Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "rancière" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 19
Tytuł:
Barometr pani Aubain
Mrs. Aubain’s Barometer
Autorzy:
Franczak, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1364872.pdf
Data publikacji:
2019-07-25
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Gustave Flaubert
Roland Barthes
Jacques Rancière
literary description
realism
Jaques Rancière
opis literacki
realizm
Opis:
Artykuł rozważa funkcję nadmiarowego detalu w realistycznej deskrypcji, a w szczególności w prozie Gustave’a Flauberta. Analizowany fragment opisu z Prosty serca Flauberta stał się przedmiotem refleksji Rolanda Barthes’a we Wstępie do analizy strukturalnej opowiadań oraz w Efekcie rzeczywistości. Wiszący nad pianinem barometr – ów zbędny szczegół – miałby fundować referencjalne złudzenie, czyli oznaczać samą kategorię „rzeczywistości”. Artykuł przedstawia rozliczne polemiki, jakimi obrosła ta interpretacja, by wyróżnić spośród nich krytyczną rewizję Jacques’a Rancière’a wyłożoną w Le fil perdu. Filozof odwraca tezy Barthes’a: w barometrze pani Aubain dostrzega nie tyle figurę referencjalnej pełni, co znak rozsadzający światoobraz, wymykający się konsensualnym uzgodnieniom. W tej perspektywie nadmiarowy detal jest stricte skandaliczny: stanowi przeszkodę dla interpretacji, która zmierza do zintegrowania wszystkich tekstowych znaków i ujawnia skandaliczną, rudymentarną równość wpisaną w porządek zmysłowego.
The article discusses the function of redundant details in realistic descriptions, especially in Gustave Flaubert’s prose. The analysed fragment of the description from Gustav Flaubert’s “A Simple Heart” was also discussed by Roland Barthes’ in An Introduction to the. Structural Analysis of Narrative and in The Reality Effect. The barometer hanging over the piano – the mentioned superfluous detail – was supposed to trigger a reference illusion by belonging to the category of “reality”. The article presents numerous views on the mentioned issue. It focuses on what Jacques Rancière writes in Le fil perdu. The philosopher reverses Barthes’ thesis: Namely, Mrs. Aubain’s barometer does not serve as a figure of a referential fullness, but rather as a sign disrupting the image of the world. In this light, the redundant detail is stricte scandalous: it prevents proper interpretation that aims to integrate all text signs and reveals a scandalous, rudimentary equality inscribed in the sensual order.
Źródło:
Forum Poetyki; 2019, 15-16; 24-35
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
In Defence of the Political The Crisis of Democracy and the Return of the People from the Perspective of Foucault and Rancière
Autorzy:
Błesznowski, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929973.pdf
Data publikacji:
2012-10-01
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Socjologiczne
Tematy:
democracy
Foucault
people
politics
the political
Rancière
Opis:
Taking as his point of departure the London Tottenham riots, a product of a mob lacking political consciousness and postulates, the author strives to identify the fundamental deadlock (aporia) confronting western parliamentary democracy.Nowadays, collective phenomena are analyzed within a moral-economic frameworkwhich reduces the perspective on society to a sumof individuals. This contradiction is responsible for the reductionism which is leading the latest theories of social and political philosophy to the conclusion that we have reached “the end of politics” and are venturing into the “postpolitical era.” According to this author, rather than describing the essence of the problem, these terms are merely skimming the discursive problem. If, as Foucault would have it, discourse is always a specific practice, the aforementioned reductionism can also be approached as a political strategy. Therefore, in order to grasp the “political” as a feature of the situation in which the people are participants, rather than in substantial terms, the author discusses the theory of development of the modern political subject within the framework of Michel Foucault’s liberal “government” paradigm and Jacques Rancière’s theory of democracy as a proper political element. Drawing upon these two thinkers, he sketches the genealogy of contemporary liberal democracy, stigmatized by the increasing rift between the people’s political activity and the managerial class’s apolitical reproduction.
Źródło:
Polish Sociological Review; 2012, 179, 3; 331-348
1231-1413
2657-4276
Pojawia się w:
Polish Sociological Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Moral of the Novel: Rorty and Nussbaum on the Ethical Role of Literature
Autorzy:
Bednarski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/985692.pdf
Data publikacji:
2021-03-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii
Tematy:
rorty
nussbaum
ethics
literature
novel
rawls
rancière
Opis:
This paper’s aim is to provide a new interpretation of Martha C. Nussbaum’s and Richard Rorty’s views on the ethical role of literature. I pursue this aim in a threefold manner. First of all, I shortly discuss and provide a critique of previous comparisons by other authors. Afterwards, based on the presented critique of other comparisons, I present concise summaries of their respective views. Finally, I propose a double context for interpreting and assessing their views together. The main claim of the paper is the following: despite several differences in their philosophical underpinnings, Nussbaum’s and Rorty’s views on literature can be interpreted together using the context of John Rawls and Jacques Rancière. This interpretation consists of showing how uncovering a shared Rawlsian characteristic of Nussbaum’s and Rorty’s views paves a way for explaining how literature actually does ethical work, using some concepts of Rancière. Such a contextual reading allows for both a more thorough understanding of their respective projects and assessing their shared shortcomings.
Źródło:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture; 2020, 4, 4; 175-189
2544-302X
Pojawia się w:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Estética y política en la obra de Sebastián Lelio
Aesthetics and Politics in the Cinema of Sebastián Lelio
Autorzy:
Szukała, Wiosna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048207.pdf
Data publikacji:
2020-03-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
aesthetics & politics
Sebastián Lelio
chilean cinema
Jacques Rancière
Opis:
Art that addresses socio-political issues is exposed to various hazards. Its creators can easily fall into a moralizing or propagandistic tone, being accused of impoverishing ideologization, on the one hand, or opportunistic populism, on the other. In the case of this type of work, the discussions on the importance of the social problem addressed relegate aesthetic issues to the background, turning them, according to the opinion of some, into second-rate works, which serve a greater cause but lack real artistic value. These dilemmas, as he himself affirmed on many occasions, lie at the heart of Sebastián Lelio’s cinematographic creation. In his films, the Chilean director seeks to overcome the difficulties that come with the desire to tell a socially relevant story in a non-biased way that is both unique and universal. The director’s last three works touch on “urgent” subjects. Gloria (2013), Una mujer fantástica (2017), Disobedience (2018) portray figures excluded or placed on the margins of hegemonic society. Lelio confronts the non-normativity of his characters with a whole series of mechanisms of social discipline. The aim of the article will be the analysis of the director's artistic project – the characterization of its aesthetic qualities and its political consequences. In this task we will rely on the conceptual apparatus constructed on the basis of ideas taken from Jacques Rancière’s theory, the essential reference for any approach to the relationship between aesthetics and politics.
Źródło:
Studia Romanica Posnaniensia; 2020, 47, 1; 107-119
0137-2475
2084-4158
Pojawia się w:
Studia Romanica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nie wiemy, czego się uczymy. Esej przeciwko dekretowanej nierówności
We don’t know what we are learning: An essay against a decreed inequality
Autorzy:
Reut, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18055581.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
Rutkowiak
Rancière
emancypacja
egalitaryzacja edukacji
emancipation
egalitarization of education
Opis:
Autorka wychodzi od powiązania wymiaru estetycznego i pedagogicznego koncepcji Rancière’a, w szczególności zwracając uwagę na projekt „emancypacji od emancypacji”. Następnie odnosi tę ramę konceptualną do kwestii egalitaryzacji edukacji i, wchodząc w polemikę z krytyką tego zjawiska, odwołuje się do analiz Rutkowiak, aby dzięki nim uzupełnić perspektywę naszkicowaną przez Rancière’a.
The author departures from the link between the aesthetic and pedagogical in Rancière’s philosophy. In particular she turns to his idea of “emancipation from emancipation”. This conceptual frame is then referred to the phenomenon of the egalitarization of education – erroneously criticised by some. Finally the author refers to the article by Rutkowiak in order to supplement the perspective depicted by Rancière.
Źródło:
Ars Educandi; 2019, 16; 43-53
2083-0947
Pojawia się w:
Ars Educandi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Egalitarian Democracy between Elitism and Populism
Autorzy:
Cerovac, Ivan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/628180.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
Ranciere, democratic legitimacy, elitism, populism, epistemic proceduralism, deliberative democracy
Opis:
In his influential book Disagreement: Politics and Philosophy Jacques Ranciere builds a substantial critique of liberal regimes present in most Western countries. He finds them defective because: (1) they allow wealth and economic power of groups and individuals to influence public decision-making, making those with economic power an elite group; (2) they allow knowledge and expertise of groups and individuals to influence public decision-making, making those with epistemic power an elite group; (3) they allow and encourage social and economic conditions that make people inappropriate for decision-making on important issues, making those with certain characteristics thus acquired an inferior group. We focus on the Ranciere’s second objection by relying on Estlund’s epistemic proceduralis approach and claim that one does not have to embrace postmodernist idea of reducing reason to relations of power in order to present a substantial critique of our contemporary society. Furthermore, we argue that one does not have to base egalitarian democracy on postmodernist ideas that reject the truth-tracking potential of democratic procedures – egalitarian democracy is perfectly compatible with the idea of truth in politics.
Źródło:
Journal of Education Culture and Society; 2014, 5, 2; 31-42
2081-1640
Pojawia się w:
Journal of Education Culture and Society
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Política y escritura de frontera en La hija extranjera de Najat El Hachmi: la migrante como paria
Politics and Border Writing in La hija extranjera by Najat El Hachmi: The migrant as pariah
Autorzy:
Jiménez Gómez, Cristina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048170.pdf
Data publikacji:
2020-03-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Najat El Hachmi
Rancière
Border Writing
pariah
migrant woman
Opis:
The autofictional novel La hija extranjera (2015), by the Catalan-Moroccan author Najat El Hachmi, is linked to the figure of exclusion and to what, in particular, Hannah Arent called “modern pariah”. Her literary writing vindicates a border thinking and the vision of a fragmentary, multiple and plural migrant female subject –contrary to the unitary male hegemonic subject – that shows, in Jacques Rancière’s terms, the close relationship that literature maintains with politics.
Źródło:
Studia Romanica Posnaniensia; 2020, 47, 1; 43-54
0137-2475
2084-4158
Pojawia się w:
Studia Romanica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Równość szans edukacyjnych jako pojęcie nie-pedagogiczne
Equality of Opportunities as a Non-Educational Concept
Autorzy:
Blumsztajn, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2140106.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
równość szans edukacyjnych
instrumentalizm
teoria edukacji
P. Bourdieu
J. Ranciere
Opis:
W artykule analizuję pojęcie równości szans edukacyjnych w rzadko przyjmowanej perspektywie pedagogicznej. Punktem wyjścia rozważań jest hipoteza, wedle której pojęcie to, tak powszechnie wykorzystywane w polityce edukacyjnej, w rzeczywistości jest silnie zakorzenione w polu socjologicznym i od chwili powstania pozbawione było pedagogicznej treści. Hipotezę tę staram się rozwinąć, stosując do pojęcia równości szans edukacyjnych ramę teoretyczną – typologię trzech typów kształcenia (techniczno-instrumentalnej, krytycznej i performatywnej) zaproponowanej przez Piotra Zamojskiego. Podejście to pozwala na połączenie kontekstu ideologicznego i różnic w podejściu teoretycznym do edukacji. Przeprowadzona analiza wskazuje, że równość szans edukacyjnych zrodziła się z myślenia technologicznoinstrumentalnego i wciąż jest w tym podejściu mocno zakorzeniona, niezależnie od zmian ideologicznych, które ukształtowały znaczenie tego pojęcia – od egalitarnego do merytokratycznego. Pojęcie równości szans edukacyjnych pomogło skolonizować edukację i przekształcić ją w główne narzędzie polityki społecznej. Jednak – jak szybko zauważyli myśliciele nurtu krytycznego – nigdy nie było i nie będzie ono skutecznym narzędziem w zmienianiu struktury społecznej. Wreszcie, wybrana przeze mnie rama teoretyczna pozwala na „przywrócenie”, a może wręcz nadanie pojęciu równości szans edukacyjnych pedagogicznej treści. Będę go doszukiwać się w myśli Jacques’a Rancière’a – autora paradoksalnie niekojarzonego z myślą pedagogiczną.
The paper reflects on the concept of equality of educational opportunities from the perspective of pedagogy, which is seldom used to analyze it. The main thesis of the paper assumes that the idea of equality of educational opportunities, so commonly used in educational policymaking, comes from a sociological background and therefore does not have a strictly educational content and meaning – which has consequences for the way it interacts with education. To develop this thesis, I will use a theoretical framework proposed by Piotr Zamojski. It is based on the classification of three phases or types of educational theories – technological-instrumental, critical and performative ones. Such approach allows to combine the ideological context with differences in the theoretical approach to educational research when analyzing the history of the concept of equal opportunities. The analysis shows that the concept is born in the technological-instrumental paradigm, and is still firmly rooted there, despite the shifts in its ideological content (from the egalitarian to the meritocratic). The concept of equal opportunities has helped “colonize” education, making it a major instrument of social policy from the 60’s onwards. But – as thinkers representing the critical perspective exposed – that tool was not, and could not have been a successful one in really changing the social structure. The paper finally gives voice to the third perspective, the performative one, which gives us hope for (re)filling the concept of equality of educational opportunities with educational meaning and sense, mainly through the propositions of Jacques Rancière.
Źródło:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2019, 22, 2(86); 1-17
1505-8808
2450-3428
Pojawia się w:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Dead-wall reveries”. Przypadek kopisty z Wall Street
“Dead-wall reveries”. The Case of a Wall Street Scrivener
Autorzy:
Franczak, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040236.pdf
Data publikacji:
2021-08-23
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Herman Melville
mur
polityka literatury
Jacques Rancière
wall
politics of literature
Opis:
Artykuł przynosi reinterpretację Kopisty Bartleby. Historii z Wall Street – słynnej noweli Hermana Melville’a, której poświęcono niezliczoną ilość analiz. Autor przedstawia działanie „fabryki Bartleby’ego” i odnosi się polemicznie do tych wszystkich lektur, które przypisują wywrotowy i wspólnototwórczy potencjał idiosynkratycznej formule oporu powtarzanej przez bohatera. Kluczowa dla argumentacji pozostaje figura muru, rozumiana jako projektowany przez protagonistę obraz zewnętrznych konieczności – niepodlegających zmianie reguł świata społecznego. Suplementowanie marksistowskich ujęć (zwłaszcza propozycji Leo Marxa) pojęciami zaczerpniętymi z pism Jacques’a Rancière’a umożliwia wypracowanie perspektywy, w której osłabieniu ulega deterministyczna wizja jednostki ulegającej socjoekonomicznemu przeznaczeniu. Bartleby okazuje się ofiarą własnego fatalizmu, z kolei adwokat-narrator, na ogół przedstawiany jako uosobienie systemu władzy, jawi się jako podmiot polityczny bezskutecznie projektujący wspólną płaszczyznę rozumienia i działania.
This article offers a reinterpretation of Herman Melville’s famous short story “Bartleby, the Scrivener: A Story of Wall Street”, which has been interpreted countless times. Jerzy Franczak describes the operations of “Bartleby’s factory” and polemically refers to all the readings that attribute a subversive and community-forming potential to the idiosyncratic formula of resistance repeated by the protagonist. The trope of the wall is central to Franczak’s line of interpretation. He understands it as the protagonist’s projection of external necessities: unchanging rules that govern the social world. By supplementing Marxist approaches (especially that of Leo Marx) with concepts taken from Jacques Rancière’s writings, Franczak is able to develop a perspective which weakens the deterministic vision of an individual oppressed by the socioeconomic destiny. In Franczak’s interpretation, Bartleby is a victim of his own fatalism, while the lawyer-narrator, commonly portrayed as an embodiment of the system of power, is a political entity whose project of building a shared platform for understanding and acting falls through.
Źródło:
Śląskie Studia Polonistyczne; 2021, 18, 2; 1-17
2084-0772
2353-0928
Pojawia się w:
Śląskie Studia Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka pisarstwa historycznego i polityka literatury. Hayden White i Jacques Rancière czytają Ericha Auerbacha
Politics of historical writing and the politics of literature - Hayden White and Jacques Rancière read Erich Auerbach
Autorzy:
Muchowski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2089409.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Auerbach Erich
White Hayden
Rancière Jacques
realism
politics
history
realizm
polityka
historia
Opis:
Hayden White and Jacques Rancière used Erich Auerbach’s approach to the history of realistic European literature to construct their own theoretical discussions of historical and literary writing. White thus formulated the concepts of a figural relationship, modernist and figural realism, while Rancière critically commented on the undemocratic historiography of the Annales school and sought egalitarian writings in Western literature. White’s and Rancière’s readings of Auerbach will be used to compare their two theoretical approaches. The purpose of this analysis will be, first, to critically compare some of their contributions, and second, to incorporate Rancière’s claims into the English-language debate on the theory of history. I will try to answer the following question: how in their commentaries on the works of Auerbach White and Rancière defined the relationship between politics and historical and literary writing; how they articulate the politics of historical writing (White) and the politics of literature (Rancière).
Źródło:
Kwartalnik Historii Nauki i Techniki; 2022, 67, 1; 69--87
0023-589X
2657-4020
Pojawia się w:
Kwartalnik Historii Nauki i Techniki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
El grito de los «fracasados». Sobre Mariluz y el largo etcétera de Alejandro Cuevas
The scream of the «losers». About Mariluz y el largo etcétera by Alejandro Cuevas
Autorzy:
Gutkowska-Ociepa, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048172.pdf
Data publikacji:
2020-06-11
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Alejandro Cuevas
Politicization
Mariluz y el largo etcétera
Spanish Short Story
Jacques Rancière
Opis:
The purpose of the article is to reflect upon the role of political context in the short story collection published by Alejandro Cuevas in 2018: Mariluz y el largo etcétera. The politics is defined here according to one of the most commented theory of the aesthetics by Jacques Rancière and his concept of the “sensible”. It also focuses on the impact of the democratization of the subject-matter presented in the literary works of art since 19th century. Rancière’s approach together with considerations by Gonzalo Navajas, Vicente Luis Mora and others on the specificity of Spanish contemporary narrative reveal the intensity of the collective anxiety and problematical aspects of socio-economic reality that permeate the short stories by Cuevas, letting the reader notice in them glimpses of the series of issues regarding the Bubble Generation, sometimes also referred to as the Millennials or the 15-M Movement and other groups forming Spanish contemporary society. Cuevas manages to build in the political context without afflicting neither the humour nor the engaging expressiveness of his literary style.
Źródło:
Studia Romanica Posnaniensia; 2020, 47, 1; 31-42
0137-2475
2084-4158
Pojawia się w:
Studia Romanica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiedza, nauczanie i uczenie się w epoce końca tradycyjnej edukacji akademickiej
Autorzy:
Archacka, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2192210.pdf
Data publikacji:
2023-03-23
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
Hannah Arendt
Martin Heidegger
Jacques Rancière
edukacja tradycyjna
autorytet
tradycja
emancypacja
higher education
authority
tradition
emancipation
Opis:
Celem artykułu jest scharakteryzowanie zjawiska końca tradycyjnej edukacji akademickiej i ukazanie potrzeby ponownego stawiania pytań o istotę wiedzy, uczenia się i nauczania w epoce kryzysu spowodowanego przejściem w wirtualny tryb kształcenia. Przybliżone zostaje znaczenie pojęcia autorytetu, który w edukacji oznacza troskę o ludzi i odpowiedzialność za świat. Ukazano różnicę pomiędzy nauczaniem wyjaśniającym a kształceniem budowanym na zaufaniu do intelektualnych zdolności ucznia/studenta. Kryzys wywołany przejściem edukacji akademickiej w zdalny tryb kształcenia ukazuje jako moment sprzyjający redefinicji roli nauczyciela. W zmieniającej się rzeczywistości nauczanie i uczenie staje się wydarzeniem mającym na celu intelektualną emancypację zachodzącą po obu stronach procesu kształcenia. W rozważaniach odwołano się do filozoficznych koncepcji Hannah Arendt, Martina Heideggera, Jacquesa Rancière’a.
The aim of this paper is to characterize the phenomenon of the end of traditional academic education and to signal the need to raise again questions concerning the nature of human knowledge, learning, and teaching at a time of a crisis brought about by transferring education to virtual space. I begin by discussing the original meaning of the notion of authority which in education signifies responsibility and care for people and the world. I then demonstrate the difference between teaching based on explanation and teaching that is based on trust in students’ intellectual capacities. I argue that the crisis caused by the relocation of education into virtual space can be seen as a moment conducive to redefining the role of the teacher and the position of the student, as well as pointing at the value of learning as an event whereby emancipation occurs on both sides of the educational process. The argument is supported by references to the thought of Hannah Arendt, Martin Heidegger, and Jacques Rancière.
Źródło:
Kultura i Wychowanie; 2022, 22, 2; 9-27
2544-9427
2083-2923
Pojawia się w:
Kultura i Wychowanie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Regimes of Identification of Art
Porządki interpretacyjne sztuki
Autorzy:
Czekaj, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593761.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
porządki interpretacyjne sztuki
Jacques Rancière
Fryderyk Schiller
Skup łez
regimes of art
Friedrich Schiller
Purchase of tears
Opis:
W tekście hasłowo przywołuję problem demarkacji sztuki i XX wieczne próby jej definiowania podejmowane na gruncie filozofii analitycznej. Przyjmuję interpretację, że są one wyrazem roz¬poznania zasadniczej niemożliwości wskazania jakichkolwiek własności, którymi w sposób ko-nieczny lub wystarczający powinien charakteryzować się przedmiot o statusie dzieła sztuki. Stąd zaczęto więc pytać nie o to, czym jest dzieło sztuki, ale o kontekst w jakim sztuka się konstytuuje. Jedną propozycji jest koncepcja Jaquesa Rancière’a mówiąca o różnych “porządkach interpre¬tacyjnych sztuki”. W najbardziej ogólny sposób można ją sprowadzić do twierdzenia, że to jakie przedmioty będą rozpoznawalne jako dzieła sztuki jest kwestią dominującego dyskursu. To on decyduje o tym, które działania będą postrzegane jako praktyka artystyczna, a produkty tych działań jako dzieła sztuki. W prezentowanym tekście omówię rozpoznane przez Rancière’a po¬rządki interpretacyjne i podejmę próbę skonfrontowania ich z dzisiejszą praktyką artystyczną.
The problem of the demarcation of art and the efforts of analytical philosophy to work out the definition of art were the key issues in aesthetics through most of the 20th century. Tho¬se issues emerged from recognizing the impossibility of indicating any sufficient or substantial attributes to being art. Instead of working out the definition the theorists eventually focused on the context which can by essential for recognize some actions or objects as an art. In my paper I cite one of the contemporary efforts of solution of that issues. I am referring to Jaques Rancière’s “regimes of art,” which can be consider as frames for not only interpretation of art but mostly as condition for recognition of art as visible. In other words: the dominant discourse decides what is recognized as art or what is visible as art. I will briefly present his “regimes of art” and I will try to confront them with one of the examples of contemporary socially engaged art.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2019, 21; 59-67
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
British Sociology, the Bourgeois Media-Sociology Hybrid and the Problem of Social Class
Autorzy:
Blackshaw, Tony
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462288.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
class
social inequality
sociology
bourgeois media
distribution of the sensible (partage du sensible)
ideology
legislators
Bourdieu
Rancière
Opis:
This article advances the scandalous argument that we live in a post-social class modernity, and that the perpetual reinvention of class as the key concept for understanding social inequality is untenable. Class is not only a zombie concept but also an ideology that reflects a set of normative attitudes, beliefs and values that pervade sociology. Its starting point is that, sociology, once adept at imagining new ways to interpret the world, has become a subject field that wants to claim a radical space for itself while simultaneously relying on outworn theoretical frameworks and denying the work radicals do. The article begins by suggesting that the problem of class has its roots in the deep structure of sociology. Taking its cue from Jacques Rancière’s classic study The Philosopher and His Poor it develops the argument that if class was once upon a time the fundamental issue in the study of social inequality, today sociology urgently needs an alternative cognitive framework for thinking outside this paradigm which it uses to open up a critical space for its own intellectual claims rather than reflecting society in the round. After arguing that we a living at the ‘end of Class’, the critique explores the limits of the work of Pierre Bourdieu, who has replaced Marx and Weber as sociology’s key theoretician of class. It is argued that in Bourdieu’s sociology, contentment is permanently closed to ‘the working class’ that thumps about like a dinosaur that survived extinction, anachronistic proof of the power and privilege of the theorist and his sociology rather than proof of the usefulness of his ideas. The key to understanding the limits of this interpretation, it is argued, is that it assumes a ‘working class’ that has little or no agency. It is subsequently argued that sociology and the bourgeois media are coextensive. The specific function of the bourgeois media-sociology hybrid is to provide ideological legitimation of class inequality and of integrating individuals into sociology’s interpretation of social and cultural life. Focusing on the work of two self-identified ‘working class’ journalists who have successfully made the transition into the bourgeoisie and who seek solid validation of their new found status in the bourgeois media it is demonstrated that social inequality is neither expressed nor examined in a convincing way. Framing ‘working class’ worlds even more ‘working class’ than ‘working class’, the bourgeois media, at best, lay them bare for clichéd interpretation. Here the article argues vis-à-vis Quentin Skinner that words are not so much mere ‘reflections’ of the world, but ‘engines’ which actively play a role in moulding the worlds to which they refer. Drawing on Rancière’s idea of the partage du sensible (distribution of the sensible) it is argued thereafter that here thinking ends up as the very thought of inequality because by posing social inequality as the primary fact that needs to be explained the bourgeois media-sociology hybrid ends up explaining its necessity. The final part of the article offers some suggestions about how to rethink social inequality after class, and it concludes with the observation that the predicament facing sociology derives not just from its theoretical limits but also from its failure to give social inequality human meaning and the people who suffer it the proper respect by acknowledging their own interpretations of their own lives.
Źródło:
Studia Krytyczne/ Critical Studies; 2016, 3; 13-43
2450-9078
Pojawia się w:
Studia Krytyczne/ Critical Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poza dyskurs kompetencji w edukacji krytycznej. „Trzeci termin” oraz Paula Freirego i Jacquesa Rancière’a idea dialogu „zapośredniczonego”
Beyond competence: Paulo Freire, Jacque Rancière and the use of the ‘third term’ in critical pedagogy
Autorzy:
Starego, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2138539.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
Paulo Freire
Jacques Rancière
kompetencje
dialog
pedagogika krytyczna
rzecz
„trzeci termin”
competence
dialogue
critical pedagogy
third term
Opis:
Głównym celem artykułu jest podważenie zasadności użycia języka kompetencyjnego w pedagogice krytycznej. W oparciu o literaturę przedmiotu staram się pokazać, w jaki sposób język kompetencyjny wpisuje się w indywidualistyczny paradygmat edukacyjny, a tym samym – staje się bezwartościowy dla projektu krytycznego, zainteresowanego emancypacją oraz zmianą społeczną w kierunku bardziej równego i sprawiedliwego społeczeństwa, opartego na wartościach wspólnotowych oraz solidarności. Moim zamiarem jest również zarysowanie relatywnie nowej perspektywy teoretycznej dla pedagogiki krytycznej, która, w miejsce koncentracji na dyspozycjach indywidualnych, stawia w centrum zainteresowania proces upodmiotowienia, którego istotę stanowi społeczne „my”. Warunkiem tak rozumianej edukacji jest dialog, wychodzący jednak poza tradycyjne ujęcie, rozumiane w kategoriach relacji międzypodmiotowej, w stronę idei zapośredniczenia. Opartą na tym koncepcję nazywam pedagogiką „trzeciego terminu” lub mediacji, którą wyprowadzam z teorii takich autorów, jak Jacques Rancière oraz Paulo Freire.
The main purpose of this paper is to call into question the use of the language of competence in critical pedagogy. I intend to show that the language of competence lies within the individualistic paradigm of education and is, in effect, useless to the critical project that aims to support social change toward a society based on community, solidarity, justice and equality. I also intend to outline a new theoretical perspective for critical pedagogy. Instead of being based on individual dispositions, this perspective focuses on process of subjectification, rooted in the “social ‘we’.” The individualistic framework is transcended through dialogue that is based not solely on the interpersonal relation, but also on the notion of mediation. I call this concept of pedagogy, based on theories of such authors as Jacques Rancière and Paulo Freire, “the pedagogy of the third term” or “the pedagogy of mediation.”
Źródło:
Forum Oświatowe; 2016, 28, 1(55); 33-53
0867-0323
2450-3452
Pojawia się w:
Forum Oświatowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 19

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies