Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "rapd" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 60
Tytuł:
Analiza podobieństwa genetycznego wybranych gatunków w rodzaju Secale
The analysis of genetic similarity among Secale species
Autorzy:
Broda, Zbigniew
Kurasiak-Popowska, Danuta
Kowalska, Aleksandra
Ćwiklińska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/41446083.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
markery RAPD
podobieństwo genetyczne
żyto
RAPD markers
genetic similarity
rye
Opis:
Przedmiotem badań była analiza podobieństwa genetycznego form dzikich z rodzaju Secale. Materiałem roślinnym były gatunki żyta: Secale cereale subsp. afghanicum, Secale cereale subsp. dighoricum, Secale cereale subsp. segetale, Secale strictum subsp. africanum. Secale strictum subsp. anatolicum, Secale strictum subsp. ciliatoglume, Secale strictum subsp. kuprijanovii, Secale strictum, Secale sylvestre oraz Secale vavilovii. Analiza prążków RAPD pozwoliła na wytypowanie starterów generujących polimorficzne prążki, pozwalające zróżnicować badane gatunki i podgatunki z rodzaju Secale. Przeprowadzone badania pozwoliły na podział roślin na trzy grupy o różnym stopniu podobieństwa genetycznego. Wieloletnie gatunki z rodzaju Secale utworzyły jedną grupę podobień- stwa, a gatunki jednoroczne dwie grupy, w których podobieństwo wynosiło od 11 do 21%.
The aim of this study was the analysis of genetic similarity among Secale species. The plant material included: Secale cereale subsp. afghanicum, Secale cereale subsp. dighoricum, Secale cereale subsp. segetale, Secale strictum subsp. africanum, Secale strictum subsp. anatolicum, Secale strictum subsp. ciliatoglume, Secale strictum subsp. kuprijanovii, Secale strictum, Secale sylvestre and Secale vavilovii. Based on the RAPD (random amplified polymorphic DNA) analysis primers generating polymorphic products were selected, which made possible to differentiate species and subspecies of Secale. Three groups of the Secale species were distinguished according to the different degree of genetic similarity. Perennial species were classified in one group of similarity, and annual species in two groups, in which the similarity ranged from 11 to 21%.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2008, 247; 65-71
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystanie markerów RAPD do oceny zróżnicowania genotypowego polskich odmian pszenżyta ozimego
The application of RAPD markers to estimation of genotypic diversity of Polish winter triticale cultivars
Autorzy:
Kramek, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/41455912.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
markery RAPD
pszenżyto
zróżnicowanie genotypowe
genotypic diversity
RAPD markers
triticale
Opis:
Celem pracy była ocena zróżnicowania genotypowego 22 polskich odmian pszenżyta ozimego za pomocą markerów RAPD. Ocenę polimorfizmu międzyodmianowego przeprowadzono w oparciu o 15 starterów RAPD, które zostały wyselekcjonowane spośród 48 wstępnie testowanych na pięciu genotypach pszenżyta ozimego. Wybrane oligonukleotydy amplifikowały łącznie 135 fragmentów DNA, z których 87 (64,44%) było polimorficznych. Wartość indeksów podobieństwa genetycznego wynosiła średnio 0,862 i wahała się od 0,734 pomiędzy odmianami Malno i Tewo do 0,903 między odmianami Marko i Fidelio. Największy dystans genetyczny w stosunku do pozostałych odmian stwierdzono u odmiany Tewo (0,785), a najbardziej podobną do wszystkich odmian okazała się odmiana Fidelio (0,855). Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono niewielkie zróżnicowanie genotypowe analizowanych odmian pszenżyta ozimego.
The aim of this study was estimation of genotypic diversity of 22 Polish winter triticale cultivars based on RAPD markers. The estimation of intercultivar polymorphism was carried out basing on 15 RAPD primers, which were selected among 48 primers tested on 5 winter triticale genotypes. The chosen oligonucleotides generated 135 fragments of DNA, 87 of them (64.44%) were polymorphic. The mean value of similarity index was 0.862 and fluctuated from 0.734 between cv. Malno and cv. Tewo to 0.903 between cv. Marko and cv. Fidelio. The highest average genetic distance to all examined cultivars was observed in the cv. Tewo (0.785), the cv. Fidelio was the most similar to other cultivars. On the base of obtained results a low level of genotypic diversity was stated among the studied winter triticale cultivars.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2008, 248; 43-51
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badanie samoniezgodności oraz podobieństwa genetycznego zróżnicowanych genotypowo form lucerny (Medicago sativa L.)
The study of self-incompatibility and genetic similarity of genetically differentiated forms of alfalfa (Medicago sativa L.)
Autorzy:
Broda, Zbigniew
Dobrzycka, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/41328230.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
lucerna
samoniezgodność
markery RAPD
podobieństwo genetyczne
alfalfa
self-incompatibility
RAPD markers
genetic similarity
Opis:
Celem pracy było określenie podobieństwa genetycznego 16 zróżnicowanych populacji lucerny za pomocą markerów molekularnych RAPD — PCR oraz ocena stopnia ich samoniezgodności. Badane obiekty utworzyły cztery grupy podobieństwa genetycznego, które wynosiło od 42% do 75%. Populacje o podobnym stopniu samoniezgodności nie znalazły się w tej samej grupie podobieństwa genetycznego. W celu zbadania samoniezgodności obserwowano wnikanie łagiewek pyłkowych do zalążni przy pomocy mikroskopu fluorescencyjnego. Na tej podstawie wyróżniono 4 populacje o wysokiej samoniezgodności (populacja Syn 7-3, linia F, mieszaniec F × B10, mutant ‘tf’) i 5 populacji o niskiej samoniezgodności (populacja Syn 9-3, linia B10, mieszaniec B10 × F, odmiana Ulstar i mutant ‘lp’).
The study purpose was to analyse genetic similarity between 16 populations of alfalfa using RAPD molecular markers and to describe their self-incompatiblity. The examined objects formed four groups of genetical similarity, which ranged from 42% to 75%. The populations with similar level of self-incompatibility were not in the same group of genetical similarity. To study the self-incompatibility effects, penetration of pollen tubes into the ovaries was observed with the use of fluorescence microscope. According to this, four populations with high self-incompatibility (population Syn 7-3, line F, hybrid F × B10, mutant ‘tf’) and five populations with low self-incompatibility (population Syn 9-3, line B10, hybrid B10 × F, Ulstar and mutant ‘lp’) were distinguished.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2007, 245; 205-214
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of RAPD markers for molecular identification of five bamboo genera from Indonesia
Autorzy:
Annisa, -
Hafzari, Rini
Setiawati, Tia
Irawan, Budi
Kusmoro, Joko
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041955.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Instytut Badawczy Leśnictwa
Tematy:
bamboo
genetics diversity
RAPD
variation
Opis:
Conservation of bamboos for future exploitation as fuel, fibre and as an ingredient for cosmetics depends on knowledge of its natural genetic variation. The study of molecular genetic diversity in bamboos will provide important information for its conservation. This article reports on the genetic diversity in 25 species representing five genera of bamboos found in Indonesia using Random Amplified Polymorphic DNA (RAPD) molecular markers. Out of 40 primers, 24 primers produced 1107 total bands and 86.21% of polymorphic bands across the 25 species. Sixteen bands were uniquely found in one species only and their presence or absence helped to define nine bamboo species. RAPD band sizes ranged from 162 to 2247 base pairs. A dendrogram based on the similarity coefficient of Dice divided the bamboo species into three big clusters. In conclusion, RAPD can capture the diversity among five different bamboo genera and has a great potential to be used in the study of genetic diversity in Indonesian bamboos.
Źródło:
Folia Forestalia Polonica. Series A . Forestry; 2019, 61, 4; 255-266
0071-6677
Pojawia się w:
Folia Forestalia Polonica. Series A . Forestry
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena zróżnicowania genetycznego materiałów kolekcyjnych pszenżyta ozimego stabilnych pod względem cech plonotwórczych
Autorzy:
Kramek, Kramek
Okoń, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148796.pdf
Data publikacji:
2016-12
Wydawca:
Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
markery RAPD
pszenżyto ozime
zróżnicowanie genetyczne
Opis:
Celem pracy była ocena zróżnicowania genetycznego materiałów kolekcyjnych pszenżyta ozimego za pomocą marke- rów RAPD. Do badań wybrano 24 genotypy (rody hodowlane i odmiany) pochodzące z różnych rejonów świata, u których na podstawie wieloletnich badań i analiz statystycznych stwierdzo- no stabilność cech plonotwórczych. Spośród wstępnie przeanalizowanych 50 starterów RAPD do oceny polimorfizmu wybrano 9. Startery te amplifikowały łącz- nie 81 fragmentów DNA, z czego 56 (69,13%) stanowiły frag- menty polimorficzne. Średnia wartość indeksów podobieństwa genetycznego badanych genotypów wynosiła 0,81 i wahała się od 0,76 (pomiędzy odmianą Pinokio i pozostałymi obiektami) do 0,91 (pomiędzy rodem LAD 671 i mieszańcem Alzo × LAD 122/90). Odmiana Pinokio charakteryzowała się największym dystansem genetycznym do wszystkich badanych genotypów, zaś rody hodowlane: LAD 671, DED 1556/90 i mieszaniec Alzo × LAD 122/90 oraz odmiana Bolero wykazały się największym podobieństwem w porównaniu do pozostałych genotypów. Otrzymane wyniki wskazują, że mimo zróżnicowanego po- chodzenia geograficznego stabilne pod względem cech plono- twórczych materiały kolekcyjne pszenżyta ozimego charaktery- zują się niewielkim zróżnicowaniem genetycznym
Źródło:
Polish Journal of Agronomy; 2014, 16; 13-18
2081-2787
Pojawia się w:
Polish Journal of Agronomy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie metod RAPD i SSR do oceny podobieństwa genetycznego tetraploidalnych gatunków z rodzaju Avena L.
Application of the RAPD and SSR methods to genetic similarity assessment of tetraploid species of the Avena L. genus
Autorzy:
Paczos-Grzęda, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/42800536.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
Avena L.
RAPD
SSR
podobieństwo genetyczne
Opis:
W pracy analizowano podobieństwo genetyczne i pokrewieństwo tetraploidalnych gatunków z rodzaju Avena L.: A. maroccana, A. murphyi i A. macrostachya do gatunków heksaploidalnych A. sativa i A. sterilis w oparciu o polimorfizm markerów RAPD oraz SSR. Piętnaście starterów RAPD inicjowało syntezę 129 polimorficznych fragmentów DNA, zaś 13 par starterów SSR uczestniczyło w amplifikacji 141 tego typu produktów. Wartości współczynnika informacji o polimorfizmie wahały się od 0,58 do 0,80 dla RAPD i od 0,71 do 0,92 dla SSR. Średnia wartość PIC dla metody RAPD wyniosła 0,67, zaś dla SSR — 0,82. Indeksy podobieństwa genetycznego Dice’a zostały wykorzystane w analizie skupień przeprowadzonej metodą UPGMA. Tetraploidy o składzie genomowym AACC uległy wspólnej klasteryzacji z heksaploidami AACCDD. Jednocześnie tetraploidy AACC: A. maroccana i A. murphyi utworzyły oddzielne subklastry. Analizowane genotypy autotetraploidalnego gatunku A. macrostachya (CCCC) uformowały najbardziej odseparowaną grupę skupień, co wskazuje na ich największą odmienność genetyczną. Topologia obu skonstruowanych dendrogramów była identyczna i zgodna z przyjętą systematyką rodzaju Avena L.
Tetraploids of the genus Avena L.: A. maroccana, A. murphyi and A. macrostachya were evaluated for genetic similarity and relatedness with the hexaploid species A. sativa and A. sterilis based on RAPD and SSR polymorphism. Fifteen RAPD primers produced 129 polymorphic DNA fragments and 13 SSR primer pairs amplified 141 products of such type. Polymorphism information content (PIC) values ranged from 0.58 to 0.80 for RAPD and from 0.71 to 0.92 for SSR. Mean values of PIC for RAPD was 0.67 and for SSR — 0.82. Dice genetic similarity indices were used for cluster analysis with the UPGMA method. The AACC genome tetraploids clustered together with the AACCDD genome hexaploids. Simultaneously, AACC tetraploids: A. maroccana and A. murphyi were found to form two separate subclusters. The analyzed genotypes of the CCCC autotetraploid A. macrostachya formed an outer branch, indicating a major genomic divergence. Topology of both constructed dendrograms was the same and consistent with the Avena L. genus systematics.  
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2009, 252; 225-234
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Molecular Diagnostic of Streptococcus thermophilus
Diagnostyka molekularna Streptococcus thermophilus
Autorzy:
Vanatkova, Z.
Okenkova, E.
Bunkova, L.
Drab, V.
Hrabe, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388393.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
Streptococcus thermophilus
PCR
RAPD
SDS-PAGE
Opis:
Streptococcus thermophilus is one of the most important lactic acid bacteria in the dairy industry. Despite the wide use of Streptococcus thermophilus in the industry, data on the phenotypic and genetic strain variations within the species are still limited. Genetic techniques are very useful for molecular discrimination of complex mixtures of starter and probiotic cultures in research laboratories. Detection and identification of various lactic acid bacteria species with rapid methods is often important for quality control of dairy products. This work deals with characterization and differentiation of strains Streptococcus thermophilus by PCR, RAPD and SDS-PAGE techniques. Fifteen strains of Streptococcus thermophilus from Czech Collection of Dairy Microorganisms (CCDM) and a strain of Streptococcus thermophilus from Czech Collection of Microorganisms (CCM) were used. Particular strains were confirmed with primer set THI/THII by PCR method. Consequently, their identities were examined by RAPD and SDS-PAGE techniques. Whereas, primers OPP-7 and RAPD-4, RAPD were used. It can be claimed that mentioned methods are good means for identification and characterization of streptococci.
Streptococcus thermofilus jest jednym z najważniejszych przedstawicieli bakterii kwasu mlekowego. Pomimo powszechnego zastosowania tego gatunku w przemyśle mleczarskim nadal nieliczne są dane na temat jego zróżnicowania fenotypowego i genetycznego Streptococcus thermofilus. Szybka identyfikacja różnych gatunków bakterii kwasu mlekowego ma duże znaczenie dla kontroli jakości produktów mleczarskich. Niniejsza praca dotyczy charakterystyk i różnic występujących między różnymi liniami Streptococcus thermofilus. Badania zostały przeprowadzone przy użyciu technik PCR, RAPD i SDS-PAGE. Do badań użyto 15 linii Streptococcus thermofilus z Czeskiego Zbioru Mikroorganizmów Mleczarskich oraz jednej linii Streptococcus thermofilus z Czeskiego Zbioru Mikroorganizmów. Dokonano porównania primerów THI/THII między poszczególnymi liniami bakterii za pomocą techniki PCR. Następnie próbki były badane i identyfikowane przy użyciu technik RAPD i SDS-PAGE. Natomiast primery OPP-7 i RAPD-4 zbadano techniką RAPD. Badania wykazały, że zastosowane techniki mogą być skutecznie wykorzystywane do identyfikacji i charakterystyki bakterii z rodzaju Streptococcus.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2009, 16, 12; 1627-1635
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ metod izolacji DNA na podobieństwo genetyczne linii pszenicy ozimej (Triticum aestivum L.) przy zastosowaniu techniki RAPD-Pcr
The effect of DNA isolation methods on genetic similarity of winter wheat (Triticum aestivum L.) lines using RAPD-PCR techniques
Autorzy:
Tomkowiak, A.
Kurasiak-Popowska, D.
Weigt, D.
Mikołajczyk, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1366472.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Aparatury Badawczej i Dydaktycznej, COBRABiD
Tematy:
izolacja DNA
pszenica ozima
polimorfizm markerów RAPD
isolation of DNA
winter wheat
polymorphism of RAPD markers
Opis:
Celem badań było porównanie wpływu 4 metod izolacji DNA na wynik analizy markerami molekularnymi RAPD-PCR (ang. Random Amplified Polymorphic DNA - Polymerase Chain Reaction) linii pszenicy ozimej. Przeprowadzono izolację DNA metodą Thomsona i Henry'ego, metodą kolumienkową przy pomocy kitu Quiagen DNeasy Plant Kit, przy pomocy kitu Genomic Mini AX Plant firmy A&A Biotechnology oraz zestawu Maxwell® 16 LEV Plant DNA Kit firmy Promega.Po izolacji przeprowadzono analizy molekularne RAPD-PCR, które wykorzystano jako wskaźnik służący do oceny metod izolacji DNA. Najlepszą metodą izolacji okazała się metoda z wykorzystaniem Quiagen DNeasy Plant Kit. Jakość DNA otrzymanego po izolacji tym kitem była najwyższa, a otrzymane elektroforogramy były najbardziej czytelne. Jest to jednak metoda izolacji DNA najdłuższa i najdroższa, co ogranicza jej wykorzystanie przy dużej liczbie badanych genotypów. Dobrą metodą izolacji DNA ze względu na jakość otrzymanych obrazów elektroforetycznych była metoda izolacji kitem Genomic Mini AX Plant. Metodą szybką i tanią okazała się metoda Thomsona i Henry'ego, niestety mniej wydajną w porównaniu do poprzednich. Metodą o największym zróżnicowaniu ilości otrzymanego DNA była izolacja z wykorzystaniem zestawu Maxwell.
The aim of this study was to compare the effect of 4 DNA isolation methods on the results of analyses using molecular markers of Random Amplified Polymorphic DNA - Polymerase Chain Reaction (RAPD-PCR) in winter wheat lines. DNA was isolated using the method proposed by Thomson and Henry, the column method with a Quiagen DNeasy Plant Kit, a Genomic Mini AX Plant Kit by A&A Biotechnology and the Maxwell® 16 LEV Plant DNA Kit by Promega. After isolation RAPD-PCR analyses were carried out. The molecular study was an evaluation indicator of the DNA isolation methods. The best isolation method was that using the Quiagen DNeasy Plant Kit. Isolation using this kit provided the best DNA quality and the greatest legibility of electropherograms. However, it is the most time- and cost-intensive method of DNA isolation, which limits its applicability at a large number of tested genotypes. In terms of electrophoretic image quality good DNA isolation was provided by the method using a Genomic Mini AX Plant Kit. A rapid and cheap method was that proposed by Thomson and Henry; unfortunately, it was less efficient than the former ones. The greatest variation in the amounts of obtained DNA was observed for isolation using the Maxwell kit.
Źródło:
Aparatura Badawcza i Dydaktyczna; 2015, 20, 2; 90-109
2392-1765
Pojawia się w:
Aparatura Badawcza i Dydaktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Application of the RAPD technique to identify genetic diversity in cultivated forms of Capsicum annuum L.
Autorzy:
Niklas, A.
Olszewska, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096389.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
RAPD technique
genetic diversity
Capsicum annuum L.
Opis:
Background. The extensive use of pepper fruit creates a constant demand for new cultivars with specific agromorphological properties. The wide variety of breeding materials of this species means that methods based on morphological traits descriptions are not always sufficient to allow for their identification. Genetic homogeneity must be guaranteed to ensure repeatability of phenotypic traits. Most often, molecular analyses characterizing diversity at the DNA level are used for this purpose. Material and methods. The PCR-RAPD technique was used for molecular analysis of the generative offspring of three cultivars of pepper: “Anchi”, “Luba” and “Sono” and their forms of different fruit colour. The genetic distance between the tested genotypes was determined using the Nei and Li formula. Results. The reaction with 26 RAPD primers resulted in a total of 262 products and 5.2% of them were polymorphic bands. Eight of the used primers generated 12 polymorphic products that differentiated the tested genotypes. The “Anchi” cultivar was identified by the primers A07, K10, Q07 and AE10. Starter Q07 identified as well the “Luba” cultivar. Reactions carried out with primers B10 and RAD1 identified the “Sono” cultivar. In addition, primer A15 generated products that made it possible to distinguish yellow-fruit and red-fruit forms within the “Luba” and “Sono” cultivars. Conclusion. The analyses showed a low degree of genetic distance between C. annuum L. cultivars confirming the genetic homogeneity of the examined groups of plants and creating and opportunity for molecular identification of the genetic diversity within the “Luba” and “Sono” cultivars.
Źródło:
BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology; 2021, 102, 2; 171-177
0860-7796
Pojawia się w:
BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza porównawcza cech dzikich gatunków rodzaju Secale L. w celu poszerzenia zmienności genetycznej przydatnej w hodowli
Comparative analysis of the features of wild species within the genus Secale for widening genetic variability to be utilized in breeding
Autorzy:
Ćwiklińska, Anna
Broda, Zbigniew
Bocianowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/42791556.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
RAPD
Secale sp.
biologia kwitnienia
flowering biology
Opis:
Przedmiotem badań było 12 dzikich gatunków i podgatunków żyta. Gatunkiem kontrolnym był gatunek Secale cereale ssp. cereale odmiana Walet. Obserwacje i analizy miały na celu próbę charakterystyki biologii kwitnienia, cech struktury plonu badanych roślin oraz rozpoznania terminów kwitnienia w aspekcie przydatności do krzyżowania w rodzaju Secale L. W tym celu przeprowadzono obserwacje i pomiary siedmiu cech fenotypowych: liczby kłosów na roślinie, liczby źdźbeł na roślinie, liczby kłosków w kłosie, liczby ziaren w kłosie, długości kłosów, zbitości kłosów, oraz żywotności ziaren pyłku. Prowadzono również obserwacje terminu i długości kłoszenia oraz kwitnienia. Zależności między cechami fenotypowymi, a markerami molekularnymi charakteryzo¬wano przy wykorzystaniu analizy regresji. Ocena polimorfizmu DNA pozwoliła na ustalenie podobieństwa genetycznego. Cechami, które istotnie różniły gatunek uprawny od gatunków i podgatunków dzikich były: liczba kłosków w kłosie i liczba ziaren w kłosie. W roku prowadzenia obserwacji początek kwitnienia gatunków w rodzaju Secale L. wahał się tak, że najwcześniejszy gatunek rozpoczynał kwitnienie 18.05 (S. c. ssp. ancestrale), a najpóźniejszy 16.06 (S. strictum ssp. kuprijanovii). Badane gatunki utworzyły trzy grupy podobieństwa genetycznego. Podobieństwo genetyczne w grupie I wahało się od 57% (między S. c. ssp. cereale, a S. s. ssp. ciliatoglume) do 68% (między S. c. ssp. cereale, a S. sylvestre), w grupie II wyniosło 55% (między S. c. ssp. dighoricum 17785, a S. c. ssp. segetale) a w grupie III wahało się od 43% (między S. c. ssp. dighoricum 5687, a S. c. ssp. ancestrale) do 82% między gatunkami (S. vavilovii, a S. c. ssp. dighoricum 5687).
The aim of the research was to analyze some characteristics of flowering biology of 12 wild species and subspecies of rye as potential candidates to be used in crossing programmes for species of the genus Secale. Time and length of the flowering and heading periods were determined. Moreover, the following seven yield components were characterized: number of spikes per plant, number of stalks per plant, number of spikelets per spike, number of grains per spike, spike density, spike length and viability of pollen grains. Secale cereale ssp. cereale cv. Walet was used as a reference species. Variability of phenotypic features was assessed using RAPD molecular markers. Evaluation of the DNA polymorphism made possible to measure genetic similarity. The wild Secale species and subspecies under study began flowering at different dates, between May 18th (S. c. ssp. ancestrale) and June 16th (S. strictum ssp. kuprijanovii). The wild species greatly differed from the cultivar Walet in the number of spikelets per spike and in the number of grains per spike. Based on the rates of genetic similarity, the species and subspecies were classified into three groups: I. range from 57% (similarity between S. c. ssp. cereale and S. s. ssp. ciliatoglume) to 68% (S. c. ssp. cereale and S. sylvestre), II. 55% (S. c. ssp. dighoricum 17785 and S. c. ssp segetale), III. range from 43% (S. c. ssp. dighoricum 5687 and S. c. ssp. ancestrale) to 82% (S. vavilovii and S. c. ssp. dighoricum 5687).  
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2009, 252; 119-137
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The relationship between RAPD marker-by-marker interactions and quantitative traits of caraway (Carum carvi L.)
Autorzy:
Bocianowski, J.
Seidler-Łożykowska, K.
Nowosad, K.
Kuczyńska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/12681131.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
plant cultivation
caraway
Carum carvi
herbal plant
spice plant
quantitative trait
molecular marker
RAPD marker
RAPD-PCR reaction
Opis:
Application of molecular markers makes the selection process much more effective. Marker assisted selection is an important tool for plant breeders to increase the efficiency of a breeding process, especially for multigenic traits, highly influenced by the environment. Epistasis is the interaction between alleles from two or more loci determining the complex traits, and thus plays an important role in the development of quantitative traits of crops. In this paper, the relationships between RAPD marker-by-marker interactions and 22 quantitative traits of caraway (Carum carvi L.) were analyzed. Significant associations of 116 epistatic markers with at least one trait in 2004 as well as 112 in 2005 were found on the basis of multivariate regression analysis. The proportion of total phenotypic variances of individual trait explained by the marker-by-marker interactions ranged from 25.3% to 96.0%.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2019, 18, 3; 53-69
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Genetic variability and virulence of some Iranian Rhizoctonia solani isolates associated with stem canker and black scurf of potato (Solanum tuberosum L.)
Autorzy:
Esfahani, M.N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2084743.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
genetic diversity
isolates
ISSR
RAPD
virulence variability
Opis:
Stem canker and black scurf of potato (Solanum tuberosum L.) caused by Rhizoctonia solani Kühn are important and epidemic diseases in potato-growing regions worldwide, including Iran. In this study, 120 isolates were retrieved from infected stem canker from six potato-growing regions in Iran (Isfahan, Ardebil, Fars, Hamedan, Kurdestan and Kerman). Out of these, 30 isolates were selected as representatives for genetic and virulence analysis. The isolates were analyzed by one sequence analyzes of the ITS-rDNA region, random amplified polymorphic DNA (RAPD) and inter-simple sequence repeat (ISSR), as well as virulence studies. Based on sequence analysis of the ITS-rDNA region, all 30 isolates were assigned to the anastomosis group (AG) and all were assigned to AG-3 PT. Cluster analysis using the unweighted pair group method with the arithmetic averages (UPGMA) method for both RAPD and ISSR markers revealed that they were divided into three main groups, with no correlation to geographical regions of the isolates. Pathogenicity tests showed that all isolates were pathogenic on potato cv. Agria; however, virulence variability was observed among the isolates. The grouping based on RAPD analysis and virulence variability was not correlated.
Źródło:
Journal of Plant Protection Research; 2020, 60, 1; 21-30
1427-4345
Pojawia się w:
Journal of Plant Protection Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Haploidyzacja żyta — diagnostyka molekularna oraz wpływ nanomolekuł na wspomaganie indukcji i regeneracji roślin w warunkach in vitro
Haploidization of the rye — the molecular diagnostics and the influence of nanomolecules on supporting the induction and regeneration of plants in in vitro conditions
Autorzy:
Mikołajczyk, Sylwia
Weigt, Dorota
Tomkowiak, Agnieszka
Broda, Zbigniew
Bocianowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2199538.pdf
Data publikacji:
2019-11-30
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
androgeneza
kultury pylników
markery ISSR i RAPD
żyto
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2019, 286; 139-144
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena zróżnicowania genetycznego i zawartości neurotoksyny β-ODAP w wybranych gatunkach z rodzaju Lathyrus
Estimation of genetic variability and of β-ODAP neurotoxin content in chosen species of the genus Lathyrus
Autorzy:
Pankiewicz, Katarzyna
Rybiński, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/41510605.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
Lathyrus
β-ODAP
RAPD
podobieństwo genetyczne
genetic similarity
Opis:
Celem pracy było zbadanie zróżnicowania genetycznego pomiędzy wybranymi gatunkami z kolekcji rodzaju Lathyrus z wykorzystaniem polimorficznych losowo amplifikowanych fragmentów DNA oraz ocena zawartości kwasu β-N-oxalyl-L-α-β-diaminopropionowego (β-ODAP). Materiał do badań stanowiły rośliny reprezentujące cztery gatunki: L. sativus, L. cicera, L. tingitanus i L. gorgoni. Przeprowadzono reakcję RAPD-PCR dla 28 dziesięcionukleotydowych starterów o losowej sekwencji, otrzymując polimorfizm na poziomie 97%. Obliczone współczynniki podobieństwa wg Nei’a pomiędzy gatunkami przyjmowały wartości od 0,21 dla pary L. tingitanus - L. cicera do 0,53 dla L. sativus - L. cicera. Najwyższe podobieństwo wewnątrz gatunków obserwowano u roślin z gatunku L. sativus (0,84), najmniejsze u L. tingitanus (0,38). Uzyskane wyniki przedstawiono w postaci dendrogramu. Analiza zawartości β-ODAP przeprowadzona została z wykorzystaniem specyficznej reakcji z aldehydem o-ftalowym (OPT) i pomiaru absorbancji przy 425 nm. Najwyższą zawartość neurotoksyny w suchej masie nasion wykryto u L. tingitanus i L. gorgoni wynosiła ona u obu tych gatunków ponad 1g/kg s.m. Ponad dwadzieścia razy niższą zawartość β-ODAP odnotowano u jednej z form kolekcyjnych należącej do gatunku L. sativus.
The aim of the study was to estimate of genetic variability among species chosen from the Lathyrus collection with the use of polymorphic random amplified DNA fragments and to analyze β-N-oxalyl-L-α-β-diaminopropionic acid content (β-ODAP) of seeds. Plants of four species: L. sativus, L. cicera, L. tingitanus and L. gorgoni were evaluated. RAPD-PCR reaction for twenty-eight 10- nucleotide primers (with random sequence) showed 97% polymorphism. Coefficients of genetic similarity, calculated according to Nei’s method, ranged from 0.21 for a pair L. tingitanus - L. cicera to 0.53 for L. sativus - L. cicera. The highest intraspecies similarity was observed for accessions of L. sativus (0.84), and the lowest one for accessions of L. tingitanus (0.38). Content of β-ODAP neurotoxin was analyzed with the use of specific reaction with o-phthalaldehyde (OPT) and absorbance measured at by 425 nm. The highest content of neurotoxin in dry matter of seeds (1g/kg d.m.) was found in L. tingitanus and L. gorgoni. Comparatively, the content of neurotoxin recorded for seeds of one of the accessions derived from L. sativus was 20- fold lower.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2008, 250; 287-295
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Genetic diversity of Betula nana in Sweden and conservation implications for protection of relict Polish populations
Autorzy:
Dąbrowska, Grażyna B.
Dąbrowski, Henryk P.
Szyp-Borowska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041027.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Instytut Badawczy Leśnictwa
Tematy:
dwarf birch
RAPD
population
relict species
genetic diversity
Opis:
The natural range of the dwarf birch (Betula nana L.) includes the boreal, subarctic and arctic regions of Europe, Asia and North America, where it is relatively common. In Poland, it is a relict species occurring in fragmented populations. Using the random amplification of polymorphic DNA (RAPD) technique, we investigated the genetic diversity of the four Swedish populations representing a part of the continuous range of dwarf birch. With the knowledge of the level of genetic diversity of a population from a continuous distribution, we can assess the genetic status of polish populations and answer the question if habitat fragmentation and a decrease in population size lead to a loss in genetic diversity. Knowledge of genetic diversity is important for species conservation, especially to predict their ability to respond to environmental pressures. We found that the populations Abisko, Malbo, Gällivare and Storlien, which are located at the edge of the natural range of B. nana and occupy different habitats, are genetically diverse to varying degrees. The northern populations from Abisko and Gällivare showed a lower level of genetic polymorphism than the population from Malbo, the southernmost site of dwarf birch in Sweden. The data presented indicate higher genetic diversity existed within populations, whereas genetic differentiation between populations was lower. The high level of genetic differentiation within B. nana populations that were analysed in the present study may be explained by a limited capacity for dispersal among populations via both pollen and seeds. We found that the level of genetic diversity in one of the Polish populations of B. nana is comparable to that in areas in Scandinavia where populations are large and continuous. Based on these studies, we conclude that the “Linje” population has sufficient genetic resources.
Źródło:
Folia Forestalia Polonica. Series A . Forestry; 2021, 63, 3; 225-231
0071-6677
Pojawia się w:
Folia Forestalia Polonica. Series A . Forestry
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 60

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies