Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "receptory" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 50
Tytuł:
Klinicznie nieczynne hormonalnie guzy przysadki
NFPAs-non-functioning pituitary adenomas
Autorzy:
Zawada, Natalia Bożena
Kunert-Radek, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032601.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
klinicznie nieczynne gruczolaki przysadki
guzy przysadki
immunohistochemia guzów przysadki
scyntygrafia receptorowa
receptory
dopaminergiczne
receptory somatostatynowe
leczenie operacyjne
radioterapia
nóż gamma
analogi somatostatyny
agoniści dopaminy
clinically non-functioning pituitary adenomas
pituitary tumours
immunohistochemistry of pituitary tumours
receptor scintigraphy
dopamine
receptors
somatostatin receptors
surgery
radiotherapy
gamma knife
somatostatin analogues
dopamine agonists
Opis:
The significant progress made in recent years, especially in the field of imaging techniques and immunohistochemistry, enables an earlier diagnosis and the treatment of clinically non-functioning pituitary adenomas (NFPAs). In spite of this, these tumours still remain an important medical issue for a large number of specialities. The aim of this article is to provide an overview of the etiopathogenesis, diagnosis and treatment of clinically non-functioning pituitary adenomas with special reference to the development of highly advanced methods in surgery as well as radiotherapy and, especially, in pharmacotherapy.
Istotny postęp, jaki dokonał się w ostatnich latach, zwłaszcza w zakresie rozwoju diagnostyki obrazowej i badań immunohistochemicznych, umożliwia wcześniejsze rozpoznawanie, a następnie leczenie nieczynnych hormonalnie gruczolaków przysadki (NFPAs). Mimo to guzy te dalej pozostają istotnym problemem klinicznym dla lekarzy wielu specjalności. Celem pracy jest szczegółowe przedstawienie poglądów na temat etiopatogenezy, obrazu klinicznego, diagnostyki i metod leczenia klinicznie nieczynnych hormonalnie gruczolaków przysadki ze szczególnym uwzględnieniem postępów w technikach chirurgicznych oraz rozszerzających się możliwości radioterapii, a szczególnie farmakoterapii.
Źródło:
Folia Medica Lodziensia; 2012, 39, 1; 85-136
0071-6731
Pojawia się w:
Folia Medica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chemokiny i ich receptory na neuronach a proces neurodegeneracji i neuroprotekcji
Chemokines and their receptors on neurons in neurodegeneration and neuroprotection
Autorzy:
Woliński, Paweł
Głąbiński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1057930.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
chemokiny
receptory chemokinowe
neurodegeneracja
neuroregeneracja
zapalenie
chemokines
chemokine receptors
neurodegeneration
neuroregeneration
inflammation
Opis:
The first studies on expression of chemokines and their receptors in the central nervous system (CNS) appeared several years ago and since that time many papers were published increasing our knowledge in that field. Recent studies are concentrated mostly on involvement of chemokines and chemokine receptors in neurodegeneration and neuroprotection.There are evidences that chemokines may directly initiate neurodegeneration through activation of their receptors on the surface of neurons or indirectly through activation of microglia which in turn may secrete neurotoxic mediators damaging neuronal cells. There are also evidences suggesting that chemokines and chemokine receptors are also involved in neuroprotection. So far only two chemokines, CX3CL1 (fractalkine) and CXCL12 (SDF-1 – stromal cell-derived factor- 1) have been shown to be expressed constitutively in the CNS. However, expression of many chemokine receptors including CXCR2, CXCR4, CCR1, CCR3, CCR4, CCR5, CCR9/10, CX3CR1 i DARC has been detected on the surface of neuronal cell. Based on presented in this review studies it may be concluded that direct interaction between some chemokine receptors and chemokines or other chemokine receptor ligands may be important for development ofneurodegeneration and/or neuroprotection. The detailed mechanisms of those processes are still not well known. This is confirmed by the high number of inconsistent results in current scientific literature so the further studies are necessary in that field.
Pierwsze doniesienia potwierdzające ekspresję chemokin i ich receptorów w komórkach ośrodkowego układu nerwowego (OUN) pojawiły się kilkanaście lat temu. Od tego czasu opublikowano wiele prac poszerzających naszą wiedzę na ten temat. Ostatnie doniesienia zwracają szczególną uwagę na zaangażowanie chemokin i receptorów chemokinowych w procesach neurodegeneracji i neuroprotekcji. Istnieją przesłanki świadczące o tym, że chemokiny mogą w sposób bezpośredni prowadzić do neurodegeneracji poprzez aktywację swoich receptorów na powierzchni komórek nerwowych, jak i w sposób pośredni poprzez aktywację mikrogleju, który następnie uwalnia związki neurotoksyczne uszkadzające neurony. Istnieją też dowody na obecność receptorów chemokinowych i chemokin odpowiedzialnych za proces neuroprotekcji. Jak dotąd odnotowano obecność tylko dwóch chemokin wytwarzanych konstytutywnie w OUN, są nimi: CX3CL1 (fraktalkina) i CXCL12 (stromal-cell-derived factor 1, SDF-1). Na powierzchni neuronów stwierdzono z kolei ekspresję znacznej liczby receptorów chemokinowych, takich jak: CXCR2, CXCR4, CCR1, CCR3, CCR4, CCR5, CCR9/10, CX3CR1 i DARC. Na podstawie przedstawionych doniesień można wnioskować, że bezpośrednia interakcja między niektórymi receptorami chemokinowymi a chemokinami lub innymi ligandami dla tych receptorów może mieć duże znaczenie w procesach neurodegeneracji i/lub neuroprotekcji. Dokładne mechanizmy tych procesów są jednak wciąż niedostatecznie poznane. Świadczy o tym duża liczba sprzecznych informacji dostępnych w aktualnym piśmiennictwie, w związku z czym konieczne są dalsze badania tego interesującego zagadnienia.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2011, 11, 4; 210-215
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw albendazolu na cytoplazmatyczna transferaze-S-glutationowa i ekspresje receptorow Toll-podobnych w jelitowej fazie wlosnicy
The influence of albendazole on the cystolic glutatione-S-transferase [GST] and on the expression of Toll-like receptors [TLR2 and TLR4] during the intestinal phase of trichinellosis
Autorzy:
Wojtkowiak-Giera, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/839997.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
choroby pasozytnicze
wlosnica
faza jelitowa
enzymy detoksykacyjne
transferaza S-glutationowa
receptory Toll-podobne
ekspresja receptorow
leki przeciwpasozytnicze
albendazol
Źródło:
Annals of Parasitology; 2010, 56, 2; 181-183
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ albendazolu na cytoplazmatycznę transferazę-S-glutationową i ekspresję receptorów Toll-podobnych w jelitowej fazie włośnicy
The influence of albendazole on the cystolic glutatione-S-transferase [GST] and on the expression of Toll-like receptors [TLR2 and TLR4] during the intestinal phase of trichinellosis
Autorzy:
Wojtkowiak-Giera, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143438.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
choroby pasozytnicze
wlosnica
faza jelitowa
enzymy detoksykacyjne
transferaza S-glutationowa
receptory Toll-podobne
ekspresja receptorow
leki przeciwpasozytnicze
albendazol
Opis:
Research into changes in the activity and kinetics of the reaction catalysed by the important detoxificating enzyme, glutathione-S-transferase (GST), in the intestinal phase of trichinellosis as presented in the present study is a pioneering achievement. In every instance of infection – or if infection is only suspected – the patient receives anthelmintics that are effective against mature intestinal forms, newborn larvae and encysted larvae of Trichinella spiralis. This group of drugs includes benzimidazoles such as albendazole. The primary action of these drugs concerns β-tubuline. The functions of microtubules are damaged by bonding β-tubuline with benzimidazoles, which inhibits the polymerisation of microtubules. Newly considered fields of action of benzimidazoles on the pathological changes occurring in the host during the course of parasitic diseases are the following elements taking part in the immunological defence against a parasitic infection: for example, detoxificating enzymes such as glutathione-Stransferase (GST), and Toll-like receptors (TLRs). Occurrence of cell resistance to drugs is attributed to certain enzymes, (such as GST), which perform the detoxification of these drugs and facilitate their removal from cells through a pump dependent on compounds coupled with glutathione. In the case of the intestinal phase of trichinellosis, GST may remove toxins secreted by both the adult and newborn larvae of T. spiralis. The structure of a dimeric enzyme of the host, such as GST, may be impacted by various factors, for example excretory-secretory products (ES), as well as drugs used. Over the past few years, the interest of researchers in the innate immune response as the first line of defense of vertebrates against of pathogens, was increased. The number of works devoted to the role of Toll-like receptors, which enable the immediate commencement of protective action by the host against various infections without engaging lymphocytes, is on the noticeable. The experimental material consisted of small and large intestine from BALB/c mice infected with T. spiralis strain MSUS/PO/60/ISS3. Mice were inoculated orally with about 400 T. spiralis larvae per mouse. On the 2nd day post-infection, the mice were treated with albendazole, in a dose of 0.5 mg/mouse. The activity and kinetics of the GST were determined spectrophotometrically. An evaluation of the expression of TLRs (TLR2 and TLR4 on the mRNA level) was examined using the RT-PCR technique with the appropriate starter sequences for TLR2 and TLR4. The presence of Toll-like receptors and their expression on the protein level was confirmed using the immunohistochemical method (Santa Cruz ABC Stainig system sc-2023 test) with specific polyclonal antibodies antiTLR2 and anti-TLR4. My results pointed to the participation of GST, as well as Toll-like receptors, in defence processes of the host during the intestinal phase of trichinellosis in mice. The adult and newborn larvae of T. spiralis present in the intestines of infected mice are a source of excretory-secretory (ES) products, which appear to stimulate the activity and change catalytic properties of conformers GST. It is supposed that ES products secreted by the parasite acts on GST as an allosteric activator. Additionally, the presence of Toll-like receptors (TLR2 and TLR4) in the intestinal phase of trichinellosis was investigated. Thus, the infection with T. spiralis leads to strong biochemical reactions with the involvement of GST, and immunological reactions with the involvement of TLR2 and TLR4 receptors. Administration of albendazole, resulted in 2-fold decrease of the total activity of GST in comparison with its activity in infected and untreated animals. Also, drug administration had weakened expression of gene of TLR4 and TLR2 in the large intestine, and expression of gene of TLR2 in the small intestine. My results confirmed destructively action of albendazole on T. spiralis (resulted in 4-fold decrease in the intensity of infection measured in muscles). The destruction by the drug of a adult and newborn larvae of T. spiralis lowers the quantities of their ES products stimulated the activation of the host’s response. This is apparent as weakening the innate immune response, in which take part Toll-like receptors play a role, and in biochemical processes with the participation of the GST enzyme. In summary my results contribute new data on the participation of Toll-like receptors and GST in the defence mechanisms of the host during in the intestinal phase of experimental trichinellosis in mice.
Źródło:
Wiadomości Parazytologiczne; 2010, 56, 2; 181-183
0043-5163
Pojawia się w:
Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania roli receptorow Toll-podobnych [TLR] w odpowiedzi zywiciela na inwazje pasozytnicza na tle wspolczesnej wiedzy o TLR u ssakow i modelowego nicienia Caenorhabditis elegans
The investigations of the role of toll-like receptors [TLR] in host response to parasitic infection of current back-ground regarding TLR in mammals and the model nematode Caenorhabditis elegans
Autorzy:
Wojtkowiak, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/837784.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
odpowiedz immunologiczna
receptory toll-podobne
ssaki
parazytologia
organizmy modelowe
Caenorhabditis elegans
nicienie
inwazja pasozytnicza
Źródło:
Annals of Parasitology; 2007, 53, 3; 203-211
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania roli receptorów Toll-podobnych [TLR] w odpowiedzi żywiciela na inwazje pasożytnicza na tle współczesnej wiedzy o TLR u ssaków i modelowego nicienia Caenorhabditis elegans
The investigations of the role of toll-like receptors [TLR] in host response to parasitic infection of current back-ground regarding TLR in mammals and the model nematode Caenorhabditis elegans
Autorzy:
Wojtkowiak, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143925.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
odpowiedz immunologiczna
receptory toll-podobne
ssaki
parazytologia
organizmy modelowe
Caenorhabditis elegans
nicienie
inwazja pasozytnicza
Opis:
Toll−like receptors (TLRs) are amongst the most highly conserved in the evolution of receptor family, being found in both immune and other cells. TLRs were observed in vascular endothelial cells, epithelial cells, microglia cells, adipocytes, and intestinal and renal cells. TLRs plays a key role in the innate immune response to a variety of pathogens. At present, very little is known about the role of TLRs in host defense against parasitic pathogen infections. The first study shows that TLRs contribute to both innate and adaptive immune responses following infection with protozoan parasite Leishmania major. The TLRs recognizing PAMPs associated with the parasite L. major are essential for the activation of the innate and adaptive immune responses to infection. A study concerning recognition of the role of TLRs in the host−parasite relationship would be an interesting challenge for future study.
Źródło:
Wiadomości Parazytologiczne; 2007, 53, 3; 203-211
0043-5163
Pojawia się w:
Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Różne strategie osiągania pamięci immunologicznej
Different strategies for attaining immune memory
Autorzy:
Wojda, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034027.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
Tematy:
CRISPR/Cas
DSCAM receptors
immune memory
immunoglobulins
RAG,VLR receptors
immunoglobuliny
pamięć immunologiczna
RAG
receptory DSCAM
receptory VLR
Opis:
Odporność nabyta inaczej adaptacyjna (swoista) rozwinęła się w ewolucji bardzo późno, bo dopiero u kręgowców żuchwowych. Oparta jest ona na limfocytach T i B oraz syntezie różnorodnych receptorów i przeciwciał. Okazuje się jednak, że u bezkręgowców, których odporność oparta jest jedynie na mechanizmach wrodzonych, obserwuje się swego rodzaju pamięć immunologiczną. Co więcej, nawet organizmy jednokomórkowe jak bakterie czy archeony wykazują cechy "pamięci immunologicznej". W artykule opisano różne strategie "zapamiętywania" infekcji: mechanizm CRISPR/Cas u bakterii, receptory DSCAM i inne formy piętnowania układu immunologicznego owadów oraz zmienność receptorów bogatych w leucynę (LRR) u bezżuchwowców. Przedstawiono także jak doszło do nabycia możliwości syntezy różnorodnych przeciwciał oraz receptorów limfocytów. Opisane mechanizmy opierają się na włączaniu obcego materiału genetycznego do genomu gospodarza, mechanizmie konwersji genów, alternatywnego składania transkryptów oraz somatycznej rearanżacji DNA.
Acquired immunity (adaptive, specific) developed late in evolution - in jawed vertebrates. It is based on T and B lymphocytes and a diversity of antibodies. It turns out, however, that in invertebrates, which posses only innate mechanisms there is a kind of immune memory. Moreover, even single-cell organisms such as bacteria or archaea exhibit features of immunological memory. This article describes the various strategies used to achieve a kind of rememmbrnace of infection: a CRISPR/Cas system in bacteria, diveristy of DSCAM receptors and other forms of immune priming in insects, leucine-rich receptors in jawless vertebrates. It also describes how it came to acquire the possibility of synthesis of various forms of antibodies and lymphocyte receptors by jawed vertebrates. The described mechanisms are based on the incorporation of foreign genetic material into host genome, the gene conversion mechanisms, alternative splicing and finally, somatic rearrangements of DNA.
Źródło:
Kosmos; 2017, 66, 4; 721-732
0023-4249
Pojawia się w:
Kosmos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola melatoniny w chorobach przewodu pokarmowego
Role of melatonin in the gastrointestinal tract disease
Autorzy:
Wiśniewska-Jarosińska, Maria
Chojnacki, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032917.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
melatonina
komórki enterochromafinowe
receptory
melatoninowe
przewód pokarmowy
melatonin
enterochromaffin cells
melatoninergic receptors
gastrointestinal tract.
Opis:
Melatonin (MEL) plays a role of an important enterehormone in the gastrointestinal tract. Although more than fifty years have already passed since the moment of its isolation from the pineal gland by Aaron Lerner in 1958, we still reveal new aspects of its action. A number of researchers confirmed the high MEL concentration in the gut tissues, several times surpassing its concentration in peripheral blood. The changes of MEL secretion and metabolism have been described in many gastrointestinal disorders. They can be the consequence of the diseases, but they also do not remain without an effect on the clinical picture of these disorders. With increasing knowledge about physiological function of melatonin and the role of its disturbed homeostasis in the pathogenesis of many gastrointestinal diseases, the indications for its therapeutic use in the supportive treatment of many functional and organic gastrointestinal diseases are being widened. In this paper the authors present a comprehensive review on the role of MEL in the selected diseases of the gut.
Melatonina (MEL) pełni rolę bardzo ważnego enterohormonu w przewodzie pokarmowym. Pomimo, że od momentu jej wyizolowania z szyszynki przez Aarona Lernera w 1958 roku minęło ponad 50 lat wciąż poznajemy nowe aspekty jej działania. Wielu badaczy potwierdziło wysokie stężenia MEL w tkankach przewodu pokarmowego, wielokrotnie przewyższające wartości stężeń we krwi obwodowej. W szeregu schorzeń układu trawiennego opisano zmiany sekrecji i metabolizmu MEL. Są one często następstwem tych chorób, ale z drugiej strony w istotny sposób mogą także wpływać na ich obraz kliniczny. W miarę poznawania funkcji fizjologicznych MEL oraz roli zaburzeń jej homeostazy w patogenezie wielu schorzeń poszerzamy również możliwości jej terapeutycznego wykorzystania w leczeniu wspomagającym wielu chorób czynnościowych i organicznych przewodu pokarmowego. W pracy przedstawiono zbiorczo informacje dotyczące roli MEL w wybranych chorobach przewodu pokarmowego.
Źródło:
Folia Medica Lodziensia; 2010, 37, 1; 89-109
0071-6731
Pojawia się w:
Folia Medica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O-GlcNAcylation, steroid hormone receptors and cancer
O-GlcNAcylacja, receptory dla steroidów i nowotwory
Autorzy:
Wilkosz, Jacek
Różański, Waldemar
Bryś, Magdalena
Forma, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032739.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
o-glcnacylation
steroid hormone receptors
cancer
o-glcnacylacja
receptory dla steroidów
nowotwór
Opis:
The addition of a single residue of O-linked N-acetylglucosamine (O-GlcNAc) to serine or threonine is a post-translational modification (O-GlcNAcylation) of proteins found in the cytoplasm or the nucleus. This dynamic modification is dependent on the environmental glucose concentration. O-GlcNAc modification is catalysed by a glycosyltransferase named O-linked N-acetylglucosaminyltransferase (OGT), and O-GlcNAc residue is removed by the antagonistic enzyme β-N-acetylglucosaminidase (O-GlcNAcase; OGA). Cytosolic O-GlcNAcylation is important for the proper transduction of signalling cascades, whereas nuclear O-GlcNAc is crucial for the transcriptional regulation. O-GlcNAcylation is also important in the regulation of the transcriptional activity of steroid hormone receptors. Both O-GlcNAc transferase and O-GlcNAcase are found in all tissues and have been shown to be essential for development in vertebrates, which underscores their fundamental roles in vital processes as well as in pathological conditions such as neoplastic transformation.
Glikozylacja polegająca na przyłączeniu pojedynczych reszt β-N-acetylo- D-glukozaminy do reszt seryny lub treoniny polipeptydu wiązaniem O-glikozydowym (O-GlcNAc), jest powszechną modyfikacją białek jądrowych i cytoplazmatycznych. Modyfikacja ta pozostaje w ścisłym związku z dostępnością glukozy. β-N-acetyloglukozaminylotransferaza (O-GlcNAc transferaza, OGT) jest enzymem odpowiedzialnym za katalityczne przyłączenie reszt O-GlcNAc, natomiast β-N-acetylo-D-glukozaminidaza (OGA) reszty te odłącza. Proces O-GlcNAcylacji zachodzący w cytozolu jest istotny z punktu widzenia transmisji sygnału komórkowego, natomiast przyłączanie reszt O-GlcNAc na terenie jądra wpływa na proces transkrypcji. Wykazano, że proces O-GlcNAcylacji moduluje regulację aktywności transkrypcyjnej receptorów hormonów steroidowych. Oba enzymy, O-GlcNAc transferaza i β-N-acetylo- D-glukozaminidaza wykrywane są we wszystkich tkankach i jak wykazano, niezbędne są dla prawidłowego rozwoju organizmu, jak również mogą uczestniczyć w procesie transformacji nowotworowej.
Źródło:
Folia Medica Lodziensia; 2013, 40, 1; 133-149
0071-6731
Pojawia się w:
Folia Medica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glutaminian i jego receptory, czyli o tym, jak można uleczyć mózg
Autorzy:
Wieronska, J.M.
Cieslik, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/852804.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
Tematy:
neuroprzekazniki
glutaminian
receptory glutaminianu
receptory jonotropowe
receptory metabotropowe
mechanizm dzialania
dzialanie terapeutyczne
Źródło:
Wszechświat; 2017, 118, 07-09
0043-9592
Pojawia się w:
Wszechświat
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Klasyfikacja i transdukcja wewnątrzkomórkowego sygnału metabotropowych receptorów amin biogennych
Classification and intracellular signaling transduction of metabotropic biogenic amine receptors
Autorzy:
Więcławek, Agnieszka
Kyrcz-Krzemień, Sławomira
Mazurek, Urszula
Sławska, Helena
Oslizlo, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039853.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
aminy biogenne
receptory metabotropowe
transdukcja sygnału
białka g
biogenic amines
metabotropic receptors
signaling transduction
g proteins
Opis:
Biogenic amines are very important biologically high- active compounds. Biological effect requires their cooperation with membrane receptors, belonging mainly to metabotropic receptors. These receptors activate specific type of G proteins, which subsequently take part in intracellular signaling pathways and therefore lead to activation of metabolic and biological processes such as: glycolysis, glyconeogenesis, transcription, translation, contraction of smooth muscle of blood vessels. Knowledge of intracellular signaling and its regulation may be helpful in preparing specific therapeutic solutions to pathologies, where biogenic amines play a significant role.
Aminy biogenne stanowią niezwykle ważną grupę związków o wysokiej aktywności biologicznej. Wywołanie efektu biologicznego wymaga współdziałania amin z błonowymi receptorami, w większości należącymi do receptorów metabotropowych. Receptory te uaktywniają określony rodzaj białek G, które z kolei uczestniczą w wewnątrzkomórkowej sygnalizacji prowadząc do pobudzenia zróżnicowanych procesów metabolicznych i biologicznych, m. in: glikolizy, glikogenolizy, transkrypcji, translacji, skurczu mięśni gładkich naczyń krwionośnych. Znajomość sygnalizacji wewnątrzkomórkowej oraz jej regulacji może być pomocna w opracowaniu specyficznych rozwiązań terapeutycznych patologii, w których znaczący jest udział amin biogennych.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2009, 63, 4; 80-87
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ośrodkowe antycholinergiczne objawy niepożądane leków przeciwpsychotycznych
Central anticholinergic side effects of antipsychotic drugs
Autorzy:
Urban, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945549.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
acetylocholina
acetylocholine
aktywność antycholinergiczna
anticholinergic activity
antipsychotic drugs
fizostygmina
leki przeciwpsychotyczne
muscarinic receptors
physostigmine
receptory muskarynowe
Opis:
The introduction of antipsychotic drugs to psychiatric treatment is connected with significant progress in psychotic disorders therapy. Despite the effectiveness of this treatment, the drugs have numerous side effects. One of them is central anticholinergic syndrome: confusion, speaking disorders, consciousness disorders (usually delirium), agitation, and sometimes – central respiratory failure. These symptoms are caused by central muscarinic receptors blockade, especially M1 subtype. Frequently central anticholinergic symptoms are accompanied by peripheral symptoms. Central cholinergic blockade is mainly caused by certain typical neuroleptics e.g. thioridazine. Clozapine and olanzapine show the highest anticholinergic activity among atypical neuroleptics. Central anticholinergic syndrome treatment is usually symptomatic. Specific antidote – physostigmine is used exceptionally in case of severe consciousness disorders or respiratory failure. The use of this drug is limited due to its side effects, especially bradycardia. Anticholinergic features of these drugs develop more often in elderly. This group of patients also intake other types, nonpsychiatric drugs, which may cause central anticholinergic syndrome.
Wprowadzenie leków przeciwpsychotycznych do lecznictwa psychiatrycznego wiąże się ze znacznym postępem w terapii zaburzeń psychotycznych. Mimo niewątpliwej skuteczności terapeutycznej leki te wykazują wiele działań niepożądanych. Jednym z nich jest ośrodkowy zespół antycholinergiczny, objawiający się m.in. zaburzeniami orientacji, zaburzeniami mowy, zaburzeniami świadomości (zwykle majaczeniem), pobudzeniem, a czasem także ośrodkową niewydolnością oddechową. Objawy te spowodowane są blokadą ośrodkowych receptorów muskarynowych, przede wszystkim podtypu M1. Często do objawów ośrodkowych dołączają także te związane z obwodowym działaniem antycholinergicznym. Ośrodkowa blokada antycholinergiczna wiąże się przede wszystkim z terapią słabymi neuroleptykami klasycznymi, głównie tiorydazyną. Spośród leków przeciwpsychotycznych II generacji największą aktywność antycholinergiczną wykazują klozapina i olanzapina. Leczenie ośrodkowego zespołu antycholinergicznego jest w większości przypadków objawowe. Swoista odtrutka – fizostygmina – jest stosowana wyjątkowo w przypadku ciężkich zaburzeń świadomości i niewydolności oddechowej. Lek ten ma ograniczone zastosowanie z powodu swoich działań ubocznych, przede wszystkim zagrażającej życiu bradykardii. Właściwości antycholinergiczne leków przeciwpsychotycznych ujawniają się częściej u osób starszych. Ta grupa pacjentów zwykle zażywa także wiele innych, niepsychiatrycznych leków, które również działają antycholinergicznie. Z tego powodu należy, o ile to możliwe, unikać stosowania u starszych pacjentów leków przeciwpsychotycznych mogących wywołać ośrodkowy zespół antycholinergiczny.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2007, 7, 4; 233-237
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Receptory aktywowane przez proliferatory peroksysomów w procesie nowotworzenia - fakty i kontrowersje
Peroxisome proliferator-activated receptors in carcinogenesis - facts and controversies
Autorzy:
Szydłowska, Anna
Kurzyńska, Aleksandra
Kunicka, Zuzanna
Bogacka, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033872.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
Tematy:
cancer
carcinogenesis
nuclear receptors
PPAR ligands
transcription factors
czynniki transkrypcyjne
kancerogeneza
ligandy PPAR
nowotwory
receptory jądrowe
Opis:
Receptory aktywowane przez proliferatory peroksysomów (PPAR) należą do rodziny receptorów jądrowych. Dotychczas scharakteryzowano ich trzy izoformy: alfa, beta i gamma, które jako ligando-zależne czynniki transkrypcyjne zaangażowane są w regulację różnych procesów fizjologicznych w organizmie. Ich podstawową funkcją jest udział w metabolizmie lipidów i glukozy. PPAR uczestniczą również w reakcji zapalnej oraz w kontroli proliferacji i różnicowania komórek, a także w regulowaniu procesów rozrodczych. Wyniki wielu badań wskazują, że receptory te zaangażowane są w proces nowotworzenia, chociaż rola poszczególnych izoform nie jest jednoznacznie zdefiniowana. Izoforma alfa uczestniczy w powstawaniu raka wątrobowokomórkowego u gryzoni, jednak w przypadku ludzkich hepatocytów długotrwała aktywacja tej izoformy nie wywołuje zmian nowotworowych. Udział PPARβ/δ w procesie kancerogenezy jest najbardziej niesprecyzowany spośród wszystkich izoform PPAR. Istnieją przypuszczenia, że pełni ona ważną rolę w powstawaniu raka jelita grubego. Z kolei, ekspresję PPARγ obserwuje się w wielu typach komórek nowotworowych, a rola tej izoformy w powstawaniu nowotworów jest najbardziej złożona. Wykazuje ona m. in. właściwości anty-proliferacyjne i proapoptotyczne, hamuje angiogenezę oraz indukuje końcowe różnicowanie komórek. W niniejszej pracy przedstawiono istniejące poglądy i kontrowersje na temat udziału trzech izoform PPAR w procesie nowotworzenia.
Peroxisome proliferator-activated receptors (PPARs) belong to the nuclear receptor family. So far, three isoforms of PPARs: alpha, beta and gamma have been described. As ligand-dependent transcription factors, they participate in the regulation of diverse physiological processes. PPARs are involved in the regulation of lipid and glucose metabolism. They also control inflammatory processes or cell proliferation and differentiation. PPARs are also implicated in the regulation of reproductive functions. Furthermore, results of several studies clearly indicate, that PPARs are involved in carcinogenesis. PPARα mediates in hepatocellular tumor growth in rodents, but its role in human hepatocytes is not so obvious as in rodents. The role of PPARβ/δ in carcinogenesis still remains unclear. It is believed, that PPARβ/δ has important function in colorectal tumor growth. In turn, the expression of PPARγ has been demonstrated in different types of tumor cells and its role in carcinogenesis seems the most complex. There are reports that indicate antiproliferative and proapoptotic effects of PPARγ activation. It has been also demonstrated that PPARγ ligands inhibit angiogenesis and induce terminal differentiation. In this review, we summarize current findings regarding the involvement of the three PPAR isoforms in carcinogenesis.
Źródło:
Kosmos; 2018, 67, 2; 361-373
0023-4249
Pojawia się w:
Kosmos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aripiprazol: od wyjątkowego mechanizmu działania do szerokich zastosowań
Aripiprazole: from unique mechanism of action to widespread clinical applications
Autorzy:
Sobów, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941077.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
D2/D3 receptors
aripiprazole
bipolar disorder
partial antagonist
schizophrenia
aripiprazol
choroba afektywna dwubiegunowa
częściowy antagonista
receptory d2/d3
schizofrenia
Opis:
Effective treatment of schizophrenia and bipolar disorder, the aim of which is complete symptomatic and functional improvement, still remains a challenge. Comprehensive approach to patient’s problems is thought to be crucial, and the usage of an adequate antipsychotic drug is believed to support this process effectively. Currently common modern antipsychotics exhibit similar efficacy in treating positive symptoms of schizophrenic psychosis and mania. However, they vary considerably in terms of their influence on other symptoms as well as tolerance, treatment acceptance and broadly understood doctor–patient cooperation. Aripiprazole is unique due to its mechanism of action. By contrast with other antipsychotics, it is a partial antagonist of D2/D3 (and certain serotonin receptors). Such a pharmacological profile not only grants it considerable efficacy in psychosis treatment, comparable to other second-generation antipsychotics, but also makes it beneficial in treating affective, cognitive and negative symptoms of schizophrenia. Other benefits granted by the pharmacological profile of this drug include: low risk of parkinsonism, beneficial profile in terms of its influence on metabolism (practically no influence on body weight) and the fact that it does not induce hyperprolactinaemia. Due to these positive pharmacological features, aripiprazole can be used not only in preferred monotherapy, but also in combined treatment, including for improved tolerance of other drugs. More recent studies suggest the extension of its indications to, among others, depression refractory to standard pharmacotherapy and behavioural disorders in patients with dementia.
Efektywne, nastawione na możliwie kompletną poprawę objawową i funkcjonalną leczenie schizofrenii i choroby afektywnej dwubiegunowej pozostaje w dzisiejszym stanie wiedzy zadaniem trudnym. Uważa się, że kluczowe jest kompleksowe podejście do problemów pacjenta, a zastosowanie odpowiedniego leku przeciwpsychotycznego ma ten proces skutecznie wspomagać. Powszechnie obecnie stosowane nowoczesne leki przeciwpsychotyczne są podobnie skuteczne w zwalczaniu pozytywnych objawów psychozy schizofrenicznej oraz manii, natomiast znacznie różnią się w zakresie wpływu na pozostałe objawy, jak również pod względem tolerancji, akceptacji leczenia i szeroko rozumianej współpracy lekarz – pacjent. Aripiprazol wyróżnia się unikalnym mechanizmem działania – inaczej niż pozostałe leki przeciwpsychotyczne, jest częściowym antagonistą D2/D3 (oraz niektórych receptorów serotoninowych). Taki profil farmakologiczny pozwala na uzyskanie nie tylko znacznej, porównywalnej do innych leków przeciwpsychotycznych II generacji, skuteczności w leczeniu ostrej psychozy, ale także korzystnego wpływu na objawy afektywne, poznawcze i negatywne schizofrenii. Dodatkowymi korzyściami wynikającymi z profilu farmakologicznego leku są niskie ryzyko wywoływania parkinsonizmu, korzystny profil w zakresie wpływu na stan metaboliczny (praktycznie brak wpływu na masę ciała) oraz niewywoływanie hiperprolaktynemii. Te korzystne cechy farmakologiczne powodują, że aripiprazol może być stosowany nie tylko w preferowanej monoterapii, ale także jako leczenie dodane, w tym w celu poprawy tolerancji innych leków. Nowsze badania wskazują na możliwości poszerzenia panelu wskazań, między innymi o depresję oporną na standardową farmakoterapię oraz zaburzenia zachowania u chorych z otępieniem.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2016, 16, 3; 160-164
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Melatonina, wielofunkcyjna cząsteczka sygnałowa w organizmie ssaka: miejsca biosyntezy, funkcje, mechanizmy działania
Melatonin, multifunctional signal molecule in mammals: origin, functions, mechanisms of action
Autorzy:
Skwarło-Sońta, Krystyna
Majewski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032921.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
szyszynka
melatonina
receptory
rytm dobowy
przekaźnictwo sygnału
immunomodulacja
zapalenie
pineal gland
melatonin
receptors
circadian rhythm
signal
transduction
immunomodulation
inflammation
Opis:
Methoxyindole hormone - melatonin (MEL) is produced and released by the mammalian pineal gland in a circadian rhythm exhibiting a low level during the day and an elevation at night, strictly dependent on the environmental lighting conditions. The main MEL function is, therefore, to synchronize diurnal rhythms of several physiological processes and for the diurnally active species (including humans) it gives information on the beginning of sleepiness. For the nocturnal species, however, elevated MEL level serves as a signal to start locomotor and feeding activity. In seasonal breeders the pineal gland function synchronizes the time of gonadal development and sexual activity with the external conditions in a way that progeny appears in the optimal climatic moment. MEL is produced also extrapineally, e.g. in the gastro-intestinal tract and bone marrow, where it exerts a protective effect due to its activity as an antioxidant and a potent free radical scavenger. Being both lipid and water soluble, MEL is able to cross biological barriers and, therefore, it uses several cellular mechanism to exert its physiological activity, including membrane and nuclear receptors, proteins of the cytoskeleton, mitochondrial membrane stabilization. MEL is also involved in immunomodulation, the effects are different and dependent on numerous factors, nevertheless, its immunostimulatory activity is generally well accepted. Additionally, activated immune cells are able to produce MEL acting in an auto- and paracrine way. As an efficient antioxidant MEL exerts the anti-inflammatory effect, which, reciprocally, modulates the pineal gland biosynthetic activity adapting it to temporary endogenous conditions.
Szyszynka ssaków produkuje i wydziela do krwi melatoninę (MEL) w rytmie dobowym, którego cechą charakterystyczną jest wysoki poziom w nocy niski w dzień, a czas nocnej syntezy zależy od warunków świetlnych otoczenia. Dzięki temu MEL synchronizuje wiele procesów fizjologicznych przebiegających rytmicznie, a jako chemiczny sygnał ciemności przekazuje gatunkom o aktywności dziennej (w tym ludziom) informację o rozpoczęciu pory snu. Gatunki aktywne w nocy inaczej interpretują sygnał melatoninowy. Dla zwierząt rozmnażających się sezonowo informacja niesiona przez MEL stanowi sygnał do takiej synchronizacji funkcji rozrodczych z warunkami klimatycznymi, aby potomstwo mogło pojawić się w optymalnym momencie. Melatonina powstaje także pozaszyszynkowo, np. w układzie pokarmowym, gdzie pełni funkcje ochronne, związane z aktywnym zmiataniem wolnych rodników i właściwościami antyoksydacyjnymi. Jako cząsteczka amfifilowa może przekraczać bariery biologiczne, dlatego swoje efekty może wywierać za pośrednictwem wielu różnych mechanizmów takich jak: wiązanie z receptorami błonowymi i jądrowymi, białkami cytozolowymi, stabilizowanie błony mitochondrialnej. MEL wykazuje działanie immunomodulacyjne, zależne od wielu czynników, choć zasadniczo wydaje się być czynnikiem wspomagającym odporność, a aktywowane komórki odpornościowe także syntetyzują MEL działającą auto- i parakrynowo. Dzięki właściwościom antyoksydacyjnym pełni istotną rolę przeciwzapalną, z kolei toczący się proces zapalny moduluje aktywność biosyntetyczną szyszynki, dostosowując je do aktualnych warunków w organizmie.
Źródło:
Folia Medica Lodziensia; 2010, 37, 1; 15-55
0071-6731
Pojawia się w:
Folia Medica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 50

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies