Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:

What’s past is prologue: the Age of Caliban

Autorzy:

Kowalcze-Pawlik, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/638715.pdf

Data publikacji:

2011

Wydawca:

Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego

Tematy:

Shakespeare, Caliban, Prospero, monstrosity, bestial man, reception history, postcolonial studies, cultural studies, Renaissance literature, English drama

Opis:

The article provides a brief comparative study of the reception history of Shakespeare’s Caliban in the early modern period and in the contemporary literary criticism. The analysis aims to delineate a fundamental difference in the reception of the character of Caliban throughout the ages which I attribute to a historical shift in the understanding of the notions of humanity and monstrosity. The first part of the article concentrates on the description of the historical and social circumstances of the Elizabethan discourse of monstrosity and draws a link between them and the literary and political context of the time, while engaging into a close reading of The Tempest that brings to the fore the origin and nature of the “servant-monster”. The second part of the paper focuses on the gradual change in the interpretations of Caliban who ceased to be seen as a monstrosity and with time acquired undeniably human characteristics. That shift has been observable since the 19th century and has found its culmination in the postcolonial strain of Caliban’s contemporary interpretations, in which Prospero’s slave becomes a native trying to find a language for himself in a colonial regime his body and mind are subjugated to. The postcolonial project of the unfinished monstrous humanity of Sycorax’s son is congruous with the postmodern condition that can be dubbed, to use Harold Bloom’s phrase, “the Age of Caliban”. It is exactly that liminal and paradoxical notion of monstrous humanity that resides at the core of the contemporary fascination with “Monsieur Monster”.

Źródło:

Studia Litteraria Universitatis Iagellonicae Cracoviensis; 2011, 6, 1
2084-3933

Pojawia się w:

Studia Litteraria Universitatis Iagellonicae Cracoviensis

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:

From the Satyr’s Skin to the Stuffed Barbarian Versions of the Marsyas‑Myth in Hungarian Literature
Od „Skóry Satyra” do „Barbarzyńcy wypchanego”. Wersje mitu Marsjasza w literaturze węgierskiej.

Autorzy:

Darab, Ágnes

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1596934.pdf

Data publikacji:

2017-03-31

Wydawca:

Akademia Ignatianum w Krakowie

Tematy:

Marsjasz
historia recepcji
inność
odmienność
ciało
narracja korporalna
Marsyas
reception history
otherness
difference
corpus
corporeal narratology

Opis:

The tragic myth of Marsyas challenging Apollo was eternalized in Ovid’s wonderful works (Fasti, Metamorphoses). To this day, the ar chetypical Ovidian story has attracted the attention of Hungarian literature. The essay proceeds from the interpretation of the original narrative, which has become an unavoidable point of reference for contemporary Hungarian works. These texts enter into intertextual dialogue with each other not only because of the similar topic. It is the meaningfulness of the body, the body as a textual representational strategy that becomes the common point which joins these texts into the discourse about the body. This approach from the side of corpore al narratology invites a reading of Gergely Péterfy’s The Stuffed Bar‑ barian, which can be interpreted as the most special rewriting of the Marsyas narrative.
Tragiczna historia pojedynku Marsjasza z Apollinem uwieczniona została przez Owidiusza w jego arcydziełach: Kalendarzu poetyckim i Metamorfozach. Utrwalony przez poetę mityczny archetyp cieszy się po dziś zainteresowaniem literatury węgierskiej, niespotykanie silnym zwłaszcza po II wojnie. W niniejszym szkicu wskazano drogę od in terpretacji pierwotnego mitu jako nieuniknionego punktu odniesienia dla omawianych współczesnych tekstów literatury węgierskiej – ku in tertekstualnemu dialogowi, w jaki wchodzą one pomiędzy sobą, nie tylko ze względu na wspólny temat, ale także włączenie ich w dys kurs o ciele. Proponowane przez Autorkę spojrzenie od strony narracji korporalnej pozwala odczytywać Barbarzyńcę wypchanego (Kitömött barbár / Stuffed barbarian) Gergely’a Péterfy’ego jako najbardziej swoistą wersję opowieści o Marsjaszu.

Źródło:

Perspektywy Kultury; 2017, 16, 1; 121-134
2081-1446
2719-8014

Pojawia się w:

Perspektywy Kultury

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:

The Portrait of Isaac in Genesis 27: Between Synchronic and Diachronic Readings of Patriarch’s Character

Autorzy:

Rozonoer, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2088013.pdf

Data publikacji:

2022-06-10

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

biblical interpretation
patriarchal narratives
history of reception
Isaac

Opis:

Modern critical reception characterizes patriarch Isaac as a particular character type: the schlemiel. This article provides a tour through the cumulative evidence for this comedic read, focusing on Genesis 27, the blessing of Jacob. It provides a revised narratological and literary context, arguing that Isaac’s fivefold questioning demonstrates not confusion, but awareness: he knows exactly which son is in front of him. The paper presents an alternative narratological and literary context for Isaac, framing his questions in terms of the editing process: a synchronic reading of Isaac’s acumen is corroborated by evidence from diachronic reading. The redaction history of the Isaac material in chapter 26 yields a number of points suggesting the dependence of the Abraham material on the Isaac narrative. A number of features indicate a stronger, less subordinate Isaac figure based on the earlier tradition revealed by a complex transmission history than the image arising from the mainstream synchronic reading of chapter 27 seems to depict.

Źródło:

Verbum Vitae; 2022, 40, 2; 375-385
1644-8561
2451-280X

Pojawia się w:

Verbum Vitae

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:

Augustus Polonus. The Image of the Emperor in Polish Historiography in Inter-War Period. Preliminary Remarks

Autorzy:

Gillmeister, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/682451.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

Augustus’ anniversary
Polish historiography
reception of ancient history
Polish scholars of antiquity

Opis:

The figure of the first Roman emperor in many ways had an impact on the Polish culture, especially in historiography and literature. In my paper I focus on some issues connected with the subject. I discuss the ideas presented by Tadeusz Zieliński, one of the most eminent researchers of the ancient world in Europe in the first part of 20th century. He devoted a significant part of his opus to present his own vision of Augustus seen as a reformer of the Roman state religion. Zieliński built the emperor’s image as the saviour of the Roman world in the face of „the end of times”. This term played significant role in Zieliński’s thinking about Roman history at the end of the Republic. For the Polish scholar celebration of the secular game in 17 BC was the final task done by Augustus. This task Zieliński defined as the sacred mission and connected with the figure of Sibyl and the impact of the Etruscan theory of saeculum. For Zieliński, Augustus belonged to the most important men of providence in Roman history. In the same way I discuss the ideas presented by Ludwik Piotrowicz and Mieczysław St. Popławski. Both scholars analised the question of imperial cult in depth. Popławski expressed original view on Augustus apotheosis seen as the development of imperial cult in transcendental perspective. Piotrowicz instead saw this problem as a purely political phenomenon. Last part of my paper is devoted to short resentation of the echos of Augustus’ bimillenium in Polish scholar activity.

Źródło:

Studia Ceranea; 2016, 6; 257-270
2084-140X
2449-8378

Pojawia się w:

Studia Ceranea

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:

The Human Being in Eschatology according to 1 Thess 5:23

Autorzy:

García Serrano, Andrés

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/20679024.pdf

Data publikacji:

2022-10-26

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

Pauline anthropology
Pauline pneumatology
Pauline eschatology
Spirit
1 Thess
history of reception

Opis:

In his earliest letter, 1 Thessalonians, Paul addresses the issue of eschatology, leaving us a surprising anthropological description of the human being as “spirit, soul, and body.” Paul uses terms that are familiar to his readers. However, the first term in this threefold division of a human being, “spirit,” is the most emphasised, since the human being is no longer made up exclusively of “body and soul.” In this brief contribution, I will attempt to examine this term, “spirit,” as illuminated by its immediate narrative context and by other Pauline pneumatological texts and by its first reception. In this way, the reader will better understand the Pauline vision of the human being in the eschatology, in his ultimate destiny.

Źródło:

The Biblical Annals; 2022, 12, 4; 565-588
2083-2222
2451-2168

Pojawia się w:

The Biblical Annals

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:

Poczet królów polskich i bajka lafontenowska w moralizatorskim dziele osiemnastowiecznej literatury szwedzkiej
Poland’s List of Monarchs and the la Fontaine Table in a Moralizing Work of Swedish Eighteenth-Century Literature

Autorzy:

Zillén, Eriik

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/690350.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Łódzkie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

poczet królów polskich
wczesnonowożytna literatura szwedzka
etyka cnót
historia recepcji
bajki La Fontaine’a
list of Polish monarchs
early modern Swedish literature
virtue ethics
reception history
fables of La Fontaine

Opis:

The paper elucidates a work of Early Modern Swedish literature, entitled Polska Kongars Saga och Skald [Saga and Song of Polish Kings] and published anonymously at the royal printing house in Stockholm in 1736. This book is remarkable in several respects. In 51 chapters it portrays the rulers of Poland, from the legendary founder of the nation, Lech I, up to Stanisław Leszczyński, still in power in early 1736. The chapters are composed in a similar way, each of them containing an engraving of the monarch, a historical sketch in prose, and a concluding comment in verse. The paper starts off by discussing the attribution of Polska Kongars Saga och Skald, an issue on which Swedish and Polish scholars have held divergent views. The dispute is settled here by identifying the author as the Stockholm clergyman and occasional poet Johan Göstaf Hallman (1701–1757). The main focus of the paper, however, is an investigation of the work’s verse comments. It is argued that the delineation of Poland’s sovereigns is used primarily as a stock of exempla, being explained in terms of virtues and vices in the poems closing the individual chapters. In particular, the chapters on the medieval rulers Bolesław V (Bolesław Wstydliwy) and Ludwik I (Ludwik Węgierski) are scrutinized. As moralizing comments on the historical events, these chapters employ verse fables by Jean de La Fontaine, rendered in Swedish. With his faithful verse translations of “Le Loup & l’Agneau” and “L’oeil du Maître”, Hallman enriches the initial phase of La Fontaine reception in Sweden, which took place, it is shown, several decades after the earliest reception of Fables choisies, mises en vers in Polish. Of even greater significance, though, is the fact that the two French fables, both of them highly aestheticized according to the taste of Classicism, in the context of Poland’s history are given a clearly moral-didactic function by the Swedish clergyman. Hallman thereby inverts the most groundbreaking contribution of La Fontaine to European fable history.

Źródło:

Prace Polonistyczne; 2014, 69; 131-143
0079-4791

Pojawia się w:

Prace Polonistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:

Norwid read and teaching how to read
Norwid czytany i czytania uczący

Autorzy:

Piskorska-Dobrzeniecka, Izabela

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/17886585.pdf

Data publikacji:

2020-05-06

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Marek Buś
Cyprian Norwid
reading
history of reception
interpretation
editing
czytanie
historia recepcji
interpretacja
edytorstwo

Opis:

The review focuses on presenting to the reader the latest book by Marek Buś, titled Idee i formy. Studia i szkice o Norwidzie, Towarzystwo Naukowe KUL, Lublin 2014. Due to the nature of the publication, which is largely a collection of previously published articles – it describes their character and purpose. It answers the question of how the author managed to organise studies that differ in terms of genre and that are addressed to various recipients with different reading competences. It discusses the role of the publication in relation to the previous researcher’s works, and its unique value, also related to its contribution to the abolition of the barrier dividing books into those intended for a small group of specialists and those for the general public.
Recenzja skupia się na przybliżeniu czytelnikowi treści najnowszej książki Marka Busia Idee i formy. Studia i szkice o Norwidzie. Ze względu na charakter omawianej publikacji, która w znacznej części jest zbiorem wcześniej wydanych artykułów, opisuje ich charakter i przeznaczenie. Odpowiada na pytanie, w jaki sposób Autor poradził sobie z uporządkowaniem studiów różniących się pod względem gatunkowym i kierowanych do rozmaitych odbiorów, o odmiennych kompetencjach czytelniczych. Wskazuje na rolę książki Busia względem wcześniejszych jego prac, oraz jej wyjątkową wartość, także związaną z wkładem w znoszenie bariery dzielącej książki na te, przeznaczone dla wąskiego grona specjalistów, i na popularnonaukowe.

Źródło:

Studia Norwidiana; 2018, 36 English Version; 305-316
0860-0562

Pojawia się w:

Studia Norwidiana

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:

Norwid czytany i czytania uczący
Norwid read and teaching how to read

Autorzy:

Piskorska-Dobrzeniecka, Izabela

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2117316.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Marek Buś
Cyprian Norwid
czytanie
historia recepcji
interpretacja
edytorstwo
reading
history of reception
interpretation
editing

Opis:

Recenzja skupia się na przybliżeniu czytelnikowi treści najnowszej książki Marka Busia Idee i formy. Studia i szkice o Norwidzie. Ze względu na charakter omawianej publikacji, która w znacznej części jest zbiorem wcześniej wydanych artykułów, opisuje ich charakter i przeznaczenie. Odpowiada na pytanie, w jaki sposób Autor poradził sobie z uporządkowaniem studiów różniących się pod względem gatunkowym i kierowanych do rozmaitych odbiorów, o odmiennych kompetencjach czytelniczych. Wskazuje na rolę książki Busia względem wcześniejszych jego prac, oraz jej wyjątkową wartość, także związaną z wkładem w znoszenie bariery dzielącej książki na te, przeznaczone dla wąskiego grona specjalistów, i na popularnonaukowe.
The review focuses on bringing the reader closer to the latest book by Marek Buś, titled Idee i formy. Studia I szkice o Norwidzie, Towarzystwo Naukowe KUL, Lublin 2014. Due to the nature of the publication, which is largely a collection of previously published articles – it describes their character and purpose. It answers the question of how the author managed to organise studies that differ in terms of genre and that are addressed to various recipients with different reading competences. It indicates the role of the publication in relation to the previous researcher’s works, and its unique value, also related to its contribution to the abolition of the barrier dividing books into those intended for a small group of specialists and those for the general public.

Źródło:

Studia Norwidiana; 2018, 36; 288-298
0860-0562

Pojawia się w:

Studia Norwidiana

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:

Polish “imaginarium”: Norwid’s reading of Anhelli

Autorzy:

Stanisz, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/17891175.pdf

Data publikacji:

2021-02-24

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Cyprian Norwid
Anhelli Juliusza Słowackiego
imaginarium społeczne
alegoryczny styl odbioru
historia recepcji
Juliusz Słowacki’s Anhelli
social imaginary
allegorical style of reception
history of reception

Opis:

The aim of the article is to answer the question how Cyprian Norwid understood Juliusz Słowacki’s poem entitled Anhelli (1838). Norwid’s interpretation of Anhelli, which was put forward in his lectures O Juliuszu Słowackim (1961), was significantly different from the previous ones. Before Norwid, the critics of Anhelli admired its aesthetic layer and appreciated the documentary motifs, but could not make sense of its extremely pessimistic message. Norwid, however, interpreted Anhelli as an allegorical reflection of what Charles Taylor would have called the Polish social imaginary. Emphasising the role of the metaphorical meaning of a few motifs in the world presented (especially the one of Siberia as the „negative pole” of the Polish civilisation and the picture of characters as supporters of particular ethical views), Norwid interpreted Słowacki’s poem as an allegory of a grave crisis of the Polish collective consciousness as well as a picture of the decay of the national community. In this way, Norwid’s reflection on Anhelli gave him the opportunity to criticise the qualities of the 19th-century Polish culture and the mentality of the then emigrants.

Źródło:

Studia Norwidiana; 2019, 37 English Version; 97-121
0860-0562

Pojawia się w:

Studia Norwidiana

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:

Motyw podróży w czasie w polskiej tradycji literackiej i filmowej. Powieść Marii Krüger "Godzina pąsowej róży"
The Time Travel Theme in Polish Literary and Film Tradition. A Novel by Maria Krüger "Godzina pąsowej róży"

Autorzy:

Uljasz, Adrian

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/27309724.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego

Tematy:

Krüger Maria (1904-1999)
Polish literature for children and youth after 1945
Polish literature for children and youth after 1945 – history, reception
Polish film after 1945 - history, reception
literatura polska dla dzieci i młodzieży po 1945 r. – historia, recepcja,
film polski po 1945 r. – historia, recepcja

Opis:

Tematem artykułu jest powieść Marii Krüger (1904-1999) Godzina pąsowej róży (1960 r.) jako przyklad utworu epickiego z fabułą opartą na motywie podróży w czasie oraz jej adaptacja – film Haliny Bielińskiej Godzina pąsowej róży (1963 r.). Omówiono walory rozrywkowe książki i filmu. Zwrócono uwagę na ich wartości edukacyjne - kształcące i wychowawcze. Skupiono się też stronie estetycznej dzieła Bielińskiej. Uwzględniono zagadnienie recepcji medialnej i literaturoznawczej pierwowzoru literackiego, a także recepcji medialnej filmu. Podjęto kwestię odbioru powieści i jej adaptacji wśród czytelników oraz widzów.
The subject of the article is the novel by Maria Krüger (1904-1999) Godzina pąsowej róży (1960) as an example of an epic work with a plot based on the theme of time travel and its adaptation - Halina Bielińska's film Godzina pąsowej róży (1963). The entertainment values of the book and the film were discussed. Attention was paid to their educational values - educating and upbringing. The aesthetic side of Bielińska's work was also focused on. The issue of the media and literary research reception of the literary prototype as well as the media reception of the film was taken into account. The issue of the novel's reception and its adaptation among readers and viewers was raised.  

Źródło:

Tematy i Konteksty; 2023, 18, 13; 301-314
2299-8365

Pojawia się w:

Tematy i Konteksty

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:

„Imaginarium” polskie: Norwidowska lektura Anhellego
Polish “imaginary”: Norwid’s reading of Anhelli

Autorzy:

Stanisz, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2117458.pdf

Data publikacji:

2019-11-14

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Cyprian Norwid
Anhelli Juliusza Słowackiego
imaginarium społeczne
alegoryczny styl odbioru
historia recepcji
Juliusz Słowacki’s Anhelli
social imaginary
allegorical style of reception
history of reception

Opis:

Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, jak Cyprian Norwid rozumiał poemat Juliusza Słowackiego pt. Anhelli (1838). Norwidowska interpretacja Anhellego, którą przedstawił w swoich wykładach O Juliuszu Słowackim (1961) znacznie różniła się od poprzednich. Przed Norwidem krytycy Anhellego podziwiali jego warstwę estetyczną i doceniali wątki dokumentalne, choć nie potrafili zaakceptować jego skrajnie pesymistycznego przekazu. Natomiast Norwid zinterpretował poemat jako alegoryczne odzwierciedlenie tego, co Charles Taylor nazwałby polskim imaginarium społecznym. Podkreślając rolę metaforycznego znaczenia najważniejszych motywów w świecie przedstawionym utworu (zwłaszcza motywu Sybiru jako „bieguna ujemnego” polskiej cywilizacji, a także kreacji bohaterów jako reprezentantów określonych postaw ideowych), Norwid zinterpretował wiersz Słowackiego jako alegorię głębokiego kryzysu polskiej świadomości zbiorowej oraz obraz rozpadu społeczności narodowej. W ten sposób refleksja Norwida na temat Anhellego umożliwiła mu dokonanie krytycznej oceny charakterystycznych cech dziewiętnastowiecznej kultury polskiej i mentalności ówczesnych emigrantów.
The aim of the article is to answer the question how Cyprian Norwid understood Juliusz Słowacki’s poem entitled Anhelli (1838). Norwid’s interpretation of Anhelli, which was put forward in his lectures O Juliuszu Słowackim (1961), was significantly different from the previous ones. Before Norwid, the critics of Anhelli admired its aesthetic layer and appreciated the documentary motifs, but could not make sense of its extremely pessimistic message. Norwid, however, interpreted Anhelli as an allegorical reflection of what Charles Taylor would have called the Polish social imaginary. Emphasising the role of the metaphorical meaning of a few motifs in the world presented (especially the one of Siberia as the „negative pole” of the Polish civilisation and the picture of characters as supporters of particular ethical views), Norwid interpreted Słowacki’s poem as an allegory of a grave crisis of the Polish collective consciousness as well as a picture of the decay of the national community. In this way, Norwid’s reflection on Anhelli gave him the opportunity to criticise the qualities of the 19th-century Polish culture and the mentality of the then emigrants.

Źródło:

Studia Norwidiana; 2019, 37; 91-115
0860-0562

Pojawia się w:

Studia Norwidiana

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:

OD DZIEJÓW HISTORIOGRAFII DO DZIEJOWOŚCI TEKSTÓW HISTORIOGRAFICZNYCH
From history of historiography to historicity of historiographical texts

Autorzy:

Julkowska, Violetta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/909824.pdf

Data publikacji:

2017-05-15

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

history of historiography
reception
reception aesthetics
horizon of expectations
historical culture

Opis:

The article att empts to defi ne the history of historiography as a subdiscipline of history; it indicates the numerous competences of historians of historiography which are nessesary for undertaking an (auto)refl ection around the history of their discipline, for touching the theoretical and methodological aspects of historiography, and for the study of historicity of historiographical texts. Th e author asks about the current status of the history of historiography and new horizons of research. Regarding the fi eld of changes in the ways of comunication, she sees potential chances for increasing the interest of new recipients in the history of historiography. The author amplifi es the weft of reception, understood as a phenomenon that belongs to the comunication situation occuring between the author of transmission and his recipients. The author refers to the inspiration of the methodological conception of the school of reception aesthetics from Constance (W. Iser, R. Jauss) and the hermeneutics of H-G. Gadamer. Reception is a new concept for presenting the history of historiography as a fi eld of research on the historicity of historical works.

Źródło:

Historia@Teoria; 2017, 1, 3; 53-60
2450-8047

Pojawia się w:

Historia@Teoria

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:

Norwid w Czechach. Dzieje recepcji twórczości
The Czech interpretation of C.K. Norwid’s poetry. The history of the reception

Autorzy:

Kardyni-Pelikánová, Krystyna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/39782041.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Norwid
reception
ideological reception milieus
history of literature (Máchal, Wollman, Krejčí)

Opis:

The author describes the history of the reception of C.K. Norwid’s works in Bohemia, starting with the first references (J.V. Frič), through a discussion of the attitude of authors of “Slovanský peled” and “Moderni revue” to the poet, the milieu of Catholic writers, to finish with the translations by J. Pilař, ornamentally published in large circulation.

Źródło:

Slavia Occidentalis; 2021-2022, 78/1-79/1; 91-103
0081-0002

Pojawia się w:

Slavia Occidentalis

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:

Znaczenie „Historii Słowianobułgarskiej” Paisija Chilendarskiego dla krytyki historiograficzno-literackiej i jej recepcja w perspektywie diachronicznej
The importance of “Slavonic-Bulgarian History” of Paisius of Hilendar for the historiographical and literary critics and her reception in the diachronic perspective

Autorzy:

Zatylnyy, Vitaliy

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/694501.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

Paisius
history
Slavic
Bulgarian
people
language
reception

Opis:

Formally, Slavonic-Bulgarian History (Istoriya Slavyanobolgarskaya) of Paisius of Hilendar is a manifesto of the era and a source of knowledge for Bulgarians and other Slavic nations. However, the glorification of history and its prominent heroes, presented with the help of emotional rhetoric, indicates the educational and patriotic destiny of the work. Despite some factual inaccuracies, the work has become the second most important book after the Bible for the Bulgarian nation. The author also showed in it interesting facts that arouse discussions in contemporary science. The work cannot be named just a chronicle, because history in it not only enlightens, but is an indispensable foundation for statehood and national identity. The above statement leads to the conclusion that interest in work of Paisius is growing in European society, which underlines the rich past of the Slavs and is a symbol of the struggle of the Bulgarian people for its freedom.
-

Źródło:

Slavica Lodziensia; 2018, 2; 91-100
2544-1795

Pojawia się w:

Slavica Lodziensia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:

Why Paul Was Not Wrong in Quoting Hosea 13:14

Autorzy:

Popko, Łukasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1178985.pdf

Data publikacji:

2019-03-21

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

1 cor 15:54-55
hos 13:14
isa 25:8
history of reception of the old testament
ancient translation techniques

Opis:

In 1 Cor 15:54-55, Paul quotes Isa 25:8 and Hos 13:14. A significant distance between these citations and the corresponding MT and LXX has been often explained as Paul’s intervention. The present article discusses the Hebrew original and compares the citations from 1 Cor 15 with other ancient translations. The polyvalence of the original source, semantic shifts due to the target languages, and accretion of meaning in the transmission process explain Paul’s text without a need of charging him of pia fraus. In the end, we try to deduce from this case study some elements of Paul's hermeneutics.

Źródło:

The Biblical Annals; 2019, 9, 3; 493-512
2083-2222
2451-2168

Pojawia się w:

The Biblical Annals

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:

Rediscovering Blackstone: wpływ Williama Blackstone’a na rozwój amerykańskiej nauki prawa w recepcji Alberta W. Alschulera
Rediscovering Blackstone: The influence of William Blackstone on the development of American legal science in the reception of Albert W. Alschuler

Autorzy:

Sokalska, Edyta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/697632.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Opolski

Tematy:

right
reception
legal culture
common law
history
tradition

Opis:

The reception of common law in the United States was stimulated by a very popular and influential treatise Commentaries on the Laws of England by Sir William Blackstone, published in the late 18th century. The work of Blackstone strengthened the continued reception of the common law from the American colonies into the constituent states. Because of the large measure of sovereignty of the states, common law had not exactly developed in the same way in every state. Despite the fact that a single common law was originally exported from England to America, a great variety of factors had led to the development of different common law rules in different states. Albert W. Alschuler from University of Chicago Law School is one of the contemporary American professors of law. The part of his works can be assumed as academic historical-legal narrations, especially those concerning Blackstone: Rediscovering Blackstone and Sir William Blackstone and the Shaping of American Law. Alschuler argues that Blackstone’s Commentaries inspired the evolution of American and British law. He introduces not only the profile of William Blackstone, but also examines to which extent the concepts of Blackstone have become the basis for the development of the American legal thought.

Źródło:

Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2017, 15, 2; 175-185
2658-1922

Pojawia się w:

Opolskie Studia Administracyjno-Prawne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:

Gajusz Waleriusz Maksymus czyli historia moralizująca,jej losy w dawnych epokach oraz polski przekład IV 1-15

Autorzy:

Lewandowski, Ignacy

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/630855.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

HISTORIOGRAPHY
MORALISING HISTORY
RECEPTION OF THE ANTIQUITY
TRANSLATION

Opis:

Based on Facta et dicta memorabilia by Valerius Maximus, the author discusses a type of moralising history in the ancient times and selected examples of its fates in Antiquity, the Middle Ages, Renaissance and Baroque periods in Europe,Poland in particular. The quoted translations of excerpts from Book IV indicate the need to effect a Polish translation of the text. 

Źródło:

Studia Europaea Gnesnensia; 2014, 9; 197-218
2082-5951

Pojawia się w:

Studia Europaea Gnesnensia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:

The Reception of the Decree on Ecumenism Unitatis Redintegratio in Cieszyn Silesia

Autorzy:

Budniak, Józef

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2150789.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku

Tematy:

ecumenism
Cieszyn Silesia
Second Vatican Council
history
reception

Opis:

There are certain places throughout the world where ecumenical movements are born and have arisen out of the very essence the sociocultural realities of these places. The Cieszyn region of Silesia is such a place. In Cieszyn, different nationalities, cultures, and religions converge because the region both literally and symbolically contains many borders. Many Christian denominations peacefully coexist within Cieszyn, which is home to the largest community of Lutherans in Poland. The ecumenical movement within Cieszyn arose as a necessary and inevitable consequence of the coexistence of these Churches. For this reason, the Cieszyn region of Silesia is a perfect example of contemporary trends that are occurring within the ecumenical movement. Ecumenism in the Cieszyn region of Silesia has a very long and rich history that began more than five centuries ago, meaning long before the Second Vatican Council issued the Decree on Ecumenism Unitatis Redintegratio. Two Christian denominations—Roman Catholic and Lutheran—have coexisted in Cieszyn Silesia and, therefore, have become a symbol of an ecumenism based on faith and tolerance as well as survival and respect. Each of these represent the modern understanding of ecumenism today. The ecumenical movement can serve as a solid foundation that strengthens a sense of unity within local communities that share the same cultural and Christian roots so that these communities can achieve a common goal: to build a civilization of love, peace, and justice. Based on the examples of ecumenical relationships at work provided in this article, it is possible to say that the wise of “today” look back on “yesterday” in order to build a better “tomorrow.” Therefore, it is safe to assert that an ecumenism well-lived in the present that is also firmly rooted in history is a source of hope for the future of Christian Churches and communities. When presenting how the multi-denominational population of Cieszyn Silesia received the Decree on Ecumenism Unitatis Redintegratio, a statement made by one of the most eminent Polish ecumenists, Father Prof. Wacław Hryniewicz, comes to mind: “An authentic reception can be achieved only when the partners differ from each other, because diversity enables the true relationship between giving and taking.”

Źródło:

Rocznik Teologii Katolickiej; 2019, 18; 169-181
1644-8855

Pojawia się w:

Rocznik Teologii Katolickiej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:

Wokół Przepióreczki. Dyskusje i polemiki
Around “Przepióreczka”. Discussions and polemics

Autorzy:

Warońska, Joanna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1041993.pdf

Data publikacji:

2016-11-17

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Stefan Żeromski’s dramas
Reduta
the history of drama reception
Przełęcki as a new hero
the ideology of the work

Opis:

The author of the article has recalled Stefan Żeromski’s comedy, its premiere at Juliusz Osterwa and Mieczysław Limanowski’s Reduta and, above all, the discussion which began in the Warsaw press in 1925 and has been continued to this day. The author has identified and discussed some basic threads: the genology of the work, and its theatricality and ideology. Almost all critics of the interwar period got involved in the beginnings of the discussion, regardless of their experience and political orientation. Readers and theatre critics (incidentally, the play Uciekła mi przepióreczka came in literary and theatrical circulation almost at the same time) perceived a call for a new patriotism in the work, which Przełęcki was supposed to spread in the liberated Homeland. The formal shape of the work, too, contributed to calling it a masterpiece, while the quick death of the author transformed the comedy almost in a literary testament.

Źródło:

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2016, 27; 205-226
1233-8680
2450-4947

Pojawia się w:

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:

Reception of John Paul II’s Encyclical Ut unum sint in Cieszyn Silesia

Autorzy:

Budniak, Józef

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/40279386.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego

Tematy:

ecumenism
Cieszyn Silesia
encyclical Ut unum sint
history
reception

Opis:

There are places where the ecumenical movement is born and grows out of the very essence of social and cultural reality. Cieszyn Silesia belongs to one of such places. Situated on the meeting point of various nationalities, cultures, and Churches, it constitutes a border region in a literal and symbolic sense. This region has become the home for the largest population of the Lutherans in Poland. The ecumenical movement which has been born and developed here is a necessary and inevitable consequence of such coexistence of Churches — the Roman Catholic Church and the Lutheran. Both Churches have become symbols of ecumenical life based on faith, tolerance, experience and respect. Nowadays all of these factors create a modern ecumenism. Ecumenism in Cieszyn Silesia has a very long and rich history. The phenomenon of Churches’ coexistence appeared almost five centuries ago. It means that the ecumenical movement had existed here long before the Catholic Church promulgated the encyclical Ut unum sint. On the basis of the examples of the ecumenical relationships mentioned in the article, it can be said that the look of the “wise” today at its “yesterday” helps to build a better “tomorrow”. Therefore it can be said that on the basis of a well-lived present, firmly rooted in history, rises a favourable hope for the future of the Church. Presenting the reception of John Paul’s II Ut unum sint among the multi-denominational population of Cieszyn Silesia one could quote Reverend Professor Wacław Hryniewicz, one of the most remarkable Polish ecumenists: “An authentic reception can be achieved only when the partners differ from each other because diversity enables the true relation of giving and taking.”

Źródło:

Ecumeny and Law; 2022, 10, 1; 99-112
2353-4877
2391-4327

Pojawia się w:

Ecumeny and Law

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:

Introduction: Shakespeare and/in Europe: Connecting Voices

Autorzy:

Fayard, Nicole

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/648229.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

Group conflict
Exclusion
Europe
Politics
History
Religion
Social
Reception

Opis:

Recent Shakespearean productions, just like current European crises, have highlighted the exclusionary nature of European identity. In defining the scope of this special issue, the aim of this introduction is to shift the study of Shakespeare in/and Europe away from the ideological field of “unity within diversity” and its attendant politics of negotiation and mediation. Instead, it investigates whether re-situating Shakespearean analysis within regimes of exclusionary politics and group conflict attitudes helps to generate dynamic cultural and social understandings. To what effect is Shakespeare’s work invoked in relation with the tensions inherent in European societies? Can such invocations encourage reflections on Europe as a social, political and/or cultural entity? Is it possible to conceptualize Shakespearean drama as offering an effective instrument that connects―or not―the voices of the people of Europe?

Źródło:

Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance; 2019, 19, 34; 9-30
2083-8530
2300-7605

Pojawia się w:

Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:

Inspiracje hermeneutyczne w polskiej historii sztuki po trzydziestu latach
Hermeneutic Inspirations in Polish Art History

Autorzy:

Bryl, Mariusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/23338000.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

art history
hermeneutics
methodology
reception
historia sztuki
hermeneutyka
metodologia
recepcja

Opis:

Tekst dotyczy procesu recepcji niemieckiej hermeneutyki historii sztuki na terenie polskiej historii sztuki w ostatnich trzech dekadach. Ponieważ autor sam był czynnym uczestnikiem tego procesu, przyjął narracyjną strategię sprawozdawcy, który nie ocenia, nie wchodzi w polemiki, ale porządkuje i problematyzuje, dążąc do tego, by zarysowywany obraz recepcji był możliwie spójny i czytelny. Jest to pierwsza tego rodzaju próba w dotychczasowej literaturze przedmiotu. Opisywana recepcja zaowocowała dużą liczbą publikacji egzegetycznych, które wraz z intensywną działalnością przekładową stworzyły podstawowy korpus tekstów, co w powiązaniu z ciągłością procesu inspiracji/recepcji skutkowało utrwaleniem wśród polskich historyków sztuki świadomości istnienia i znaczenia nurtu hermeneutycznego. Najbardziej spektakularnym wydarzeniem procesu recepcji była kilkuletnia polemika dotycząca fundamentalnych kwestii metodycznych naszej dyscypliny.
The text concerns the process of reception of German hermeneutics of art history in Polish art history over the last three decades. As the author was himself an active participant in this process, he adopted the narrative strategy of a reporter, who does not judge and does not enter into polemics, but organizes and problematizes issues, striving to make the outlined picture of their reception as coherent and legible as possible. This is the first attempt of its kind in specialist literature to date. The reception described herein has resulted in a large number of exegetical publications, which, together with an intense translation activity, have created a basic corpus of texts; this, in connection with the continuity of the inspiration/reception process, has had the effect of consolidating the awareness of the existence and importance of the hermeneutic current among Polish art historians. The most impressive event of the reception process was a polemic that lasted several years and concerned fundamental methodological issues of our discipline.

Źródło:

Biuletyn Historii Sztuki; 2023, 85, 4; 5-30
0006-3967
2719-4612

Pojawia się w:

Biuletyn Historii Sztuki

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:

Mapowanie kanonu. Literatura polska w perspektywie światowej
World History of Polish Literature. Interpretations

Autorzy:

Mikołajczak, Małgorzata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2036507.pdf

Data publikacji:

2021-12-15

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

world literature
history of Polish literature
intercultural transfer
canon
translation
reception

Opis:

The article discusses the research proposal presented in Światowa historia literatury polskiej. Interpretacje [World History of Polish Literature. Interpretations], edited by Magdalena Popiel, Tomasz Bilczewski and Stanley Bill. Mikołajczak contrasts the research concept of world literature with the dominant approaches to the world literature in the area of contemporary literary studies and the traditional model of the history of literature. She reflects on the situation of Polish literature in the world, taking into account the ways in which Polish works circulate in other cultural circles, the possibilities and limitations of translation as well as shifts within the canon. She also indicates the opportunities that open up for Polish literature in the global context.

Źródło:

Przestrzenie Teorii; 2021, 35; 395-413
2450-5765

Pojawia się w:

Przestrzenie Teorii

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:

Wracając do Molière’a: Wprowadzenie
Returning to Molière: Introduction

Autorzy:

Kencki, Patryk

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/29432208.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

Molière
historia teatru
historia dramatu
recepcja Molière’a
theater history
drama history
reception of Molière

Opis:

Wprowadzenie do bloku tematycznego Molière: Powroty. Autor przedstawia najważniejsze inicjatywy artystyczne i naukowe zrealizowane w Polsce z okazji 400-lecia urodzin Molière’a. Przypomina dwudziestowiecznych tłumaczy komedii Molière’a na język polski oraz książki polskich badaczy podejmujących refleksję nad różnymi aspektami jego twórczości i jej recepcji. Wymienia również poświęcone francuskiemu komediopisarzowi artykuły publikowane na łamach „Pamiętnika Teatralnego” od 1956 roku.
Introduction to essay cluster Molière Revisited. The author presents the most substantial artistic and academic projects carried out in Poland on the occasion of the 400th anniversary of Molière's birth. He recalls 20th-century translators of Molière's comedies into Polish and books by Polish scholars reflecting on various aspects of his work and its reception. He also lists articles on the works of Molière and their translations or productions published in the pages of Pamiętnik Teatralny since 1956.

Źródło:

Pamiętnik Teatralny; 2023, 72, 1; 11-18
0031-0522
2658-2899

Pojawia się w:

Pamiętnik Teatralny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:

How to Be an Unsuccessful Ancient Philosophy Scholar in Uneasy Times: The Case of S. Lisiecki (1872–1960)

Autorzy:

Mróz, Tomasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/28408734.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

S. Lisiecki
Plato
history of translations
reception of ancient philosophy in Poland

Opis:

The paper provides a brief outline of the biography and works of Stanisław Lisiecki (1872–1960), a little-known Polish classics scholar, who is remembered only, if at all, as a translator of Plato’s Republic. In his early fifties, having given up his career as a Catholic priest, he started working in the field of classics and managed to publish several minor works on Plato in Polish and Latin. His decision to abandon the clergy was not welcomed by many members of the Polish academia and most of his translations of Plato and Aristotle remained unpublished. His renderings of Plato could not compete with the highly accessible translations made by W. Witwicki, which were becoming increasingly popular at that time. Furthermore, Lisiecki’s translations of Aristotle, despite the pioneering nature of his undertaking, met with strong criticism at various university seminars.

Źródło:

Peitho. Examina Antiqua; 2023, 14, 1; 125-137
2082-7539

Pojawia się w:

Peitho. Examina Antiqua

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 26.

Tytuł:

O francuskiej recepcji „Tannhäusera” w latach 1845–1861
On the French Reception of ‘Tannhäuser’ (1845–1861)

Autorzy:

Mrozowicki, Michał Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/26731693.pdf

Data publikacji:

2021

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

recepcja Wagnera we Francji
Tannhäuser
historia opery
Wagner reception in France
history of opera

Opis:

Tematem artykułu jest francuska recepcja Tannhäusera, ze szczególnym uwzględnieniem różnych okoliczności słynnej paryskiej realizacji dzieła w marcu 1861 roku w Salle Le Peletier, szesnaście lat po jego prapremierze w Dreźnie. Autor zwraca uwagę, że w ciągu tych szesnastu lat Francuzi mogli zdobyć pewną wiedzę o twórczości Wagnera i jej entuzjastycznym odbiorze (artykuł Liszta w Journal des débats z 18 maja 1849 r. oraz jego książka „Lohengrin” i „Tannhaüser” de Richarda Wagnera opublikowany po francusku w Lipsku w 1851 r.) i krytyczny (artykuły François-Josepha Fétisa opublikowane w Revue et Gazette musicale de Paris od 6 czerwca do 8 sierpnia 1852 r.). Wykonanie uwertury do Tannhäusera na koncercie Orkiestry Towarzystwa św. Cecylii 24 listopada 1850 r., choć dalekie od ideału, pomogło położyć podwaliny pod francuski wagneryzm. Francuska premiera Tannhäusera odbyła się w Strasburgu 12 lipca 1855 roku. Utwór wykonał po niemiecku koloński zespół operowy pod dyrekcją Ferdinanda Rödera. Francuskie gazety były dość powściągliwe w tej sprawie. Pomysł wystawienia Tannhäusera w Paryżu zrodził się dwa lata później. We wrześniu 1857, w odpowiedzi na propozycje z Niemiec, kompozytor i impresario Léopold Amat, były dyrektor teatralny les Bouffes-Parisiens, zorganizował musicale i inne atrakcje w Homburgu, Ems i Wiesbaden. Podczas „festiwalu muzycznego” w Wiesbaden, 24 września 1857 roku, Tannhäuser Ryszarda Wagnera został wykonany przed ekskluzywną publicznością, w skład której weszło wielu zaproszonych przez organizatorów paryskich dziennikarzy. Goszcząc w Wiesbaden licznych przedstawicieli paryskiej prasy i pokazując im operę Wagnera, Amat chciał zainteresować francuską opinię publiczną dziełem niemieckiego kompozytora, mając nadzieję, że w niedalekiej przyszłości może być wystawiona w Paryżu. Dziennikarze paryscy byli zachwyceni programem muzycznym i towarzyszącymi atrakcjami, ale ich wrażenia z wystawienia Tannhäusera, zamierzonego jako punkt kulminacyjny uroczystości, nie były entuzjastyczne, o czym świadczą przytoczone w tym artykule recenzje. W konsekwencji projekty Amata spełzły na niczym. W dalszej części artykułu przedstawiono wydarzenia związane z paryską recepcją Tannhäusera w latach 1860 i 1861. Autorka omawia recenzje trzech koncertów wagnerowskich, które odbyły się w Théâtre-Italien – Salle Ventadour w styczniu i lutym 1860 roku, a zwłaszcza paryskiej premiery opery: odpowiedzi na takie pytania, jak okoliczności podjęcia decyzji o występie w Operze Paryskiej, problemy z francuskim tłumaczeniem libretta, relacje Wagnera z dyrygentem, orkiestrą i innymi pracownikami Opery Paryskiej, trzy marcowe spektakle Tannhäusera, główne przyczyny jego niepowodzenia i niejednoznaczne konsekwencje tego niepowodzenia, a także przeglądy prasy. Artykuł kończy się proroczymi słowami Baudelaire'a zapowiadającymi przyszłą rehabilitację Tannhäusera w Paryżu.
The subject of this article is the French reception of Tannhäuser, with particular emphasis on various circumstances surrounding the famous Paris production of the work in March 1861 at the Salle Le Peletier, sixteen years after its world premiere in Dresden. The author draws attention to the fact that over those sixteen years, the French could have acquired some knowledge of Wagner’s work and its reception, both enthusiastic (Liszt’s article in Journal des débats of 18 May 1849 and his book ‘Lohengrin’ et ‘Tannhaüser’ de Richard Wagner published in French in Leipzig in 1851) and critical (François-Joseph Fétis’s articles published in Revue et Gazette musicale de Paris between 6 June and 8 August 1852). The performance of the overture to Tannhäuser in a concert given by the Saint Cecilia Society Orchestra on 24 November 1850, although far from ideal, helped to lay the foundations for French Wagnerism. The French premiere of Tannhäuser took place in Strasbourg on 12 July 1855. The work was performed in German by the Cologne opera company directed by Ferdinand Röder. The French papers were rather reticent on the subject. The idea of staging Tannhäuser in Paris arose two years later. In September 1857, in response to proposals from Germany, the composer and impresario Léopold Amat, a former theatre manager of les Bouffes-Parisiens, organised musical and other attractions in Homburg, Ems and Wiesbaden. During the ‘musical festivities’ in Wiesbaden, on 24 September 1857, Richard Wagner’s Tannhäuser was performed to an exclusive audience that included many Parisian journalists invited by the organisers. In hosting numerous representatives of the Parisian press in Wiesbaden and showing them Wagner’s opera, Amat wanted to interest French public opinion in the German composer’s work, hoping that it might subsequently be staged in Paris in the near future. The Parisian journalists were delighted with the musical programme and accompanying attractions, but their impressions of the performance of Tannhäuser, intended as the highlight of the festivities, were less than enthusiastic, as evidenced by the reviews quoted in this article. Consequently, Amat’s projects came to nought. The next part of the article presents events related to Parisian reception of Tannhäuser in 1860 and 1861. The author discusses reviews of the three Wagner concerts held at the Théâtre-Italien – Salle Ventadour in January and February 1860, and especially the opera’s Parisian premiere, addressing such questions as the circumstances surrounding the decision to perform it at the Paris Opera, problems with the French translation of the libretto, Wagner’s relations with the conductor, the orchestra and other members of the Paris Opera’s staff, the three March performances of Tannhäuser, the main causes of its failure and the ambiguous consequences of that failure, as well as press reviews. The article concludes with Baudelaire’s prophetic words announcing the future rehabilitation of Tannhäuser in Paris.

Źródło:

Muzyka; 2021, 66, 2; 37-72
0027-5344
2720-7021

Pojawia się w:

Muzyka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 27.

Tytuł:

Much ado about Chopin. Discussion in the Warsaw press from 1830

Autorzy:

Strzyżewski, Mirosław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/780417.pdf

Data publikacji:

2010

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

history o f criticism
history of aesthetics
discourse
critical language
Chopin reception
Warsaw culture prior to the November Rising

Opis:

During his Warsaw period, the music of the young Chopin was enthusiastically and even feverishly received. And it drew considerably interest from the critics. However, attention should be drawn to the crucial cultural factors that largely determined the quality of that critical reflection. Above all, this was a quite specific period in the history of the nation. The language o f criticism gives a fair reflection of moods in the country: growing patriotic emotions, freedom rhetoric and Romantic spirituality. Added to this, Polish music criticism (in contrast to German criticism) had yet to develop distinctive forms of discourse, but was still seeking a suitable language for the description of music. One may even gain the impression that music criticism was maturing together with the young virtuoso and offering a “youthful” discourse strung out between literary metaphor depicting the scale of listeners’ emotions and impressions and specialist description of playing and composition technique. One also notes a growing tension between “amateurs” and “professionals”, leading to polemic and discussion. It was a most interesting period in the history of Polish critical reflection, one which obliges the scholar to maintain a broad humanistic perspective over the many cultural phenomena of that time (philosophical, literary, artistic and political) which helped to forge the spirituality of Polish romanticism.

Źródło:

Interdisciplinary Studies in Musicology; 2010, 9; 19-30
1734-2406

Pojawia się w:

Interdisciplinary Studies in Musicology

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 28.

Tytuł:

Pierre Nora’s "Sites of Memory" and the Social Aspect of Issues in Built Heritage Conservation
"Miejsca pamięci" Pierrea Nory i społeczny aspekt zagadnień konserwacji dziedzictwa budowlanego

Autorzy:

Krawczyk, Janusz
Balcer, Małgorzata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2172451.pdf

Data publikacji:

2021

Wydawca:

Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków

Tematy:

monument
DENKMAL
lieux de mémoire
heritage protection
history of reception
Church of Peace in Jawor
zabytek
lieux de memoire
Erinnerungskultur
ochrona dziedzictwa
historia recepcji
Kościół Pokoju w Jaworze

Opis:

The following article addresses the usefulness of Noraʼs concept of a ʻsite of memoryʼ for the preservation and interpretation of those historic buildings and structures which already enjoy legal protection as monument. First, the denotations of Pierre Noraʼs notion of lieux de mémoire and Alois Rieglʼs concept of a Denkmal (or monument) are juxtaposed. Second, the paper presents the methodological problems involved in studying sites of memory, and offers guidelines inspired by Aleida and Jan Assmanʼs works on cultural memory. Third, these theoretical notions are then related to practical experience gathered while completing a project devoted to “Church of Peace in Jawor as a site of memory”; insights from the project lead to conclusions regarding the possibility of studying the social aspects of built heritage conservation. The conclusion of the paper identifies the characteristics and features of lieux de mémoire which may assist in the identification of places of memory from the perspective of heritage protection.
Poniższy artykuł dotyczy przydatności koncepcji "miejsc pamięci" Nory w zachowaniu i interpretacji tych historycznych budynków i struktur, które już korzystają z ochrony prawnej jako zabytki. Po pierwsze, zestawiono denotacje pojęcia lieux de mémoire Pierre'a Nory i pojęcia Denkmal (lub monumentu) Aloisa Riegla. Po drugie, w artykule przedstawiono problemy metodologiczne związane z badaniem miejsc pamięci i zaproponowano wskazówki inspirowane pracami Aleidy i Jana Assmanów na temat pamięci kulturowej. Po trzecie, te teoretyczne koncepcje są następnie odnoszone do praktycznych doświadczeń zebranych podczas realizacji projektu "Kościół Pokoju w Jaworze jako miejsce pamięci"; spostrzeżenia z projektu prowadzą do wniosków dotyczących możliwości badania społecznych aspektów konserwacji dziedzictwa budowlanego. W podsumowaniu artykułu wskazano cechy i właściwości lieux de mémoire, które mogą być pomocne w identyfikacji miejsc pamięci z perspektywy ochrony dziedzictwa.

Źródło:

Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2021, 12; 1--12
2543-6422

Pojawia się w:

Ochrona Dziedzictwa Kulturowego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 29.

Tytuł:

Significance of the Social Vision of Great People in Times of Political Transition

Autorzy:

Wyszkowski, Konrad

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/594566.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Wydawnictwo Adam Marszałek

Tematy:

political philosophy
philosophy of history
nihilism
Neoplatonism
Platonism
moral education
modern reception of axiology

Opis:

The author offers a new approach to a phenomenon of social legends of great individuals from a philosophical point of view. He starts with a presentation of his interpretation of the concept of the Platonic tradition of a divine man and a cult or hagiography of such men in the ideal Platonic state, alongside with an explanation, inspired by Platonic authors. He collates this concept and its justification (rationalization) with today’s social and political reception of axiology, in order to present it as an epiphany of higher values. He collates it also with the results of philosophical reflection on a ductility of history, in order to show it as a prototype of something real in its historical efficiency. The author ends with summary and explanation of his proposal.

Źródło:

Polish Political Science Yearbook; 2016, 45; 22-31
0208-7375

Pojawia się w:

Polish Political Science Yearbook

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 30.

Tytuł:

„Sytuacja specyficzna” – konserwacja zabytkowego ogrodu
“Situation-specific” – historic garden conservation

Autorzy:

Conan, Michel H.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/538344.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Narodowy Instytut Dziedzictwa

Tematy:

Chiny
historia
horyzont
Japonia
zabytek
recepcja
sytuacja
China
history
horizon
Japan
monument
reception
situation

Opis:

Stawiając sobie za cel w rozważaniach na temat konserwacji ogrodów wyjście poza debaty wokół jej metod, artykuł prezentuje znamienne projekty konserwatorskie z terenu Chin i Japonii. Z każdym pokrótce przedstawianym przykładem autor wprowadza stopniowo konceptualny rodzaj analizy. Zostaje sformułowanych kilka szczegółowych pytań dotyczących relacji między stosunkiem odwiedzających zabytkowe ogrody do historii, obrazowaniem przeszłości i rodzajem odbioru, jaki te miejsca wywołują. Różnice kulturowe pomiędzy Azją Wschodnią a Zachodem dają podstawy, by poddawać w wątpliwość traktowanie wszystkich ogrodów w kategoriach zabytku oraz odwoływanie się do projektu historycznego ogrodu jako jego kwintesencji. W artykule podjęto próbę zdefiniowania konserwacji historycznego ogrodu jako tworzenia „specyficznej sytuacji” i przekonania czytelnika do tej koncepcji.
In order to move discussions about garden conservation beyond current debates about methods, this essay turns to highly significant garden conservation projects in China and Japan. It incrementally introduces a conceptual frame of analysis as each new example is briefly discussed. As a whole it raises a few precise questions about the relationships between public attitudes towards past history, representations of the past and reception of historic gardens. Cultural differences between East Asia and the West also allow calling into question the assimilation of all gardens to monuments as well as the reliance on design as the essential feature of any historic garden. The paper defines and argues for “situation-specific” historic garden conservation.

Źródło:

Ochrona Zabytków; 2016, 1; 5-27
0029-8247

Pojawia się w:

Ochrona Zabytków

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 31.

Tytuł:

La casa delle donne. Sulla storia della traduzione italiana di Dom kobiet di Zofia Nałkowska
La casa delle donne. The history of the Italian translation of Dom kobiet by Zofia Nałkowska

Autorzy:

Kłos, Anita

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/28409077.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Associazione Italiana Polonisti (AIP)

Tematy:

Zofia Nałkowska
Sibilla Aleramo
history of translation
theatre translation
Reception of Polish literature in Italy

Opis:

In 1930 Sibilla Aleramo translated the play Dom kobiet by Polish writer Zofia Nałkowska into Italian. This three-act drama, probably the first play with only female characters in the history of theatre, was set in Warsaw the same year and was suddenly a huge success in Poland. Aleramo’s translation has remained unpublished and has been preserved (as a manuscript and a typescript draft) in the author’s archive belonging to the Fondazione Istituto Gramsci in Rome. The paper focuses on the history of this text, based mainly on the analysis of Nałkowska’s diary and unpublished letters and documents from Aleramo’s archive.

Źródło:

pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi; 2015, 6; 107-123
2384-9266

Pojawia się w:

pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 32.

Tytuł:

„Słów kilka w obronie szlachetnego rycerza z La Manchy” – Don Kichot w wyobrażeniach młodopolan
'In defence of the noble knight of La Mancha' – Don Quixote as imagined by Young Poland artists

Autorzy:

Sadlik, Magdalena

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/967350.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

Don Quixote – reception
history of literature – nineteen century
don kichot – recepcja
historia literatury – xix w.

Opis:

The text is devoted to selected aspects of the reception of the figure of Don Quixote in Polish literature of the late nineteenth and early twentieth century. The first part presents the history of dispute on the Spanish hidalgo, and in the two subsequent sections focus on literary incarnations of the Spanish hero penned by Jerzy Żulawski, Gabriela Zapolska and Cezary Jellenty.

Źródło:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2016, 33, 3
1505-9057
2353-1908

Pojawia się w:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 33.

Tytuł:

Z Afganistanu pod Filippi, czyli rzecz o standardach badawczych [Rec. Steele Brand, Killing for the Republic: Citizen-Soldiers and the Roman Way of War, Baltimore 2019]
From Afghanistan to Philippi, or about the research standards [Rev. Steele Brand, Killing for the Republic: Citizen-Soldiers and the Roman Way of War, Baltimore 2019]

Autorzy:

Faszcza, Michał Norbert

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/25430580.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego

Tematy:

republika rzymska
armia rzymska
republikanizm
recepcja
historia wojskowości
Roman republic
Roman army
republicanism
reception
military history

Opis:

Artykuł recenzyjny traktuje o monografii autorstwa Steele’a Branda poświęconej motywacjom, jakie przyświecały żołnierzom republikańskiego Rzymu. Jej omówienie stanowi punkt wyjścia do zobrazowania szerszej tendencji, przejawiającej się sukcesywnym spychaniem problematyki militarnej na margines życia naukowego, co skutkuje ponownym powiązaniem prowadzonych badań z instytucjami wojskowymi. Wziąwszy pod uwagę, że te ostatnie nie zostały powołane do prowadzenia działalności stricte naukowej, lecz ich nadrzędnym celem jest kształcenie oficerów, prowadzi to do zubożenia dyskursu i powstania deformacji historiograficznych płynących z nieznajomości uwarunkowań społeczno-kulturowych.
This review article deals with Steele Brand’s monograph devoted to the motivation of the Republican Roman soldiers in the context of the idea of citizen soldiery and civic militarism. From the reviewer’s perspective it is a starting point to illustrate a broader tendency, manifested in the gradual relegation of military issues to the margins of academic life, which is reflected in re-linking them with military institutions. Military academies were not established to conduct classical or even historical studies, and their primary goal is to educate officers, so this may lead to historiographical deformations resulting from ignorance of socio-cultural conditions.

Źródło:

Wieki Stare i Nowe; 2022, 17, 22; 1-14
1899-1556
2353-9739

Pojawia się w:

Wieki Stare i Nowe

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 34.

Tytuł:

Zaklęte rewiry Janusza Majewskiego z 1975 r. według powieści Henryka Worcella jako przykład stale aktualnej adaptacji filmowej dzieła literackiego
Zaklęte rewiry of Janusz Majewski from 1975 by the novel of Henryk Worcell as an example of an ever-current adaptation of a film literary work

Autorzy:

Uljasz, Adrian

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/546899.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego

Tematy:

film polski historia
film polski recepcja
adaptacje filmowe literatury
literatura polska 1918–1939 recepcja
film Polish history
film Polish reception
film adaptations of literature
Polish literature 1918 – 1939 reception

Opis:

Powieść Henryka Worcella Zaklęte rewiry z 1936 r. to jeden z najgłośniejszych utworów epickich z okresu międzywojennego w literaturze polskiej. Po ogłoszeniu pierwszej edycji wzbudziła ogromne zainteresowanie oraz kontrowersje jako przykład literatury środowiskowej. W utworze ukazano środowisko zawodowe pracowników zakładów gastronomicznych, głównie kelnerów. Przedstawiono krytycznie pracodawców. Autor odwołał się do osobistego doświadczenia, pracował bowiem w Krakowie w zawodzie kelnerskim. W 1975 r. powstała adaptacja filmowa – Zaklęte rewiry Janusza Majewskiego. Autor artykułu porównuje film i powieść. Stara się odpowiedzieć na pytanie o znaczenie filmu Majewskiego dla popularyzacji książki Worcella. Omawia recepcję tego obrazu, stale mającego odbiorców. Przywołuje opinie i pytania współczesnych widzów. Odnosi się do kwestii aktualności społecznej obu dzieł. Podkreśla uniwersalność przekazu powieściowego i filmowego – ponadczasowość i fakt, że problemy przedstawione przez twórcę pierwowzoru literackiego oraz reżysera filmowego można uogólnić, odnosząc je do wszystkich środowisk zawodowych. Porusza zagadnienie zastosowanych przez reżysera środków artystycznego wyrazu. Zwraca uwagę na problem obecności topografii Krakowa oraz innych akcentów krakowskich w książce i w adaptacji. Jako bazę źródłową, oprócz tekstu powieści i edycji filmu na DVD, wykorzystuje źródła drukowane, szczególnie materiały wspomnieniowe i dzienniki, a także recenzje prasowe. Odwołuje się również do innych źródeł audiowizualnych. Przedstawia efekty kwerendy internetowej, którą przeprowadził, badając aktualną recepcję adaptacji filmowej powieści Worcella.
Henryk Worcell's novel Zaklęte rewiry from 1936 is one of the most famous epic works from the inter-war period in Polish literature. After the announcement of the first edition, it aroused great interest and controversy as an example of environmental literature. The work presents the professional environment of employees of catering establishments, mainly waiters. Critics of employers were presented. The author appealed to his personal experience, because he himself worked in Kraków as a waiter. In 1975 a film adaptation was created – Zaklęte rewiry of Janusz Majewski. The author of the article compares the film and the novel. He tries to answer the question about the significance of Majewski's film for popularizing the book of Worcell. He discusses the reception of this image, constantly having recipients. It evokes opinions and questions of contemporary viewers. It refers to the issue of social relevance of both works. It emphasizes the universality of the novel and film message – timelessness and the fact that the problems presented by the creator of the literary original and the film director can be generalized, referring them to all professional environments. As a source base, it uses, in addition to the text of the novel and the editing of the film on DVD, printed sources, especially memoirs and journals, as well as press reviews. He also refers to other audiovisual sources than Majewski's film. He presents the results of an online query he has conducted, examining the current reception of the film adaptation of Worcell's novel.

Źródło:

UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2019, 10, 1; 106-121
2543-8379

Pojawia się w:

UR Journal of Humanities and Social Sciences

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 35.

Tytuł:

Myśl de Saussure’a w polskim przekazie lingwistycznym, Promotorzy i oponenci
Saussure’s Thought in Polish Linguistic Tradition. Supporters and Opponents

Autorzy:

Danielewiczowa, Magdalena

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/568148.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK

Tematy:

general linguistics
history of Polish linguistics
structuralism
Ferdinand de Saussure’s theory reception of Saussure’s thought

Opis:

This article deals with the reception of Saussure's thought in Poland. Its primary goal is to do justice to the researchers who have contributed to the promotion of Saussure’s ideas in Polish linguistics in the sixties and seventies (of the last century), as well as to draw attention to misunderstandings that have arisen around the Course in General Linguistics among Polish linguists. The paper consists of two main parts. The first part presents the supporters of the theory, namely Jerzy Kuryłowicz, Leon Zawadowski, Adam Heinz and Andrzej Bogusławski, and the second part its most ardent opponents, that is to say Witold Doroszewski and Witold Mańczak. The author’s attempt is to refute their main objections.

Źródło:

Linguistica Copernicana; 2013, 2(10); 29-50
2080-1068
2391-7768

Pojawia się w:

Linguistica Copernicana

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 36.

Tytuł:

O historii paryskich inscenizacji „Pierścienia Nibelunga” (1893–1933)
On Wagnerian 'Ring' cycle Parisian historical performances (1893–1933)

Autorzy:

Mrozowicki, Michał Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/28408588.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

recepcja Wagnera we Francji
Pierścień Nibelunga
historia opery
Wagner reception in France
Der Ring des Nibelungen
history of opera

Opis:

Zaledwie kilka tygodni po światowej premierze Pierścienia Nibelunga w Bayreuth w sierpniu 1876 roku wielki francuski dyrygent Jules Pasdeloup, który zbojkotował festiwal ze względów bynajmniej nie artystycznych, a jedynie patriotycznych, postanowił włączyć do programu swoich niedzielnych paryskich koncertów fragment tego arcydzieła: Marsz na śmierć Zygfryda z trzeciego aktu Zmierzchu bogów. 29 X 1876 r. w Cyrku zimowym Pasdeloup zmuszony był stawić czoła wrogim reakcjom niektórych słuchaczy, którzy, niczym publiczność premiery Tannhäusera piętnaście lat wcześniej w Sali Opery Paryskiej przy ulicy Le Peletier, przy pomocy gwizdków ochoczo używanych w trakcie koncertu, wyrażali swój negatywny stosunek do niemieckiego kompozytora. Niemniej liczne fragmenty zaczerpnięte z Pierścienia Nibelunga w kolejnych latach i dekadach były wykonywane zarówno przez Jules’a Pasdeloup i jego muzyków, jak i jego kolegów Edouarda Colonne’a i Charles’a Lamoureux oraz ich następców. Atoli pełne cztery części cyklu pojawiły się na scenie Palais Garnier znacznie później: premiera Walkirii miała miejsce dopiero 12 V 1893 r. pod kierownictwem muzycznym Colonne’a (z udziałem solistów Rose Caron w partii Zyglindy, Belga Ernesta Van Dycka w partii Zygmunda, Szwajcarki Lucienne Bréval w roli Brunhildy i Jean-François Delmasa – w roli Wotana, który tę partię – nie tylko zresztą w Walkirii, ale i w innych częściach cyklu, a także partię Hagena w Zmierzchu bogów, interpretować będzie niezmiennie w Paryżu przez z górą trzydzieści lat). Zygfryd pojawił się na scenie Opery Paryskiej – 3 I 1902 r. pod dyrekcją Paula Taffanela z polskim tenorem Janem Reszke, któremu partnerowała ulubienica Cosimy Wagner Louise Grandjean. Pedro Gailhard, którego druga kadencja na stanowisku dyrektora Opery Paryskiej dobiegła końca 31 XII 1907 r., nie podjął próby wystawienia całości wagnerowskiej Tetralogii. Zadanie to zrealizowali jego następcy, Leimistin Broussan, który miał w swoim dorobku pierwszą francuską inscenizację Pierścienia Nibelunga w Lyonie w kwietniu 1904 r., i kompozytor André Messager, wielki miłośnik i znawca wagnerowskich dramatów. Zmierzch bogów i Złoto Renu, w takiej nietypowej kolejności, pojawiły się na afiszu pierwszej francuskiej sceny w l. 1908 i 1909, poprzedzając wykonania kompletnego cyklu Tetralogii pod batutą austriackich kapelmistrzów Felixa Weingartnera (w l. 1911 i 1912) i Arthura Nikischa (w roku 1911) oraz wspomnianego współdyrektora Opery Paryskiej André Messagera (w roku 1913). Artykuł omawia wszystkie te historyczne spektakle, przedstawiając ich ocenę przez francuskich krytyków muzycznych, jak również kilka innych – nieco dziś zapomnianych – inscenizacji Tetralogii (lub jej części), które miały miejsce w następnych latach, zwłaszcza w lutym 1928 i w kwietniu 1933 r. w Operze Paryskiej, a także w czerwcu 1929 r. – w Théâtre des Champs-Elysées przy avenue Montaigne 15 – w wykonaniu „Teatru z Bayreuth” pod dyrekcją Franza von Hoesslin z udziałem między innymi słynnej pary Nanny Larsen-Todsen (w partii Brunhildy) i Lauritz Melchior (w rolach Zygmunda i Zygfryda). Konkludując, artykuł, pisany „w przeddzień” nowej inscenizacji Tetralogii w Operze Paryskiej (w reżyserii Hiszpana Calixto Bieito, znanego ze swych kontrowersyjnych spektakli operowych, także wagnerowskich), autor wspomina krótko powojenne paryskie inscenizacje Tetralogii w Palais Garnier i w Opéra-Bastille, a także w Théâtre du Châtelet i w Théâtre des Champs-Elysées.
Only a few weeks after the world Wagner’s Ring cycle premiere in Bayreuth in August 1876, the great French conductor Jules Pasdeloup, decided to include to the programme of his dominical Parisian concerts the first, short but famous, fragment of this masterpiece: Siegfried’s Funeral March from The Twilight of the Gods. He had to face hostile reactions of some spectators who, during its execution, acted like the audience of Tannhäuser’s premiere fifteen years before, using their whistles to express their negative attitude to the German composer. Nevertheless numerous other pieces taken from The Ring of the Nibelung were going to be performed by Pasdeloup and his musicians as well as by his colleagues Edouard Colonne and Charles Lamoureux in the following years. However the full four parts of the cycle appeared on the stage of The Palais Garnier much later and in unusual order. The Valkyrie was performed on 12 May 1893 conducted by Colonne (the cast included Rose Caron as Sieglinde, Ernest Van Dyck, as Siegmund, Lucienne Bréval as Brunnhilde and Jean-François Delmas as Wotan). Siegfried with the Polish famous tenor Jan Reszke in the title role had its premiere in Paris on 3 January 1902 conducted by Paul Taffanel and it was the last Wagner’s musical drama introduced to Palais Garnier’s repertoire during Pedro Gailhard’s directorship. His successors, Leimistin Broussan – who had previously presented The Ring cycle at Lyon’s Grand Theatre in April 1904 – and the composer André Messager, the great admirer and connoisseur of Wagner’s dramas, put on The Twilight of the Gods in 1908 and The Rhinegold next year, followed soon by the four full cycles of the Wagnerian Tetralogy conducted by Austrian conductors Felix Weingartner (in 1911 and in 1912) and Arthur Nikisch (in 1911) and finally by the co-director of the Paris Opera, André Messager. The paper recalls these historical performances, as well as few other performances of the Tetralogy (or its parts) that took place in the following years, especially in 1928, 1929 and 1933. Concluding the paper written on the eve of the new creation of the Tetralogy at the Opera Bastille (directed by Calixto Bieito, the Spanish artist well known for his controversial opera productions), the author reminds briefly the post-war Parisian productions of the Tetralogy at the Palais Garnier and at the Opera Bastille, as well as these at the Théâtre du Châtelet and at the Théâtre des Champs-Elysées.

Źródło:

Muzyka; 2019, 64, 4; 65-110
0027-5344
2720-7021

Pojawia się w:

Muzyka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 37.

Tytuł:

Decydująca batalia – rzecz o francuskich „Lohengrinach”
The decisive battle – On French Lohengrins

Autorzy:

Mrozowicki, Michał Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/28411988.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

Ryszard Wagner
recepcja Wagnera we Francji
Lohengrin
historia opery
Richard Wagner
Wagner’s reception in France
history of opera

Opis:

W recepcji Richarda Wagnera we Francji są dwa kluczowe momenty. Pierwszy z nich jest bardzo dobrze znany miłośnikom opery na całym świecie: skandaliczne, wrogie reakcje niektórych widzów (zwłaszcza członków Jockey Club) podczas trzech paryskich wystawień Tannhäusera w marcu 1861 r., reakcje, które zrujnowały nadzieje Wagnera na karierę w Paryżu i we Francji. Drugi, być może mniej znany, jest w rzeczywistości o wiele ważniejszy: pierwsze wykonanie Lohengrina w Palais Garnier, 16 IX 1891 r., które zapoczątkowało wielką erę wagnerowską w Opéra de Paris. Pośmiertna belle époque Wagnera, która trwała do I wojny światowej, naznaczona była niezliczonymi słynnymi produkcjami jego oper i dramatów muzycznych nie tylko w Paryżu, ale także w wielu francuskich teatrach prowincjonalnych. Należy jednak pamiętać, że ostateczny triumf Lohengrina w Paryżu w 1891 r. poprzedziła długa, zacięta walka między zwolennikami Wagnera i jego nieprzejednanymi wrogami. W artykule przytoczono kilka tekstów o Lohengrinie po światowej premierze w Weimarze w 1850 r., w szczególności artykuł Gérarda de Nervala opublikowany w La Presse oraz entuzjastyczne artykuły Franza Liszta w Le Journal des débats (Paryż) i Illustrierte Zeitung (Lipsk). Te ostatnie, opublikowane w książce Liszta Lohengrin et Tannhaüser de Richard Wagner (wydrukowana w 1851 r., także w Lipsku, ale w języku francuskim, przeznaczona głównie dla czytelników francuskich), skłoniła François-Josepha Fétisa do odpowiedzi siedmioma krytycznymi artykułami na temat Wagnera, które ukazały się w La Revue et Gazette musicale de Paris w 1852 roku. Teksty węgierskiego kompozytora Liszta i belgijskiego krytyka muzycznego Fétisa, opublikowane w języku francuskim, doprowadziły do niekończących się konfrontacji między francuskimi wagnerofilami i wagnerofobami. Pomimo tej ożywionej dyskusji Lohengrin nie był wystawiany w żadnym teatrze we Francji w latach pięćdziesiątych XIX w., nawet we fragmentach lub w wersji koncertowej. Francuscy miłośnicy opery musieli zadowolić się artykułami prasowymi zawierającymi zwięzłe opisy niemieckich i austriackich produkcji. Francuska premiera Lohengrina zapowiadana była kilka razy pod koniec lat sześćdziesiątych w Théâtre-Lyrique Impérial. Jednak ani Léon Carvalho, ani jego następca Jules Pasdeloup nie zdołali wystawić tej opery. Pojawienie się na scenach francuskich Lohengrina i innych dzieł Wagnera z tego okresu, manifestujących jego gallofobię, takich jak Eine Kapitulation, zostało opóźnione przez wojnę francusko-pruską z 1870 roku. Pierwsze francuskie wykonanie tej opery – i jedyne w życiu Wagnera – odbyło się w 1881 r. w Nicei (w wersji włoskiej Salvatore Marchesi) pod batutą Auguste Vianesi. Po przerwach w próbach Lohengrina w Paryżu w Théâtre-Italien, Opéra-Comique i Palais Garnier w 1884, 1885 i 1886 r., mieszkańcy stolicy mogli wreszcie, dzięki wytrwałość Charlesa Lamoureux, podziwiać tę operę 3 V 1887 r. w teatrze Eden. Dyrygent planował dać dziesięć wystawień Lohengrina w ciągu sezonu, ale gwałtowne antyniemieckie i antywagnerowskie demonstracje, podsycane przez premiera René Gobleta, zmusiły go do odwołania wszystkich oprócz pierwszego, które – z czysto artystycznego punkt widzenia – było wielkim sukcesem. Cztery lata później, 16 IX 1891 r., Lamoureux ponownie poprowadził Lohengrina w Paryżu, tym razem w Palais Garnier. Krytycy porównali artystyczny poziom dwóch paryskich Lohengrinów. Chwalili prawie wszystkich śpiewaków nowego spektaklu, zwłaszcza Ernesta Van Dycka, powracającego do tytułowej roli, oraz Rose Caron, która zastąpiła Fidès Devriès w roli Elsy. W 1891 r., podobnie jak cztery lata wcześniej, wokół opery odbyły się demonstracje przeciwko Lohengrinowi i jego wystawieniom, ale tym razem rząd zareagował zupełnie inaczej. Premier Charles de Freycinet, w przeciwieństwie do René Gobleta cztery lata wcześniej, wykorzystał siły bezpieczeństwa do ochrony artystów. Kilka dni później demonstranci się wycofali, gdy niezwykłe arcydzieło niemieckiego kompozytora ostatecznie podbiło paryską publiczność. To była decydująca bitwa, punkt zwrotny w przyjęciu Wagnera we Francji. Od 1891 r. jego opery i dramaty muzyczne cieszą się niezwykłą karierą na francuskich scenach, a Lohengrin zawsze jest jednym z najbardziej podziwianych. Autor wspomina kilka innych wykonań tej opery i słynnych paryskich wykonawców, takich jak Jan Reszke (Jean de Reszké) i jego brat Edward, Salomea Kruszelnicka, Lauritz Melchior, Lotte Lehmann, Germaine Lubin, Sandor Konya, Régine Crespin, Rita Görr, Wolfgang Windgassen, Elisabeth Grümmer, Siegfried Jerusalem, Jonas Kaufmann, René Pape oraz dwóch innych polskich śpiewaków: Rafał Siwek i Tomasz Konieczny.
There are two crucial moments in Richard Wagner’s reception in France. The first one is very well known by opera lovers all over the world: the scandalous, hostile reactions of some spectators (especially members of the Jockey Club) during the three Parisian performances of Tannhäuser in March 1861, reactions which ruined Wagner’s hopes of a career in Paris and in France. The second one, perhaps less well known, is actually much more important: the first performance of Lohengrin at the Palais Garnier, on 16 September 1891, which opened the great Wagnerian era at the Opéra de Paris. Wagner’s posthumous belle époque, which lasted until the First World War, was marked by innumerable famous productions of his operas and music dramas not only in Paris but also in many French provincial theatres. One should remember, however, that Lohengrin’s definitive triumph in Paris, in 1891, was preceded by a long, fierce battle between Wagner’s supporters and his intransigent enemies. This paper cites several texts written about Lohengrin after its world premiere in Weimar, in 1850, especially Gérard de Nerval’s article published in La Presse and Franz Liszt’s enthusiastic articles in Le Journal des débats (Paris) and Illustrierte Zeitung (Leipzig). The latter, reproduced in Liszt’s book Lohengrin et Tannhaüser de Richard Wagner(printed in 1851, also in Leipzig, but in French, intended primarily for French readers), prompted the Belgian François-Joseph Fétis, to respond with seven critical articles on Wagner, which appeared in La Revue et Gazette musicale de Paris in 1852. Those texts by the Hungarian composer Liszt and the Belgian musical critic Fétis, published in French, gave rise to the endless confrontations between French Wagnerophiles and Wagnerophobes. In spite of that animated discussion, Lohengrin was not staged in any theatre in France during the 1850s, even in extracts or in a concert version. French opera lovers had to make do with press articles giving concise accounts of its German and Austrian productions. Lohengrin’s French premiere was announced several times in the late sixties at the Théâtre-Lyrique Impérial. However, neither Léon Carvalho nor his successor Jules Pasdeloup managed to produce this opera. Lohengrin’s appearance on French stages was delayed by the Franco-Prussian War of 1870 and particularly by Wagner’s Gallophobe works of this period, such as Eine Kapitulation. The first French performance of this opera – and the only one in Wagner’s lifetime – took place in 1881 in Nice (in an Italian version by Salvatore Marchesi), under the baton of Auguste Vianesi. After some aborted attempts to perform Lohengrin in the capital at the Théâtre-Italien, the Opéra-Comique and the Palais Garnier in 1884, 1885 and 1886, Parisians could finally admire this opera at the Eden-Theater, on 3 May 1887, thanks to the perseverance of Charles Lamoureux. That famous conductor planned to give ten performances of Lohengrin over the course of the season, yet violent anti-German and anti-Wagnerian demonstrations, encouraged by the Prime Minister René Goblet, forced him to cancel all but the first, which from the purely artistic point of view was a great success. Four years later, on 16 September 1891, Lamoureux again conducted Lohengrin in Paris, this time at the Palais Garnier. Critics compared the artistic standard of the two Parisian Lohengrins. They praised almost all the singers of this new performance, especially Ernest Van Dyck, reprising the title role, and Rose Caron, who replaced Fidès Devriès as Elsa. In 1891, as four years earlier, demonstrations were held around the opera house against Lohengrin and its performances, but this time the government reacted quite differently. The Prime Minister, Charles de Freycinet, unlike René Goblet four years before, used the security forces to protect the artists. A few days later, the demonstrators stood down, as the German composer’s unusual masterpiece finally conquered the Parisian audience. That was the decisive battle, the turning point in Wagner’s reception in France. Since 1891, his operas and music dramas have enjoyed a remarkable career on French stages, with Lohengrin always one of the most admired. The author mentions several other performances of this opera and its famous Parisian interpreters, such as Jan Reszke (Jean de Reszké) and his brother Edouard, Salomea Krushelnytska, Lauritz Melchior, Lotte Lehmann, Germaine Lubin, Sandor Konya, Régine Crespin, Rita Görr, Wolfgang Windgassen, Elisabeth Grümmer, Siegfried Jerusalem, Jonas Kaufmann, René Pape, and two other Polish singers, Rafał Siwek and Tomasz Konieczny.

Źródło:

Muzyka; 2018, 63, 4; 3-37
0027-5344
2720-7021

Pojawia się w:

Muzyka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 38.

Tytuł:

Revisionism, avant-garde, actualization: The case of the Warsaw school of the history of ideas
Rewizjonizm, awangarda, aktualizacja – przypadek warszawskiej szkoły historii idei

Autorzy:

Tyl, Mirosław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2096216.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN

Tematy:

avant-garde
Warsaw school of the history of ideas
revisionism
actualization
reception
awangarda
warszawska szkoła historii idei
rewizjonizm
aktualizacja
recepcja

Opis:

If the characterization of avant-garde proposed once by Henri Saint Simon, and later maintained by Daniel Bell as well as Lidia Burska in the book entitled Awangarda i inne złudzenia. O pokoleniu ‘68 w Polsce (“The avant-garde and other illusions. On the ’68 generation in Poland”) is adopted, the philosophical revisionism inside Polish Marxism (the Warsaw school of the history of ideas) may be considered a phenomenon analogous to the artistic avant-garde which gained prominence in the middle of the 1950s. In Burska’s understanding, the significant trait of avant-garde is effective impact on the state of consciousness, stances and choices of the public. This essential factor highlights the connection between avant-garde and revisionism, due to the fact that, as it was commonly believed in Poland, the Warsaw school played a major role in the formation of the Polish post-war humanities. The purpose of the paper is to propose an understanding of the impact exerted by the Warsaw school of the history of ideas. In relation to this problem, the author refers to the testimonies of people who constituted that milieu, and he focuses on some topics from the hermeneutics of H.-G. Gadamer (the concept of the efficacy of history; the concept of application) and from the philosophy of H.R. Jauss (the concept of the horizon of expectations).

Źródło:

Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2019, 2; 187-201
1230-1493

Pojawia się w:

Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 39.

Tytuł:

Pół wieku „Tristana i Izoldy” Ryszarda Wagnera na scenach operowych Paryża (1899–1949)
A Half-Century of Richard Wagner’s ‘Tristan and Isolde’ on Parisian Opera Stages (1899–1949)

Autorzy:

Mrozowicki, Michał Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/25806620.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

recepcja Wagnera we Francji
Tristan i Izolda
historia opery
Wagner reception in France
Tristan and Isolde
history of the opera

Opis:

Artykuł opisuje historię paryskich przedstawień Tristana i Izoldy Wagnera, skupiając się na trzech okresach: Belle Epoque, dwudziestoleciu międzywojennym i latach czterdziestych XIX wieku. Autor przypomina obsady i recenzje prasowe głównych przedstawień tego muzycznego dramatu. Premiera Tristana w Operze Paryskiej odbyła się 14 grudnia 1904 roku pod dyrekcją Paula Taffanela. Wcześniej dzieło to wystawiane było w języku francuskim nie tylko za granicą – w Brukseli i Monte Carlo, w teatrach operowych prowincji francuskich, ale także w teatrach paryskich, Nouveau-Théâtre (w 1899) i Théâtre du Château-d'Eau (w 1902 r.) – z prywatnych inicjatyw Charlesa Lamoureux, Willy’ego Schütza i Alfreda Cortota. W okresie międzywojennym Tristana wystawiali w Paryżu – w latach dwudziestych XX wieku – artyści włoscy i holenderscy (pod dyrekcją Tullio Serafina i Alberta Van Raalte) oraz drugi paryski teatr operowy – Opéra-Comique (najpierw pod dyrekcją Désiré-Émile’a Inghelbrechta najpierw, a następnie pod rządami Alberta Wolffa). Po ponownym pojawieniu się Tristana i Izoldy w repertuarze Opery Paryskiej w 1930 r. doszło do niezwykłej rywalizacji dwóch paryskich teatrów operowych grających ten dramat w tym samym czasie. Wspomniane w artykule niezwykłe wykonania Tristana i Izoldy dali w Paryżu artyści niemieccy (lub austriaccy) pod dyrekcją Franza Schalka, Karla Elmendorffa, Leo Blecha, Franza von Hoesslina i oczywiście Wilhelma Furtwänglera w latach trzydziestych. Prawie 90 lat po tak zwanym „sezonie anglo-amerykańskim” w Théâtre des Champs-Élysées, Opera Paryska zapowiada siedem przedstawień prawdziwego anglo-amerykańskiego Tristana, które odbędą się w styczniu i lutym 2023 roku z udziałem amerykańskich i brytyjskich artystów w rolach głównych.
The paper describes the history of the Parisian performances of Wagner’s Tristan and Isolde focusing on these of the three periods: the Belle Epoque, the interwar period and the nineteen fourties. The author reminds the casts and the press reviews of the main spectacles of this musical drama. Tristan’s premiere at the Paris Opera took place on December 14th, 1904 conducted by Paul Taffanel. Earlier, this work had been executed in French, not only abroad – in Brussels and Monte Carlo, at the opera theatres in French provinces, but also in Parisian theatres, Nouveau-Théâtre (in 1899) and Théâtre du Château-d’Eau (in 1902) – due to private initiatives of Charles Lamoureux, Willy Schütz and Alfred Cortot. During the interwar period, Tristan was staged in Paris – in nineteen twentieth – by Italian and Dutch artists (under Tullio Serafin and Albert Van Raalte) and by the second Parisian opera theatre – the Opéra-Comique (under Désiré-Émile Inghelbrecht first, and under Albert Wolff next). After the reappearance of Tristan and Isolde in the Paris Opera’s repertoire in 1930 an unusual rivalry of the two Parisian opera theatres playing this drama in the same time took place. The remarkable performances of Tristan and Isolde – mentioned in the paper – were given in Paris by German (or Austrian) artists conducted by Franz Schalk, Karl Elmendorff, Leo Blech, Franz von Hoesslin and of course by Wilhelm Furtwängler in nineteen thirties. Almost 90 years after so called „Anglo-American Season” at the Théâtre des Champs-Élysées, the Paris Opera is announcing seven performances of the real Anglo-American Tristan to take place in January and February 2023, with the American and British artists in the principal roles.

Źródło:

Muzyka; 2022, 67, 4; 23-62
0027-5344
2720-7021

Pojawia się w:

Muzyka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 40.

Tytuł:

Przekład jako pole walki tradycji z nowoczesnością. Dopo il divorzio Grazii Deleddy w tłumaczeniu Wilhelminy Zyndram-Kościałkowskiej
A translation as the battlefield between the tradition and modernity. <i>Dopo il divorzio<i> by Grazia Deledda translated by Wilhelmina Zyndram-Kościałkowska

Autorzy:

Przybysz, Iwona

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/20449523.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

historia przekładu
krytyka przekładu
recepcja literatury włoskiej
tradycja literacka
history of translation
critics of translation
literary tradition
reception of Italian literature

Opis:

The article analyses strategies utilised by Wilhelmina Zyndram-Kościałkowska, a translator of the novel Dopo il divorzio by Grazia Deledda, to introduce Deledda’s works on the polish literary market. The text shows ways in which characteristics of Deledda’s works and Kościałkowska’s translation strategies serve to minimise the effect of foreignness and to present Deledda’s works as important argument in the polemics between the literary tradition and the modernity. In consequence, the Polish translation of Dopo il divorzio may be viewed as an act of an influence on a Polish literary system.

Źródło:

Colloquia Litteraria; 2023, 34, 1; 81-97
1896-3455

Pojawia się w:

Colloquia Litteraria

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 41.

Tytuł:

Dziewiętnastowieczne edycje literatury staropolskiej a światopogląd polskiego modernizmu. Rekonesans
Nineteenth-century editions of Old Polish literature and the worldview of Polish modernism. A reconnaissance

Autorzy:

Kacprzak, Marta M

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/967380.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

Old Polish literature – reception
editing – history
story of the book – nineteenth century
literatura staropolska – recepcja
edytorstwo – historia
historia książki – xix wiek

Opis:

1890–1918 was a time of intensive development of editorial works on literary texts, continuing workshop and ideological explorations in publishing work that started in the early nineteenth century. Chief editorial tasks and objectives were defined, principles were developed and a growing number of new editions of Old Polish works were made available. Did introducing them into readership and social awareness contributed to changing the outlook of the modernist era? Did historical phenomena, national traditions and myths found in traditional Polish literary works became a component of the modernist worldview thanks to those editions? The article is an invitation to examine an important aspect of publishing movement of 1890–1918, arguing that finding an answer to the question about the place of editions of Old Polish literature in the cultural and literary life as well as intellectual and artistic profile of Polish modernism may contribute to its specificity being recognised within European culture.

Źródło:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2016, 33, 3
1505-9057
2353-1908

Pojawia się w:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 42.

Tytuł:

Inkluzje spraw polityczno-społecznych i światopoglądowych w badaniach z zakresu historii sztuki średniowiecznej. Studia przypadku
Inclusions of socio-political matters and matters considered in terms of outlook in the medieval art history research. Case studies

Autorzy:

Waszak, Przemysław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2195288.pdf

Data publikacji:

2016-12-31

Wydawca:

Wydawnictwo Adam Marszałek

Tematy:

historia sztuki
średniowiecze
sztuka
recepcja
sztuka a polityka
historia sztuki a polityka
interpretacje
art history
Middle Ages
art
reception
art and politics
art history and politics
interpretations

Opis:

Medieval art frequently had political functions. After depicting the scope of political aspects and an example of political thoughts in Ottonian illuminated manuscripts there is an analysis of perspectives on medieval art. For example, point of view at Romanesque architecture can be marked in terms of outlook typical for a particular period. All the more important is the large-scale recent research on Romanesque architecture in Poland. There are attempts at demythologization of art and attempts to free the approach to art from ideology. Two different examples of well-known Gothic equestrian statues were discussed. Approaches to both sculptures and reception of them became politicized. The aim of discussions in this article was to point the political aspects in approach to works of art and in analyses of them. One of the conclusions is that the changing within the space of time political factor should be in many cases taken into consideration. In addition to that, the works of art should always be treated first of all as aesthetic, artistic objects.
Sztuka średniowieczna nierzadko pełniła funkcje polityczne. Po nakreśleniu zakresu i przykładu aspektów politycznych w iluminatorstwie ottońskim następuje analiza ujęć sztuki średniowiecznej. Podejście do architektury romańskiej może być nacechowane światopoglądem charakterystycznym dla danej epoki. Tym ważniejsze są szeroko zakrojone, przeprowadzane badania obejmujące architekturę romańską w Polsce. Podejmowane są próby demitologizacji sztuki i odideologizowania podejścia do niej. Omówiono dwa odmienne przykłady upolitycznienia odbioru dwóch bardzo znanych gotyckich statui. Rozważania, których celem było wskazanie aspektów politycznych w podejściu do dzieł sztuki w ich analizach, prowadzą do wniosku o konieczności uwzględniania zmiennego czynnika politycznego, ale też zwracania uwagi na dzieła sztuki po prostu jako obiekty artystyczne.

Źródło:

Świat Idei i Polityki; 2016, 15; 477-491
1643-8442

Pojawia się w:

Świat Idei i Polityki

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 43.

Tytuł:

O Feliksie Konecznym uwag kilka
A few remarks on Feliks Koneczny

Autorzy:

Skoczyński, Jan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2233266.pdf

Data publikacji:

2022-12-22

Wydawca:

Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego

Tematy:

Feliks Koneczny
cywilizacja łacińska
nauka o wielości cywilizacji
historia
współczesna recepcja
Latin civilization
science of the plurality of civilizations
history
contemporary reception

Opis:

Tekst dotyczy recepcji dorobku Feliksa Konecznego w ciągu ostatniego ponad półwiecza. Myśl tego niekwestionowanego historyka i teoretyka cywilizacji nie miała warunków do recepcji sine ira et studio. Najpierw była przemilczana jako „reakcyjna”; aktualnie usiłuje się jej nadać wymiar ideologiczny – w duchu międzywojennej Narodowej Demokracji. Brak krytycznego wydania pism Konecznego, ograniczanie się do ich przedruków nie sprzyja ukazaniu tego, co oryginalne i ponadczasowe u myśliciela rodem z Galicji.
The text deals with the reception of Feliks Koneczny’s oeuvre over more than the last half a century. The thought of this undisputed historian and theorist of civilisation has not had the conditions for proper reception sine ira et studio. At first, it was passed over in silence as ‘reactionary’; at present, attempts are being made to give it an ideological dimension – in the spirit of inter-war National Democracy. The lack of a critical edition of Koneczny’s writings and mere access to reprints is not conducive to showing what is original and timeless in the thinker from Galicia.

Źródło:

Galicja. Studia i materiały; 2022, 8: "Filozofia w Galicji III"; 57-72
2450-5854

Pojawia się w:

Galicja. Studia i materiały

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 44.

Tytuł:

Komedie Goldoniego w polskim oświeceniu: Aspekty metateatralne
Goldoni’s Comedies in the Polish Enlightenment: Metatheatrical Aspects

Autorzy:

Łukaszewicz, Justyna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/29520103.pdf

Data publikacji:

2016-09-30

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

teatr polski 1700-1800
Carlo Goldoni
recepcja Goldoniego
przekład
metateatr
historia dramatu
Polish theater 1700-1800
Goldoni's reception
translation
metatheater
drama history

Opis:

Wiele sztuk Carla Goldoniego ma cechy metateatralne. Autorka szuka motywu teatru w teatrze i autorefleksyjności w pięciu zachowanych osiemnastowiecznych polskich przekładach komedii Goldoniego i porównuje je z włoskimi i francuskimi oryginałami: La moglie saggia (1752; Żona poczciwa, 1766), La vedova scaltra (1748; Panna rozumna, 1774), L'avvocato veneziano (1749/1750; Mecenas poczciwy, 1779), L'amante militare (1751; Miłość żołnierska, 1781) i Le Bourru bienfaisant (1771; Dziwak dobroczynny, 1785). Dokładna analiza pokazuje, że w polskich wersjach słownictwo związane z teatrem pojawia się rzadziej niż w oryginalnych sztukach; zarazem jednak polscy tłumacze mają wyraźną tendencję do wymieniania tytułu komedii w replice zamykającej sztukę, co jest podstawową formą jeu de miroirs. Tłumacze La moglie saggia i L'avvocato veneziano, którzy zgodnie z oświeceniową ideą unarodowionej adaptacji pozbawili sztuki Goldoniego praktycznie wszystkich obcych kulturowo elementów, ograniczyli także aspekty związane z tradycją komedii dell'arte. Jedynie Marianna Maliszewska w Miłości żołnierskiej zachowała imiona postaci kojarzonych z komedią dell’arte, podkreślając nawet metateatralne walory scen z Trufaldynem (Arlekin). Tłumacze ograniczyli rolę niektórych motywów metateatralnych, ale zachowali wszystkie sceny wykorzystujące mechanizm teatru w teatrze w Żonie poczciwej, Miłości żołnierskiej i Pannie rozumnej. Ostatnia z nich, najbardziej metateatralna ze sztuk Goldoniego przetłumaczonych przez ludzi oświecenia na język polski, nosi ślady pewnych zabiegów adaptacyjnych, mających zrekompensować utratę wiarygodnego kontekstu dla efektów metateatralnych, które w oryginale zapewniały wenecki karnawał i tradycja dell’arte, nieuchronnie utracone w wyniku zastąpienia oryginalnej oprawy polską.
More than a few plays by Carlo Goldoni have metatheatrical qualities. The article probes the presence of play within a play and self-reflexivity in five surviving eighteenth-century Polish translations of Goldoni’s comedies and compares them with the Italian and French originals: La moglie saggia (1752; Żona poczciwa, 1766), La vedova scaltra (1748; Panna rozumna, 1774), L’avvocato veneziano"(1749/1750; Mecenas poczciwy, 1779), L’amante militare (1751; Miłość żołnierska, 1781), and Le Bourru bienfaisant (1771; Dziwak dobroczynny, 1785). Close examination reveals that the Polish versions employ theatre-related vocabulary less frequently than it can be seen in the original plays; on the other hand, however, the Polish translators have a marked tendency to mention the title of the comedy in the concluding lines of the play, which is a basic form of jeu de miroirs. The translators of La moglie saggia and L’avvocato veneziano who, in keeping with the idea of domesticating adaptation advocated by the Enlightenment, stripped Goldoni’s plays of virtually all culturally foreign elements diminished the aspects related to the commedia dell’arte tradition as well. Only Marianna Maliszewska retained the names of stock characters associated with commedia dell’arte in her Miłość żołnierska, where she even laid stress on the metatheatrical qualities of the scenes with Trufaldyn (Arlecchino). The translators reduced the role of some metatheatrical motifs, but they kept intact all the scenes deploying the play-within-a-play device in Żona poczciwa, Miłość żołnierska, and "Panna rozumna. The last of those, being the most metatheatrical of Goldoni’s plays rendered in Polish by the Enlighteners, bears evidence of some adaptive devices meant to compensate for the loss of a plausible context for the metatheatrical effects that had been provided in the original by the Venetian carnival and the tradition of dell’arte, inevitably lost as a consequence of replacing the original setting with a Polish one.

Źródło:

Pamiętnik Teatralny; 2016, 65, 3; 103-116
0031-0522
2658-2899

Pojawia się w:

Pamiętnik Teatralny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 45.

Tytuł:

Doświadczenia wojny a ich znaczenie w edukacji młodych pokoleń (na przykładzie zbrodni ludobójstwa popełnionej w Wąskim Lesie 12 lutego 1940 roku)
Wartime Experiences and Their Role in the Education and Upbringing of Young Generations (on the Example of the Genocide Committed in Wąski Las on 12 February 1940)

Autorzy:

Józefów-Czerwińska, Bożena

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/40499949.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Akademia Ignatianum w Krakowie

Tematy:

recepcja międzypokoleniowa
wąski las
edukacja historyczna
edukacja w wartościach dla przyszłości
ludobójstwo
intergenerational reception
history education
peace education in values for the future
genocide

Opis:

CEL BADAŃ: Celem badania jest przedstawienie doświadczeń wojennych w odniesieniu do konkretnego kontekstu historycznego, który ma wartość edukacyjną i wychowawczą. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Główny problem niniejszego opracowania związany jest z pytaniem, jakie znaczenie ma przekazywanie przyszłym pokoleniom wiedzy o zbrodni ludobójstwa (dokonanej przez hitlerowców w Wąskim Lesie). Zastosowano metodologię badawczą wypracowaną w ramach projektów studiów memorialnych i etnohistorycznych. PROCES WYWODU: Omówiono zbrodnię ludobójstwa popełnioną przez nazistów w Wąskim Lesie, by na tym tle opisać mechanizmy prowadzące do eksterminacji ofiar, ale i rolę takich jednostek, które przeciwstawiały się złu. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Edukacja historyczna pomaga uświadomić młodym ludziom, jak ważne jest przeciwstawianie się złu dla dobra innych, ale także dla własnej przyszłości. WNIOSKI, INNOWACJE I REKOMENDACJE: Wiedza o zbrodniach i mechanizmach prowadzących do zła powinna być powodem głębokiej refleksji młodych ludzi, aby potrafili stawić czoła zagrożeniom współczesnego świata.
RESEARCH OBJECTIVE: The aim of the study is to present the war experiences in relation to a specific historical context that has educational and educational value. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The main problem of this study is related to the question of what is the importance of passing on the knowledge of the crime of genocide (committed by the Nazis in the Wąski Las) to future generations. The research methodology developed in the framework of memorial and ethnohistorical studies projects was applied. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: At first, the crimes of genocide committed by the Nazis in the Narrow Forest are presented. The mechanisms leading to violence and the importance that individuals who oppose the crimes can have are also described. RESEARCH RESULTS: History education helps to make young people aware of the importance of opposing evil for the sake of others, but also for their own future. CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS: Knowledge about crimes and mechanisms leading to evil should be a reason for deep reflection of young people, so that they can face the threats of the modern world.

Źródło:

Horyzonty Wychowania; 2022, 21, 59; 89-98
1643-9171
2391-9485

Pojawia się w:

Horyzonty Wychowania

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 46.

Tytuł:

„Uparte trwanie baroku” w recepcji wierszy Stanisława Barańczaka
‘The Stubborn Persistence of the Baroque’ in the receptions of Stanisław Barańczak’s poems

Autorzy:

Lisak-Gębala, Dobrawa

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1040901.pdf

Data publikacji:

2019-06-15

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Barańczak Stanisław – reception
baroque
Polish 20th-century poetry
Polish 21st-century poetry
metaphysical poetry
Polish literary history
analysis of literary studies discourse

Opis:

The article focuses on the functioning of the term ‘baroque’ in the reception of Stanisław Barańczak’s poems. The author takes into account the context of fashion for returning to the legacy of the baroque which became visible after 1956 in both poetry itself and in the discourse of both literary criticism and literary studies.

Źródło:

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2019, 36; 59-76
1233-8680
2450-4947

Pojawia się w:

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 47.

Tytuł:

Andrzej Walicki w oczach myślicieli rosyjskich: o. Gieorgij Fłorowski i inni
Andrzej Walicki in the eyes of Russian thinkers: Fr. Georges Florovsky and others

Autorzy:

Obolevitch, Teresa

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/15033033.pdf

Data publikacji:

2021

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN

Tematy:

G. Florovsky
historiosophy
history of ideas
neopatristic synthesis
reception of Russian thought
A. Walicki
G. Fłorowski
historia idei
historiozofia
recepcja myśli rosyjskiej
synteza neopatrystyczna

Opis:

Artykuł jest poświęcony przedstawieniu filozoficznych kontaktów Andrzeja Walickiego ze współczesnymi mu filozofami rosyjskimi. Na podstawie już opublikowanych tekstów, jak też archiwalnej korespondencji pokrótce ukazano relacje Walickiego z Sergiuszem Hessenem i Dymitrem Czyżewskim, a szczególnie z o. Gieorgijem Fłorowskim. Początek znajomości Walickiego z o. Fłorowskim datuje się na 1960 r. Polski i rosyjski myśliciel dyskutowali na temat historiozofii, dziejów filozofii rosyjskiej, a nawet teologii. Pomimo odmiennych perspektyw (Fłorowski był założycielem tzw. syntezy neopatrystycznej, która miała dla Walickiego wyłącznie historyczne znaczenie), obydwaj odegrali znaczną rolę w popularyzacji myśli rosyjskiej na Zachodzie, zwłaszcza w USA.

Źródło:

Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2021, 2; 113-125
1230-1493

Pojawia się w:

Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 48.

Tytuł:

Быліцы, расказы Навума Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча: творчая гісторыя і супярэчнасці ідэйна-мастацкай інтэрпрэтацыі
„Opowieści, historie Nauma” Wincenta Dunina-Marcinkiewicza: historia twórcza i sprzeczności interpretacji ideologicznej i artystycznej

Autorzy:

Zaprudski, Ihar

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/32222668.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej

Tematy:

creative history
tales
travel
reception
interpretation
composition
historia utworu literackiego
opowieść
gatunek podróżniczy
recepcja
interpretacja
kompozycja
творчая гісторыя
быліца
жанр падарожжа
рэцэпцыя
інтэрпрэтацыя
кампазіцыя

Opis:

Artykuł został poświęcony historii, pierwszemu wydaniu w 1946 r. oraz recepcji w białoruskich studiach literackich Opowieści, opowiadań Nauma (1857) Wincentego Dunina-Marcinkiewicza – ostatniego (szóstego) z cyklu dzieł poetyckich pisarza w języku białoruskim. W latach 50. XIX w. w wielojęzycznej literaturze Białorusi szczególną popularność zyskał gatunek podróżniczy, jednocześnie toczyły się mające wpływ na treść i formę Opowieści… dyskusje o tworzeniu literatury „podręcznej” dla ludu. Utwór cechował eksperymentalizm, wielopoziomowość, odrzucenie a priori metody etnograficznej, związek z aktualnymi problemami społeczno-politycznymi epoki, wprowadzenie wizerunku nowego bohatera pochodzącego z ludu, a także – antynomia swój / obcy oraz złożona kompozycja składająca się z dwóch samodzielnych części Zła żona i Chalimon. Znani krajowi literaturoznawcy podjęli szereg dyskusji dotyczących między innymi światopoglądu Dunina-Marcinkiewicza, aktualności tematu jego utworu, specyfiki gatunkowej dzieła, jego poetyki oraz odrębności kompozycyjnej. W latach 30. XX w., na podstawie fałszywych przesłanek socjologicznych W. Dunin-Marcinkiewicz został zaliczony do kategorii pisarzy reakcyjnych, natomiast Opowieści... zakwalifikowane jako dzieło kłamliwe, nasycone iluzjami do caratu. Autor artykułu opisuje rolę białoruskich badaczy drugiej połowy XX – początku XXI w. w procesie obalania mitów opartych na prymitywnych schematach interpretacyjnych, ponadto określa znaczenie utworu w procesie ewolucji artystycznej autora i historii rodzimej litertury pięknej.
The article is devoted to the creative history, the circumstances of the first publication in 1946 and turns of reception in Belarusian literary criticism of Bylicy, raskazy Navuma (Tales, Stories of Navum) (1857) by Vincent Dunin-Marcinkievich, the last (sixth) in the cycle of Belarusian epic poems of the writer. In the 1850s the genre of travel became especially popular in multilingual Belarusian literature, there were discussions about the creation of written literature for people, which influenced on the content and form of Bylicy, raskazy Navuma. Experimentalism, complexity, the fundamental denial of orientation on artistic ethnography, the connection of issues with the current socio-political questions of the epoch, the image of a new hero-peasant, a distinctive representative of the Homeland, the opposition of local / foreign, complicated composition with two independent components Zlaja žonka (Angry wife) and Chalimon na karanacyi (Khalimon at the coronation) became dominant and artistically important methods of achieving expected reader’s impression. The peculiarities of the author's worldview, the relevance of topics, specifics of the genre, compositional distinctiveness and poetics have become the cause of debatable aspects in the ideological and artistic interpretation of the work by well-known domestic literary critics. In the 1930s, according to vulgar sociological assessments V. Dunin-Marcinkievich was characterized as reactionary writer-slave, Bylicy… was qualified as a contradictory work and full of tsarist illusions. The role of Belarusian researchers of the second half of the 20th – early 21st centuries has been traced in denying the primitive interpretive schemes of vulgarizers. The significance of Bylicy… in the process of the author’s creative evolution and in the history of national beautiful writing is clarified.
Артыкул прысвечаны творчай гісторыі, акалічнасцям першай публікацыі ў 1946 г. і перыпетыям рэцэпцыі ў беларускім літаратуразнаўстве Быліцаў, расказаў Навума (1857) Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча, апошняга (шостага) у цыкле беларускамоўных твораў паэтычнага эпасу пісьменніка. У 1850-я гады жанр “падарожжа” набыў асаблівую папулярнасць у шматмоўнай літаратуры Беларусі, вяліся дыскусіі пра стварэнне „кніжнай” літаратуры для народа, што паўплывала на змест і форму Быліцаў… Эксперыментальнасць, шматпланавасць, прынцыповае адмаўленне ад арыентацыі на мастацкі этнаграфізм адлюстравання, сувязь праблематыкі з актуальнымі грамадска-палітычнымі пытаннямі эпохі, вобраз новага героя-селяніна, адметнага рэпрэзентанта радзімы, проціпастаўленне свой/чужы, ускладненая кампазіцыя з двухчасткавых самастойных кампанентаў Злая жонка і Халімон на каранацыі сталі дамінантнымі і па-мастацку важнымі прыёмамі дасягнення чаканага чытацкага ўражання. Асаблівасці светапогляду аўтара, актуальнасць тэматыкі, жанравая спецыфіка, кампазіцыйная адметнасць і паэтыка сталі прычынай дыскусійных аспектаў у ідэйна-мастацкай інтэрпрэтацыі твора вядомымі айчыннымі літаратуразнаўцамі. У 1930-я гады паводле вульгарна-сацыялагічных ацэнак В. Дунін-Марцінкевіч быў залічаны да катэгорыі рэакцыйных пісьменнікаў-прыгоннікаў, Быліцы… кваліфікаваліся як твор супярэчлівы і насычаны царысцкімі ілюзіямі. У артыкуле прасочана роля беларускіх даследчыкаў другой паловы ХХ – пачатку ХХІ стст. у адмаўленні прымітыўных інтэрпрэтацыйных схем вульгарызатараў. Удакладняецца значэнне Быліцаў… у працэсе творчай эвалюцыі аўтара і гісторыі айчыннага прыгожага пісьменства.

Źródło:

Studia Białorutenistyczne; 2022, 16; 87-114
1898-0457

Pojawia się w:

Studia Białorutenistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 49.

Tytuł:

Książka rękopiśmienna w życiu społeczeństwa w Wielkim Księstwie Litewskim w XIV – połowie XVI wieku

Autorzy:

Cicėnienė, Rima

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/690159.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie

Tematy:

książka rękopiśmienna
Wielkie Księstwo Litewskie
recepcja książki
społeczeństwo
historia książki
Manuscript book
Grand Duchy of Lithuania
reception of the book
society
history of the book

Opis:

Celem artykułu jest analiza znaczenia recepcji książki rękopiśmiennej w Wielkim Księstwie Litewskim. Przedstawiono pogląd społeczeństwa na książkę oraz na zmianę jej znaczenia na podstawie ówczesnych źródeł: rękopiśmiennych książek, dokumentów archiwalnych oraz dzieł sztuki z tego czasu. Badania wykazały, że książka zaczęła zaspokajać potrzeby służbowe, społeczne i osobiste społeczeństwa. W miarę zwiększenia się liczby egzemplarzy oraz zbiorów zmieniało się społeczeństwo WKL oraz jego stosunek do książki. Jeśli w najwcześniejszym analizowanym okresie kodeks był rozumiany jako statyczny, sakralny, jednolity przedmiot, na który człowiek ma mały wpływ, to od XV w. możemy mówić o książce jak o przedmiocie ruchomym, zmiennym i w dużej mierze zależnym od człowieka bezpośrednio związanego z książką. Książki migrowały w przestrzeni geograficznej i mieszkalnej, ich istnienie nabrało wymiaru czasowego. Na początku XVI w. zmienił się stosunek do książki jako do jednostki. Pojęcie kodeksu jako jednostki fizycznie łączącej poszczególne dzieła (książki) zostało zastąpione pojęciem kodeksu jako spójnej jednostki (nowego dzieła) posiadającej wspólne elementy wewnętrzne i zewnętrzne.
The aim of the article – is to analyze changes in the society’s view on the manuscript book and the reception of it. In order to realize this aim, it is planned to investigate the way in which society was manifested reception of the book and how it is reflected in the sources of the time. Manuscript books, archival sources and objects of art were used as the sources in the research. It is established that the book satisfied official, social and personal needs of the society of that time. As books and collections became increasingly numerous and the relationship with books diversified, the idea of the book in the GDL’s society also underwent a change. If during the early stage of the studied period a book was understood as a static and uniform sacral object, little influenced by man, from the XVth century it was considered to be a mobile, mutable object much affected by persons directly connected with the book. Codices migrated both in the geographical and living space. In the early XVIth century the concept of a book as a unit underwent a change. The concept of a codex as an object that physically joined separate works (books, liber) was replaced by the idea of a codex as an integral unit (a new work) possessing unifying internal and external elements of a book.

Źródło:

Rocznik Lituanistyczny; 2015, 1
2450-8454
2450-8446

Pojawia się w:

Rocznik Lituanistyczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 50.

Tytuł:

Cyprian Norwid w „Nowej Reformie”. Nieznane dicta
Cyprian Norwid in “Nowa Reforma”. Unknown dicta

Autorzy:

Dambek-Giallelis, Zofia

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2117312.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

recepcja
Cyprian Norwid
Mieczysław Pawlikowski
historia literatury XIX w.
czasopiśmiennictwo XIX w.
dzienniki
reception
history of 19th-century literature
19th-century periodicals
diaries

Opis:

W artykule zostały przedstawione dwa nieznane dotąd w literaturze przedmiotu felietony z „Nowej Reformy”, zawierające wzmianki o Norwidzie oraz cytaty pochodzące z rozmów z nim. Oba teksty są najprawdopodobniej autorstwa Mieczysława Pawlikowskiego. Autorka zwróciła uwagę na zbieżność pewnych idei eksponowanych przez autora (autorów) z poglądami samego Norwida. Pracę kończy postulat dotyczący zbadania związków ideowo-estetycznych środowiska skupionego wokół krakowskiego „Kraju” i „Nowej Reformy” z myślą Norwida.
This contribution presents two feature articles from “Nowa Reforma” which are unknown in the literature of the subject and which contain references to Norwid and quotes from conversations with him. Both texts are most likely authored by Mieczysław Pawlikowski. The author drew attention to the convergence of certain ideas proposed by the author(s) with the views of Norwid himself. The article ends with a postulate to examine the ideological and aesthetic relationships of the group centred around Krakow-based periodicals “Kraj” and “Nowa Reforma” with Norwid’sthought.

Źródło:

Studia Norwidiana; 2018, 36; 251-260
0860-0562

Pojawia się w:

Studia Norwidiana

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce