Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "rehabilitacja kardiologiczna" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 17
Tytuł:
System rehabilitacji kardiologicznej PELETON plus
Autorzy:
Szczurek, Z.
Curyło, A.
Kowalski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/261423.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Wydział Podstawowych Problemów Techniki. Katedra Inżynierii Biomedycznej
Tematy:
rehabilitacja kardiologiczna
PELETON plus
cardiological therapy
Opis:
Jak stwierdzono w "Raporcie o stanie rehabilitacji kardiologicznej w Polsce", liczba chorych z rozpoznaną chorobą wieńcową jest szacowana na 13 do 2,5 miliona. Można zaobserwować występowanie coraz większej liczby ostrych zespołów wieńcowych (OZW), zarówno wśród ludzi w podeszłym wieku - wynikające ze starzenia się społeczeństwa, jak i wśród osób w średnim wieku. Zwiększa się więc liczba chorych, którzy po przebyciu OZW mogą zostać wyłączeni z aktywnego życia. Szansę na przywrócenie im sprawności psychofizycznej stwarza rehabilitacja kardiologiczna. Zostało wykazane, że właściwie prowadzona rehabilitacja kardiologiczna może zmniejszyć umieralność z przyczyn sercowo-naczyniowych i ogólną o 20-25% oraz liczbę nagłych zgonów w pierwszym roku po przebytym zawale o 35%. Rehabilitacja kardiologiczna podnosi również wydolność fizyczną, wpływając tym samym na poprawę jakości życia.
Źródło:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna; 2008, 14, 3; 226-226
1234-5563
Pojawia się w:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trening wibracyjny w rehabilitacji kardiologicznej
Vibration training in cardiologic rehabilitation
Autorzy:
Damijan, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/261296.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Wydział Podstawowych Problemów Techniki. Katedra Inżynierii Biomedycznej
Tematy:
rehabilitacja kardiologiczna
trening wibracyjny
cardiologic rehabilitation
vibration training
Opis:
Celem pracy była analiza możliwości zastosowania treningu wibracyjnego o częstotliwości drgań 3,5 Hz i amplitudach w wysokości 4,0, 4,5, 5,0, 5,5 mm, zmienianych w kolejnych tygodniach o 0,5 mm – w rehabilitacji kardiologicznej. W badaniu uczestniczyły 24 osoby w wieku od 20 do 36 lat, które poddano 20-minutowej ekspozycji na drgania przez 19 kolejnych dni roboczych (tzw. trening wibracyjny). Mierzono ciśnienie skurczowe (CS), rozkurczowe (CR) tętno (Tętno), temperaturę w kanale usznym (Temp), masę ciała (MC) i tkankę tłuszczową (TT), cholesterol całkowity (Chol), cholesterol HDL (HDL). W badaniach sprawności fizycznej zastosowano test szybkości biegowej i zwinności (bieg po kopercie – ozn. Koperta), badanie równowagi ogólnej (postawa równoważna na jednej nodze – ozn. Równowaga), ocenę szybkość ruchów ręki (Tajping), badano siłę eksplozywną (skok w dal z miejsca obunóż – ozn. Skok), siłę statyczną ręki (Dynamometr) oraz test gibkości (skłon dosiężny w przód – ozn. Skłon). Na podstawie przeprowadzonych badań i wykonanych analiz wykazano istotny statystycznie spadek: ciśnienia skurczowego [mm Hg] (p = 0,000) u 96% badanych, tętna [1/s] (p = 0,000) u 92% badanych, tkanki tłuszczowej [%] (p = 0,002) u 76 % badanych, masy ciała [kg] (p = 0,000) u wszystkich osób, cholesterolu całkowitego [mmol/l] (p = 0,044) u 76% próby, wzrost równowagi ogólnej [1/min] (ilość prób) (p = 0,001 u 71%) badanych oraz tajpingu [s] z p = 0,000 u 96% osób. Ponadto stwierdzono istotny statystycznie wzrost: temperatury [°C] (p = 0,000) u 88% badanych oraz cholesterolu HDL [mmol/l] (p = 0,038) u 76% badanych. W badaniach sprawności fizycznej wykazano istotny statystycznie spadek wskaźnika Równowaga [1/min] (ilość prób) (p = 0,000) u 71% badanych oraz wskaźnika Tajping [s] (p = 0,000) u 96% badanych. Uzyskane wyniki świadczą o pozytywnym wpływie niskoczęstotliwościowego treningu wibracyjnego na nadciśnienie, otyłość, zagrożenie miażdżycą oraz sprawność fizyczną. Otrzymane rezultaty wskazują, że trening wibracyjny może być stosowany w rehabilitacji kardiologicznej.
The aim of this work was the analysis of the vibration training in cardiologic rehabilitation with the frequency of 3.5 Hz and amplitudes 4.0, 4.5, 5.0, 5.5 mm, modified within consecutive weeks of the training by 0.5 mm. 24 people aged from 20 to 36 took part in the study. They were subjected to 20-minute vibrations, within 19 consecutive working days. To evaluate the possibility of application of vibrations in cardiological rehabilitation the following parameters were taken into consideration: systolic pressure (SC), diastolic pressure (CR), pulse (Tętno), temperature in the ear canal (Temp), body weight (MC) and body fat (TT), total cholesterol (Chol) and cholesterol HDL (HDL). The following tests were applied: high speed running test, the test of dexterity (running on an envelope, named as “Koperta”), as well as general balance (one leg balance, named as “Równowaga”), the speed of hand movements (Tajping), explosive power (standing long jump, named as “Skok”), hand static power (Dynanometer) and the test of flexibility (attainable bend forward, named as ,,Bend”). On the basis of the conducted tests and analysis, the statistically significant decrease of systolic pressure [mm Hg] p = 0,000 at 96% of examined persons, pulse [1/s] p = 0,000 at 92%, adipose tissue [%] p = 0,002 at 76%, body weight [kg] p = 0,000 at 100%, total cholesterol [mmol/l] p = 0,044 at 76%, general balance [1/min] (the number of trials) with p=0,001 at 71% of examined persons and Tajping [s] p = 0,000 at 96% of the examined persons revealed. The statistically significant increase of temperature [°C] p = 0,000 at 88% and the cholesterol HDL [mmol/l] p = 0,038 at 76% were stated. The physical fitness tests revealed the statistically significant decrease of the “Balance” indicator [1/min] (number of trails) with p = 0,000 at value of 71%, and the decrease of Tajping [s] z p = 0,000 at 96%. The obtained results proved the positive influence of low-frequency vibration training on high blood pressure, obesity, arteriosclerosis, and physical fitness. The mentioned results show that vibration training can be applied in cardiologic rehabilitation.
Źródło:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna; 2009, 15, 4; 356-360
1234-5563
Pojawia się w:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The influence of physical exercise as a component of cardiac rehabilitation on endothelial dysfunction – review of the related research
Wpływ wysiłku fizycznego w ramach rehabilitacji kardiologicznej na dysfunkcję śródbłonka – przegląd badań
Autorzy:
Domka-Jopek, Elżbieta
Lenart-Domka, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437736.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
endothelial dysfunction
cardiac rehabilitation
dysfunkcja śródbłonka
rehabilitacja kardiologiczna
Opis:
Endothelial dysfunction means any disturbance in the vascular endothelial function. There are many data indicating that endothelial dysfunction is a source of numerous vascular diseases. Cardiac rehabilitation, especially connected with increasing physical activity, plays an important role in the prophylaxis of vascular diseases complications in patients. Physical activity causes favorable changes in the circulatory system and improves psychophysical status. It is the base of healthy life style and fundamental element of primary and secondary prevention of cardiovascular diseases. Cardiac rehabilitation after acute coronary incidents reduces total mortality and decreases the risk of next cardiac intervention. Similar beneficial effects may be observed in chronic heart failure. Some reports attempt to explain mechanisms responsible for favorable effect of rehabilitation in primary and secondary prevention of cardiovascular disease. Many authors suggest, that cardiac training improves disturbed function of endothelium in cardiac diseases (hypertension, ischemic heart disease, chronic heart failure). Improved prognosis in patients with cardiovascular diseases after cardiac rehabilitation seems to be dependent on improvement in endothelial function.
Dysfunkcja śródbłonka oznacza ubytek jakiejkolwiek z jego funkcji. Istnieje wiele danych upatrujących źródła chorób sercowo-naczyniowych w upośledzonej funkcji śródbłonka. Wśród działań mających na celu zapobieganie następstwom chorób układu krążenia istotną rolę przypisuje się rehabilitacji kardiologicznej, a zwłaszcza zwiększeniu aktywności fizycznej pacjentów. Aktywność fizyczna, wywołując korzystne zmiany fizjologiczne w czynności układu krążenia, redukując czynniki ryzyka chorób serca, poprawiając stan psychofizyczny pacjentów stała się podstawą zdrowego stylu życia oraz fundamentalnym elementem prewencji pierwotnej i wtórnej chorób układu krążenia. Zastosowanie rehabilitacji kardiologicznej u chorych po przebyciu ostrych incydentów wieńcowych redukuje śmiertelność całkowitą oraz zmniejsza ryzyko kolejnych interwencji kardiologicznych. Podobnie korzystne efekty widoczne są w przewlekłej niewydolności serca. W ostatnich latach pojawiło się szereg doniesień próbujących wytłumaczyć mechanizmy odpowiedzialne za pozytywny efekt rehabilitacji pacjentów z chorobami sercowo-naczyniowymi. Wielu autorów potwierdza, że kompleksowa rehabilitacja kardiologiczna, trening fizyczny przywraca zaburzoną funkcję śródbłonka w chorobach układu krążenia. Efekt ten jest widoczny w nadciśnieniu tętniczym, chorobie niedokrwiennej serca, przewlekłej niewydolności serca. Wydaje się, że poprawa rokowania zauważalna po zastosowaniu rehabilitacji kardiologicznej może być zależna od poprawy funkcji śródbłonka.
Źródło:
Medical Review; 2016, 3; 311 + 323
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nordic Walking – a new form of exercise in rehabilitation
Nordic Walking – nowa forma ćwiczeń w rehabilitacji
Autorzy:
Kocur, Piotr
Wilk, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1935836.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
walking training
Physical activity
cardiac rehabilitation
trening marszowy
aktywność fizyczna
rehabilitacja kardiologiczna
Opis:
Nordic Walking (NW) has become a popular form of physical activity. NW is a form of outdoor physical activity based on marching with use of poles adapted from cross–country skiing. The main goal of using the poles is to involve muscles, which are not used during normal walking. This enables performing high intensity exercises with a relatively low level of perceived exertion. The history, methodology and technique of Nordic Walking were presented in this paper. Moreover, possible role of Nordic Walking in physical rehabilitation, in particular in early cardiac rehabilitation, was discussed. This paper is based on the available data from the literature and on our own experience concerning the application of Nordic Walking in rehabilitation of patients early after a myocardial infarction. This study was performed in patients admitted to the Centre of Cardiac Rehabilitation in Kiekrz. NW is added as an additional training to standard rehabilitation program comprising ergometer endurance training and callisthenics. The literature review focused mainly on the usefulness of Nordic Walking in rehabilitation of various groups of patients, such as the elderly, patients with pain, and patients with neurological or cardiovascular disorders. The available evidence suggests that Nordic Walking is a natural and safe, yet intensive, form of physical activity that can be widely used in physical rehabilitation.
W niniejszej pracy przedstawiono dostępną wiedzę o historii, metodyce i technice, coraz bardziej popularnej formy ćwiczeń ruchowych, znanych jako Nordic Walking (NW). NW jest formą aktywności ruchowej w terenie, której głównym elementem jest marsz., przy wykorzystaniu kijków zaadaptowanych z narciarstwa biegowego. Głównym celem używania kijków jest zaangażowanie mięśni nieużywanych podczas zwykłego marszu, przy zachowaniu wysokiej intensywności ćwiczeń i niskiego, subiektywnie odczuwanego poziomu zmęczenia. Zwrócono uwagę na możliwość zastosowania tej formy aktywności w rehabilitacji ruchowej – w tym wczesnej rehabilitacji kardiologicznej. W pracy wykorzystano informacje zawarte w dostępnej literaturze, a także doświadczenie własne z badań prowadzonych w tej dziedzinie, u pacjentów we wczesnym okresie po zawale mięśnia sercowego. Badania te są wykonywane u pacjentów Ośrodka Rehabilitacji Kardiologicznej w Kiekrzu. NW jest włączany, jako dodatkowy trening, w standardowy program rehabilitacji obejmujący ćwiczenia ogólnousprawniające i trening wytrzymałościowy na cykloergometrze. W przeglądzie piśmiennictwa skupiono się głównie na zastosowaniu Nordic Walking w rehabilitacji. Badania dotyczyły osób starszych, a także pacjentów z zespołami bólowymi, chorobami układu nerwowego i układu krążenia. Wyniki wskazują, że Nordic Walking to naturalna, bezpieczna a jednocześnie intensywna forma ruchu. Może być stosowana w różnych obszarach rehabilitacji.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2006, 10(2); 9-14
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udział pacjentów w rehabilitacji kardiologicznej i formach aktywności fizycznej – przegląd piśmiennictwa
Participation of patients in cardiac rehabilitation and forms of physical activity – literature review
Autorzy:
Cieślik, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/261459.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Wydział Podstawowych Problemów Techniki. Katedra Inżynierii Biomedycznej
Tematy:
rehabilitacja kardiologiczna
aktywność fizyczna
przegląd piśmiennictwa
cardiac rehabilitation
physical activity
literature review
Opis:
W pracy przeanalizowano opublikowane wyniki badań naukowych na temat udziału w rehabilitacji i aktywności fizycznej pacjentów z chorobami kardiologicznymi. W tym celu dokonano przeglądu artykułów w wiodących czasopismach kardiologicznych zagranicznych (British Heart Journal Circulation, Hypertension, European Journal of Vascular & Endovascular Surgery, Journal of the American College of Cardiology) i polskich (Kardiologia Polska, Folia Cardiologica Excerpta) opublikowanych od stycznia 2005 do marca 2015 roku. Przeanalizowano 18 artykułów (14 z piśmiennictwa zagranicznego i 4 z piśmiennictwa polskiego), które zostały podzielone na następujące grupy: uczestnictwo pacjentów w rehabilitacji kardiologicznej i jej przebieg − 12 artykułów oraz zastosowanie różnych form treningu i aktywności fizycznej u pacjentów kardiologicznych − 6 artykułów.
In this paper, published data concerning the rehabilitation and physical activity of patients suffering from cardiological diseases, were analyzed. The review is based on papers published in international journals British Heart Journal Circulation, Hypertension, European Jour-nal of Vascular & Endovascular Surgery, Journal of the American College of Cardiology and Polish ones: Kardiologia Polska, Folia Cardiologica Excerpta. The papers were published between January 2005 and March 2015. 18 articles were chosen for analysis (14 from international journals and 4 from Polish ones). The articles were divided into two groups: concerning participation of patients in cardiological rehabilitation and its course − 12 articles and the use of different forms of exercises and physical activities in cardiological patients − 6 papers.
Źródło:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna; 2017, 23, 2; 120-132
1234-5563
Pojawia się w:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fizyczne i psychologiczne efekty rehabilitacji kardiologicznej − przegląd piśmiennictwa
Physical and psychological effects of cardiac rehabilitation − literature review
Autorzy:
Cieślik, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/261595.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Wydział Podstawowych Problemów Techniki. Katedra Inżynierii Biomedycznej
Tematy:
rehabilitacja kardiologiczna
trening fizyczny
przegląd piśmiennictwa
cardiac rehabilitation
physical training
literature review
Opis:
W pracy przeanalizowano opublikowane wyniki badań naukowych na temat rehabilitacji pacjentów z chorobami kardiologicznymi. W tym celu dokonano przeglądu artykułów w wiodących czasopismach kardiologicznych zagranicznych (British Heart Journal, Cardiology, Circulation, Journal of the American College of Cardiology) i polskich (Kardiologia Polska, Folia Cardiologica Excerpta, Nadciśnienie Tętnicze) opublikowanych od stycznia 2005 do marca 2015 roku. Przeanalizowano 35 artykułów (24 z piśmiennictwa zagranicznego i 11 z piśmiennictwa polskiego), które opisują fizyczne i psychologiczne aspekty rehabilitacji kardiologicznej.
In this paper, the published data concerning the rehabilitation of patients suffering from cardiac diseases, were analyzed. The review is based on papers published in international journals: British Heart Journal, Cardiology, Circulation, Journal of the American College of Cardiology, as well as Polish ones: Kardiologia Polska, Folia Cardiologica Excerpta, Nadciśnienie Tętnicze. The analyzed papers were published between January 2005 and March 2015. Altogether 35 publications were chosen for the analysis (24 from international journals and 11 from Polish ones), concerning physical and psychological aspects of cardiac rehabilitation.
Źródło:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna; 2016, 22, 2; 71-97
1234-5563
Pojawia się w:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparison of early inpatient rehabilitation in patients after coronary artery bypass grafting without cardiopulmonary bypass by means of the so-called minithoracotomy with patients after conventional cardiac surgery – authors’ experience
Porównanie wczesnej rehabilitacji szpitalnej chorych leczonych metoda pomostowania naczyń wieńcowych bez krażenia pozaustrojowego, z tzw. małego dostępu, z chorymi po klasycznej rewaskularyzacji serca – doświadczenia własne
Autorzy:
Storch-Uczciwek, Agnieszka
Bochenek-Klimczyk, Krystyna
Nowak, Zbigniew
Bochenek, Andrzej
Cisowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1938529.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
coronary artery bypass graft
MIDCAB
EACAB
cardiac rehabilitation
pomostowanie naczyn wiencowych
rehabilitacja kardiologiczna
Opis:
There is some evidence that focused and intense rehabilitation improve clinical outcome following conventional open-heart surgery. Recent developments in surgical techniques, which focused on the improvement in patient comfort, reduction in hospital stay and costs, has resulted in minimally invasive techniques, including Minimally Invasive Direct Coronary Artery Bypass (MIDCAB) and Endoscopic Atraumatic Coronary Artery Bypass (EACAB). EACAB is safer than on-pump coronary artery bypass graft (CABG), especially in high risk patients. Its use, however, is limited to a small subgroup of patients: those with suitable anatomy of coronary pathology, younger patients with rapidly progressing coronary artery disease or elderly patients with substantial co-morbidities, whom sternotomy and cardiopulmonary bypass pose significant risks to. In this latter group of patients, effective rehabilitation is, therefore, even more important. Prevention of disturbances in homeostasis resulting from reduced physical activity, and thus rate of recovery and effectiveness of cardiac surgery, are not dependent on early physical activity and the intensiveness of the inpatient rehabilitation only but also on psychological therapy, dietary advice and health-promoting education. In this study, we explore differences in inpatient rehabilitation methods and outcomes between the groups of patients who underwent on-pump CABG and MIDCAB operations. Our data show that inpatient rehabilitation following MIDCAB operations may be shorter than after on-pump CABG by 2 days on average.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2007, 11(1); 17-22
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Examples of the use of wireless transmission systems in the monitoring of patients during cardiac rehabilitation at home
Autorzy:
Szczurek, Z.
Gacek, A.
Brandt, J.
Curyło, A.
Kowalski, P.
Świda, K.
Geodecki, M.
Michnik, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/333367.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Śląski. Wydział Informatyki i Nauki o Materiałach. Instytut Informatyki. Zakład Systemów Komputerowych
Tematy:
bezprzewodowa transmisja
system monitorowania
rehabilitacja kardiologiczna
wireless transmition
monitoring system
Revitus
cardiac rehabilitation
Opis:
ITAM completed work on developing a prototype of the system designed to monitor and conduct cardiac rehabilitation at home. In the course of project execution, a number of devices have been made or adapted to work within the system. The primary problem to be solved was to develop a way of communication for these devices, which would allow the transmission of necessary data in a way that would be convenient for the patient and provide the staff supervising the patient with easy access to this data. Ensuring correct operation the system required a variety of cooperating transmission systems to be used. Communication within the apartment utilizes a wireless network based on a Bluetooth link. The parent node of this network is the Base Station, which is also an intermediary for communication between devices within the apartment and the Centre for Monitoring and Communications. The main module carried by the patient is the ECG module that, in addition to its measurement function, serves as a personal area network node based on elements of the ANT standard supporting the Messenger carried by the patient. This module is also tasked with supervising the patient outside the apartment, making communication with the Centre possible via a GSM/GPRS network. The Base Station exchanges information with the Monitoring and Communication Centre located on a server via the Internet. Access for the patient's doctor or support worker to the Monitoring Centre is possible from any computer with access to the Internet by logging onto the Centre's server.
Źródło:
Journal of Medical Informatics & Technologies; 2011, 17; 159-166
1642-6037
Pojawia się w:
Journal of Medical Informatics & Technologies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Impact of the second stage of cardiac rehabilitation on BMI in patients after cardiac incidents
Wplyw drugiego etapu rehabilitacji kardiologicznej na wskaźnik BMI u pacjentów po zawale mięśnia sercowego
Autorzy:
Mroczkowski, B.
Kurzaj, M.
Jacyno, K.
Rożek-Piechura, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053554.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
cardiac rehabilitation
Body Mass Index
excess body weight
obesity
rehabilitacja kardiologiczna
BMI
nadwaga
otyłość
Opis:
Background. Cardiovascular disease is currently one of the leading causes of death in the world, and a major contributing factor is the increasing incidence of excessive body mass. On the other hand, reduction of body mass in patients who have experienced a myocardial infarction significantly reduces the risk of a second episode of cardiovascular disease. This in turn increases lifespan, improves quality of life, and reduces the number of premature deaths. Material and methods. The study included 41 people (14 women with an average age of 62.5 years and 27 men with an average age of 61.2 years) who experienced a cardiac incident between January 2015 and February 2016 and who were qualified for the second stage of cardiac rehabilitation conducted in accordance with applicable standards. Results. BMI did not correlate with the results of exercise tests. The training improved the fitness and endurance of the subjects and allowed reduction of body mass. Conclusions. After 8 weeks of the second stage of cardiac rehabilitation, there were significant changes in the BMI in patients undergoing the study. Exercise tolerance and physical capacity in all the groups was improved.
Wprowadzenie. Choroba sercowo-naczyniowa jest obecnie jedną z głównych przyczyn zgonów na świecie. Narastającym problemem jest zbyt duża masa ciała, która jest jednym z głównych czynników powodujących stany sercowo-naczyniowe. U pacjentów po zawale mięśnia sercowego zmniejszenie BMI znacznie redukuje ryzyko drugiego zaostrzenia choroby sercowo-naczyniowej, co zwiększa długość i komfort życia oraz zmniejsza liczbę zgonów. Materiał i metody. Badaniem objęto 41 osób - 14 kobiet (62,5 roku) i 27 mężczyzn (61,2 lat), u których doszło do incydentu kardiologicznego między styczniem 2015 r. a lutym 2016 r., i które zakwalifikowano do drugiego etapu rehabilitacji kardiologicznej prowadzonego zgodnie z obowiązującymi standardami. Wyniki. BMI nie koreluje istotnie z wynikami badań wysiłkowych. Ukończony trening poprawił kondycję i wytrzymałość uczestników oraz pozwolił zmniejszyć masę ciała. Wnioski. Po 8 tygodniach drugiego etapu rehabilitacji kardiologicznej wystąpiły istotne zmiany w BMI u pacjentów poddanych badaniu. Poprawiono tolerancję wysiłkową i wydolność fizyczną we wszystkich badanych grupach.
Źródło:
Health Problems of Civilization; 2019, 13, 3; 201-208
2353-6942
2354-0265
Pojawia się w:
Health Problems of Civilization
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena wydolności fizycznej u osób przechodzących ambulatoryjną rehabilitację kardiologiczną z zastosowaniem metody obiektywnej i subiektywnej
The evaluation of physicalefficiency with patients in cardiological rehabilitation on an outpatient basis performed with an objective and subjective manner
Autorzy:
Domka-Jopek, Elżbieta
Kwolek, Andrzej
Jopek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437937.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
zawał serca
rehabilitacja kardiologiczna
próba wysiłkowa
skala Borga
myocardial infarction
cardiological rehabilitation
effort stress test
Borg scale
Opis:
W leczeniu zawałów serca kluczową rolę odgrywają zabiegi przezskórnej plastyki tętnic wieńcowych (PCI). Niezbędnym uzupełnieniem tych interwencji pozostaje leczenie farmakologiczne oraz rehabilitacja kardiologiczna. Aby zaplanować i bezpiecznie przeprowadzić rehabilitację kardiologiczną niezbędna jest ocena wydolności fizycznej chorych z zawałem mięśnia sercowego. Cel: Porównanie obiektywnej i subiektywnej metody oceny wydolności fizycznej u osób przechodzących ambulatoryjną rehabilitację kardiologiczną z powodu zawału mięśnia sercowego. Metodyka: W badaniu wzięło udział 40 pacjentów, którzy przeszli zabieg angioplastyki naczyń wieńcowych z powodu zawału mięśnia sercowego i uczestniczyli w ambulatoryjnej rehabilitacji kardiologicznej. Program rehabilitacji zawierał 24 sześćdziesięciominutowe sesje z wykorzystaniem treningu ergometrycznego. Do oceny poprawy wydolności fizycznej wykorzystano pomiar obciążenia dobrze tolerowanego (11- 12 pkt w skali Borga) w trakcie treningu oraz wyniki próby wysiłkowej wykonanej przed rehabilitacją i po jej zakończeniu . Wyniki: U pacjentów przechodzących ambulatoryjną rehabilitację kardiologiczną z powodu zawału mięśnia sercowego wzrasta wydolność fizyczna w trakcie rehabilitacji. Wskazują na to wyniki próby wysiłkowej (wzrost obciążenia submaksymalnego), jak i oceny tolerancji wysiłku (wzrost obciążenia wywołującego małe zmęczenie, 11–12 pkt w skali Borga). Występują jednak pewne różnice w ocenie wydolności fizycznej. Stopień poprawy wydolności fizycznej obserwowany przy pomocy próby wysiłkowej nie koreluje z wielkością poprawy wydolności fizycznej wykazanej za pomocą metody subiektywnej (skala Borga). Wnioski: Obiektywna i subiektywna metoda pomiaru wydolności fizycznej, niezależnie od siebie, wskazują na skuteczność ambulatoryjnej rehabilitacji kardiologicznej u pacjentów po przebytym zawale mięśnia sercowego. Wykorzystanie skali subiektywnej w ocenie wydolności fizycznej chorych z zawałem mięśnia sercowego wymaga jednak pewnego okresu adaptacji pacjentów do zwiększonych obciążeń wysiłkiem fizycznym
In the treatment of heart infarctions, a key role is played by the PCI – percutaneous coronary intervention. These interventions need to be assisted with pharmacological treatment and cardiological rehabilitation. In order to plan and carry out such a rehabilitation in a safe manner, the physical efficiency of the patients with myocardial infarction need to be performed. Purpose: The comparison of the objective and subjective methods of evaluation of physical efficiency with patients undergoing cardiological rehabilitation within the treatment of the myocardial infarction. Methods: The study comprised 40 subjects who had undergone the procedure of percutaneous coronary angioplasty within the treatment of myocardial infarction and who took part in cardiological rehabilitation. The rehabilitation programme consisted of 24 sixty-minute sessions with the use of ergometric training. The physical efficiency was evaluated with the use of the measurement of well-tolerated load (the score of 11–12 on the Borg scale) during the training and the results of the effort stress test performed before the rehabilitation and after its completion. Results: Physical efficiency increases during the rehabilitation of the patients undergoing outpatient cardiological rehabilitation after myocardial infarction. This is illustrated by the results of an effort stress test (an increase of the sub-maximal load) and the evaluation of the tolerance of the effort (an increase of the effort inducing light exertion, 11–12 points on the Borg scale). There are, however, some differences in the evaluation of physical efficiency. The degree of the improvement of physical efficiency as observed with an effort stress test does not correlate with the size of the improvement of the physical efficiency shown with the use of the subjective method (Borg scale). Conclusions: The objective and subjective scale of the measurement of physical efficiency, independently from each other, point to the efficacy of an outpatient cardiological rehabilitation of the patient with a history of myocardial infarction. The use of the subjective scale in the evaluation of physical efficiency of the patients with a history of myocardial infarction requires some period of patient adaptation to an increased load with physical effort.
Źródło:
Medical Review; 2013, 4; 448-460
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessment of the selected physiological effects of Nordic Walking performed as a part of a physical exercise program during the second phase of rehabilitation after a myocardial infarction
Ocena niektórych fizjologicznych efektów zastosowania Nordic Walking jako uzupełniającego elementu ćwiczeń fizycznych w drugim etapie rehabilitacji po zawale serca
Autorzy:
Wilk, Małgorzata
Kocur, Piotr
Różańska, Anna
Przywarska, Izabela
Dylewicz, Piotr
Owczarski, Tadeusz
Deskur-Śmielecka, Ewa
Borowicz-Bieńkowska, Sławomira
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1934245.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
acute coronary syndrome
cardiac rehabilitation
exercise training
Exercise Tolerance
ostry zespół wieńcowy
rehabilitacja kardiologiczna
trening marszowy
wydolność wysiłkowa
Opis:
Background: Walks and marches are a simple yet effective forms of physical activity, commonly used in the cardiac rehabilitation. It has been recommended recently to combine march training with exercises involving upper limbs. One of the most popular methods is Nordic Walking, during which special poles are used to increase the work of upper part of the body. The aim of the study was to assess the influence of Nordic Walking on the improvement in exercise tolerance and physical performance in patients rehabilitated after a myocardial infarction.Methods: The study population consisted of 30 patients hospitalized in a cardiac rehabilitation ward 14 to 28 days after myocardial infarction. On admission and after completing the rehabilitation program patients performed an exercise test following the modified Bruce protocol, a six-minute walk test and a test assessing physical performance (Fullerton test). 10 subjects were assigned to a control group, which followed a standard training program, and 20 patients to a group which additionally performed a march training using the Nordic Walking method 5 times a week. Each session of the march training lasted 40 minutes and consisted of a 3-kilometer walk interrupted by breaks during which respiratory and stretching exercises were performed. During the march and exercises patients used special poles for Nordic Walking.Results: Exercise tolerance improved in both study groups. However, the increase in the exercise tolerance was greater in the group performing Nordic Walking than in the control group (30% vs. 14%, respectively; P < 0.05). The rate-pressure product during the exercise test increased significantly only in the group performing Nordic Walking (from 18.2 x 103 ± 3.3 x 103 to 20.7 x 103 ± 4.4 x 103; P < 0.05). The improvement in the results of the six-minute walk test was greater in the group performing Nordic Walking (22% in comparison with 17% in the control group; P < 0.05). The results of the test assessing physical performance (Fullerton test) improved in both study groups.Conclusion: The results of this preliminary study indicate that march training using the Nordic Walking method effectively increases exercise tolerance and physical fitness in patients after myocardial infarction. If these findings are confirmed by the results of larger studies, Nordic Walking could be widely used in the early phases of cardiac rehabilitation. The influence of Nordic Walking on the cardiovascular risk factors and quality of life parameters should be investigated.
Cel: Spacery i marsze są prostą a jednocześnie efektywną formą aktywności fizycznej powszechnie stosowaną w rehabilitacji kardiologicznej. W ostatnich latach podejmuje się próby urozmaicenia ćwiczeń marszowych poprzez szersze włączenie pracy kończyn górnych, co umożliwia między innymi coraz bardziej popularna forma aktywności ruchowej znana jako Nordic Walking. Celem niniejszej pracy była ocena wpływu marszu nordyckiego na stopień poprawy tolerancji wysiłku oraz sprawność ogólną chorych rehabilitowanych po zawale serca (ZS). Metoda: Badaniom poddano 30 pacjentów, którzy w okresie 14–28 dni po ZS przebywali na Oddziale Rehabilitacji Kardiologicznej. U wszystkich pacjentów włączonych do programu badawczego przed rehabilitacją i po jej zakończeniu wykonano próbę wysiłkową wg zmodyfikowanego protokołu Bruce’a, 6-minutowy test marszowy oraz test sprawności fizycznej „Fullerton”. Chorych podzielono na dwie grupy. 10 pacjentów uczestniczyło w standardowym programie treningowym (grupa K), a u 20 pacjentów zastosowano dodatkowo (5x w tygodniu po 40 min) trening marszowy typu Nordic Walking (grupa NW). Polegał on na przejściu 3 kilometrów z przerwami przeznaczonymi na ćwiczenia oddechowe i rozciągające. W trakcie marszu oraz ćwiczeń z pacjenci wykorzystywali specjalne kije skonstruowane do tej formy aktywności ruchowej Wyniki: W obu grupach trenujących uzyskano poprawę tolerancji wysiłku, jednak odsetek poprawy w grupie NW (30%) był wyższy niż w grupie K (14%). Podobnie zachowywały się wartości iloczynu podwójnego (RPP). Istotne statystycznie zwiększenie RPP po treningu rehabilitacyjnym stwierdzono jedynie w grupie z NW (z 18,2 x 103 ±3,3 x 103 do 20,7 x 103 ±4,4 x 103) (p<0,05). 6-minutowa próba marszowa wykazała wyższy odsetek poprawy w grupie NW (22%) niż w grupie K (17%). Wyniki testu „Fullerton” wykazują istotną statystycznie poprawę analizowanych parametrów w obu grupach. Wnioski: Wstępne badania wskazują na celowość wdrażania marszu nordyckiego do programów rehabilitacji kardiologicznej po zawale serca z uwagi na wysoką efektywność w zakresie wpływu na poprawę tolerancji wysiłku i sprawności fizycznej. Pełne zaadoptowanie Nordic Walking jako jednej z istotnych metod wczesnej rehabilitacji kardiologicznej będzie możliwe po dokonaniu i przeanalizowaniu większej liczby obserwacji poszerzonych o dodatkowe parametry, głównie w zakresie wpływu na czynniki ryzyka oraz parametry jakości życia.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2005, 9(2); 20-25
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Socjodemograficzne uwarunkowania kinezjofobii u osób ze schorzeniami układu sercowo-naczyniowego
Socio-demographic conditions of patients with cardiovascular diseases
Autorzy:
Brdak, Marek
Utykański, Hubert
Utykańska, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/464662.pdf
Data publikacji:
2015-09-30
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
Tematy:
kinezjofobia
lęk przed ruchem
hipokinezja
schorzenia układu sercowo-
-naczyniowego
rehabilitacja kardiologiczna
kinesiophobia
fear of movement
hypokinesia
cardiovascular diseases
cardiac rehabilitation
Opis:
Background. Knowledge of obstacles in physical activity might be helpful in the treatment and prevention of recurrence of the cardiac diseases. The aim of this study was to compare the level of kinesiophobia and sociodemographic determinants in patients with cardiovascular diseases living in two different regions of Poland. Material and methods. The study involved 48 patients (mean age 64.58 ± 11.32 years) divided into two subgroups: 22 patients living in the province of Warmia and Mazury (I) and 26 patients living in the province of Silesia (II). The level of kinesiophobia was assessed using a Polish version of Kinesiophobia Causes Scale [KCS] questionnaire and sociodemographic factors were measured using the questionnaire developed by authors. Results. The mean values of kinesiophobia was: in group I: 38.11 ± 11.68, in group II: 48.62 ± 9.85. In group I there was a positive correlation between age and individual need of stimulation, and between male sex and power of biological drive. In group II there was a strong negative correlation between age and psychological domain, [KCS] and power of biological drive, and also between female sex and energy resources. Conclusions. Patients living in the different demographical regions of Poland are highly differentiated in terms of kinesiophobia risk factors and their sociodemographic determinants.
Źródło:
Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu; 2015, 50; 3-9
0239-4375
Pojawia się w:
Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Demographic determinants of self-care after myocardial infarction
Demograficzne determinanty troski o siebie osób po zawale serca
Autorzy:
Wilski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1957146.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Myocardial Infarction
age
gender
Education
cardiac rehabilitation
Self-care
zawał serca
wiek
płeć
wykształcenie
rehabilitacja kardiologiczna
troska o siebie
Opis:
Introduction: The low level of participation in cardiac rehabilitation of patients after myocardial infarction is one of the most important problems in cardiology. Participation in the cardiac rehabilitation process depends on many diverse factors and one of the fundamental ones is a self-care attitude. It is very important to find predictors which can effectively influence this attitude. If we can understand some of the self-care attitude predictors, we might be better prepared to lead a more effective and much faster form of rehabilitation. The presented studies relate to the above mentioned issues.Material and methods: The studies were performed on a group of 127 patients, 28 women and 99 men, after myocardial infarction, who were subjected to cardiac rehabilitation. The studies comprised filling out a questionnaire that appraises self-care and personal data. The results were then subjected to statistical analysis and discussion.Results: The study found that there is no correlation between the self care, age and socioeconomic status of the patients after myocardial infarction. There is a correlation between educational level and self care (0.01) and mental self care and gender (0.05). There is no correlation between general self care and gender.Conclusion: It resulted from the studies that along with the level of education the level of self care increases. Results suggest that the education of the patients after myocardial infarction can be an important factor influencing people’s self care. Results also indicate that women have a higher level of mental self care than men do. Although there was no relation between self care, age and socioeconomic status, the results show that there is a trend in this connection that might be important. Further research into this problem should be encouraged.
Wstęp: Sposób w jaki człowiek troszczy się o swoje życie, jego jakość i kształt uzależniony jest od wielu czynników. Analizując ich wpływ na zachowania jednostki względem własnego zdrowia nietrudno dostrzec, że istotne znaczenie mają tak podstawowe własności podmiotu jak wiek, płeć, wykształcenie czy też poziom dochodów jednostki. Przyjmując, że troska o siebie stanowi główny czynnik kształtujący poziom aktywności własnej jednostki w procesie rehabilitacji, zasadnym wydaje się założenie, że powyższe czynniki wpływać będą także na poziom troszczenia się o siebie. Ustalenie tych zależności było głównym celem niniejszego opracowania.Materiał i metody: Badaniami objętych zostało 127 osób, które przeszły zawał serca po raz pierwszy i nie miały innych poważnych chorób towarzyszących. Przebadanych zostało 28 kobiet i 99 mężczyzn. Badanie polegało na wypełnieniu kwestionariusza KTS mierzącego poziom troski o siebie oraz metryczki pozwalającej ustalić wiek, płeć, wykształcenie oraz poziom dochodu na jednego członka rodziny badanego.Wyniki: Uzyskane wyniki badań, pozwalają stwierdzić, iż nie ma istotnego związku między wiekiem i poziomem dochodu a troską o siebie i jej rodzajami. Istnieje związek na poziomie istotności 0,01 między poziomem wykształcenia a poziomem i rodzajami troski o siebie. Badania nie wykazały związku między płcią a ogólnym poziomem troski o siebie. Istnieje natomiast związek na poziomie istotności 0,05 między płcią a troską o funkcjonowanie psychiczne. Wnioski: Z przeprowadzonych badań wynika, że wraz z poziomem wykształcenia wzrasta poziom troski o siebie. Tym samym edukacja pacjenta w rehabilitacji kardiologicznej, może być jednym z podstawowych i najprostszych środków oddziaływania, zwiększających jego poziom troszczenia się o siebie. Wiek i poziom dochodów okazały się nie mieć istotnego znaczenia dla troski o siebie jednak w przypadkach obu zmiennych daje się zaobserwować pewne tendencje, które skłaniać powinny do dalszych analiz. Płeć nie ma znaczenia dla ogólnego poziomu troski o siebie, jednak kobiety istotnie bardziej troszczą się o swoje funkcjonowanie psychiczne niż mężczyźni.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2010, 14(3); 18-24
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz siebie pacjentów po zawale serca a postawa troski o siebie
Self-image after myocardial infarction and self-care attitude
Autorzy:
Wilski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944931.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
cardiac rehabilitation
myocardial infarction
rehabilitation efficacy
self-care
self-image
obraz siebie
skuteczność rehabilitacji
troska o siebie
zawał serca
rehabilitacja kardiologiczna
Opis:
Introduction: One of the factors which increase the rehabilitation efficacy and accelerate the convalescence and return to society of the patients after myocardial infarction may be the self-care attitude. Therefore it seems justifiable to seek such factors which will affect the self-care level. Self-estimation belongs to the most important determinants of coping efficacy and undertaking health behaviours. Considering that health behaviours may be treated as a behavioural manifestation of the self-care attitude, it is probable that the correlation between the self-image and self-care attitude appears to be strong. Aim: The aim of the research was determination of the strength of the correlation between the level of self-image and selfcare attitude as well as the care types in patients after myocardial infarction. Methods: The study involved 127 persons whohad myocardial infarction for the first time and did not undergo any other severe concomitant illnesses. The study covered 28 women and 99 men aged from 39 to 81, with the average age 57.74. The study consisted in completing the KTS questionnaire measuring the self-care level and OS questionnaire measuring the self-image level. The results were analysed statistically and discussed. Results: Analysis of the levels of self-care and self-image in patients after myocardial infarction showed a strong correlation between those variables at the 0.01 significance level. It is a linear correlation which means that the higher the self-image level, the higher the self-care level. This rule applies to each of the care dimensions, i.e. Responsibility, involvement and future perspective as well as each of the types of self-care. Conclusions: The research indicated a strong correlation between the self-care level and types and the self-image level in those who underwent myocardial infarction. It appeared that the higher the self-image level after myocardial infarction, the higher the self-care level and the fuller the self-care. Therefore the self-acceptance level should be increased in the patient, because in the case of those who underwent myocardial infarction it is extremely important for development of the self-care attitude. A change in the self-image from negative into positive may be directly translated into an increase in the self-care level.
Wstęp: Jednym z czynników zwiększających skuteczność rehabilitacji i przyspieszających proces zdrowienia oraz powrotu do społeczeństwa osób po zawałach serca może być postawa troski o siebie. W związku z powyższym zasadne wydaje się poszukiwanie takich czynników, które wpływać będą na poziom troski o siebie. Ocena samego siebie należy do najistotniejszych wyznaczników efektywności radzenia sobie i podejmowania zachowań zdrowotnych. Biorąc pod uwagę, że zachowania zdrowotne traktować można jako behawioralny przejaw postawy troski o siebie, istnieje prawdopodobieństwo, że związek między obrazem siebie a postawą troski o siebie okaże się równie silny. Cel: Celem badań było określenie siły związku między poziomem obrazu siebie a postawą troski o siebie i rodzajami troski o siebie pacjentów po zawałach serca. Metody: Badaniami zostało objętych 127 osób, które przeszły zawał serca po raz pierwszy i nie miały innych poważnych chorób towarzyszących. Przebadanych zostało 28 kobiet i 99 mężczyzn, w przedziale wiekowym 39-81 lat, średnia wieku wynosiła 57,74 roku. Badanie polegało na wypełnieniu kwestionariusza KTS mierzącego poziom troski o siebie oraz kwestionariusza OS mierzącego poziom obrazu siebie. Wyniki badań poddano analizie statystycznej i omówieniu. Wyniki: Analiza poziomu troski o siebie i obrazu siebie pacjentów po zawałach serca wykazała silny związek między tymi zmiennymi na poziomie istotności 0,01. Związek ten ma charakter liniowy i oznacza, że im wyższy poziom obrazu siebie, tym wyższy poziom troski o siebie. Reguła ta dotyczy każdego z wymiarów troski, a więc odpowiedzialności, zaangażowania i perspektywy przyszłościowej oraz każdego z rodzajów troski o siebie. Wnioski: Przeprowadzone badania wykazały silny związek między poziomem i rodzajami troski o siebie a poziomem obrazu siebie osób po zawałach serca. Okazało się, że im wyższy poziom obrazu siebie po przebytym zawale serca, tym wyższy poziom troski o siebie i pełniejsza troska o siebie. W związku z powyższym należy zwiększać u pacjenta poziom akceptacji samego siebie, gdyż w przypadku osób po zawałach serca ma to niezwykle istotne znaczenie dla kształtowania postawy troski o siebie. Zmiana obrazu siebie z negatywnego na pozytywny może w bezpośredni sposób przełożyć się na zwiększenie poziomu troski o samego siebie.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2011, 11, 1; 15-25
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jakość życia pacjentów po zabiegach kardiochirurgicznych uczestniczących w programie rehabilitacji poszpitalnej
Quality of life of patients after cardiac surgery participating in the rehabilitation program
Autorzy:
Cieślik, B.
Wronecki, K.
Szczepańska-Gieracha, J.
Podbielska, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/262075.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Wydział Podstawowych Problemów Techniki. Katedra Inżynierii Biomedycznej
Tematy:
rehabilitacja kardiologiczna
jakość życia
zastawka serca
pomostowanie aortalno-wieńcowe
cardiac rehabilitation
quality of life
heart valves
coronary artery bypass grafting
Opis:
Schorzenia układu sercowo-naczyniowego stanowią główną przyczynę zgonów mężczyzn po 45 roku życia i kobiet po 65 roku życia. Celem pracy była ocena jakości życia (QoL - quality of life) pacjentów po zabiegach kardiochirurgicznych, poddanych poszpitalnej rehabilitacji kardiologicznej. Do badań zakwalifikowano 64 osoby (48 mężczyzn i 16 kobiet), w wieku od 40 do 82 lat. Badane osoby zostały podzielone na dwie grupy: Grupa A - pacjenci po zabiegach kardiochirurgicznych w krążeniu pozaustrojowym, 36 osób (56,25% badanych) oraz grupa B - pacjenci po zabiegach kardiochirurgicznych, przeprowadzonych bez krążenia pozaustrojowego, 28 osób (43,75% badanych). Jakość życia była oceniana przed i po 21-dniowym turnusie wczesnej rehabilitacji kardiologicznej. Do badania jakości życia zastosowano wystandaryzowany kwestionariusz ogólny The World Health Organization Quality of Life BREF (WHOQoL-BREF) oraz kwestionariusz MacNew, przeznaczony do oceny QoL w przypadku schorzeń kardiologicznych. Przeprowadzone analizy wykazały, że udział w rehabilitacji kardiologicznej poprawia jakość życia pacjentów po zabiegach kardiochirurgicznych.
Cardiovascular lesions belong to the main death causes in men in age over 45 years and women over 65 years old. The aim of the study was to assess the quality (QoL) of life of patients after cardiac surgery that were exposed to the early stage cardiac rehabilitation. 64 persons (48 men and 16 women), aged from 40 to 82 years, were enrolled into the study. The subjects were divided into two groups: Group A - patients after cardiosurgical procedures performed in the extracorporeal circulation,- 36 people (56.25% of respondents) and group B - patients after cardiac surgery with no extracorporeal circulation, 28 people (43.75% of respondents). The quality of life was assessed before and after the 21 days of early cardiac rehabilitation. The standardized general questionnaire of The World Health Organization: Quality of Life BREF (WHOQoL-BREF) and MacNew questionnaire, specific to the cardiovascular diseases, were used to asses the quality of life. The analysis carried out show that active participation in cardiac rehabilitation improves the quality of life of patients after cardiac surgery.
Źródło:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna; 2017, 23, 3; 200-214
1234-5563
Pojawia się w:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 17

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies