Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "regulatory wzrostu roślin" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Ekstrakty glonowe jako biostymulatory wzrostu roślin: przegląd piśmiennictwa
Seaweed extracts as biostimulants of plant growth: review
Autorzy:
Tuhy, Ł.
Chowańska, J.
Chojnacka, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1216253.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
Tematy:
algi
ekstakty glonowe
regulatory wzrostu roślin
seaweeds
seaweed extracts
plant cultivation
biostimulants
Opis:
W celu zwiększenia efektywności w uprawach roślinnych stosuje się nowe metody, które opierają się na wykorzystywaniu ekstraktów glonowych jako stymulatorów wzrostu. Zalety ekstraktów jako produktów dla roślin wynikają z obecnych w nich licznych związków biologiczne aktywnych o działaniu biostymulacyjnym. Dzięki temu korzystnie wpływają na wzrost i rozwój roślin. Rośliny opryskiwane preparatami na bazie ekstraktów glonowych charakteryzują się również zwiększoną odpornością na stres biotyczny i abiotyczny.
For increased efficiency of plant cultivation, new methods basing on seaweed extracts as biostimulants of plant growth are applied. Due to the presence of many biologically active compounds, seaweed extracts are widely used as plant stimulants. Thanks to bioactive substances, algae extracts can regulate the growth and development of plants. Application of seaweed extracts results in higher pathogen and environmental stress resistance in plants.
Źródło:
Chemik; 2013, 67, 7; 636-641
0009-2886
Pojawia się w:
Chemik
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Optimization of in vitro culture conditions influencing the initiation of raspberry (Rubus idaeus L. cv. Nawojka) cell suspension culture
Autorzy:
Dziadczyk, Ewa
Domaciuk, Marcin
Dziadczyk, Piotr
Pawelec, Iwona
Szczuka, Ewa
Bednara, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/763806.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
cell suspension culture
callus culture
raspberry
Rubus idaeus
plant growth regulators
kultura zawiesiny komórkowej
kultura kalusa
regulatory wzrostu roślin
Opis:
The purpose of our investigation was to determine appropriate conditions for induction of raspberry (Rubus idaeus cv. Nawojka) cell suspension culture. The established callus culture obtained from leaf explants was used as an inoculum for cell culture initiation. Five combinations of plant growth regulators: 1) 4.0 mg l-1 IAA and 1.0 mg l-1 BAP; 2) 0.25 mg l-1 2,4-D; 3) 0.5 mg l-1 2,4-D; 4) 2.0 mg l-1 NAA and 2.0 mg l-1 BAP; 5) 4.0 mg l-1 NAA and 2.0 mg l-1 BAP, added into modified Murashige and Skoog (1962) medium, were tested in order to get the callus culture suitable for initiation of a cell suspension. The best callus (vigorously growing, healthy and friable) was obtained on the medium supplemented with 4.0 mg l-1 IAA and 1.0 mg l-1 BAP. To find the appropriate culture conditions for dispersing callus tissue in liquid medium into single cells and small aggregates, four combinations of plant hormones (auxins and cytokinins) were tested. The best culture medium for induction of raspberry cv. Nawojka cell suspension appeared to be the one supplemented with 1.0 mg l-1 2,4-D. Also the medium with 8.0 mg l-1 IAA and 1.0 mg l-1 BAP was similarly efficient.
Celem prezentowanych badań była optymalizacja warunków kultury in vitro umożliwiających uzyskanie zawiesiny komórkowej maliny (Rubus idaeus L.). Jako inokulum do zainicjowania kultury zawiesinowej zastosowano ustabilizowaną kulturę kalusa uzyskaną z eksplantatów liściowych na zmodyfikowanej pożywce wg Murashige i Skooga (1962). W pierwszym etapie badań testowano 5 kombinacji regulatorów wzrostu (auksyn i cytokinin) dodawanych do pożywki stymulującej powstawanie tkanki kalusowej, w celu uzyskania kultury kalusa odpowiedniej do indukcji zawiesiny komórkowej. Najlepszą tkankę kalusową (szybko mnożącą się, o luźnej strukturze) uzyskano w kombinacji uwzględniającej uzupełnienie pożywki do kultury in vitro auksyną IAA w stężeniu 4,0 mg l-1 oraz cytokininą BAP w stężeniu 1,0 mg l-1 . W drugim etapie badań testowano warunki kultury in vitro umożliwiające odpowiednią dyspersję tkanki kalusowej w płynnej pożywce, skutkującą uzyskaniem populacji pojedynczych komórek oraz małych agregatów komórkowych w hodowli. W tym celu testowano 4 warianty składu pożywki, różniące się rodzajem i stężeniem zastosowanych hormonów roślinnych należących do klasy auksyn i cytokinin. Najlepszy wynik uzyskano w płynnej pożywce uzupełnionej syntetyczną auksyną 2,4-D w stężeniu 1,0 mg l-1, także pożywka zawierająca auksynę IAA w stężeniu 8,0 mg l-1 oraz cytokininę BAP w stężeniu 1,0 mg l-1 dała dobry wynik.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio C – Biologia; 2013, 68, 2
2083-3563
0066-2232
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio C – Biologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparing nozzles with different wear rate and working with the same application rate of different plant protection products in aspect of plants condition
Porównanie dysz o różnym stopniu zużycia i pracujących z tą samą częstotliwością aplikacji różnych środków ochrony roślin w aspekcie stanu roślin
Autorzy:
Parafiniuk, Stanisław
Subr, Alaa Kamel
Milanowski, Marek
Krawczuk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/93397.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Rolniczej
Tematy:
plant growth regulator
wheat
wear of nozzles
application rate
pesticide
regulatory wzrostu roślin
pszenica
zużycie dysz
dawka stosowania
pestycyd
Opis:
Three different types of nozzles (different wear rate) were used in this study. They are classified depending on the severity of their wear to three groups: new, worn and damaged nozzles. Those nozzles were spraying with the same application rate (303 l/ha) on two-year field trials; this was achieved by changing the spraying pressure for each group of nozzles in order to get the same application rate. This practice is usually done by operators of sprayers, who calibrate the sprayers on the same application rate every year without changing the nozzles, so they tend to reduce the spraying pressure in order to compensate the flow rate increase due to the nozzles yearly wear. Two types of plant growth regulators (PGR) agents were used in this study, namely: Moddus and Kelpak, they were applied to wheat plants field to reduce lodging. The results showed that applying PGR in the year 2015 produced an increase in the wheat yield and reduction in the plant height regardlessthe nozzle type, although there was not any occurrence of wheat lodging. In the year 2016, the new nozzles produced higher values of wheat yield than other two types of nozzles.
W pracy zaprezentowano wyniki badań polowych, w których wykorzystywano trzy różne rozpylacze sklasyfikowane w zależności od stopnia ich zużycia w trzech grupach: dysze nowe, zużyte i uszkodzone. Podczas dwuletnich badań polowych rozpylacze pracowały z zachowaniem takiej samej dawki aplikacji (303 l/ha), którą uzyskano przez zmianę ciśnienia rozpylania dla każdej grupy rozpylaczy. Praktyka ta jest zwykle wykonywana przez operatorów opryskiwaczy, którzy corocznie kalibrują opryskiwacze przy tej samej dawce bez zmiany rozpylaczy, więc mają tendencję do zmniejszania ci- śnienia rozpylania w celu skompensowania wzrostu natężenia przepływu z powodu zużycia rozpylaczy. W badaniu wykorzystano dwa rodzaje środków regulujących wzrost roślin (PGR): Moddus i Kelpak. Zastosowano je na polu pszenicy w celu zmniejszenia wylegania. Wyniki pokazały, że zastosowanie PGR w 2015 r. spowodowało wzrost plonu pszenicy i zmniejszenie wysokości roślin bez względu na rodzaj stopień zużycia rozpylacza, chociaż nie wystąpiło wyleganie pszenicy. W roku 2016 wykorzystanie rozpylaczy nowych przyczyniło się do uzyskania większego plonu, niż stosując pozostałe dwa rodzaje rozpylaczy.
Źródło:
Agricultural Engineering; 2019, 23, 2; 49-56
2083-1587
Pojawia się w:
Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Egzogenne regulatory wzrostu w uprawie ziemniaka
Exogenous growth regulators in potato cultivation
Autorzy:
Mikos-Bielak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11039999.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
regulatory egzogenne
sklad chemiczny
rozwoj roslin
wzrost roslin
ziemniaki
uprawa roslin
plony
bulwy
regulatory wzrostu
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio E. Agricultura; 2005, 60; 281-292
0365-1118
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio E. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tworzenie kalusa i organogeneza z liscieni papryki w kulturach in vitro
Autorzy:
Gatz, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/798784.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
organogeneza
hodowla roslin
liscienie
hodowla in vitro
kalus
fizjologia roslin
regulatory wzrostu
papryka
Opis:
Na eksplantatach liścieniowych Capsicum annuum L., cv. Bryza auksyna (IAA) indukowała tworzenie tkanki kalusowej oraz korzeni. Natomiast cytokinina (BAP) stymulowała nie tylko wzrost kalusa, ale również przy najwyższym stężeniu, tworzenie pąków przybyszowych. Dla wydajnego tworzenia pąków jak i korzeni niezbędna jest obecność obu regulatorów wzrostu. Nie wykazano większego wpływu czynnika endogennego (część dystalna i proksymalna liścienia) na zdolności regeneracyjne.
Auxin (IAA) induced callus and root formation in cotyledon explants of Capsicum annuum L., cv. Bryza. On the other hand cytokinin (BAP) at the highest concentration stimulated not only callus growth, but also adventitious bud formation. The usage of IAA/BAP combinations is necessary to obtain an efficient adventitious bud and root formation. The endogenous factor (distal and proximal parts of cotyledon) did not affect on the regeneration capability significantly.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1994, 414; 379-386
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Application of some growth regulators and osmoconditioning to avoid thermoinhibition of seed germination in several lettuce [Lactuca sativa L.] cultivars
Autorzy:
Prusinski, J.
Khar, A.A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/68736.pdf
Data publikacji:
1993
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Genetyki Roślin PAN
Tematy:
Lactuca sativa
kielkowanie
osmokondycjonowanie
salata
genetyka roslin
regulatory wzrostu
Źródło:
Genetica Polonica; 1993, 34, 1; 35-43
0016-6715
Pojawia się w:
Genetica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gospodarka potasem pszenicy jarej w zaleznosci od stosowania regulatorow wzrostu i poziomu nawozenia tym skladnikiem
Potassium management of spring wheat in relation to plant growth regulators and fertilization level of the nutrient
Autorzy:
Wierzbowska, J
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15283.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
pszenica jara
gospodarka potasowa
uprawa roslin
regulatory wzrostu
zastosowanie
nawozenie
potas
Opis:
Pod wpływem kinetyny i auksyny zawartość potasu w ziarnie i organach wegetatywnych pszenicy jarej wzrosła, natomiast pod wpływem gibereliny zmalała. Wzrastające dawki potasu w niewielkim stopniu modyfikowały zawartość i akumulację potasu w ziarnie, natomiast wyraźnie zwiększały zawartość i akumulację tego składnika w organach wegetatywnych, zwłaszcza w źdźble. Najwyższą efektywność fizjologiczną nawożenia potasem i wykorzystanie tego składnika z nawozów uzyskano w przypadku roślin kontrolnych. Dawka 1 g K na wazon zapewniła najwyższą efektywność fizjologiczną nawożenia i najwyższe wykorzystanie potasu z nawozów.
Kinetin and auxine increased, while gibberellin reduced potassium content in grain and vegetative organs of spring wheat. Increasing potassium doses only slightly modified potassium contents and accumulation in grain, although they significantly raised the K content and accumulation in vegetative organs, especially in stems. The highest physiological effectiveness of potassium fertilization and potassium utilization from fertilizers was gained in the case of control plants. the dose of 1 g K per pot guaranteed the highest physiological effectiveness of fertilization and the highest potassium utilization from fertilizers.
Źródło:
Journal of Elementology; 2006, 11, 1; 99-107
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania nad stosowaniem regulatorow wzrostu w uprawie bobiku [Vicia faba ssp.minor Harz.]
Autorzy:
Klasa, A
Nowak, G.
Wierzbowska, J.
Gotkiewicz, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/804266.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
wzrost roslin
rosliny straczkowe
uprawa roslin
plonowanie
cechy morfologiczne
bobik
regulatory wzrostu
Opis:
W doświadczeniu wazonowym badano wpływ różnych mieszanin regulatorów wzrostu na plonowanie trzech polskich odmian bobiku Dino, Nadwiślański i Tibo. Oprysk roślin kwasem indolilomasłowym spowodował korzystniejszy niż u roślin kontrolnych rozdział nagromadzonej biomasy na korzyść nasion. Wspólne użycie kwasu giberelinowego i IBA po oprysku roślin retardantami (flurpimidol i etefon) nie przełamało ich hamującego wpływu na plon i nie pozwoliło na uzyskanie wysokich plonów nasion.
In a pot experiment with three Polish faba bean cultivars: Dino, Nadwiślański and Tibo effects of various mixtures of plant growth regulators on yield and morphological features were studied. The application of indolilobutrytic acid favoured distribution of biomass towards seed development in comparison to untreated control plants. Foliar application of gibberellic acid combined with IBA after spraying retardants (fluripimidole and etephon) did not overcome their inhibitive effects and did not result in obtaining high seed yields.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1997, 446; 199-205
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ nawożenia mineralnego i regulatorów wzrostu na transmisję promieniowania biologicznie czynnego przez łan owsa nagoziarnistego
Effect of mineral fertilization and plant growth regulators on photosynthetic active radiation transmission by naked oat canopy
Autorzy:
Witkowicz, R.
Pisulewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826478.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
azot
lan roslin
nawozenie mineralne
owies nagoziarnisty
promieniowanie fotosyntetycznie czynne
regulatory wzrostu
uprawa roslin
Opis:
W pracy określono wpływ genotypu, nawożenia fosforowo-potasowego i nalistnego azotem oraz regulatorów wzrostu Moddus i Promalin na transmisję przez łan owsa promieniowania fotosyntetycznie czynnego (PAR). Ze względu na silny wpływ nawożenia fosforowo-potasowego na transmisję PAR określono również jego wpływ na zawartość azotu w zielonce owsa w sześciu terminach badań (26, 41, 48, 56, 61, 70 dni po siewie). Doświadczenia zakładano wg planu frakcyjnego 25-1 w Wierzbicy (5029’ szerokości geograficznej północnej, 1945’ długości geograficznej wschodniej) na 290 m nad poziomem morza. Wyniki badań potwierdziły statystycznie istotny wpływ nawożenia fosforowo-potasowego na ilość transmitowanego PAR przez łan owsa w czterech terminach badań przypadających na czerwiec. Wpływ ten wyrażony w jednostkach odchylenia standardowego wahał się w przedziale od 0,254 do 0,347. Potwierdzono również statystycznie istotnie wyższą transmisję PAR przez łan rodu karłowego STH 7000 w porównaniu z odmianą Akt. Nawożenie nalistne azotem powodowało znaczne przekroczenie zawartości azotu w zielonce owsa w stosunku do wartości zawartych w normach żywienia przeżuwaczy, ale nie spowodowało przekroczenia wartości optymalnego odżywienia roślin owsa w badanych sześciu terminach.
In the research study, the effect was determined of the genotype, phosphorus and potassium fertilization, of foliar application of nitrogen, and of Moddus and Promalin plants growth regulators on the transmission of photosynthetic active radiation (PAR) by the oat canopy. Owing to a strong impact of phosphorus and potassium fertilization on the PAR transmission, its effect was also determined on the content level of nitrogen in green matter of oats; the determination was made on six diverse days of the entire research project performed (i.e. on the 26th, 41st, 48th , 56th, 61st , and 70th day after the sowing day). The experiment was conducted according to a fraction plan 25-1 in Wierzbica (50°29’ N; 19°45’ E ) at 290 m AMSL. The research results confirmed the statistically important effect of phosphorus and potassium fertilization on the PAR quantity transmitted by the oat canopy on four (4) investigation days in June. The effect studied, expressed in standard deviation units, varied from 0.254 to 0.347. In addition, it was confirmed that the PAR transmission by a STH 7000 dwarf genotype was statistically significantly higher if compared to the transmission by the Akt cultivar. The foliar application of nitrogen caused the content of nitrogen in the green matter of oats to essentially exceed the values as indicated by the nutritional standards ref. to ruminants, but, it did not cause the values of optimal nutrition of oat plants to be exceeded on the six days of investigation.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2010, 17, 3
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reakcja owsa oplewionego i nagoziarnistego na działanie regulatorów wzrostu
Response of hulled and hull-less oats to the action of growth regulators
Autorzy:
Tobiasz-Salach, R.
Bobrecka-Jamro, D.
Buczek, J.
Szpunar-Krok, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826484.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
komponenty plonu
owies nagoziarnisty
owies oplewiony
plony
regulatory wzrostu
sklad chemiczny
ziarno
zboza
hodowla roslin
Opis:
W opracowaniu przedstawiono wyniki trzyletniego doświadczenia polowego, przeprowadzonego w latach 2007 - 2009 w Stacji Dydaktyczno-Badawczej w Krasnem koło Rzeszowa. Celem podjętych badań było określenie reakcji roślin owsa (rodów STH 7105, STH 5417 i STH 7505 (forma nieoplewiona)) na zastosowanie retardanta wzrostu w postaci preparatu Cycocel (CCC), który stosowano w różnych fazach rozwojowych, takich jak 13 BBCH, 32 BBCH i 39 BBCH. Oprysk preparatem CCC stosowano w dawce 2 l/ha. Na poletkach kontrolnych nie stosowano retardanta wzrostu. Na podstawie wykonanych badań nie stwierdzono wpływu CCC na przebieg wegetacji owsa. Analiza statystyczna wykazała, że preparat nie różnicował także w istotny sposób plonu i masy 1000 ziaren. Retardant wzrostu CCC istotnie wpływał natomiast na takie składowe plonu, jak: długość źdźbła, liczba kłosków i ziarniaków z wiechy. Pod wpływem jego działania rośliny owsa uległy skróceniu (średnio o 3,5 %), zaś liczba kłosków i ziarniaków zwiększyła się w stosunku do próby kontrolnej o około 4,2 %. Aplikacja preparatu CCC spowodowała także wzrost zawartości białka i tłuszczu. Nie różnicowała natomiast zawartości włókna i związków mineralnych w postaci popiołu w badanych rodach owsa.
In the paper, the results were presented of a three-year field experiment carried out during 2007 - 2009, at a Scientific Research Station in Krasne near Rzeszów. The objective of the investigations was to determine the response of oat plants (strains: STH 7105, STH 5417, and STH 7505, a hull-less form) to the application of growth retardant in the form of a Cycocel suspension (CCC) used at various growth phases, such as 13 BBCH, 32 BBCH, and 39 BBCH. The oat plants were sprayed with a CCC suspension, its dosage was 2 l /Ha. No growth retardant was used in the control plots. Based on the investigations performed, no impact of CCC on the vegetation course of oats was found. The statistical analysis accomplished showed that this preparation did not differentiate significantly the yield and mass of 1000 grains. However, the CCC growth retardant had a significant effect on such yield components as stalk length, and number of ears and grains per panicle. The action of this preparation caused the oat plants to become shorter (by 3.5 % on average) and the number of ears and grains to increase by ca. 4.2 % if compared with the control sample of plants. Furthermore, the application of CCC caused the content of protein and fat to increase. However, it did not differentiate the content of fibre and mineral compounds in the form of ash in the oat strains investigated.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2010, 17, 3
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ regulatora wzrostu i rozwoju roślin trineksapak etylu oraz jego mieszaniny z chlorkiem chloromekwatu na dynamikę wzrostu i cechy morfologiczne roślin pszenżyta ozimego w zależności od poziomu nawożenia azotowego
The influence of plant growth regulator trinexapac-ethyl and its mixture with chlorocholine chloride on growth and morphological traits of winter triticale depending on nitrogen fertilisation dose
Autorzy:
Matysiak, K.
Kaczmarek, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/82614.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
pszenzyto ozime
nawozenie azotem
cechy morfologiczne
wzrost roslin
dynamika wzrostu
zawartosc chlorofilu
regulatory wzrostu
trineksapak etylu
chlorek chloromekwatu
Źródło:
Folia Pomeranae Universitatis Technologiae Stetinensis. Agricultura, Alimentaria, Piscaria et Zootechnica; 2009, 12
2081-1284
Pojawia się w:
Folia Pomeranae Universitatis Technologiae Stetinensis. Agricultura, Alimentaria, Piscaria et Zootechnica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw wlasciwosci podloza i regulatora wzrostu na ukorzenianie sie niecierpka nowogwinejskiego
Autorzy:
Startek, L
Wojcieszuk, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/807966.pdf
Data publikacji:
1996
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
wlasciwosci chemiczne
niecierpek nowogwinejski
uprawa roslin
sadzonki
cechy morfologiczne
ukorzenianie sadzonek
podloza uprawowe
regulatory wzrostu
Opis:
W przeprowadzonych badaniach określono wpływ właściwości podłoża na ukorzenianie się sadzonek niecierpka nowogwinejskiego New Guinea Impatiens (NGI) i jego cechy morfologiczne. W tym celu założono doświadczenie wazonowe trzy-czynnikowe metodą kompletnej randomizacji, gdzie pierwszym czynnikiem było podłoże (kombinacje: 1 - torf, 2 - 1/2 torf + 1/2 piasek, 3 - 1/2 torf + 1/2 perlit), drugim czynnikiem - ukorzenianie (A - bez ukorzeniacza, B - z ukorzeniaczem) a trzecim czynnikiem juwenilność (a - juwenilne, b - niejuwenilne). Uzyskane wyniki poddano weryfikacji statystycznej. Okazało się, że rośliny niecierpka rosnące w podłożu torfowym uzyskały najwyższe parametry badanych cech morfologicznych. Na wytworzone cechy morfologiczne roślin główny wpływ miały właściwości chemiczne, ze szczególnym uwzględnieniem wartości pH, które w podłożu torfowym było najwłaściwsze.
The effect of horticultural bed properties on rooting of New Guinea Impatiens seedlings and their morphological features was studied in a pot experiment. The trifactorial, completely randomised experiment comprised the following factors: the 1st factor was horticultural bed: 1 - peat, 2 - 1/2 peat + 1/2 sand, 3 - 1/2 peat + 1/2 perlite; 2nd factor was rooting: A - with rooting substance, B - without rooting substance; 3rd factor was juvenility: a - juvenil, b - nonjuvenile. The results showed that plants of New Guinea Impatiens, growing in peat, had the highest values of the morphological features analysed. These features were primarily affected by chemical properties, particularly pH, which in peat was the most favourable.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1996, 429; 287-292
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw 2iP i IAA na regeneracje pedow i korzeni Spathiphyllum cv.'Svend Neilson' in vitro
Autorzy:
Dabski, M
Kozak, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/805909.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
rozwoj roslin
wzrost roslin
kwiaciarstwo
kwas 3-indolilooctowy
izopentenyloadenina
rosliny ozdobne
hodowla in vitro
regulatory wzrostu
Spathiphyllum
skrzydlokwiat
Opis:
Badano wpływ 2iP w stężeniach: 0,1; 0,5; 2; 5 i 10 mg 1⁻¹ w kombinacji z IAA w stężeniach: 0,1; 0,5; 2 i 5 mg l⁻¹ na regenerację pędów i korzeni Spathiphyllum odmiany ‘Svend Neilson’. Pędy wykorzystane do doświadczenia uzyskano z ustabilizowanych kultur prowadzonych na pożywce Murashigeva i Skooga. Stwierdzono, że liczba i świeża masa pędów przybyszowych zwiększała się na pożywkach zawierających wyższe stężenia 2iP. Niewielki dodatek auksyny (0,1 i 0,5 mg l⁻¹) stymulował wzrost pędów na pożywce zawierającej 2iP w stężeniu 2 mg 1⁻¹. Największy współczynnik namnażania uzyskano na pożywce uzupełnionej 2iP w ilości 10 mg 1⁻¹ i 0,1 mg 1⁻¹ IAA. Najlepsze ukorzenianie pędów uzyskano na pożywce zawierającej IAA w ilości 2 i 5 mg 1⁻¹.
The influence of 2iP in concentrations: 0.1; 0.5; 2; 5 and 10 mg l1 in combination with IAA in concentrations: 0.1; 0.5; 2 and 5 mg l⁻¹ on the regeneration of shoots and roots Spathiphyllum cv. ‘Svend Neilson’ was investigated. The shoots used in the experiment were obtained from aseptically grown shoot clusters on the modified Murashige and Skoog medium. It was found that the number and fresh weight of adventitious shoots increased on the media containing higher concentration of 2iP. The small addition of the auxin (0.1 and 0.5 mg l⁻¹) stimulated growth of the shoots on the medium containning 2iP in the concentration 2 mg 1⁻¹. The best adventitious shoot proliferation was noticed on the medium with 10 mg 1⁻¹ 2iP and 0.1 mg 1⁻¹ IAA. On the medium containing IAA in the concentration of 2 and 5 mg l⁻¹ the best results of rooting were observed.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1997, 449; 43-48
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw retardantow na wzrost i kwitnienie begonii bulwiastej [Begonia tuberhybrida Voss.] z grup Illumination i Tenella
Autorzy:
Szczepaniak, S
Burda, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/798619.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
flurprimidol
kwitnienie
wzrost roslin
begonia Illumination
begonia Tenella
diaminozyd
retardanty
rosliny ozdobne
Begonia x tuberhybrida
odmiany roslin
regulatory wzrostu
begonia bulwiasta
Opis:
Określono wpływ retardantów daminozydu w preparacie B-Nine 85 SP i flurprimidolu w preparacie Topflor 015 SL na wzrost i kwitnienie begonii bulwiastej ‘Illumination Apricot F₁’ ‘Illumination White F₁’ ‘Tenella Rose F₁ i Tenella Salmon Orange F₁’. W przypadku daminozydu stężenie wynosiło 2550 i 4250 mg·dm⁻³ (B-Nine 0,3 i 0,5%); przy użyciu flurprimidolu odpowiednio 7,5 i 15 mg·dm⁻³ (Topflor 0,05 i 0,1%). Rośliny posadzono 4 kwietnia 2001 r. do doniczek o średnicy 12 cm. Przycięto je nad 3 - 4 liściem w celu wzmożenia krzewienia. W połowie kwietnia begonie opryskano roztworami retardantów. Spośród zastosowanych retardantów największy wpływ na długość pędów głównych miał daminozyd w obu stężeniach. Pędy roślin potraktowanych tym retardantem były krótsze przeciętnie o 20% w stosunku do kontrolnych. Najsilniejszą reakcję obserwowano u odmiany ‘Illumination White F₁’ (19,1 cm przy stężeniu 4250 mg·dm⁻³). Flurprimidol nie wpływał wyraźnie na żadną z wymienionych cech. Liczba szypuł kwiatowych zależała przede wszystkim od odmiany, w mniejszym stopniu obserwowany był wpływ retardantu. Największe kwiaty męskie tworzyła odmiana ‘Illumination White F₁’, która zakwitła najpóźniej - na początku czerwca. Cechą zależną od odmiany była liczba pędów I rzędu. Najwięcej ich odnotowano dla ‘Illumination White F₁’ a najmniej dla ‘Illumination Apricot F₁’.
The influence of daminozid (B-Nine 85 SP) and flurprimidol (Topflor 015 SL) on the growth and flowering of Begonia tuberhybrida ‘Illumination Apricot F₁’, ‘Illumination White F₁’, Tenella Rose and ‘Tenella Salmon Orange F₁’ were estimated. There were two concentrations of each retardant: daminozid 2550 and 4250 mg·dm⁻³ (B-Nine 0.3 and 0.5%) and flurprimidol 7,5 and 15 mg·dm⁻³ (Topflor 0.05 and 0.1%). Plants were planted on 4 April 2001 to 12 cm diameter pots. Plants were cut above 3 - 4 leaf to enhance branching. After 10 days Begonia tuberhybrida was sprayed with retardants. The influence of daminozid on the length of main stems was the strongest at both concentration. Stems treated with this retardant were shorter on average by 20% as comparing with the control. ‘Illumination White F₁’ showed the strongest reaction (19.1 cm by 0.3% B-Nine). Flurprimidol had no significant influence on any of the recorded features. Number of flower stems first of all depended on cultivar. The retardant influence was much more significant. The biggest male flowers produced ‘Illumination White F₁’, which flowered as the last at the beginning of June. The feature depending on the cultivar was also number of the first order stems. The biggest one was obtained in ‘Illumination White F₁’, the smallest was recorded in ‘Illumination Apricot F₁’.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2003, 491; 269-274
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw gibereliny [GA3] i chlorku chlorocholiny [CCC] na dlugosc zdzbla linii wsobnych zyta ozimego [Secale cereale L.]
Autorzy:
Kubicka, H
Dec, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/803593.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
hodowla roslin
linie wsobne
Secale cereale
rosliny karlowe
zboza
chlorek chlorocholiny
gibereliny
dlugosc zdzbla
zyto ozime
regulatory wzrostu
Opis:
W pracy badano wpływ gibereliny i chlorku chlorocholiny na długość źdźbła u 218 linii wsobnych pokolenia S₈ żyta ozimego i trzech form o ustalonych genotypach (normalny typ wzrostu - Ds₁Ds₁Ds₂Ds₂ i dwie linie karłowe: ds₁ds₁ i ds₂ ds₂). Stwierdzono, że 63 linie wsobne istotnie reagowały wydłużeniem źdźbła średnio o 10% po traktowaniu gibereliną. Najwyższy procent linii wrażliwych na giberelinę wyselekcjonowano z form SHR-Jeleniec (40%) i odmiany Dańkowskie Złote (38%), zaś najniższy z odmiany Chrobre (20%) i odmian z WIR-u - (21%). Działanie chlorku chlorocholiny było silniejsze, gdyż powodowało redukcję długości źdźbła u 108 linii średnio o 20%. Najwyższy procent linii o obniżonym źdźble pochodziło z odmiany Garczyńskie (63%) i form SHR-Jeleniec (60%), zaś najniższy z odmian WIR-u (36%). Spośród badanych linii wsobnych, linie wyselekcjonowane z form SHR-Jeleniec okazały się najwrażliwsze, zarówno na działanie gibereliny jak i chlorku chlorocholiny. Forma o normalnym typie wzrostu Ds₁Ds₁Ds₂Ds₂, a szczególnie linia karłowa ds₁ds₁, istotnie reagowały wydłużeniem źdźbła na dostarczoną egzogenną giberelinę. Umożliwi to reprodukcję linii karłowej w stanie homozygotycznym w stosunku do genu ds₁. Druga linia karłowa ds₂ ds₂, była niewrażliwa na zastosowaną giberelinę.
Paper presents the studies on the influence of gibberellin (GA₃) and chlorocholine chloride (CCC) on the length of stem in 218 inbred lines S₈ generation of winter rye and three forms with determined genotypes (normal type of growth - Ds₁Ds₁Ds₂Ds₂ and two dwarf lines: ds₁ds₁, ds₂ ds₂). It was found that 63 inbred lines significantly responded to the gibberellin, what resulted in the elongation of stem length (by 10% on average). Chlorocholine chloride strongly affected the inbred lines, reducing significantly the length of stem in 108 lines (on average by 20%). One of the dwarf lines (genotype ds₁ds₁) was sensitive to applied exogenous gibberellin, while the other one (genotype ds₂ds₂) appeared to be insensitive.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1998, 463; 565-573
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies