le bâtiment reçut de nouveaux soubassements et une isolation horizontale. Au cours de la (troisième étape l’on procéda au remplissage des cloisons, des planchers et des plafonds pour les enduire ensuite de crépi nouveau. Le remaniement des dépendances posa d ’autres problèmes. Malgré la destruction des murs en briques du rez-de-chaussée, l’étage supérieur construit en colombage fut conservé. Etayant la charpente, l’on remplaça successivement les parties du mur endommagées en les reconstruisant en même temps que ceux de la chambre des chaudières. Selon le programme, les travaux de construction doivent être terminés en 1966. L’expérience faite à l’occasion de cette entreprise démontre la nécessité des recherches architeCtoniques approfondies pour étayer les travaux de restauration. Ces recherches conditionnent les projets architec toniques. A l’orée des travaux entrepris un inventaire du monument historique devrait être établi ainsi qu’une analyse de discernement et un plan d’ensemble, dont le tracé se précisera peu à peu au cours des investigations qui doivent suivre le sillon des travaux de restauration savemment programmés. Dans la conservation du monument ainsi conçue, la responsabilité est sciemment reportée du projetant sur celui qui contrôle et réalise le projet de la restauration.
Źródło:: Ochrona Zabytków; 1966, 1; 32-54
0029-8247
Pojawia się w:: Ochrona Zabytków
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Problem rekonstrukcji w rewaloryzacji obiektów architektury po II wojnie światowej we Wrocławiu w latach 1945–1990
Problems of reconstruction in revalorization of architectural monuments in Wrocław after the Second World War since 1945 to 1990
Autorzy:: Grodzka, Elżbieta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/chapters/2206490.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: rekonstrukcja
rewaloryzacja
odbudowa
Stare Miasto
Wrocław
reconstruction
revalorization
rebuilding
the Old Town
Opis:: Artykuł przedstawia zarys pojęć „rekonstrukcji” i „autentyczności zabytku architektury” oraz sposoby ich interpretacji przed II wojną światową oraz po 1945 r. Ich zakres znaczeniowy omówiono w oparciu o manifesty konserwatorskie polskie i zagraniczne, a także przykłady wrocławskich realizacji z lat 1945–1989.
The article presents a brief outline of definitions of such terms as “reconstruction” and “authenticity of historical monument” and the ways of their interpretation before and after the Second World War. Their meaning was described based on Polish and world charters for conservation and also examples of Wrocław’s realizations from 1945–1989.
Źródło:: Dziedzictwo architektoniczne. Rekonstrukcje i badania obiektów zabytkowych; 57-66
9788374939805
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Tak zwany Zajazd Kościuszkowski w Krakowie. Burzliwe dzieje jednego zabytku
So-called Kosciuszko Inn in Krakow. The turbulent history of a historical site
Autorzy:: Dettloff, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/536551.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:: Kraków
Prądnik Biały
Zajazd Kościuszkowski
zniszczenie zabytku
odbudowa
rekonstrukcja
wywłaszczenie
adaptacja
autentyzm
substancja zabytkowa
Opis:: The theme of this article is the history of the inn known as the Kosciuszko Inn - the former country inn now located within the boundaries of Krakow. Built in 1752, it used to belong to the historical complex of Krakow bishops’ mansion buildings in Bialy Pradnik. Together with the opposite building, it is one of the few remaining elements of the impressive Late Baroque mansion project. The building survived until the 20th century without any major alterations, preserving its 18th-century-style architectural shape. After World War II, its fate was typical of historical sites in the People’s Republic of Poland. Confiscated from private owners, it was used for residential purposes and gradually fell into decline. The building’s condition temporarily improved after the major restoration that took place between 1951 and 1953. Some of the elements and details of the original style, lost over the centuries, were restored. Since 1970s, it had been planned to once again overhaul the building and adapt it to new functions, but the plans never materialised. In 2000, the vacated and devastated building burnt down. Before the fire, the building’s new owner had obtained approval for the concept of the overhaul and adaptation, but he failed to take any further actions. Neither did he comply with the order to secure the building after the fire. Given the situation, at the initiative of the Historic Preservation Unit of the Krakow City Office, the site was expropriated by the gmina. The legal basis for administrative actions was Article 37.1 of the Cultural Heritage Protection Act of 15 February 1962. Expropriation by the gmina enabled reconstruction of the destroyed historical building in 2006. Unfortunately, due to the high degree of destruction of the stone walls, it was decided to dismantle them almost entirely and reconstruct using new materials (only the middle part of the front wall was left). The site, even though devoid of most of its original substance, was restored to the landscape and, what is important, still plays the role of a vital component of the historical complex of palace buildings. The exterior architectural shape and details were reconstructed to resemble those of the original 18th century building. Inside, a part of the former layout was preserved, while the rest of the building was adapted to suit the new functions. Currently, the building is used by the District Cultural Centre.
Źródło:: Ochrona Zabytków; 2013, 1-4; 5-22
0029-8247
Pojawia się w:: Ochrona Zabytków
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Stare Miasto Warszawa wraca do życia
Autorzy:: Zachwatowicz, Jan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/536270.pdf
Data publikacji:: 1953
Wydawca:: Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:: odbudowa Warszawy
decyzja odbudowy Warszawy
rekonstrukcja Starego Miasta
infrastruktura odbudowanej Warszawy
panorama odbudowanej Warszawy
Źródło:: Ochrona Zabytków; 1953, 2-3; 73-77
0029-8247
Pojawia się w:: Ochrona Zabytków
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: La restauration des espaces publics d’Erevan et l’experience des amenagements de la ville Lyon
On reconstruction of Yerevan public centres with reference to management experience in Lyon
Autorzy:: Mamyan, Z.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2068317.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Politechnika Częstochowska
Tematy:: przestrzeń publiczna
planowanie urbanistyczne
planowanie przestrzenne
rekonstrukcja
odbudowa
public space
urban planning
spatial planning
reconstruction
Opis:: L'article a été écrit au Laboratoire d’Analyse des Formes (LAF) de l’ENSAL (directeur du LAF Monsieur F. Tran) pendant le stage.
At present in Yerevan we have very few samples of historical and cultural heritage that show our urban past. There also exist some historically treasured areas that are subject to reconstruction. The aim of urban planning, in general, is to turn the public formation contents into an artistic image. This presupposes the planning and objectification of the environment characteristic to the given public formation. It is very important to find the standards which can help to organize areas in Yerevan, the capital of Armenia, along the above-mentioned lines. In the context of above the experience of Lyon urban planning is proven to be quite relevant.
Źródło:: Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo; 2014, 20 (170); 169--174
0860-7214
Pojawia się w:: Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Altana Słuszków czy „fontanna Szujskich”. Epilog: Uchwała Prezydium Rady Ministrów nr 572/53
The Słuszko Gazebo or the “Shuiskys’ Fountain”. Epilogue: the Presidium of the Council of Ministers Decree No. 572/53
Autorzy:: Omilanowska-Kiljańczyk, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/38712110.pdf
Data publikacji:: 2024
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: rebuilding Warsaw
monument reconstruction
Słuszko Gazebo
Moscow Chapel
odbudowa Warszawy
rekonstrukcja zabytków
altana Słuszków
Kaplica Moskiewska
Opis:: Barokowa, XVII-wieczna altana ogrodowa Słuszków, przez wielu niesłusznie uważana za Kaplicę Moskiewską, dotrwała jako ruina do 1953 r. Jej odbudowę zaprojektował Mieczysław Kuzma, ale mimo przyznania środków i przygotowania dokumentacji budowlę rozebrano 3 listopada 1953 r., znalazła się bowiem na liście warszawskich ruin przeznaczonych do rozbiórki. Listę tę załączono do niejawnego rozporządzenia Prezydium Rady Ministrów (nr 572/53), którego uchwalenie (29 lipca 1953) było świadomym aktem politycznym zmierzającym nie tylko do uporządkowania miasta, lecz także do symbolicznego zakończenia procesu odbudowy zabytków. W praktyce rozporządzenie stało się podstawą do zniszczenia wielu nadających się do odbudowy obiektów, których pozostałości uznano za zakłócające pozytywny odbiór inwestycji budowlanych dokonanych w Warszawie doby socrealizmu. Decyzje w tej kwestii zapadały w porozumieniu pomiędzy Bolesławem Bierutem i Józefem Sigalinem, a przygotowanie treści rozporządzenia przeprowadzano z pominięciem autorytetów z dziedziny ochrony i konserwacji zabytków.
The 17th-century Baroque garden gazebo of the Słuszko family, wrongly thought by many to be the Moscow Chapel, survived as a ruin until 1953. Its reconstruction was designed by Mieczysław Kuzma; yet although funding was available and documentation had been prepared, on 3 November 1953 the building was pulled down, as it had been included on a list of Warsaw ruins marked for demolition. The list was appended to a secret decree of the Presidium of the Council of Ministers (No. 572/53), the passing of which (on 29 July 1953) was a deliberate political act intended not only to put the city in order, but also to symbolically end the process of rebuilding monuments. In practice, the decree provided the legal basis for the destruction of many buildings whose reconstruction would have been feasible, but whose remains were deemed to interfere with the positive reception of the construction ventures implemented in Warsaw during the Socialist Realist era. Decisions on this issue were made in agreement by Bolesław Bierut and Józef Sigalin, and the content of the decree was prepared without consulting any authority in the field of protection and conservation of monuments.
Źródło:: Biuletyn Historii Sztuki; 2024, 86, 2; 171-186
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:: Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Rakoniewice - miasto rzemieślników
Autorzy:: Zieleśkiewicz, Stefan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/539419.pdf
Data publikacji:: 1954
Wydawca:: Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:: Rakoniewice
handel pijawkami
protestanci w Rakoniewicach
domy podcieniowe
rynek rakoniewicki
odbudowa Rakoniewic
rekonstrukcja budynków po zniszczeniach
Źródło:: Ochrona Zabytków; 1954, 2; 113-125
0029-8247
Pojawia się w:: Ochrona Zabytków
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: MEANDRY WSPÓŁCZESNEJ ODBUDOWY
CONTEMPORARY RECONSTRUCTION MEANDERS
Autorzy:: Guranowska-Gruszecka, Krystyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/509256.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:: konserwacja zabytków
odbudowa
rekonstrukcja
tematyzacja
autentyzm dziedzictwa historycznego
building restoration
rebuild
reconstruction
thematization
authenticity of historical
heritage
Opis:: W artykule przedstawiono obowiązujące do czasów obecnych doktryny konserwatorskie związane z ochroną dziedzictwa kulturowego (utrwalone po II wojnie światowej) zarówno w skali architektonicznej, jak i urbanistycznej. Dokonano wyboru charakterystycznych przykładów odbudowy z Polski i ze świata. Następnie przeprowadzono syntetyczną analizę porównawczą wybranych współczesnych przykładów odbudowy z doktrynami konserwatorskimi. Wydobyto te elementy działań realizacyjnych, które odstawały od przyjętych wcześniej zasad teoretycznych. Opisano przeanalizowane kierunki, realizacji odbudowy wskazanych zespołów historycznych. Przeprowadzono także analizę jakie czynniki i argumenty wpływają na działania, będące odstępstwem od doktryn konserwatorskich.
The article presents conservation doctrines binding up to the present time, and connected with the protection of cultural heritage (recorded after World War II) both on an architectural and urban scale. Characteristic examples of reconstruction from Poland and the World were chosen. A synthetic comparative analysis of selected contemporary examples of reconstruction with these conservation doctrines was then carried out. Elements of implementation activities were extracted that departed from theoretical principles adopted earlier. The analyzed directions and implementation of the reconstruction of selected historical complexes were described. An analysis was also made of what factors and arguments affect activities that are a departure from conservation doctrines. To maintain the logic of these considerations, the article began with an objective presentation of the clear rules of dealing with the historical urban space, which were in force at the end of the 20th century, and which have not been officially changed until today. On this background, an analysis was carried out of the selected issues concerning Polish examples from Warsaw and Elbląg, as well as from the Asian continent from China and Iraqi Kurdistan. A today’s necessity is to open a multilateral scientific discourse aimed at formulating conclusions about further preferences in dealing with damaged buildings in the context of global trends.
Źródło:: Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula; 2019, 66(3) Architektura; 5-17
2353-2688
Pojawia się w:: Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Remont i częściowa odbudowa kładki pieszej przez rzekę Rabę, w perspektywie krajobrazowo-kulturowo-inżynierskiej
Repair and partial reconstruction of footbridge over Raba River, in a cultural, landscape and engineering perspective
Autorzy:: Furtak, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/369589.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:: kładka dla pieszych
most pieszy
genius loci
Proszówki
Krzyżanowice
Bochnia
rekonstrukcja
odbudowa
pedestrian walkway
footbridge
reconstruction
rebuilding
Opis:: Artykuł przedstawia opis remontu i częściowej odbudowy kładki pieszej łączącej Proszówki z Krzyżanowicami. Nakreśla historię obiektu i uwarunkowania jakie towarzyszyły inwestycji koniecznej po zniszczeniu w trakcie powodzi. Ten wzniesiony czynem społecznym most pieszy, dla lokalnej społeczności okazał się czymś więcej niż tylko przeprawą przez rzekę. Decyzja o ostatecznym kształcie przeprawy została podyktowana swoistym genius loci.
The article presents a description of repair and partial rebuilding of pedestrian walkway, linking Proszówki and Krzyżanowice. Paper outlines the history of the object and the circumstances that accompanied the investment which was necessary after the destruction during the flood. The bridge became something more than just the crossing of the river. The decision about final shape and form was dictated by a specific genius loci.
Źródło:: Przestrzeń i Forma; 2011, 16; 577-588
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:: Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Powojenna odbudowa miast w Polsce a retrowersja Starego Miasta w Elblągu
The Post-War Rebuilding of Towns and Cities in Poland and the Retroversion of the Old Town in Elbląg
Autorzy:: Lubocka-Hoffmann, Maria
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1927099.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:: odbudowa zniszczonych miast
rekonstrukcja
modernizm
doktryna konserwatorska
Elbląg
retrowersja
rebuilding of destroyed towns
reconstruction
modernism
conservation doctrine
retroversion
Opis:: Odbudowa zespołów staromiejskich zniszczonych w wyniku II wojny światowej przebiegała w czterech etapach. W pierwszym (do połowy lat 50. XX w.) z rozmaitym skutkiem odtwarzano historyczne formy urbanistyczne i architektoniczne oraz funkcje ośrodków (np. Warszawa, Gdańsk, Wrocław, Olsztyn, Jelenia Góra). Drugi etap (do 1960 r.), zapoczątkowany odbudową Szczecina, charakteryzował się zniekształcaniem dawnych form urbanistycznych, nikłym zachowaniem dawnych funkcji i nieudaną próbą harmonizowania z architekturą historyczną nowej architektury, wznoszonej w technologii szkieletowej. W trzecim etapie (do początku lat 80.) całkowicie zrezygnowano z odtwarzania dawnych form urbanistycznych i funkcji zespołów. Nowa modernistyczna architektura realizowana w technologii wielkiej płyty wyeliminowała ze starych miast tradycję, jakość i estetykę; pozbawiła je tożsamości kulturowej (np. Malbork, Pasłęk, Piła, Kołobrzeg). Czwarty etap zapoczątkowała na początku lat 80. odbudowa Starego Miasta w Elblągu, przeprowadzona nowatorską metodą nazwaną retrowersją (np. Podzamcze w Szczecinie, Wyspa Spichrzów w Gdańsku, Kołobrzeg). Charakteryzują ją duże, interdyscyplinarne badania naukowe poprzedzające prace budowlane, możliwie dokładne odtworzenie planu urbanistycznego, współczesne formy architektoniczne nowych kamienic stawianych na średniowiecznych fundamentach i przywrócenie starym miastom funkcji centralnych i reprezentacyjnych.
Old-town areas destroyed in World War II were rebuilt in four stages. At the first stage (up to the mid-1950s), old urban-planning and architectural forms were reconstructed and historic functions were restored, with various effects (e.g. Warsaw, Gdańsk, Wrocław, Olsztyn, Jelenia Góra). The second stage (up to 1960), which started with the rebuilding of Szczecin, was characterised by distortion of old urban forms, hardly any preservation of former functions, and a failed attempt at combining historic architecture with new architecture based on frame structures. At the third stage (up to the early 1980s), the idea of restoring old urban forms and functions was abandoned altogether. New modernist architecture using the large prefabricated panel technology eliminated tradition, quality, and aesthetics from old towns, depriving them of their cultural identity (e.g. Malbork, Pasłęk, Piła, Kołobrzeg). The fourth stage commenced with the rebuilding of the Old Town in Elbląg in the early 1980s, carried out using the innovative method of retroversion (e.g. the Castle Grounds in Szczecin, Granary Island in Gdańsk, Kołobrzeg). It is characterised by extensive interdisciplinary research preceding any construction works, precise reconstruction of the urban plan, modern architectural forms of new tenement houses erected on medieval foundations, and the restoration of central and representative functions to old towns.
Źródło:: Ochrona Zabytków; 2019, 1; 35-71
0029-8247
Pojawia się w:: Ochrona Zabytków
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Transformacja dzielnic staromiejskich w Polsce i Niemczech po 1989/1990 roku
Transformation of old-towns districts after 1989/1990 in Poland and Germany
Autorzy:: Fiuk, P.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/390069.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
Tematy:: transformacja
odbudowa
rekonstrukcja
architektura starych miast
współczesna kamienica
transformation
rebuilding
reconstruction
architecture of old cities
modern tenement house
Opis:: Proces transformacji Starych Miast stanowi złożone zagadnienie, którego skuteczna realizacja opiera się na synergii pojedynczych osób i lokalnej społeczności, wspieranych przez administrację, instytucje publiczne, środowiska naukowe i prywatnych przedsiębiorców; wykorzystuje sprzyjające okoliczności społeczno-polityczne, uwarunkowania ekonomiczne i koniunkturę gospodarczą. Zjawisko transformacji zespołów staromiejskich wiąże się ze zmianami ustrojowymi w Polsce po 1989 oraz Niemczech, po zjednoczeniu w 1990 r. podzielonego po II wojnie światowej państwa. W największym zakresie wystąpiło w ośrodkach miejskich, których zabytkowe centra nie zostały odbudowane po zniszczeniach z lat 1939-45 (Elbląg, Kołobrzeg, Szczecin-Podzamcze), lub zabudowane według modernistycznych koncepcji, które nie zaspokoiły oczekiwań mieszkańców i nie uzyskały akceptacji specjalistów (przede wszystkim historyków sztuki, konserwatorów zabytków i architektów o konserwatywnych poglądach), dążących do przywrócenia zrujnowanego krajobrazu staromiejskiego (Drezno, Frankfurt n/M, Hildesheim, Szczecin).
Process of transformation in old town areas is very complex issue. Effective realization of this task requires perfect synergy between single residents and local community supported by administration, public institutions, academies and private entrepreneurs. Favorable social and political circumstances and good economic situation are also key to success. Transformations in old town areas were heavily connected with political changes after 1989 in Poland and after German unification in 1990. Biggest changes took place in cities, whose historical centers have not been fully reconstructed after World War II (Elblag, Kolobrzeg, Szczecin), or were rebuild with modernist conceptions, which have not satisfied architecture specialists (art historians, conservators and architects with conservative attitude), as well as average city residents (Dresden, Hildesheim, Frankfurt am Main).
Źródło:: Budownictwo i Architektura; 2017, 16, 1; 99-108
1899-0665
Pojawia się w:: Budownictwo i Architektura
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Prace konserwatorskie - miasto Poznań (1958-1962)
Autorzy:: Kondziela, Henryk
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/537205.pdf
Data publikacji:: 1964
Wydawca:: Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:: prace konserwatorskie w Poznaniu 1958-62
Poznań
odbudowa Starego Rynku w Poznaniu
rekonstrukcja Pałacu Działyńskich
Pałac Działyńskich
odbudowa Pałacu Górków
Pałac Górków
remont Teatru Polskiego
Teatr Polski
Źródło:: Ochrona Zabytków; 1964, 3; 65-77
0029-8247
Pojawia się w:: Ochrona Zabytków
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Comparing and contrasting the post-1945 re-building of Warsaw and Minsk city centres
Podobieństwa i kontrasty w powojennej odbudowie śródmiejskich dzielnic Warszawy i Mińska
Падобнае і адрознае ў пасляваенным аднаўленні цэнтральных раёнаў Варшавы і Мінска
Autorzy:: Martyn, Peter
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31341089.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Białorutenistyki
Tematy:: urbanity
architecture
rebuilding
reconstruction
reconstitution
urban redevelopment
miejskość
architektura
odbudowa
rekonstrukcja
przebudowa miast
горадабудаўніцтва
архітэктура
будуецца нанова
рэканструкцыя
адраджэнне гарадоў
Opis:: The so-called “Stalinist episode” (1948/9–1955/6 in Warsaw; 1945 dragged out to the late-1950s in Soviet-held Minsk) was of crucial significance to both cities, being marked by intensive construction work primarily focussed on the respective city centres. In Warsaw, this was a brief and highly-charged seven or so years intricately intertwined with setting up the Polish People’s Republic. The foundations were thus laid for a so-called socialist capital city, characterised by ‘communalisation’ of property, zealous architects enjoying Party favour and ripping down the burnt-out ruins of a great many readily restorable buildings; above all tenement houses from the anathematised «bougeois-capitalist» era of c.1850–1914.Re-building in the capital of the BSSR still enjoys wide recognition for transforming it into a million+ city. The obliterated main street became the showpiece Stalin (now Independence) Avenue; Lenin, Engels, Karl Marks, other central streets undergoing partial redevelopment. While key historic monuments were ripped down, the still prominent remnant architecture from c.1850–1914 was typically restored, heightened or readapted to suit the Stalinist aesthetic. ‘Historic Minsk’ began to be reinvented after 1991. Summary reference is additionally made to the respective pre-1939 and pre-1941 urban-architectural profiles of Warsaw and Minsk, their wartime destruction and continued urban redevelopment beyond the key Stalinist ‘episode’ that had defined vital aspects of the post-1945 built urban environment.
Вырашальнае значэнне для Варшавы і Мінска мела г. зв “сталінская эпоха” (1948/9–1955/6 у Варшаве; у савецкім Мінску – з 1945 да канца 1950 х), якая характарызавалася інтэнсіўнай забудовай цэнтральных раёнаў. У Варшаве гэта былі кароткія, але вельмі пакутлівыя сем гадоў, цесна пераплеценыя з узнікненнем Польскай Народнай Рэспублікі. Так быў закладзены падмурак для г. зв. сацыялістычнае сталіцы, якая характарызавалася “камуналізацыяй” маёмасці, дзейнасцю руплівых архітэктараў, якія карысталіся прыхільнасцю партыі, а таксама зносам руінаў многіх будынкаў, якія можна было рэстаўраваць – прынамсі, камяніцаў “буржуазна-капіталістычнай” эпохі 1850–1914 гг. Рэканструкцыя ў сталіцы БССР і сёння карыстаецца вялікім прызнаннем у сувязі з яе ператварэннем у мільённы горад. Безаблічная раней, галоўная вуліца набыла характар візітоўкі горада ў выглядзе праспекта Сталіна (цяпер праспект Незалежнасці); часткова рэканструяваны вуліцы Леніна, Энгельса, Карла Маркса і іншыя цэнтральныя камунікацыйныя праспекты. У той час як ключавыя помнікі былі знесены, усё яшчэ адметная архітэктура з 1850–1914 гадоў звычайна рэканструявалася і часта адаптавалася да сталінскай эстэтыкі. “Гістарычны Мінск” пачаў выдумляцца нанава, старанна адбудоўвацца толькі пасля 1991 г. У падсумаванні аўтар звяртаецца да даваеннага архітэктурна-прасторавага характару Варшавы і Мінска, іх разбурэння падчас Другой сусветнай вайны, а таксама наступных этапаў рэканструкцыі пасля ключавое “сталінскае эпохі”, якая вызначыла істотныя рысы гарадской архітэктуры і прасторавай планіроўкі, уведзеных пасля 1945 г.
Decydujące znaczenie w przypadku Warszawy i Mińska miał tzw. „epizod stalinowski” (1948/9–1955/6 w Warszawie; trwający od 1945 aż do końca lat 50. XX w. w sowieckim Mińsku), charakteryzujący się intensywnymi pracami budowlanymi w dzielnicach centralnych. W Warszawie było to niedługie, lecz bardzo dotkliwe siedmiolecie, ściśle splecione z powstaniem PRL. W ten sposób położono podwaliny pod tak zwaną stolicę socjalistyczną, która zaznaczyła się jako okres „komunalizacji” majątku, działalności zagorzałych architektów cieszących się przychylnością Partii oraz burzenia wypalonych ruin wielu gotowych do odrestaurowania budynków – przede wszystkim kamienic czynszowych z piętnowanej epoki „burżuazyjno-kapitalistycznej” z ok. 1850–1914. Odbudowa w stolicy BSRR wciąż cieszy się dużym uznaniem ze względu na przekształcenie jej w ponadmilionowe miasto. Zatarta w swym dawnym biegu główna ulica nabrała charakteru wizytówki miasta w postaci alei Stalina (obecnie Niepodległości); ulice Lenina, Engelsa, Karola Marksa oraz kolejne centralne aleje komunikacyjne przeszły częściową przebudowę. Podczas gdy kluczowe zabytki zostały zburzone, wciąż wyróżniająca się architektura z ok. 1850–1914 była zazwyczaj poddawana renowacji i nierzadko podwyższana lub dostosowana do estetyki stalinowskiej. „Historyczny Mińsk” zaczął być wymyślany na nowo, z czasem starannie odbudowany dopiero po 1991 r. W podsumowaniu autor nawiązuje do przedwojennego charakteru architektoniczno-przestrzennego Warszawy i Mińska, ich zniszczeń w trakcie drugiej wojny światowej oraz dalszych faz przebudowy, dokonywanych po kluczowym „epizodzie” stalinowskim, który zdecydował o istotnych cechach architektury miejskiej i układu przestrzennego wprowadzonego po 1945 r.
Źródło:: Acta Albaruthenica; 2022, 22; 251-267
1898-8091
Pojawia się w:: Acta Albaruthenica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "rekonstrukcja (odbudowa)" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Podbaza

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język