Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "rebus sic stantibus" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Kodeks cywilny austriacki (ABGB) a wykonanie zobowiązań pieniężnych w II Rzeczypospolitej
    The Austrian Civil Code (ABGB) and the performance of monetary liabilities in the Second Republic of Poland
    Autorzy:
    Jastrzębski, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/926050.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    Austrian Civil Code (ABGB)
    inflation
    valorisation
    the rebus sic stantibus clause
    austriacki kodeks cywilny (ABGB)
    inflacja
    waloryzacja
    klauzula rebus sic stantibus
    Opis:
    The article concerns the application of the Austrian Civil Code (ABGB) in the period of the Second Republic of Poland. The paper has three sections: preliminary issues; ABGB and case law; and final conclusions. The first section refers to the application of the Austrian Civil Code during the First World War, when a dramatic drop in purchasing power of the circulating Austrian currency took place in the region of Galicia. The second section discusses the then jurisprudence, based on the Civil Code of Austria (ABGB), which displayed a valorisation trend, despite the prevailing principle of monetary nominalism. In particular, the prevalent theory of private law and, in particular, the theories of F. Zoll, had a great impact on the subsequent fate of Polish valorisation regulations after the First World War. This primarily regards the regulation of the President of the Republic dated 14 May 1924 on the recalculation of private legal obligations named after its principal designer – lex Zoll, including a subsequent regulation contained in the regulation of the President of the Republic of Poland of 27 October 1933 called the Code of Obligations, including in art. 269 the rebus sic stantibus clause. In the last section, the author draws attention to the impact of ABGB, and specifically eminent jurists from Galicia, such as E. Till, F. Zoll, and K. Przybyłowski, on subsequent regulations, including directions in theory of law – the school of “free law” (Freirecht) or the school of “free scientific exploration”. It is worth noting that modern private law arrangements introduced in the 1990s to the Polish Civil Code of 1964, in the form of a rebus sic stantibus clause, have their source in the inflationary experiences after the First World War and Polish jurisprudence based precisely on the Civil Code of Austria (ABGB).
    Źródło:
    Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2013, 6, 3; 67-276
    2084-4115
    2084-4131
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Smart kontrakty a klauzula rebus sic stantibus
    Autorzy:
    Skalski, Szymon
    Kaszubowski, Maksymilian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2207127.pdf
    Data publikacji:
    2022-08-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
    Tematy:
    blockchain
    smart kontrakt
    rebus sic stantibus
    immutability
    zgodność z prawem
    dopuszczalność smart kontraktów
    Opis:
    Smart kontrakt jako jedna z najistotniejszych prób zastąpienia klasycznego reżimu kontraktowego poprzez zastosowanie, m.in. technologii blockchain, musi być analizowana pod kątem zgodności z powszechnie obowiązującym prawem. W artykule omówiono szczegółową zależność, pojawiającą się na tle coraz szerszego wykorzystania smart kontraktów w obrocie, jaką jest problematyka niezmienności łańcucha bloków i jej konsekwencje dla klauzuli rebus sic stantibus. Omówione zostaną ogólne zagadnienia stosowania klauzuli oraz mechanizmy prawne pozwalające na zapewnienie zgodności z prawem omawianych rozwiązań.
    Źródło:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2022, 11, 5; 118-131
    2299-5749
    Pojawia się w:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Klauzula rebus sic stantibus w prawie traktatów z perspektywy historycznej
    The Rebus sic stantibus Clause in the Law of Treaties from a Historical Perspective
    Autorzy:
    Szymański, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/621194.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    treaty, clause of rebus sic stantibus, fundamental change of circumstances, the termination of treaty.
    Opis:
    The clause of rebus sic stantibus is a principle in customary international law providing that where there has been a fundamental change of circumstances since an agreement was concluded, a party to that agreement may withdraw from or terminate it. It is justi- fied by the fact that some treaties may remain in force for long periods of time, during which fundamental changes might have occurred. Such changes might encourage one of the parties to adopt drastic measures in the face of general refusal to accept an al- teration in the terms of the treaty. However, this doctrine has been criticized on the grounds that, having regard to the absence of any system for compulsory jurisdiction in the international law, it could operate as a discrupting influence upon the binding force of obligations undertaken by states. It might be used to justify withdrawal from treaties on rather tenuous grounds. The modern approach is to admit the existence of the doctrine, but severely re- strict its scope. The International Court in the Fisheries Jurisdiction case declared that: “[i]nternational law admits that a fundamental change in the circumstances which de- termined the parties to accept a treaty, if it has resulted in a radical transformation of the extent of the obligations imposed by it, may, under certain conditions, afford the party affected a ground for invoking the termination or suspension of the treaty”. Before the doctrine may be applied, the Court continued, it is necessary that such changes “must have increased the burden of the obligations to be executed to the extent of rendering the performance something essentially different from the originally under- taken”. The doctrine of rebus sic stantibus was examined in the Gabčikovo-Nagymaros Project case too, where the International Court concluded that: “The changed circumstances advanced by Hungary are, in the Court’s View, not of such a nature, either individually or collectively, that their effect what radically transform the extent of the obligations still to be performed in order to accomplish the Project. A fundamental change of circumstances must have been unforeseen; the existence of the circumstances at the time of the Treaty’s conclusion must have constituted an essential basis of the consent of the parties to be bound by the Treaty. The negative and conditional wording of article 62 of the Vienna Convention on the Law of Treaties is a clear indication moreover that the stability of treaty relations requires that the plea of fundamental change of circumstances should be applied only in exceptional cases”.
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Iuridica; 2013, 12; 353-380
    1732-9132
    2719-9991
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bank loans denominated and indexed to foreign currency ‒ a Polish, Ukrainian or Europe-Wide problem?
    Autorzy:
    Krzysztof, Koźmiński,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/903045.pdf
    Data publikacji:
    2017-11-20
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    bank
    mortgage denominated/indexed to foreign currency
    exchange
    freedom of contract
    rebus sic stantibus
    consumer rights
    abusive clauses
    Opis:
    The institution of a bank mortgage denominated/indexed to foreign currency (referred to generally and not very precisely as “foreign currency loan” or “loan adjusted to foreign currency”) is an instrument commonly used by a broad group of citizens of European states for acquiring capital with a view to purchasing a housing unit. Until recently, such loans were popular not only in Poland and other countries belonging to the so-called “New Union” (those whose accession took place within the last decade or so: Czech Republic, Slovakia, Romania, Hungary and Croatia), Austria, Spain, Italy, Portugal, but also outside of the borders of the Union: in Russia, Serbia and Ukraine (however, one difference was the currency in which obligations were evaluated – whilst loans in EU countries were dominated by the Swiss Franc, Ukrainian lendees more frequently relied upon loans “adjusted” to the U.S. dollar). Regardless of differences persisting in legislative regimes, peculiarities of national legal systems and local economic and social conditions, in all those countries doubts have arisen whether a drastic change in currency rate (which results in an obligation to pay off a loan on conditions much less attractive than beforehand) constitutes a legally relevant circumstance that could permit one to release oneself from having to perform one’s contractual duties or, at least, facilitate granting some relief in fulfilling increasingly more onerous obligations towards banks. To discuss the permissibility and legal aspects of foreign currency loan contracts is complicated not only from the juridical point of view, but is also of interest to society, politics and economics. Still, the problem attracts strong emotions, particularly among lendees who took out a foreign currency loan and now feel deceived due to a change of the currency rate. The lendees and their organizations often expect involvement, particularly from EU bodies, where, in their estimation, domestic authorities have failed or “succumbed to the banking lobby”. Unfortunately, having observed the course of events over the last several years, one may surmise that the low number of judgments in cases concerning denominated bank loans, and especially the sceptical approach of the Court of Justice, have generated a lot of disappointment.
    Źródło:
    Studia Iuridica; 2017, 71; 117-135
    0137-4346
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zmiany kursu franka szwajcarskiego a sytuacja prawna kredytobiorców – wybrane zagadnienia
    Changes of the currency rate of CHF and legal position of the borrowers – selected issues
    Autorzy:
    Lackoroński, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2223413.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Kancelaria Sejmu. Biuro Analiz Sejmowych
    Tematy:
    unfair business-to-consumer commercial practice
    loan denominated in CHF
    CHF
    the rebus sic stantibus clause
    judicial valorisation
    Opis:
    In January 2015 the Swiss National Bank took the decision to stop keeping the exchange rate of CHF into EUR at the minimum level. Since that, the exchange rate of CHF has been changed and grown up significantly. As in many loan agreements in Poland the amount of loan is denominated in CHF, its exchange rate fluctuations are phenomenon which is subject of interest and research not only from economic, but also from legal point of view. It is to underline that many of the loans denominated in CHF are long-term housing loans. The reason for many of the housing loans in Poland are denominated in CHF was their better availability especially for the people who wanted to acquire the first flat. In this article the impact of the exchange rate of CHF fluctuations on legal position of the borrowers is considered especially in the light of provisions of the Polish Civil Code (art. 3571 – the rebus sic stantibus clause; art. 3581 § 3 – the court-declared valorisation; art. 82–88 – defects in declaration of intent) and the bill on prevention of unfair business-to-consumer commercial practices.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze BAS; 2015, 1(45); 38-68
    1896-9852
    2082-064X
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze BAS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Możliwość wykorzystania klauzuli rebus sic stantibus dla ochrony stron stosunków zobowiązaniowych dotkniętych skutkami pandemii wirusa SARS-COV-2
    Autorzy:
    Barylska, Michalina
    Deka, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2034065.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    stan epidemii
    zmiana sposobu wykonania zobowiązania
    rozwiązanie umowy
    sądowa modyfikacja stosunku prawnego
    klauzula rebus sic stantibus
    state of epidemic
    change to the manner of performance of an obligation
    contract termination
    judicial modification of a legal relationship
    rebus sic stantibus clause
    Opis:
    Artykuł podejmuje problem stosowania klauzuli rebus sic stantibus, wyrażonej w art. 357(1) k.c., w związku z wprowadzeniem przez Ministra Zdrowia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanu zagrożenia epidemicznego, a następnie stanu epidemii wirusa SARS-CoV-2. Celem niniejszego artykułu jest ustalenie, czy dopuszczalne jest zastosowanie klauzuli w celu łagodzenia skutków pandemii, które dotykają strony stosunków zobowiązaniowych oraz w stosunku do jakich umów klauzula znajdzie zastosowanie. Autorzy analizują, w jakich okolicznościach możliwe jest zwrócenie się do sądu z żądaniem oznaczenia sposobu wykonania zobowiązania, zmiany wysokości świadczenia czy orzeczenia o rozwiązaniu umowy. Zwrócono także uwagę na konieczność ścisłej wykładni normy z art. 357(1) k.c. W artykule zaprezentowano pogląd, że na efektywność klauzuli rebus sic stantibus może wpłynąć dopuszczenie możliwości formułowania zarzutu na podstawie art. 357(1) k.c.
    This article deals with the problem of application of rebus sic stantibus clause, set forth in Art. 357(1) of the Civil Code, in conjunction with announcing by the Minister of Health a state of epidemiological emergency in the territory of the Republic of Poland, and, subsequently, the state of SARS-CoV-2 epidemic. This article aims to determine whether it is permissible to apply the foregoing clause in order to mitigate the effects of the pandemic that may affect a party to contractual relationships and also in relation to which contracts the foregoing clause shall be applicable. The authors analyse, under what circumstances it shall be possible to apply to a court the amount of performance or with a motion to terminate a contract. Attention was drawn to the necessity to have a narrow interpretation of the norm set forth in Art. 357(1) of the Civil Code. An opinion has been presented in this article that the effectiveness of rebus sic stantibus clause may be affected by an admissibility to formulate a claim in pursuance of Art. 357(1) of the Civil Code. of law with a motion to determine a manner of performing anobligation, with a motion to change the amount of performance or with a motion to terminate a contract. Attention was drawn to the necessity to have a narrow interpretation of the norm set forth in Art. 357(1) of the Civil Code. An opinion has been presented in this article that the effectiveness of rebus sic stantibus clause may be affected by an admissibility to formulate a claim in pursuance of Art. 357(1) of the Civil Code.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2021, 97; 143-156
    0208-6069
    2450-2782
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Klauzula rebus sic stantibus (art. 269 kodeksu zobowiązań) w warunkach okupacji niemieckiej w Generalnym Gubernatorstwie w świetle tez prawnych polskich (nieniemieckich) sądów
    Rebus sic stantibus Clause (Article 269 Code of Obligations) in the Conditions of the German Occupation in the General Government. The Perspective of the Polish (Non-German) Courts Legal Theses
    Autorzy:
    Mielnik, Hubert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27308700.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    civil law
    rebus sic stantibus
    General Government
    World War II
    Code of Obligations
    prawo cywilne
    Generalne Gubernatorstwo
    II wojna światowa
    kodeks zobowiązań
    Opis:
    Celem artykułu jest zbadanie, w jaki sposób interpretowana była klauzula rebus sic stantibus (art. 269 kodeksu zobowiązań) przez sądy polskie (nieniemieckie) w Generalnym Gubernatorstwie. Przebadane zostaną tezy prawne, wydawane przez te sądy, które stanowiły instytucję ujednolicającą orzecznictwo, wobec likwidacji Sądu Najwyższego w Generalnym Gubernatorstwie. Okres wojny i okupacji były nadzwyczajną sytuacją, która niewątpliwie wpływała na stosunki umowne pomiędzy stronami. Polski ustawodawca w kodeksie zobowiązań z 1933 r. wprowadził klauzulę rebus sic stantibus, która pozwalała na sądową ingerencję w stosunki umowne, w trakcie wystąpienia nadzwyczajnych wypadków. Interesujące jest, w jaki sposób, w porządku prawnym Generalnego Gubernatorstwa reagowano na te okoliczności. W pracy wykorzystano źródła archiwalne, w których odnaleziono tezy prawne sądów polskich (nieniemieckich) dotyczące problematyki artykułu. Tezy prawne nie były oficjalnie publikowane, stąd konieczność wyselekcjonowania i opracowania materiału archiwalnego. Przedstawiono także przegląd najważniejszej literatury dogmatyczno-prawnej i historyczno-prawnej dotyczącej problematyki klauzuli rebus sic stantibus. Przeanalizowano odnalezione orzeczenia sądowe dotyczące art. 269 kodeksu zobowiązań, pod kątem rodzajów zobowiązań, do których stosowana była omawiana klauzula, kolejnym omówionym problemem, będzie kwestia tego, czy sądy polskie (nieniemieckie) odnosiły się do warunków zastosowania przepisu art. 269 kodeksu zobowiązań, w tym tych wypracowanych przez przedwojenne orzecznictwo i doktrynę. Problemem jest, co w warunkach okupacyjnych, w świetle orzecznictwa, oznaczało „nadzwyczajne wypadki”, czy sądy interpretowały to pojęcie niedookreślone w sposób ścieśniający, czy rozszerzający. Hipoteza badawcza artykułu zakłada, że sądy polskie (nieniemieckie) w okresie okupacji niemieckiej stosowały klauzulę rebus sic stantibus wyłącznie po spełnieniu warunków określonych przez porządek prawny.
    The article aims to examine how the rebus sic stantibus clause (Article 269 of the Code of Obligations) was interpreted by Polish (non-German) courts in the General Government. The legal theses issued by these courts will be examined. It was an institution that was used to unify the jurisprudence, regarding the liquidation of the Supreme Court. The period of war and occupation was an extraordinary situation, that undoubtedly influenced the contractual relations between the parties. In the Code of obligations of 1933, the Polish legislator introduced the rebus sic stantibus clause, which allowed for judicial interference in contractual relations in the event of extraordinary accidents. It is interesting how the legal order of the General Government reacted to these circumstances. The paper uses archival sources, in which legal theses of Polish (non-German) courts, regarding the issue of the article, were found. Legal theses were not officially published, hence the need to select and develop archival material. A review of the most significant dogmatic-legal and historical-legal literature on the issue of the rebus sic stantibus clause is also presented in the paper. The next problem discussed will be whether Polish (non-German) courts complied with the conditions of application of Art. 269 of the Code of Obligations, including those developed by pre-war jurisprudence and doctrine. The problem is what, in the light of the jurisprudence, under the conditions of occupation, was meant by „extraordinary accidents”, whether the courts interpreted this notion narrowly or broadly. The research hypothesis of the article assumes that Polish (non-German) courts during the German occupation used the rebus sic stantibus clause only after meeting the conditions specified by the legal order.
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Iuridica; 2022, 21, 2; 245-268
    1732-9132
    2719-9991
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odpowiedzialność za opóźnienia w płatnościach w transakcjach handlowych w dobie pandemii wirusa SARS-CoV-2
    Autorzy:
    Kanarek-Równicka, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1788152.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-22
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    opóźnienia w płatnościach w transakcjach handlowych
    rebus sic stantibus
    pandemia SARS-CoV-2
    delays in payment in commercial transactions
    pandemy SARS-CoV-2
    Opis:
    Niniejsze opracowanie dotyczy odpowiedzialności dłużnika za opóźnienie w płatności w transakcjach handlowych, które powstało w wyniku pandemii wirusa SARS-CoV-2. Brak terminowej zapłaty za dostarczony towar lub usługę stanowi powszechne zjawisko, występujące z reguły z wyłącznej winy dłużnika. Ograniczenia funkcjonowania działalności gospodarczych, które wystąpiły na skutek epidemii nie pozostały obojętne także dla tych podmiotów, którzy dotychczas rzetelnie wykonywali swoje zobowiązania. Podmioty te poszukują rozwiązań, które pozwolą im uniknąć negatywnych konsekwencji finansowych związanych ze stanem zagrożenia. Przykładem takiego rozwiązania jest instytucja rebus sic stantibus. Celem artykułu jest dokonanie oceny czy możliwe jest zastosowanie klauzuli rebus sic stantibus do zmniejszenia finansowych dolegliwości dłużnika za powstałe i nieprzewidziane opóźnienia w płatnościach.   This study deals with the debtor’s liability for late payment in commercial transactions that arose as a result of the SARS-CoV-2 pandemic. Lack of timely payment for the goods or services delivered is a common phenomenon, usually due to the sole fault of the debtor. Restrictions on the functioning of economic activities that occurred as a result of the epidemic did not remain indifferent to those entities that have so far diligently fulfilled their obligations. These entities are looking for solutions that will allow tchem to avoid the negative financial consequences associated with the emergency. An example of such a solution is the institution rebus sic stantibus. The purpose of the article is to assess whether it is possible to use the rebus sic stantibus clause to reduce the debtor’s financial problems for arising and unforeseen delays in payments.
    This study deals with the debtor’s liability for late payment in commercial transactions that arose as a result of the SARS-CoV-2 pandemic. Lack of timely payment for the goods or services delivered is a common phenomenon, usually due to the sole fault of the debtor. Restrictions on the functioning of economic activities that occurred as a result of the epidemic did not remain indifferent to those entities that have so far diligently fulfilled their obligations. These entities are looking for solutions that will allow tchem to avoid the negative financial consequences associated with the emergency. An example of such a solution is the institution rebus sic stantibus. The purpose of the article is to assess whether it is possible to use the rebus sic stantibus clause to reduce the debtor’s financial problems for arising and unforeseen delays in payments.
    Źródło:
    Studia Prawnicze; 2021, 1 (223); 57-80
    0039-3312
    2719-4302
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    On (in)admissibility of unilateral withdrawal from the United Nations
    Autorzy:
    Pączek, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1364199.pdf
    Data publikacji:
    2018-09-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    wystąpienie z ONZ
    Karta Narodów Zjednoczonych
    prawo traktatów
    Indonezja
    prace przygotowawcze
    natura umowy międzynarodowej
    klauzula rebus sic
    stantibus
    : withdrawal from the UN
    Charter of the United Nations
    Law of Treaties
    Indonesia
    preparatory work
    nature of a treaty
    rebus sic stantibus clause
    Opis:
    This article aims to answer the question of the admissibility of withdrawal from the United Nations Organization. Since the Charter of the United Nations as a foundation act of the Organization does not contain any specific provisions in this regard, the author decides to refer to the general law of treaties and, based on it, to conduct a relevant analysis. Therefore, availing himself of the provisions of the Vienna Convention on the Law of Treaties, the author aims to demonstrate and characterize possible conditions which under customary international law allow the possibility of a unilateral withdrawal from a treaty. In the first place, the author refers to the intentions of the parties to the Charter of the United Nations at the time of its drafting and then to the nature of the treaty itself. As a result of the analysis, he comes to the conclusion that neither the intentions of the parties, nor the nature of the Charter of the United Nations can provide reasonable grounds for acknowledging the possibility of withdrawal from the UN as compliant with international law.
    Przedmiotem niniejszego artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie o legalność wystąpienia z Organizacji Narodów Zjednoczonych. W związku z tym, że Karta Narodów Zjednoczonych, jako akt założycielski Organizacji, nie zawiera odpowiednich postanowień w tym zakresie, autor postanawia odwołać się do ogólnych reguł prawa traktatów i na tej podstawie dokonać stosownej analizy. Posiłkując się regulacjami Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów, przybliża i charakteryzuje te przesłanki, które na gruncie prawa zwyczajowego pozwalają domniemywać istnienie możliwości jednostronnego wypowiedzenia umowy międzynarodowej. Autor odnosi się w pierwszej kolejności do intencji towarzyszących stronom Karty Narodów Zjednoczonych w momencie jej opracowywania, a następnie do natury wspomnianego traktatu. W następstwie poczynionych ustaleń dochodzi do wniosku, że ani zamiar stron wyrażony w trakcie prac przygotowawczych, ani natura Karty Narodów Zjednoczonych nie dają wystarczających podstaw do uznania, że akt wystąpienia z ONZ pozostaje w zgodzie z normami prawa międzynarodowego.
    Źródło:
    Ius Novum; 2018, 12, 3; 117-129
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Adaptation of Contracts to New Circumstances in Polish Law
    Autorzy:
    Pisuliński, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/519134.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Fundacja Utriusque Iuris
    Tematy:
    termination of contract
    amendment of contract
    change of circumstances
    clausula rebus sic stantibus
    unilateral change of contract
    contracts for a specific work
    tenancy contract
    lease contract
    mandate contract
    Opis:
    The aim of the article is to analyse selected issues relating to the statutory provisions and contrac- tual terms which allow to amend or terminate a contract in the event of a change in circumstances occurred after the conclusion of the contract. Many provisions of the Polish Civil Code1 grant in such a case one of the parties the right to unilaterally amend or ter- minate the contract by its declara- tion of will or a right to demand for a change or dissolving the contract by the court. The parties may also agree the specific terms in the con- tract which allow adopting their contractual relation to new cir- cumstances. If a party affected by change of circumstances exercises its right to modify the contract it should be considered a problem of how the interests of the other party should be protected.
    Źródło:
    Forum Prawnicze; 2019, 3 (53); 48-60
    2081-688X
    Pojawia się w:
    Forum Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies