Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "rehabilitation efficacy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Obraz siebie pacjentów po zawale serca a postawa troski o siebie
Self-image after myocardial infarction and self-care attitude
Autorzy:
Wilski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944931.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
cardiac rehabilitation
myocardial infarction
rehabilitation efficacy
self-care
self-image
obraz siebie
skuteczność rehabilitacji
troska o siebie
zawał serca
rehabilitacja kardiologiczna
Opis:
Introduction: One of the factors which increase the rehabilitation efficacy and accelerate the convalescence and return to society of the patients after myocardial infarction may be the self-care attitude. Therefore it seems justifiable to seek such factors which will affect the self-care level. Self-estimation belongs to the most important determinants of coping efficacy and undertaking health behaviours. Considering that health behaviours may be treated as a behavioural manifestation of the self-care attitude, it is probable that the correlation between the self-image and self-care attitude appears to be strong. Aim: The aim of the research was determination of the strength of the correlation between the level of self-image and selfcare attitude as well as the care types in patients after myocardial infarction. Methods: The study involved 127 persons whohad myocardial infarction for the first time and did not undergo any other severe concomitant illnesses. The study covered 28 women and 99 men aged from 39 to 81, with the average age 57.74. The study consisted in completing the KTS questionnaire measuring the self-care level and OS questionnaire measuring the self-image level. The results were analysed statistically and discussed. Results: Analysis of the levels of self-care and self-image in patients after myocardial infarction showed a strong correlation between those variables at the 0.01 significance level. It is a linear correlation which means that the higher the self-image level, the higher the self-care level. This rule applies to each of the care dimensions, i.e. Responsibility, involvement and future perspective as well as each of the types of self-care. Conclusions: The research indicated a strong correlation between the self-care level and types and the self-image level in those who underwent myocardial infarction. It appeared that the higher the self-image level after myocardial infarction, the higher the self-care level and the fuller the self-care. Therefore the self-acceptance level should be increased in the patient, because in the case of those who underwent myocardial infarction it is extremely important for development of the self-care attitude. A change in the self-image from negative into positive may be directly translated into an increase in the self-care level.
Wstęp: Jednym z czynników zwiększających skuteczność rehabilitacji i przyspieszających proces zdrowienia oraz powrotu do społeczeństwa osób po zawałach serca może być postawa troski o siebie. W związku z powyższym zasadne wydaje się poszukiwanie takich czynników, które wpływać będą na poziom troski o siebie. Ocena samego siebie należy do najistotniejszych wyznaczników efektywności radzenia sobie i podejmowania zachowań zdrowotnych. Biorąc pod uwagę, że zachowania zdrowotne traktować można jako behawioralny przejaw postawy troski o siebie, istnieje prawdopodobieństwo, że związek między obrazem siebie a postawą troski o siebie okaże się równie silny. Cel: Celem badań było określenie siły związku między poziomem obrazu siebie a postawą troski o siebie i rodzajami troski o siebie pacjentów po zawałach serca. Metody: Badaniami zostało objętych 127 osób, które przeszły zawał serca po raz pierwszy i nie miały innych poważnych chorób towarzyszących. Przebadanych zostało 28 kobiet i 99 mężczyzn, w przedziale wiekowym 39-81 lat, średnia wieku wynosiła 57,74 roku. Badanie polegało na wypełnieniu kwestionariusza KTS mierzącego poziom troski o siebie oraz kwestionariusza OS mierzącego poziom obrazu siebie. Wyniki badań poddano analizie statystycznej i omówieniu. Wyniki: Analiza poziomu troski o siebie i obrazu siebie pacjentów po zawałach serca wykazała silny związek między tymi zmiennymi na poziomie istotności 0,01. Związek ten ma charakter liniowy i oznacza, że im wyższy poziom obrazu siebie, tym wyższy poziom troski o siebie. Reguła ta dotyczy każdego z wymiarów troski, a więc odpowiedzialności, zaangażowania i perspektywy przyszłościowej oraz każdego z rodzajów troski o siebie. Wnioski: Przeprowadzone badania wykazały silny związek między poziomem i rodzajami troski o siebie a poziomem obrazu siebie osób po zawałach serca. Okazało się, że im wyższy poziom obrazu siebie po przebytym zawale serca, tym wyższy poziom troski o siebie i pełniejsza troska o siebie. W związku z powyższym należy zwiększać u pacjenta poziom akceptacji samego siebie, gdyż w przypadku osób po zawałach serca ma to niezwykle istotne znaczenie dla kształtowania postawy troski o siebie. Zmiana obrazu siebie z negatywnego na pozytywny może w bezpośredni sposób przełożyć się na zwiększenie poziomu troski o samego siebie.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2011, 11, 1; 15-25
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Authoritarianism and the Views on Rehabilitation Held by the Students of Rehabilitation Pedagogy
Autorzy:
Wysocka, Ewa
Góźdź, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/45635411.pdf
Data publikacji:
2012-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
authoritarianism
the views on rehabilitation
negativism towards rehabilitation
biological determinism
belief in the efficacy of rehabilitation
socio-demographic variables (age, year or mode of studies)
Opis:
This paper presents correlations between authoritarianism and the views on rehabilitation. The research was conducted among students of rehabilitation pedagogy (in the Provinces of Silesia and Małopolska). Authoritarianism was investigated from the classical perspective by T. Adorno. The views on rehabilitation were examined using a research instrument devised by Zdzisław Bartkowicz and Paweł Maciaszczyk, who distinguished the following scales: belief in the efficacy of rehabilitation, negativism towards rehabilitation, and biological determinism. Data analysis was conducted aimed at evaluating the impact of selected socio-demographic variables (e.g. the subject’s age, year or mode of studies) on the process of shaping authoritarian behaviour and the views on rehabilitation. The research findings prove that there are specific correlations between all the investigated variables, which points to a significant role of authoritarianism as an independent variable (the views on rehabilitation) as well as a dependent one (the subject’s age, year or mode of studies).
Źródło:
The New Educational Review; 2012, 29; 277-289
1732-6729
Pojawia się w:
The New Educational Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Motor efficacy of individuals with Down Syndrome as part of their rehabilitation
Sprawność motoryczna osób z zespołem Downa jako element ich rehabilitacji
Autorzy:
Sadziak, Aleksandra
Wieczorek, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790975.pdf
Data publikacji:
2018-03-26
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
motor efficacy
Down Syndrome
intellectual disability
rehabilitation
health
sprawność motoryczna
Zespół Downa
niepełnosprawność intelektualna
rehabilitacja
zdrowie
Opis:
Introduction: Down syndrome is the most common chromosomal developmental disorder. Due to the abnormalities of psychophysical development occurring in people with Down Syndrome, it is necessary to implement their rehabilitation. This process should enable achieving and then maintaining an optimal level of physical, mental and social functioning. It can be done through a planned motor efficacy improvement programme. Nowadays, the level of motor efficacy is recognized as a positive measure of health, as well as versatile resourcefulness. Study aim: The cognitive aim of the study was to determine the level of motor efficacy in individuals with Down Syndrome and to show the results of this group compared to those with intellectual disabilities but without Down Syndrome. The applicative goal of the research is to show motor fitness as a factor increasing the effectiveness of functioning in everyday life, which is one of the goals of rehabilitation. Material and methods: The study was conducted among 30 individuals with Down Syndrome of moderate intellectual disability. The method of research was direct observation, the tool – the Eurofit Special Motor Fitness Test. Results: Based on the results, it was noted that the developmental state in the area of motor skills of people with Down Syndrome is lower than in their peers with intellectual disability without Down syndrome. Only balance shows a significantly higher level in the study group compared to the control group. Conclusions: The results obtained in the study may be a starting point when planning improvement programmes being part of the rehabilitation process. Improving the level of motor fitness, which is the expected effect of rehabilitation, will also contribute to improving the health and social functioning of people with Down Syndrome.
Wstęp: Zespół Downa (ZD) jest najczęstszą chromosomalną wadą rozwojową. Ze względu na występujące u osób z zespołem Downa nieprawidłowości rozwoju psychofizycznego konieczne jest wdrożenie ich rehabilitacji. Proces ten powinien umożliwić osiągnięcie, a następnie utrzymanie optymalnego poziomu funkcjonowania fizycznego, psychicznego oraz społecznego. Może ona się odbywać poprzez zaplanowany program usprawniania motoryki. Współcześnie uznaje się poziom sprawności motorycznej jako pozytywny miernik stanu zdrowia, a także wszechstronnej zaradności. Cele pracy: Celem poznawczym badań było określenie poziomu sprawności motorycznej osób z zespołem Downa oraz pokazanie wyników tej grupy na tle osób z niepełnosprawnością intelektualną bez zespołu Downa. Celem aplikacyjnym jest ukazanie sprawności motorycznej jako czynnika zwiększającego skuteczność funkcjonowania w życiu codziennym, co stanowi jeden z celów rehabilitacji. Materiał i metody: Badanie zostało przeprowadzono wśród 30. osób z zespołem Downa, z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym. Metodą badań była obserwacja bezpośrednia, narzędziem – Test Sprawności Motorycznej Eurofit Specjalny. Wyniki: Na podstawie wyników stwierdzono, że stan rozwoju w obszarze zdolności motorycznych osób z zespołem Downa jest niższy od ich rówieśników z niepełnosprawnością intelektualną bez zespołem Downa. Jedynie równowaga wykazuje istotnie wyższy poziom u badanej grupy w porównaniu do grupy kontrolnej. Wnioski: Wyniki uzyskane w badaniach mogą stać się punktem wyjścia przy planowaniu programów usprawniających, które są elementem procesu rehabilitacji. Poprawa poziomu sprawności motorycznej, która jest spodziewanym efektem rehabilitacji, przyczyni się także do podnoszenia zdrowia i poprawy funkcjonowania osób z zespołem Downa w społeczeństwie.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2017, 21(4); 43-49
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena poczucia własnej skuteczności u pacjentów po udarze mózgu objętych systematyczną rehabilitacją
An assessment of self-efficacy in patients after stroke undergoing systematic rehabilitation
Autorzy:
Guzek, Zbigniew
Lubczyńska, Aneta
Kowalska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/465070.pdf
Data publikacji:
2019-09-26
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
Tematy:
udar mózgu
stan funkcjonalny
poziom własnej skuteczności
rehabilitacja poudarowa
stroke
functional status
perceived self-efficacy
post stroke rehabilitation
Opis:
Cel badań. Celem badań była ocena poczucia własnej skuteczności u pacjentów po udarze mózgu objętych systematyczną fizjoterapią. Materiał i metody. Grupę badaną stanowiło 38 pacjentów po pierwszym udarze mózgu, średnia wieku 66,9 roku (± 8,8), w tym 12 kobiet i 26 mężczyzn. W badaniach zebrano dane socjodemograficzne i kliniczne oraz wykorzystano: Skalę Uogólnionej Własnej Skuteczności (GSES), Indeks Mobilności Rivermead (RMA), a także Skalę Barthel (BI). Badania wykonano w dwóch punktach pomiarowych: w momencie przyjęcia na oddział rehabilitacyjny (t1) i po trzech tygodniach systematycznej rehabilitacji (t2). W analizie statystycznej zastosowano testy nieparametryczne: test Wilcoxona, test U Manna-Whitneya oraz korelację rang Spearmana. Wyniki. Pacjenci po udarze mózgu charakteryzowali się niższym, w porównaniu z innymi grupami klinicznymi, poczuciem własnej skuteczności. Po trzech tygodniach rehabilitacji odnotowano poprawę stanu funkcjonalnego badanych oraz wzrost poczucia własnej skuteczności. Analiza korelacji wykazała istotny statystycznie dodatni związek pomiędzy stanem funkcjonalnym w momencie rozpoczęcia usprawniania a poziomem własnej skuteczności po trzech tygodniach. Wnioski. Wyniki sugerują, że poczucie własnej skuteczności może być ważnym czynnikiem w procesie rehabilitacji poudarowej ale dalsze badania są konieczne.
Background. The aim of the study was assessment of perceived self-efficacy among patients after stroke, undergoing regular physiotherapy. Material and methods. The study group consisted of 38 patients after first stroke, including 12 women and 26 men, mean age 66,9 (± 8,8). The sociodemographic and clinical data were collected. Before and after three weeks of physiotherapy, the Generalized Self-Efficacy Scale (GSES), the Rivermead Motor Assesment (RMA) and Barthel Index (BI) were also used. Because the hypothesis of a normal distribution was rejected, non –parametric tests were used: a Wilcoxon test, a U Manna-Whitney test and Spearman’s rank coefficient. Results. The studied patients after stroke were characterized by lower self-efficacy compared to other clinical groups. There was noted an improvement in the functional status of the patients and an increase in their self-efficacy after 3 weeks of rehabilitation. The results of the correlation analysis showed a statistically significant positive correlations between functional status at the beginning of rehabilitation and the level of perceived self-efficacy after three weeks. Conclusions. The results suggest that self-efficacy may be an important factor in the post-stroke rehabilitation process but further studies are necessary.
Źródło:
Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu; 2019, 65; 93-102
0239-4375
Pojawia się w:
Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies