Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "refluks żołądkowo-przełykowy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Stenoza zespolenia po częściowej resekcji żołądka jako nietypowa przyczyna choroby refluksowej przełyku – opis przypadku
Autorzy:
Dec, Małgorzata
Bartoszek, Elżbieta
Baraniak, Jerzy
Przybylska-Kuć, Sylwia
Mosiewicz, Jerzy
Rękas-Wójcik, Agata
Piekarczyk, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552328.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
resekcja żołądka
stenoza
refluks żołądkowo-przełykowy.
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2013, 3; 493-495
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola doustnego preparatu kwasu hialuronowego i siarczanu chondroityny w leczeniu pacjentów z refluksem krtaniowo-gardłowym
Autorzy:
Chmielecka-Rutkowska, Jolanta
Tomasik, Bartłomiej
Pietruszewska, Wioletta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397781.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
endoskopia krtani
kwas hialuronowy
leczenie
refluks krtaniowo-gardłowy
refluks żołądkowo-przełykowy
siarczan chondroityny
Opis:
Wprowadzenie: Inhibitory pompy protonowej (Proton Pump Inhibitors; PPI) są ważnym przełomem w leczeniu choroby refluksowej przełyku (gastroesophageal reflux disease; GERD). Jednak u pacjentów z refluksem krtaniowo-gardłowym (laryngopharyngeal reflux; LPR), jednym z zespołów pozaprzełykowych tego schorzenia, skuteczność terapii PPI jest częściowa lub ograniczona, a złagodzenie objawów wymaga podania dodatkowych leków. Obecnie podkreśla się dużą rolę kwasu hialuronowego (hialuronic acid; HA) oraz siarczanu chondroityny (chondroitin sulphate; CS) i ich ważny udział w procesie gojenia uszkodzeń błony śluzowej, przede wszystkim krtani. Cel: Celem pracy była ocena wyników leczenia pacjentów z LPR doustnym preparatem złożonym kwasu hialuronowego i siarczanu chondroityny (HA+CS) na nośniku bioadhezyjnym. Materiał i metody: Badaniem objęto 51 chorych (18 mężczyzn i 33 kobiety) w wieku od 25–75 lat zgłaszających objawy LPR, potwierdzone w badaniu laryngowideoskopowym. Pacjentów zakwalifikowano do badania na podstawie wskaźnika objawów refluksu (refluks symptom index; RSI) powyżej 13 pkt oraz skali refluksowych objawów morfologicznych LPR w badaniu laryngofiberoskopowym (refluks finding score; RFS) powyżej 7 pkt. Zalecono im stosowanie preparatu złożonego HA+CS przez 14 dni z następczą oceną. Wyniki: Objawy wskazujące na poważny lub ciężki problem (4 lub 5 pkt w skali RSI) przed leczeniem to: chrząkanie (48 chorych; 90,19%), chrypka (29 osób; 56,86%) i kaszel po jedzeniu/położeniu się (37 osób; 72,50%). Po leczeniu chorzy wskazali, że powyższe dolegliwości ograniczają ich codzienne funkcjonowanie w stopniu umiarkowanym (p < 0,001). Objawy, takie jak: obecność śluzu w gardle, dokuczliwy kaszel, uczucie przeszkody w gardle, określane wyjściowo jako umiarkowane (3 pkt), po zastosowaniu leczenia wspomagającego zmniejszyły się do poziomu niewielkiego (1 pkt) (p < 0,001). Łączną wartość RSI po leczeniu oceniono na graniczną dla rozpoznania LPR (mediana 13, zakres 12–15). Chory nie był wolny od objawów choroby refluksowej, jednak osiągnięto istotne zmniejszenie dolegliwości w całej grupie badanej. Do zmian morfologicznych krtani przed leczeniem należały najczęściej: zaczerwienienie/przekrwienie, obrzęk fałdów głosowych oraz przerost spoidła tylnego. Stwierdzono je u wszystkich pacjentów. Po leczeniu zaobserwowano wartość łącznego RFS poniżej granicy rozpoznania LPR (mediana 6, zakres 5–7), co w porównaniu do RFS (mediana 9, zakres 8–10) przed leczeniem wskazało na istotne ograniczenie zmian w krtani w niemal całej grupie badanej (N = 50; 98,04%) (p < 0,001). Wnioski: Preparat złożony kwasu hialuronowego i siarczanu chondroityny na nośniku bioadhezyjnym, działając miejscowo, w znacznym stopniu zmniejsza dolegliwości refluksu krtaniowo-gardłowego, głównie u pacjentów z: przewlekłym kaszlem, chrząkaniem oraz chrypką. Ponadto, poprzez pokrycie błony śluzowej krtani ochronną warstwą, umożliwia jej lepsze nawilżenie oraz przyspiesza proces gojenia i regenerację błony śluzowej, co w konsekwencji powoduje zmniejszenie lub wycofanie się zmian morfologicznych w krtani.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2019, 73, 6; 38-49
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie scyntygraficznej oceny refluksu żołądkowo-przełykowego w diagnostyce nawracających zakażeń układu oddechowego u dzieci
Autorzy:
Kalicki, Bolesław.
Samol, Bożena.
Jung, Anna.
Powiązania:
Lekarz Wojskowy 1998, "Suplement" II, s. [107]-118
Data publikacji:
1998
Tematy:
Refluks żołądkowo-przełykowy pediatria
Układ oddechowy choroby pediatria
Układ oddechowy zakażenia pediatria
Opis:
tab.; Materiały XII Konferencji Naukowo-Szkoleniowej Pediatrów Wojska Polskiego nt. "Postępy w kardiologii i gastroenterologii dziecięcej". Bydgoszcz 21-22 maja 1998 r.; bibliogr.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Jak różnicować wymioty u noworodków i niemowląt? Część II. Gastroenterologiczne i alergologiczne przyczyny wymiotów
How to differentiate vomiting in neonates and infants? Part II. Gastroenterological and allergological causes of vomiting
Autorzy:
Stańczyk-Przyłuska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033237.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
food allergy
gastro-oesophageal reflux
infant
lactose intolerance
newborn
vomiting
wymioty
noworodek
niemowlę
refluks żołądkowo-przełykowy
alergia pokarmowa
nietolerancja
laktozy
Opis:
The most frequent cause of vomiting in infants are feeding mistakes. Recognising them need thoughtful analysis of way of feeding and preparing food. Optimal conditions for such evaluation is child observation for few days. Disturbances in mother–child connection can also cause more frequent vomiting. The most of infant vomiting incidents are not result of any disease, but only of physiological immaturity of proximal part of gastrointestinal tract. Gastro-oesophageal reflux is considered normal, temporary, as a consequence of anatomical and functional immaturity of younger infants gastrointestinal tract. The treatment of children with gastro-oesophageal reflux is needed only in case of clinical symptoms appearance such as: physical development disturbances, restlessness, problems with swallowing, wheezing, cough or apnoea, or when it leads to complications as: oesophagitis, narrowing of oesophagus or Barrett’s oesophagus. Second most frequently diagnosed vomiting cause in infants are variable clinical manifestations of food allergy. Immune reaction to food proteins can cause less than 1% of vomiting and diagnosis need to be confirmed in the elimination and provocation test. Many more diseases of gastrointestinal tract can lead to vomiting. Among them can be found infectious gastritis and inflammation of bowels, non-specific bowel inflammations, food intolerances as well as extrahepatic cholestasis and pancreatitis.
Najczęstszą przyczyną wymiotów w wieku niemowlęcym są błędy w karmieniu. Ich rozpoznanie wymaga wnikliwej analizy sposobu żywienia oraz przygotowywania posiłków. Optymalne warunki dla takiej oceny stwarza kilkudniowa obserwacja dziecka. Również zaburzenia więzi matki z dzieckiem mogą się istotnie przyczyniać do większej częstości zwracania pokarmu. Znaczna część incydentów wymiotów niemowlęcych nie wynika z zaburzeń chorobowych, a jedynie z fizjologicznej niedojrzałości górnego odcinka przewodu pokarmowego. Refluks żołądkowo-przełykowy uważany jest za zjawisko normalne, o przejściowym charakterze, będące konsekwencją anatomicznej i czynnościowej niedojrzałości przewodu pokarmowego młodszych niemowląt. Leczenia wymagają jedynie te dzieci, u których refluks żołądkowo-przełykowy wywołuje takie objawy kliniczne, jak: zaburzenia rozwoju fizycznego, niepokój, zaburzenia połykania, wheezing, kaszel lub bezdechy, albo prowadzi do rozwoju powikłań, np. zapalenia przełyku, jego zwężenia czy przełyku Barretta. Kolejną najczęściej rozpoznawaną przyczyną wymiotów w wieku niemowlęcym są różne manifestacje kliniczne alergii na pokarmy. Immunologiczna reakcja na białka pokarmowe może wywoływać mniej niż 1% przypadków wymiotów, a ich rozpoznanie powinno zostać potwierdzone w teście eliminacji i prowokacji. Wiele innych chorób przewodu pokarmowego również może prowadzić do wymiotów, m.in. infekcyjne zapalenie żołądka i jelit, nieswoiste zapalenie jelit, nietolerancje pokarmowe, a także cholestaza zewnątrzwątrobowa oraz zapalenie trzustki.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 1; 41-44
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Choroba refluksowa przełyku a astma oskrzelowa
Gastro-oesophageal reflux disease and bronchial asthma
Autorzy:
Patyk, Iwona
Chciałowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031160.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
anti-reflux therapy
asthma
bronchial hyperreactivity
extra-oesophageal manifestation
gastro-oesophageal reflux
refluks żołądkowo-przełykowy
objawy pozaprzełykowe
astma
nadreaktywność oskrzeli
terapia antyrefluksowa
Opis:
Bronchial asthma and gastro-oesophageal reflux disease are often coexisting disease entities. Reflux is thought to be a potential factor stimulating or aggravating asthma. This hypothesis is based on both pathophysiological premises and clinical examinations. In an experimental study, it was indicated that the acidification of the lower part of the oesophagus causes an increase in bronchial reactivity. Several mechanisms are suggested to explain this phenomenon, of which the most essential are the nervous, inflammatory and microaspiration theories. It was also indicated that unspecific tests for bronchial hyperreactivity could induce reflux episodes, which argues for the role of asthma itself in inducing GERD. Weakening of anti-reflux mechanisms is brought about by an increase in negative pressure in the chest and the “air trap”, related to exacerbations of asthma, and also by some oral bronchodilating drugs, especially theophylline. Both diseases can interact with each other on the basis of a vicious circle, which result in therapeutic implications. However, there is no explicit data from randomised studies concerning the effectiveness of pharmacological and surgical anti-reflux treatment. The latest data from the literature does not prove the positive results of such a therapy in the group of difficult asthma, in which implementation of treatment with large doses of IPP has been recommended so far. There is still no convincing data concerning the role of non-acid and/or biliary reflux in asthma. It is necessary to improve and standardise diagnostic methods and therapeutic protocols allowing us to single out a group of patients in whom the anti-reflux therapy will bring the best effects for the control of asthma.
Astma oskrzelowa i choroba refluksowa przełyku są często współwystępującymi jednostkami chorobowymi. Uważa się, że refluks stanowi potencjalny czynnik wywołujący lub zaostrzający astmę. Hipoteza ta opiera się zarówno na przesłankach patofizjologicznych, jak i badaniach klinicznych. W badaniach eksperymentalnych wykazano, że zakwaszanie dolnej części przełyku powoduje wzmożoną reaktywność oskrzeli. Powstało kilka teorii wyjaśniających to zjawisko, do najistotniejszych należą teoria nerwowa, zapalna i mikroaspiracji. Wykazano również, że nieswoiste testy nadreaktywności oskrzeli mogą indukować epizody refluksu, co przemawia za udziałem samej astmy w promowaniu GERD. Do osłabienia mechanizmów antyrefluksowych prowadzą związane z zaostrzeniami astmy wzrost ujemnego ciśnienia w klatce piersiowej oraz „pułapka powietrzna”, a także niektóre doustne leki rozszerzające oskrzela, zwłaszcza teofilina. Obie choroby mogą oddziaływać na siebie na zasadzie błędnego koła, co pociąga za sobą implikacje terapeutyczne. Nie ma jednak jednoznacznych danych z badań randomizowanych o skuteczności antyrefluksowej terapii farmakologicznej i chirurgicznej. Najnowsze dane z piśmiennictwa nie potwierdzają pozytywnych rezultatów takiej terapii w grupie astmy trudnej, w której dotąd rekomendowano wdrożenie leczenia dużymi dawkami IPP. Nadal brak jest przekonywających danych dotyczących roli niekwaśnego i/lub żółciowego refluksu w astmie. Konieczne jest udoskonalenie i standaryzacja metod diagnostycznych oraz protokołów terapeutycznych pozwalających wyodrębnić grupę pacjentów, u których terapia antyrefluksowa przyniesie najlepsze efekty dla kontroli astmy.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2009, 5, 2; 102-107
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Challenges in the treatment of chronic cough as observed by a laryngologist and a pulmonologist
Trudności w leczeniu przewlekłego kaszlu okiem laryngologa i pulmonologa
Autorzy:
Dąbrowska, Marta
Arcimowicz, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399166.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
asthma
chronic cough
difficult to treat chronic cough
gastroesophageal reflux
laryngopharyngeal reflux
upper airway cough syndrome
astma
kaszel trudny do leczenia
kaszel związany z chorobami górnych dróg oddechowych
przewlekły kaszel
refluks krtaniowo- gardłowy
refluks żołądkowo-przełykowy
Opis:
Chronic cough affects about 4–10% of adults and has a negative impact on the patients’ quality of life. Chronic cough may be a symptom of many different diseases and its management should be based on treating the underlying cause. The most common cough cause in adults is chronic bronchitis due to smoking. Next, in non-smoking adults upper airway cough syndrome, gastroesophageal reflux and asthma account for the majority of cough reasons. Despite thorough diagnostics and management in 5–10% adults management of chronic cough is unsuccessful. In difficult-to-treat cough neuromodulators and speech therapy may be effective.
Przewlekły kaszel występuje u 4–10% dorosłych, wpływając negatywnie na ich jakość życia. Może on być objawem wielu chorób, a w większości przypadków jego leczenie powinno mieć charakter przyczynowy. Najczęstszym powodem przewlekłego kaszlu jest przewlekłe zapalenie oskrzeli związane z paleniem papierosów, natomiast wśród osób niepalących są to: choroby górnych dróg oddechowych, choroba refluksowa i astma. Pomimo starannej diagnostyki i prób terapii, u 5–10% chorych z przewlekłym kaszlem nie udaje się uzyskać zmniejszenia jego nasilenia. W takiej sytuacji rozpoznaje się kaszel trudny do leczenia, a jego zmniejszenie można uzyskać stosując rehabilitację logopedyczną lub leki neuromodulujące.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 1; 11-18
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies