Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "reason (logos)" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Zagadka Timajosa
    Autorzy:
    Grzybowski, Juliusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/600588.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Socrates
    Timaeus
    riddle
    myth (mythos)
    reason (logos)
    Sokrates
    Timajos
    zagadka
    mit (mythos)
    rozum (logos)
    Opis:
    This article focuses around the riddle, which Timaeus asks Socrates. I will therefore deal with troublesome absence of Socrates in troublesome dialogue of Plato’s. I will deal with a riddle and I will try to remember that the riddle is deadly dangerous, at least for those who deal with wisdom, and therefore perhaps especially for philosophers. I will evoke the fragment B 56 of Heraclitus, where we can hear the story about Homer’s death. Briefly: I will be wondering why Socrates is not dead after hearing riddle of Timaeus.
    Źródło:
    Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2016, 34 (3)
    1689-4286
    Pojawia się w:
    Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Historical and Theological Sources of Secularism and Secularisation
    Autorzy:
    Góźdź, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2088010.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-10
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    secularism
    secularization
    theology
    reason
    truth
    transcendence
    logos
    Opis:
    This article proposes a new way of approaching the roots of secularism and its outcome that is secularization. The fact that this phenomenon arises precisely in a Christian world, which ultimately leads to a complete emancipation of that what is worldly toward religion, profanum toward sacrum, is astonishing. The process of European secularism has its beginning in the 11th century, when the so-called dispute about reason was initiated resulting, in the next epochs of human history, in an intensifying departure from transcendence in favour of a secular interpretation of reality. What ensued is a fading away of the classical understanding of truth as a “compatibility of entities with intellect” (adaequatio rei et intellectus), that is compatibility of understanding and reality, replacing understanding with one’s own crafting of reality, making of a new society. An examination of the history of the European secularization can contribute to a rise of a new humanism, which rests upon reasonableness that originates at the deepest basis of the Logos.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2022, 40, 2; 359-373
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mathematics as a Way Towards the Creative Logos: Joseph Ratzinger/Benedict XVI’s Understanding of Scientificity
    Autorzy:
    Pagacz, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2134427.pdf
    Data publikacji:
    2022-05-28
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Benedykt XVI
    matematyka
    Logos
    rozum
    nauki ścisłe
    Benedict XVI
    mathematics
    reason
    science
    Opis:
    The article presents Joseph Ratzinger/Benedict XVI’s view on mathematics as a way towards the creative Logos, and at the same time shows the understanding of scientificity presented by the present Pope Emeritus. For Joseph Ratzinger/Benedict XVI, mathematics is not only a tool of empirical sciences. The Pope looks at mathematics as: (1) a product of human intelligence, which, when reflected upon more deeply, also (2) leads to wonder and amazement at the mathematical character of created nature. Joseph Ratzinger/Benedict XVI considers the latter phenomenon as a way that can lead one towards the creative Logos. In this way, he presents a view on mathematics that goes against the current approach, which often tends towards the self-limitation of reason, towards accepting as the criterion of scientificity only that what is a result of mere cooperation between mathematics and empirics. According to the Pope, it is not science that redeems humans; they are redeemed by Love, by the incarnate Logos. Joseph Ratzinger/Benedict XVI shows the primacy of creative Reason as the decisive and indelible foundation of Christian faith.
    Artykuł przedstawia spojrzenie Josepha Ratzingera/Benedykta XVI na matematykę jako drogę do stwórczego Logosu, a zarazem ukazuje rozumienie naukowości prezentowane przez obecnego papieża emeryta. Dla Josepha Ratzingera/Benedykta XVI matematyka nie jest tylko narzędziem nauk empirycznych. Papież patrzy na matematykę jako na wytwór ludzkiej inteligencji, który – poddany głębszej refleksji – prowadzi również do zdumienia i zdziwienia nad matematycznością przyrody. Tę ostatnią Joseph Ratzinger/Benedykt XVI uważa za drogę mogącą prowadzić człowieka do stwórczego Logosu. Tym samym prezentuje on spojrzenie na matematykę, które idzie na przekór nowożytnemu podejściu, często zmierzającemu do samoograniczenia się rozumu, do przyjmowania za kryterium naukowości tylko tego, co jest wynikiem współdziałania matematyki i empirii. Zdaniem papieża to nie nauka odkupuje człowieka; zostaje on odkupiony przez Miłość, przez Wcielony Logos. Joseph Ratzinger/Benedykt XVI ukazuje prymat stwórczego Rozumu jako rozstrzygającego i nieusuwalnego fundamentu chrześcijańskiej wiary.
    Źródło:
    Collectanea Theologica; 2022, 92, 2; 107-130
    0137-6985
    2720-1481
    Pojawia się w:
    Collectanea Theologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Renewed Christocentric Synthesis in Joseph Ratzinger’s Logos-centric Symphony
    Odnowiona synteza chrystocentryzmu w Logos-centrycznej symfonii Josepha Ratzingera
    Autorzy:
    Millare, Roland
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343723.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    Benedykt XVI
    Joseph Ratzinger
    wiara i rozum
    logos vs etos
    nowoczesność
    chrystologia duchowa
    misja teologii
    podejście chrystocentryczne
    prymat miłości
    Logos Wcielony
    Benedict XVI
    faith and reason
    logos vs ethos
    modernity
    spiritual Christology
    mission of theology
    Christocentric approach
    primacy of love
    Incarnate Logos
    Opis:
    This article aims to present Joseph Razinger’s Christocentric approach to the question of the relation between faith and reason. Modernity introduces the separation between faith and reason, which results in the limitation of reason and the subordination of logos to ethos. This disunity, however, between faith and reason and the primacy of the ethos over logos affects the nature and mission of theology. In contrast to the loss of the integrative harmony between faith and reason, Joseph Ratzinger argues for the distinction and unity between faith and reason built upon the primacy of logos and a Christocentric approach. The author also intends to prove that although Ratzinger describes his theology as “fragmentary” and “incomplete,” he has gifted the Church with a renewed theological symphony that flourishes only in conjunction with the gift of faith working in concert with reason. In Ratzinger’s view only faith can enable reason to overcome the self-imposed limitation developed by modern thinkers such as Immanuel Kant. Finally, the article will demonstrate that the crowning achievement of Joseph Ratzinger/Benedict XVI’s theology is the recognition of the primacy of love as embodied by the saints who are witnesses of the transformative power of knowing and loving Jesus, the Incarnate Logos.
    W niniejszym artykule przedstawiona zostanie kwestia relacji między wiarą a rozumem w ujęciu Josepha Ratzingera. Nowoczesność wprowadza rozdział między wiarą a rozumem, co skutkuje ograniczeniem rozumu i podporządkowaniem logosu etosowi. Ten brak jedności między wiarą i rozumem oraz prymat etosu nad logosem wpływa następnie na naturę i misję teologii. Wbrew temu postulowanemu brakowi integrującej harmonii między wiarą a rozumem, Joseph Ratzinger dowodzi jedności wiary i rozumu jako całości zbudowanej na prymacie logosu i podejściu chrystocentrycznym. Autor artykułu zamierza udowodnić, że chociaż Ratzinger określa swoją teologię jako „fragmentaryczną” i „niekompletną”, to zostawił Kościołowi nowatorską „symfonię” teologiczną opartą na połączeniu daru wiary z rozumem. Wykazane zostanie, w jaki sposób – według Ratzingera – wiara może umożliwić rozumowi przezwyciężenie ograniczeń narzuconych przez współczesnych myślicieli, takich jak Immanuel Kant. W ostatniej części artykułu pokazane będzie, że ukoronowaniem teologii Josepha Ratzingera/Benedykta XVI jest uznanie prymatu miłości uosabianej przez świętych, którzy świadczą o przemieniającej mocy poznania i miłości do Jezusa, Wcielonego Logosu.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2023, 31, 2; 243-262
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kryzys i moc wiary. Refleksja nad myślą Josepha Ratzingera - Benedykta XVI
    The Crisis and the Power of Faith. Reflecting upon the Thought of Joseph Ratzinger - Benedict XVI
    Autorzy:
    Góźdź, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31234092.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    wiara
    rozum
    Logos
    Syn Boży
    Kościół
    Józef Ratzinger − Benedykt XVI
    faith
    reason
    Son of God
    Church
    Joseph Ratzinger – Benedict XVI
    Opis:
    Joseph Ratzinger – Benedict XVI is aware of both the power and the crisis of faith. The Pope traces the roots of the contemporary crisis of faith in the complex network of external negative factors, represented by such phenomena as relativism, postmodernism or liberalism. However, His Holiness also reaches into the depth of a human being to diagnose an intrapersonal crisis. Overwhelmed by these negative trends, modern humans are incapable of the definitive comprehension of the essence of their faith. This is why Benedict XVI points towards the faith of the Church and its true power as a way out of the crisis. The history of the Church is not a history of scandals, but is a source of hope. This is the hope of the faith in Jesus Christ, expressed by the Church in its invariable, original message. The faith in Jesus Christ is the faith in a real concrete Person, the incarnated Logos. This is why Christian faith is personalistic, trinitary and communal in its nature, but its central attribute is its being reason-oriented, Logos-oriented. The characteristic feature of Christian faith as propounded by Joseph Ratzinger is its rationality. To believe is to place trust in Logos, the Sense that supports the whole universe and the human being. The Logos is not an Ancient Greek reason, but the Divine Logos who was incarnated in Jesus Christ. Under His power, Christianity becomes „the religion of the Logos”, the religion of creative power that has created the world, supports it and directs it towards the Pleroma. Is it, therefore, true to contend that the contemporary lack of faith is simply a loss of rationality? Let us hope that this reflection can wake homo sapiens up, if the species is still rational enough to realize the truth.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2012, 4; 7-18
    2080-6345
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Dogmatycznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    LOGOS jako rozumność Boga. Starożytne koncepcje Logosu. Od Heraklita do hymnu Jana Ewangelisty
    LOGOS as God’s rationality. Ancient Logos concepts. From Heraclitus to the hymn of John the Evangelist
    Autorzy:
    Cyrek, Olga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30148945.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Logos
    Heraklit z Efezu
    Słowo
    Bóg
    Filon z Aleksandrii
    rozum
    racjonalność
    Heraclitus of Ephesus
    Word
    God
    Philo of Alexandria
    reason
    rationality
    Opis:
    Artykuł opisuje koncepcję Logosu pojmowanego jako boska rozumność obecna w świecie, o której pisali już starożytni filozofowie. Termin „logos” miał wiele różnych znaczeń. Najczęściej oznaczał słowo, rozum, mowę, ale zyskiwał też nowe znaczenia w filozofii greckiej, a następnie w myśli judaistycznej i chrześcijańskiej. Pierwszym, który do filozofii wprowadził pojęcie „logosu”, był Heraklit z Efezu. Według niego Logos to rozum świata, jego prawo i kosmiczna zasada. Myśl Heraklita przejęli stoicy, utożsamiający Logos z Bogiem, który jako pneûma rozlewa się w strukturach rzeczywistości. Logos w rozumieniu pryncypium metafizycznego, czyli zasady, która porządkuje rzeczywistość, był też obecny w myśli wschodniej i występował tam pod pojęciami Tao i Brahmana. Myśl starożytnych filozofów greckich wpłynęła na myślicieli ze środowisk judaistycznych, czego przykładem jest Filon z Aleksandrii. Zdaniem Filona Logos jest pośrednikiem między Bogiem a stwarzanym światem, kierownikiem kontrolującym świat, ideą i wzorem dla rzeczywistości stwarzanej. Koncepcję Logosu rozwinęła myśl chrześcijańska, która nawiązując do myśli greckiej, uznała Logos za Słowo. Równocześnie podkreślała, że jest to wcielone Słowo Boga, tożsame z drugą hipostazą w Trójcy Świętej, w którym wszystkie byty mają swój początek. Ta szczególna koncepcja Logosu pojawia się w Hymnie o Logosie, czyli w prologu do Ewangelii Janowej.
    The article describes the concept of the Logos in the understanding of divine rationality, the rationality of the world, about which ancient philosophers already wrote. The term Logos had many different meanings. Most often it meant word, reason, speech, but it also gained new meanings in Greek philosophy, and then in Judaic and Christian thought. The first to introduce the concept of the Logos into philosophy was Heraclitus of Ephesus. According to him, the Logos is the mind of the world, its law and the cosmic principle. The thought of Heraclitus was taken over by the Stoics who identified the Logos with God, with pneûma, poured out in the structures of reality. Logos in the understanding of the metaphysical principle, the principle that orders reality, was also present in eastern thought and appeared there under the concept of Tao and Brahman. The thought of the ancient Greek philosophers influenced Jewish thinkers, as exemplified by Philo of Alexandria. For Philo, the Logos are the mediator between God and the created world, the world-controlling director, an idea and a model for created reality. The concepts of the Logos were developed by Christian thought, which, referring to Greek thought, recognized Logos as a word, but emphasized that it is the incarnate Word of God and identified it with the Second Hypostasis of the Trinity of God. A specific concept of the Logos is revealed in the Prologue to the Gospel of John. The Logos is recognized there as God in whom all beings have a beginning.
    Źródło:
    Analecta Cracoviensia; 2023, 55; 5-47
    2391-6842
    0209-0864
    Pojawia się w:
    Analecta Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Filozofia tu i teraz. Ontologia procesu jako podstawa filozoficznego coachingu
    Philosophy here and now. Process ontology as the foundation of philosophical coaching
    Autorzy:
    Leśniak, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/431086.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    process ontology
    metaphysics of experience
    embodiment
    logos
    universal Reason
    unconscious
    philosophical coaching
    coaching tools
    ontologia procesu
    metafizyka doświadczenia
    ucieleśnienie
    Rozum powszechny
    nieświadomość
    coaching filozoficzny
    narzędzia coachingowe
    Opis:
    This article sketches a conception of philosophical coaching – a new practical discipline offered at the University of Opole since 2016. In the first part of the essay, Plato’s ontology is considered through the lenses of process philosophy. Following this interpretation, Plato’s ontology becomes a kind of metaphysics of experience. The so-called „true Being” is not the realm of abstract realities. Rather, it refers to a kind of experience that discloses to us the real meaning of particular life situations, i.e.. their meaning viewed from the perspective of the Good. Plato’s philosophy turns out to be a logotherapy or spiritual practice, which consists in liberating the mind by diverting it from pathological pseudo- -meanings and directing it towards the Meaning. Finally, the last part of the article details the skills which students graduating in Philosophical Coaching should possess.
    Artykuł zawiera szkic ontologicznych podstaw coachingu filozoficznego – nowej dyscypliny praktycznej, która od roku 2016 stanowi składnik oferty edukacyjnej Uniwersytetu Opolskiego. Jest rozwinięciem idei zawartych w moim tekście „Filozofia jako ćwiczenie duchowe – coachingowy model uprawiania filozofii”. W drugim paragrafie przedstawiono ontologię Platona z perspektywy filozofii procesu. Widziana z tej perspektywy ontologia Platona jest rodzajem metafizyki doświadczenia – byt nazywany przez Platona „prawdziwym” nie jest rzeczywistością abstraktów, lecz tym, czego doświadczamy w chwilach, gdy rozpoznajemy znaczenie konkretnych sytuacji życiowych w perspektywie Dobra. Filozofia Platona okazuje się rodzajem filozoficznej logoterapii – praktyki duchowej polegającej na uwalnianiu umysłu przez odwracanie go od pato-logicznych pseudoznaczeń w stronę Sensu. Przyjęcie tej perspektywy oznacza uznanie doświadczenia medytacyjnego za punkt odniesienia refleksji filozoficznej. Oznacza też skierowanie uwagi w stronę doświadczenia wewnętrznego, również w stronę odczuć płynących z ciała jako istotnego składnika tego doświadczenia. Jako konkretny przykład starożytnego coachingu filozoficznego opisano w tekście stoicką praktykę „wytyczania teraźniejszości”. Dla zilustrowania idei współczesnego coachingu filozoficznego opisano ćwiczenie „Moje tu i teraz” – jedno z narzędzi opracowanych na potrzeby indywidualnej praktyki coachingowej. Opiera się ono na założeniach zarysowanej wcześniej ontologii doświadczenia. Tekst kończy opis kompetencji uzyskiwanych przez absolwenta kierunku Coaching filozoficzny.
    Źródło:
    Studia Philosophiae Christianae; 2018, 54, 3; 111-147
    0585-5470
    Pojawia się w:
    Studia Philosophiae Christianae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies