Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "reakcja zwierząt na śmierć, smutek zwierząt, współczucie, żałoba, żałoba w oczekiwaniu" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
Zwierzęta wobec śmierci
Animals and Their Attitude to Death
Autorzy:
Pasieka, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/691991.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
reakcja zwierząt na śmierć, smutek zwierząt, współczucie, żałoba, żałoba w oczekiwaniu
animals’ response to death, animal grief, compassion, mourning, anticipatory grief
Opis:
Until recently, received wisdom held that it is a uniquely human privilege not only to be able to encounter reality with the aid of reason and language, but also to live with the awareness of one’s own mortality. The distinction accorded death and the experience of dying for humans results from the fact that human culture is not only in many ways importantly related this tragic experience but issues directly from it. Without the awareness of death there would not be culture and its, precisely, enduring achievements: the existence of culture represents the paradoxical effect of the ‘tanataphobia’ that haunts us. Today, however, more and more evidence has been gathered suggesting that animals also experience death in some way. Changes in their behaviour and mood may be the result of a variety of factors, but it is undeniable that the death of another individual has an effect. Evidence suggests that the effects may be lasting, because the sense of sadness, mourning and even deep depression may the result of that event of death related as it is to emotional and social bonds. Even if their requiem takes the form of yelping and groaning, this does not reduce their ‘mourning’ to a meaningless frown in a purely unreasoned and uninterrupted existence-persistence.
Jeszcze do niedawna szacowna mądrość utrzymywała, iż przywilejem ludzi jest nie tylko poznawać rzeczywistość przy pomocy rozumu i mowy, lecz żyć ze świadomością własnej śmiertelności. Ranga, jaką nadawano śmierci oraz doświadczeniu umierania wynikała stąd, iż ludzka kultura jest nie tylko na wiele sposobów związana z tym tragicznym doświadczeniem, ale dla wielu wprost z niego wynika. Bez świadomości śmierci nie byłoby kultury i jej trwałych osiągnięć. Jej istnienie stanowi paradoksalny efekt trapiącej nas tanatofobii. Współcześnie istnieje coraz więcej dowodów na to, że zwierzęta również w jakiś sposób doświadczają śmierci. Zmiany w ich zachowaniu i nastroju mogą być motywowane różnymi czynnikami, lecz nie sposób zaprzeczyć, że śmierć innego osobnika nie wywiera na nich żadnego wpływu. Wiele wskazuje na to, że ma on trwały skutek, gdyż uczucia smutku, żalu, a nawet głębokiej depresji będące następstwem tego wydarzenia stanowią ważne czynniki utrwalające łączące je więzi emocjonalne i społeczne. Nawet jeśli ich requiem ma formę skowytu i jęku, to nie znaczy, że jest tylko nic nie znaczącą zmarszczką na oceanie ich bezrozumnego i niezakłóconego trwania.
Źródło:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2019, 5
2719-2687
2451-3849
Pojawia się w:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies