- Tytuł:
-
Redrafting of a Proposal in the Polish Legislative Procedure
Autopoprawka w polskim postępowaniu ustawodawczym - Autorzy:
- Uziębło, Piotr
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/940627.pdf
- Data publikacji:
- 2019
- Wydawca:
- Wydawnictwo Adam Marszałek
- Tematy:
-
redrafting of a legislative proposal legislative parliamentary procedure sources of law
autopoprawka do projektu ustawy postępowanie ustawodawcze
źródła prawa - Opis:
-
The main goal of article is to evaluate the functioning of a redraft of a legislative propos- al in the Polish legal order, particularly whether this mechanism may be considered as making the legislative procedure more flexible and improving the quality of the legislative works of the Polish Parliament, or whether the constitutional shape of a redraft and its use leads to conclusions that this solution is misguided and negatively affects parliamentary legislative proceedings. Both normative analysis and systemic practice lead to the conclusion that the regulation of a redraft by the Sejm’s Rules cannot be considered optimal. From my point of view, it is necessary to make such corrections to Art. 36 par. 1a- 1c that will prevent from abusing this instrument. However, the critical assessment of the redraft standardization does not change the generally positive assessment of the institution itself, because the specific self-correction of the proposal, often resulting from the reflection of the initiator of the legislative proceedings (resulting from both internal and external factors), is fully desirable, primarily from the perspective of implementing the postulate of the legal system coherence and its completeness.
Celem niniejszego artykułu jest dokonanie oceny funkcjonowania autopoprawki w pol- skim porządku prawnym, w szczególności tego, czy mechanizm ten można uznać za rozwiązanie uelastyczniające postępowanie ustawodawcze i poprawiające jakość prac legislacyjnych polskiego parlamentu, czy też kształt ustrojowy autopoprawki i jej wykorzystywania prowadzi do wniosków, które pozwalają stwierdzić, że rozwiązanie to jest chybione i negatywnie wpływa na parlamentarne postępowanie prawodawcze. Zarówno analiza normatywna, jak praktyka ustrojowa prowadzą do wniosku, że regulacja regulaminowa instytucji autopoprawki nie może być uznana za optymalną. W mojej ocenie konieczne jest dokonanie takich korekt art. 36 ust. 1a-1c, które doprowadzą do tego, że instrument ten nie będzie nadużywany. Krytyczna ocena unormowania autopoprawki nie zmienia jednak generalnie pozytywnej oceny samej instytucji, gdyż swoista autokorekta projektu, często będąca wynikiem refleksji inicjatora postępowania ustawodawczego (wynikającej zarówno z czynników wewnętrznych, jak i zewnętrznych), jest w pełni pożądana, przede wszystkim z perspektywy realizacji postulatu spójności sys- temu prawnego i jego kompletności. - Źródło:
-
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2019, 5 (51); 97-108
2082-1212 - Pojawia się w:
- Przegląd Prawa Konstytucyjnego
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł